PART - 1 - THE ROBBERY

ఉదయం 9 గంటల సమయం... ఢిల్లీ కి 35 కిలోమీటర్ల దూరంలో ఉన్న గురుగాం నగరంలో ఢిల్లీ - జైపూర్ నేషనల్ హైవే కి పక్కనే ఉన్న సైబర్ హబ్ కాంప్లెక్స్ లోకి ఒక కార్ ప్రవేశించింది. మెయిన్ గేట్ దగ్గర సెక్యూరిటీ టీం ఆ కారు కింద భాగాన్ని అద్దం తో చెక్ చేశారు... ఆ తరువాత కార్ బూట్ ని కూడా ఓపెన్ చేశారు... కార్ బూట్ లో ఒక బ్యాక్ ప్యాక్ బాగ్... ఒక టెక్నిషియన్స్ టూల్ కిట్ ఉన్నాయి... బూట్ ని చెక్ చేసాక క్లోజ్ చేసి కార్ ని సైబర్ హబ్ కాంప్లెక్స్ లోకి వెళ్ళడానికి దారికి అడ్డం గా ఉన్న బూమ్ బారియర్ ని పైకి లేపారు... ఆ కార్ నేరుగా వెళ్లి ఓరియన్ టవర్ బిల్డింగ్ కి దగ్గర ఉన్న విజిటర్ పార్కింగ్ లో ఆగింది. ఆ కారు నుంచి గౌతమ్ దిగాడు. గౌతమ్ ఆరడుగుల ఎత్తు... చాలా బలమైన ఫిజిక్...విశాలమైన భుజాలు... గంభీరమైన ముఖం... చూడడానికి చాలా సీరియస్ గా... ఒక బాలీవుడ్ హీరో లాగా ఉంటాడు... స్ఫురద్రూపి... ఆజానుబాహుడు... అనే పదాలకి ఖచ్చితమైన నిర్వచనం లా ఉన్నాడు . ఆ రోజు ఒక కార్పొరేట్ ఎంప్లాయ్ లాగా చాలా ఫార్మల్ గా డ్రెస్ అయ్యాడు... కళ్ళకి రేబాన్ ఏవియేటర్ గ్లాస్సెస్ పెట్టుకోవడంతో అతను చుట్టు పక్కల పరిసరాలను అతి జాగ్రత్తగా పరిశీలించడం ఎవరు గమనించడం లేదు. ఆ రోజు సోమవారం కావడంతో సైబర్ హబ్ అంతా చాలా బిజీ గా ఉంది. వచ్చే పోయే వాళ్ళని ఎవరూ పట్టించుకోవడం లేదు. గౌతమ్ నేరుగా ఓరియన్ టవర్ బిల్డింగ్ గ్రౌండ్ ఫ్లోర్ ఉన్న కాఫీ షాప్ లోకి వెళ్లి ఒక ఖాళీ టేబుల్ చూసుకొని కూర్చున్నాడు...ఓరియన్ టవర్ మొత్తం 20 అంతస్తుల బిల్డింగ్. ఆ బిల్డింగ్ లో ఓరియన్ గ్రూప్ అఫ్ కంపెనీస్ రిజిస్టర్డ్ ఆఫీసెస్ ఉన్నాయి. ఆ కంపెనీ ఆంధ్ర ప్రదేశ్ కి చెందిన ఒక లోక్ సభ MP నరసింహం ప్రారంభించాడు. కాఫీ షాప్ లో గౌతమ్ కూర్చున్న టేబుల్ దగ్గరికి ఒక వెయిటర్ వచ్చి "గుడ్ మార్నింగ్ సర్... వాట్ డు యు లైక్ టు హావ్?" అని మర్యాదగా అడిగాడు. గౌతమ్ కళ్ళకి పెట్టుకున్న రేబాన్ గ్లాస్సెస్ తీసి టేబుల్ మీద పెట్టి చిరునవ్వుతో "క్లబ్ సాండ్ విచ్ అండ్ ఫ్రెష్ ఆరంజ్ జ్యూస్" అంటూ ఆర్డర్ చేసాడు. వెయిటర్ వెళ్ళగానే తన బాగ్ లోంచి లాప్ టాప్ ని బయటకి తీసి ఆన్ చేసి గ్లాస్ విండో లోంచి బయటకి పరిశీలనగా చూసాడు... బిల్డింగ్ కారిడార్ లో ఓరియన్ గ్రూప్ అఫ్ కంపెనీస్ ఉద్యోగులు కొంత మంది బిల్డింగ్ బయట సిగరెట్స్ కాలుస్తూ మొబైల్ ఫోన్స్ లో మాట్లాడుతున్నారు... కేఫ్ లోపల కూడా చాలా రష్ గా ఉంది... అందరూ బ్రేక్ ఫస్ట్ చేస్తూ... కాఫీ తాగుతూ... సీరియస్ గా మాట్లాడుకుంటూ ఎవరి పనిలో వాళ్ళు బిజీ గా ఉన్నారు. ఇంతలో గౌతమ్ ఆర్డర్ చేసిన సాండ్ విచ్... ఫ్రెష్ ఆరెంజ్యూస్ ని వెయిటర్ తీసుకొని వచ్చాడు... గౌతమ్ సాండ్ విచ్ ని తింటూ తన కార్ పార్కింగ్ చేసిన ప్రదేశం వైపు చూసాడు... ఆ ఏరియా దాదాపు 50 మీటర్స్ దూరంలో ఉంది. అక్కడ పార్క్ చేసిన తన కార్ ని చూస్తూ మనసులో "సిగ్నల్ రేంజ్ లోనే ఉంది..." అని అనుకున్నాడు. తాపీగా సాండ్ విచ్ తిని... ఆరెంజ్ జ్యూస్ తాగాడు.

గౌతమ్ తన ఆపిల్ ఐఫోన్ ని టేబుల్ మీద పెట్టి అందులో Personal Hotspot ని ఆన్ చేసాడు. లాప్ టాప్ ఆన్ కాగానే ఆటోమేటిక్ గా మొబైల్ ఫోన్ లోని Personal Hotspot ద్వారా  ఇంటర్నెట్ కి కనెక్ట్ అయ్యింది.  గౌతమ్ తాను స్పెషల్ గా వ్రాసుకున్న ఒక ప్రోటోటైప్ సాఫ్ట్ వేర్ అప్లికేషన్ ని స్టార్ట్ చేసాడు... ఆ అప్లికేషన్ ద్వారా ఒక సిగ్నల్ పంపాడు... ఆ సిగ్నల్ ద్వారా పార్కింగ్ ప్లేస్ లో ఉన్న తన కార్ బ్యాక్ సీట్ కింద అమర్చిన ఇంటర్నెట్ సిగ్నల్ జాంమింగ్ డివైజ్ ఆన్ అయ్యింది... ఆ జామింగ్ డివైజ్ వెంటనే ఆ కార్ కి 150 మీటర్స్ రేడియస్ లో ఇంటర్నెట్ సిగ్నల్స్ ని బ్లాక్ చేసింది... ఆ 150 మీటర్స్ రేడియస్ లో ఓరియన్ గ్రూప్ అఫ్ కంపెనీస్ బిల్డింగ్ కూడా ఉంది. ఆ బిల్డింగ్ లో ఆప్టిక్ ఫైబర్ ఇంటర్నెట్ పూర్తిగా షట్ డౌన్ అయ్యింది... బిల్డింగ్ లో ఎంప్లాయిస్ అంతా హాస్పిటల్ ICU లో ఆక్సిజన్ సప్లై కట్ అయినప్పుడు పేషెంట్స్ ఎలా గిల గిల కొట్టుకుంటారో... అలా విలవిల్లాడారు... వాళ్లకి ఇంటర్నెట్ లేకపోతే ఒక్క నిమిషం కూడా పని జరగదు. ఓరియన్ గ్రూప్ కంపెనీ వాళ్ళు వెంటనే ఇంటర్నెట్ సర్వీస్ ప్రొవైడర్ (ISP) కి ఫోన్ చేశారు... ISP తమ సిస్టం లో ఓరియన్ టవర్ ఇంటర్నెట్ సిగ్నల్ స్టేటస్ ని చెక్ చేశారు...  ఆ బిల్డింగ్ కి ఇంటర్నెట్ సిగ్నల్స్ వస్తున్నాయి... 1GB స్ట్రెంగ్త్... ISP ఇంజనీర్స్ కి అర్ధం కాలేదు... ISP ఆ సైబర్ హబ్ మొత్తం ఆప్టిక్ ఫైబర్ కేబుల్స్ తో కవర్ చేశారు... ఎటువంటి ఆటకం కలగకుండా ఇంటర్నెట్ పనిచేయాలి... బిల్డింగ్ లో  అమర్చిన ఇంటర్నెట్ జంక్షన్ బాక్స్ లో ఏదైనా పార్ట్ షార్ట్ అయ్యి పనిచెయ్యడం లేదేమోనని వెంటనే ఒక టీం ని పంపారు... వాళ్ళు ఓరియన్ టవర్ కి చేరుకోవడానికి 45 నిమిషాల టైం పట్టింది... గౌతమ్ మనసులో " 45 మినిట్స్ ..." అని అనుకున్నాడు... వాళ్ళు బిల్డింగ్ లోకి ప్రవేశించగానే... గౌతమ్ తన లాప్ టాప్ తో ఇంకో సిగ్నల్ పంపాడు... కార్ లోని సిగ్నల్ జామింగ్ మెషిన్ ఆఫ్ అయ్యింది. దాంతో ఓరియన్ టవర్ లో ఇంటర్నెట్ పని చెయ్యసాగింది... అది గమనించిన ISP టీం ఊపిరి తీసుకుంది... ఎందుకైనా మంచిదని వాళ్ళు ఆ బిల్డింగ్ లో అమర్చిన జంక్షన్ బాక్స్ ని చెక్ చేశారు... అంతా బాగానే పనిచేస్తోంది... ISP టీం వెళ్ళిపోయింది... గౌతమ్ ఒక 30 నిమిషాలు ఆగి ఇంకోసారి ఇంటర్నెట్ సిగ్నల్ జామింగ్ మెషిన్ ఆన్ చేసాడు... బిల్డింగ్ లో ఇంటర్నెట్ కట్ అయ్యింది...  మళ్ళీ ISP టీం వచ్చింది... ఈసారి 35 మినిట్స్ లో ఓరియన్ టవర్ కి చేరుకున్నారు... వాళ్ళు రాగానే గౌతమ్ జామింగ్ మెషిన్ ఆఫ్ చేసేసాడు...

ఆ రోజు ఉదయం నుండి మధ్యాన్నం రెండు గంటల దాకా గౌతమ్ ఇంటర్నెట్ సిగ్నల్ జామింగ్ మెషిన్ ని స్విచ్ ఆన్ / ఆఫ్ చేస్తూనే ఉన్నాడు... దాంతో ఓరియన్ గ్రూప్ కంపెనీ ఎంప్లాయిస్ బాగా విసిగిపోయారు... ఉదయం నుంచి ఇంటర్నెట్ సరిగ్గా పనిచేయకపోవడం తో పని కి బాగా అంతరాయం కలిగింది... ISP కి పరిస్థితి అర్ధంకాలేదు... ఓరియన్ టవర్ కి సిగ్నల్స్ వస్తున్నాయి...  సిగ్నల్ స్ట్రెంగ్త్ కూడా చాలా స్ట్రాంగ్ గా వుంది. ... ఓరియన్ టవర్ లోపల ఎదో కారణంతో ఇంటర్నెట్ డిస్టర్బ్ అవుతోంది... ముందు జాగ్రత్త చర్యగా ISP  తన టీం ని ఓరియన్ టవర్ లో ప్రతి ఫ్లోర్ లోని మెయిన్ జంక్షన్ పాయింట్స్ అన్నింటిని జాగ్రత్తగా చెక్ చేయడానికి దాదాపు ఒక 40 మంది టెక్నిషియన్స్ ని పంపింది. గౌతమ్ సరిగ్గా ఇటువంటి అవకాశం కోసం ఎదురు చూస్తున్నాడు... వెంటనే తన లాప్ టాప్ ని క్లోజ్ చేసి బాగ్ లో పెట్టుకొని...బ్రేక్ ఫాస్ట్ బిల్ పే చేసి... కాఫీ షాప్ లోంచి బయటకి వచ్చి నేరుగా పార్కింగ్ లో పెట్టిన తన కారు దగ్గరకు వెళ్లి లాప్ టాప్ బాగ్ ని కార్ బూట్ లో పెట్టి... అందులోంచి ఒక బ్యాక్ ప్యాక్... టెక్నిషియన్స్ టూల్ కిట్ ని తీసుకొని నేరుగా ఓరియన్ టవర్ బిల్డింగ్ గ్రౌండ్ ఫ్లోర్ లోని పబ్లిక్ టాయిలెట్ లోకి వెళ్లి తలుపు వేసుకొని ముందుగా బ్యాక్ ప్యాక్ లోంచి ISP ఇంజనీర్స్ యూనిఫామ్ ని బయటకి తీసి టాయిలెట్ డోర్ హుక్ కి తగిలించాడు... ఆ తరువాత తన ఒంటి మీద ఉన్న బట్టలు... బూట్లు విప్పేసి... నీట్ గా మడత పెట్టి బ్యాక్ ప్యాక్ లో పెట్టుకొని ISP కంపెనీ ఇంజనీర్స్ వేసుకునే యూనిఫామ్ వేసుకొని టాయిలెట్ లోంచి బయటకి వచ్చి ఆ బ్యాక్ ప్యాక్ ని కార్ బూట్ లో పెట్టేసి.. ఒక ISP కంపెనీ వాళ్ళ కాప్ పెట్టుకొని...  టెక్నిషియన్ టూల్ కిట్ తీసుకొని నేరుగా ఓరియన్ టవర్ లోకి అడుగుపెట్టాడు.

ఓరియన్ టవర్ లాబీ చాలా బిజీ గా ఉంది . ISP కంపెనీ టెక్నిషియన్స్ చాలా మంది హడావిడిగా అటూ ఇటూ తిరుగుతున్నారు. కొంతమంది బేస్మెంట్ లో ఉన్న జంక్షన్ బాక్స్ ని క్షుణ్ణంగా పరిశీలిస్తున్నారు... కొంత మంది బిల్డింగ్ లోని ప్రతి ఫ్లోర్ కి వెళ్లి అక్కడి డిస్ట్రిబ్యూషన్ బాక్స్ చెక్ చేస్తున్నారు... గౌతమ్ నేరుగా రిసెప్షన్ డెస్క్ దగ్గ్గరికి వెళ్లి అక్కడి ఎంప్లొయ్ తో  "నా పేరు కుమార్... నేను ISP కంపెనీ ఇంజనీర్... ఇంటర్నెట్ చెక్ చెయ్యడానికి వచ్చాను" అని అన్నాడు... ఉదయం నుంచి ISP టెక్నిషియన్స్ వచ్చిపోతూండడంతో రిసెప్షన్ లో ఎంప్లాయ్ గౌతమ్ ని పెద్దగా ప్రశ్నలు వేయకుండా... ఒక రిజిస్టర్ చూపించి... "ఇందులో పేరు... ఫోన్ నెంబర్ రాయి" అని అన్నది. గౌతమ్ రిజిస్టర్ లో పేరు వ్రాసి... ఫోన్ నెంబర్ వేసి... రిసెప్షనిస్ట్ ఇచ్చిన విజిటర్ యాక్సిస్ కార్డు తీసుకొని లాబీ లోని లిఫ్ట్ ఎక్కి నేరుగా 17వ అంతస్తుకి చేరుకున్నాడు... అక్కడ కంపెనీ ఎగ్జిక్యూటివ్ టీం ఆఫీస్ ఉంది... గౌతమ్ నేరుగా ఆ కంపెనీ CFO రాజీవ్ వర్మ కేబిన్ ముందున్న CFO సెక్రటరీ నటాషా దగ్గరికి వెళ్లి చాలా మర్యాదగా " మార్నింగ్ నుంచి మీ ఇంటర్నెట్ ట్రబుల్ ఇస్తోంది కదా... కొన్ని పాయింట్స్ ని రాండమ్ గా చెక్ చేస్తున్నాను... మీ కనెక్షన్ చెక్ చేయవచ్చా?" అని అడిగాడు... నటాషా సీట్ లోంచి లేచి టేబుల్ మీదున్న  కాఫీ మగ్ తీసుకొని "సరే... చెక్ చెయ్యండి" అని కాఫీ తెచ్చుకోవడానికి  కాంటీన్ కి వెళ్ళింది... గౌతమ్ వెంటనే నటాషా టేబుల్ కింద దూరి ఎలక్ట్రికల్ ప్లగ్ పాయింట్ ని ఊడదీసి... తన ప్యాంటు జేబులోంచి ఒక చిన్న ఎలక్ట్రానిక్ డివైజ్ తీసాడు... అది చూడటానికి ఒక చిన్న అగ్గిపెట్టె సైజ్ లో ఉంది... కానీ... అది చాలా పవర్ఫుల్ హాకింగ్ డివైజ్... ఆ డివైస్ కి డబల్ సైడెడ్ టేప్ ని అతికించి... దాన్ని ఆ ఎలక్ట్రికల్ ప్లగ్ పాయింట్ బాక్స్ లో ఫిక్స్ చేసి... ఛార్జింగ్ ప్లగ్ పాయింట్ కి కనెక్ట్ చేసి... క్లోజ్ చేసేసాడు... ఇంతలో నటాషా కాఫీ తీసుకొని వచ్చింది...గౌతమ్ ఆమెతో  " ఇక్కడ అంతా బానే ఉంది..." అంటూ రాజీవ్ వర్మ రూమ్ ని చూపిస్తూ " ఆ రూమ్ లో కూడా చెక్ చెయ్యమంటారా?" అని అడిగాడు... నటాషా వెంటనే "ఎస్... ఆ రూమ్ కూడా చెక్ చెయ్యండి... అది నా బాస్ రూమ్... ఏదైనా ప్రాబ్లెమ్ ఉంటే నన్ను చంపేస్తాడు.." అని అన్నది...

గౌతమ్ వెంటనే రాజీవ్ వర్మ కేబిన్ లోకి వెళ్లి మెయిన్ పవర్ పాయింట్ ఓపెన్ చేసి నటాషా వర్క్ స్టేషన్ దగ్గర అమర్చిన హాకింగ్ డివైజ్ లాంటి దాన్నే అమర్చి బయటకి వచ్చేసాడు...  ఆ క్యాబిన్ బయట నటాషా తో ఓరియన్ గ్రూప్ CTO రోహిత్ గుప్త సెక్రటరీ ఆషా మాట్లాడుతోంది... ఆమె గౌతమ్ ని చూడగానే... "మా బాస్ కేబిన్ లో కూడా చెక్ చెయ్యి..." అంటూ తన తన బాస్ రోహిత్ గుప్త కేబిన్ ని చూపించింది... గౌతమ్ వెంటనే టైం వేస్ట్ చేయకుండా  CTO రోహిత్ గుప్త కేబిన్ లో కూడా హాకింగ్ డివైజ్ ఫిట్ చేసి బయటకి వచ్చి...  ఎందుకైనా మంచిదని CTO సెక్రటరీ ఆషా వర్క్ స్టేషన్ దగ్గర కూడా ఇంకో హాకింగ్ డివైజ్ ఫిట్ చేసి వెంటనే అక్కడి నుంచి బయలుదేరి బిల్డింగ్ లాబీ చేరుకొని రిసెప్షన్ డెస్క్ దగ్గర కి వెళ్లి విజిటింగ్ యాక్సిస్ కార్డు ని రిసెప్షన్ లో ఇచ్చేసి బిల్డింగ్ లోంచి బయటకు వచ్చి... రెండోసారి పబ్లిక్ టాయిలెట్ లోకి వెళ్లి డ్రెస్ చేంజ్ చేసుకొని... ISP యూనిఫామ్ తో పాటు టూల్ కిట్ కి కూడా కార్ బూట్ లో పెట్టేసి... అందులోంచి లాప్ టాప్ బాగ్ తీసుకొని తాను అమర్చిన హ్యాకింగ్ డివైస్ లు సరిగ్గా పనిచేస్తున్నాయో లేదో చెక్ చేయడానికి ఓరియన్ గ్రూప్ కంపెనీ బిల్డింగ్ గ్రౌండ్ ఫ్లోర్ లో ఒక నార్త్ ఇండియన్ రెస్టారెంట్ కి వెళ్లి లంచ్ ఆర్డర్ చేసి లాప్ టాప్ ని ఆన్ చేసి తాను సొంతంగా తయారు చేసుకున్న ఇంటర్నెట్ సిగ్నల్ హ్యాకింగ్ సాఫ్ట్ వేర్ అప్లికేషన్ రన్ చేసి... 17వ అంతస్తులో ఫిక్స్ చేసిన "JUICE JACKING " డివైజ్ లు యాక్టివేట్ చేసాడు... గౌతమ్ ఓరియన్ టవర్ లో అమర్చిన ఆ  4 డివైజ్ లు ఆన్ అయ్యాయి... ఆ డివైస్ ల ద్వారా ఓరియన్ గ్రూప్ CFO రాజీవ్ వర్మ లాప్ టాప్ ని హాక్ చేసాడు...

JUICE JACKING అంటే... "Juice jacking is a type of cyber stealing, where, once your mobile is connected tounknown / unverified charging ports, unknown apps / malware are installed withwhich, the fraudsters can control / access / steal sensitive data, email, SMS, savedpasswords" ఎలక్ట్రిక్ పవర్ పాయింట్ / ఛార్జింగ్ పోర్ట్  కి ఎవరైనా మొబైల్ ఫోన్... లేదా లాప్ టాప్... ని చార్జింగ్ చేయడానికి పెట్టినప్పుడు దాని ద్వారా మొబైల్ ఫోన్ / లాప్ టాప్ ని హాక్ చెయ్యడం కోసం MALWARE ని వాటిలో ఇన్స్టాల్ చేస్తారు... దీంతో ఆ మొబైల్ ఫోన్ / లాప్ టాప్ హకెర్ ఆధీనంలోకి వస్తాయి... గౌతమ్ 17వ అంతస్తులో అమర్చిన JUICE JACKING డివైజ్ ద్వారా MALWARE ని నటాషా... రాజీవ్ వర్మ మొబైల్ / లాప్ టాప్ లో ఇన్స్టాల్ చేసాడు. ఇప్పుడు రెండు మొబైల్ ఫోన్స్... రెండు లాప్ టాప్స్ గౌతమ్ ఆధీనంలోకి వచ్చాయి... గౌతమ్ వెంటనే రాజీవ్ వర్మ అఫీషియల్ ఇమెయిల్ అకౌంట్ ని చెక్ చేసాడు... ప్రతి సోమవారం... రాజీవ్ వర్మ సెక్రటరీ నటాషా ఇమెయిల్ నుంచి ఒక వీక్లీ ఫండ్ ట్రాన్స్ఫర్ రిక్వెస్ట్ వస్తుంది... ఆ రోజు అది ఇంకా రాలేదు.

ఓరియన్ గ్రూప్ అఫ్ కంపెనీస్ ఒక పబ్లిక్ లిమిటెడ్ కంపెనీ. BSE & NSE లో లిస్ట్ అయింది. దీనిని ఆంధ్ర ప్రదేశ్ కి చెందిన లోక్ సభ MP నరసింహం 20 ఏళ్ళ క్రితం స్థాపించాడు. మొదట్లో చిన్న చిన్న సివిల్ కాంట్రాక్ట్స్... సబ్ కాంట్రాక్ట్స్ చేసేవాడు. లోక్ సభ కి ఎన్నికైన తరువాత చాలా పెద్ద పెద్ద వాళ్ళతో కాంటాక్ట్స్ పెరగడంతో నెమ్మదిగా తన కంపెనీ కూడా పెద్దది అయ్యింది. ప్రస్తుతం ఓరియన్ గ్రూప్ అఫ్ కంపెనీస్ లో చాలా డివిషన్స్ ఉన్నాయి... ఇన్ఫ్రాస్ట్రక్చర్... కన్స్ట్రక్షన్... నార్త్ ఈస్ట్ లో పవర్ ప్రాజెక్ట్స్... మైనింగ్... రెన్యూవబుల్ ఎనర్జీ... ఆయిల్ అండ్ గ్యాస్ ఎక్సప్లోరేషన్ ... కాపిటల్ మార్కెట్స్...  మనీ మార్కెట్స్...  ఇలా చాలా రకాల వ్యాపారాలు ఉన్నాయి. కొన్ని వేల కోట్ల రూపాయలు టర్న్ ఓవర్ ఉంది. ఓరియన్ గ్రూప్ లో ప్రతి సోమవారం పెద్ద ఎత్తున మనీ ట్రాన్స్ఫర్ జరుగుతుంది. వెండార్ పెమెంట్స్... కాంట్రాక్ట్ పెమెంట్స్... కాపిటల్ మార్కెట్స్ లో ఆ వారం కొనాల్సిన బాండ్స్... వందల కోట్ల లో ఫండ్ ట్రాన్స్ఫర్ కి కావాల్సిన రిక్వెస్ట్ ఫారం రాజీవ్ వర్మ దగ్గరికి వస్తుంది. ప్రతి సోమవారం ఆఫీస్ కి రాగానే నటాషా ఓరియన్ గ్రూప్ లోని అన్ని ఫైనాన్స్ డిపార్టుమెంట్స్  నుంచి వచ్చిన పేమెంట్ రిక్వెస్ట్ ఫార్మ్స్ అన్నింటిని కలిపి ఒక  కన్సాలిడేటెడ్ లిస్ట్ ని MS EXCEL ఫైల్ తయారు చేస్తుంది... ఆ MS EXCEL ఫైల్ లో పేమెంట్ పార్టీ పేరు... బ్యాంకు అకౌంట్ నెంబర్... బ్యాంకు నేమ్... స్విఫ్ట్ కోడ్... అమౌంట్... డీటెయిల్స్ ఉంటాయి. ఆ లిస్ట్ కి కావాల్సిన కవరింగ్ లెటర్ ప్రిపేర్ చేసి ఒక ఇమెయిల్ లో ప్రతి సోమవారం మధ్యాన్నం 12 గంటల లోపల గ్రూప్ CFO రాజీవ్ వర్మ  కి పంపిస్తుంది. ఆ ఇమెయిల్ కి రాజీవ్ వర్మ అప్రూవల్ ఇచ్చి దానిని బ్యాంకు కి ఫార్వర్డ్ చేస్తాడు. బ్యాంకు అదే రోజు ఫండ్స్ ని అన్ని పార్టీస్ కి ట్రాన్స్ఫర్ చేస్తుంది. కానీ... ఆ రోజు ఆఫీస్ లో ఇంటర్నెట్ సరిగ్గా పనిచేయకపోవడంతో అన్ని డిపార్టుమెంట్స్ నుంచి నటాషా కి కావాల్సిన డీటెయిల్స్ చాలా లేట్ గా వచ్చాయి... ఆమె ఆ లిస్ట్ ని ఫైనలైజ్ చేసి... MS EXCEL ఫైల్ ని ఇమెయిల్ ద్వారా  ఆ రోజు 4 గంటలకి పంపింది... గౌతమ్ ఆ ఇమెయిల్ కోసమే వెయిట్ చేస్తున్నాడు... ఆ ఇమెయిల్ రాజీవ్ వర్మ inbox లోకి రాగానే దానికి అటాచ్ చేసిన MS EXCEL ఫైల్ ని edit mode లో ఓపెన్ చేసాడు. ఆ రోజు చాల పెద్ద ఎత్తున ఫండ్ ట్రాన్సఫర్ జరుగుతోంది. మొత్తం Rs. 780 కోట్ల విలువైన ఫండ్ ట్రాన్స్ఫర్....

గౌతమ్ ఆ ఇమెయిల్ కి అటాచ్ చేసిన MS EXCEL ఫైల్ లోని ప్రతి ఎంట్రీ ని చాలా జాగ్రత్తగా చెక్ చేసాడు... ఆ MS EXCEL షీట్ లో 98 ఎంట్రీస్ ఉన్నాయి... గౌతమ్ MS EXCEL ఫైల్ లో మూడు మార్పులు చేసాడు.

1. ఆ ఫైల్ లోని కొన్ని ఎంట్రీస్ ని EDIT చేసి బెనిఫిషియరీ పేరు... బ్యాంకు అకౌంట్ నెంబర్... స్విఫ్ట్ కోడ్ మార్చి వాటి స్థానంలో ముంబై లో తనకి బాగా తెలిసిన ఒక మనీ లాండరింగ్ ఏజెంట్ పేరు... అతని బ్యాంక్ అకౌంట్ నెంబర్... స్విఫ్ట్ కోడ్ వేసి మొత్తం ₹200 కోట్ల రూపాయలు ట్రాన్స్ఫర్ చేసాడు...

2. ఇంకో రెండు ఎంట్రీస్ కి తన సవిత తమ్ముళ్లు ఇద్దరి ని బెనిఫిషియరీస్ గా మార్చి ఆ ఇద్దరికీ చెరో ₹25 కోట్ల రూపాయలు వాళ్ళ బ్యాంక్ అకౌంట్స్ కి ట్రాన్స్ఫర్ అయ్యేలా మార్పులు చేసాడు...

3. చివరిగా ఒక ₹5 కోట్ల రూపాయలు కోనసీమకి చెందిన ఒక బెస్త పాలెం లోని డాక్టర్ బ్యాంకు అకౌంట్ కి ట్రాన్స్ఫర్ అయ్యేలా ఏర్పాటు చేసాడు.

ఆ రోజు గౌతమ్ అతి సులభంగా... ఎవరికి అనుమానం రాకుండా ఓరియన్ గ్రూప్ అఫ్ కంపెనీస్ నుంచి  ₹255 కోట్ల రూపాయలని దొంగిలించాడు...

ముంబై లోని మనీ లాండరింగ్ ఏజెంట్ కి పంపిన ₹200 కోట్లు తన అకౌంట్ లోకి రాగానే... ఆ ఏజెంట్  తన కమిషన్ ని మినహాయించుకుని మిగతా అమౌంట్ ని వెంటనే హవాలా మార్గం లో స్విట్జర్లాండ్ లోని ఒక బ్యాంకు కి EURO CURRENCY లో క్రెడిట్ అయ్యేలా చేస్తాడు. గౌతమ్ వచ్చిన పని అయ్యింది. రాజీవ్ వర్మ ఆ ఫండ్ ట్రాన్స్ఫర్ ఇమెయిల్ ని బ్యాంకు కి పంపే దాకా వెయిట్ చేయాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. సాయంత్రం 4:45 నిమిషాలకు రాజీవ్ వర్మ తన సెక్రటరీ నటాషా పంపిన ఇమెయిల్ కి తన అప్రూవల్ ఇచ్చి ఆ మెయిల్ ని బ్యాంకు కి ఫార్వర్డ్ చేసాడు. గౌతమ్ ఈ విషయాన్ని నిర్ధారించుకోవడానికి రాజీవ్ వర్మ ఇమెయిల్ OUTBOX లోకి వెళ్లి బ్యాంకు కి పంపిన ఇమెయిల్ ని ఓపెన్ చేసి దాని attachment ని ఓపెన్ చేసాడు. గౌతమ్ చేసిన మార్పులు ఆ ఫైల్ లో కనిపించాయి... గౌతమ్ తృప్తిగా తల పంకించి ఆ ఇమెయిల్ ని క్లోజ్ చేసాడు... సరిగ్గా అదే సమయంలో రాజీవ్ వర్మ ఇంకో ఇమెయిల్ పంపాడు... OUTBOX లోకి వచ్చిన ఆ ఇమెయిల్ ని గౌతమ్ పొరపాటున ఓపెన్ చేసాడు... అది ఒక పార్టీ ఇన్విటేషన్... రాబోయే శనివారం సాయంత్రం 7 గంటలకి రాజీవ్ వర్మ ఇంట్లో పార్టీ ఆరెంజ్ చేసాడు. ఆ మెసేజ్ కింద ఒక అందమైన గులాబీ పువ్వు ఫోటో ఉంది ... ఆ ఫోటో చూడగానే గౌతమ్ కి ఎదో అనుమానం వచ్చింది చాలా క్లోజ్ గా అబ్సర్వ్ చేసాడు... ఆ ఫోటో రెసొల్యూషన్ ఎందుకో డల్ గా ఉంది... గౌతమ్ తన లాప్ టాప్ స్క్రీన్ మీద కుడిచేతి బొటనవేలు... చూపుడు వేలు కలిపి పెట్టి ఆ గులాబీ పువ్వు ఫోటో ని పించ్ జూమ్ చేసాడు... గౌతమ్ గుండెలు దడ దడ కొట్టుకున్నాయి... మనసులో "STEGANOGRAPHY IMAGE... అంటే ఇమెయిల్ పార్టీ ఇన్విటేషన్ కాదు... IT IS SECRET MESSAGE " అనుకున్నాడు... రాజీవ్ వర్మ ఎవరికో సీక్రెట్ మెసేజ్ పంపిస్తున్నాడు... వెంటనే ఆ ఇమెయిల్ ఎవరికి వెళ్ళిందో చెక్ చేసాడు... ఆ ఇమెయిల్ ఒకే ఒక్కడికి వెళ్ళింది... debashishganguly@deltaanalyticalservices.com....

గౌతమ్ బుర్ర శర వేగంగా పనిచేసింది... తాను వచ్చిన పని ఎటువంటి ఆటంకం లేకుండా ప్లాన్ ప్రకారం పూర్తి అయ్యింది... ఈ హాకింగ్ వర్క్ ఇంతటితో ఆపేసి కామ్ గా వెళ్ళిపోతే మంచిది... అని అనుకున్నాడు... మళ్ళీ వెంటనే... ఆ సీక్రెట్ మెసేజ్ ఏమిటో తెలుసుకోవాలని డిసైడ్ అయ్యాడు... కాఫీ తాగుతూ ఆలోచించాడు. దాదాపు ఒక 30 నిమిషాల పాటు చాలా సీరియస్ గా లాప్ టాప్ లో ఒక చిన్న సాఫ్ట్ వేర్  ప్రోగ్రాం ని వ్రాసి... కంపైల్ చేసి... రన్ చేసాడు... అంతే... ఒక 20 నిమిషాల్లో రాజీవ్ వర్మ ఇమెయిల్ డేటాబేస్ మొత్తం తన లాప్ టాప్ లోకి REPLICATE అయ్యింది. లాప్ టాప్ ని క్లోజ్ చేసి రెస్టారంట్ లో బిల్ పే చేసి బయటకి వచ్చి బొంబాయి లో మనీ లాండరింగ్ ఏజెంట్ కి ఫోన్ చేసి "ఫండ్స్ ట్రాన్స్ఫర్ అయ్యింది..." అని చెప్పి ఆ ఫోన్ ని శాశ్వతం గా స్విచ్ ఆఫ్ చేసేసి... తన కార్ ఎక్కి సైబర్ హబ్ లోంచి బయటకి వచ్చి... తన అపార్టుమెంట్ కి వెళ్తూ... "ఆ సీక్రెట్ మెసేజ్ ఏమయ్యుంటుంది..." అని ఆలోచిస్తూ కార్ ని డ్రైవ్ చెయ్యసాగాడు...

PART - 2 - THE CODE

గౌతమ్ గురుగ్రామ్ లో గోల్ఫ్ కోర్స్ ఎక్సటెన్షన్ రోడ్ లోని తన అపార్టుమెంట్ కి చేరుకున్నాడు. నేరుగా తన ఆఫీస్ రూమ్ లోకి వెళ్లి లాప్ టాప్ ని ఆన్ చేసి రాజీవ్ వర్మ ఆ రోజు దేబశీష్ గంగూలీ కి పంపించిన సీక్రెట్ మెసేజ్ ని ఓపెన్ చేసి అందులో ఉన్న గులాబీ పువ్వు ఫోటో ని తన కంప్యూటర్ లోని లోకల్ డ్రైవ్ లో సేవ్ చేసాడు. తరువాత తన దగ్గరున్న STEGANOGRAPHIC డికోడర్ సాఫ్ట్ వేర్ ని ఓపెన్ చేసి గులాబీ పువ్వు ఫోటో ని లోడ్ చేసి రన్ చేసాడు... లాభం లేక పోయింది... ఆ ఫోటో లోని సీక్రెట్ ఫైల్ ని ఎన్క్రిప్షన్ అల్గోరిథం ని వాడి CYPHER TEXT ని తయారు చేసి... ఆ CYPHER TEXT ని STEGANOGRAPHIC ENCODER లోకి లోడ్ చేసి STEGANO OBJECT తయారుచేసి... ఆ STEGANO OBJECT ని ఇమెయిల్ కి అటాచ్ చేసి పంపాడు... ఇప్పుడు ఆ ఇమెయిల్ ఎవరికైతే వెళ్తుందో వాళ్ళ దగ్గర STEGANOGRAPHIC DECODER ఉంటుంది. ఆ వ్యక్తి ఈ STEGANO OBJECT ని ఆ DECODER లోకి లోడ్ చేస్తే... సీక్రెట్ మెసేజ్ డీకోడ్ అవుతుంది.

స్టెగనోగ్రఫీ గురించి తెలుసుకునే ముందు... క్రిప్టోగ్రఫీ అంటే ఏమిటో తెలుసుకోవాలి... ఏదైనా మెసేజ్ ని ఎవరికి అర్ధంకాకుండా పంపాలంటే... ఒక కోడ్ ని వాడి ENCRYPTED MESSAGE ని తయారు చేసి దానిని పంపిస్తారు. ఆ మెసేజ్ ఎవరికైతే అందుతుందో వాళ్ళు దగ్గర ENCRYPTED MESSAGE ని డీకోడ్ చెయ్యడానికి ఒక KEY ఉంటుంది. ఆ KEY ని వాడితే సీక్రెట్ మెసేజ్ తెలుస్తుంది. ఉదాహరణకి... ఇంగ్లీష్ లో "మనం వెంటనే గుడి లో కలవాలి" అన్న మెసేజ్ ని సీక్రెట్ గా పంపాలంటే... దానికి చాలా పద్ధతులు ఉన్నాయి... ఒక పద్దతి ఏమిటంటే... ఇంగ్లీష్ లో ఉన్న 26 అక్షరాలని రెండు సరి సమాన గ్రూపులుగా విభజించాలి ... దీనిని KEY అని అంటారు... ఈ KEY ని వాడి మెసేజ్ ని ENCRYPT చెయ్యడానికి... ENCRYPTED మెసేజీ ని DECRYPT చెయ్యడానికి వాడతారు.

A B C D E F G H I J K L M ---- ఈ 13 అక్షరాలు ఒక గ్రూప్ |

|KEY

Z Y X W V U T S R Q P O N ---- ఈ 13 అక్షరాలు రెండో గ్రూప్ |

ఇప్పుడు " మనం వెంటనే గుడి లో కలవాలి ( WE SHOULD MEET IMMEDIATELY AT TEMPLE)" అన్న మెసేజ్ ని పైన వివరించిన KEY ని వాడి సీక్రెట్ మెసేజ్ తయారుచెయ్యాలంటే... WE అన్న పదంలో W కి బదులుగా D అక్షరాన్ని... E అక్షరానికి బదులుగా V ని వాడితే WE అన్న పదానికి సీక్రెట్ కోడ్ DV అవుతుంది... అదేరకంగా SHOULD అన్నపదానికి సీక్రెట్ కోడ్ HSLFOW అవుతుంది... MEET అన్న పదానికి సీక్రెట్ కోడ్ NVVG అవుతుంది... IMMEDIATELY అన్న పదానికి సీక్రెట్ కోడ్ RNNVWRZGVOB అవుతుంది AT పదానికి ZG... TEMPLE అన్న పదానికి GVNKOV సీక్రెట్ కోడ్ వస్తుంది... ఇలా వ్రాయడాన్ని ENCRIPTION అంటారు. ఇప్పుడు ENCRIPTED MESSAGE ఇలా ఉంటుంది.

DV HSLFOW NVVG RNNVWRZGVOB ZG GVNKOV

ఈ మెసేజ్ ని ఎవరికైతే వెళ్తుందో... వాళ్ళు కూడా పైన వివరించిన KEY ని వాడి డీకోడ్ చేసే పద్దతిని DECRYPTION అంటారు... పైన వివరించిన కోడింగ్ విధానాన్ని SUBSTITUTION CYPHER అని పిలుస్తారు...

STEGANOGRAPHY... ఈ పదము గ్రీక్ భాష లోని STEGANOGRAPHIA అనే పదము నుండి వచ్చింది... గ్రీక్ భాషలో STEGANO అంటే... "COVERED or CONCEALED" అనగా "దాచిపెట్టడం" అని అర్ధం... GRAPHIA అనగా... "వ్రాయడం" అని అర్ధం... STEGANOGRAPHY అనే పదాన్ని తెలుగు భాషలోకి తర్జుమా చేస్తే... ఇంచు మించు... "ఎవరికి కనపడకుండా మెసేజెస్ ని సీక్రెట్ గా దాచడం" అని అర్ధం వస్తుంది. ప్రస్తుతం కంప్యూటర్ యుగం లో రకరకాల సాఫ్ట్ వేర్స్ వాడి STEGANOGRAPHIC ENCODER / DECODERS ని తయారుచేస్తున్నారు... ఈ సాఫ్ట్ వేర్ ని ఉపయోగించి ఏదైనా మెసేజ్ ని సీక్రెట్ గా ఒక IMAGE లో పొందుపరుస్తారు... దీనినే STEGANO IMAGE అని అంటారు... మామూలు IMAGE కి STEGANO IMAGE కి తేడా ఉంటుంది... ఉదాహరణకి iPHONE తో ఏదైనా 4K రెసొల్యూషన్ తో ఫోటో తీస్తే... ఆ ఫోటో ఇమేజ్ చాలా షార్ప్ గా క్లియర్ గా ఉంటుంది... అదే 4K రెసొల్యూషన్ ఇమేజ్ STEGANOGRAPHIC ఇంకోడేరులోకి లోడ్ చేసి... ఆ ఇమేజ్ లో ఏదైనా సీక్రెట్ మెసేజ్ ని పొదుపరిస్తే... ఆ 4K రెసొల్యూషన్ దెబ్బతింటుంది... కారణం... 4K అంటే... సాధారణంగా ప్రతి చదరపు అంగుళానికి దాదాపు 4000 పిక్సల్స్ ఉంటాయి... ఆ ఇమేజ్ లో సీక్రెట్ మెసేజ్ ని పొందుపరచిన వెంటనే ఆ ఇమేజ్ పిక్సల్స్ స్తానం లో మెసేజ్ ఆక్రమించడంతో 4K పిక్చర్ ఇమేజ్ కి ఉండే సహజసిద్ధమైన SHARPNESS దెబ్బతింటుంది... కానీ... ఈ విషయం STEGANOGRAPHY అంటే ఏమిటో తెలిసిన వాళ్లకి మాత్రమే అర్ధమవుతుంది...

రాజీవ్ వర్మ దగ్గర చాలా అడ్వాన్స్ టెక్నాలజీ తో తయారైన STEGANOGRAPHIC ENCODER / DECODER ని వాడి మెసేజెస్ ని హై రెసొల్యూషన్ ఫొటోస్... ఇమేజెస్ లలో పొందుపరచి STEGANO IMAGE ని తయారు చేసి... దాన్ని ఇమెయిల్ ద్వారా పంపిస్తూ ఉంటాడు... గౌతమ్ దాదాపు 3 రోజుల పాటు రాజీవ్ వర్మ పంపిన సీక్రెట్ మెసేజ్ ని రకరకాల పద్ధతులు వాడి డీకోడ్ చెయ్యడానికి ట్రై చేసాడు... వీలు కాలేదు... రాజీవ్ వర్మ పంపిన మెస్సగెస్ ని డీకోడ్ చెయ్యాలంటే... ఆ ENCODER ... దానితో పాటు DECODER కూడా కావాలి. ఒకానొకప్పుడు గౌతమ్ ఎటువంటి మెసేజ్ అయినా సునాయాసంగా డీకోడ్ చేసేవాడు... ఆ రోజుల్లో తాను ఏ ఆర్గనైజేషన్ లో పని చేసాడో... అక్కడ రకరకాల అడ్వాన్సడ్ టెక్నాలజీ లభ్యం అయ్యేది. ఇప్పుడు ఆ టెక్నాలజీ గౌతమ్ దగ్గర లేదు. ఈ మెసేజెస్ ని డీకోడ్ చెయ్యాలంటే ఒకే ఒక్క మార్గం ఉంది... రాజీవ్ వర్మ కంప్యూటర్ మొత్తాన్ని క్లోన్ చెయ్యాలి... అప్పుడే రాజీవ్ వర్మ లాప్ టాప్ లో ఉన్న అన్ని ప్రోగ్రామ్స్... అప్లికేషన్స్ దొరుకుతాయి.

మరుసటి రోజు ఉదయం మళ్ళీ సైబర్ హబ్ కి వెళ్ళాడు... ఈసారి STARBUCKS కాఫీ షాప్ లో కూర్చొని లాప్ టాప్ ని సెట్ చేసుకున్నాడు... అందులో తాను స్పెషల్ గా తయారు చేసుకున్న సాఫ్ట్ వేర్ ప్రోగ్రాం ని రన్ చేసాడు. ఓరియన్ గ్రూప్ అఫ్ కంపెనీస్ ఆఫీస్ లో ఫిక్స్ చేసిన JUICE JACKING డివైజ్ లు పనిచేస్తున్నాయో లేదో చెక్ చేసాడు... అవి పని చేస్తున్నాయి... అప్పుడు సమయం ఉదయం 11 గంటలు ఆవుతోంది. రాజీవ్ వర్మ లాప్ టాప్ ఆన్ చేసి ఉంది... JUICE JACKING డివైస్ ద్వారా వెంటనే రాజీవ్ వర్మ లాప్ టాప్ ని హాక్ చేసి ఆ లాప్ టాప్ లోని ఒక్కో ప్రోగ్రామ్ చాలా జాగ్రత్తగా చెక్ చేయ్యసాగాడు. చివరికి తాను వెతుకుతున్న STEGANOGRAPHIC ENCODING & DECODING సాఫ్ట్ వేర్ అప్లికేషన్ దొరికింది. దానిని వెంటనే తన లాప్ టాప్ లోకి కాపీ చేసి ఇంస్టాల్ చేసి రన్ చేసి... అందులోకి ఒక మెసేజ్ ని... దానితో పాటే ఒక ఫోటో ని అప్లోడ్ చేసి... ENCRIPTION ALGORITHEM వాడి CYPHER TEXT తయారుచేసాడు... ఆ తరువాత CYPHER TEXT ని STEGANOGRAPHIC ENCODER లోకి లోడ్ చేసి STEGANO OBJECT ని తయారు చేసాడు. చివరిగా ఆ STEGANO OBJECT ని తన సొంత మెయిల్ ID కి ఇమెయిల్ చేసుకున్నాడు. సొంత ఇమెయిల్ ని ఓపెన్ చేసి INBOX లోకి వచ్చిన కొత్త మెయిల్ ని ఓపెన్ చేసాడు... అందులోని STEGANO OBJECT ని లోడ్ చేసి DECODE చేసాడు... అద్భుతం... పర్ఫెక్ట్ గా పనిచేసింది... వచ్చిన పని అయ్యింది. ఆలస్యం చెయ్యకుండా లాప్ టాప్ ని క్లోజ్ చేసి వెంటనే సైబర్ హబ్ నుండి బయలుదేరాడు...

ఇంటికి చేరగానే రాజీవ్ వర్మ... దేబశీష్ గంగూలీ కి పంపిన గులాబీ పువ్వు ఫోటో ని STEGANOGRAPHIC ENCODING & DECODING అప్లికేషన్ లోకి లోడ్ చేసి డీకోడ్ చేసాడు... ఆ ఫోటో లో దాగున్న సీక్రెట్ మెసేజ్ ఓపెన్ అయ్యింది... ఆ మెసేజ్ దాదాపు 10 పేజీల డాక్యుమెంట్... జాగ్రత్తగా దానిని చదివాడు... అందులో బొంబాయ్ మరియు నేషనల్ స్టాక్ ఎక్స్చేంజి లో ట్రేడింగ్ అవుతున్న పెద్ద పెద్ద కంపెనీస్ కి సంభందించిన INSIDE INFORMATION ఉంది... సెంట్రల్ గవర్నమెంట్ రాబోయే 5 రోజుల్లో ఎటువంటి నిర్ణయాలు తీసుకోబోతున్నారు... ఆ నిర్ణయాల వల్ల పెద్ద పెద్ద కంపెనీల షేర్లు ఎలా ట్రేడ్ అవబోతున్నాయి... ఏయే షేర్స్ కొనాలి... ఏయే షేర్స్ ని అమ్మాలి... వచ్చిన డబ్బుని ఇల్లీగల్ గా ఎలా ఇన్వెస్ట్ చెయ్యాలో డిటైల్డ్ ఇంస్ట్రుక్షన్స్ ఉన్నాయి... చాల సీరియస్ మేటర్... ఇంకో ఇమెయిల్ ఓపెన్ చేసాడు... అందులో భారతదేశంలో ఒక అతి పెద్ద కంపెనీ కి సంబంధించిన బోర్డు మీటింగ్ వివరాలు ఉన్నాయి... ఇంకో ఇమెయిల్ లో డిఫెన్స్ మినిస్ట్రీ రాబోయే 3 నెలల్లో తీసుకోబోయే నిర్ణయాల గురించి డీటెయిల్స్ వున్నాయి... వేరే ఇమెయిల్ లో ఫైనాన్స్ మినిస్ట్రీ కి సంభందించిన సీక్రెట్స్... దొరికాయి...ఒక్కో ఇమెయిల్ లో ఒక్కో సీక్రెట్ బయటపడుతోంది. ఒక ఇమెయిల్ లో నార్త్ ఈస్ట్ రాష్ట్రాలలో ఓరియన్ గ్రూప్ నడుపుతున్న పవర్ జనరేషన్ కంపెనీస్ ట్రక్స్ లో డ్రగ్స్ రవాణా వివరాలు... రకరకాల సీక్రెట్స్ బయటపడసాగాయి. రాజీవ్ వర్మ ప్రతి రోజూ ఒక ఇమెయిల్ ని దేబశీష్ గంగూలీ కి పంపిస్తాడు... అసలు ఈ దేబశీష్ గంగూలీ ఎవరో తెలుసుకోవడానికి గౌతమ ఇంటర్నెట్ లో deltaanalyticalservices.com వెబ్ సైట్ ని చెక్ చేసాడు. DELTA ANALYTICS అనేది ఒక ఫైనాన్సియల్ సర్వీసెస్... అనలిటిక్స్... కాపిటల్ మర్కెట్స్ రీసెర్చ్... ఇన్కమ్ టాక్స్ సర్వీసెస్... రకరకాల ఫైనాన్సియల్ సర్వీసెస్ బిజినెస్ చేస్తోంది... ఆ వెబ్ సైట్ లో పెద్దగా అనుమానకరమైన విషయాలు తెలియడం లేదు... ఎందుకైనా మంచిదని LINKEDIN వెబ్ సైట్ లో కి వెళ్ళి డెల్టా కంపెనీ గురించి వెతికాడు... దేబశీష్ గంగూలీ ఆ కంపెనీ కి చైర్మన్ & CEO... అని మాత్రమే వుంది... అంతకు మించి పెద్దగా డీటెయిల్స్ ఏమి లేవు. ఓరియన్ గ్రూప్ అఫ్ కంపెనీస్ తో పాటు వేరే చాలా పెద్ద పెద్ద కంపెనీలకు డేటా అనలిటిక్స్ సర్వీసెస్ ని అందిస్తుంది...

గౌతమ్ ఫండ్ ట్రాన్స్ఫర్ ఫైల్ లో డీటెయిల్స్ మార్చిన తరువాత... రాజీవ్ వర్మ ఆ ఫైల్ ని బ్యాంకు కి పంపాడు... బ్యాంకు ఫండ్స్ ట్రాన్స్ఫర్ చేసింది... కొన్ని పార్టీస్ కి చేరాల్సిన ఫండ్స్ చేరలేదు. వాళ్ళు వెంటనే రాజీవ్ ని కాంటాక్ట్ చేశారు. రాజీవ్ బ్యాంకు కి పంపిన ఫైల్ చెక్ చెయ్యగా... అందులో Rs 255 కోట్లు వేరే బ్యాంకు అకౌంట్స్ లోకి వెళ్లనట్లు తెలిసింది. ముందుగా నటాషా ఇమెయిల్ SENT బాక్స్ లో ని ఇమెయిల్ కి జతపరిచిన ఫైల్ ని స్టడీ చేసాడు. అందులో డీటెయిల్స్ సరిగ్గానే ఉన్నాయి... రాజీవ్ బ్యాంకు కి పంపిన ఫైల్ లో ఎదో ప్రాబ్లెమ్ వచ్చింది. వెంటనే కంపెనీ CTO రోహిత్ గుప్త కి రిపోర్ట్ చేసాడు. రోహిత్ డిపార్టుమెంటు నుంచి ఒక టీం వచ్చి ఓరియన్ గ్రూప్ ఇమెయిల్ సర్వర్ ని పూర్తిగా చెక్ చేశారు... అది హాక్ కాలేదని నిర్ధారణ అయ్యింది... నటాషా ఇమెయిల్ పంపిన తరువాత దాన్ని రాజీవ్ తప్ప ఇంకెవరూ ఆ ఫైల్ ని తాకలేదని నిర్ధారణ అయింది. అప్పుడు సడన్ గా కంపెనీ CTO రోహిత్ గుప్త కి గుర్తుకొచ్చింది... ఏ రోజైతే కంపెనీ లో ఇంటర్నెట్ ప్రాబ్లెమ్ వచ్చిందో అదే రోజు ఫండ్స్ ట్రాన్స్ఫర్ లో ప్రాబ్లెమ్ వచ్చింది... డీప్ గా ఎంక్వయిరీ చెయ్యగా... నటాషా కి ISP కంపెనీ వ్యక్తి 17వ అంతస్తులోకి రావడం... రాండమ్ గా ఇంటర్నెట్ కనెక్షన్ చెక్ చెయ్యడం గుర్తుకొచ్చి ఆ విషయాన్ని CTO రోహిత్ గుప్త కి చెప్పింది... " ఆ రోజు వచ్చిన ISP కంపెనీ ఇంజనీర్స్ అందరూ జంక్షన్ బాక్స్ దగ్గర... సర్వర్ రూమ్ లోనే పనిచేశారు... 17వ అంతస్తులోకి ఎవరూ రాలేదు... ఇక్కడికి వచ్చింది ఎవరు? వాడు ఏమి చేసాడు? " అని అడిగాడు... నటాషా వివరంగా ఆ రోజు జరిగింది చెప్పింది... CTO రాజీవ్ గుప్త వెంటనే నటాషా సీట్ దగ్గర ఎలక్ట్రికల్ పవర్ పాయింట్ ని ఊడదీసాడు... అక్కడ దొరికిన వస్తువు ని చూడగానే " OH .... MY .... GOD " అని గట్టిగా అరిచాడు... ఆ తరువాత CTO రాజీవ్ గుప్త స్వయంగా రాజీవ్ రూమ్ లోని ఎలక్ట్రికల్ పవర్ పాయింట్ ని కూడా చెక్ చేసాడు... మళ్ళీ గట్టిగా OH MY GOD అని అరిచాడు... ఆ తరువాత తన రూంలో... తన సెక్రటరీ ఆషా సీట్ దగ్గర దొరికిన వస్తువులు చూడగానే... " CALL THE POLICE ... WE HAVE BEEN JUICE JACKED " అని అన్నాడు...

హర్యానా సైబర్ క్రైమ్ డిపార్టుమెంటు పోలీసులు వచ్చి జరిగింది తెలుసుకున్నారు... ఓరియన్ గ్రూప్ అఫ్ కంపెనీస్ వెనక చాలా పెద్ద మనుషులు ఉండడంతో ఎంక్వయిరీ చాలా చురుగ్గా జరిగింది. కంపెనీ లో ఇంటర్నెట్ డౌన్ అయినా రోజున 17వ అంతస్తు CCTV రికార్డింగ్ చెక్ చేశారు... గౌతమ్ రావడం... JUICE JACKING డివైజెస్ పెట్టడం.. వెళ్లడం కనిపించింది... కానీ... గౌతమ్ ఆ రోజు నెత్తిమీద ISP కంపెనీ కాప్ పెట్టుకొని కిందకి చూస్తూ నడవడంతో... CCTV రికార్డింగ్ లో అతని మొహం కనిపించలేదు... ఆఫీస్ లోకి వచ్చి వెళ్ళింది ఎవరో తెలియలేదు. డబ్బులు ఏయే అకౌంట్స్ లోకి వెళ్ళింది తెలిసింది. Rs 200 కోట్లు బొంబాయి లో ఒక మనీ లాండరింగ్ ఏజెంట్ అకౌంట్ కి వెళ్ళింది... హవాలా ట్రేడింగ్ చేసేవాళ్ళు తమ క్లయింట్ డీటెయిల్స్ ఎవరికి చెప్పరు... ఆ విషయం పోలీసులకి బాగా తెలుసు... కానీ... రాజీవ్ పొలిటికల్ ప్రెషర్ తేవడంతో... ఆ హవాలా ట్రేడర్ ఆ డబ్బులు స్విట్జర్లాండ్ లో ఏ బ్యాంకు లో ఏ అకౌంట్ కి ఆ డబ్బులు వెళ్ళాయో తెలియచేసాడు... కానీ... ఆ అకౌంట్ ఓనర్ పేరు తెలియలేదు... అది ఒక NUMBERED ACCOUNT కావడంతో పూర్తి డీటెయిల్స్ ని స్విస్ బ్యాంక్స్ ఇవ్వరు... స్విస్ బ్యాంక్స్ లో NUMBERED ACCOUNTS ని HIGH SECURITY ACCOUNTS అని కూడా పిలుస్తారు. స్విట్జర్లాండ్ బ్యాంకింగ్ రూల్స్ ప్రకారం తమ బ్యాంకు కస్టమర్స్ డీటెయిల్స్ బయటవాళ్ళకి తెలియనీకుండా చాలా జాగ్రత్త వహిస్తారు... ఓరియన్ గ్రూప్ ఓనర్... లోక్ సభ MP నరసింహం ఇప్పుడు గవర్నమెంట్ అఫ్ ఇండియా ద్వారా స్విట్జర్లాండ్ నుంచి ఆ డబ్బులు వెనక్కి తెప్పించే పనిలో ఉన్నాడు... అయితే అందరికీ తెలుసు... స్విట్జర్లాండ్ కి డబ్బులు వెళ్లడమే కానీ... వెనక్కి రావని... అయినా మదిలో ఎదో చిన్న ఆశ... RS 50 కోట్లు రెండు మొత్తాలలో ఆంధ్ర ప్రదేశ్ లోని రెండు వేరు వేరు బ్యాంకు అకౌంట్స్ లోకి వెళ్లడం గమనించి... ఆ అకౌంట్ హోల్డర్స్ మీద సైబర్ క్రైమ్ పోలీసులు కేసులు పెట్టారు. ఆ ఇద్దరినీ విచారించిన పోలీస్ ఆఫీసర్ మొదటి రోజే అర్ధమయింది... "వీళ్ళకి ఇంత పెద్ద క్రైమ్ చేసే సీన్ లేదు... ఇది వేరే ఎవరో చేసిన పని" అని తేల్చి పారేసాడు... మిగిలిన అయిదు కోట్ల రూపాయల విషయమే చాలా వింతగా ఉంది.

అయిదు కోట్ల రూపాయలు ఆంధ్ర ప్రదేశ్ లోని ఒక కోస్తా జిల్లాలోని ఒక మోస్తరు టౌన్ లో ఒక చిన్న క్లినిక్ నడుపుతున్న డాక్టర్ బ్యాంకు అకౌంట్ కి పంపించడం జరిగింది. ఆ డబ్బులు ఆ డాక్టర్ బ్యాంకు సేవింగ్స్ అకౌంట్ లో పడగానే... ఆయన వెంటనే ఆ అయిదు కోట్లని చిన్న చిన్న మొత్తాలుగా... అంటే ₹1,00,000 రూపాయలు చొప్పున 500 ట్రాన్సక్షన్స్ ద్వారా... అదే టౌన్ కి దగ్గరలో వున్న ఒక బెస్త పాలెం లోని 500 కుటుంబాలకి ఆన్ లైన్ లో పంపడం జరిగింది. ఏ రోజైతే ఆ డబ్బులు బెస్త వాళ్ళ అకౌంట్స్ లోకి వచ్చాయో... అదే రోజు రాత్రి 11:30 నిమిషాలకు ముందుగా ₹50,000 (డైలీ WITHDRAWAL అమౌంట్ లిమిట్) ATM లోంచి withdraw చేసేసారు... ఆ తరువాత ఇంకో 40 నిమిషాల వెయిట్ చేసి బ్యాంకింగ్ సిస్టం లో డేట్ మారగానే ఇంకో ₹50,000 WITHDRAW చేశారు... దాంతో ఆ రోజు వాళ్ళ బ్యాంకు సేవింగ్స్ అకౌంట్స్ లోకి వచ్చిన ₹5 కోట్ల రూపాలు మొత్తం తమ అకౌంట్స్ లోంచి తీసేసారు... తరువాత పోలీసులు ఎంక్వయిరీ చేస్తే... వాళ్ళు ఆ డబ్బులు ఖర్చు పెట్టేశామని చెప్పారు...ఆ అయిదు కోట్ల రూపాయలు ఏ డాక్టర్డ అకౌంట్ కి ట్రాన్సఫర్ అయ్యిందో... ఆ డాక్టర్ అదే రోజు రాత్రి ఆ వూరు విడిచి వెళ్ళిపోయాడు... ఆయన ఎక్కకడికి వెళ్ళాడో... ఏమయ్యాడో ఎవరికి తెలియదు... పోలీసులు ఏమి చెయ్యలేక వెనక్కి వచ్చేసారు...

అసలు జరిగింది ఏమిటంటే... గౌతమ్ ₹5 కోట్ల రూపాయలు డాక్టర్ కి పంపగానే... ఆయన ఆ డబ్బుని ఆన్ లైన్ ద్వారా బెస్త పాలెంలో ఒక్కో కుటుంబానికి ₹1,00,000 చొప్పున పంచేసాడు... ఆ బెస్త పాలం ప్రజలు ఆ డబ్బులు వెంటనే ATM నుంచి withdraw చేసి... ₹50,000 వాళ్ళు తీసుకొని... మిగతా ₹50,000 డాక్టర్ కి ఇచ్చేసారు... అంటే... ₹2,50,00,000 డాక్టర్ కి వెనక్కి వచ్చాయి... ఆ డాక్టర్ తన దగ్గర చాలా కాలంగా అతి తక్కువ జీతానికి పనిచేస్తున్న ఇద్దరు కంపౌండర్స్ కి చెరి ₹25,00,000 చొప్పున ఇచ్చాడు. మిగిలిన రెండు కోట్ల రూపాయలు తీసుకొని అదే రోజు రాత్రి ఎవరికి చెప్పకుండా... ఎక్కడికో వెళ్ళిపోయాడు...

గౌతమ్ రెండు నెలల పాటు కష్టపడి రాజీవ్ వర్మ పంపిన అన్ని ఇమెయిల్స్ ని డీకోడ్ చేసాడు... గత 7 ఏళ్లుగా రాజీవ్ వర్మ... గంగూలీ మధ్య ఇమెయిల్స్ నడిచాయి... ఆ సీక్రెట్ మెసేజెస్ అన్నింటిని కేటగిరీస్ ప్రకారం ఫైల్స్ తయారు చేసాడు. 1. స్టాక్ మార్కెట్ అఫైర్స్... 2. ఫైనాన్స్ మినిస్ట్రీ... 3. డిఫెన్సె మినిస్ట్రీ... 4. పెట్రోలియం అండ్ నాచురల్ గ్యాస్... 5. గవర్నమెంట్ అఫీషియల్ డాక్యూమెంట్స్... ఇంకా చాలా రకాల సీక్రెట్ డాక్యూమెంట్స్ కి సంభందించిన వివరాలు దొరికాయి. గౌతమ్ దీర్ఘంగా ఆలోచించాడు... ఇంకోసారి సైబర్ హబ్ కి వెళ్లి రాజీవ్ వర్మ మొబైల్ ఫోన్ ని క్లోన్ చెయ్యాలని నిర్ణయించుకున్నాడు.

హర్యాన పోలీసులు చివరికి ఆ కేసు ని CBI అప్పగించారు... ఎంక్వయిరీ నడుస్తోంది... ఈ విషయాలు తెలియని గౌతమ్ ఒక రోజు సైబర్ హబ్ వెళ్ళాడు...

PART - 3 - THE SURVILLANCE

JUICE JACKING జరిగిన వెంటనే ఆ విషయం ఓరియన్ గ్రూప్ కంపెనీస్ ప్రమోటర్ & ఓనర్ నరసింహం కి తెలిసింది. ఒకేసారి రెండువందల యాభయ్ అయిదు కోట్ల రూపాయలు మాయం అయ్యాయని తెలియగానే గుండె ఆగినంత పని అయింది. ఓరియన్ గ్రూప్ కి నరసింహం ఒక్కడే షేర్ హోల్డర్ కాదు... అది ఒక పబ్లిక్ లిమిటెడ్ కంపెనీ. అందులో చాలా మంది పలుకుబడి ఉన్న పెద్దమనుషులు కూడా ఉన్నారు. వాళ్ళు కూడా రంగంలోకి దిగారు... పోయింది చిన్న మొత్తం కాదు కాబట్టి అందరూ చాలా సీరియస్ గా తీసుకున్నారు. హవాలా ట్రేడర్ ఇచ్చిన డీటెయిల్స్ ని స్విట్జర్లాండ్ లో ఒక ఏజెంట్ కి పంపించారు. ఆ ఏజెంట్ తన పలుకుబడి ఉపయోగించి ఆ డబ్బులు ఏ బ్యాంకు అకౌంట్ లోకి వెళ్ళాయో తెలుసుకున్నాడు... ఆ బ్యాంకు పేరు EDMOND De ROTHSCHILD GROUP... ఈ బ్యాంకు ROTHSCHILD ఫ్యామిలీ కి చెందినది. ఈ ఫామిలీ పాతకాలపు విలువలకి చాలా ప్రాధాన్యం ఇస్తుంది. స్విట్జర్లాండ్ లోని అన్ని బ్యాంకులు CLIENT CONFIDENTIALITY కి చాలా విలువ ఇస్తాయి. ఈ బ్యాంకు తమ కస్టమర్స్ కి ప్రత్యేకంగా NUMBERED ACCOUNT సౌకర్యాన్ని కలిపిస్తుంది... NUMBERED ACCOUNTS అంటే... ఆ అకౌంట్స్ కి ఒక వ్యక్తి లేదా... సంస్థ పేరు బదులుగా 24 అంకెల నెంబర్ కలిగివుంటుంది. ఒక్కోసారి కస్టమర్స్ తమకు ఇష్టమైన CODE WORD ని కూడా అకౌంట్ కి పెట్టుకుంటారు. ప్రస్తుతం ఓరియన్ గ్రూప్ నుంచి గౌతమ్ దొంగిలించిన ₹200 కోట్ల రూపాయలు EDMOND De ROTHSCHILD GROUP బ్యాంకు లో ఒక NUMBERED అకౌంట్ లో EURO CURRENCY లో ఉన్నాయి. నరసింహం ఏజెంట్ ప్రస్తుతం ఆ బ్యాంకు లో పనిచేసే ఒక ఎంప్లాయ్ ని లంచం ఇచ్చి ఆ అకౌంట్ ఓనర్ డీటెయిల్స్ కనుక్కునే పనిలో ఆ ఏజెంట్ నిమగ్నమయ్యాడు... గౌతమ్ సవతి కొడుకుల బ్యాంకు అకౌంట్స్ లో క్రెడిట్ అయిన యాభై కోట్లు వెనక్కి లాక్కున్నాడు... వాళ్ళ మీద సైబర్ క్రైమ్ కేసు బుక్ చేసి లాక్ అప్ లో పెట్టారు. కోర్ట్ వాళ్లకి మూడు వారాల జ్యూడిషియల్ కస్టడీ ఇచ్చింది. బెస్త వాళ్ళ కి చేరిన రెండుకోట్ల రూపాయలకి నరసింహం తిలోదకాలు ఇచ్చేసాడు... దానికి చాలా పెద్ద కారణం ఉంది... ఆ బెస్త పాలం తన లోక్ సభ నియోజకవర్గం లోకి వస్తుంది. ఆ బెస్త పాలెం లో దాదాపు 1500 ఓట్లు ఉన్నాయి. ఇప్పుడు ఈ రెండు కోట్ల కోసం వాళ్ళని బెదిరిస్తే... ఆ బెస్త వాళ్ళు ఈ జన్మ లో నరసింహానికి ఓటు వెయ్యరు.

హర్యానా సైబర్ సెల్ పోలీసులు చేసిన ఎంక్వయిరీ లో చాలా విషయాలు తెలిసాయి. 17వ అంతస్తులో దొరికిన సీసీటీవీ రికార్డింగ్ లో గౌతమ్ ISP కంపెనీ యూనిఫామ్ వేసుకొని... తల మీద కంపెనీ క్యాప్ పెట్టుకోవడం తో సీసీటీవీ కెమెరా కి గౌతమ్ మొహం సరిగ్గా రికార్డు అవ్వలేదు. 17వ అంతస్తు లో లిఫ్ట్ ఎక్కడం... గ్రౌండ్ ఫ్లోర్ లో ఉన్న లాబీ కి చేరుకొని విజిటర్ యాక్సిస్ కార్డు ని రిసెప్షన్ లో ఇవ్వడం... బిల్డింగ్ లోంచి బయటకు వెళ్లడం కనిపించింది. బిల్డింగ్ బయట సెక్యూరిటీ కెమెరాలలో గౌతమ్ పబ్లిక్ టాయిలెట్ వైపు వెళ్లడం కనిపించింది... అయితే ఆరోజున టాయిలెట్స్ వున్నా ఏరియా లో సెక్యూరిటీ కెమెరాలు ఎందుకో పనిచేయలేదు... దాంతో... గౌతమ్ పబ్లిక్ టాయిలెట్ లోకి వెళ్లడం... డ్రెస్ చేంజ్ చేసుకొని బయటకి వచ్చి బ్యాక్ ప్యాక్ ని ... టూల్ కిట్ ని కార్ బూట్ లో పెట్టడం ఎక్కడా రికార్డు కాలేదు.

JUICE JACKING చేసిన మరుసటి రోజు... గౌతమ్ తన కారు ని గురుగ్రామ్ నుంచి ఫరీదాబాద్ వెళ్లే పహాడీ రోడ్ లోని అడవిలో ఒక మారుమూల ప్రాంతానికి తీసుకెళ్లి ఆనవాళ్లు దొరకకుండా పెట్రోల్ లో కొన్ని కెమికల్స్ కలిపి కార్ మీద పోసి తగలపెట్టేసాడు... ఆ కార్ తో పాటు అందులోవున్న ఇంటర్నెట్ సిగ్నల్ జామింగ్ ఎక్విప్మెంట్ కూడా పూర్తిగా కాలి నాశనమయ్యింది. ఇప్పుడు గౌతమ్ ఓరియన్ గ్రూప్ CFO రాజీవ్ వర్మ మొబైల్ ఫోన్ ని హాక్ చెయ్యడానికి సైబర్ హబ్ కి ఓలా టాక్సీ లో వెళ్ళాడు. సైబర్ హబ్ బయట దిగిపోయి తన లాప్ టాప్ ని పట్టుకొని సెక్యూరిటీ చెకింగ్ పూర్తిచేసుకొని సైబర్ హబ్ లోకి అడుగు పెట్టి ఓరియన్ గ్రూప్ బిల్డింగ్ వైపు అడుగులు వేసాడు... అక్కడ... ఓరియన్ టవర్ బిల్డింగ్ దగ్గర సెంట్రల్ ఇండస్ట్రియల్ సెక్యూరిటీ ఫోర్స్ కాపలా కాస్తోంది... వాళ్ళ చేతుల్లో పవర్ఫుల్ అస్సాల్ట్ రైఫిల్స్ ఉన్నాయి... ఓరియన్ గ్రూప్ బిలింగ్ లో వెళ్లే ప్రతి ఒక్కరిని ఆపి చెక్ చేస్తున్నారు. ఆ హడావిడి చూడగానే గౌతమ్ కి అర్ధమయ్యింది. మనసులో నవ్వుకుంటూ 'ఆల్రైట్... పోలీసులకి JUICE JACKING గురించి తెలిసిపోయిందన్నమాట...' అని అనుకుంటూ ఆ బిల్డింగ్ దగ్గర ఆగకుండా ముందుకు వెళ్ళాడు... ఆ బిల్డింగ్ కి దగ్గరలోని ఒక కాఫీ షాప్ లో కూర్చొని ఆలోచించాడు... బయట చాలా సెక్యూరిటీ వుంది. ఇప్పుడు బిల్డింగ్ లో కి వెళ్లడం చాల కష్టం.

JUICE JACKING డివైజ్ లు దొరకగానే ఓరియన్ గ్రూప్ CTO రాజీవ్ గుప్త ఆ డివైజుల్లో ఒక మైక్రోచిప్ ని ఇన్స్టాల్ చేసి ఆ నాలుగు JUICE JACKING డివైజులు అలాగే వొదిలేసాడు... ఒకవేళ ఆ డబ్బులు దొంగతనం చేసినవాడు ఇంకో సారి ఈ JUICE JACKING డివైజులని ఆన్ చేస్తే... వెంటనే వాటిలో ఇన్స్టాల్ చేసిన మైక్రోచిప్ ఒక HOMING డివైస్ లాగా పనిచేసి... ఆ వ్యక్తి కి సంభందించిన GEOLOCATION COORDINATES ని డిటెక్ట్ చేస్తుంది... దాంతో ఓరియన్ గ్రూప్ లో ఫండ్స్ దొంగతనం చేసినవాళ్లు కంప్యూటర్ IP అడ్రస్ దొరుకుతుంది... ఎవరికి అనుమానం రాకుండా రాజీవ్ వర్మ ఫోన్ ని హాక్ చేసే మార్గం ఏమిటీ? గౌతమ్ చాలా సేపు ఆలోచించాడు... ఒక ఐడియా వచ్చింది... కొంచం రిస్క్ తో కూడిన పని... రాజీవ్ ఇమెయిల్స్ చెక్ చేసినప్పుడు ఒక విషయం తెలిసింది... ఓరియన్ గ్రూప్ నార్త్ ఈస్ట్ లో తమ ఆయిల్ అండ్ గ్యాస్ ఎక్సప్లోరేషన్ కంపెనీ పని కోసం జపాన్ నుంచి ఒక కొత్త ఎక్విప్మెంట్ ని ఇంపోర్ట్ చేసుకుంటోంది... ఈ విషయం మీద రాజీవ్ వర్మ రెగ్యులర్ గా స్టేట్ బ్యాంకు అఫ్ ఇండియా... కన్నాట్ ప్లేస్ బ్రాంచ్ లో పనిచేసే పళణివేలు అనే సీనియర్ మేనేజర్ తో ఎక్కువగా మాట్లాడుతూ ఉంటాడు.

గౌతమ్ వెంటనే సైబర్ హబ్ లోని ఆపిల్ మొబైల్ షాప్ కి వెళ్లి కొత్త ఐఫోన్ కొనుక్కున్నాడు... దానికి ఒక కొత్త SIM కార్డు వేసి ఆక్టివేట్ చేయించుకున్నాడు. కొత్త నెంబర్ ఆక్టివేట్ కావడానికి 45 మినిట్స్ పడుతుంది. గౌతమ్ వెంటనే గురుగావ్ సైబర్ హబ్ నుంచి ఓలా టాక్సీ లో న్యూ ఢిల్లీ లోని కన్నాట్ ప్లేస్ బయలుదేరాడు... దారిలో తన లాప్ టాప్ కి కొత్తగా కొన్న ఐఫోన్ ని కనెక్ట్ చేసి అందులో ఒక MALWARE APP ని ఇంస్టాల్ చేసాడు... ఇప్పుడు ఆ అప్లికేషన్ ని ఆన్ చేసి... దాని ద్వారా ఎవరికైన ఫోన్ చేసి మాట్లాడితే... ఆ MALWARE APP అవతలి వాళ్ళ మొబైల్ హ్యాండ్ సెట్ లో 60 సెకండ్స్ లోపు ఇన్స్టాల్ అవ్వడమే కాకుండా అవతలి వ్యక్తి ఫోన్ హాక్ అవుతుంది. గౌతమ్ కన్నాట్ ప్లేస్ చేరుకొని స్టేట్ బ్యాంకు అఫ్ ఇండియా మెయిన్ ఆఫీస్ కి వెళ్లి రిసెప్షన్ లో "పళణివేలు ని కలవాలి" అని అన్నాడు... వాళ్ళు గౌతమ్ ని 6వ అంతస్తుకి దారి చూపారు... గౌతమ్ లిఫ్ట్ లో 6వ ఫ్లోర్ కి చేరుకొని పళణివేలు కోసం వెతికాడు... అక్కడ డైలీ బ్యాంకు కి వచ్చే కస్టమర్స్ తో బిజీగా ఉంది... పళణివేలు మూల ఒక కేబిన్ లో కూర్చొని ఫోన్ లో మాట్లాడుతున్నాడు. గౌతమ్ జాగ్రత్తగా పళణివేలు కేబిన్ బయట చెక్ చేసాడు. అక్కడ ఒక టేబుల్ మీద "ప్రమోద్ గుప్త - ఇండస్ట్రియల్ క్రెడిట్ మేనేజర్" అన్న బోర్డు కనిపిచింది. ఆ టేబుల్ మీద ఎటువంటి ఫైల్స్... డాకుమెంట్స్ లేవు. ఖాళీగా... చాలా నీట్ గా ఉంది. ఆ టేబుల్ కి పక్క సీట్లో కూర్చొని బిజీ గా పని చేసుకుంటున్న ఒక వ్యక్తి దగ్గరికి వెళ్లి చాలా మర్యాదగా పలకరించి "ప్రమోద్ గుప్త గారు ఇవాళ ఆఫీస్ కి రాలేదా?" అని అడిగాడు. దానికి బదులుగా ఆ వ్యక్తి "ప్రమోద్ గుప్త 15 రోజుల లీవ్ తీసుకొని ఫ్యామిలీ తో సిమ్లా వెళ్ళాడు" అని చెప్పాడు... గౌతమ్ వెంటనే అంతకు ముందు కొన్న కొత్త మొబైల్ ఫోన్ లోని MALWARE APP ఆన్ చేసి దాని నుంచి రాజీవ్ వర్మ మొబైల్ కి ఫోన్ చేసి "గుడ్ మార్నింగ్ సర్... నా పేరు ప్రమోద్ గుప్త... నేను స్టేట్ బ్యాంకు అఫ్ ఇండియా లో ఇండస్ట్రియల్ క్రెడిట్ మేనేజర్ ని... పళణివేలు గారు జపాన్ కన్సైన్మెంట్ గురించి మాట్లాడడానికి మిమ్మల్ని మా ఆఫీస్ కి రమ్మని చెప్పమన్నారు... కొంచం కాన్ఫిడెన్షియల్ మేటర్ అని చెప్పమన్నారు... మీరు ఇవ్వాళ 3 గంటలకి మా ఆఫీస్ కి రాగలరా?" అని అన్నాడు... దానికి బదులుగా రాజీవ్ వర్మ " తప్పకుండా వస్తాను" అని అన్నాడు.... ఈ లోపల గౌతమ్ ఫోన్ నుంచి MALWARE APP రాజీవ్ మొబైల్ ఫోన్ లో ఇంస్టాల్ అయ్యి ఆక్టివేట్ అయింది... గౌతమ్ వెంటనే తన కొత్త మొబైల్ ఫోన్ లోకి ... రాజీవ్ వర్మ మొబైల్ ఫోన్ లోని కాంటాక్ట్ లిస్ట్.... మెసేజెస్.... వాట్సాప్ మెసేజెస్ డేటాబేస్ మొత్తాన్ని కాపీ చేసుకొని... కొత్త SIM కార్డు ని మొబైల్ ఫోన్ లోంచి తీసేసి నాశనం చేసి డస్ట్ బిన్ లో పడేసి స్టేట్ బ్యాంకు అఫ్ ఇండియా బిల్డింగ్ లోంచి బయటకి వచ్చేసి టాక్సీ ఎక్కి నేరుగా గురుగ్రామ్ బయలుదేరాడు...

సరిగ్గా అదే సమయంలో రాజీవ్ వర్మ కి అనుమానం వచ్చింది... పళణివేలు ఏదైనా అర్జెంటు పనివుంటే తనకి వాట్సాప్ లో మెసేజ్ పెడతాడు... ఇలా తన కింద పనిచేసే వాళ్ళతో ఫోన్ చేయించడు... వెంటనే పళణివేలు కి ఫోన్ చేసాడు... ఆయన ఫోన్ బిజీ గా ఉంది... రీడైల్ చేసి ట్రై చేస్తూనే ఉన్నాడు... అవతల పళణివేలు ఫోన్ లో మాట్లాడడం అయిపోగానే రింగ్ అయింది... "మీ ఆఫీస్ లో పనిచేసే ప్రమోద్ గుప్త నాకు ఫోన్ చేసి నన్ను మీ ఆఫీస్ కి ఇవ్వాళ 3 గంటలకి రమ్మని చెప్పాడు... నాకు ఫోన్ చెయ్యమని మీరు ప్రమోద్ గుప్త కి చెప్పారా?" అని అడిగాడు... పళణివేలు అయోమయంగా ... "మిమ్మల్ని నేను ఎప్పుడైనా ఆఫీస్ కి రమ్మని పిలిచానా?? మీరు మా ఆఫీస్ కి రావాల్సిన అవసరం ఏముంది? ... పైగా మా ప్రమోద్ 15 రోజుల లీవ్ తీసుకొని ఫ్యామిలీతో సిమ్లా వెళ్ళాడు..." రాజీవ్ వెంటనే ఫోన్ కట్ చేసి కంపెనీ CTO రాజీవ్ గుప్త దగ్గరకి పరిగెత్తుకుని వెళ్లి "నాకు ఎదో డౌట్ గా ఉంది... నా ఫోన్ ని చెక్ చెయ్యి..." అని జరిగింది చెప్పాడు... CTO రాజీవ్ గుప్త వెంటనే రాజీవ్ వర్మ ఫోన్ లో డయాగ్నోస్టిక్స్ రన్ చేసి చెక్ చేసాడు... రాజీవ్ మొబైల్ హ్యాండ్ సెట్ లో రిమోట్ గా ఇంస్టాల్ అయిన MALWARE APP దొరికింది. "నీ ఫోన్ రిమోట్ గా హాక్ అయింది.." అంటూ ఆ మొబైల్ ఫోన్ ని స్విచ్ ఆఫ్ చేసాడు... ఇద్దరికి వెన్నుపూస వొణికింది... వెంటనే హర్యానా సైబర్ పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ లో కంప్లైంట్ ఇచ్చారు.

గౌతమ్ దారిలో రాజీవ్ వర్మ మొబైల్ ఫోన్ లోని కాంటాక్ట్ లిస్ట్... మెసేజెస్... వాట్సాప్ డేటా బేస్ ని తన లాప్ టాప్ లోకి ట్రాన్స్ఫర్ చేసేసాడు.. ఇంటికి చేరిన వెంటనే లాప్ టాప్ లో డేటా ని ఒకసారి చెక్ చేసుకొని తృప్తి చెంది... కొత్త గా కొన్నఆపిల్ ఐఫోన్ ని సుత్తి తో ముక్కలు ముక్కలు కొట్టి ఆ ముక్కల్ని జాగ్రత్తగా ఒక జిప్ లాక్ బాగ్ లో భద్రంగా దాచాడు... ముందుగా రాజీవ్ వాట్సాప్ మెసేజెస్ జాగ్రత్తగా చెక్ చేసాడు... మొత్తం మెసేజెస్ చదవి అర్ధం చేసుకోవడానికి 4 రోజులు పట్టింది... రాజీవ్ వర్మ సామాన్యమైన వ్యక్తి కాదని తెలిసింది... రాజీవ్ వర్మ వాట్సప్ డేటా బేస్ లో చాలా పేర్లు దొరికాయి... ముఖ్యం గా గంగూలీ తో డైలీ చాలా చాటింగ్ చేస్తాడు. చాలా వరకు కోడ్ వర్డ్స్... అక్రోనీమ్స్ వాడతారు. అవి అన్ని బ్రేక్ చెయ్యాలంటే చాలా టైం పడుతుంది... అయితే ఒక చాట్ మాత్రం చాలా ఇంట్రెస్టింగ్ గా... చాలా విచిత్రం గా ఉంది... మొత్తం హిందీ లోనే వుంది... చాలా వరకు "ఆజ్ ఆయా.", "అభి గయా", "ఆజ్ ఆయా", "అభి తక్ నహి గయా" అన్న పదాలు కనిపించాయి... గౌతమ్ కి ఇది చాలా ఇంట్రెస్టింగ్ గా కనిపించింది. ఆ చాట్ చేసిన వ్యక్తి పేరు ప్రవీణ్ కుమార్. ఆ చాట్ లోని Display Picture మీద క్లిక్ చేసాడు... ప్రవీణ్ కాంటాక్ట్ ఇన్ఫర్మేషన్ దొరికింది. ప్రవీణ్ ఎవరో తెలుసుకోవడానికి నిర్ణయించుకున్నాడు... గౌతమ్ ఇంకోసారి తన MALWARE APP ని ఆన్ చేసి దాని ద్వారా ప్రవీణ్ కి ఫోన్ చేసాడు...

గౌతమ్ : హలో... ఎవరు మాట్లాడుతున్నారు?

ప్రవీణ్ : మీకు ఎవరితో మాట్లాడాలి?

గౌతమ్ : నేను ICICI బ్యాంకు నుంచి మాట్లాడుతున్నాను... మీకు ఏదైనా లోన్ అవసరం ఉన్నదా?

ప్రవీణ్: మీరు ఎంత ఇంట్రెస్ట్ ఛార్జ్ చేస్తారు?

గౌతమ్ : పర్సనల్ లోన్స్ 12%, హోమ్ లోన్స్ 10.5%, వెహికల్ లోన్స్ కి 11%... మీరు ₹15,00,000 కి మించి లోన్ తీసుకుంటే... మేము 2% ఇంట్రెస్ట్ ని తగ్గిస్తాము... పైగా ప్రాసెసింగ్ చార్జెస్ కూడా తీసుకోము... మీకు లోన్ అమౌంట్ ని 5 రోజుల్లోపల మీ బ్యాంకు అకౌంట్ లో క్రెడిట్ అయ్యేలా చేయగలము... 5 నుంచి 15 సంవత్సరాల వరకు లోన్ ఇస్తాము...

ప్రవీణ్: నాకు వద్దు...

ప్రవీణ్ ఫోన్ పెట్టేసాడు. చాలు... ఆ సమయం లో ప్రవీణ్ ఫోన్ లో MALWARE డౌన్ లోడ్ అవ్వడమేకాకుండా ఆ ఫోన్ ఇప్పుడు గౌతమ్ ఆధీనంలోకి వచ్చేసింది. గౌతమ్ ఇప్పుడు ప్రవీణ్ ఫోన్ CURRENT LOCATION ని ట్రాక్ చేసాడు... ఆ ఫోన్ గురుగ్రామ్ లోని సెక్టార్ 56 లోని షాపింగ్ సెంటర్ లో ఆక్టివ్ గా కనిపిచింది. గౌతమ్ వెంటనే ఆటో ఎక్కి సెక్టార్ 56 షాపింగ్ సెంటర్ కి వెళ్ళాడు... ఆ షాపింగ్ సెంటర్ చాలా చిన్నది. మొత్తం కలిపితే 60 షాప్స్ కి మించి ఉండవు. చాలా మిడిల్ క్లాస్ షాప్స్. పచారీ షాప్స్, మెడికల్ షాప్స్, బట్టల కొట్లు, ఫాన్సీ ఐటమ్స్ షాప్స్, టాయ్ స్టోర్స్... చిన్న సైజు రెస్టారెంట్స్... చిన్న చిన్న వెజిటబుల్... ఫ్రూప్ట్స్ షాప్స్... పాలు... పన్నీర్... అమ్మే దుకాణాలు... కనిపించాయి. ఈ దుకాణాలు అన్ని దాటుకుంటూ వెళ్లగా కొంచం దూరం లో... ఆ షాపింగ్ సెంటర్ కి చివర్లో ఒక షాప్ ఉంది... ఆ షాప్ ముందున్న బోర్డు మీద "ప్రవీణ్ న్యూ ఏజెంట్స్ & ఓల్డ్ బుక్స్ షాప్" అని వ్రాసి వుంది. ఆ బోర్డు పక్కనే ఇంకో బోర్డు కూడా వుంది. దాని మీద... ఓల్డ్ బుక్స్ BUYING RATE ... మ్యాగజైన్స్... చిల్డ్రన్ బుక్స్... RS . 1/-, స్కూల్ బుక్స్ RS. 2/- నొవెల్స్, కాలేజీ బుక్స్, OTHER BOOKS RS. 5/-... ఓల్డ్ బుక్స్ SELLING RATE... మ్యాగజైన్స్... చిల్డ్రన్ బుక్స్... RS . 2/-, స్కూల్ బుక్స్ RS. 5/- నొవెల్స్, కాలేజీ బుక్స్, OTHER BOOKS RS. 10/-... గౌతమ్ ఆ షాప్ ని చాలా జాగ్రత్తగా పరిశీలించాడు... అప్పుడు సాయంత్రం 5 గంటలు అవ్వడంతో... ఆ షాప్ లో ఎక్కువగా స్కూల్ కిడ్స్ కామిక్స్ కొనుక్కోవడానికి వచ్చారు... చాలా కోలాహలం గా ఉంది... "అంటే వీడు పాత పుస్తకాలు తక్కువ రేట్ కి కొని... కొంచం లాభం వేసుకొని అమ్ముతాడు... వీడి ఫోన్ నెంబర్ రాజీవ్ వర్మ దగ్గర ఎందుకుంది? "అని మనసులో అనుకున్నాడు...

గౌతమ్ ఆ బుక్ షాప్ దగ్గలోని ఒక టీ స్టాల్ దగ్గర కూర్చొని టీ తాగుతూ ఆ షాప్ వైపు చూస్తూ వాట్సాప్ లో ప్రవీణ్ మొబైల్ ఫోన్ లోని చాట్ హిస్టరీ ని చాలా జాగ్రత్తగా పరిశీలించాడు... "ఆజ్ ఆయా"... "అభి గయా"... "ఆజ్ ఆయా"... "అభి తక్ నహి గయా"... గౌతమ్ బుర్ర శరవేగంతో ఆలోచించసాగింది... "ఇవ్వాళ వచ్చింది"... "ఇప్పుడే వెళ్ళింది"... "ఇప్పుడే వచ్చింది"... "ఇంకా వెళ్ళలేదు".... 'వీటి అర్ధం ఏమిటీ? వీడి దగ్గరకి ఏమి వచ్చింది... ఏమి వెళ్ళింది...' గౌతమ్ చాలా లాజికల్ గా ఆలోచించసాగాడు... వీడి దగ్గరకి వచ్చేది... వెళ్ళేది ఏమిటీ? బుక్స్...

గౌతమ్ పెదాలమీద సన్నటి చిరునవ్వు వెలసింది... రాజీవ్ వర్మ ఒక పెద్ద కంపెనీ కి CHIEF FINANCE OFFICER... రెగ్యులర్ గా STEGANO MESSAGES పంపిస్తూ ఉంటాడు... రాజీవ్ కి ఆ మెసేజెస్ ఎక్కడనుండి వస్తున్నాయి? ఈ బుక్ షాప్ కి రాజీవ్ కి ఉన్న కనెక్షన్ నెమ్మదిగా అర్ధమవ్వసాగింది... టీ తాగడం పూర్తి చేసి నెమ్మదిగా ఆ బుక్ షాప్ కి చుట్టూ పరికించాడు... ఒక 50 మీటర్స్ దూరం లో ఊడలు దిగిన ఒక పెద్ద రావి చెట్టు కనిపిచింది... ఆ చెట్టు సరిగ్గా ప్రవీణ్ బుక్ షాప్ కి ఎదురుగా ఉంది... దాని చూడగానే గౌతమ్ కి ఒక ఐడియా తట్టింది... దాన్ని అమలు చెయ్యాలని నిర్ణయించుకొని ఇంటికి బయలుదేరాడు. . ఆ రోజు రాత్రి... రెండు గంటల ప్రాంతం లో గౌతమ్ మోటార్ బైక్ మీద ప్రవీణ్ బుక్ షాప్ చేరుకున్నాడు... మోటార్ సైకిల్ ని దిగి హెల్మెట్ ని బైక్ మీద పెట్టి చుట్టూ చాలా జాగ్రతగా చూసాడు. ఎవరూ లేరు... పైగా నవంబర్ నెల కావడం తో అర్ధరాత్రి బాగా చల్లగా ఉంది. కొంచం FOG కూడా ఉండడం తో సెక్టార్ 56 షాపింగ్ సెంటర్ ఖాళీగా ఉంది. గౌతమ్ పూర్తిగా బ్లాక్ డ్రెస్ వేసుకొని నెత్తికి బ్లాక్ కలర్ BALACLAVA మాస్క్ ని ఒక్క కళ్ళు తప్ప మొహమంతా కవర్ అయ్యేలా పెట్టుకున్నాడు... భుజానికి బ్యాక్ ప్యాక్ ఉంది. అటూ ఇటూ జాగ్రత్తగా చెక్ చేసుకుంటూ నేరుగా ప్రవీణ్ బుక్ షాప్ కి ఎదురుగా ఉన్న రావి చెట్టు దగ్గరికి వెళ్లి ఆ చెట్టుని అవలీలగా ఎక్కాడు... ఒక కొమ్మ మీద కూర్చొని... బ్యాక్ ప్యాక్ లోంచి ఒక కెమెరా ని బయటకి తీసాడు... దాన్ని ఎవరికి కనపడకుండా... కొమ్మలు... ఆకులు అడ్డం రాకుండా ఉండేలా ఆ రావి చెట్టుకి గట్టిగా కట్టి అమర్చి... ఆ కెమెరాని ఆన్ చేసి చెట్టు దిగి కిందికి వచ్చి బ్యాక్ ప్యాక్ లోంచి iPAD బయటకి తీసి దాని ద్వారా ఆ కెమెరాని డైరెక్ట్ గా ప్రవీణ్ బుక్ షాప్ మీద ఫోకస్ అయ్యేలా ADJUST చేసి సెట్ చేసాడు. ఇప్పుడు ఆ కెమెరా ఆ క్షణం నుంచి 15 రోజుల పాటు ప్రవీణ్ షాప్ కి వచ్చే పోయే వాళ్ళ కదలికల్ని రికార్డు చేస్తుంది. ఆ కెమెరా బ్యాటరీ 15 రోజుల దాకా ఛార్జ్ చెయ్యకుండా పనిచేస్తుంది. ఈ 15 రోజుల్లో " ఆజ్ ఆయా"... "అభి గయా"... "ఆజ్ ఆయా"... "అభి తక్ నహి గయా"... అన్న పదాలకి అర్ధం తెలుస్తుంది... గౌతమ్ తలకి హెల్మెట్ పెట్టుకొని బైక్ మీద కూర్చొని ఇంకో సారి ఆ ప్రాంతాన్ని చాలా జాగ్రత్త గా చెక్ చేసాడు. ఎవరూ లేరని నిర్ధారించుకొని మోటార్ బైక్ స్టార్ట్ చేసి బయలుదేరి వెళ్తూ మనసులో " THIS IS NOT A BOOK SHOP ... BLOODY DROP BOX " అని అనుకున్నాడు

PART - 4 - THE DROP BOX

ప్రవీణ్ కుమార్... 38 ఏళ్ళ క్రితం బీహార్ రాష్ట్రం లోని ఒక చిన్న గ్రామం లో ఒక అతి పేద కుటుంబంలో జన్మించాడు. ప్రవీణ్ కి 4 ఏళ్ళ వయసప్పుడు అతని తల్లిదండ్రులు ఉపాధి వెతుక్కుంటూ బీహార్ రాజధాని పాట్నా చేరుకున్నారు. ఒక కన్స్ట్రక్షన్ సైట్ లో రోజువారీ కార్మికులుగా పని చెయ్యసాగారు. ప్రవీణ్ ని స్కూల్ కి పంపే స్తోమత లేకపోవడం తో వాడిని గాలికి వొదిలేశారు. ప్రవీణ్ తోటి పిల్లలతో కలిసి ప్రతిరోజూ ఊరంతా బలాదూర్ తిరుగుతూ రాత్రికి ఇంటికి చేరుకునేవాడు... ప్రవీణ్... అతని ఫ్రెండ్స్ కి పాట్నా రైల్వే స్టేషన్ ప్లాటుఫారం అనువైన ప్రదేశం గా మారింది. ఆ రైల్వే స్టేషన్ లో ప్రయాణికుల దగ్గర నుంచి చిన్న చిన్న వస్తువులు దొంగతనం చేసి వాటిని పాట్నా మార్కెట్ లో అమ్ముకునేవారు... చిల్లర మల్లర గా తిరుగుతూ... తోటి పిల్లలతో ఆడుకుంటూ ఏదో ఒకటి తిని బాగా పొద్దుపోయాక ఇంటికి చేరేవాడు. ప్రవీణ్ తన ఫ్రండ్స్ తో చేసే చిల్లర పనులన్నీ అదే ప్లాటుఫారం మీద టీ షాప్ నడిపే యాదవ్ అనే వాడు గమనించాడు... యాదవ్ ఒకప్పుడు అదే రైల్వే స్టేషన్ లో చిల్లర దొంగతనాలు చేసేవాడు... గూడ్స్ పెట్ట నుంచి బొగ్గు ని దొంగతనం చేసి ఊళ్ళో అమ్ముకునే వాడు. చాలా సార్లు పట్టుబడి జైలు కి కూడా వెళ్ళాడు... ఆ రైల్వే స్టేషన్ లో తిరుగుతున్న ఆ పిల్లలందరిని నెమ్మదిగా మచ్చిక చేసుకున్నాడు... వాళ్ళ చేత జేబుదొంగతనాలు చేయించసాగాడు. వాళ్ళు కి ప్రయాణికుల దగ్గర నుంచి పర్సులు... చిన్న చిన్న హ్యాండ్ బాగ్స్ ని ఎలా కొట్టెయ్యలో నేర్పాడు. క్రమంగా యాదవ్ ఇచ్చిన ట్రైనింగ్ తో ఆ కుర్రోళ్ళు విపరీతంగా రెచ్చిపోయి దొంగతనాలు చేసి పర్సులు... హ్యాండ్ బాగ్స్ ని తీసుకొచ్చి ఆ టీ కొట్టు ఓనర్ యాదవ్ కి ఇచ్చేవాళ్ళు... వాడు పిల్లలకి కొద్దోగొప్పో డబ్బులు ఇచ్చేవాడు... ఆ పిల్లలు ఆ డబ్బులతో వాడి టీ షాప్ లోనే ఎదో ఒకటి కొనుక్కు తినేవాళ్లు. ఇలా కొన్ని సంవత్సరాలు గడిచాయి...

ఒక రోజు తన జీవితం లో మొట్ట మొదటిసారి ప్రవీణ్ రైల్వే స్టేషన్ లో ఒక ప్యాసెంజర్ పర్సు కొట్టి దొరికిపోయాడు... ఆ పాసెంజర్ ప్రవీణ్ ని పట్టుకొని "దొంగా... దొంగా..." అని అరవడంతో జనాలు అతడిని చుట్టుముట్టి కొట్టబోతే భయంతో తెగించి వాళ్ళని పక్కకి తోసేసి... తను దొంగతనం చేసిన ఆ పర్సు ని దూరంగా విసిరేసి అదే ప్లాటుఫారం మీద అప్పుడే కదులుతున్న రైల్ ఎక్కేసాడు... పక్క స్టేషన్ లో దిగి వెనక్కి రావాలని అనుకున్నాడు... కానీ... దురదృష్టవశాత్తూ ఆరోజు ప్రవీణ్ ఎక్కింది కలకత్తా నుంచి న్యూ ఢిల్లీ వెళ్లే రాజధాని ఎక్సప్రెస్... ఆ ట్రైన్ పాట్నా ... ఢిల్లీ మధ్యలో 6 చోట్ల మాత్రమే ఆగుతుంది... ప్రవీణ్ బాగా అలసిపోవడం తో రైల్ ఎక్కగానే నిద్ర పోయాడు... కంపార్టుమెంట్ డోర్ దగ్గర పడుకున్న ప్రవీణ్ ని ఎవరూ పట్టించుకోలేదు... ప్రవీణ్ లేచి చూసేటప్పటికి రైల్ బీహార్ దాటి ఉత్తప్రదేశ్ లో ప్రవేశించింది... ఎక్కడా ఆగకుండా వెళ్తోంది... ఆకలివేస్తోంది... జేబులో డబ్బులు లేవు... రైల్ లో అడుక్కుంటూ చివరికి ఢిల్లీ చేరాడు... న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ చేరగానే పాత అలవాటు ప్రకారం కనిపించిన మొదటి ప్యాసింజర్ జేబు కొట్టాడు... కానీ ... మళ్ళీ పట్టుపడ్డాడు... ఆ ప్యాసింజర్ ప్రవీణ్ ని కొట్టబోతే వాడు ఏడుస్తూ "నాది ఈ వూరు కాదు... రైల్ ఎక్కి వచ్చేసాను... ఆకలేస్తోంది..." అన్నాడు... ప్రవీణ్ బిహారి యాసలో హిందీ లో మాట్లాడటం గమనించిన ఆ ప్యాసింజర్ ప్రవీణ్ ని అదే బిహారి యాసలో "నువ్వు పాట్నా నుంచి వచ్చావా?" అని అడిగాడు... దాంతో ప్రవీణ్ ఆయన కాళ్ళు గట్టిగా పట్టుకొని ఏడ్చేశాడు... ఆ పాసింజర్ పేరు గోస్వామి... ఆయన కూడా బీహార్ నుంచే వచ్చాడు... ప్రవీణ్ ని చూసి జాలి పడి వాడిని రైల్వే స్టేషన్ దగ్గరున్న దాబా కి తీసుకెళ్లి తిండి పెట్టించి వాడి వివరాలు తెలుసుకున్నాడు... గోస్వామి కి ప్రవీణ్ పరిస్థితి పూర్తిగా అర్ధమయ్యింది... బీహార్ లో పేదవాళ్ళు చాలా ఎక్కువ... వాళ్ళ పిల్లలు గాలికి తిరగడం పెద్ద విషయం కాదు... గోస్వామి కి ఇంకో విషయం కూడా తెలుసు... ప్రవీణ్ తల్లిదండ్రులు వాడు ఇంటి నుంచి వెళ్ళిపోతే పెద్దగా బాధ పడరు... బీహార్ లో పిల్లలు ఇల్లు విడిచి వెళ్లడం కూడా ఏమంత పెద్ద విషయం కాదు... గోస్వామి "టికెట్ కొని పెడతా ఇంటికి వెళ్తావా?" అని అడిగాడు... ప్రవీణ్ వెంటనే "మీతో నే ఉంటాను... ఏదైనా పని ఇవ్వండి" అని అన్నాడు... "నీ వయసెంత?" అని అడిగాడు గోస్వామి .... ప్రవీణ్ కి ఏమి చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు... తన వయసెంతో ప్రవీణ్ కి తెలీదు... గోస్వామి నవ్వుకుంటూ వాడిని తనతో పాటు గురుగ్రామ్ తీసుకొని వెళ్ళాడు... అప్పుడు ప్రవీణ్ వయస్సు 12 సంవత్సరాలు...

గోస్వామి కి ఒక చిన్న న్యూస్ పేపర్ ఏజెన్సీ ఉంది... ప్రతి రోజు ఉదయం 4 గంటలకల్లా లేచి షాప్ కి వెళ్తాడు... న్యూస్ పేపర్ వాన్ పేపర్స్ పడేసి వెళ్తుంది... ఆ తరువాత పాల వాన్ వచ్చి... పాల పాకెట్స్... బ్రెడ్... కోడి గుడ్లు ఇచ్చి వెళ్తుంది... గోస్వామి దగ్గర ఆరుగురు కుర్రోళ్ళు పనిచేస్తున్నారు... ఆ ఏరియా లో చాలా సొసైటీస్ ఉన్నాయి... అక్కడ నివసించే వాళ్ళ ఇళ్లలో ప్రతిరోజూ ఉదయం పేపర్... పాల పాకెట్స్... ఎగ్స్ ని ఇచ్చిరావడం వాళ్ళ పని. ఉదయం 9 గంటలకి వాళ్ళు వెళ్లి పోతారు... గోస్వామి కి న్యూస్ పేపర్... బ్రెడ్... ఎగ్స్ తో పాటు స్కూల్ బుక్స్ స్టేషనరీ షాప్ ఉంది. ప్రవీణ్ ని ఆ షాప్ దగ్గర ఉంచాడు. ప్రతి రోజూ ఆ షాప్ ని ఓపెన్ చెయ్యడం.... క్లీనింగ్ చెయ్యడం... గోస్వామి చెప్పిన పని చెయ్యడం... ఇదే ప్రవీణ్ దినచర్య... గోస్వామి రాత్రి షాప్ మూసేసాక ప్రవీణ్ ఆ షాప్ దగ్గరే పడుకుంటాడు... వాడికి కావాల్సిన తిండి... బట్ట... ఖర్చులు అన్ని గోస్వామి చూసుకునేవాడు... నెమ్మదిగా ప్రవీణ్ పేపర్ ... మిల్క్... ఎగ్స్... డెలివరీ కి వెళ్ళసాగాడు... కొన్నాళ్ళకి ఇంటింటికి వెళ్లి డబ్బులు కలెక్ట్ చేసుకొని రాసాగాడు..కొత్త జీవితాన్ని బాగా అలవాటు అలవాటు చేసుకున్నాడు... షాప్ లో జరిగే విషయాలు నెమ్మదిగా తెలియసాగాయి... బీహార్ వెళ్లాలన్న ఆలోచన ప్రవీణ్ కి ఎప్పుడూ రాలేదు... కొంత కాలానికి ప్రవీణ్ షాప్ ని తానే నడపసాగాడు... ప్రతి రోజూ రాత్రి గోస్వామి ఇంటికి వెళ్లి ఆ రోజు షాప్ లో జరిగిన బిజినెస్ కల్లెక్షన్ ఇచ్చేవాడు... నెలవారీ ఖర్చులు పోనూ... పెద్దగా మిగిలేది కాదు. ప్రవీణ్ ఎప్పుడూ జీతం కావాలని అడగలేదు. గోస్వామి కి నెమ్మది నెమ్మదిగా ప్రవీణ్ అంటే బాగా నమ్మకం కలిగింది... అంచెలంచెలుగా గోస్వామి తన షాప్ బాధ్యతలు పూర్తిగా ప్రవీణ్ కి అప్పగించాడు... ప్రవీణ్ ఎప్పుడూ గోస్వామి ని మోసం చెయ్యలేదు... గోస్వామి కి ఫ్యామిలీ అంటూ ఏమి లేదు... ఒంటరివాడు. గోస్వామి భార్య ఆయనతో గొడవ పెట్టుకుని పిల్లల్ని తీసుకొని పుట్టింటికి వెళ్ళిపోయింది... ఆయనకు తోడుగా నమ్మిన బంటు ప్రవీణ్... గోస్వామి కి వయస్సు పైబడడంతో ఆరోగ్యం బాగా దెబ్బ తిన్నది. తన న్యూ ఏజెన్సీ షాప్ పూర్తి భాద్యతలు ప్రవీణ్ కి అప్పగించేసాడు... షాప్ కి వెళ్లడం పూర్తిగా మానేసాడు... గోస్వామి మాట విని ప్రవీణ్ ఒకసారి బీహార్ లో తన సొంత వూరు వెళ్ళాడు... ప్రవీణ్ తల్లిదండ్రులు చాలా కాలం తరువాత వచ్చిన కొడుకుని చూసి చాలా ఆనందించారు... ప్రవీణ్ కి పెళ్లి చేశారు... ప్రవీణ్ తల్లిదండ్రులు అతని తో పాటు బీహార్ నుంచి గురుగ్రామ్ వచ్చేసి కొడుకు ఇంట్లో ఉండి... గోస్వామి బాగోగులు చూసుకోసాగారు... తమ కొడుకు ని ఇన్నాళ్లు జాగ్రత్తగా చూసుకొని ప్రయోజకుడిని చేసిన కృతజ్ఞత చూపించారు... ఇలా ఉండగా ఒకరోజు... గోస్వామి దగ్గర కి ఒక వ్యక్తి వచ్చాడు... గోస్వామి... ఆయన... చాలా సేపు సీక్రెట్ గా ఎదో మాట్లాడుకున్నారు... ఆ వ్యక్తి వెళ్లి పోయాక గోస్వామి ఫోన్ చేసి ప్రవీణ్ ని ఇంటికి పిలిచాడు...

గోస్వామి: మనం వెంటనే మన షాప్ లో న్యూస్ ఏజెన్సీ తో పాటు ఓల్డ్ బుక్స్ కొనడం... అమ్మకం కూడా మొదలెట్టాలి...

ప్రవీణ్ : అలాగే సర్... ఎలా చెయ్యాలో చెప్పండి...

గోస్వామి: నువ్వు ఈ ఏరియా లో ప్రతి ఇంటికి వెళ్లి వాళ్లకి పనికి రాని మ్యాగజైన్స్... ఓల్డ్ బుక్స్ ని కొనుక్కొచ్చి మన షాప్ లో పెట్టు... షాప్ ముందు ఒక బోర్డు పెట్టు... పాత పుస్తకాలు కొనుగోలు కి ఒక రేట్... అమ్మకానికి ఒక రేట్ పెట్టు... చాలా తక్కువ ధరకు కొని కొంచం లాభం వేసుకొని వాటిని అమ్మాలి... ఎక్కువ రేట్ పెడితే ఎవరు కొనడానికి రారు...

ప్రవీణ్: మీరు ఎలా చెపితే అలా చేస్తాను...

గోస్వామి చెప్పిన ప్రకారం ఆ రోజు నుంచి ఆ ఏరియాలో ప్రతి ఇంటికి వెళ్లి వాళ్లకు పనికిరాని పాత మ్యాగజైన్స్... బుక్స్ కొనుక్కొచ్చి కొంచం లాభానికి అమ్మసాగాడు... కొంత కాలానికి ప్రవీణ్ ఇంటింటికి వెళ్లాల్సిన అవసరం లేకుండా వాళ్ళే ప్రవీణ్ షాప్ కి తెచ్చి... అమ్మడం... కొనడం మొదలెట్టారు... బిజినెస్ బాగుంది... షాప్ వచ్చే పోయే వాళ్ళు పెరిగారు... సరిగ్గా అదే సమయానికి గోస్వామి ఒకరోజు ప్రవీణ్ ని ఇంటికి పిలిచి "నా ఆరోగ్యం అంతంత మాత్రంగా ఉంది... నేను చనిపోయిన తరువాత నా ఇల్లు... షాప్ నీకు చెందేలా నీ పేరు మీద వ్రాసాను... నీకు ఒక ఇంపార్టెంట్ విషయం చెప్పాలి... రేపటినుంచి ప్రతి రోజూ ఉదయం మన షాప్ కి ఒక వ్యక్తి వచ్చి నీకు ఒక పుస్తకం ఇచ్చి... అయిదు రూపాయలు ఇమ్మని అడుగుతాడు... ఆ తరువాత ఇంకో వ్యక్తి వచ్చి నీకు పది రూపాయలు ఇచ్చి పుస్తకం ఇవ్వమని అడుగుతాడు. ఉదయం నీ దగ్గరకి వచ్చిన పుస్తకాన్ని జాగ్రత్తగా ఇవ్వాలి... ఇలా చేస్తే నీకు ప్రతి నెల పాతిక వేల రూపాయలు అందుతాయి... ఆ పుస్తకం నీకు ఇచ్చింది ఎవరు? ఎందుకు ఇచ్చారు? అందులో ఏముంది? ఇలాంటి ప్రశ్నలు వెయ్యకు... నీ పని ప్రతి రోజూ ఒకడి దగ్గర పుస్తకాన్ని తీసుకొని... ఇంకొకడికి ఇవ్వడమే నీ పని... ఇందులో ఏమాత్రం తేడా వచ్చినా... నువ్వు ప్రమాదం లో పడతావు... నీకు ఒక మొబైల్ నెంబర్ ఇస్తాను... నీ చేతికి పుస్తకం రాగానే " అభి ఆయా" ఆ నెంబర్ కి వాట్సాప్ మెసేజ్ పంపించాలి... అదే విధం గా పుస్తకాన్ని రెండో వ్యక్తి వచ్చి తీసుకొని వెళ్ళగానే " అభీ గయా " అన్న మెసేజ్ ని అదే ఫోన్ నెంబర్ కి పంపాలి... ఈ మెసేజెస్ పంపడం చాలా ముఖ్యం... అప్పుడే నీకు ప్రతి నెలా పాతికవేల రూపాయలు వస్తాయి..." అని చెప్పాడు...

గోస్వామి చెప్పినట్లే మరుసటి రోజు ఉదయం 11 గంటల సమయం లో ఒక వ్యక్తి వచ్చి "కితాబ్ లేలో... పాచ్ రూపాయ్ దేదో" అని అన్నాడు... ప్రవీణ్ అయిదు రూపాయలు ఇచ్చి ఆ పుస్తకాన్ని జాగ్రత్తగా పక్కన పెట్టుకొని గోస్వామి ఇచ్చిన మొబైల్ ఫోన్ నెంబర్ కి "అభి ఆయా" అని వాట్సాప్ లో మెసేజ్ పంపాడు... ఆ మెసేజ్ రాజీవ్ వర్మ కి చేరింది... రాజీవ్ వెంటనే ఎవరికో ఫోన్ చేసి ఈ విషయం చెప్పాడు. సాయంత్రం 4 గంటల సమయం లో ఇంకో వ్యక్తి వచ్చి పది రూపాయల నోటు ఇచ్చి.. "కితాబు దేదో" అని అన్నాడు... ప్రవీణ్ ఉదయం తన దగ్గరకి వచ్చిన పుస్తకాన్ని ఆ వ్యక్తికీ ఇచ్చి వాట్సాప్ లో "అభీ గయా" అని ఒక మెసేజ్ ని పంపాడు... గోస్వామి చెప్పిన ప్రకారం ప్రవీణ్ ఎప్పుడూ ఆ ఇద్దరి గురించి పట్టించుకోలేదు... ప్రతి నెల ఒకటో తారీఖ్ ఒక వ్యక్తి వచ్చి ఒక ప్యాకెట్ ఇచ్చి వెళ్తాడు... అందులో పాతికవేల రూపాయలు ఉన్నాయి... ఆ విధం గా DROP BOX మొదలయ్యింది...

DROP BOX లేదా DEAD DROP ... ఇది ఒక సదుపాయం... సీక్రెట్ గా మెసేజెస్ ఒకరి నుంచి ఇంకొకరికి... వేరే ఎవరికి అనుమానం రాకుండా రహస్యంగా చేరవేయడానికి ఉపయోగపడే సాధనం... దీన్ని ఎక్కువగా గూఢచారులు వాడుతూ ఉంటారు. ఏదైనా సీక్రెట్ మెసేజ్... లేదా ముఖ్యమైన డాక్యుమెంట్ ని ఎవరికి తెలియకుండా ఒక ప్రదేశంలో పెడతారు... అవసరమైనప్పుడు ఆ ప్రదేశం గురించి తెలిసినవాళ్ళు వెళ్లి ఆ మెసేజ్ ని... లేదా డాక్యూమెంట్ ని తీసుకుంటారు... సాధారణంగా పోస్ట్ ఆఫీస్ లో పోస్ట్ బాక్స్... రైల్వే స్టేషన్ లోని క్లోక్ రూమ్... ఇతర సీక్రెట్ ప్లేసెస్ ని వాడతారు... ఖరీదైన వస్తువులని దాచడం కోసం బ్యాంకు లోకెర్స్... వాడతారు.... కొన్ని విదేశాల్లోని ఎయిర్ పోర్ట్స్ లో కొన్ని స్టోరేజ్ కంపెనీస్ లాకర్స్ అద్దెకి ఇస్తూ ఉంటారు... CIA... FBI... MI6... MOSSAD... RAW... FSB... KGB లాంటి సీక్రెట్ సర్వీస్ ఏజెంట్స్ ఇలాంటి డ్రాప్ బాక్సులు ఎక్కువగా వాడతారు... ఇదే ఐడియాతో గోస్వామి తన షాప్ ని కూడా DROP BOX గా మార్చేశాడు... కొన్ని సంవత్సరాలుగా ప్రవీణ్ షాప్ కి ప్రతి రోజూ ఒక వ్యక్తి వచ్చి బుక్ ఇచ్చి వెళ్లడం... ఇంకో వ్యక్తి వచ్చి ఆ బుక్ తీసుకొని వెళ్లడం... జరుగుతోంది.... కొంత కాలానికి గోస్వామి ఆనారోగ్యంతో మరణించాడు. ఇప్పుడు ఆ డ్రాప్ బాక్స్ కి ప్రవీణ్ యజమాని అయ్యాడు... ఇప్పటిదాకా మూడో కంటికి తెలియకుండా పని జరిగింది. ఇప్పుడు సడన్ గా గౌతమ్ సీన్ లోకి రావడంతో కథ పెద్ద మలుపు తిరగబోతోంది...

ప్రవీణ్ షాప్ కి ఎదురుగా కెమెరా ని అమర్చిన మరుసటి రోజునించి ప్రవీణ్ పంపించే వాట్సాప్ మెస్సగెస్ ని జాగ్రత్త గా ట్రాక్ చెయ్యడం మొదలెట్టాడు... ప్రతి రోజూ ఉదయం 11 గంటలకి డ్రాప్... మధ్యాన్నం 4 గంటలకి పిక్ అప్ జరగడం గమనించాడు... జాగ్రత్త గా ఖచ్చితమైన టైం ని నోట్ చేసుకోడవం మొదలెట్టాడు... 14 రోజులు గడిచాయి... ప్రతిరోజూ డ్రాప్... పిక్ అప్ టైమింగ్స్ లో పెద్ద తేడా ఏమి లేదు. క్రమం తప్పకుండా వారానికి ఏడు రోజులు డ్రాప్... పిక్ అప్ జరుగుతోంది. ఆ రోజు రాత్రి మళ్ళీ గౌతమ్ రాత్రి రెండు గంటల సమయం లో నల్లటి డ్రెస్ వేసుకొని మొహానికి ముసుగు పెట్టుకొని మోటార్ బైక్ మీద ప్రవీణ్ షాప్ కి వెళ్ళాడు... మోటార్ బైక్ ఆపి దిగకుండా దాదాపు ఒక 15 నిమిషాల పాటు చుట్టుపక్కల జాగ్రత్తగా పరిశీలించి... ఆ ఏరియా లో ఎవరూ లేరని నిర్ధారించుకున్న తరువాత మోటార్ బైక్ దిగి నేరుగా ప్రవీణ్ షాప్ కి ఎదురుగా ఉన్న మర్రి చెట్టు ఎక్కాడు... కొమ్మకి కట్టిన కెమెరా ఇంకా రికార్డు చేస్తోంది. కెమెరా ని ఆఫ్ చేసి దాన్ని కొమ్మ నుంచి ఊడదీసి... జాగ్రత్త గా బ్యాక్ ప్యాక్ లో పెట్టుకొని కిందకి దిగి మోటార్ బైక్ దగ్గరకి వచ్చి మళ్ళీ ఆ చుట్టుపక్కల పరిసరాలు ఇంకోసారి జాగ్రత్తగా చెక్ చేసి ఎవరూ లేరని నిర్ధారించుకొని మోటార్ బైక్ ఎక్కి తన ఇంటికి వెళ్ళాడు...

గౌతమ్ ఆ కెమెరా ని లాప్ టాప్ కి కనెక్ట్ చేసి గత 14 రోజులుగా రికార్డు అయ్యిన డేటా ని డౌన్ లోడ్ చేసి ఆ ఫైల్ ని రన్ చేసాడు... సరిగ్గా ఉదయం 11 గంటల సమయం దాకా ఫాస్ట్ ఫార్వర్డ్ చేసాడు... మొదటి రోజు ఉదయం 11: 14 నిమిషాలకి ప్రవీణ్ వాట్సాప్ ని రాజీవ్ కి పంపాడు... ఉదయం 11 గంటల నుండి వీడియో ని రన్ చేసాడు... సరిగ్గా ఉదయం 11:09 నిమిషాలకి ఒక వ్యక్తి వచ్చి బుక్ ఇవ్వడం... ప్రవీణ్ ఆ బుక్ తీసుకొని ఆ వ్యక్తి కి డబ్బులు ఇవ్వడం కనిపిచింది. ఆ వ్యక్తి వెళ్లడానికి వెనక్కి తిరగగానే అతని మొహం క్లియర్ గా కనిపించడంతో... గౌతమ్ ఆ ఫ్రేమ్ ని ఫ్రీజ్ చేసి పించ్ జూమ్ చేసాడు... 40 మెగా పిక్సెల్ కెమెరా తో రికార్డు చెయ్యడంతో ఇమేజ్ చాలా క్లియర్ గా ఉంది... గౌతమ్ ఆ ఫ్రీజ్ చేసిన ఫ్రేమ్ ని ప్రింట్ చేసాడు... బుక్ ని డ్రాప్ చేసిన వ్యక్తి ఫోటో దొరికింది... గౌతమ్ వీడియో ని మళ్ళీ ఫాస్ట్ ఫార్వర్డ్ చేసాడు... సరిగ్గా సాయంత్రం 4 గంటల దగ్గర ఆపి ప్లే చేసాడు... అదే రోజు సాయంత్రం దాదాపు 4:05 నిమిషాల సమయంలో ఇంకో వ్యక్తి వచ్చి ఆ బుక్ ని పిక్ అప్ చేసుకొని ప్రవీణ్ కి డబ్బులు ఇచ్చి వెళ్లడం... వెంటనే ప్రవీణ్ వాట్సాప్ లో రాజీవ్ కి మెసేజ్ పంపడం కంపించింది... గౌతమ్ బుక్ ని పిక్ అప్ చేసిన వ్యక్తి ఫోటో ని కూడా ప్రింట్ చేసాడు... వీడియో ని ప్లే చేసి ప్రతి రోజు వాట్సాప్ మెసేజ్ వెళ్లిన టైం కి ప్రవీణ్ షాప్ ఎవరు వచ్చారో చెక్ చేసాడు... డైలీ ఈ ఇద్దరే వచ్చి వెళ్లడం రికార్డు అయ్యింది... డ్రాప్ చేసిన వ్యక్తి... పిక్ అప్ చేసిన వ్యక్తి ఫొటోస్ గౌతమ్ కి చిక్కాయి...

మరుసటి రోజు ఉదయం 10:30 నిమిషాలకు గౌతమ్ బయలుదేరి ప్రవీణ్ బుక్ షాప్ కి చేరుకొని టీ షాప్ దగ్గర కూర్చొని బుక్ డ్రాప్ చేసే వ్యక్తి కోసం వెయిట్ చెయ్యసాగాడు... సుమారు 11:15 నిమిషాల సమయంలో ఒక వ్యక్తి వచ్చి బుక్ ని డ్రాప్ చేసి ప్రవీణ్ ఇచ్చిన అయిదు రూపాయలు తీసుకొని బయలుదేరాడు... గౌతమ్ ఆ వ్యక్తిని చాలా జాగ్రత్తగా గమనించాడు... అయిదు అడుగుల పది అంగుళాల ఎత్తు... సాధారణమైన శరీరం... సుమారు 45 ఏళ్ళు ఉంటాయి... ఆ వ్యక్తి స్కూటర్ ఎక్కి బయలుదేరాడు... గౌతమ్ అతని వెనకాలే ఒక 500 మీటర్స్ దూరంలో అతడిని ఫాలో అవ్వసాగాడు... సెక్టార్ 56 షాపింగ్ సెంటర్ నుంచి బయలుదేరి గోల్ఫ్ కోర్స్ రోడ్ లోకి ప్రవేశించి... నేరుగా వెళ్లి నేషనల్ హై వే ఎక్కి ఢిల్లీ వైపు వెళ్ళసాగాడు... గౌతమ్ తన మొబైల్ ఫోన్ తో అతని స్కూటర్ నెంబర్ ని ఫోటో తీసుకొని అతనికి అనుమానం రాకుండా ఫాలో అవ్వసాగాడు... స్కూటర్ మీద ఆవ్యక్తి నేషనల్ హై వే మీద ప్రయాణిస్తూ... ఇంటర్నేషనల్ ఎయిర్పోర్ట్ దాటి... మహిపాల్ పుర దగ్గర ఢిల్లీ లోకి ప్రవేశించి...నేరుగా సుబ్రతో పార్క్ దాటి ఢిల్లీ కంటోన్మెంట్ దాటుకుంటూ వెళ్లి తీహార్ జైలు దాటిన తరువాత హరి నగర్ డిపో దగ్గర ఎడమ వైపు కి తిరిగి జనకపురి లోకి ప్రవేశించి B బ్లాక్ లో ఒక DDA అపార్టుమెంట్స్ దగ్గర స్కూటర్ ఆపి ఫస్ట్ ఫ్లోర్ లోని అపార్ట్మెంట్ లోకి వెళ్ళాడు... అతని వెనకాలే వచ్చిన గౌతమ్ ఆ వ్యక్తి వెళ్లిన అపార్టుమెంట్ నెంబర్ ని కూడా మొబైల్ ఫోన్ తో ఫోటో తీసుకున్నాడు... ఒక పది నిమిషాలు ఆగి ఆ వ్యక్తి అపార్టుమెంట్ కి వెళ్లి కాలింగ్ బెల్ కొట్టాడు... ఒక లేడీ వచ్చి తలుపు తీసింది...

గౌతమ్: సంజయ్ కపూర్ సాబ్ తో మాట్లాడాలి... పిలుస్తారా?

లేడీ: ఇది సంజయ్ కపూర్ ఇల్లు కాదు... మీరు ఎవరు?

గౌతమ్: నేను ఢిల్లీ జల్ బోర్డు నుంచి వస్తున్నాను... సంజయ్ కపూర్ గారి ఇంట్లో వాటర్ మీటర్ చెక్ చెయ్యడానికి వచ్చాను.

లేడీ: ఇది అజయ్ సక్సేన గారి ఇల్లు...

గౌతమ్: మా రికార్డ్స్ ప్రకారం ఇక్కడ సంజయ్ కపూర్ నివసిస్తున్నారు...

లేడీ: ఇక్కడ ఆ పేరు తో ఎవరూ లేరు... ఇది మా సొంత ఇల్లు...

గౌతమ్: సారీ మేడం... ఎక్కడో పొరపాటు జరిగింది...

గౌతమ్ అక్కడనుండి బయలుదేరుతూ మనసులో "ఈ అజయ్ సక్సేన ఎవరో తెలుసుకోవాలి" అని అనుకుంటూ గురుగ్రామ్ బయలుదేరాడు... సాయంత్రం సరిగ్గా 4 గంటల సమయానికి మళ్ళీ ప్రవీణ్ బుక్ షాప్ దగ్గరికి చేరుకొని ఆ బుక్ ని పిక్ అప్ చేసుకోవడానికి వచ్చే వ్యక్తి కోసం ఎదురు చూడసాగాడు. దాదాపు 4:25 నిమిషాలకి ప్రవీణ్ బుక్ షాప్ కి ఒక వ్యక్తి వచ్చి డబ్బులు ఇచ్చి బుక్ తీసుకొని బయలుదేరాడు... గౌతమ్ కూడా అతని వెనకాలే ఫాలో అవుతూ వెళ్ళాడు... ఆ వ్యక్తి సెక్టార్ 56 మార్కెట్ దాటి గోల్ఫ్ కోర్స్ రోడ్ మీదుగా ప్రయాణించి నేరుగా DLF సైబర్ హబ్ లోకి ప్రవేశించి నేరుగా ఓరియన్ గ్రూప్ అఫ్ కంపెనీస్ బిల్డింగ్ చేరుకొని అక్కడ రిసెప్షన్ లో తాను తెచ్చిన బుక్ ని ఇచ్చేసి బయటకి వచ్చి స్కూటర్ ఎక్కి సైబర్ హబ్ లోంచి బయటకి వచ్చి నేషనల్ హైవే మీదుగా ప్రయాణించి 32 మైల్ స్టోన్ దగ్గర U టర్న్ తీసుకొని ఓల్డ్ గురుగ్రం సెక్టార్ 15 లోకి ప్రవేశించాడు... అతని వెనకాలే గౌతమ్ కొంచం దూరం లో ఫాలో అవ్వసాగాడు... ఆ వ్యక్తి సందులు తిరుగుతూ ఒక రెసిడెన్షియల్ లొకాలిటీ లో ప్రవేశించి ఒక ఇంటిలోకి వెళ్ళాడు... గౌతమ్ ఆ ఇంటికి కొంచం దూరం లో తన మోటార్ సైకిల్ ఆపి ఎవరికి అనుమానం రాకుండా ఆ వ్యక్తి ప్రవేశించిన ఇంటి మెయిన్ డోర్ మీదున్న నేమ్ ప్లేట్ ని చెక్ చేసాడు "రాజేంద్ర యాదవ్" అని వ్రాసి ఉంది. గౌతమ్ వచ్చిన పని అయ్యింది. వెంటనే అక్కనుంచి బయలుదేరాడు.

ఇంటికి రాగానే తన లాప్ టాప్ ని ఓపెన్ చేసి ఒక అప్లికేషన్ రన్ చేసి ఢిల్లీ / హర్యానా స్టేట్ రోడ్ ట్రాన్స్పోర్ట్ అథారిటీ వెబ్ సైట్ లోకి ప్రవేశించి రాజేంద్ర యాదవ్... అనిల్ సక్సేన... వాడిన వెహికల్ నంబర్స్ కి సంభందించిన రిజిస్ట్రేషన్ సర్టిఫికెట్ చెక్ చేసాడు. అందులో రెసిడెన్స్ అడ్రస్ కూడా మ్యాచ్ అయ్యింది... ఆ వెహికల్స్ రిజిస్ట్రేషన్ కి వాడిన ఆధార్ కార్డు నంబర్స్ దొరికాయి... ఆ ఆధార్ నంబర్స్ ని సాఫ్ట్ వేర్ అప్లికేషన్ రన్ UIDAI డేటాబేస్ లోకి ప్రవేశించి ఆ ఇద్దరి డీటెయిల్స్ చెక్ చేసాడు. అనిల్ సక్సేన జనకపురి లో చిన్న సైజు జనరల్ షాప్ కి ఓనర్... రాజేంద్ర యాదవ్ ఓరియన్ గ్రూప్ అఫ్ కంపెనీస్ లో పని చేస్తున్నాడు... గౌతమ్ మనసులో "అనిల్ సక్సేన... రాజేంద్ర యాదవ్... వీళ్ళు ఇద్దరూ COURIERS... రాజేంద్ర ఓరియన్ గ్రూప్ లో పనిచేస్తున్నాడు... కాబట్టి ఆ బుక్ ని రాజీవ్ వర్మ కి ఇస్తాడని అనుకున్నా... అనిల్ కి ఆ బుక్ ఎక్కడనుంచి వస్తోందో తెలుసుకోవాలి... ఇంకోసారి జనక్ పురి వెళ్ళాలి..." అని డిసైడ్ అయ్యాడు

Part - 5 - The Investigation

గురుగ్రమ్ సెక్టార్ 56 నుంచి జనకపురి దాదాపు 40 కిలోమీటర్స్ దూరంలో ఉంది. ఆరోజు వర్కింగ్ డే అవ్వడంతో ఢిల్లీ - జైపూర్ హైవే చాలా బిజీ గా ఉంది... గౌతమ్ జనకపురి కి వెళ్తూ ఆలోచిస్తున్నాడు... 'ఇది చాలా పెద్ద విషయం లాగా ఉంది... వీలయినంత త్వరగా గవర్నమెంట్ అథారిటీస్ చెప్పాలి... ఎలా చెప్పాలి? అసలు నేను ఈ విషయంలో ఎందుకు ఇన్వాల్వ్ అయ్యానని అడిగితే ఏమని జవాబు చెప్పాలి? ఆకాశరామన్న ఉత్తరం పనిచేయదు. పర్సనల్ గా వెళ్లి కంప్లైంట్ చేసి ఎవిడెన్స్ చూపించాలి... అయితే ఇక్కడే పెద్ద ప్రాబ్లెమ్ ఉంది... గవర్నమెంట్ ఎంక్వయిరీ లో ₹255 కోట్ల విషయం కూడా బయటపడే అవకాశం లేకపోలేదు. ఎలా మేనేజ్ చెయ్యాలి???'

జనకపురి చేరగానే సక్సేన నడుపుతున్న జనరల్ స్టోర్స్ కి దూరం గా మోటార్ బైక్ ఆపి నడుచుకుంటూ వెళ్ళాడు. అప్పుడు ఉదయం 9:30 నిమిషాలు అయింది. సక్సేన షాప్ లోనే ఉన్నాడు. కస్టమర్స్ తో చాలా బిజీగా ఉన్నాడు. సక్సేన మొబైల్ ఫోన్ నెంబర్ ఆ షాప్ ముందున్న బోర్డు మీద దొరికింది. గౌతమ్ వెంటనే తన మొబైల్ ఫోన్ లోని MALWARE APP ఓపెన్ చేసి అందులోంచి సక్సేనా కి ఫోన్ చేసాడు. ఫోన్ రింగ్ అయ్యింది. సక్సేన ఫోన్ ఎత్తాడు...

గౌతమ్: సక్సేన జీ... నేను B బ్లాక్ లో హౌస్ నెంబర్ 36B నుంచి మాట్లాడుతున్నాను... కొన్ని సామాన్లు కావాలి... పంపిస్తారా?

సక్సేన : పంపిస్తాను ఏమేమి కావాలో చెప్పండి రాసుకుంటాను.

గౌతమ్ : బాసుమతి రైస్ 3 కిలోలు... కందిపప్పు 2 కిలోలు... రాజ్మా 1 కిలో... కిచెన్ కింగ్ మసాలా ఒక ప్యాకెట్... టాటా సాల్ట్ ఒక ప్యాకెట్... పూజ అగర్బత్తి ఒక ప్యాకెట్... ఇవన్నీ ఎంత సేపట్లో పంపిస్తారు?

సక్సేన : 20 నిమిషాల్లో పంపిస్తాను... దీంతో పాటు బిల్ కూడా పంపిస్తా... డబ్బులు క్యాష్ ఇస్తారా... లేక PAYTM చేస్తారా?

గౌతమ్: PAYTM చేస్తాను... ఇదే నెంబర్ మీద చెయ్యమంటారా?

సక్సేన: అవును. ఇదే నెంబర్ కి చెయ్యండి.

గౌతమ్ చేసిన ఫోన్ కాల్ తో సక్సేన మొబైల్ ఫోన్ లో MALWARE APP ఇంస్టాల్ అయ్యింది. ఇప్పుడు ఆ ఫోన్ వచ్చే పోయే ఫోన్ కాల్స్ అన్ని గౌతమ్ మొబైల్ ఫోన్ లో రికార్డు అవుతాయి. సక్సేన వాట్సాప్ అకౌంట్ కూడా గౌతమ్ హాక్ చేయగలిగాడు. వచ్చిన పని అవ్వడంతో గౌతమ్ తన మోటార్ బైక్ దగ్గరకు వెళ్లి సక్సేన కోసం వెయిట్ చెయ్యసాగాడు... సక్సేన ఫోన్ కి వస్తున్న ఫోన్ కాల్స్... అన్నింటిని వినసాగాడు... చాలా వరకు కస్టమర్స్ దగ్గరనుంచి వస్తున్నాయి. సరుకులు హోమ్ డెలివరీ అడుగుతున్నారు. ఇంతలో సక్సేన వాట్సాప్ కి ఒక మెసేజ్ వచ్చింది " కితాబు తయ్యార్ హై... లేకే జావ్" ... ఈ మెసేజ్ ని చూడగానే సక్సేన షాప్ లో పనిచేసే కుర్రోడికి భాద్యతలు అప్పగించి హడావిడిగా తన స్కూటర్ ఎక్కి బయలుదేరాడు.

సక్సేన వెనకాలే గౌతమ్ కూడా బయలుదేరాడు. సక్సేన కొంచం హడావిడిగా స్కూటర్ నడుపుతున్నాడు. గౌతమ్ అతని వెనకాలే ఒక 200 మీటర్స్ దూరం లో మోటార్ బైక్ మీద ఫాలో అవుతున్నాడు... సక్సేన జనకపురి నుంచి బయలుదేరి... వికాసపురి దాటి మధుబన్ చౌక్ వైపు వెళ్ళసాగాడు. ఆ సమయంలో ఆ రోడ్ చాలా బిజీ గా ఉంది. సిటీ బస్సులు... కార్లు... టు వీలర్స్... త్రి వీల్లెర్స్... లారీలు... ఇతర వాహనాలు తో చాలా బిజీ గా ఉంది. అలా బిజీ గా ఉన్న రోడ్ మీద సక్సేన ని ఫాలో అవ్వడం గౌతమ్ కి చాలా ఈజీ గా ఉంది... ఆ వాహనాలు మధ్యలో సక్సేన... గౌతమ్ ని గుర్తు పట్టడం చాలా కష్టం... సక్సేన దాదాపు 30 నిమిషాల పాటు ప్రయాణించి షాలిమార్ బాగ్ లో ఒక ఇంటి ముందు ఆగాడు... స్కూటర్ ని పార్క్ చేసి హడావిడిగా ఆ ఇంట్లోకి వెళ్ళాడు... సక్సేన రెండే రెండు నిమిషాల్లో ఒక పుస్తకం పట్టుకుని బయటకు వచ్చి. స్కూటర్ ఎక్కి వెనక్కి బయలుదేరాడు. గౌతమ్ కి తెలుసు... ఇప్పుడు సక్సేన నేరుగా గురుగ్రామ్ వెళ్లి ఆ బుక్ ని ప్రవీణ్ కి ఇస్తాడు... గౌతమ్ అక్కడే ఆగిపోయాడు... సక్సేన ఏ ఇంట్లోకి వెళ్ళాడో ఆ ఇంటి దగ్గరికి వెళ్లి నేమ్ ప్లేట్ చెక్ చేసాడు. ఆ ఇల్లు ఒక అతుల్ మాథుర్ అనే ఒక రిటైర్డ్ గవర్నమెంట్ ఉద్యోగికి చెందినది... గౌతమ్ ఆ ఇంటి పరిసరాలను చెక్ చేసాడు. అతుల్ మధుర్ ఇంటి ముందు AIRTEL కంపెనీ వాళ్ళ బ్రాడ్ బ్యాండ్ ఇంటర్నెట్ కనెక్షన్ కి సంబంధించిన జంక్షన్ బాక్స్ కనిపిచింది. గౌతమ్ పెదాలమీద చిరునవ్వు వెలసింది... మనసులో "TIME TO HACK..." అనుకుంటూ వెనక్కి వెళ్ళిపోయాడు...

అతుల్ మాథుర్ ఇంటి ముందు AIRTEL వాళ్ళ జంక్షన్ బాక్స్ ఉంది... ప్రతి ఇంటర్నెట్ సర్వీస్ ప్రొవైడింగ్ కంపెనీ ప్రతి కిలోమీటర్ కి ఒక జంక్షన్ బాక్స్ పెడుతుంది. అంటే... ఆ జంక్షన్ బాక్స్ నుంచి ఒక కిలోమీటర్ రేడియస్ లో వున్నా అన్ని ఇళ్లకు ఇంటర్నెట్ సిగ్నల్స్ వెళ్లేలా వైరింగ్ చేస్తారు... ఆ జంక్షన్ బాక్స్ ని కనుక టాంపర్ చేస్తే చాలు ఆ ఏరియా లోని ప్రతి ఇంటర్నెట్ IP ADDRESS ని కంట్రోల్ చేయవచ్చు. ఆ జంక్షన్ బాక్స్ ని ఎలా టాంపర్ చెయ్యాలో ఆలోచిస్తూ ఇంటికి బయలుదేరాడు. ఒక మూడు రోజుల తరువాత... AIRTEL కంపెనీ యూనిఫామ్ వేసుకొని... టూల్ కిట్ పట్టుకొని నేరుగా అతుల్ మాథుర్ ఇంటి దగ్గర ఉన్న AIRTEL బ్రాడ్ బ్యాండ్ జంక్షన్ బాక్స్ ని ఓపెన్ చేసి ఇంటర్నెట్ స్పీడ్ తగ్గిపోయేలా అడ్జస్ట్ చేసాడు... దీంతో ఒక కిలోమీటర్ రేడియస్ లో ఇంటర్నెట్ సిగ్నల్ స్ట్రెంగ్త్ బాగా పడిపోయింది.... నేరుగా అతుల్ మధుర్ ఇంటికి కి వెళ్లి కాలింగ్ బెల్ కొట్టాడు... పనిమనిషి డోర్ ఓపెన్ చేసింది... ఆమె వెనకాలే ఒక పెద్దావిడ వచ్చింది...

పెద్దావిడ : ఎవరు మీరు? ఏమి కావాలి??

గౌతమ్: సారీ టు ట్రబుల్ యూ ... ఈ ఏరియా లో ఇంటర్నెట్ కనెక్షన్ బాగా స్లోగా ఉన్నదని మాకు చాలా కంప్లైంట్స్ వచ్చాయి... మీ ఇంట్లో ఇంటర్నెట్ పనిచేస్తుందో లేదో తెలుసుకోవాలి???

పెద్దావిడ : మా అబ్బాయి ని పిలుస్తాను... వాడిని అడగండి

పెద్దావిడ తన కొడుకుని పిలిచింది... ఒక 25 ఏళ్ళ కుర్రోడు వచ్చాడు... షార్ట్స్... టీ షర్ట్ వేసుకొని ఉన్నాడు ... మెడలో హెడ్ ఫోన్స్ సెట్ వుంది... చింపిరి జుట్టు... బాగా పెరిగిన గడ్డం... చేతిలో వైర్లెస్ గేమింగ్ కంట్రోల్... నోట్లో చూయింగ్ గం...

కుర్రోడు : ఏమి కావాలి?

గౌతమ్: మీ ఇంటర్నెట్ డౌన్ లోడ్ స్పీడ్ ఎంత వస్తోంది??

కుర్రోడు : మీరు 100mbps దాకా స్పీడ్ వస్తుంది అని అంటారు... కస్టమర్స్ కి మాత్రం 30 నుంచి 40 mbps మాత్రమే వస్తుంది... ఈ రోజు మరీ దారుణంగా ఉంది.

గౌతమ్: మీ ఇంట్లో ఇంటర్నెట్ కి ఎన్ని డివైజ్ లు కనెక్ట్ చేస్తారు?

కుర్రోడు: రెండు లాప్ టాప్స్... నాలుగు మొబైల్ ఫోన్స్... ఒక iPAD...

గౌతమ్: మాకు చాలా కంప్లయింట్స్ వచ్చాయి... నేను జంక్షన్ బాక్స్ చెక్ చేస్తాను... మీకు హై స్పీడ్ ఇంటర్నెట్ వస్తుంది...

కుర్రోడు: మీరు అలాగే అంటారు.... పెద్దగా ఉపయోగం ఉండదు...

కుర్రోడు లోపలికి వెళ్ళిపోయాడు... గౌతమ్ ఆ ఇంట్లో నుంచి బయటకు వచ్చాడు... ఆ రోజు గౌతమ్ తలకు విగ్గు పెట్టుకున్నాడు... సోడాబుడ్డి కళ్ళ జోడు పెట్టుకున్నాడు... కొంచం గడ్డం కూడా పెరగడం తో దానికి మెహిందీ పెట్టాడు... దీంతో గౌతమ్ రూపం లో చాలా మార్పు వచ్చింది... రియల్ గౌతమ్ ని గుర్తుపట్టడం అంత ఈజీ కాదు... "ఈ ఇంట్లో ఒక లాప్ టాప్ ఈ కుర్రోడు... ఇంకో లాప్ టాప్ అతుల్ మాథుర్ వాడుతున్నట్లున్నారు... నాలుగు మొబైల్ ఫోన్స్... ఒకటి అతుల్ మాధుర్... రెండోది కుర్రాడు... మూడోది మాథుర్ వైఫ్... నాలుగోది ఎవరిది?? పనిమనిషి దా... లేక ఇంట్లో వాళ్ళకి రెండో ఫోన్ ఉందా... ఒక ఐపాడ్" ఇలా ఆలోచిస్తూ... నేరుగా ఆ ఏరియా లోని AIRTEL ఏర్పాటు చేసిన బ్రాడ్ బ్యాండ్ జంక్షన్ బాక్స్ దగ్గరకి వెళ్ళాడు... బాక్స్ ఓపెన్ చేసాడు... అందులో చాలా కనెక్షన్స్ ఉన్నాయి... అవి ఆ ఏరియా లోని ఇళ్ళకి ఇచ్చిన కనెక్షన్స్... ఇందులో అతుల్ మాథుర్ కనెక్షన్ ఎదో ఆ బాక్స్ లోంచి తెలుసుకోవడం చాలా కష్టం... గౌతమ్ ఈ విషయం గురించి పెద్దగా పట్టించుకోకుండా ఆ జంక్షన్ బాక్స్ మెయిన్ కనెక్షన్ కి ఒక హాకింగ్ డివైజ్ అటాచ్ చేసి బాక్స్ ని మూసేసి వెంటనే అక్కడి నుంచి బయలుదేరి ఒక 500 మీటర్స్ దూరం లో పార్క్ చేసిన తన కారు దగ్గరకు వెళ్లి వెనక సీట్ లో లో కూర్చొని లాప్ టాప్ ఓపెన్ చేసి... ఒక సాఫ్ట్ వేర్ ప్రోగ్రాం రన్ చేసాడు... ఆ ఏరియాలో ఆ సమయంలో ఆక్టివ్ గా ఉన్న ఇంటర్నెట్ కనెక్షన్ కి సంబంధించిన ఇంటర్నెట్ ప్రోటోకాల్ అడ్రసులు దొరికాయి... మొత్తం 164 ఇంటర్నెట్ ప్రొటొకాల్స్ ఆక్టివ్ గావున్నాయి... ఈ 164 ఆక్టివ్ కనెక్షన్స్ లో అతుల్ మాథుర్ ఇంట్లో డివైజ్ ల IP అడ్రస్ ని కనుక్కోవడానికి... గ్లోబల్ IP అడ్రస్ లొకేషన్ సాఫ్ట్ వేర్ అప్లికేషన్ ఓపెన్ చేసి ఆ 164 అడ్రస్ లు ఆ సాఫ్ట్ వేర్ అప్లికేషన్ లోకి అప్లోడ్ చేసాడు. గ్లోబల్ IP అడ్రస్ లొకేషన్ సాఫ్ట్ వేర్ ఈ ప్రపంచం లో ప్రతి IP అడ్రస్ ఫిజికల్ లొకేషన్ తెలియచేస్తుంది... అయితే ఆ ఫిజికల్ లొకేషన్ LONGITUDE & LATITUDE లో తెలుస్తుంది... ప్రస్తుతం గౌతమ్ రన్ చేసిన గ్లోబల్ IP అడ్రస్ లొకేషన్ సాఫ్ట్ వేర్ 164 GEO LOCATIONS ని చూపించింది... గౌతమ్ ఒక్కో GEO LOCATION ని సెపరేట్ గా ఇంకో సాఫ్ట్ వేర్ అప్లికేషన్ లో లోడ్ చేసి రన్ చేసాడు... ప్రతి IP అడ్రస్ ఫిజికల్ లొకేషన్ తెలిసింది... అందులో అతుల్ మాథుర్ ఇంట్లో ఆక్టివ్ గా ఉన్న IP అడ్రస్ లు దొరికాయి... రెండు లాప్ టాప్స్ ఆ సమయంలో ఆన్ చేసి ఉండటంతో రెండు లాప్ టాప్ డివైజెస్ ని గౌతమ్ వెంటనే హాక్ చేసాడు...

ముందుగా అతుల్ మాథుర్ లాప్ టాప్ ని క్లోన్ చేసి... అతని కంప్యూటర్ ని చెక్ చేసాడు... అందులో మైక్రో డాట్ తయారుచేసే సాఫ్ట్ వేర్ దొరికింది.... BINGO... కావాల్సిందే దొరికింది. మైక్రో డాట్స్ ముఖ్యం గా మొదటి... రెండు.. ప్రపంచ యుద్దాల సమయం లో గూఢచారులు రహస్య సందేశాలు శత్రువులకు ఎవరికీ తెలియకుండా పంపడానికి ఉపయోగించారు. ఈ మైక్రో డాట్స్ ఒక మిల్లిమీటర్ వ్యాసార్థం లో ఉండడంతో అవి కంటికి కనిపించవు. ఈ మైక్రో డాట్స్ మొదట్లో మెటల్ తో తయారు చేసే వాళ్ళు... కాలక్రమేణా టెక్నాలజీ బాగా అభివృద్ధి చెందడంతో ఒక రకమైన ప్లాస్టిక్ తో కూడా మైక్రో డాట్స్ తయారు చేస్తున్నారు. ఇది వరకు రోజుల్లో ముఖ్యంగా రెండు ప్రపంచ యుద్ధాల సమయంలో విరివిగా వాడారు... ఆ తరువాత 1947 నుంచి 1989 వరకు జరిగిన COLD WAR సమయంలో ఈ మైక్రో డాట్స్ ని విపరీతంగా వాడి రహస్య సందేశాల్ని చేరవేశారు... ఇదే COLD WAR సమయంలో టెక్నాలజీ బాగా అభివృద్ధి చెందడం తో మైక్రో డాట్స్ తయారీ బాగా సులభతరమయ్యింది... మొదట్లో... అంటే మొదటి మరియు రెండో ప్రపంచ యుద్ధ సమయంలో ఒక మైక్రోడాట్ ని తయారుచేయడానికి ANALOG SLR కెమెరా.... ఎక్కువగా జర్మనీ లో తయారైన LEICA కెమెరాల కి ఒక పవర్ఫుల్ లెన్స్ అమర్చి ... కోడాక్ 400 TMAX ఫిలిం ని వాడేవారు. ముందుగా మెసేజ్ ని ఫోటో తీసి... ఆ ఫిలిం ని డెవలప్ చేసి... ఆ మెసేజ్ నెగటివ్ వీలైనంత చిన్న సైజు లోకి కుదిస్తే మైక్రో డాట్ తయారవుతుంది. ఆ మైక్రో డాట్ లోని మెసేజ్ ని ఒక ప్రత్యేకమైన మైక్రో డాట్ రీడింగ్ మెషిన్ వాడి అందులోని మెసేజ్ ని చదువుకుంటారు... అయితే కాలక్రమేణా టెక్నాలజీ బాగా అభివృద్ధి చెందటంతో మైక్రో డాట్ తయారీ చాలా సులభతరంగా అయ్యింది... ప్రస్తుతం ఒక మైక్రో డాట్ ని తయారు చెయ్యాలంటే... ఒక డాక్యుమెంట్ స్కానర్... ఒక లాప్ టాప్ లో మైక్రో డాట్ సాఫ్ట్ వేర్ ఉంటే చాలు... ఎవరైనా మైక్రో డాట్ ని తయారు చేయవచ్చు... ముందుగా డాక్యుమెంట్ ని స్కానర్ తో స్కాన్ చేసి... ఆ ఇమేజ్ ని సాఫ్ట్ వేర్ లోకి లోడ్ చేసి... మైక్రో డాట్ మేకింగ్ మెషిన్ ద్వారా అతి చిన్న సైజు లో మైక్రో డాట్ తయారుచేయవచ్చు... ఈ రోజుల్లో మైక్రో డాట్ టైపు రైటర్ లో FULLSTOP క్యారెక్టర్ ఏ సైజు లో ఉంటుందో... అంత చిన్న సైజు లో తయారు చేయవచ్చు... మైక్రో డాట్స్ ని వాడి మెసేజెస్ పంపడం STEGANOGRAPHY లో ఒక భాగం. ఒక్కో మైక్రో డాట్ లో దాదాపు ఒక A4 సైజు పేపర్ లోని ఇన్ఫర్మేషన్ ని కుదించి పొందుపరచవచ్చు. ఈ మైక్రో డాట్స్ ని సాధారణంగా ఏదైనా పుస్తకం లో FULLSTOP ఉన్న చోట సులువుగా అమర్చవచ్చు. అతుల్ మాథుర్ ప్రతి రోజూ సక్సేన కి ఇచ్చే పుస్తకం లో రహస్య సమాచారం పొందుపరిచిన మైక్రో డాట్స్ ఉంటాయి...

గౌతమ్ కి మతి పోయింది... ఇది చాలా పెద్ద విషయం... లాప్ టాప్ ని మూసేసి కార్ ని స్టార్ట్ చేసి అక్కడ నుండి బయలుదేరాడు... మనసులో " ఈ పని ఇక్కడితో ఆపేయాలి... ఇక మీద ఏమి చేయాలన్నా... ఒక టీం అవసరమవుతుంది... " అని అనుకోని ఇంటికి చేరుకొని ఒక పేపర్ మీద వ్రాయసాగాడు...

1. SUPPLIER : అతుల్ మాథుర్ కి ఈ ఇన్ఫర్మేషన్ ని ఎవరు సప్లై చేస్తున్నారు? ఎంతమంది ఇన్ఫర్మేషన్ ని పంపిస్తున్నారు.?? ఎలా పంపిస్తున్నారు???

2. INFORMATION : ఆ సప్లయర్ ఎటువంటి ఇన్ఫర్మేషన్ ని... ఎక్కడ నుంచి సంపాదించి అతుల్ మాథుర్ ఇస్తున్నాడు?

3. PROCESSOR : ఇన్ఫర్మేషన్ ని మైక్రో డాట్ రూపంలోకి ఎవరు ప్రాసెస్ చేస్తున్నారో తెలుసు... అతుల్ మాథుర్...

4. OUTPUT : సప్లయర్ డాక్యుమెంట్ రూపంలో ఇచ్చిన ఇన్ఫర్మేషన్ ని మైక్రో డాట్స్ గా మార్చి... ఆ మైక్రో డాట్స్ ని ఒక బుక్ లో పొందుపరచి కొరియర్ - సక్సేన కి ఇస్తున్నాడు

5.COURIERS : అనిల్ సక్సేనా... రాజేంద్ర యాదవ్... వీళ్ళిద్దరూ COURIERS... బుక్స్ ఒక చోట నుంచి ఇంకో చోటకి చేరవేస్తున్నారు.

6. CUSTOMER : అతుల్ మధుర్ పంపే ఇన్ఫర్మేషన్ కి ముఖ్యమైన కస్టమర్ --- రాజీవ్ వర్మ...

7. END USER : రాజీవ్ వర్మ మైక్రో డాట్స్ లోని ఇన్ఫర్మేషన్ ని STEGANOGRAPHIC ENCODER వాడి... STEGANO OBJECT తయారుచేసి... గంగూలీ కి పంపిస్తాడు... గంగూలీ ఆ ఇన్ఫర్మేషన్ ని వాడి ఫైనాన్స్ క్రైమ్స్ చేస్తున్నాడు... చాలా పెద్ద నెటవర్క్ సెట్ అప్ చేసుకున్నారు...

1. అతుల్ మాధుర్ కి ఇన్ఫర్మేషన్ సప్లై చేసేది ఎవరో తెలుసా?

2. సక్సేన కి అతుల్ మాథుర్... ప్రవీణ్ కుమార్ తప్ప వేరే ఎవరూ తెలియదు...

3. ప్రవీణ్ కుమార్ కి సక్సేన... యాదవ్ తప్ప వేరే ఎవరూ తెలిసే అవకాశం లేదు.

4. యాదవ్ కి ప్రవీణ్... రాజీవ్ మాత్రమే తెలుసు...

5. రాజీవ్ కి యాదవ్ తప్ప మిగతా వాళ్ళు తెలుసా?

గౌతమ్ చాలా సేపు ఆలోచించి తను ఈ పని ఇంతటితో ఆపేసి... చెప్పవలసిన వాళ్లకి చెప్పాలని నిర్ణయించుకున్నాడు.

Part - 6 - The Background

గౌతమ్ మరుసటి రోజు ఉదయం 3:30 నిమిషాలకి నిద్రలేచాడు. దైనందిన కార్యక్రమాలు పూర్తి చేసుకొని బాత్ రూమ్ లో అద్దం ముందు నుంచొని షేవ్ చేసుకుంటూ ఆలోచించసాగాడు... "ఎలా మొదలు పెట్టాలి? ఏమేమి చెప్పాలి? ముందుగా ఓరియన్ గ్రూప్ అఫ్ కంపెనీస్ లో JUICE JACKING ఎందుకు చెయ్యాల్సి వచ్చిందో చెప్పాలి... అప్పుడు రెండు వందల యాభై అయిదు కోట్ల సంగతి కూడా బయటకు వస్తుంది. ఎలా జస్టిఫై చేసుకోవాలి? మిగతా విషయాలు ఈజీ గా ఎక్సప్లయిన్ చెయ్యవచ్చు... ₹ 255 కోట్ల సంగతి అందరికి చెప్పలేము... ఎవరి దగ్గరికి వెళ్లి ఇదంతా చెప్పాలి.." అని ఆలోచిస్తూ షేవ్ చేసుకోవడం పూర్తి చేసి... స్నానం చేసి బెడ్ రూమ్ లోకి వచ్చి ఫార్మల్ గా డ్రెస్ అయ్యి మొబైల్ ఫోన్ లో టైం చూసుకున్నాడు... సరిగ్గా ఉదయం 4:30 నిమిషాలు అయ్యింది. ఇంటికి తాళం వేసి లిఫ్ట్ ఎక్కి బేసెమెంట్ లోని కార్ పార్కింగ్ చేరుకొని. తన కార్ బూట్ ని ఒకసారి చెక్ చేసుకున్నాడు... అందులో ఒక కార్డు బోర్డు బాక్స్ ఉంది... ఆ బాక్స్ లో గౌతమ్ అప్పటిదాకా సంపాదించిన ఎవిడెన్స్ పేపర్స్ ఉన్నాయి. గౌతమ్ కార్ బూట్ మూసి... లాక్ చేసి కార్ ని స్టార్ట్ చేసి అపార్టుమెంట్ బేసెమెంట్ లోంచి బయటకి వచ్చి గోల్ఫ్ కోర్స్ రోడ్ ఎక్కి నేషనల్ హై వే చేరుకొని ఢిల్లీ వైపు వెళ్ళసాగాడు... చలి కాలం కావడంతో ఊరంతా పొగమంచు తో నిండిపోయింది... కార్ నడుపుతున్న గౌతమ్ కి రోడ్ సరిగ్గా కనిపించడం లేదు... కార్ ని ఫాగ్ లైట్ వేసుకొని నడుపుతున్నాడు... గౌతమ్ ఆలోచనలు గతం లోకి పరుగు తీశాయి...

(గౌతమ్ కి చెందిన మొదటి ఫ్లాష్ బ్యాక్ - ప్రారంభం)

గోపాలరావు ... సరోజ లకి ఏకైక సంతానం గౌతమ్ కుమార్... వాళ్ళది గోదావరి జిల్లాలో ఒక చిన్న సైజు పట్టణం... పేరు సింహపురి... గోపాలరావు కి ఆ ఊరి బయట 15 ఎకరాల పొలం కూడా ఉంది. వరి పండుతుంది. గోపాలరావు కి రైస్ మిల్ కూడా ఉంది... తన పొలంలో పండిన వరిని తన సొంత రైస్ మిల్ లో ఆడించి... బియ్యాన్ని తయారు చేసి గోపాలరావు సొంతంగా లారీ కి ఎక్కించి మార్కెట్ కి తీసుకెళ్లి అమ్ముకుంటాడు. డబ్బుకి ఎటువంటి లోటు లేదు... చీకు చింత లేని కుటుంబం. ఊళ్ళో మంచి పలుకుబడి ఉన్న కుటుంబం. గోపాలరావు కి ఊరి నడిబొడ్డున రెండు ఎకరాల స్థలంలో పెద్ద పాత కాలపు ఇల్లు ఉంది. గౌతమ్ కి 4 ఏళ్ళ వయస్సు ఉన్నప్పుడు సరోజకి జబ్బు చేసి చనిపోయింది. దాంతో గౌతమ్ తల్లి లేని పిల్లవాడు అయ్యాడు... గోపాలరావు బంధువులు... మిత్రులు... నచ్చ చెప్పి రెండో పెళ్లికి ఒప్పించారు. గోపాలరావు కి రెండో పెళ్లి అయ్యింది... నాగరత్నం ఇంటికి ఇల్లాలుగా వచ్చింది... అప్పటి నుంచి గౌతమ్ కి కష్టాలు మొదలయ్యాయి... గోపాలరావు ఇంట్లో ఉన్నప్పుడు నాగరత్నం గౌతమ్ ని బానే చూసేది... గోపాలరావు ఇంటి గడప దాటిన వెంటనే గౌతమ్ చేత చిన్న పిల్లవాడు అని కూడా చూడకుండా ఇంట్లో పనులు చెయ్యించేది. మొదట్లో గోపాలరావు కి ఈ విషయం తెలియదు. ఒకరోజు బయటకి వెళ్లిన గోపాలరావు ఎదో గుర్తుకొచ్చి ఇంటికి రావడంతో గౌతమ్ పెరట్లో పశువులకి మేత వేస్తూ కనిపించాడు... గోపాలరావు కి పరిస్థితి అర్ధమయ్యింది. నాగరత్నం సవతి కొడుకుని సరిగ్గా చూసుకోదని గ్రహించి గౌతమ్ ని వెంటనే తన మొదటి భార్య సరోజ అన్న ఇంటికి పంపాడు... ప్రతి నెల డబ్బులు పంపేవాడు... అప్పుడు గౌతమ్ కి 7 ఏళ్ళు...

మొదట్లో సరోజ అన్న... వదిన గౌతమ్ ని బానే చూసుకున్నారు. తమ పిల్లలతో పాటు స్కూల్ కి పంపారు... నెమ్మదిగా వాళ్ళ బుద్ధి మారింది... వాళ్ళు కూడా గౌతమ్ చేత చిన్న చిన్న పనులు చేయించసాగారు... పచారీ కొట్టు నుంచి సరుకులు... మార్కెట్ నుంచి కూరలు తెప్పించసాగారు... గోపాలరావు ప్రతి నెల వచ్చి కొడుకుని చూసి... ఆ నెలకు డబ్బులు ఇచ్చి వెళ్ళేవాడు... క్రమంగా గౌతమ్ ని అతని మేనమామ స్కూల్ మానిపించి ఇంటి పనులు కూడా చేయించడం మొదలెట్టారు... ఇది గమనించిన ఒక శ్రేయోభిలాషి వెంటనే గోపాలరావు కి ఫోన్ చేసి చెప్పాడు... గోపాలరావు ఒకరోజు చెప్పాపెట్టకుండా గౌతమ్ ని చూడడానికి ఆ వూరు వచ్చి స్కూల్ కి వెళ్లి ఎంక్వయిరీ చేసాడు... "మీ వాడిని ఎప్పుడో స్కూల్ మాన్పించి TC తీసుకొని వెళ్ళిపోయారు" అని హెడ్ మాస్టర్ చెప్పారు... ఇది విన్న గోపాలరావు కి గుండె ఆగినంత పని అయ్యింది...

హెడ్ మాస్టర్: మీకు పరిస్థితి నాకు బాగా తెలుసు... మీకు నేను ఒక హెల్ప్ చేస్తాను... ఈ సమస్య కి ఒక పరిష్కారం ఉంది.

గోపాలరావు: చెప్పండి మాష్టారు... గౌతమ్ కోసం ఏమైనా చేస్తాను...

హెడ్ మాస్టర్: ఇప్పుడు గౌతమ్ కి పదేళ్లు... అయిదవ తరగతి లో ఉన్నాడు... మంచి తెలివైన వాడు. మీరు గౌతమ్ ని వెంటనే స్కూల్ లో జాయిన్ చెయ్యండి. నేను మీ అబ్బాయిని మా ఇంట్లో ఉంచుకొని ఈ సంవత్సరం పూర్తిచేయించి... కోరుకొండ లోని సైనిక్ స్కూల్ కి ఎంట్రన్స్ వ్రాయిస్తాను... గౌతమ్ కి అందులో సీట్ తప్పకుండా వస్తుంది... హాస్టల్ ఉండి చదువుకుంటాడు... మీకు ఎటువంటి టెన్షన్ ఉండదు... మీకు తోచినప్పుడు వెళ్లి గౌతమ్ ని చూసుకోవచ్చు...

గోపాలరావు వెంటనే గౌతమ్ ని మళ్ళీ స్కూల్ లో చేర్చాడు... గౌతమ్ ని హెడ్ మాస్టర్ ఇంట్లో వదిలిపెట్టి ఆయనకి ₹5000 ఇవ్వబోతే... ఆయన "వొద్దండి... నేను డబ్బులకోసం మీకు ఈ సొల్యూషన్ చెప్పలేదు. గౌతమ్ చాలా తెలివైన వాడు... ఆ తెలివి తేటలు వేస్ట్ కాకూడదని నా అభిప్రాయం" అని అన్నాడు... గోపాలరావు ఆయనకు కృతజ్ఞతలు చెప్పి గౌతమ్ ని వాళ్ళ ఇంట్లో వదిలి వెళ్ళిపోయాడు... మరుసటి రోజు ఆ హెడ్ మాస్టర్ ఇంటి దగ్గర ఒక లారీ అయింది. అందులోంచి కూలీలు 10 బస్తాల బియ్యం... కందిపప్పు... ఇతర సరుకులు దింపారు... హెడ్ మాస్టర్ కి అర్ధమయ్యింది... గోపాలరావు పంపాడని...

గోపాలరావు కి ఇచ్చిన మాట ప్రకారం... హెడ్ మాస్టర్... ఇతర స్టాఫ్ మెంబెర్స్ అందరూ కలసి గౌతమ్ మంచి కోచింగ్ ఇచ్చి కోరుకొండ సైనిక్ స్కూల్ ఎంట్రన్స్ పరీక్షకి ప్రిపేర్ చేశారు... గౌతమ్ కూడా చాలా శ్రద్ధగా చదివాడు... మరుసటి సంవత్సరం కోరుకొండ సైనిక్ స్కూల్ కి సెలెక్ట్ అయ్యాడు... దాంతో గౌతమ్ కష్టాలు తీరాయి... హెడ్ మాస్టర్ ఇంటి నుంచి బయలుదేరి కోరుకొండ కి వెళ్లేముందు గౌతమ్ తన తండ్రితో "హెడ్ మాస్టర్ గారికి ఒక ఇల్లు కొనిపెడతావా?" అని అడిగాడు. గౌతమ్ తన జీవితం లో కోరిన మొట్టమొదటి కోరిక... గోపాలరావు ఆనందంగా కొడుకు కోరిక తీర్చాడు...

సైనిక్ స్కూల్ గౌతమ్ కి బాగా నచ్చింది... అక్కడ అందరూ పిల్లలే... ఎటువంటి కుటుంబ బాదరబందీ లేదు... స్టూడెంట్స్ అందరూ మంచి కుటుంబాల నుంచి వచ్చిన వాళ్ళు కావడం తో గౌతమ్ అప్పటిదాకా పడ్డ కష్టాలు మర్చి పోయాడు... చదువు లో ఎప్పుడూ స్కూల్ ఫస్ట్ వచ్చేవాడు... ఆటల్లో .... ముఖ్యంగా ఫుట్ బాల్ బాగా ఆడేవాడు... సైనిక్ స్కూల్ మినిస్ట్రీ అఫ్ డిఫెన్స్ నడుపుతుంది... 1961 లో VK కృష్ణ మీనన్... ఆనాటి రక్షణ మంత్రి దేశం లో సైనిక్ స్కూల్స్ ని ప్రారంభించాడు... ప్రస్తుతం ఇండియా లో 33 సైనిక్ స్కూల్స్ ఉన్నాయి... ఈ సైనికి స్కూల్స్ భావి భారత మిలిటరీ ఆఫీసర్స్ ని తయారు చేస్తున్నాయి... దాదాపు 30% డిఫెన్స్ ఆఫీసర్ల ని ఈ స్కూల్స్ తయారు చేస్తాయి... ఇంట్రెస్ట్ ఉన్నవారు చదువు పూర్తికాగానే డిఫెన్స్ సర్వీసెస్ లో చేరుతారు... కానీ... ఇంటర్మీడియట్ పూర్తికాగానే గౌతమ్ ఎంసెట్ వ్రాసాడు... 10వ ర్యాంక్ వచ్చింది. ఇంజనీరింగ్ లో చేరాడు... ఎలక్ట్రానిక్స్ & కమ్యూనికేషన్స్ బ్రాంచ్ లో చేరాడు... చిన్నప్పటినుండి సైనిక్ స్కూల్ డిసిప్లిన్ కి అలవాటు పడ్డ గౌతమ్ కి ఇంజనీరింగ్ కాలేజీ... హాస్టల్ వాతావరణం అంతగా నచ్చలేదు... గౌతమ్ సైనిక్ స్కూల్ లో నేర్చుకున్న డిసిప్లిన్ ని ఇంజనీరింగ్ కాలేజీ లో కూడా కంటిన్యూ చేసాడు... ఇంజనీరింగ్ కాలేజీ లో చదువుతున్నప్పుడు ఒక అమ్మాయిని ప్రేమించాడు... ఆమె పేరు లావణ్య... ఒక రెండు సంవత్సరాలు బానే గడిచింది... చివరికి ఫైనల్ ఇయర్ లో ఉండగా "మా వాళ్ళు నాకు వేరే సంబంధం చూశారు" అని చెప్పి వేరే వాడిని పెళ్లి చేసుకొని వెళ్ళిపోయింది. గౌతమ్ జీవితం లో మొదటి హార్ట్ బ్రేక్... ఫైనల్ ఇయర్ పూర్తి అవుతున్న సమయంలో ఇండియన్ ఆర్మీ వాళ్ళు నిర్వహించిన ఎలక్ట్రానిక్స్ అండ్ మెకానికల్ ఇంజనీరింగ్ డిపార్ట్మెంట్ వారు నిర్వహించిన పరీక్షలో మొదటి ర్యాంక్ సంపాదించాడు... సైనిక్ స్కూల్ స్టూడెంట్ కావడంతో గౌతమ్ కి ఆర్మీ లో చాలా ఈజీ గా ఉద్యోగం దొరికింది... న్యూ ఢిల్లీ లో సిగ్నలింగ్ డిపార్ట్మెంట్ లో ఇంజనీర్ గా చేరాడు.

మొదటిసారి న్యూ ఢిల్లీ వెళ్తున్న గౌతమ్ తో పాటు గోపాలరావు కూడా వెళ్ళాడు... గౌతమ్ కి ఆర్మీ కంటోన్మెంట్ ఏరియా లోని ఆఫీస్ లో పోస్టింగ్ ఇచ్చారు... జాయినింగ్ రిపోర్ట్ ఇచ్చాడు... ఆర్మీ లో జాయిన్ అవ్వగానే ఫార్మాలిటీస్ లో భాగంగా గౌతమ్ ని స్టేట్ బ్యాంకు అఫ్ ఇండియా... కంటోన్మెంట్ బ్రాంచ్ లో ఆర్మీ సర్వీస్ సేవింగ్స్ అకౌంట్ ఓపెన్ చేశారు... గోపాలరావు తనతో పాటు ఒక ₹15 లక్షలకు ఒక డిమాండ్ డ్రాఫ్ట్ తీసుకొని వచ్చాడు. బిజినెస్ మాన్ కావడం తో ఎందుకైనా మంచిదని గౌతమ్ చేత కెనరా బ్యాంకు లో ఇంకో అకౌంట్ ఓపెన్ చేయించి అందులో ₹15 లక్షల డిమాండ్ డ్రాఫ్ట్ ని డిపాజిట్ చేయించారు. అప్పుడు గౌతమ్ కి 22 ఏళ్ళు... పెద్దవాడైన కొడుకుతో గోపాలరావు "నీకు మన కుటుంబం గురించి... మన ఆస్తి పాస్తుల గురించి చెప్పాలి... మనకి ఊరిలో 15 ఎకరాల పొలం... ఒక రైస్ మిల్... ఉన్నాయి... ఇవి నాకు నా పూర్వీకులనుంచి సంక్రమించిన ఆస్తి... ఊళ్ళో మనం ఉంటున్న ఇల్లు మీ అమ్మకి మా పెళ్లి సమయంలో మీ తాతగారు వ్రాసి ఇచ్చిన ఇల్లు... నువ్వు పుట్టగానే మీ అమ్మ ఆ ఇల్లు నీ పేరు మీద రాసి రిజిస్టర్ చేసింది." అని అంటూ ఇంటి దస్తావేజులు గౌతమ్ కి ఇచ్చాడు... "ఇప్పుడు ఇవన్నీ ఎందుకండి...?" అని అన్నాడు గౌతమ్... "నీకు తెలుసుగా... నీ సవతి తల్లి... ఆమె పిల్లలకు నువ్వంటే ఇష్టం లేదు. వాళ్ళు నీకు పొలం... రైస్ మిల్ లో వాటా ఇస్తారని నాకు నమ్మకం లేదు. అందుకే నీకు దక్కాల్సిన ఆస్తి ని నీకు ఇప్పుడు ఇచ్చేస్తే... నాకు ఒక బాధ్యత తీరుతుంది." అని అన్నాడు... మరుసటిరోజు గోపాలరావు తన ఊరికి బయలుదేరాడు.

గౌతమ్ కి ఢిల్లీ లో ఆర్మీ కంటోన్మెంట్ లైఫ్ బాగా నచ్చింది... ప్రతి రోజు ఉదయం 4 గంటలకల్లా లేచి కనీసం 5 కిలోమీటర్స్ రన్నింగ్ చెయ్యడం... ఆఫీసర్ మెస్ లో బ్రేక్ ఫాస్ట్ చేసి రోజంతా ఆఫీస్ లో బాగా బిజీ గా పని చెయ్యడం... బాగా అలసిపోయి మళ్ళీ రాత్రి ఆఫీసర్ మెస్ లో భోజనం చేసి వచ్చి పడుకోవడం... ప్రతినెలా సగం శాలరీ ని కెనరా బ్యాంకు సేవింగ్స్ అకౌంట్ లోకి ట్రాన్స్ఫర్ అయ్యేలా ఏర్పాటు చేసాడు... గౌతమ్ కి ముందుగా పూణే లో సిగ్నల్ ఇంటెలిజెన్స్ డిపార్ట్మెంట్ లో 10 వారాల ట్రైనింగ్ ఇచ్చారు... క్రిప్టాలజీ... సిగ్నల్ ఇంటెలిజెన్స్ ని ఎలా కలెక్ట్ చెయ్యాలి... ఎలా అనలైజ్ చేయాలి... ఎలా వాడాలి... బాగా నేర్చుకున్నాడు... ట్రైనింగ్ అవ్వగానే జమ్మూ కాశ్మీర్ లో జాయింట్ సైఫెర్ బ్యూరో లో జూనియర్ ఆఫీసర్ గా ఉద్యోగం ఇచ్చారు... జాయింట్ సైఫెర్ బ్యూరో IB & RAW తో చాలా క్లోజ్ గా పనిచేస్తాయి. క్రిప్టో అనాలిసిస్... సెన్సిటివ్ డేటాను ఎన్క్రిప్ట్ చెయ్యడం... అన్ని గవర్నమెంట్ డిపార్ట్మెంట్స్ తో కోఆర్డినేట్ చెయ్యడం జాయింట్ సైఫెర్ బ్యూరో ముఖ్య ఉద్దేశ్యం... జమ్మూ కాశ్మీర్ లో ఒక "లిజనింగ్ పోస్ట్" దాని మెయిన్ జాబ్ పాకిస్తాన్ నుంచి ఇండియాకు వచ్చే వైర్లెస్... మెసేజెస్ ని కాప్చర్ చేసి వాటిని అనలైజ్ చెయ్యడం... ఆ మెసేజస్ వివిధ గవర్నమెంట్ డిపార్టుమెంట్స్... మిలిటరీ ఇంటలిజెన్స్... నావెల్ ఇంటలిజెన్స్ డిపార్టుమెంట్స్ కి పంపడం మెయిన్ డ్యూటీ. ... దీనినే సిగ్నల్ ఇంటలిజెన్స్ అని అంటారు.

ఈ డిపార్టుమెంటు లో పనిచేయడంతో గౌతమ్ కి చాలా డిపార్టుమెంట్స్ లో చాలామందితో సంబంధాలు ఏర్పడ్డాయి... ముఖ్యంగా మిలిటరీ ఇంటలిజెన్స్... RAW డిపార్టుమెంట్స్ చాలా క్లోజ్ గా పనిచేశాడు. ఒక రోజు తన కమాండింగ్ ఆఫీసర్ పిలిచి "నువ్వు అర్జెంటు గా URI సెక్టార్ వెళ్ళాలి... అక్కడ మేజర్ మాధవ్ రావు కి నీ సహాయం చాలా అవసరం... పాకిస్తాన్ నుంచి కొన్ని మెసేజెస్ వచ్చాయి... వాటిని DECRYPT చెయ్యాలి. వెంటనే బయలుదేరు" అని ఆర్డర్ వేసాడు... గౌతమ్ బయలు దేరి URI సెక్టార్ చేరుకున్నాడు. గౌతమ్ తన జీవితం లో మొదటిసారి మేజర్ మాధవరావు ని కలిసాడు... మేజర్ మాధవ్ కి గౌతమ్ పనితనం బాగా నచ్చింది... గౌతమ్ DECRYPT చేసిన మెసేజెస్ లో చాలా ఇన్ఫర్మేషన్ ఉంది. మాధవ్ ఆ ఇంటలిజెన్స్ ని వెంటనే RAW... IB వాళ్ళకి పంపాడు... వాళ్ళు ఈ ఇన్ఫర్మేషన్ ని యూనియన్ కాబినెట్ సెక్రెటరీ కి అందించారు... కాబినెట్ సెక్రటరీ ఈ విషయాన్ని ప్రైమ్ మినిస్టర్ ఆఫీస్ లో డిస్కస్ చేసాడు. అప్పుడు PMO నుంచి ఒక సెక్యూర్ ఫోన్ కాల్ మాధవ్ కి వెళ్ళింది. ఆ ఫోన్ కాల్ లో కొన్ని ఇంస్ట్రుక్ష ఉన్నాయి. ఆ ఇంస్త్రుక్షన్స్ ని తన టీం తో పంచుకున్నాడు... మాధవ్ ఆ తరువాత గౌతమ్ ని పిలిచి

మాధవ్: నువ్వు ఆర్మీ లో ఎందుకు జాయిన్ అయ్యావు?

గౌతమ్: దేశ సేవ చెయ్యడానికి...

మాధవ్: అది అందరూ చెప్పే సమాధానం... నువ్వు ఎందుకు చేరావు?

గౌతమ్: నేను కోరుకొండ మిలిటరీ స్కూల్ లో చదివాను. నాకు చిన్నప్పటి నుండి డిసిప్లిన్ బాగా నచ్చింది. ఇంజనీరింగ్ కాలేజీ లో చదివేటప్పుడు నాకు ఆ వాతావరణం నచ్చలేదు. అందుకే ఇంజనీరింగ్ అవ్వగానే ఆర్మీ లో చేరాను.

మాధవ్: దేశం కోసం చావడానికి సిద్ధమా...

గౌతమ్(అటెన్షన్ లో నుంచొని సెల్యూట్ కొట్టి): ఎస్ సర్... ఐ యాం రెడీ టు డై ఫర్ ది కంట్రీ... జై హింద్

మాధవ్(సెల్యూట్ కొట్టి) : జైహింద్... గౌతమ్ ... ఒకటి గుర్తు పెట్టుకో... దేశం కోసం చావడం అనేది పాత పద్ధతి... ఇప్పుడు మన దేశ భద్రత కోసం ఎవరినైనా చంపడానికి సిద్ధం గా ఉండాలి.... మర్నా నహీ... మార్నా హై... ఇప్పుడు నేను ఒక మిషన్ మీద నా టీం తో వెళ్తున్నా... నువ్వు కూడా వస్తావా?

గౌతమ్: తప్పకుండా వస్తా... ఎప్పడు బయలుదేరాలి?

మాధవ్: గుడ్... మా టీం రెడీ అవుతోంది... నువ్వు కూడా వాళ్ళతో కలసి రెడీ అవ్వు... నేను ఒక 30 నిమిషాల్లో... ఫైనల్ బ్రీఫింగ్ చేస్తాను...

గౌతమ్ కూడా మాధవ్ టీం లో పాటు మిషన్ మీద వెళ్ళడానికి స్పెషల్ కామోఫ్లాజ్ యూనిఫామ్ వేసుకొని అస్సల్ట్ రైఫిల్... అమ్మూనిటిన్ తో రెడీ గా వున్నాడు... సరిగ్గా 30 నిమిషాల తరువాత మాధవ్ తన టీం కి గౌతమ్ ని పరిచయం చేస్తూ...

మాధవ్: గౌతమ్ ఇచ్చిన ఇన్ఫర్మేషన్ ని నేను హెడ్ క్వార్టర్స్ కి పంపడం జరిగింది. నాకు ఆర్డర్స్ వచ్చాయి. ఇక్కడికి 100 కిలోమీటర్స్ దూరం లో LOC దగ్గర ఒక టెర్రర్ లాంచ్ పాడ్ ఉన్నదని తెలిసింది. ఇవ్వాళా రాత్రి పాకిస్తాన్ లో ట్రైనింగ్ పొందిన టెర్రరిస్ట్స్... దాదాపు 50 మంది బోర్డర్ క్రాస్ చేసి ఇండియా లోకి చొరబడడానికి రెడీ గా ఉన్నారని తెలిసింది. వాళ్ళని ఆపాలి. కుదిరితే ప్రాణాలతో పట్టుకోవాలి... లేదంటే... చంపెయ్యాలి... ఎట్టి పరిస్థితిలో వాళ్ళు బోర్డర్ దాటడానికి వీలు లేదు.ఎనీ డౌట్స్?

ఒక జవాన్: మీరు చెప్పిన LOC దగ్గర పూర్తిగా కొండలు... అడవులు... ఈ టెర్రరిస్ట్ గ్రూప్ ఏ రూట్ లో వస్తుందో ఖచ్చితమైన ఇంటెలిజెన్స్ ఉందా?

మాధవ్: ఆ డీటెయిల్స్ గౌతమ్ చెప్తాడు...

గౌతమ్: ఇక్కడికి 100 కిలోమీటర్స్ దూరంలో సెక్టార్ 78 కి దగ్గరలో దట్టమైన అడవులు ఉన్నాయి... మనకి వచ్చిన సమాచారం ప్రకారం టెర్రరిస్ట్స్ లో ఒక సొరంగం తవ్వారు. అది దాదాపు 2 కిలోమీటర్స్ పొడుగున ఉంటుంది. ఈ సొరంగం... కొంత భాగం కొండ ని తొలచి... దారిని వేశారు... అక్కడనుంచి నేల లో సొరంగాన్ని తవ్వారు... ఆ సొరంగం మన భూభాగంలో రెండు కొండల మధ్య పూర్తి అవుతుంది. ఆ ఏరియా లో దాదాపు 8 కొండలు ఉన్నాయి... అందులో మనకి వచ్చిన ఇన్ఫర్మేషన్ ప్రకారం... ఒక ప్రాంతాన్ని గుర్తించాము... వాళ్ళు ఖచ్చితం అక్కడి నుంచే వస్తారు... ఆక్కడ అడవి చాలా దట్టంగా ఉంటుంది...

మాధవ్: ఇంకా వేరే డౌట్స్ ఉన్నాయా...

అందరూ ముక్త కంఠం తో "నో సర్" అని అరిచారు... 40 మంది సైనికులతో మేజర్ మాధవ్ 4 ఆర్మీ హెలీకాఫ్టర్స్ లో LOC వైపు వెళ్ళాడు... అప్పడు సమయం రాత్రి 9 గంటలు అవుతోంది.... హెలీకాఫ్టర్స్ అందరిని సురక్షితంగా డ్రాప్ చేసి వెనక్కి వచ్చేసాయి... అక్కడ నుంచి ముందుగా మాధవ్ దారో చూపిస్తూంటే... వెనకాలే 4 కెప్టెన్స్ నాలుగు టీమ్స్ ని తీసుకొని వెళ్లారు... దాదాపు 12 గంటల ప్రాంతం లో అందరూ సొరంగం ఏరియా చేరుకున్నారు... మాధవ్ తన కింద పనిచేస్తున్న 4 కెప్టెన్స్ పిలిచి "నేను... గౌతమ్ వెళ్లి ఆ సొరంగం ఎక్కడుందో చూసి వస్తాము... మీరు మా సిగ్నల్ కోసం వెయిట్ చెయ్యండి..." అని చెప్పి గౌతమ్ ని తన వెంట తీసుకొని సొరంగం వైపు వెళ్ళాడు... వాళ్ళు చాలా సేపు వెతికారు... సొరంగం ఆనవాళ్లు కనిపించలేదు... మాధవ్ కి డౌట్ వచ్చింది... గౌతమ్ తో "మనకి వచ్చిన ఇంటెల్ కరెక్ట్ కాదా... నువ్వు చెప్పినట్లు ఇక్కడ సొరంగం ఎక్కడా కనిపించడం లేదు..." అని అన్నాడు... దానికి గౌతమ్ బదులుగా "లేదండి... ఇంటెల్ కరెక్ట్... ఈ రెండు కొండల మధ్యలోనే ఎంట్రన్స్ ఉండాలి... వాళ్ళు ఇవాళ రాత్రి రెండు... నాలుగు మధ్యలో బోర్డర్ క్రాస్ చేస్తారు" అన్నాడు... మాధవ్ నైట్ విషన్ గాగుల్స్ పెట్టుకొని ఆ ఏరియా ని చాలా జాగ్రత్తగా పరిశీలించాడు... ఏమి తెలియడం లేదు... రాత్రి రెండు గంటలు దాటింది... సడన్ గా ఇండియా సైడ్ ఒక లైట్ వెలగడం కనిపిచింది... ఆ లైట్ వెలుగుతూ... ఆరుతూ ఎదో సిగ్నల్ పంపిస్తోంది... గౌతమ్ నవ్వుతూ... మాధవ్ కి ఆ సిగ్నల్ ని చూపించాడు... మాధవ్ వెంటనే తన వాకీ టాకీ లో తన టీం ని రమ్మని చెప్పాడు... వాళ్ళు GPS ద్వారా మాధవ్ ఎక్కడున్నాడో తెలుసుకొని అక్కడికి వచ్చారు...

పాకిస్తాన్ ఆక్రమిత కాశ్మీర్ లో కొన్ని చోట్ల పాకిస్తాన్ ఆర్మీ టెర్రరిస్ట్స్ కి ట్రైనింగ్ క్యాంప్స్ ని నిర్వహిస్తూ ఉంటుంది... ట్రైనింగ్ పూర్తి కాగానే ఆ టెర్రరిస్ట్స్ ని ఇండియా - పాకిస్తాన్ బోర్డర్ కి దగ్గరలో ఒక ప్రాంతానికి తరలిస్తారు... అక్కడ ఈ టెర్రరిస్ట్స్ సమయం చూసి ఇండియా భూభాగం లోకి చొరబడతారు... ట్రేనింగ్ అయినా తరువాత వాళ్ళు వెయిట్ చేసే ప్రదేశాన్ని "లాంచ్ పాడ్" అని అంటారు. ప్రస్తుతం సెక్టార్ 78 కి దగ్గరలో ఉన్న ఒక లాంచ్ పాడ్ నుంచి ఇండియా లోకి చొరబడడానికి కొంతమంది టెర్రరిస్ట్స్ రెడీ గా ఉన్నారు... వాళ్ళని పట్టుకోవడానికి మాధవ్ తన టీం తో అక్కడకి చేరుకున్నాడు... ఇండియా సైడ్ టార్చి లైట్ తో సిగ్నల్ ఇచ్చిన వాడు ఇండియన్ ఆర్మీ కి కనిపించాడు... మాధవ్ వాడిని ఏమి చెయ్యలేదు... వాడిని చంపితే... రావాల్సిన టెర్రరిస్ట్స్ ఆగిపోతారు... అప్పుడు ఆ సొరంగం ఎక్కడుందో తెలియదు. ఇండియన్ సైడ్ ఉన్న టెర్రరిస్ట్ మళ్ళీ టార్చ్ లైట్ తో సిగ్నల్ పంపాడు... అప్పుడే పాకిస్తాన్ సైడ్ నుంచి కూడా టార్చ్ లైట్ తో ఇచ్చిన ఇంకో సిగ్నల్ కనిపిచింది... ఇప్పుడు పాకిస్తాన్ వైపునుంచి తవ్విన సొరంగం ఎక్కడుందో ఇండియన్ ఆర్మీ కి తెలిసిపోయింది... వెంటనే మాధవ్ తన దగ్గరున్న సైలెన్సర్ అటాచ్ చేసిన రివాల్వర్ తో ఇండియా సైడ్ లో టార్చ్ లైట్ తో సిగ్నల్స్ ఇస్తున్న వాడిని కాల్చి చంపేశాడు... సరిగ్గా అదే సమయంలో పాకిస్తాన్ సైడ్ నుంచి సొరంగం ద్వారా టెర్రరిస్ట్స్ బోర్డర్ క్రాస్ చేయసాగారు...మాధవ్ ఫైరింగ్ ఆర్డర్స్ ఇచ్చాడు...

ఇండియన్ ఆర్మీ సోల్డర్స్ అందరూ నైట్ విషన్ గాగుల్స్ పెట్టుకొని ఉండడం తో బోర్డర్ క్రాస్ చేస్తున్న ప్రతి టెర్రరిస్ట్ క్లియర్ గా కనిపించడంతో... ఫైరింగ్ ఓపెన్ చేశారు... అంతే... ఆ ఏరియా మొత్తం ఒక అరగంట సేపు తుపాకుల శబ్దాలతో దద్దరిల్లిపోయింది... బోర్డర్ దాటిన ప్రతి ఒక్క టెర్రరిస్ట్ నేలకొరిగాడు... మాధవ్ తన టీం తో ఒకవైపు కాల్పులు జరుపుతూ సొరంగం వైపు పరిగెత్తాడు... ఇది గమనించిన కొంత మంది టెర్రరిస్ట్స్ సొరంగంలోకి దూరి పాకిస్తాన్ వైపు పరిగెత్తి పారిపోవడానికి ప్రయత్నించారు... ... మాధవ్ తన టీం తో సొరంగలోకి దూసుకెళ్లాడు... కనిపించిన ప్రతి టెర్రరిస్ట్ ని నిర్దాక్షిణ్యంగా చంపేశాడు... ఆ సొరంగం అంతా దాటుకుంటూ పాకిస్తాన్ భూభాగం లో అడుగు పెట్టి అక్కడ ఎవరైనా ఉన్నారేమోనని చెక్ చేసాడు... కొంతమంది పాకిస్తాన్ భూభాగం లోకి పారిపోయారు... సొరంగం ఎక్కడైతే మొదలవుతుందో... అక్కడ ఎవరో సడన్ గా కాల్పులు జరిపారు... దాంతో 4 ఇండియన్ సోల్జర్స్ కి బుల్లెట్స్ తగిలాయి... గౌతమ్ ఆ గన్ పేల్చిన వాడి వైపు దూసుకెళ్లాడు... గౌతమ్ అలా పరిగెత్తుకుని వస్తాడని పాకిస్తాన్ టెర్రరిస్ట్ ఊహించలేదు... పారిపోవడానికి ప్రయత్నించాడు... లాభం లేకపోయింది... గౌతమ్ వాడి కాలికి గురిచూసి కాల్చాడు... వాడు తిరిగి కాల్చేలోపల ఇండియన్ ఆర్మీ వాడిని ప్రాణాలతో పట్టుకుంది... వాడిని సొరంగం మొత్తం ఈడ్చుకుంటూ భారత్ భూభాగంలోకి తీసుకొని వచ్చారు...

మాధవ్ కి ఒక ఐడియా వచ్చింది... వెంటనే బేస్ క్యాంపు కి ఫోన్ వచ్చిన పని అయ్యింది... పిక్ అప్ కావాలి... 4 సోల్జర్స్ కి బుల్లెట్స్ తగిలాయి... ఎయిర్ అంబులెన్సు పంపండి... వాటితో పాటు హెవీ ఎక్సప్లోజివ్ ని కూడా పంపమని ఇంస్ట్రుక్షన్స్ ఇచ్చాడు... ఆ హెలీకాఫ్టర్స్ రావడానికి రెండు గంటలు పట్టింది... ఈ లోపల ఇండియన్ ఆర్మీ సోల్డర్స్ సొరంగలోకి వెళ్లి చంపిన ప్రతి టెర్రరిస్ట్ ని ఈడ్చుకుంటూ ఇండియా వైపు తీసుకొని వచ్చి పడేసారు... హెలీకాఫ్టర్స్ రాగానే మాధవ్ తనతో పాటు ఒక 10 మంది సోల్డర్స్ ని వెంట పెట్టుకొని హెలికాఫ్టర్ లో వచ్చిన హెవీ ఎక్సప్లోజివ్స్ తీసుకొని సొరంగం ఎక్కడ మొదలవుతుందో అక్కడివెళ్ళాడు... ఆ సొరంగం మొదట్లో తాము తెచ్చిన హెవీ ఎక్సప్లోజివ్స్ ని అమర్చి తనతో పాటు వచ్చిన సోల్జదరిని వెనక్కి పంపేశాడు... వాళ్ళు సేఫ్ గా సొరంగం దాటారని నిర్ధారించుకొని... ఆ ఎక్సప్లోజివ్స్ నిప్పు పెట్టి ఇండియన్ భూభాగం వైపు పరిగెత్తుతూ గట్టిగా "భారత్ మాత కి జై" అని అరుస్తూ పరిగెత్తాడు... మాధవ్ సొరంగ సగం దాటాడో లేదో... పాకిస్తాన్ భూభాగం వైపు... సొరంగం ఎక్కడైతే మొదలవుతుందో అక్కడ పెద్ద ఎత్తున ఎక్సప్లోజివ్స్ పేలడంతో ఆ సొరంగం మొత్తం రాళ్లతో నిండిపోయి శాశ్వతంగా మూసుకొని పోయింది... ఇది గమనించిన ఇండియన్ ఆర్మీ సోల్జర్స్ పెద్ద ఎత్తున "భారత్ మాత కి జై" అంటూ గాల్లో కాల్పులు చేశారు...

అప్పటికే బాగా తెల్లవారడంతో చనిపోయిన టెర్రరిస్ట్స్ ఫొటోస్ తీసుకొని అక్కడికి వచ్చిన ఒక ట్రక్ లో ఆ శవాలని ఎక్కించారు...మొత్తం 47 మంది టెర్రరిస్ట్స్ ని చచ్చారు... మిగతా వాళ్ళు వెనక్కి పారిపోయారు... ఆ టెర్రరిస్ట్స్ ఇంక ఈ సొరంగాన్ని వాడుకోలేరు... పట్టుపడ్డ టెర్రరిస్ట్ తో సహా అందరూ హెలీకాఫ్టర్స్ ఎక్కి బేస్ క్యాంపు కి చేరుకున్నారు.

టెర్రరిస్ట్స్ దేశం లోకి రాకుండా ఆపినందుకు అందరి దగ్గరనుంచి ప్రశంసలు వెల్లువెత్తాయి... గౌతమ్ పట్టుకున్న టెర్రరిస్ట్ ని ఐడెంటిఫై చేశారు... వాడి పేరు బుఖారి... వాడు LOC కి దగ్గలోవున్న 10 లాంచ్ పాడ్స్ కి ఇంచార్జి... ఇండియన్ ఆర్మీ వాడి కోసం చాలా కాలంగా వెతుకుతోంది... వాడి తలా మీద ₹10 లక్షల ప్రైజ్ మనీ కూడా ఉంది... ఆ రోజు జరిగిన ఆపరేషన్ లో గౌతమ్ ఒక పెద్ద చేపని పట్టుకున్నాడు...

గౌతమ్ కి కెప్టెన్ గా ప్రమోషన్ వచ్చింది... టెర్రిరిస్ట్స్ దేశంలోకి రానియ్యకుండా ఆపడమేకాకుండా... ఎంతో ధైర్యంగా తన ప్రాణాలని పణంగా పెట్టి సొరంగాన్ని పేల్చేసిన మాధవ్ కి Lt కల్నల్ గా ప్రమోషన్ వచ్చింది... ఆ తరువాత గౌతమ్ ని మాధవ్ పెర్మనెంట్ గా తన టీం లో ఉంచుకున్నాడు... ఆ రోజు రాత్రి వాళ్ళు వెళ్లిన మిషన్ పేరు ... "OPERATION DAYBREAK"

Part - 7 - The Confession

మాధవ్ టీం లో గౌతమ్ చేరిన కొంత కాలానికి ఇండియన్ ఆర్మీ లో కొన్ని విప్లవాత్మక మార్పులు జరిగాయి. ఇండియన్ ఆర్మీ మైండ్ సెట్ పూర్తిగా మారిపోయింది... మాధవ్ టీం OPERATION DAYBREAK లో పెద్ద ఎత్తున టెర్రరిస్ట్స్ ని మట్టుపెట్టింది మొదలు భారతదేశ సైన్యానికి ఒక రకమైన కొత్త ఉత్సాహం వచ్చింది... పాకిస్తాన్ లో ట్రైనింగ్ పొంది ఇండియా లో కి చొరబడే టెర్రరిస్ట్ కి ఎటువంటి రూల్స్... రెగ్యులేషన్స్ ఉండవు... వాళ్ళు ఎప్పుడైనా... ఎటునుంచైనా భారత దేశంలో చొరబడగలరు... ఏదైనా చేయగలుగుతున్నారు... అటువంటి టెర్రరిస్ట్ ని వారించి... వాళ్ళతో పోరాడే భారతీయ సైనికులకు మాత్రమే ఆంక్షలు ఎందుకు ఉండాలి? మనవాళ్ళు కూడా ఆ టెర్రరిస్ట్స్ లాగానే కిరాతకం గా ప్రవర్తించి... టెర్రరిస్ట్స్ తో ఎందుకు పోరాడకూడదు? ఒక టెర్రరిస్ట్ ని ప్రాణాలతో పట్టుకుంటే... దేశానికి లాభం కన్నా నష్టమే ఎక్కువ... వాళ్ళని జాగ్రత్తగా చూసుకోవాలి... మీడియా కవరేజ్ విపరీతంగా ఉంటుంది... వాళ్ళని మానవతా దృక్పధం తో చూడాలని మానవ హక్కుల కమిషన్ వాళ్ళు పోరాటాలు చేస్తారు... అదే మానవ హక్కుల సంఘం ఒక్క సైనికుడి కోసం కూడా పోరాడదు... సరిగ్గా అదే సమయంలో ఒకరోజు ఆర్మీ చీఫ్ ఎవరికీ తెలియకుండా... అనఫిషియల్ గా... రికార్డ్స్ లో ఎక్కడా పేర్కొనకుండా... తనకి బాగా నమ్మకమైన కొంతమంది జనరల్స్ తో ఒక సీక్రెట్ మీటింగ్ పెట్టాడు... వాళ్లంతా ఆ రోజు గోల్ఫ్ ఆడుతూ మాట్లాడుకున్నారు...

ఆర్మీ చీఫ్ : మొన్న జరిగిన OPERATION DAYBREAK లో మనకి టెర్రరిస్ట్స్ సొరంగాలు తవ్వారని తెలిసింది... ఈ విషయం ఢిల్లీ కి తెలియడం తో ఆఫీషియల్ ఆపరేషన్ చేయాల్సివచ్చింది... ఆఫీషియల్ ఆపరేషన్ అంటే... రూల్స్... రెగ్యులేషన్స్ పాటించాలి... ఆరోజు మనవాళ్ళు ఒక సొరంగాన్ని బాంబులు పెట్టి పేల్చి... మూసేసారు... THAT WAS GREAT... కానీ... ఇలాంటి సొరంగాలు ఇంకా ఎన్ని ఉన్నాయి?

జనరల్ 1 : మీరు చెప్పింది నిజమే... ఇంకా చాలా సొరంగాలు ఉండే ఛాన్స్ ఉంది. రూల్స్ ప్రకారం వెళితే... ఆ సొరంగాలను కనిపెట్టి మూసేయడానికి చాలా కాలం పడుతుంది... పొలిటికల్ బాసులు కి తెలియకుండా ఏమి చెయ్యలేము...

జనరల్ 2 : నా దగ్గర ఒక ఐడియా ఉంది...

ఆర్మీ చీఫ్ : ఏమిటీ ఆ ఐడియా...

జనరల్ 2 : మనం కూడా ఒక సీక్రెట్ టీం ని తయారుచేసి వాళ్ళకి విపరీతమైన అధికారాలు ఇచ్చి... వాళ్ళు ఏమి చేసినా ప్రశ్నించకుండా... వాళ్లకి ఏమి కావాలంటే అది ఇచ్చి... ఇండియా లోకి వచ్చే టెర్రరిస్ట్స్ ని ఆపడం... బోర్డర్ దగ్గర ఉన్న సొరంగాలు కనిపెట్టి వాటిని మూసెయ్యడం... అవసరమైతే... బోర్డర్ క్రాస్ చేసి పక్క దేశం లోకి వెళ్లి ట్రైనింగ్ క్యాంప్స్... లాంచింగ్ పాడ్స్ వివరాలు సేకరించడం... కుదిరితే వాటిని నాశనం చెయ్యడం...

ఆర్మీ చీఫ్ : ఐడియా బానే ఉంది... విపరీతమైన అధికారాలు ఇవ్వడం మంచిది కాదని నా అభిప్రాయం... మనం రెండు టీమ్స్ ని తయారుచేద్దాం... వాటి వివరాలు ఎక్కడ రికార్డ్స్ లో ఉండకూడదు. TEAM ONE - వీళ్ళు పని సొరంగాలు కనిపెట్టి వాటిని నాశనం చెయ్యడం... TEAM TWO - వీళ్ళ పని దెస సరిహద్దులు దాటి పక్క దేశం లోకి వెళ్లి... ట్రైనింగ్ క్యాంప్స్... లాంచింగ్ పాడ్స్... ని కనిపెట్టి ఇన్ఫర్మేషన్ మనకి ఇవ్వడం... ఈ రెండు టీమ్స్ SPECIAL OPERATIONS టీమ్స్... DEATH SQUADS... వీళ్ళ గురించి ఎటువంటి రికార్డ్స్ ఉండవు. వాళ్ళు పాకిస్తాన్ ఆర్మీ కి పట్టుబడ్డా... లేదా చనిపోయినా వాళ్ళని ఇండియన్ ఆర్మీ పట్టించుకోదు. వాళ్ళు ఏమి చేసినా... ఎలా చేసినా... ఇండియన్ ఆర్మీ పట్టించుకోదు... వాళ్ళు బ్రతికి వెనక్కి వస్తే... వాళ్లకి ఆఫీషియల్ గా ఎటువంటి పతకాలు... ప్రమోషన్స్ లభించవు... ఇలాంటి షరతులకు లోబడి పనిచేసే వాళ్ళు దొరికితే ఈ రెండు టీమ్స్ ని తయారుచేయండి... వాళ్లకి కావాల్సిన పరికరాలు ఇవ్వండి...

ఈ ఐడియా అందరికి బాగా నచ్చింది... వెంటనే దేశంలో వివిధ ప్రాంతాల్లో ఉన్న మంచి మంచి సైనికుల్ని 20 మందిని సెలెక్ట్ చేశారు... ఫ్రంట్ లైన్ సోల్జర్స్ తో పాటు టెక్నికల్ స్టాఫ్ ని కూడా సెలెక్ట్ చేశారు... వాళ్లలో మాధవ్... గౌతమ్ కూడా ఉన్నారు...సొరంగాలను వెతికి నాశనం చేసే మిషన్ కి OPERATION MOUSETRAP అని పేరు పెట్టారు... దేశం దాటి పక్క దేశానికి వెళ్లి టెర్రర్ క్యాంప్స్ ని కనిపెట్టి నాశనం చేసే మిషన్ కి OPERATION LIGHTHOUSE అని పేరు పెట్టారు... మాధవ్... గౌతమ్ OPERATION LIGHTHOUSE టీం తో కలసి ఒకరోజు రాత్రి భారతదేశ సరిహద్దులు దాటి పక్క దేశం లో అడుగు పెట్టారు... (ఇక్కడితో గౌతమ్ కి చెందిన మొదటి ఫ్లాష్ బ్యాక్ సమాప్తం)

(కథ వర్తమానంలోకి వచ్చింది)

గౌతమ్ నడుపుతున్న కార్ ఢిల్లీ లో ఆర్మీ కంటోన్మెంట్ ఏరియాలో లోకి ప్రవేశించింది... అప్పుడు సమయం ఉదయం 5 గంటలు దాటింది... నేరుగా బ్రిగేడియర్ మాధవ్ రావు ఇంటి దగ్గరకి వెళ్లి కార్ ఆపాడు... ఇంటి ముందు సెక్యూరిటీ చెక్ పోస్ట్ ఉంది... అందులోంచి ఒక ఆర్మీ జవాన్ బయటకి "ఎవరు కావాలి" అని అడిగాడు... గౌతమ్ " బ్రిగేడియర్ సాబ్ ని అర్జెంటుగా కలవాలి... నా CODE NAME - BUDUGU... ఫోన్ చేసి సాబ్ కి చెప్పు" అని అన్నాడు... గౌతమ్ కి మాధవ్ పెట్టిన ముద్దు పేరు "బుడుగు" ఈ ముద్దు పేరు ఆర్మీ లో ఎవరికీ తెలియదు... LOC లో OPERATION LIGHTHOUSE సమయంలో మాధవ్ గౌతమ్ ని బుడుగు అని పిలిచేవాడు... సెక్యూరిటీ గార్డ్ తన మొబైల్ ఫోన్ లో మాధవ్ కి ఫోన్ చేసాడు... మాధవ్ అప్పటికే నిద్ర లేచి ట్రేడ్ మిల్ మీద రన్నింగ్ చేస్తున్నాడు... సెక్యూరిటీ గార్డ్ చెప్పింది వినగానే... మాధవ్ కి ఒక్క క్షణం మైండ్ బ్లాంక్ అయ్యింది... తాను విన్నది నిజమో కాదో అర్ధం కాలేదు... ఆ సెక్యూరిటీ గార్డ్ ని రెట్టించి అడిగాడు... రెండోసారి సెక్యూరిటీ గార్డ్ చెప్పింది విని... ట్రేడ్ మిల్ ఆఫ్ చేసి... అదిరే గుండెల తో బయటకి వేగంగా పరిగెత్తాడు... మాధవ్ ని చూడగానే గౌతమ్ కార్ దిగి నుంచున్నాడు... ఆ సమయం లో ఢిల్లీ ఆర్మీ కంటోన్మెంట్ ఏరియా లో పొగ మంచు చాలా దట్టంగా ఉంది... మాధవ్ కి ఆ పొగమంచు లో ఒక దయ్యం... భూతం... లాగా గౌతమ్ కనిపించాడు... గౌతమ్ ని చూడగానే మాధవ్ స్టన్ అయ్యాడు... తన ముందు నుంచున్నది నిజంగా గౌతమేనా... లేక గౌతమ్ ని పోలిన వేరే మనిషా... నమ్మకం కలగక కళ్ళు నులుముకుని చూసాడు... మాధవ్ తన జీవితం లో ఎన్నోసార్లు చనిపోయాడనుకున్న సైనికులు కొంత కాలం తరువాత బ్రతికి రావడం చూసాడు... విన్నాడు... కానీ... చనిపోయాడనుకున్న తన ఆప్త మిత్రుడు ఒక్కసారిగా ప్రత్యక్షమవడం తో స్టన్ అయ్యాడు... నెమ్మదిగా తేరుకొని... సెక్యూరిటీ గార్డ్ తో "గేట్ ఖోల్ కె ఐస్ ఆద్మీ కో అండర్ అనే దీజీయే..." అని అన్నాడు... సెక్యూరిటీ గార్డ్ గేట్ ఓపెన్ చేసాడు... గౌతమ్ కార్ ని ఇంటి దగ్గర పార్క్ చేసి... మాధవ్ కోసం వెయిట్ చేసాడు... మాధవ్ కూడా గేట్ దగ్గరనుంచి నెమ్మదిగా నడుచుకుంటూ ఇంటికి చేరుకున్నాడు... అప్పటికే మాధవ్ బయటకు పరిగెత్తడం గమనించిన మాధవ్ భార్య కవ్లీన్  కూడా బయటకు వచ్చి... గౌతమ్ ని చూసి... కెవ్వున కేక పెట్టి... "బాప్ రే... గౌతమ్ జిందా హై" అంటూ కొంచం ఆశ్చర్యం... ఆనందం... తో గట్టిగా అరిచింది... ముగ్గురూ ఇంట్లో కి వెళ్లారు... మాధవ్... గౌతమ్... ఎదురెదురుగా సోఫా లో కూర్చున్నారు... ఇద్దరూ మాట్లాడ కుండా మౌనంగా ఉన్నారు. ఇంతలో కవ్లీన్ ఇద్దరికీ కాఫీ తీసుకొని వచ్చి ముందుగా గౌతమ్ కి ఇచ్చి తరువాత రెండో కప్ మాధవ్ కిఇచ్చి తాను కూడా ఇంకో కప్ తీసుకొని మాధవ్ పక్కన కూర్చొని...

కవ్లీన్ : గౌతమ్ అసలు ఏమి జరిగింది? నువ్వు చనిపోయావని ఆర్మీ కి మెసేజ్ వచ్చింది... నీ తమ్ముళ్లు వచ్చి నీ డెత్ సర్టిఫికెట్ చూపించి నీకు రావాల్సిన బెనిఫిట్స్ ని నెక్స్ట్ కిన్ వాళ్ళే కావడం తో అన్ని తీసుకొని వెళ్లారు...

మాధవ్ : నాకు ఫోన్ కూడా చెయ్యలేని స్థితిలో ఉన్నావా? ఇన్నాళ్లు నన్ను ఎందుకు కలవలేదు?

గౌతమ్: ఆడో పెద్ద కథ... అన్ని రకాలుగా మోసపోయాను... నా అనుకున్నవాళ్ళు నన్ను నిలువునా ముంచేశారు...

మాధవ్ : అసలు ఏమి జరిగింది?

గౌతమ్ చెప్పడం మొదలెట్టాడు... ఆర్మీ లో 20 ఏళ్ళు పనిచేసాక... రిటైర్ అయ్యి స్వగ్రామానికి వెళ్లడం... అక్కడ అనుకోకుండా జరిగిన కొన్ని సంఘటనలు... కుటుంబ సభ్యుల స్వార్ధానికి ఎలా బాలి అయ్యాడు... ఎన్ని కస్టాలు పడ్డాడు... చివరికి ఎలా న్యూ ఢిల్లీ చేరుకున్నాడు... ఓరియన్ గ్రూప్ అఫ్ కంపెనీస్ గురించి ఆరా తియ్యడం... ఓరియన్ గ్రూప్ లో దూరి JUICE JACKING చెయ్యడం... ఇమెయిల్... మొబైల్ హ్యాండ్ సెట్స్ ని హాక్ చెయ్యడం... ₹255 కోట్లు కొట్టెయ్యడం... యాక్సిడెంటల్ గా STEGANOమెసేజెస్ కనిపెట్టడం... వాటిని డీకోడ్ చేయడం... ప్రవీణ్ కుమార్ గురించి తెలుసుకోవడం... బుక్ షాప్... డ్రాప్ బాక్స్ ని కనిపెట్టడం... ఇద్దరు కౌరియర్స్ ని కనిపెట్టడం... ఇన్ఫర్మేషన్ ప్రోసెసర్ ని కనిపెట్టడం... మైక్రో డాట్ సాఫ్ట్ వేర్ ని కనిపెట్టడం... అన్ని విషయాలు చెప్పాడు... మాధవ్... కవ్లీన్ కన్నార్పకుండా గౌతమ్ చెప్పింది విన్నారు... చివరికి కవ్లీన్ "ఓహ్ మై గాడ్... ఇంత జరిగిందా..." అని అన్నది... మాధవ్ మాత్రం గంభీరంగా గౌతమ్ వైపు చూస్తూ

మాధవ్ : నువ్వు స్పృహలోకి రాగానే నాకు ఎందుకని ఫోన్ చెయ్యలేదు?

గౌతమ్: ఎస్... అది నా తప్పే... మీకు వెంటనే చెప్పి ఉండాల్సింది... కానీ... జరిగిన సంఘటనల వల్ల మిమ్మల్ని వీలయినంత దూరంగా ఉంచాలని మీతో నే కాదు... ఆర్మీ లో ఎవరితోనూ కాంటాక్ట్ పెట్టుకోలేదు... ఇప్పుడు నా దగ్గర చాలా ఇన్ఫర్మేషన్ ఉంది. అది మీకు ఇవ్వాలి... నేను ఆల్రెడీ ఒక క్రైమ్ చేసాను... పైగా నేను ఇండియా లో గవర్నమెంట్ లెక్కల ప్రకారం I AM A DEAD MAN...

మాధవ్: అదంతా నాకు అనవసరం... నీకు స్పృహ రాగానే... నువ్వు నాకు ఫోన్ చేసి... నువ్వు ఏమి చెయ్యాలనుకుంటున్నావో నాకు చెప్తే... నేనే నీకు హెల్ప్ చేసేవాడిని... నీ కుటుంబ సభ్యులు మొదటి నుంచి నీకు పెద్ద ఎత్తున ద్రోహం చేస్తున్నారు. నువ్వు చనిపోలేదని నేను అప్పుడే ప్రూవ్ చేసి నీకు న్యాయం చేసేవాడిని. నువ్వు స్పృహలోకి వచ్చాక చాలా కాలం మౌనంగా ఉండడంతో... సిట్యుయేషన్ చెయ్యి దాటి పోయింది. ఇప్పుడు నువ్వు చేసిన పనికి నీకు ఎటువంటి సహాయం చెయ్యలేని పరిస్థితిలోకి నన్ను నెట్టేసావు... ఆ డాక్టర్ ఎవరు? వాడికి మన OPERATION LIGHTHOUSE గురించి డీటెయిల్స్ తెలుసా...??

గౌతమ్: లేదు. నేనేమి చెప్పలేదు... ఆ డాక్టర్ పెద్ద ప్రాబ్లెమ్ కాదు. ఒకప్పుడు త్రివేండ్రం లో మంచి పేరున్న జనరల్ సర్జన్... గవర్నమెంట్ హాస్పిటల్ లో పనిచేసేవారు. ఆయన ఆపరేషన్ చేసిన ఒక సెలెబ్రెటీ  పేషెంట్ చనిపోవడం తో పెద్ద కేసు అయ్యింది. అది తప్పించుకోవడానికి ఆ డాక్టర్ కేరళ నుంచి పారిపోయి ఆంధ్ర ప్రదేశ్ వచ్చి మా వూరికి దగ్గర చిన్న క్లినిక్ పెట్టుకుని బతుకుతున్నారు. నన్ను సేవ్ చేసినప్పుడు OPERATION LIGHTHOUSE కి సంబంధించిన ఆనవాళ్లు కనిపించాయి... అది చూసి డాక్టర్ భయపడ్డాడు... నన్ను డీటెయిల్స్ ఏమి అడగలేదు... నేను కూడా ఏమి చెప్పలేదు...

మాధవ్ : ఇప్పుడు ఆ డాక్టర్ ఎక్కడున్నాడో తెలుసా?

గౌతమ్ : లేదు. అక్కడ నుంచి వచ్చాక మళ్ళీ ఎప్పుడూ ఆ డాక్టర్ ని కాంటాక్ట్ చేయలేదు... డబ్బులు చేతికి వచ్చాక ఆ ఊరి నుంచి ఎక్కడికో వెళ్ళిపోయాడు... నేను కూడా పట్టించుకోలేదు...

మాధవ్ : ఈ విషయం అంత చిన్నది కాదు... నాకు తెలిసిన ఇంకో వ్యక్తి ని కూడా ఇంవోల్వ్ చెయ్యాలి...

మాధవ్ ఫోన్ చేసి రవీంద్ర ని అర్జెంటు గా తన ఇంటికి రమ్మని చెప్పి ... గౌతమ్ తో "నేను స్తానం చేసి వస్తాను... ఈ లోపల నా ఫ్రెండ్ వస్తాడు.." అని చెప్పి లోపలి వెళ్ళాడు...

మాధవ్ రెడీ అయ్యి వచ్చేటప్పటికి రవీంద్ర వచ్చాడు. అందరూ బ్రేక్ ఫాస్ట్ చేసి కాఫీ తాగుతున్నప్పుడు మాధవ్ అన్ని విషయాలు రవీంద్ర కి చెప్పాడు... గౌతమ్ కార్ నుంచి డాకుమెంట్స్ ఉన్న బాక్స్ ని తీసుకొచ్చి వాళ్ళ ముందు పెట్టాడు. దాదాపు 6 గంటల పాటు ముగ్గురూ ఒక్కో డాక్యుమెంట్ ని చాలా జాగ్రత్తగా చెక్ చేశారు. రవీంద్ర చాలా సీరియస్ ప్రతి డాక్యూమెంట్ ని చెక్ చేసాడు... కొంచం సేపు మౌనంగా ఉండిపోయాడు. చివరికి...

రవీంద్ర : మా డిపార్టుమెంటు కి ఈ మధ్య ఒక ఇంటలిజెన్స్ రిపోర్ట్ వచ్చింది... ఢిల్లీ లోని సెంట్రల్ సెక్రటేరియట్ తో పాటు కొన్ని ముఖ్యమైన మినిస్ట్రీస్ లో ఇన్ఫర్మేషన్ లీక్ అవుతోందని... కాన్ఫిడెన్షియల్ ఇన్ఫర్మేషన్ బయటికి వెళ్తోందని... ఇన్వెస్టిగేట్ చెయ్యమని ఒక రిక్వెస్ట్ వచ్చింది... మేము ఇనీషియల్ ఇన్వెస్టిగేషన్ మొదలు పెట్టాము.పెద్దగా ప్రోగ్రెస్ లేదు... గౌతమ్ చేసిన పనికి... ఇన్ఫర్మేషన్ చివరికి ఎక్కడికి చేరుతోందో తెలిసింది... ఆ ఎండ్ యూజర్ గంగూలీ ని ట్రాక్ చేస్తాము... ఇప్పుడు అసలు ఈ ఇన్ఫర్మేషన్ అతుల్ మాథుర్ దాకా ఎలా వెళ్తోంది? ఎవరు పంపిస్తున్నారు?

మాధవ్(గౌతమ్ తో): నువ్వు రవీంద్ర కి టచ్ లో ఉండు... ఏదైనా హెల్ప్ కావాలంటే చెయ్యి...

రవీంద్ర : గౌతమ్ ఒక DEAD MAN WALKING... మనకి ఒక GHOST OPERATIVE లాగా పనికి వస్తాడు. డిపార్టుమెంటు కి తెలియకుండా గౌతమ్ ఐడెంటిటీ లో జాగ్రత్తగా కాపాడాలి...

మాధవ్ : అవును... గౌతమ్ చాలా మంచి రిసోర్స్... టెక్నికల్ నాలెడ్జ్ బాగుంది. నమ్మకస్తుడు... ముందుగా గౌతమ్ ని ఒక సెక్యూర్ లొకేషన్ కి తరలించాలి...

రవీంద్ర : ఆ విషయం నాకు వదిలెయ్యి... అవసరమైతే... వేరే వూరు పంపుదాం... మా డిపార్ట్మెంట్ ఇన్వెస్టిగేషన్ లో గౌతమ్ ఇన్వాల్వ్మెంట్ గురించి ఎవరికీ తెలియకుండా జాగ్రత్త పడాలి...

మాధవ్ : గుడ్ ఐడియా... అవసరమైతే హైదరాబాద్ పంపుదాం... అక్కడ కరుణాకర్... శేఖర్ ఉన్నారు... లేదంటే... ముంబయి పంపుదాం... అక్కడ అవినాష్ ఉన్నాడు...

రవీంద్ర : అవును... ఆప్షన్స్ ఉన్నాయి... ప్రస్తుతానికి గౌతమ్ కామ్ గా ఉంటాడు... ప్రతిరోజూ ప్రవీణ్ బుక్ షాప్ లో బుక్ డ్రాపింగ్ ... పిక్ అవుతుందో లేదో మానిటర్ చెయ్యాలి...

గౌతమ్: నేను ప్రవీణ్... సక్సేన ఫోన్స్ ని టాప్ చేసాను... ఎక్కడికి వెళ్లకుండా డ్రాప్ బాక్స్ ని మానిటర్ చెయ్యగలను...

రవీంద్ర(గౌతమ్ తో) : నేను ఈ డాకుమెంట్స్ ని ఇంకో సారి జాగ్రత్తగా స్టడీ చేసి మిమ్మల్ని  కాంటాక్ట్ చేస్తాను... మీ ఫోన్ నెంబర్ ఇవ్వండి...

గౌతమ్ తన కాంటాక్ట్ డీటెయిల్స్ మాధవ్... రవీంద్ర... ఇద్దరికి ఇచ్చాడు... రవీంద్ర వెళ్ళిపోయాడు... మాధవ్ కి ఇంకా కోపం తగ్గలేదు..." నువ్వు స్పృహ లోకి రాగానే నాకు ఫోన్ చేసి ఉండాలి... ఈ ప్రాబ్లెమ్ వచ్చేది కాదు..." అని అన్నాడు... కొంచం సేపు మాధవ్ తో మాట్లాడి... గౌతమ్ గురుగ్రామ్ కి బయలుదేరాడు... కార్ నడుపుతున్న గౌతమ్ ఆలోచనలు గతం లోకి మళ్ళాయి...

PART - 8 - THE FLASHBACK

గౌతమ్ కి ఆర్మీ లో జీవితం చాలా బాగా సాగింది. కొత్త ప్రదేశాలు... కొత్త మనుషులు... ముందుగా పూణే లో ట్రైనింగ్... ఢిల్లీ లో "లిజనింగ్ పోస్ట్" లో ఉద్యోగం... "లిజనింగ్ పోస్ట్" లేదా "లిజనింగ్ స్టేషన్" అనేది ప్రతి దేశ మిలిటరీ లో సెట్ అప్ లో ఒక ముఖ్య భాగం... రేడియో ట్రాన్స్మిషన్ ద్వారా ప్రయాణించే ధ్వని తరంగాల లోని సందేశాలు ఒక ప్రత్యేకమైన... ఆధునిక పరికరాల ద్వారా తెలుసుకునే విధానాన్ని MILITARY RECONNAISSANCE అని అంటారు... మన దేశంలో చాలా చోట్ల ఈ "లిజనింగ్ పోస్ట్" లేదా "లిజనింగ్ స్టేషన్" లు వున్నాయి... మన దేశానికి ఆనుకొని వున్న దేశాలు ముఖ్యంగా పాకిస్తాన్... చైనా... బంగ్లాదేశ్... బర్మా... దేశాలనుంచి వచ్చిన సీక్రెట్ సందేశాల్ని మన దేశ మిలిటరీ ఇంటెలిజెన్స్ డిపార్ట్మెంట్ ప్రతి క్షణం చాలా అలెర్ట్ గా వింటూ ఉంటుంది... అదే రకంగా మన దేశ మిలిటరీ మెసేజెస్ ని కూడా వేరే దేశ మిలిటరీ వాళ్ళు కూడా వింటూ వుంటారు... అయితే... ఈ మెసేజెస్ అన్ని ఒక కోడెడ్ లేదా ఎన్క్రిప్టెడ్ ఫార్మాట్ లో ఉంటాయి... వాటిని డీకోడ్ చేయడం ఈ "లిజనింగ్ పోస్ట్" లేదా "లిజనింగ్ స్టేషన్" ల ముఖ్య ఉద్దేశ్యం... ఒక్కోసారి కొన్ని దేశాలు కలసి కూడా జాయింట్ గా "లిజనింగ్ పోస్ట్" లేదా "లిజనింగ్ స్టేషన్" ను ఏర్పాటు చేసుకుంటారు... ఉదాహరణకి USA, UK, CANADA, AUSTRALIA మరియు NEW ZEALAND... ఈ అయిదు దేశాలు కలసి ఒక పెద్ద "లిజనింగ్ పోస్ట్" లేదా "లిజనింగ్ స్టేషన్" ని నెలకొల్పాయి... దాని పేరు ECHELON... దీనికి ఇంకో పేరు కూడా వుంది... FIVE EYES... అంటే అయిదు దేశాలు అని అర్థం వచ్చేలా ఆ పేరు పెట్టారు...

గౌతమ్ తన తెలివితేటలతో పాకిస్తాన్ నుంచి పాకిస్తాన్ ఆక్రమిత కాశ్మీర్ కు వచ్చే ఎన్క్రిప్టెడ్ మెసేజెస్ డీకోడ్ చెయ్యడంలో మన దేశ మిలిటరీ కి చాలా సహాయపడ్డాడు... ముఖ్యంగా URI సెక్టార్ లో మాధవ్ ని కలవడం... ఆపరేషన్ డే బ్రేక్...ఆపరేషన్ లైట్ హౌస్... ఆపరేషన్ ఆస్మాన్... ఇలా చాలా సార్లు దేశం కోసం ప్రాణాలు లెక్క చెయ్యకుండా అతి ప్రమాదమైన ప్రదేశాలకి వెళ్లి పనిపూర్తి చేసుకొని వచ్చాడు. వాటిలో అతి ముఖ్యమైనది ఆపరేషన్ లైట్ హౌస్... ఆరు నెలలపాటు పాకిస్తాన్ దేశం లో వాళ్ళ ఆర్మీ నిర్వహిస్తున్న టెర్రర్ ట్రైనింగ్ క్యాంప్స్ కి సంభందించిన లొకేషన్ వివరాలు అతి రహస్యంగా భారత్ కి చేరవేసి ఆ ట్రైనింగ్ క్యాంప్స్... లాంచ్ పాడ్స్ ని నాశనం చెయ్యడంలో మాధవ్ కి ఎంతో ఉపయోగపడ్డాడు.

ఆక్రమిత కాశ్మీర్ లో పాకిస్తాన్ ఆర్మీ వాళ్ళు ట్రైనింగ్ క్యాంపులు నిర్వహిస్తారు. ఆ టెర్రర్ ట్రైనింగ్ నాలుగు స్టేజెస్ లో జరుగుతుంది.స్టేజి 1 ప్రాధమిక దశ... 20 రోజుల పాటు సాగుతుంది...స్టేజి 2 మధ్యస్థ దశ... 21 రోజులు... స్టేజి 3 అడ్వాన్సుడ్ ట్రైనింగ్ ... 75 రోజులు...స్టేజి 4 ఎక్సపర్ట్ ట్రైనింగ్... 30 రోజులు... ఆ ట్రైనింగ్ సమయంలో స్టెరాయిడ్స్... డ్రగ్స్ కూడా వాడతారు. అడ్వాన్సుడ్ స్టేజి ట్రైనింగ్ ఇవ్వడానికి పాకిస్తాన్ ఆర్మీ నుంచి సోల్జర్స్... ఆఫీసర్స్ వస్తారు... రకరకాల టెర్రర్ ఆర్గనైజేషన్స్ కి సంభందించిన వ్యక్తులు... ఒక్కోసారి విదేశీయులు కూడా ట్రైనింగ్ ఇవ్వడానికి వస్తారు. ట్రైనింగ్ లో IED (IMPROVISED EXPLOSIVE DEVICES) బాంబ్స్ తయారుచెయ్యడం... వెపన్స్ ని వాడడం బాగా నేర్పుతారు. ట్రైనింగ్ పూర్తి అయ్యాక టెర్రరిస్ట్స్ ని ఇండియా లోకి పంపడానికి ఒక చోట చేరుస్తారు... ఆ ప్రాంతాన్ని "లాంచ్ పాడ్" అంటారు... సరైన సమయం చూసుకొని ఆ "లాంచ్ పాడ్స్" నుంచి టెర్రరిస్ట్స్ భారత్ దేశం లోకి చొరపడతారు.

మాధవ్ టీం ఈ ట్రైనింగ్ క్యాంప్స్... లాంచ్ పాడ్స్ కి సంభందించిన లొకేషన్ డీటెయిల్స్ ని చాలా కష్టపడి సంపాదించారు. ఆ డీటెయిల్స్ ని డీకోడ్ చేసి ఆ మెసేజెస్ ని శత్రువులకు అందకుండా న్యూ ఢిల్లీ చేరవేయడంలో గౌతమ్ చాలా ముఖ్యమైన పాత్ర వహించాడు. న్యూ ఢిల్లీ కి చేరిన మెసేజెస్ లోని డీటెయిల్స్ ప్రకారం... ఇండియన్ ఎయిర్ ఫోర్స్ చాలా సార్లు సర్జికల్ స్ట్రైక్స్ చేసి శత్రు స్థావరాలని నాశనం చేశారు. ఇంకోసారి దుబాయ్ లో 4 నెలలు కష్టపడి పాకిస్తాన్ మిలిటరీ కి సంభందించిన క్రిప్టోగ్రాఫిక్ కీ ని సంపాదించి భారతదేశానికి తీసుకొని వచ్చారు. కొంత కాలానికి న్యూ ఢిల్లీ లో పోస్టింగ్ వచ్చింది. నాలుగేళ్లు ఢిల్లీ లో గడిపాడు. ఒకరోజు... షాపింగ్ చేయడానికి న్యూ ఢిల్లీ లోని సౌత్ ఎక్సటెన్షన్ షాపింగ్ సెంటర్ కి వెళ్ళాడు. పెద్ద గా షాపింగ్ ఏమి చెయ్యలేదు... జస్ట్ అటూ.... ఇటూ... సౌత్ ఎక్స్టెన్షన్ పార్ట్ 1... పార్ట్ 2 లో విండో షాపింగ్ చేయసాగాడు... ప్రతి రోజు లాగానే SOUTH EX షాపింగ్ ఏరియా చాలా హడావిడిగా వచ్చి... పోయే కస్టమర్స్ తో కళకళలాడుతోంది... చాలా సేపు అక్కడ గడిపిన తరువాత వెనక్కి ఆర్మీ కంటోన్మెంట్ కి వెళ్లబోతుండగా సడన్ గా గౌతమ్ కి ఒక అమ్మాయి కనిపించింది... ఆమె చాలా అందంగా ఉంది... పొడుగ్గా... సన్నగా బాపు బొమ్మలాగా ఉంది... జీన్స్ ప్యాంటు... టీ షర్ట్ వేసుకొని మెడలో ఒక సిల్క్ స్కార్ఫ్ ని అందంగా చుట్టుకొని వుంది... గౌతమ్ తనకి తెలుయకుండానే ఆమె వెనకాలే వెళ్ళసాగాడు... ఆమె మొదట ఒక బట్టల దుకాణంలోకి వెళ్ళింది. గౌతమ్ కూడా ఆమె వెనకాలే ఆ షాప్ లోకి వెళ్ళాడు... గౌతమ్ ఆమెని ఫాలో అవ్వడం ఆమె చాలా త్వరగానే కనిపెట్టింది... మొదట్లో గౌతమ్ ని ఎవరో రోడ్ సైడ్ రోమియో అని అనుకుంది... ఆమెకి అనుమానం రాకుండా గౌతమ్ అదే షాప్ లో కుర్తా... పైజామా లు చూడసాగాడు... ఆమె దాదాపు ఒక 30 నిమిషాలు రకరకాల బట్టలు చూసి ఏమి కొనకుండా బయటకి వచ్చేసింది... ఆ తరువాత ఆమె నేరుగా LEE జీన్స్ షాప్స్ లోకి వెళ్ళింది... గౌతమ్ కూడా అదే షాప్ లోకి వెళ్ళాడు... అప్పుడు ఆమె గౌతమ్ ని చాలా జాగ్రత్తగా గమనించింది... చాలా డిగ్నిఫైడ్ గా... ఒక జెంటిల్మన్ లాగా కనిపించాడు... ఇంకొంచం పరీక్షగా చూసింది... గౌతమ్... హెయిర్ కట్... ఫిజికల్ అప్పీరెన్స్... చాలా డిఫరెంట్ వుంది... ఆర్మీ క్రూ హెయిర్ కట్... రేబాన్ గ్లాస్సెస్... మంచి ఖరీదైన డ్రెస్ చూడగానే ఆమెకి అర్ధమయ్యింది... 'వీడెవడో ఆర్మీ వాడి లాగా వున్నాడు' అని మనసులో అనుకుంది...

ఆ షాప్ లో కూడా ఏమి కొనకుండానే ఒక 30 నిమిషాలు అన్ని రకాల డ్రెస్సులు చూసి బయటకి వచ్చి ఆటో ఎక్కింది. అది గమనించిన గౌతమ్ కూడా ఇంకో ఆటో ఎక్కి ఆమెని వెంబడించాడు. ఆమె ఎక్కిన ఆటో ఒక 20 నిమిషాలు ప్రయాణించి లోధీ గార్డెన్ లో ఒక బిల్డింగ్ ముందు ఆగింది. ఆమె ఆటో కి డబ్బులు ఇచ్చి బిల్డింగ్ లోపలికి వెళ్ళింది... గౌతమ్ అదే బిల్డింగ్ కి దగ్గరలో ఆటో దిగి ఆ బిల్డింగ్ వైపు వెళ్ళాడు... ఆ బిల్డింగ్ ముందు ఒక బోర్డు మీద Alliance Française de Delhi అని వ్రాసి ఉంది... ఆ బిల్డింగ్ ఫ్రెంచ్ ఎంబసీ కి సంభందించినది... ఫ్రెంచ్ ఎంబసీ వాళ్ళు ఇండియా లో ఔత్సాహికులకు ఫ్రెంచ్ లాంగ్వేజ్ నేర్పడం... ఎగ్జామ్స్ కండక్ట్ చేసి సర్టిఫికెట్ ఇస్తారు. గౌతమ్ బిల్డింగ్ లోకి వెళ్ళబోతే... సెక్యూరిటీ గార్డ్ అతడిని ఆపేసాడు... గౌతమ్ ఆ గార్డ్ తో "నేను ఫ్రెంచ్ లాంగ్వేజ్ నేర్చుకోవడానికి వచ్చాను... కోర్స్ డీటెయిల్స్ కనుక్కోవాలి" అని అన్నాడు. సెక్యూరిటీ గార్డ్ గౌతమ్ ని పైనించి కింద దాకా ఎగా దిగా చూసి... తానే స్వయంగా గౌతమ్ ని వెంటపెట్టుకుని రిసెప్షన్ కౌంటర్ దగ్గరకు తీసుకెళ్లాడు. గౌతమ్ రిసెప్షన్ లో దాదాపు ఒక అరగంట సేపు ఫ్రెంచ్ లాంగ్వేజ్ కోర్స్ డీటెయిల్స్... ఫీ డీటెయిల్స్... అన్ని వివరాలు పదే పదే అడిగి తెలుసుకున్నాడు... ఆ రిసెప్షనిస్ట్ కి అనుమానం వచ్చి... "మీరు నిజంగానే ఫ్రెంచ్ లాంగ్వేజి నేర్చుకోవాలనుకుంటున్నారా... లేక ఎదో టైం పాస్ చెయ్యడానికి వచ్చారా?" అని అడిగింది... దానికి బదులుగా గౌతమ్ తన ఆర్మీ ID చూపించి... "I AM GENUINELY INTERESTED... JUST WANNA MAKE SURE I COLLECT ALL THE DETAILS" అని అన్నాడు... ఆ తరువాత తనతో పాటు వచ్చిన గార్డ్ గౌతమ్ ని వెంట పెట్టుకుని బయటకు తీసుకొని వచ్చి అదోలా నవ్వుతూ... "ఆప్ అబ్ జాయియే..." అని అన్నాడు...

గౌతమ్ ఆమె కోసం దాదాపు రెండు వారాలు పట్టు వదలని విక్రమార్కుడిలా ఆ Alliance Française de Delhi చుట్టూ తిరిగాడు...ఫలితం లేదు... ఆమె జాడ తెలియలేదు. చాలా నీరసపడ్డాడు... ఒక రోజు ఆర్మీ ఆఫీసర్స్ మెస్ లో పెద్ద పార్టీ జరిగింది. గౌతమ్ కూడా ఆ పార్టీ కి ఫుల్ యూనిఫామ్ వేసుకొని వెళ్ళాడు... అక్కడ ఆఫీసర్స్ తో మాట్లాడుతుండగా... గౌతమ్ కి సడన్ గా తను గత రెండు వారాలుగా వెతుకుతున్న అమ్మాయి ప్రత్యక్షమయింది... గౌతమ్ మొదట నమ్మలేకపోయాడు. ఆ రోజు ఆమె లైట్ బ్లూ కలర్ బిన్నీ సిల్క్ సారీ కట్టుకున్నది... చాలా అందంగా వుంది... గౌతమ్ ఆమెను చాలా సేపు దూరం నుంచి గమనించాడు. ఆమెను ఎలా అప్రోచ్ అవ్వాలో తెలియక తికమక పడసాగాడు... సరిగ్గా అదే సమయంలో గౌతమ్ వెనక నుంచి "చాలా సేపటినుంచి గమనిస్తున్నాను... ఇంకా ఎంతసేపు దూరంగా నుంచొని చూస్తూ ఉంటావు? వెళ్లి పరిచయం చేసుకో... ఆ బ్లూ సిల్క్ సారి పేరు షెఫాలీ... జనరల్ గైక్వాడ్ కూతురి ఫ్రెండ్... వెళ్లి పరిచయం చేసుకో..." అని వెనక నుంచి ఒక లేడీ వాయిస్ చెప్పింది... ఆ వాయిస్ ఎవరిదో గౌతమ్ కి బాగా తెలుసు... మాధవ్ భార్య కవ్లీన్... వెనక్కి తిరిగి చూడకుండా మనసులో నవ్వుకుంటూ... "థాంక్స్ మేడం..." అని అంటూ ముందుకెళ్లి షెఫాలీ తో "హాయ్... ఐ యామ్ గౌతమ్... కెప్టెన్ ఇన్ ది ఆర్మీ... మే ఐ నో యువర్ నేమ్ ప్లీజ్??" అని అన్నాడు... షెఫాలీ ఒక నిమిషం గౌతమ్ ని పైనుంచి కిందదాకా తేరిపార చూసింది... ఆరడుగుల ఎత్తు... చాలా స్ట్రాంగ్ గా ఉన్నాడు... ఆర్మీ యూనిఫామ్ లో చాలా స్టైల్ గా... కాన్ఫిడెంట్ గా కనిపిస్తున్నాడు. షెఫాలీ నవ్వుతూ "మాధవ్ భార్య కవ్లీన్ మీ గురించి ఇప్పుడే చెప్పింది... ఐ యాం షెఫాలీ... లాంగ్వేజ్ స్పెషలిస్ట్..." అంటూ పరిచయం చేసుకుంది. ఆ రోజు పార్టీ లో వాళ్ళు ఇద్దరూ చాలా సేపు మాట్లాడుకున్నారు. వాళ్ళు క్లోజ్ గా మాట్లాడుకోవడం అందరూ చూసారు.

రోజులు గడుస్తున్నాయి... క్రమంగా గౌతమ్... షెఫాలీ ల పరిచయం ప్రేమగా మారింది. షెఫాలీ కి Alliance Française de Delhi లో ఇన్స్ట్రక్టర్ గా జాబ్ వచ్చింది. గౌతమ్ వెంటనే ఫ్రెంచ్ లాంగ్వేజ్ నేర్చుకోవడానికి Alliance Française de Delhi లో చేరాడు... మొదట్లో షెఫాలీ కి దగ్గరగా ఉండడానికి మాత్రమే లాంగ్వేజ్ కోర్స్ లో చేరిన గౌతమ్... క్రమంగా ఫ్రెంచ్ లాంగ్వేజ్ మీద మంచి పట్టు సంపాదించాడు. ఎగ్జామ్స్ కూడా పాస్ అయ్యి డిప్లొమా సంపాదించాడు. ఆ తరువాత వాళ్లిద్దరూ ఎప్పుడూ ఫ్రెంచ్ భాషలోనే ఎక్కువగా మాట్లాడుకునేవారు. 3 ఏళ్ళు చూస్తుండగానే కాల గర్భం లో కలిసిపోయాయి. గౌతమ్ తండ్రి ఒకసారి ఢిల్లీ వచ్చినప్పుడు షెఫాలీ ని పరిచయం చేసి... ఆమెని పెళ్లి చేసుకోబోతున్నట్లు చెప్పాడు... గోపాలరావు చాలా ఆనందించాడు. "నా సంతానం లో నువ్వు ఒక్కడివే ప్రయోజకుడివయ్యావు... నీ సవతి తమ్ముళ్లు వెధవల్లాగా తయారయ్యారు. డబ్బు దుబారా చెయ్యడం... ఊరంతా బలాదూర్ తిరగడం... అప్పులు చెయ్యడం... అప్పులిచ్చిన వాళ్ళు నా దగ్గర వసూలు చెయ్యడం... భరించలేకపోతున్న.." అంటూ వాపోయాడు. గౌతమ్ కి ఆయనని ఎలా సముదాయించాలో అర్థం కాలేదు. గోపాలరావు వూరు వెళ్తూ "వీలైతే ఒకసారి ఇంటికి రా.. నీతో చాలా విషయాలు మాట్లాడి సెటిల్ చెయ్యాలి" అని అన్నాడు... గౌతమ్ ఆయనని సజీవంగా చూడడం అదే చివరిసారి... నెల రోజుల తరువాత ఒకరోజు గోపాలరావు ఫ్రెండ్ ఒకాయన దగ్గరనుండి ఫోన్ వచ్చింది... "మీ నాన్నకి హార్ట్ ఎటాక్ వచ్చింది... హాస్పిటల్ లో ఉన్నాడు... డాక్టర్ సీరియస్ అని అంటున్నాడు... నువ్వు వీలైనంత త్వరగా వస్తే మంచిది... కనీసం చివరి చూపైనా దక్కుతుంది..." అని అన్నాడు... గౌతమ్ వెంటనే బయలుదేరి ఊరెళ్ళాడు.

గౌతమ్ ఊరు చేరుకొని హాస్పిటల్ లో చాలా క్రిటికల్ కండిషన్ లో ఉన్న తండ్రిని చూసి తన సవతి తమ్ముళ్ళని "ఇంత సీరియస్ గా ఉంటే మీరు నాకు వెంటనే ఎందుకు చెప్పలేదు?" అని గట్టిగా అడిగాడు... వాళ్ళు దానికి చాలా పెడసరిగా "నీ ఫోన్ నెంబర్ మాకు తెలీదు" అని అన్నారు... గోపాలరావు ఫ్రెండ్ గౌతమ్ తో "మీ నాన్నని నీ సవితి తల్లి... పిల్లలు చాలా హింసించారు... వాళ్ళు ఊరంతా అప్పులు చెయ్యడం... చెడు తిరుగుళ్ళు తిరగడం బాగా అలవాటయ్యింది... ఈ మధ్య వీళ్ళకి లోకల్ MLA బాగా ఫ్రెండ్ అయ్యాడు. వీళ్ళు వాడి చుట్టూ తిరుగుతున్నారు." అంటూ చాలా చెప్పి వాపోయాడు... వారం రోజుల తరువాత గోపాలరావు చనిపోయాడు. గౌతమ్ ఆయన అంత్యక్రియలు జరిపాడు... ఒక రోజు గోపాలరావు లాయర్ అందరిని తన ఆఫీస్ కి పిలిచాడు...

లాయర్(గౌతమ్ తో) : మీ నాన్న చనిపోయేముందు వీలునామా వ్రాసాడు... దాని ప్రకారం 1. తన 15 ఎకరాల పొలం మొదటి కొడుకు గౌతమ్ కి 10 ఎకరాలు... మిగతా ఇద్దరికీ చెరో 2.5 ఎకరాలు చెందాలి. 2. రైస్ మిల్లు లో గౌతమ్ కి 50%.... మిగతా ఇద్దరికీ 25% చొప్పున సమానంగా చెందాలి... 3. బ్యాంకు లో బాలన్స్ మొత్తం గౌతమ్ కి చెందాలి... 4. గౌతమ్ దయతలచి తన సవతి తమ్ముళ్ళకి ఏదైనా ఇస్తే తనకి ఎటువంటి అభ్యంతరం లేదు.

సవతి తల్లి: మరి... ఆ ఇల్లు సంగతి ఏమిటీ? దాని కూడా పెద్ద భార్య కొడుక్కి రాసేసాడా...

లాయర్ : ఆ ఇల్లు గౌతమ్ తల్లి గారైన సరోజ గారి తండ్రిగారు... అంటే గౌతమ్ తాతగారి స్వార్జితం... ఆయన గౌతమ్ పుట్టినప్పుడు ఆ ఇంటిని సరోజ గారి పేరున వ్రాసి... ఆమె తదనంతరం గౌతమ్ కి చెందేలా ఏర్పాటు చేసాడు... ఆ ఇల్లు పూర్తిగా గౌతమ్ కి తాతలనుండి సంక్రమించింది... ఆ ఇంటికి సంబంధించిన పత్రాలు గౌతమ్ దగ్గర ఉన్నాయి...

ఇదంతా విన్న గౌతమ్ సవతి తమ్ముళ్లు ఆ లాయర్ ని బండ బూతులు తిడుతూ వెళ్లిపోయారు... వారి వెనకాలే సవతి తల్లి కూడా వెళ్ళిపోయింది... గోపాలరావు బ్యాంకు అకౌంట్స్ లో ఉన్న మొత్తం అమౌంట్ ని తన సవతి తమ్ముళ్ల బ్యాంకు అకౌంట్స్ నంబర్స్ తీసుకొని ఇద్దరికీ సరి సమానంగా బ్యాంకు ట్రాన్సఫర్ చేసి ఢిల్లీ వెళ్ళిపోయాడు.

గౌతమ్ ఢిల్లీ కి వచ్చాక చాలా మార్పులు జరిగాయి... షెఫాలీ కి యునైటెడ్ నేషన్స్ లో మంచి ఉద్యోగం వచ్చి న్యూ యార్క్ వెళ్ళింది... సరిగ్గా అదే సమయంలో గౌతమ్ స్పెషల్ ఆపరేషన్స్ టీం కి సెలెక్ట్ అయ్యాడు. చాలా మిషన్స్ చేసాడు... ఒకదాని తరువాత ఇంకోటి ఆగకుండా 4 ఏళ్ళ పాటు చాలా బిజీగా ఉన్నాడు. షెఫాలీ దగ్గరనుంచి మొదట్లో ప్రతి రోజూ ఇమెయిల్స్ వచ్చాయి... ఆ తరువాత క్రమంగా మెయిల్స్ రావడం తగ్గింది. పైగా చాలా కాలం గౌతమ్ కి ఇమెయిల్ చెక్ చేసే సమయం కూడా దొరకలేదు. ఎక్కువగా విదేశాలకి వెళ్లడం... ఫీల్డ్ ఆపరేటివ్ గా పనిచెయ్యడం... ప్రాణాలని పణంగా పెట్టి అండర్ కవర్ ఆపరేషన్స్ చాలా చేసాడు. చాల కాలం దుబాయ్... టర్కీ... అబూ దాబి... కతర్... మస్కట్... రెండేళ్లపాటు బలూచిస్తాన్ లో చాలా సీక్రెట్ గా కాలంగా గడిపాడు. అటువంటి సమయంలో మాధవ్ సారధ్యంలో ఒక ఆపరేషన్ చేసాడు... దాని పేరు ఆపరేషన్ సన్ షైన్ ... ఆ టీం లో మొత్తం 8 మంది ఉన్నారు... మాధవ్ దానికి లీడర్... ఆ ఆపరేషన్ చాలా వరకు స్మూత్ గానే జరిగింది... ఆ టీం కి చెందిన 7 మంది వివిధ రూట్స్ లో ఇండియా క్షేమంగా చేరారు... గౌతమ్ మాత్రం కరాచీలో పాకిస్తాన్ ISI వాళ్లకి దొరికిపోయాడు... ఒక 15 రోజుల పాటు వాళ్ళు గౌతమ్ ని విపరీతంగా హింసించారు... రకరకాలుగా చిత్రహింసలు పెట్టారు... కట్టేసి కొట్టారు... కాళ్ళ... చేతి వేళ్ళ గోళ్లు పీకేశారు... అన్నింటిలో "WATER BOARDING" చాలా దారుణమైన చిత్రహింస... గౌతమ్ ని కట్టేసి ఒక బెంచి మీద పడుకో పెట్టి మొహం మీద ఒక తడి టవల్ ని పెట్టి... ఆ టవల్ మీద ఆపకుండా బకెట్స్ తో నీళ్లు పోశారు... గౌతమ్ దాదాపు చనిపోయినంత పని అయ్యింది... అయినా పెదవి విప్పలేదు... ఆహారం పెట్టకుండా హింసించారు... గౌతమ్ పడుకున్నప్పుడు పెద్ద పెద్ద స్పీకర్లు పెట్టి హై వాల్యూమ్ లో భయంకరమైన శబ్దాలు వినపడేలా చేసేవారు... అలా చేయడాన్ని SLEEP DEPRIVATION అని అంటారు... నిద్ర... ఆహారాలు లేకుండా చేసి విపరీతంగా హింసించారు...

ఇండియా చేరగానే మాధవ్ కి అర్ధమయ్యింది... గౌతమ్ పట్టుపడ్డాడని... వెంటనే ఆలస్యం చేయకుండా కరాచీ చేరుకున్నాడు... అక్కడ ఇండియన్ ఎంబసీ లో పనిచేసే RAW ఏజెంట్ కి బాగా తెలిసిన ఒక ISI డీప్ అసెట్ ద్వారా పాకిస్తాన్ వాళ్ళు గౌతమ్ ని ఎక్కడ బందించారో తెలుసుకున్నారు... అదృష్టవశాత్తు వాళ్ళు గౌతమ్ ని ఏ జైల్లోనే కాకుండా ఒక ISI బ్లాక్ సైట్ లో హింసిస్తున్నారని తెలుసుకొని మాధవ్ ఇంకో నలుగురు RAW ఏజెంట్స్ తో కమెండో ఆపరేషన్ నిర్వహించాడు... ఒక రోజు అర్ధరాత్రి కరాచీలోని ISI బ్లాక్ సైట్ మీద మెరుపుదాడి చేశారు... ముందుగా హ్యాండ్ గ్రనేడ్స్ వాడి ఆ బ్లాక్ సైట్ కాంపౌండ్ లో యుద్ధ వాతావరణాన్ని సృష్టించారు... ఆ తరువాత బ్లాక్ సైట్ లో దూసుకొనివెళ్ళి కనికరం చూపకుండా కనిపించిన ప్రతి ISI ఏజెంట్ ని నిర్దాక్షిణ్యంగా చంపేశారు... బ్లాక్ సైట్ మొత్తం గాలించగా ఎక్కడో నేల మాళిగలో ఒక మూల కోన ఊపిరితో పడివున్న గౌతమ్ కనిపించాడు... అది చూడగానే మాధవ్ కి కోపం ఆగలేదు... ISI ఏజెంట్స్ ని చంపడమే కాకుండా వాళ్ళ బ్లాక్ సైట్ మొత్తాన్ని C4 ఎక్సప్లోజివ్ తో పేల్చేసాడు... గౌతమ్ ని అతి జాగ్రత్తగా కరాచీ లోని ఇండియా కి చెందిన ఒక సేఫ్ హౌస్ లోకి తరలించి దాదాపు మూడు వారాల పాటు చాలా సీక్రెట్ గా ఇండియన్ ఎంబసీ సహాయంతో చికిత్స చేయించగా గౌతమ్ కళ్ళు తెరిచాడు... ఇంకో వారం రోజులకి గౌతమ్ ఆరోగ్యం బాగా కుదుట పడిన వెంటనే మాధవ్ స్వయంగా గౌతమ్ ని కరాచీ ఫిషింగ్ హర్బోర్ లో ఒక ఫిషింగ్ బోట్ లో ఎక్కించి మూడు రోజుల తరువాత ముంబై చేర్చి అక్కడ ఇంకో నెలరోజుల పాటు నేవీ హాస్పిటల్ లో ట్రీట్మెంట్ ఇవ్వగా గౌతమ్ పూర్తిగా కోలుకున్నాడు... గౌతమ్ పాకిస్తాన్ లో చేసిన సాహసానికి సౌర్య చక్ర దక్కింది... గౌతమ్ ని కాపాడి క్షేమంగా ఇండియా తీసుకొని వచ్చిన మాధవ్ కి వీర్ చక్ర లభించింది...

గౌతమ్ పూర్తిగా కోలుకున్న తరువాత కొంతకాలం DEBRIEFING జరిగింది... ఆ తరువాత మళ్ళీ సర్వీస్ లోకి తీసుకున్నారు... చివరికి గౌతమ్ కి ఆర్మీ లో కల్నల్ ప్రమోషన్ కూడా వచ్చింది. ఒక సంవత్సరం పాటు డెస్క్ జాబ్ లో గడిపాడు. గౌతమ్ కి డెస్క్ జాబ్ చాలా వింతగా వుంది. ఎప్పుడూ ఆక్టివ్ గా ఫీల్డ్ డ్యూటీ చేసే వాడిని సడన్ గా ఆఫీస్ లో కూర్చోపెడితే కాళ్ళు... చేతులు... ఆడని పరిస్థితి... పైగా పెద్ద గా వర్క్ ప్రెషర్ కూడా లేదు. మాధవ్ సహాయంతో షెఫాలీ గురించి ఎంక్వయిరీ చేసాడు... ఆమె న్యూయార్క్ లో యునైటెడ్ నేషన్స్ హెడ్ క్వార్టర్స్ లో TRANSLATOR గా పనిచేస్తోంది... చాలా కాలం తరువాత ఇద్దరూ కాంటాక్ట్ లోకి వచ్చారు... సరిగ్గా అదే సమయం లో గౌతమ్ ఆర్మీ లో చేరి 20 సంవత్సరాలు పూర్తి అయ్యింది. ఆర్మీ నుంచి రిటైర్ అయ్యి షెఫాలీ ని పెళ్లి చేసుకొని సెటిల్ అవ్వాలని నిర్ణయించుకొని ఆర్మీ నుంచి రిలీవ్ చేయమని రిక్వెస్ట్ పెట్టుకున్నాడు. మాధవ్ అప్పటికే R&AW లో జాయిన్ అయ్యాడు. చివరికి గౌతమ్ ఆర్మీ నుంచి రిలీవ్ అయ్యాడు...

ఆర్మీ లో చేరినప్పుడు గోపాలరావు ₹15 లక్షల రూపాయలు గౌతమ్ కి ఇచ్చి కెనరా బ్యాంకు లో అకౌంట్ ఓపెన్ చేయించాడు... ఆ తరువాత గౌతమ్ ప్రతి నెల తన జీతం లో సగ భాగం కెనరా బ్యాంకు అకౌంట్ లోకి వెళ్లేలా ఏర్పాటు చేసుకున్నాడు... 10 సంవత్సరాల తరువాత ఒక రోజు కెనరా బ్యాంకు మేనేజర్ ఫోన్ చేసి ఒకసారి బ్యాంకు కి రమ్మని చెప్పాడు...

గౌతమ్ : చెప్పండి... ఎందుకో రమ్మని పిలిచారు...

బ్యాంకు మేనేజర్ : మీ సేవింగ్స్ అకౌంట్స్ లో ప్రతి నెల క్రెడిట్ వస్తోంది... ఇప్పుడు ఆ అకౌంట్ లో దాదాపు కోటి రూపాయలు వున్నాయి... మీరు ఆ డబ్బులని సేవింగ్స్ అకౌంట్ లో పెడితే పెద్దగా ఇంటరెస్ట్ రాదు. ప్రస్తుతం గురుగ్రామ్ లో రియల్ ఎస్టేట్ బిజినెస్ బాగా నడుస్తోంది... మీకు ఇంటరెస్ట్ ఉంటే... నాకు తెలిసిన బిల్డర్ ఒకడున్నాడు... చాలా నమ్మకమైన వాడు... మీకు పరిచయం చేస్తాను... మీకు ఇష్టముంటే రియల్ ఎస్టేట్ లో ఇన్వెస్ట్ చెయ్యండి...

గౌతమ్ ఈ విషయాన్ని మాధవ్ కి చెప్పాడు... ఇద్దరూ బాగా ఎంక్వయిరీ చేసిన తరువాత ఒక సొసైటీ లో అపార్టుమెంట్ కొనడానికి డిసైడ్ అయ్యాడు... వెంటనే ఆ బిల్డర్ ని కాంటాక్ట్ చేసి ఒక అపార్టుమెంట్ కొన్నాడు... బ్యాంకు నుంచి ఇంకో కోటి రూపాయలు లోన్ తీసుకున్నాడు... ఆర్మీ నుంచి రిటైర్ అయ్యే నాటికి ఆ హౌసింగ్ లోన్ మొత్తం తీరిపోయింది. ఆర్మీ ఇచ్చిన రిటైర్మెంట్ బెనిఫిట్స్ తీసుకొని గురుగ్రామ్ లోని అపార్టుమెంట్ కి చేరుకున్నాడు... బాగా సెటిల్ అయ్యాక ఒక రోజు తన సొంత వూరికి బయలుదేరాడు...

PART - 9 - THE MALICIOUS INTENT

మాఫియా... ఇది చాలా చిన్న పదం... ఒకప్పుడు మాఫియా అనేది ఇటలీ దేశం లోని సిసిలీ అనే ప్రాంతానికి చెందిన కొన్ని కుటుంబాలు గ్యాంగ్స్ గా తయారయ్యి... గ్యాంబ్లింగ్ క్లబ్స్ నడపడం... డ్రగ్ ని తయారుచేసి అమ్మడం... జనాలని బెదిరించి డబ్బులు వసూలు చెయ్యడం... వ్యక్తుల మధ్య... లేదా వ్యవస్థల మధ్య సెటిల్మెంట్ చెయ్యడం... ఇటువంటి పనుల ద్వారా డబ్బులు సంపాదించడం... ఆ డబ్బుని మనీ లాండరింగ్ ద్వారా వివిధ వ్యాపారాల్లో పెట్టుబడులు పెట్టడం... తద్వారా... సంఘం లో పెద్ద మనుషుల్లాగా చలామణి అయ్యేవాళ్ళు... వాళ్ళకి రాజకీయ నాయకులు... పోలీసులు... లాయర్స్... ఒక్కోసారి కోర్ట్ జడ్జీలు కూడా సహకరిస్తారు అనేకన్నా... వాళ్ళని మాఫియా పెద్దలకి సహకరించేలా మలుచుకుంటారు... దానికోసం... లంచాలు ఇవ్వడం... బెదిరించడం... బ్లాక్ మెయిల్ చెయ్యడం... కిడ్నాప్ చెయ్యడం... ఒక్కోసారి కుదరకపోతే చంపేసి అడ్డు తొలగించుకోవడం... రకరకాల పద్ధతులు ఉపయోగించి తమ పనులు అయ్యేలా చూసుకుంటారు. కాలక్రమేణ మాఫియా అనేది బాగా పరిణతి చెందింది... 19వ శతాబ్దం చివరి అంకం లో ఈ మాఫియా అనేది క్రమంగా అమెరికా... కెనడా... ఐరోపా దేశాలకి వ్యాప్తి చెంది అక్కడ బాగా వృద్ధి చెంది స్థిరపడింది... ప్రస్తుతం మనదేశంలో కూడా చాలా రకాల మాఫియా గ్యాంగ్స్ తయారయ్యాయి... వైద్యరంగంలో ఎలాగైతే స్పెషలిస్ట్స్ ... కార్డియాలజిస్టు... నెఫ్రాలజిస్ట్... న్యూరాలజిస్ట్... ఆర్థోపెడిక్... ఉన్నారో... అదే రకంగా మాఫియా లో కూడా చాలా బ్రాంచెస్ వెలిశాయి...వాటిలో ముఖ్యంగా...

డ్రగ్స్ మాఫియా... వీళ్ళు డ్రగ్స్ ని తయారు చేయడం... ఎగుమతి / దిగుమతి చెయ్యడం... మార్కెట్ లో అమ్మడం...

బిల్డర్ మాఫియా... కన్స్ట్రక్షన్ ఇండస్ట్రీ మొత్తం వీళ్ళ గుప్పిట్లో ఉంటుంది... వర్కర్స్ ని సప్లై చెయ్యడం... వాళ్లకి వేతనాలు నిర్ణయించడం... రియల్ ఎస్టేట్ ధరలు నియంత్రించడం... పర్మిట్స్... లైసెన్స్ ని నియంత్రించడం... నల్ల ధనాన్ని కంట్రోల్ చెయ్యడం...

సిని మాఫియా... సినిమా ఇండస్ట్రీ ని కొంతమంది పెద్ద మనుషులు తమ ఆధీనంలోకి తెచ్చుకొని సినిమా ప్రొడక్షన్... డిస్ట్రిబ్యూషన్... ఎక్సిబిషన్... కలెక్షన్... ఫైనాన్సింగ్... అన్ని ఆక్టివిటీస్ ని తమ గుప్పిట్లో పెట్టుకోవడం...

వాటర్ మాఫియా... మున్సిపల్ పంపుల్లో వచ్చే నీళ్లు దగ్గరనుంచి... పెద్ద పెద్ద ఇండస్ట్రీస్ కావాల్సిన నీళ్లు దాకా... వీళ్ళ ఆధీనంలో ఉంటుంది. ఎవరెవరికి ఎంత వాటర్ సప్లై చేయాలి వాళ్ళు చూసుకుంటారు... చాలా వరకు గవర్నమెంట్ కూడా వీళ్ళ మాట వింటుంది... రాజకీయ నాయకులు... బ్యూరోక్రాట్స్... వీళ్ళకి అందాల్సిన సొమ్ము అందుతుంది.

పోర్ట్ మాఫియా... దేశంలోని ప్రతి సీ పోర్ట్ ఎవరో ఒకరి చేతిలో ఉంటుంది. పోర్ట్ లో పనిచేసే వర్కర్స్... సరుకు ఎగుమతి... దిగుమతి... రవాణా అన్ని వాళ్ళ చేతుల్లో ఉంటాయి...

సాండ్ మాఫియా... ఇసుక సప్లై ని నియంత్రించి మార్కెట్ లో ఇసుక కి డిమాండ్ పెంచి... ధరలు నిర్ణయించి... వాళ్ళ వాటా కమిషన్ తీసుకుంటారు...

ట్రాన్స్పోర్ట్ మాఫియా... లారీలు... ట్రక్స్... ట్రాక్టర్లు... వీటి సప్లై... అవి ప్రయాణించే రూట్స్... ని కంట్రోల్ చెయ్యడం...

ఇవి కాకుండా ఇంకా చాలా రకాల మాఫియాలు ఇండియా లో ఉన్నాయి... ఈ మాఫియా గ్రూప్స్ మధ్యలో విపరీతమైన ఐక్యత ఉంటుంది. ఉదాహరణకి డ్రగ్స్ మాఫియా... పోర్ట్ మాఫియా... కలసి పనిచేస్తాయి... ఒకరి అవసరం ఇంకొకరికి చాలా వుంది. పోర్ట్ మాఫియా సహాయం లేకుండా డ్రగ్స్ మాఫియా సరుకును ఎగుమతి... దిగుమతి చెయ్యలేదు... అదే రకంగా పోర్ట్ కి వచ్చిన డ్రగ్స్ ని బయట అమ్మడానికి పోర్ట్ మాఫియా కి డ్రగ్స్ మాఫియా అవసరం ఉంటుంది... వీళ్ళ మధ్య వ్యాపారం నమ్మకం మీద జరుగుతుంది. ఒక రంగంలో ఉన్న వాళ్ళు వేరే రంగం లో కి అనుమతి లేకుండా అడుగుపెట్టరు.

ఇదే కాకుండా ఇంకో రకమైన మాఫియా కూడా ఉంది... ఇది బయట ప్రపంచానికి అంతగా తెలియదు. ఇన్ఫర్మేషన్ మాఫియా... రాష్ట్ర ప్రభుత్వం... లేదా కేంద్ర ప్రభుత్వం లో చాలా మినిస్ట్రీస్... డిపార్టుమెంట్స్ ఉంటాయి. ప్రతి మినిస్ట్రీ... డిపార్ట్మెంట్ తీసుకునే నిర్ణయాలకు చాల ఇంపార్టెన్స్ ఉంటుంది. ఈ ఇన్ఫర్మేషన్ ముందస్తుగా తెలుసుకోవడానికి మన దేశం లోనే కాదు... విదేశాల్లో కూడా ఎంతోమంది ఎదురుచూస్తూ ఉంటారు... ఉదాహరణకి ఫైనాన్స్ మినిస్ట్రీ... లేదా... ఇన్కమ్ టాక్స్ డిపార్ట్మెంట్ లో జరిగే విషయాలు తెలుసుకోవడానికి దేశంలో చాలా మంది ఆతృతగా ఎదురు చూస్తూ ఉంటారు... ఆ ఇన్ఫర్మేషన్ కోసం వాళ్ళు ఎంత అమౌంట్ అయినా ఇవ్వడానికి రెడీ గా ఉంటారు... ఈ ఇన్ఫర్మేషన్ మాఫియా ని నడుపుతోంది ఎవరో కాదు... ఆంధ్ర ప్రదేశ్ కి చెందిన ఒక లోక్ సభ MP... ఆయన పేరు నరసింహం...

నరసింహం గోదావరి జిల్లాలో ఒక వ్యవసాయ కుటుంబంలో జన్మించాడు. ఉమ్మడి కుటుంబం... పెద్దలు ఇచ్చిన ఆస్తి... ఎటువంటి లోటు లేదు. నరసింహానికి చదువు అంతగా అబ్బలేదు... అతి కష్టం మీద ఇంటర్మీడియట్ పాస్ అయ్యాడు... అది కూడా మార్కులు కొనుక్కొని... ఆ తరువాత చదువు మానేశాడు. అదే సమయంలో రాష్ట్ర శాసనసభ కు ఎన్నికలు జరిగాయి. ఆ ఊరి శాసనసభ కి MLA గా వాళ్ళ కుటుంబానికి చెందిన వ్యక్తి...నరసింహానికి వరుసకి బాబాయ్ అవుతాడు... ఆయన పోటీ చేసాడు... నరసింహం ఆ ఎన్నికల ప్రచారం... డబ్బులు పంచి ఓట్లు కొనడం... పోలింగ్... ఓట్లు లెక్కింపు... అన్ని రకాల ఆక్టివిటీస్ లో చాలా చురుగ్గా పాల్గొన్నాడు... వాళ్ళ కుటుంబ వ్యక్తి ఆ ఎన్నికల్లో గెలిచి రాష్ట్ర కాబినెట్ లో మంత్రి అయ్యాడు... అంతే... నరసింహం ఆయన చుట్టూ తిరగసాగాడు... మంత్రి దగ్గరకి వచ్చేవాళ్ల కి పనులు చేసి పెట్టడం... మంత్రి తరఫున డబ్బులు వసూలు చెయ్యడం... దాచడం... ఇతర మంత్రులతో కలివిడిగా ఉండటం... ముఖ్యంగా వేరే మినిస్ట్రీస్ లో జరిగే వ్యవహారాలకు సంబంధించిన ఎప్పటికప్పుడు సమాచారం సంపాదించడం... ఆ సమాచారాన్ని సరసమైన ధరకు అమ్మడం... తద్వారా రాష్ట్రం లో ఒక ఇంపార్టెంట్ వ్యక్తి గా ఎదిగాడు... క్రమంగా అందరూ తమ పనుల కోసం నరసింహం దగ్గర కి రావడం మొదలెట్టారు... నరసింహానికి పలుకుబడి... ఇంపార్టెన్స్ విపరీతంగా పెరిగింది. ఒకసారి ఒక ఇండస్ట్రియలిస్ట్ పనిమీద న్యూ ఢిల్లీ వచ్చాడు... నరసింహానికి ఢిల్లీ వాతావరణం బాగా నచ్చింది... డబ్బులు వెదజల్లితే ఎటువంటి పనైనా అవుతుందని గమనించాడు... ఆ తరువాత రాష్ట్రం లో ఎవరికైనా ఢిల్లీ లో ఏ పని అవ్వాలన్న నరసింహం దగ్గరకి రావడం మొదలెట్టారు... విపరీతమైన బ్లాక్ మనీ పోగయ్యింది... సరిగ్గా అదే సమయానికి లోక్ సభ కి ఎన్నికలు జరిగాయి... నరసింహం తన సొంత నియోజకవర్గం నుంచి పోటీ చేసాడు... విపరీతంగా డబ్బులు ఖర్చుపెట్టాడు... ప్రజల దగ్గర నుంచి సరసమైన ధరలకు ఓట్లని కొనుగోలు చేసాడు... ఫలితం కనిపిచింది... మొదటిసారి MP గా గెలిచి... లోక్ సభ లో అడుగుపెట్టాడు...

మొదటి రోజు నుంచి నరసింహం ప్రతి మినిస్ట్రీ... ప్రతి డిపార్ట్మెంట్ లో ముఖ్యమైన వాళ్ళని గుర్తించడం లో నిమగ్నమయ్యాడు... ఫైనాన్స్... డిఫెన్స్... ఆయిల్ అండ్ గ్యాస్... పెట్రోలియం... పోర్ట్స్ అండ్ హార్బర్స్... రోడ్స్ అండ్ రూరల్ డెవలప్మెంట్... హెవీ ఇండస్ట్రీస్... కార్పొరేట్ అఫైర్స్... మొదలైన పెద్ద పెద్ద మినిస్ట్రీస్ లో ఇన్ఫర్మేషన్ ఎలా సంపాదించాలో ప్లాన్ చేయసాగాడు... కొంత మందికి డబ్బులు ఇచ్చాడు... కొంత మందికి విదేశీ పర్యటనలు ఏర్పాటు చేసాడు... కొంత మందికి ప్లాట్స్... కొంతమందికి అపార్టుమెంట్స్... ఇచ్చాడు.. లొంగని వాళ్ళని దారిలోకి తెచ్చుకోవడానికి వాళ్ళ కుటుంబ సభ్యులను ఇబ్బంది పెట్టాడు... తనకి లొంగేదాకా ఎంత దూరమైనా వెళ్ళేవాడు... దీనికి సరైన ఉదాహరణ...

ఒక మినిస్ట్రీ లో పనిచేసే ఒక ముఖ్యమైన వ్యక్తి నరసింహం చెప్పింది చెయ్యడానికి నిరాకరించాడు.... నరసింహం అన్ని రకాలుగా ట్రై చేసాడు... సామ... దాన... భేద... దండ... అన్ని ప్రయోగించాడు... 1. సామం ... నరసింహం ముందుగా ఆయనని వ్యక్తిగతంగా కలసి సామరస్యంగా... చాలా మర్యాదగా నచ్చచెప్పాడు... "అందరూ చేస్తున్నదే మిమ్మల్ని కూడా చెయ్యమంటున్నాను... మీరు మాకు కావాల్సింది చేస్తే... మేము మీకు కావాల్సింది చేస్తాము..." అని ఎంతో నచ్చచెప్పాడు... ఆయన వినలేదు... 2. దానం... విపరీతం గా డబ్బులు... ఆస్తులు ఎర చూపించాడు... అయినా ఆయన లొంగలేదు... 3. భేదం... ఈ సారి ఆయన కుటుంబ సభ్యులకు డైరెక్ట్ గా లంచాలు ఎరవేసి... వాళ్ళ ద్వారా ఆయనని ఇన్ఫ్లుయెన్స్ చెయ్యాలని చాలా ట్రై చేసాడు... అది కూడా కుదరలేదు... 4. దండం... ఎంత చెప్పినా మాట వినడం లేదని ఒక రోజు ఆయన ఆఫీస్ నుంచి ఇంటికి వెళ్తూండగా ఆయన కార్ ని ఒక ట్రక్ తో గుద్దించాడు... అదృష్టం బాగుంది... ఆయన ఆ ప్రమాదం నుంచి ప్రాణాలతో బయటపడ్డాడు... వెంటనే నరసింహన్ని పిలిపించి... "మీరు నన్ను హింసించడం ఆపకపోతే నేను మా పై అధికారులకి రిపోర్ట్ చేసి మీ అంతు చూస్తాను" అని చాలా స్ట్రాంగ్ గా వార్నింగ్ ఇవ్వడం తో నరసింహం వెనక్కి తగ్గాడు... అయినా తన ప్రయత్నాలు మానలేదు... నరసింహం దృష్టిలో ప్రతి ఒక్కరికి ఏదో ఒక వీక్నెస్ ఉంటుంది... అది తెలిస్తే చాలు... ఆ వ్యక్తి లొంగుతాడు... ఆ బ్యూరోక్రాట్ పేరు పంకజ్ గుప్త... ఒక పెద్ద మినిస్ట్రీ లో ప్రిన్సిపల్ సెక్రటరీ గా పనిచేస్తున్నాడు...

మరుసటి రోజు నుంచి నరసింహం ఇంకో రకంగా పంకజ్ ని దారిలోకి తెచ్చుకోవడానికి ప్రయత్నించసాగాడు.... ముందుగా... పంకజ్ ఎక్కడ పుట్టాడు... ఎక్కడ పెరిగాడు... తోబుట్టువులు ఎంతమంది... ఎక్కడ చదివాడు... ఫ్రెండ్స్ ఎలాంటి వాళ్ళు... అలవాట్లు ఎలాంటివి... భార్య ఎలాంటింది... పిల్లలు ఎంత మంది... అన్ని రకాల డీటెయిల్స్ సంపాదించాడు. పంకజ్ చాలా సాదా... సీదా మనిషి... పెద్దగా చెడు అలవాట్లు ఏమి లేవు... ఎటువంటి అప్పులు లేవు... ఒక హౌసింగ్ లోన్ నడుస్తోంది... ఇంకో రెండేళ్లలో ఆ లోన్ కూడా తీరిపోతుంది... పిల్లలు పెద్దవాళ్లు... పెళ్లిళ్లు అయ్యాయి... విదేశాల్లో సెటిల్ అయ్యారు... డీసెంట్ ఫామిలీ... ఎటువంటి వీక్నెస్ కనిపించలేదు... అయినా... నరసింహం వొదలలేదు... పంకజ్ వెంట ఒక ప్రైవేట్ డిటెక్టివ్ 24/7 ఉండేలా చూసాడు... డైలీ రొటీన్ తెలుసుకున్నాడు... పంకజ్ ఉదయం 5 గంటలకి లేస్తాడు... భార్యతో కలిసి ఇంటికి దగ్గరలో పార్క్ కి వెళ్లి ఒక గంట సేపు వాకింగ్ చేస్తాడు... ఆ తరువాత ఒక అరగంట సేపు ప్రాణాయామం... యోగ చేస్తాడు... ఇంటికి వచ్చి పనులు కానిచ్చుకొని బ్రేక్ ఫాస్ట్ చేసి సరిగ్గా 8:30 నిమిషాలకి ఆఫీస్ వెళ్తాడు... సాయంత్రం 6 - 7 మధ్యలో ఆఫీస్ నుంచి ఇంటికి వస్తాడు... వీక్ ఎండ్ లో షాపింగ్... గురుద్వారా కి వెళ్లడం... ఎప్పుడైనా సినిమా కి వెళ్లడం... అంతే... రొటీన్ లో పెద్ద మార్పు ఉండదు. అయినా కూడా నరసింహం వొదలలేదు...

నరసింహం తన నెక్స్ట్ స్టెప్... పంకజ్ ఆఫీస్ లో ఆయనతో క్లోజ్ గా పని చేసేవాళ్ళని గుర్తించాడు... పంకజ్ కి ఆఫీస్ లో మంచి పేరు ఉంది... ఆయన స్టాఫ్ మెంబెర్స్ ఆయన మీద చెడు గా మాట్లాడలేదు... నరసింహన్ కి ఒక విషయం మీద చాలా నమ్మకం... పైకి ఎంతో సిన్సియర్ గా కనిపించే వాళ్లకు ఎదో ఒక వీక్నెస్ తప్పకుండా ఉంటుంది... నరసింహం దృష్టిలో HONOURABLE GENTLEMAN అనే వాడు ఈ ప్రపంచం లో ఎవరూ లేరని ప్రఘాడ నమ్మకం... నర్సింహం చేస్తున్న ప్రయత్నాల్ని ఒక వ్యక్తి గమనించాడు... అతని పేరు రజాక్... పంకజ్ డిపార్ట్మెంట్ లో పనిచేస్తాడు... రజాక్ కి చాలా కాలంగా ప్రమోషన్ పెండింగ్ లో ఉంది. దానికి కారణం పంకజ్ అని రజాక్ నమ్ముతాడు... నరసింహం చేస్తున్న ప్రయత్నాలు గమనించి...

రజాక్ : మీకు ఏమి కావాలో చెప్పండి... నేను చేస్తాను...

నరసింహం : మీ బాస్ చాలా సెన్సిటివ్ డాక్యూమెంట్స్ హేండిల్ చేస్తాడు... నాకు వాటి కాపీలు కావాలి... నీకు డబ్బులు ఇస్తాను...

రజాక్ : చాలా కష్టం... ఆ డాకుమెంట్స్ ని లాకర్ లో పెడతాడు. ఏదైనా డాక్యూమెంట్ ని ఫోటో కాపీ తియ్యాలన్న... లేదా డిస్ట్రాయ్ చెయ్యాలన్నా... ఎవరికి ఇవ్వడు... తానే స్వయంగా ఫోటోకాపీ మిషన్ దగ్గరికి వెళ్లి కావాల్సిన కాపీస్ తీసుకుంటాడు... ఒకవేళ ష్రెడ్డింగ్ చెయ్యాలంటే... తానే స్వయంగా చేసుకుంటాడు... ఎవరిని నమ్మడు.

నరసింహం : మాకు పంకజ్ హేండిల్ చేసే డాకుమెంట్స్ కావాలి... నీ దగ్గర ఏదైనా ఐడియా ఉందా?

రజాక్ : లేదు... పంకజ్ చాలా సిన్సియర్... సర్వీస్ లో ఎక్కడా రిమార్క్ లేదు.

నరసింహం : ఒక పని చెయ్యి... ఇవాల్టి నుంచి ఒక రెండు వారాల పాటు పంకజ్ ఆఫీస్ లో ఏమేమి చేస్తాడు... ఎక్కడెక్కడికి వెళ్తాడు... అన్ని డీటెయిల్స్ ని క్లియర్ గా నోట్ చేసి మాకు ఎప్పటికప్పడు చెప్పాలి...

రజాక్: అలా చేస్తే నాకేమిటి లాభం?

నరసింహం: నీకు డబ్బులు ఇస్తాం... ఎంత కావాలో చెప్పు...

రజాక్: నాకు డబ్బులతో పాటు చాల కాలంగా ఆగిపోయిన ప్రమోషన్ కూడా కావాలి... అప్పుడే మీకు కావాల్సిన పని చేస్తాను...

రజాక్ పెట్టిన డిమాండ్స్ ని నరసింహం ఒప్పుకున్నాడు... రజాక్ అప్పటినుంచి ప్రతి రోజూ పంకజ్ ఆఫీస్ కి ఎన్నిగంటలకి వస్తాడు... ఎవరెవరిని కలిసాడు... ఏ ఏ ఫైల్స్ మీద పని చేసాడు... ఎక్కడెక్కడికి వెళ్ళాడో... ఇంటికి ఎన్నింటికి వెళ్తాడు అన్ని డీటెయిల్స్ ని రెండు వారాల పాటు చాలా క్లోజ్ గా అబ్సర్వ్ చేసి నరసింహానికి ఇచ్చాడు... పెద్దగా ఏమి తెలియలేదు... పంకజ్ ప్రతి రోజూ ఆఫీస్ వస్తాడు... పని చేస్తాడు... అవసరమైతే వేరే డిపార్టుమెంట్స్ లేదా మినిస్ట్రీస్ కి వెళ్తాడు... ఎటువంటి అనుమానాస్పద మూమెంట్స్ లేవు... మూడో వారం కూడా రజాక్ దగ్గరనుంచి రిపోర్ట్ వచ్చింది... అది స్టడీ చేసిన నరసింహం ఒక విషయాన్ని గమనించాడు... పంకజ్ ప్రతి బుధవారం మధ్యాహ్నం ఒంటి గంటకు ఆఫీస్ కి దగ్గరలోని మాతా మందిర్ కి వెళ్తాడు... వెనక్కి రెండు గంటలకు వెనక్కి వస్తాడు... నరసింహం ఆలోచించాడు... మాతా మందిర్ పంకజ్ పని చేసే ఆఫీస్ కి చాలా దగ్గరలో ఉంది... అయిదు నిమిషాల నడిస్తే చాలు... బుధవారం ఆ సమయంలో మాతా మందిర్ లో భక్తులు పెద్దగా ఉండరు. ఆ మాతా మందిర్ కి పెద్ద పేరు కూడా లేదు... చాలా చిన్న గుడి... ప్రతి వారం క్రమం తప్పకుండా వెళ్ళడానికి కారణం ఏముంటుంది?

నరసింహం మరుసటి బుధవారం స్వయంగా మాతా మందిర్ దగ్గర కార్ లో వెయిట్ చేసాడు... టైం ప్రకారం ఒంటి గంటకు పంకజ్ మాతా మందిర్ కి వచ్చాడు... మందిర్ రూల్స్ ప్రకారం... మొబైల్ ఫోన్స్ ని స్విచ్ ఆఫ్ చేసి గుడి బయట కౌంటర్ లో డిపాజిట్ చేసి టోకెన్ తీసుకోవాలి... ఆ కౌంటర్ లోని వ్యక్తి ఆ ఫోన్ ని చిన్న చిన్న పిచ్చుక గూళ్ళ లాంటి స్లాట్స్ లో పెట్టి అక్కడి టోకెన్ ని భక్తులకి ఇస్తున్నాడు... పంకజ్ ని చూడగానే కౌంటర్ లోని వ్యక్తి లేచి నుంచుని చిరునవ్వుతో దణ్ణం పెట్టి పంకజ్ ఫోన్ ని తీసుకొని ఒక టోకెన్ ఇచ్చాడు... పంకజ్ ఆ టోకెన్ తీసుకొని మాత మందిర్ లోకి వెళ్ళగానే... ఆ కౌంటర్ లో వ్యక్తి ఆ ఫోన్ ని తన పక్కనున్న వ్యక్తి కి ఇచ్చాడు... ఆ వ్యక్తి ఆ ఫోన్ తీసుకొని కౌంటర్ కి ఆనుకొని ఉన్న రూమ్ లోకి వెళ్ళాడు... ఇది గమనించిన నరసింహం "సం థింగ్ రాంగ్... కౌంటర్ లో వ్యక్తి ఆ ఫోన్ ని అందరి ఫోన్స్ లాగా స్లాట్స్ లో పెట్టకుండా తన పక్కన ఉన్న ఇంకో వ్యక్తి కి ఎందుకు ఇచ్చాడు? అతను ఆ ఫోన్ ని కౌంటర్ కి ఆనుకొని ఉన్న ఆ రూమ్ లోకి ఎందుకు తీసుకొని వెళ్ళాడు? పైగా పంకజ్ ఆ ఫోన్ ని ఆ కౌంటర్ లోని వ్యక్తి ఇచ్చేముందు ఆఫ్ చేసినట్లు లేదు..." అని అనుకున్నాడు... పంకజ్ ఒక అరగంట తరువాత మందిర్ లోంచి బయటకు వచ్చాడు... అదే సమయం లో కౌంటర్ వెనుక రూమ్ లోకి ఫోన్ తీసుకొని వెళ్లిన వ్యక్తి బయటకు వచ్చి పంకజ్ కి ఫోన్ వెనక్కి ఇచ్చాడు. పంకజ్ ఆ ఫోన్ తీసుకొని ఆఫీస్ చేరుకున్నాడు. ఇదంతా గమనించిన నరసింహం "ఏదో జరుగుతోంది... కనిపెట్టాలి" అని అనుకున్నాడు... అదే రోజు రాత్రి మాతా మందిర్ మూసేసాక నరసింహం ఏర్పాటు చేసిన వ్యక్తులు మందిర్ లోని మొబైల్ ఫోన్ కౌంటర్ లో పనిచేసే ఆ ఇద్దరి ని ఫాలో అయ్యారు... కౌంటర్ లో పనిచేసే ఇద్దరు సిటీ బస్ ఎక్కి ఈస్ట్ ఢిల్లీ లోని లక్ష్మీ నగర్ చేరుకున్నారు... సరైన సమయం చూసి నరసింహం మనుషులు వాళ్ళిద్దరిని వెనకనుంచి ఎటాక్ చేసి వాళ్ళని క్లోరోఫామ్ తో స్పృహ తప్పించి వాన్ లో ఎక్కించుకొని నరసింహం దగ్గరకి తీసుకొని వెళ్లారు... మందిర్ ఎంప్లాయిస్ కి స్పృహ రాగానే... నరసింహం "మీరు మాకు సహకరిస్తే మీ ఇద్దరికీ చెరో లక్ష రూపాయలు ఇస్తాను... లేదంటే... మీ ఇద్దరినీ ఇక్కడే చంపేసి వెళ్ళిపోతాము... ఆలోచించుకోండి..." అని అన్నాడు... ఆ ఇద్దరూ నరసింహం చేతిలోని రివాల్వర్ చూసి భయపడిపోయారు... వాళ్లలో ఒకడు...

మందిర్ ఎంప్లాయ్ 1 : మీరు ఎవరు? మీకు ఏమి కావాలి? మేము మాతా మందిర్ లో పని చేస్తాము... మీరు పొరపాటున ఎవరినో తీసుకొని రాబోయి... మమ్మల్ని తెచ్చారు...

నరసింహం : మేము సరైన వాళ్లనే తెచ్చాము... ప్రతి బుధవారం మీ మందిర్ కి పంకజ్ గుప్త వస్తాడు... మీకు తన మొబైల్ ఫోన్ ఇస్తాడు...

మందిర్ ఎంప్లాయ్ 2 : అది మందిర్ రూల్... భక్తులు తమ మొబైల్ ఫోన్స్ ని కౌంటర్ లో జమ చేసి టోకెన్ తీసుకోవాలి...

నరసింహం : నిజమే... కానీ... పంకజ్ మీకు ఇచ్చిన ఫోన్ కి మీరు టోకెన్ ఇవ్వకుండా ఆ ఫోన్ ని కౌంటర్ వెనక రూమ్ లోకి తీసుకొని వెళ్లారు... అరగంట తరువాత ఆ ఫోన్ ని మీరు పంకజ్ కి ఇచ్చారు... ఆ రూమ్ లో మీరు ఈ 30 నిమిషాల్లో ఆ ఫోన్ తో ఏమి చేశారు?

మందిర్ ఎంప్లాయిస్ ఇద్దరూ మౌనం వహించారు...

నరసింహం (అసహనంగా) : చెప్తారా... చంపెయ్యమంటారా?

మందిర్ ఎంప్లాయ్ 2 : అది మీకు చెప్పకూడదు...

నరసింహం కోపంతో గాల్లో మూడు సార్లు కాల్పులు జరిపాడు... దాంతో ఆ మందిర్ ఎంప్లాయిస్ ఇద్దరూ భయపడిపోయారు...

నరసింహం : చెప్తారా... చస్తారా... చెప్తే డబ్బులు ఇస్తాను...

మందిర్ ఎంప్లాయ్ 1 : ప్రతి బుధవారం పంకజ్ సర్ మందిర్ కి వచ్చి మాకు తన ఫోన్ ని ఇస్తాడు... మేము ఆ ఫోన్ ని మా కంప్యూటర్ కి కనెక్ట్ చేసి ... ఫోన్ లోని గూగుల్ డ్రైవ్ లో సేవ్ చేసిన ఫైల్స్ ని మేము ఇమెయిల్ ద్వారా పంపిస్తాము... ఆ తరువాత ఆ ఫోన్ ని మేము పంకజ్ సర్ కి ఇచ్చేస్తాము... అంతే... ఇంతకు మించి ఏమీ లేదు...

నరసింహం : ఆ ఇమెయిల్ అడ్రస్ ఎవరిదీ?

మందిర్ ఎంప్లాయ్ 2 : మాకు తెలీదు... పంకజ్ సర్ మాకు ఒక ఇమెయిల్ ID ఇచ్చాడు... మేము ఫోన్ లోని డాక్యూమెంట్స్ ని ఆ ఇమెయిల్ ID పంపడమే మా పని...

నరసింహం : ఆ పని చేస్తే మీకు పంకజ్ గుప్త ఎంత ఇస్తాడు?

మందిర్ ఎంప్లాయ్ 1 : ప్రతి నెల 10,000 ఇస్తాడు...

నరసింహం : నేను మీకు ప్రతి బుధవారం ఇద్దరికీ చెరో 10,000 ఇస్తాను... నేను మీకు ఒక ఇమెయిల్ ID ఇస్తాను... ఆ ఫైల్స్ ని నాకు కూడా పంపాలి...

మందిర్ ఎంప్లాయ్ 2 : ఆమ్మో... పంకజ్ సర్ కి తెలిస్తే ప్రాబ్లెమ్ అవుతుంది...

నరసింహం : ఎవరు చెప్తారు?? నేను చెప్పను... మీరు కూడా నోరు మూసుకుంటే... మీకు ప్రతి నెలా పంకజ్ మీకు ఇచ్చే చేరి 5,000 తో పాటు నేను ఇచ్చే 40,000 దొరుకుతాయి...

మందిర్ ఎంప్లాయిస్ ఇద్దరూ మౌనం వహించారు...

నరసింహం : ఆలోచించుకోండి... మీకు ప్రతి నెల మందిర్ ఇచ్చే జీతం కాకుండా ఇద్దరికి చెరో 45,000 దొరుకుతాయి... లేదంటే మీ గురించి నేను పోలీసులకి చెప్పి మీతో పాటు పంకజ్ గుప్తా ని కూడా అరెస్ట్ చేయిస్తాను... అప్పుడు ఎవరికీ ప్రయోజనం ఉండదు...

దాదాపు ఒక గంట తరువాత మందిర్ ఎంప్లాయిస్ ఇద్దరూ నరసింహం ఇచ్చిన ప్రపోసల్ కి ఒప్పుకున్నారు... నరసింహం వెంటనే వాళ్లకి తన ఇమెయిల్ ID ఇచ్చి... "వచ్చే బుధవారం నాకు ఇమెయిల్ రాగానే మీకు చెరో పది వేలు దొరుకుతాయి" అని చెప్పి వాళ్ళని వొదిలేసాడు...

మరుసటి బుధవారం మామూలుగానే పంకజ్ మందిర్ కి వెళ్ళాడు... తన మొబైల్ ఫోన్ ని కౌంటర్ ఇచ్చి మందిర్ లోపలికి వెళ్ళాడు... మందిర్ ఎంప్లాయ్ ఆ ఫోన్ ని కౌంటర్ వెనక రూమ్ లోకి తీసుకొని వెళ్లి కంప్యూటర్ కి కనెక్ట్ చేసి మొబైల్ ఫోన్ లోని గూగుల్ డ్రైవ్ ని ఓపెన్ చేసి అందులోని ఫైల్స్ ని కంప్యూటర్ లోకి డౌన్లోడ్ చేసి... జిమెయిల్ ఓపెన్ చేసి... పంకజ్ ఇచ్చిన ఇమెయిల్ ID కి ఆ ఫైల్స్ ని పంపాడు... ఆ తరువాత ఆ ఫైల్స్ ని ఇంకో ఇమెయిల్ లో నరసింహం ఇచ్చిన ఇమెయిల్ ID కూడా పంపారు... ఆ ఇమెయిల్ నరసింహం కి చేరింది... వెంటనే మాతా మందిర్ దగ్గర ఉన్న తన మనిషి కి ఫోన్ చేసి "కాంటర్ లో వ్యక్తి కి 20,000 ఇవ్వు..." అని అన్నాడు... నరసింహం మనిషి వెంటనే మందిర్ కౌంటర్ దగ్గరకి వెళ్లి "ఇక్కడ రాకేష్ బన్సల్ ఎవరు?" అని అడిగాడు... దానికి బదులుగా కౌంటర్ లో ని వ్యక్తి "నేనే... ఎం కావాలి?" అని అడిగాడు... నరసింహం మనిషి మౌనంగా అతని కి ఒక ప్యాకెట్ ఇచ్చి వెళ్ళిపోయాడు.

నరసింహం తనకు వచ్చిన ఇమెయిల్ ఓపెన్ చేసాడు... అందులో చాలా ఫైల్స్ ఉన్నాయి. వాటిని ఓపెన్ చేయబోతే పాస్ వర్డ్ అడిగింది... నరసింహం తన దగ్గర పనిచేసే ఒక సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీర్ ని పిలిచి "ఈ పాస్ వర్డ్ ని బ్రేక్ చేసి ఫైల్స్ ని ఓపెన్ చెయ్యి" అని అన్నాడు... ఆ సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీర్ ఒక 3 గంటలు కష్టపడి ఆ ఫైల్స్ ని ఓపెన్ చేసాడు... వాటిని చూసిన నరసింహం ముఖం వికసించింది... "ప్రతి వారం 20,000 దండగ కాదు" అని అనుకున్నాడు...

నరసింహం రకరకాల మార్గాలలో ఎన్నో మినిస్ట్రీస్... గవర్నమెంట్ డిపార్టుమెంట్స్ నుంచి సమాచారాన్ని సంపాదించసాగాడు... అలా సంపాదించిన సమాచారాన్ని డైరెక్ట్ గా గంగూలీ కి పంపకుండా... అతుల్ మాథుర్ కి పంపిస్తాడు... అతుల్ మాథుర్ ఆ డాక్యూమెంట్స్ ని మైక్రో డాట్స్ రూపంలోకి మార్చి వా మైక్రో డాట్స్ ని ఓల్డ్ బుక్స్ లో పొందుపరచి... సక్సేనా కి ఇస్తాడు... సక్సేనా ఆ బుక్ ని గురుగ్రామ్ తీసుకొని వెళ్లి ప్రవీణ్ బుక్ స్టోర్ లో ఇస్తాడు... అక్కడనుంచి రాజేంద్ర యాదవ్ ఆ బుక్ ని రాజీవ్ వర్మ సెక్రటరీ నటాషా కి ఇస్తాడు... నటాషా ఆ బుక్ ని ఓరియన్ గ్రూప్ లో ఒక సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీర్ చేత ఆ మైక్రో డాట్స్ ని STEGANO IMAGES గా మార్చి... నటాషా కి పంపిస్తాడు... నటాషా ఆ ఫైల్ ని రాజీవ్ వర్మ కి పంపిస్తుంది... రాజీవ్ ఆ ఫైల్ ని గంగూలీ కి పంపిస్తాడు... గంగూలీ ఆ ఫైల్ ని డీకోడ్ చేసి ఇన్ఫర్మేషన్ ని ఎక్స్ట్రాక్ట్ చేసి సరసమైన ధరకి మార్కెట్లో అమ్ముతాడు... నరసింహం ఇంత పెద్ద నెటవర్క్ ని తయారు చేయడానికి పెద్ద కారణం ఉంది... అతుల్ మధుర్ కి ఇమెయిల్ ఎవరు పంపుతారో తెలీదు... జస్ట్ ఇమెయిల్ వస్తుంది... ఈ చైన్ అఫ్ నెట్వర్క్ లో ఎవరైనా పట్టుబడితే... మిగతావాళ్లు ఈజీ గా తప్పిచుకుంటారు...

నరసింహం ఏర్పాటు చేసిన చైన్ అఫ్ నెట్వర్క్ చాలా కాలం గా చాలా బాగా నడిచింది... ఇన్ఫర్మేషన్ ని అమ్ముకుంటూ చాలా పెద్ద ఎత్తున డబ్బులు సంపాదించాడు... కొంత కాలం తరువాత న్యూ ఢిల్లీ లోని "పెద్ద మనుషుల సహాయ... సహకారాలతో" ఓరియన్ గ్రూప్ అఫ్ కంపెనీస్ స్టార్ట్ చేసాడు. దేశం లో పెద్ద పెద్ద వాళ్ళని పార్టనర్స్ గా చేర్చుకున్నాడు... ఒకరోజు... నరసింహానికి చాలా కాన్ఫిడెన్షియల్ ఇన్ఫర్మేషన్ దొరికింది... అదేమిటంటే... భారత ప్రభుత్వం దేశం లో బాగా వెనక పడిన ప్రాంతాలను అభివృద్ధి చెయ్యడానికి ఒక రోడ్ మ్యాప్ తయారు చేశారు... దాని ప్రకారం... నరసింహం ప్రాతినిధ్యం వహిస్తున్న నియోజక వర్గం లో ఒక పెద్ద పెట్రోకెమికల్ ప్లాంట్... ఇంకో నేచురల్ గ్యాస్ ప్లాంట్... వాటిని సంబంధించిన యాన్సిలరీ ఇండస్ట్రీస్... ఒక కొత్త సీ పోర్ట్... ని ప్లాన్ చేసింది... ఈ డెవలప్మెంట్ మొత్తం గౌతమ్ సొంత గ్రామమైన సింహపురి కి 20 కిలోమీటర్ల దూరం లో జరగబోతోంది... నరసింహం ఈ వార్త వినగానే ఎగిరి గంతేశాడు... ఒక్కసారిగా కొన్ని వేల కోట్లు సంపాదించుకునే అవకాశం దొరికింది... "ఈ దెబ్బతో నా నియోజకవర్గం నా ఫామిలీ సొంతం కాబోతోంది... ఈ డెవలప్మెంట్ చూపించి... రాబోయే 100 ఏళ్ల పాటు ఆ నియోజకవర్గం నా ఫామిలీ సొంతం చేసుకుంటాను" అని అనుకున్నాడు...

నరసింహం చాలా సీక్రెట్ గా తన నియోజకవర్గాన్ని పెద్ద ఎత్తున సర్వే చేయించాడు... ఆ సర్వే రిపోర్ట్ ని చాలా జాగ్రత్తగా పరిశీలించాడు... సింహపురి చాలా చిన్న పట్టణం... చాలా పాత పట్నం... ఆ ఊరు మొత్తానికి ఒకటే పెద్ద రోడ్... ఒకప్పుడు ఆ రోడ్ మీద పెద్ద పెద్ద ఇళ్ళు ఉన్నాయి... కాల క్రమేణా ఆ ఇళ్ళు స్ఠానం లో కొన్ని దుకాణాలు వెలిశాయి... ఇప్పుడు ఆ రోడ్ లో అతి తక్కువ ఇళ్ళు ఉన్నాయి... వీటిలో గౌతమ్ తాత గారు అతనికి ఇచ్చిన ఇల్లు కూడా ఉంది. పైగా ఆ రోడ్ లో గౌతమ్ ఇల్లే అన్నింటికన్నా బాగా పెద్దది... దాదాపు 2 ఎకరాల్లో ఉంటుంది... ఇంటి ముందు ఖాళీ స్థలం... ఇంటి వెనక పెరట్లో పశువుల కొట్టం ఉంటాయి... విశాలమైన ఇల్లు...

నరసింహం సింహపురి మెయిన్ రోడ్ లో ఒక పెద్ద షాపింగ్ సెంటర్... మల్టీప్లెక్స్ సినిమా కాంప్లెక్స్ కట్టాలని నిర్ణయించుకున్నాడు... ఆ వూరికి దగ్గర్లో రాబోయే సీ పోర్ట్ కి దగ్గర్లో వేర్ హౌసెస్ కట్టడానికి సరైన స్థలం ఎంచుకున్నాడు... ముందుగా లోకల్ MLA ని తన దగ్గరకి పిలిచి... "మన నియోజకవర్గానికి మహర్దశ పట్టబోతోంది... నాతో చేతులు కలిపితే... నీకు వందల కోట్లలో లాభం ఉంటుంది... సింహపురి మెయిన్ రోడ్ లో వీలైనన్ని షాప్స్... ఇళ్ళు మన బినామీ పేరు మీద వీలైనంత తక్కువ ధరకి కొనాలి... గవర్నమెంట్ మన ఏరియా లో డెవలప్మెంట్ ప్లాన్ అనౌన్స్ చెయ్యగానే మనం సింహపురి లో పెద్ద షాపింగ్ సెంటర్... మల్టీప్లెక్స్ సినిమా హాల్స్ కట్టడం మొదలెడదాము... త్వరలో మన ఊరి పక్కన రాబోయే పోర్ట్ కి దగ్గరలో పొలాలు కొనండి... అక్కడ వేర్ హౌసెస్... కంటైనెర్స్ పార్క్ కడదాం... కొన్ని ఎయిర్ కండిషన్డ్ వేర్ హౌసెస్ కూడా కడదాం... విపరీతంగా లాభం ఉంటుంది... నీకు మంచి షేర్ ఇస్తాను... చాలా సీక్రెట్ గా పని మొదలుపెట్టు..." అని చెప్పాడు... లోకల్ MLA ఆనందంగా వెళ్ళాడు...

రెండు నెలలు కష్టపడి లోకల్ MLA నరసింహానికి కావాల్సిన డీటైల్స్ అన్ని తయారు చేసాడు... సింహపురి మెయిడ్ రోడ్ లో చాలా మంది షాప్ ఓనర్స్... ఇంటి ఓనర్స్... తమ ప్రాపర్టీస్ అమ్మడానికి రెడీ అయ్యారు... MLA గౌతమ్ సవతి తమ్ముళ్ళని పిలిచి వాళ్ళు ఉంటున్న ఇంటి ని... వాళ్ళ 15 ఎకరాల పొలాలు... రైస్ మిల్ అమ్మమని చెప్పాడు... వాళ్ళు "సరైన ధర వస్తే అమ్మేస్తాము...కానీ... ఆ ఇల్లు మా సవతి అన్న గౌతమ్ పేరు మీద ఉంది" అని అన్నారు... గౌతమ్... అతని బ్యాక్ గ్రౌండ్ గురించి అస్సలు తెలియని ఆ లోకల్ MLA "మీరు గౌతమ్ ని ఒప్పించి మీ ఆస్తి మొత్తం మాకు అమ్మితే... మీకు మంచి ధర ఇవ్వడమే కాకుండా... మేము కట్టబోయే షాపింగ్ సెంటర్ లో వాటా కూడా ఇస్తాము..." అని ఆశ పెట్టాడు...దాంతో గౌతమ్ సవతి తమ్ముళ్లు గౌతమ్ ని ఎలా మోసం చేసి ఆస్తి మొత్తం కొట్టెయ్యలో ప్లాన్ వెయ్యసాగారు... ఆసమయంలో వాళ్ళు తమ సొంత స్వార్ధ ప్రయోజనానికి వేస్తున్న ప్లాన్ ఎంత పెద్ద అనర్ధాన్ని తెచ్చి పెట్ట

PART - 10 - THE DEAL

రియల్ ఎస్టేట్ బిజినెస్... ఒకప్పుడు ఈ బిజినెస్ ఎక్కువగా పెద్ద పెద్ద సిటీస్ కి మాత్రమే పరిమితం అయ్యింది... వ్యాపారం చాలా మందకొడిగా ఉండేది. భూముల ధరలు మధ్యతరగతి వాళ్లకి అందుబాటులో ఉండేవి... 200 చదరపు గజాలు... 270... 300... 400... చదరపు గజాల స్థలాలు మధ్య తరగతి కుటుంబాలకి వూరికి కొంచం దూరం లో దొరికేవి... తెలుగు రాష్ట్రాల్లో 1995 తరువాత రియల్ ఎస్టేట్ వ్యాపారం ఊపందుకుంది. హైదరాబాద్ లో కొత్తగా హై టెక్ సిటీ కట్టడం... సాఫ్ట్ వేర్ ఇండస్ట్రీ రావడం... శంషాబాద్ లో కొత్త ఎయిర్పోర్ట్... ఈ డెవలప్మెంట్స్ హైదరాబాద్ పరిసరప్రాతాలలో భూములకు ధరలు పెంచేసాయి. ఒకప్పుడు మెహదీపట్నం దగ్గర ఒక బోర్డు ఉండేది... "యూనివర్సిటీ అఫ్ హైదరాబాద్ - 17 కిలోమీటర్స్" ... ఆ రోజుల్లో మెహదీపట్నం - గచ్చిబౌలి INDIAN IMMUNOLOGICALS INSTITUTE మధ్యలో అన్ని కొండలు... గుట్టలు... రాళ్లు... రప్పలు... ఉండేవి... ఆ 17 కిలోమీటర్స్ సింగల్ రోడ్ మీద అన్ని రకాల వాహనాలు తిరిగేవి... రాత్రి 7 గంటల తరువాత ఆ రోడ్ లో ఎవరూ వెళ్ళడానికి సాహసించేవారు కాదు... ఇప్పుడు ఆ ఏరియా గుర్తుపట్టలేనంతగా మారిపోయింది... దీనికి తోడుగా ఎప్పుడైతే ఔటర్ రింగ్ రోడ్ మొదలయ్యిందో... హైదరాబాద్ చుట్టూ ఉన్న చిన్న చిన్న గ్రామాలలో భూముల ధరలకు రెక్కలు వచ్చి ఎకరం ధర కోట్లలో పలక సాగింది... నెమ్మదిగా ఈ రియల్ ఎస్టేట్ వ్యాపారం పెద్ద నగరాల నుంచి చిన్న నగరాలు... టౌన్... పల్లెటూర్లకు పోయింది... ధరలు విపరీతంగా పెరగడం తో కొంత మంది రైతులు సంవత్సరానికి రెండు లేదా మూడు పంటలు పండే భూములని అమ్మేసి పెద్ద నగరాలకు వెళ్ళసాగారు... ఒకసారి న్యూ ఢిల్లీ దగ్గరలోని గురుగ్రం లో ఒక రైతు నేషనల్ హై వే కి పక్కనున్న తన 4 ఎకరాల పొలాన్ని ఒక డెవలపర్ కి అమ్మడు... ఆ డెవలపర్ పెద్ద పెద్ద బస్తాల్లో Rs. 1000 కట్టలు తెచ్చి ఆ రైతు ముందు పెట్టాడు... ఆ రోజుతో ఆ రైతు కుటుంబ తలరాత మారిపోయింది...

డెవలప్మెంట్ పేరుతో రాజకీయనాయకుల దోపిడీ మొదలయ్యింది... అప్పటిదాకా రాజకీయ నాయకులు పరోక్షంగా వ్యాపారాలు చేసేవారు... ముఖ్యంగా తమ ఫామిలీ మెంబెర్స్... రెలెటివ్స్... ఫ్రెండ్స్... తమ దగ్గర పనిచేసే ఉద్యోగులు ని బినామీలు గా పెట్టుకుని వ్యాపారం చేసేవారు... అందులో కొన్ని సమస్యలు వచ్చాయి... కొంత మంది బినామీలు ఎదురుతిరగడంతో రాజకీయనాయకులు సంపాదించిన ఆస్తి మొత్తం పర హస్త గతమయ్యింది... ఇది గమనించిన రాజకీయ నాయకులు తామే డైరెక్ట్ గా అన్ని రకాల వ్యాపారాల్లో దూరసాగారు... ప్రస్తుతం కొంత మంది పెద్ద పెద్ద వ్యాపారస్తులు కూడా ప్రత్యక్ష రాజకీయాల్లోకి ప్రవేశించసాగారు... కొంత మంది నేరుగా MLA... లోకసభ MP గా పోటీచెయ్యసాగారు... బాగా ధనవంతులు కొంత మంది రాజ్యసభ MP పదవులు కొనుక్కున్నారు... 2004 సంవత్సరం తరువాత రియల్ ఎస్టేట్ బిజినెస్ లో రాజకీయ నాయకుల ప్రమేయం విపరీతంగా పెరిగిపోయింది... చిన్న చిన్న పట్టణాలలో కూడా పెద్ద పెద్ద అపార్టుమెంట్ కాంప్లెక్స్ కట్టడం మొదలెట్టారు... MLA ... MP లు మంత్రులు... తాము సంపాదించిన నల్ల ధనాన్ని దాచుకోవడానికి... లేదా నల్ల ధనాన్ని తెలుపుగా మార్చుకోవడానికి రియల్ ఎస్టేట్ బిజినెస్ బాగా ఉపయోగపడింది... ఒక రకంగా చెప్పాలంటే బిల్డర్ మాఫియా పుట్టింది. భూముల ధరలు నిర్ణయించడం... క్రయ... విక్రయాలు నియంత్రించడం... వివిధ పద్ధతుల్లో ప్రజల ఆస్తులు వశపరచుకోవడం... నల్ల ధనం తయారుచేయడం... మొదలయ్యింది... దేశంలో నల్లధనం గంగా నది ప్రవాహానికి పోటీ పడసాగింది... సింహపురిలో జరగబోయే డెవలప్మెంట్ గురించి బయటకు పొక్కకుండా నరసింహం చాలా జాగ్రత్తలు తీసుకున్నాడు. ముందుగా సింహపురి MLA ని ఢిల్లీ పిలిపించాడు.

నరసింహం: ప్రస్తుతం నీ ఆస్తి విలువ ఎంత?

MLA : నీకు తెలియంది ఏముంది అన్నా... మొన్న జరిగిన ఎలక్షన్స్ లో Rs.50 కోట్లు ఖర్చు పెట్టాను... గెలిచాను... ఎవరో పెద్దమనిషి అన్నట్లు... "ఎలక్షన్స్ లో ఓడిపోయిన వాడు తాను ఎలక్షన్ పెట్టిన ఖర్చు తలచుకొని కౌంటింగ్ సెంటర్ దగ్గర ఏడుస్తాడు... అదే ఎలక్షన్ లో గెలిచిన వాడు... పెట్టిన ఖర్చు రాబోయే 5 ఏళ్లలో వెనక్కి వస్తుందో లేదో తెలియక ఇంటికెళ్లి ఎవరూ చూడకుండా ఏడుస్తాడు..." నా పరిస్థితి అయోమయంగా ఉంది... ఎలక్షన్స్ లో గెలిచి ఏడాది దాటింది. ఇప్పటిదాకా మినిస్టర్ పదవి కాదు కదా... ఏ కార్పొరేషన్ చైర్మన్ పొజిషన్ కూడా దక్కలేదు... అప్పులిచ్చిన వాళ్ళు అడగడం మొదలెట్టారు... ఖర్చు పెట్టిన Rs.50 కోట్ల తో పాటు ఇంకో నాలుగేళ్లలో రాబోయే ఎన్నికల కోసం ఇంకో Rs.50 కోట్లు సంపాదించాలి... లేకపోతే MLA గా గెలిచి ప్రయోజనం ఉండదు...

నరసింహం: నీకు నేను వెంటనే నీ అప్పులన్నీ తీరుస్తాను... అంతే కాదు... మళ్ళీ ఎలక్షన్స్ లో నీకు అయ్యే ఖర్చు మొత్తం నేనే పెడతాను... నువ్వు గెలిచేలా చేస్తాను... అంతేకాదు... నీకు దాదాపు ఒక Rs.200 కోట్లు సంపాదించే మార్గం చెప్తాను... కుదిరితే నీకు ఒక మంత్రి పదవి కూడా ఇప్పిస్తాను... నేను చెప్పినట్లు చేస్తావా...

MLA (కుర్చీలోంచి లేచి నరసింహం కాళ్ళ మీద సాష్టాంగపడి): అన్నా... నువ్వు నాకు ఇంత సహాయం చేస్తానంటే... ఇదిగో... జీవితాంతం ఇలాగే నీకాళ్ళ దగ్గర పడివుంటాను.

నరసింహం: నీ నియోజకవర్గం గురించి నీకు ఎంత తెలుసు?

MLA : బాగా తెలుసు అన్నా... ప్రతి గ్రామ పంచాయితి లో నాకు బాగా తెలిసిన వాళ్ళు ఉన్నారు. ఎటువంటి ఇన్ఫర్మేషన్ కావాలన్న క్షణాలమీద తెప్పించగలను...

నరసింహం: ఇప్పుడు నేను నీకు ఒక టాప్ సీక్రెట్ చెప్తాను... ఇది నువ్వు ఎవ్వరికీ తెలియనివ్వకూడదు... రాబోయే పార్లమెంట్ శీతాకాల సమావేశాల్లో గవర్నమెంట్ ఒక కొత్త బిల్లు ప్రవేశపెట్టబోతోంది... ఆ బిల్లు పాస్ అయితే... మన దేశంలో దాదాపు 100 చిన్న... పెద్ద పట్టణాలు స్మార్ట్ సిటీస్... శాటిలైట్ సిటీలు గా మార్చే ప్రోగ్రాం వచ్చే ఏప్రిల్ నుంచి మొదలవుతుంది... శీతాకాల సమావేశాలకు ఇంకో 6 నెలల సమయం ఉంది... నాకు దొరికిన సమాచారం ప్రకారం... నీ నియోజకవర్గంలో సింహపురి సముద్ర తీరాన ఒక పోర్ట్... ఆ పోర్ట్ కి దగ్గరలో ఒక పెట్రో కెమికల్ ఇండస్ట్రీ రాబోతోంది... నువ్వు నాతో చెయ్యి కలిపితే... నీ జీవితమే మారిపోతుంది...

MLA : అన్నా... నువ్వు ఏమి చెయ్యమంటే అని చేస్తాను...

నరసింహం : సింహపురి మెయిన్ రోడ్ లో ఉన్న ఇళ్ళు... షాప్స్... మొత్తం ఎన్ని ఎకరాల్లో ఉన్నాయో... తెలుసా?

MLA : దాదాపు 200 ఎకరాల ఏరియా లో ఉంటాయి... మొత్తం రెండు వీధులు... చాలా పాత ఇళ్ళు...

నరసింహం : చాలా జాగ్రత్తగా ఆ రెండు వీధులు మొత్తం మనం కొనెయ్యాలి... నాకు అర్జెంటు గా కొన్ని విషయాలు తెలియాలి...

MLA : చెప్పన్నా... నీకు ఏ వివరాలు కావాలంటే ఆ వివరాలు వెంటనే కనుక్కొని చెప్తాను... నరసింహం చాలా సేపు సింహపురి MLA కి బాగా అర్థమయ్యేలాగా తనకి ఏ ఏ డీటెయిల్స్ కావాలో చెప్పాడు... అది విన్న MLA కి బుర్ర తిరిగిపోయింది... "నీకు నెల రోజులు టైం ఇస్తున్న... ఈ డీటెయిల్స్ ఎవ్వరికీ అనుమానం రాకుండా తీసుకొని రా..." అని ఆర్డర్ వేశాడు. MLA సింహపురి చేరుకొని నరసింహం చెప్పిన పని మొదలుపెట్టాడు... అది అంత సులువైన పని కాదు... చాలా కష్టపడ్డాడు... ఒక నెల రోజుల పాటు నిద్ర ఆహారాలు మానేసి నరసింహం చెప్పిన పని పూర్తి చేసి న్యూ ఢిల్లీ చేరుకున్నాడు... MLA తీసుకొని వచ్చిన డీటెయిల్స్ ని నరసింహం చాలా జాగ్రత్త గా పరిశీలించాడు... సింహపురి... ఆ ఊరి చుట్టుపక్కల గ్రామాలని సర్వే నంబర్స్ ప్రకారం చాలా డిటైల్డ్ గా ఉన్నాయి... సింహపురి మ్యాప్ లో రెసిడెన్షియల్... కమర్షియల్ ప్రాపర్టీస్ ని చాలా క్లియర్ గా ఉన్నాయి. రిజిస్ట్రార్ అఫ్ ప్రాపర్టీస్ ఆఫీస్ లో దొరికిన డీటెయిల్స్ ప్రకారం... చివరిసారిగా జరిగిన రిజిస్ట్రేషన్ డీటెయిల్స్ ప్రకారం ప్రతి ఏరియా రియల్ ఎస్టేట్ సర్కిల్ రేట్స్ ని నిర్ణయించారు... ముఖ్యంగా సింహపురి మెయిన్ రోడ్ లో ప్రాపర్టీస్ మొత్తం 265 ఎకరాల్లో వుంది... చాలా వరకు కమర్షియల్ ప్రాపర్టీస్... జనరల్ స్టోర్స్... బుక్ షాప్స్... మెడికల్ షాప్స్... హార్డువేర్ షాప్స్... కొన్ని బ్యాంక్స్... కొన్ని గవర్నమెంట్ ఆఫీసులు... ప్రతి ప్రాపర్టీ ఓనర్ పేరు... ఆ ఓనర్ ఆర్ధిక పరిస్థితి... ప్రాపర్టీ ఎంతమంది పేరు మీద ఉంది... అమ్మడానికి ఎంత మంది రెడీ గా ఉన్నారు... పూర్తి డీటెయిల్స్ ఉన్నాయి... సింహపురి ఊరి బయట ఉన్న పొలాలు... పోరంబోకు స్థలాలు... గవర్నమెంట్ అసైన్డ్ భూములు... వాటి సర్వేనెంబర్ వాటి ప్రస్తుత విలువ... పూర్తి వివరాలు ఉన్నాయి.

నరసింహం: మెయిన్ రోడ్ లో ఎంత మందికి బ్యాంకు లోన్స్ వున్నాయి?

MLA : దాదాపు అన్ని షాప్స్ వాళ్లకి ఎదో ఒక లోన్ నడుస్తోంది...

నరసింహం: పెద్ద అమౌంట్ లో లోన్ ఎంతమందికి వుంది?

MLA : కనుక్కొని చెప్తాను...

నరసింహం: వెంటనే కనుక్కో... లోన్ అమౌంట్ పెద్దదైతే... నేను నా పలుకుబడి ఉపయోగించి బ్యాంకు ద్వారా ఆ షాప్ ఓనర్స్ కి డిమాండ్ నోటీసు పంపించే ఏర్పాటు చేస్తాను... దాంతో ఆ షాప్స్ ఓనర్స్ డబ్బులు అవసరమయి వాళ్ళు మనం చెప్పిన ధరకి అమ్మడానికి సిద్ధమవుతారు. బయట మార్కెట్ నుంచి ఎవరైనా అప్పులు తీసుకొని ఉంటే చెప్పు... ఆ ఏరియా లో నో మనీ లెండర్లు అందరూ నాకు బాగా తెలుసు. నేను వాళ్లకి ఫోన్ చేసి షాప్ ఓనర్స్ మీద అటువైపునుంచి కూడా ప్రెషర్ పెడతాను... ఎలాగైనా మనం మెయిన్ రోడ్ మొత్తం కొనెయ్యాలి... అప్పుడే అందరికి లాభం ఉంటుంది... ఎవరికి అనుమానం రాకుండా ఊరి బయట పోరంబోకు స్థలాలు... గవర్నమెంట్ అసైన్డ్ భూములు మన ఆధీనంలో కి తీసుకోవాలి... ఇవి కాకుండా ఊరిబయట సముద్రానికి దగ్గరలో కనీసం ఇంకో 500 ఎకరాలు కావాలి... మనం ఏ సర్వే నంబర్స్ లో భూములు మనకి అనుకూలమో చూడు... మెయిన్ రోడ్ మీద స్థలం కొనాలంటే ఎకరాకు 3 కోట్లు చొప్పున Rs.1000 కోట్ల దాకా కావాలి... ఊరిబయట పంటపొలాలు కొనాలంటే ఇంకో Rs.1200... కోట్ల రూపాలు రకరకాల ఖర్చులకి ఇంకో Rs.200 కోట్లు అనుకున్నా... మనకి దాదాపు Rs.2500 కోట్ల రూపాలు అవసరం... ఇందులో వైట్ మనీ సగం... బ్లాక్ మనీ సగం రెడీ చేసుకోవాలి...

ఆ అంకె వినగానే MLA కి గొంతు తడి ఆరిపోయింది... 'ఆమ్మో...Rs.2500 కోట్లు... అంత డబ్బు కాళ్ళ చూడాలంటే ఎన్ని జన్మలు ఎత్తాలి?' అని మనసులో అనుకున్నాడు... ఆ రోజు నుంచి మూడు నెలల పాటు నరసింహం చాలా కస్టపడి Rs.1500 కోట్ల రూపాయల నల్లధనాన్ని పోగేసాడు... ఆ డబ్బు మొత్తాన్ని ఒక పెద్ద కంటైనర్ లో భద్రపరచి ఒక రహస్య ప్రదేశంలో దాచి పెట్టాడు... ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు సింహపురి కి పంపిస్తాడు... బ్లాక్ లో ఇవ్వడానికి డబ్బులు రెడీ అయ్యాయి... వెంటనే ఓరియన్ డెవెలపర్స్ అని ఒక కొత్త కంపెనీ ని స్థాపించాడు... తన ఓరియన్ గ్రూప్ లోంచి ఆ కంపెనీ కి Rs.500 కోట్ల రూపాయలు ట్రాన్స్ఫర్ చేసాడు... సింహపురి మెయిన్ రోడ్ లో ప్రాపర్టీస్ కొన్న తరువాత వాటిని బ్యాంకు లో తనఖా పెట్టి తనకి కావాల్సినంత లోన్ వచ్చేలా ఏర్పాటు చేసుకున్నాడు... ఈ విధంగా డబ్బులు రెడీ అయ్యాయి... ఇదంతా చాలా సీక్రెట్ గా జరిగిపోయింది... ముందుగా... నరసింహం తన పలుకుబడి ఉపయోగించి సింహపురి మెయిన్ రోడ్ వ్యాపారస్తులకు బ్యాంకుల ద్వారా నోటీసులు వెళ్లేలా చేసాడు... ఆ వ్యాపారస్తులు కంగారుపడి బ్యాంకు కి వెళ్లారు... వాళ్ళకి ఆ బ్యాంకు మేనేజర్ "మీ లోన్స్ అమౌంట్స్ పెరిగిపోతున్నాయి... మీరు కనీసం 50% లోన్ అమౌంట్ కట్టెయ్యండి... కావాలంటే ఇంకో మూడు నెలల తరువాత మళ్ళీ టాప్ అప్ లోన్ తీసుకోవచ్చు" అని బ్యాంకు మేనేజర్ చెప్పాడు... ఇది చాలదన్నట్లు మనీ లెండర్లు కూడా తమ దగ్గర తీసుకున్న లోన్స్ క్లియర్ చెయ్యమని ఫోన్స్ చేయసాగారు... దీంతో మెయిన్ రోడ్ వ్యాపారస్తులు ఒక్కసారిగా ఉక్కిరిబిక్కిరి ఆయారు... ఏమి చెయ్యాలో తెలియాలేదు... ఒకేసారి అన్ని రకాల లోన్స్ తీర్చాలంటే సరిపోయే డబ్బు ఎవరి దగ్గర లేదు... ఇది కాకుండా సింహపురి వాసులకి "మూలిగే నక్క మీద తాటిపండు పడడం" అంటే ఏమిటో తెలిసింది... ఆ రోజు నవంబర్ నెల... 8వ తారీఖు... మంగళవారం రాత్రి... ఎనిమిది గంటల సమయం... ముందస్తు అనౌన్సమెంట్ ఏమి లేకుండా ఒకేసారి అన్ని న్యూస్ చానెల్స్ లో దేశ ప్రధానమంత్రి దర్శనమిచ్చి "మిత్రులారా... ఈ రోజు రాత్రి 12 గంటల నుంచి ₹1000 మరియు ₹500 నోట్లు చెలామణి అవ్వవు..." అని సెలవిచ్చాడు... దీనిని DEMONETIZATION అని అంటారు... దీనివల్ల భారత దేశ ఆర్ధిక వ్యవస్థ లో నల్లధనం మటుమాయమవుతుంది... ఎలక్ట్రానిక్ ట్రాన్సక్షన్స్ పెరుగుతాయని... దొంగనోట్ల చలామణి ఆగిపోతుంది... ఆర్థిక వ్యవస్థ బాగుపడుతుందని అభిప్రాయపడ్డారు... అయితే ఈ DEMONETIZATION అనుకున్న ఫలితాలు ఇవ్వలేదని నిపుణులు... ఆర్థికవేత్తలు అభిప్రాయపడ్డారు...

ఈ వార్త విన్న దేశ ప్రజలకు ముందుగా DEMONETIZATION అంటే ఏమిటో అర్ధం కాలేదు... దేశంలో నల్లధనం పోగేసుకున్న వాళ్లకు ఆ డబ్బు ఏమి చేయాలో తెలియలేదు... కొంతమంది పెద్ద పెద్ద వ్యాపారస్తులు దిక్కుతోచక న్యూ ఢిల్లీ లో ఒక పెద్దమనిషికి ఫోన్ చేశారు... ఆయన "DEMONETIZATION అమలులో రావడానికి ఇంకా 4 గంటల టైం వుంది... ఈ లోపల మీరు వీలైనంత గా మీ నల్ల ధనాన్ని బంగారలోకి మార్చుకోండి" అని ఒక సలహా ఇచ్చాడు... అంతే... చాలా మంది ఆ రాత్రికి రాత్రే తమ డబ్బుని బంగారం లోకి మార్చేసుకున్నారు... మరుసటి రోజు నుంచి ఎవరూ కూడా పెద్ద మొత్తం బ్యాంకు లో డిపాజిట్ చెయ్యలేరు... సోర్స్ అఫ్ ఇన్కమ్ చూపించాలి... టీవీ లో ఈ న్యూస్ చూసిన వెంటనే నరసింహం స్టేట్ బ్యాంకు అఫ్ ఇండియా లో పనిచేస్తున్న పళణివేలు కి ఫోన్ చేసాడు... "నా దగ్గర చాలా పెద్ద అమౌంట్ ఉంది... నోట్లు అన్ని... ₹1000 & ₹500... ఇప్పుడు అర్జెంటు గా వీటిని కొత్త నోట్లుగా ఎలా మార్చాలి?" అని అడిగాడు. దానికి బదులుగా పళణివేలు "నాకు కొంచం టైం ఇవ్వండి... ఒక గంటలో ఫోన్ చేస్తాను" అని అన్నాడు. నరసింహం ఎంతో మంది కి ఫోన్ చేసాడు... ఎవ్వరికీ అర్ధం కాలేదు... దాదాపు 11 గంటల సమయంలో పళణివేలు స్వయంగా నరసింహం ఇంటికి వచ్చాడు...

పళణివేలు : మీ దగ్గర ఎంత అమౌంట్ ఉంది?

నరసింహం : Rs.1500 కోట్లు... అర్జెంటు గా ఈ అమౌంట్ ని కొత్త నోట్లలోకి మార్చాలి... లేకపోతే నేను పూర్తిగా మునిగిపోతాను...

పళణివేలు: సోమవారం నుంచి బ్యాంకు లో జనాలు తమ దగ్గరున్న పాత నోట్లు బ్యాంకు లో మార్చుకోవొచ్చు... అయితే... మీ దగ్గరున్న అమౌంట్ ని మార్చాలంటే... డైరెక్ట్ రూట్ లో కుదరదు... మీ డబ్బులు ఎక్కడున్నాయి...

నరసింహం : ఆంధ్ర ప్రదేశ్ లో జాగ్రత్తగా ఉంచాను...

పళణివేలు: గవర్నమెంట్ కొత్త నోట్లని దేశం లోనే అన్ని బ్యాంకు బ్రాంచెస్ కి పంపిస్తుంది... మీకు ఆంధ్ర ప్రదేశ్ లో ఎంతమంది బ్యాంకు మేనేజర్స్ తెలుసు?

నరసింహం: చాలా మంది...

పళణివేలు : మీరు ఆ బ్రాంచ్ మేనేజర్స్ తో డీల్ మాట్లాడుకోండి... ప్రతి కోటి రూపాయలకి 5% అంటే... 5 లక్షలు ఇస్తానని చెప్పండి... వాళ్ళు మీ పాత నోట్లు తీసుకొని దొంగ దారిన కొత్త నోట్లు ఇస్తారు... ఇంతకు మించి మంచి ప్లాన్ లేదు...

నరసింహం వెంటనే సింహపురి MLA కి ఫోన్ చేసి శ్రీకాకుళం... విజయనగరం... విశాఖపట్నం... ఉభయ గోదావరి జిల్లాల్లో వీలైనంత మంది బ్యాంకు మేనేజర్స్ ని కాంటాక్ట్ చేసి పాత నోట్లని కొత్త నోట్లలోకి మార్చడానికి డీల్ మాట్లాడమని చెప్పాడు... MLA ఆ రోజు రాత్రి దాదాపు 20 మంది పెద్ద బ్యాంక్స్ కి చెందిన బ్రాంచ్ మేనేజర్స్ ని కాంటాక్ట్ చేసి డీల్ చెప్పాడు... కొంతమంది 5% తీసుకొని కొత్త నోట్లు ఇవ్వడానికి ఒప్పుకున్నారు... ఇంకొంత మంది 10% అడిగారు... ఈ విషయాన్ని నరసింహానికి ఫోన్ చేసి చెప్పాడు... ఇది విన్న నరసింహం " అందరికి 10% ఇస్తానని చెప్పు... పని వెంటనే అవ్వాలి... మన దగ్గరున్న 1500 కోట్ల పాత నోట్లు దొంగ దారిన బ్యాంకు లోకి చేరాలి... మన దగ్గరకి కొత్త నోట్లు చేరాలి..." అని చెప్పాడు... MLA చాలా కష్టపడ్డాడు... అంత ఈజీ గా పని కాలేదు... కంటైనర్ లో దాచిన డబ్బులు లెక్క ప్రకారం బయటకి తియ్యడం... బాగా నమ్మకస్తుడికి అప్పగించడం... వాడు డైరెక్ట్ గా బ్యాంకు కి వెళ్లి పాత నోట్లు ని మార్చి కొత్త నోట్లు తీసుకొని వచ్చేలా చూడడం... కొత్త నోట్లు ఇంకో చోట చాలా జాగ్రత్తగా దాచడం... అంత లెక్క ప్రకారం జరిగేలా చూసుకోవడం... పగలు... రాత్రి... నిద్రపోకుండా చాలా కష్టపడ్డాడు... డిమోనిటైజేషన్ నరసింహానికి చాలా బాగా ఉపయోగపడింది... వెంటనే రంగంలోకి దిగాడు...సింహపురి లోని మెయిన్ రోడ్ వ్యాపారస్తుల అసోసియేషన్ మెంబెర్స్ ని కలిసాడు...

నరసింహం ; డిమోనిటైజేషన్ వల్ల మీకు ఏదైనా ఇబ్బంది కలిగిందా?

మెంబెర్ 1 : చాలా కష్టం గా ఉందండి... ఇది వరకు జనాలు డబ్బులు ఇచ్చి సరుకులు కొనేవాళ్ళు... ఇప్పుడు అందరూ గూగుల్ పే... ఫోన్ పే... PAYTM... వాడుతున్నారు... దీంతో మా కాష్ రొటేషన్ ఆగిపోయింది. మేము బయట మార్కెట్ లోంచి లోన్స్ తీసుకున్నాము... వాళ్లకి కాష్ లోనే పేమెంట్ ఇవ్వాలి... చెక్ కుదరదు... మా దగ్గర కొత్త నోట్లు రావడం లేదు... పాత్ నోట్లు పోవడం లేదు... మెంబెర్ 2: ఇది కాకుండా మా దగ్గర బ్లాక్ మనీ ఉంది... బ్యాంకు లో డిపాజిట్ చెయ్యలేని పరిస్థితి...

నరసింహం: మీ బ్లాక్ మనీ ని నేను మారుస్తాను... 20% ఖర్చు అవుతుంది... మీకు ఇష్టమైతే నేను చూసుకుంటాను.

మెంబెర్ 3: మాకు బ్యాంకు నుంచి నోటీసులు వచ్చాయి... లోన్ రి పేమెంట్ చేయమంటున్నారు... బిజినెస్ సరిగ్గా నడవడం లేదు... ప్రతి రోజూ బ్యాంకు దగ్గర లైన్ నుంచొని పాత నోట్లు మార్చుకుంటున్నాము... టైం బాగా వేస్ట్ అవుతోంది...

నరసింహం: సింహపురి లో ఒక పెద్ద షాపింగ్ కాంప్లెక్స్ కట్టాలని అనుకుంటున్నాను... మెయిన్ రోడ్ లోని మీ షాప్స్ నాకు అమ్మితే... మీకు డబ్బులు ఇవ్వడమే కాకుండా... నేను కట్టబోయే షాపింగ్ సెంటర్ లో మీరు బిజినెస్ చేసుకోవడానికి షాప్స్ ని ఉచితంగా ఇస్తాను... ఇప్పుడు మీ షాప్స్ కి అంత విలువ లేదు... అదే మీరు షాపింగ్ సెంటర్ లో షాప్ పెట్టుకుంటే... బిసినెస్ బాగుంటుంది... ఇక్కడ చుట్టూ పక్కల 20 ఊళ్లలో ఎక్కడా పెద్ద సైజు షాపింగ్ మాల్... మల్టీప్లెక్స్ సినిమా లేకపోవడం తో అందరూ ఇక్కడికే వస్తారు... ఆలోచించండి... మీరు ప్రస్తుతం బ్యాంకు లో లోన్ అమౌంట్ కట్టాలంటే డబ్బులు కావాలి... మీ లో కొంతమంది మార్కెట్ నుంచి ఎక్కువ రేట్ లో లోన్స్ తీసుకున్నారు... నేను మీకు ఇచ్చే డబ్బులతో మీ లోన్స్ తీర్చుకోండి... రెండేళ్లలో మీకు షాప్స్ హ్యాండ్ ఓవర్ చేస్తాను... ఆలోచించుకొని చెప్పండి...

నరసింహం వాళ్లకి మెయిన్ రోడ్ లో ప్రతి ఎకరానికి ఎంత ఇవ్వాలనుకుంటున్నాడో చెప్పాడు... వైట్ లో ఎంత అమౌంట్... బ్లాక్ లో ఎంత అమౌంట్ ఇస్తాడో కూడా చెప్పేసాడు... ఆ డీల్ చాలా మందికి నచ్చింది... కొంత మంది ఎక్కువ అమౌంట్ అడిగారు... బేరసారాలు జరిగాయి... చివరికి వ్యాపారస్తులు తమ ప్రాపర్టీ ని అమ్మడానికి ఒప్పుకున్నారు... అయితే... షాప్స్ మధ్య లో కొన్ని ఇళ్లు కూడా ఉన్నాయి... కొంత మంది అమ్మడానికి ఒప్పుకున్నారు... 12 మంది ఒప్పుకోలేదు... నరసింహం వాళ్ళని ఒక్కొక్కరిని పిలిచి మాట్లాడాడు... నచ్చచెప్పాడు... అందరికి షాపింగ్ సెంటర్ లో షాప్స్ కూడా ఇస్తానని చెప్పాడు... కొందరు 8 మంది ఒప్పుకున్నారు... ముగ్గురు ఎదురు తిరిగారు... నరసింహానికి సహనం నశించింది... ఆ మూడు ఫామిలీస్ మీద అటాక్స్ చేయించాడు... రోడ్ మీద మోటార్ బైక్ కి యాక్సిడెంట్స్... ఊరి బయట కార్ ని లారీ గుద్దడం... మార్కెట్ లో కూరలు కొనుక్కోవడానికి వెళ్లిన వాళ్ల మీద అలగాజనం అసభ్యంగా ప్రవర్తించడం... ఆడవాళ్ళని ఏడిపించడం... రకరకాలుగా హింసించాడు... ఆ మూడు ఫామిలీస్ కి నెమ్మదిగా అర్ధమయ్యింది... వాళ్ళు దారిలోకి వచ్చారు... నరసింహం పెట్టిన కండిషన్స్ కి ఒప్పుకున్నారు... చివరికి మిగిలింది గౌతమ్ సవతి తల్లి... సవతి తమ్ముళ్లు... నరసింహం సింహపురి లో వున్నప్పుడు వాళ్ళు ఊళ్ళో లేరు... నరసింహం సింహపురి MLA ని పిలిచి "ఆ గోపాలరావు ఫామిలీ విషయం ముక్కు చోసుకో... ఒక 20 రోజుల్లో మెయిన్ రోడ్ ప్రాపర్టీస్ కి సంభందించిన రిజిస్ట్రేషన్ పూర్తి అయ్యేలా చూసుకోవాలి... త్వరలోనే పార్లమెంట్ శీతాకాల సమావేశాలు మొదలవుతాయి... అంతకు ముందే మెయిన్ రోడ్ మన సొంతం కావాలి... పైగా పొలాలు కూడా కొనాలి... నేను మళ్ళీ ఇంకో వారం రోజుల్లో వస్తాను... అప్పుడు పొలాల సంగతి చూడాలి. పార్లమెంట్ లో బిల్ ప్రవేశ పెట్టె ముందు కాబినెట్ అప్రూవల్ కి వస్తుంది... దానికి ముందే మనం అన్ని పనులు పూర్తి చెయ్యాలి..." MLA గౌతమ్ సవతి తమ్ముళ్ళని పిలిచి...

MLA : మీకు తెలిసే ఉంటుంది... మెయిన్ రోడ్ లో అందరూ తమ ప్రాపర్టీస్ అమ్మడానికి ఒప్పుకున్నారు... నరసింహం గారు డబ్బులు... షాపింగ్ కాంప్లెక్స్ లో షాప్స్ ఇవ్వడానికి రెడీ గా ఉన్నారు... మీరు కూడా మీ ఇల్లు అమ్మితే... అందరితో పాటు రిజిస్ట్రేషన్ పెట్టుకుందాం...

గౌతమ్ సవతి తమ్ముడు : ఆ ఇల్లు మేము అమ్మలేము...

MLA : మీరు కూడా అమ్మి తీరాలి... అందరూ అమ్మడానికి రెడీ అయ్యాక మీరు కుదరదంటే ఎలా? పైగా మీ ఇంటి చుట్టుపక్కల వాళ్ళు అందరూ అడ్వాన్స్ తీసుకున్నారు... మీ ఒక్క ఇల్లు మిగిలిపోతే షాపింగ్ కాంప్లెక్స్ కట్టడం కుదరదు కదా... ఏదో ఒక రేట్ మాట్లాడుకుందాం...

గౌతమ్ సవతి తమ్ముడు: మీరు అందరికి ఇచ్చిన డీల్ మాకు ఓకే... కానీ అమ్మడం కుదరదు...

MLA (కోపంగా): ఎందుకని?

గౌతమ్ సవతి తమ్ముడు : ఆ ఇల్లు మాది కాదు... మా నాన్న మొదటి కొడుకు గౌతమ్ కి అతని తల్లి ద్వారా సంక్రమించింది... మేము అమ్మితే చెల్లదు...

MLA తలపట్టుకున్నాడు... ఇప్పుడు ఆ గౌతమ్ అనే వాడిని ఎలా మేనేజ్ చెయ్యాలో తెలియడం లేదు. వెంటనే నరసింహానికి ఫోన్ చేసి విషయం చెప్పాడు... "ఆ గౌతమ్ అనే వాడు ఎవరు? ఎక్కడుంటాడు? ఏమి చేస్తాడో... వివరంగా కనుక్కో... నేను డీల్ చేస్తాను" అని అన్నాడు... MLA నేరుగా గౌతమ్ సవితి తమ్ముళ్ల దగ్గరకి వెళ్లి గౌతమ్ డీటెయిల్స్ అడిగాడు... "గౌతమ్ ఆర్మీ లో పనిచేస్తాడు... ఎక్కడుంటాడో ఎవరికీ తెలియదు... ఈ వూరు వొదిలేసి చాలా కాలం అయ్యింది... మొన్న మా నాన్న గారు చనిపోయినప్పుడు వచ్చాడు... ఆ తరువాత ఇప్పటిదాకా ఈ వూరు రాలేదు... వస్తాడో... రాడో... మాకు తెలీదు... మేము మాత్రం మా ఆస్తులన్నీ మంచి డీల్ దొరికితే అమ్మడానికి మేము సిద్ధంగా ఉన్నాము" అని చెప్పారు... ఈ విషయాన్ని ఆ MLA నరసింహానికి తెలియచేసాడు... నరసింహం డిఫెన్సె మినిస్ట్రీ లో తనకి బాగా తెలిసిన కొంత మంది తో గౌతమ్ గురించి ఎంక్వయిరీ చేసాడు... ఇక్కడే నరసింహం ఒక పెద్ద పొరపాటు చేసాడు... గౌతమ్ సవితి తమ్ముళ్ళకి ఆర్మీ లో గౌతమ్ ర్యాంక్... PLACE OF DUTY... గౌతమ్ ఎటువంటి పనులు చేస్తాడో అస్సలు తెలియదు... పైగా ఆర్మీ లో గౌతమ్ SPECIAL FORCES కి ట్రాన్స్ఫర్ అయినా తరువాత అతని DUTY RECORDS అన్నింటిని CLASSIFIED DOCUMENTS గా మార్చేశారు... మామూలు డేటా బేస్ లో గౌతమ్ గురించి తెలుసుకోవడం చాలా కష్టం... మినిస్ట్రీ అఫ్ డిఫెన్సె లో పనిచేసే వ్యక్తి "పూర్తి డీటెయిల్స్ తెలియకుండా మీరు అడిగిన వ్యక్తి గురించి తెలుసుకోవడం అంత సులభం కాదు... నా ఉద్దేశ్యం ప్రకారం ఆ గౌతమ్ కుమార్ అనేవాడు ఇండియా బోర్డర్ లో ఎక్కడో డ్యూటీ చేస్తూ ఉండాలి... నేను CAPTAIN ర్యాంక్ నుంచి ఆ పైన పనిచేసే అన్ని ర్యాంక్స్ ఆఫీసర్స్ పేర్లు చెక్ చేసాను... గౌతమ్ కుమార్ పేరు ఎక్కడా లేదు... ఆర్మీలో సోల్జర్ గా పనిచేస్తున్నాడేమో... " అని అన్నాడు... ఇది వినగానే నరసింహం గౌతమ్ కుమార్ గురించి బాగా లైట్ తీసుకున్నాడు... ముందు గౌతమ్ ఇల్లు కూడా స్వాధీనం చేసుకొని ఆ తరువాత ఏదైనా ప్రాబ్లెమ్ వస్తే చూసుకుందామని డిసైడ్ అయ్యాడు... ఒక్కోసారి కొందరు వ్యక్తులు తాము తీసుకునే నిర్ణయాలకు ఫలితాలు చాలా ఆలస్యంగా తెలుస్తాయి... అదే విధంగా ఆ క్షణాన నరసింహానికి తాను తీసుకున్న ఆ నిర్ణయం వల్ల దేశం లో పెద్ద ఎత్తున రాజకీయ... వ్యాపార... సునామి రాబోతోందని... దాని ప్రభావానికి తనతో పాటు కొన్ని వందల రాజకీయ నాయకులు సర్వ నాశనం కాబోతున్నారని ఊహించలేదు...

PART - 11 - THE DEAL

గౌతమ్ సవతి తమ్ముడు చెప్పింది విన్న MLA... "మీరు గౌతమ్ ని ఒప్పించండి... మీకు కావాలంటే కమిషన్ ఇప్పిస్తాను." దానికి బదులుగా గౌతమ్ సవతి తమ్ముడు "కుదరదండి... మా నాన్న పోయినప్పుడు మాకు గొడవయ్యింది... ఆస్తి పంపకాలు సరిగ్గా జరగలేదని మా అభిప్రాయం. గౌతమ్ ఆర్మీ లో ఉంటాడు... మీరు ఈ ఇంటి గురించి గౌతమ్ తో డైరెక్ట్ గా మాట్లాడండి... పొలాలు... రైస్ మిల్ గురించి అందరం కలసి నిర్ణయించుకుంటాము... ఇంకో రెండు రోజుల్లో గౌతమ్ వస్తున్నాడని తెలిసింది... మా నాన్న ఫ్రెండ్ వెంకటరావు ఇంట్లో ఉంటాడు." అని అన్నాడు.

గౌతమ్ ఊర్లోకి రాగానే MLA కలిసాడు. కుశల ప్రశ్నలు అయ్యిన తర్వాత అసలు విషయాన్ని చల్లగా బయట పెట్టాడు...

MLA : మన ఊరి ని బాగు చేయడానికి మన నియోజకవర్గం ఎంపీ నరసింహం గారు ఒక మాస్టర్ ప్లాన్ ని రెడీ చేశారు. దీనిలో భాగంగా సింహపురి మెయిన్ రోడ్ లో ఒక పెద్ద షాపింగ్ సెంటర్... మల్టీప్లెక్స్ సినిమా హాల్... కన్వెన్షన్ సెంటర్ ని కట్టాలని ప్లాన్ రెడీ చేశారు. మెయిన్ రోడ్ లోని వ్యాపారస్తులు... గృహస్తులు... అందరూ తమ ప్రాపర్టీ ని అమ్మకానికి రెడీ గా ఉన్నారు. మీరు కూడా మీ ఇంటిని అమ్మితే... మన ఊరి స్వరూపం మారిపోతుంది.

గౌతమ్: ఇది నా స్వగ్రామం... ఈ ఇల్లు నాకు మిగిలిన మా అమ్మ ఏకైక జ్ఞాపకం... నాకు ఈ ఇంట్లో చాలా అనుబంధం ఉంది... ఈ మధ్యనే నేను ఆర్మీ నుంచి రిటైర్ అయ్యాను. సింహపురి వచ్చి సెటిల్ అవ్వాలని నా ఉద్దేశ్యం... మా నాన్న నాకు వ్రాసి ఇచ్చిన పొలం ని సాగుచేసుకుంటూ... మా రైస్ మిల్ ని బాగు చేసి మళ్ళీ మిల్ బిజినెస్ ని పునఃప్రారంభించాలని ప్లాన్ చేసుకుంటున్నాను... నాకు వారసత్వంగా వచ్చిన ఇల్లు అమ్మే ప్రసక్తే లేదు... నేను ఆ ఇంటిని బాగు చేయించుకొని ఇంట్లోనే ఉండాలని నిర్ణయించుకున్నాను...

MLA : అంత మాట అనకండి... అందరూ రెడీ అయ్యాక మీరు కాదంటే... నరసింహం గారి మాస్టర్ ప్లాన్ దెబ్బతింటుంది. మీరు ఆ మాస్టర్ ప్లాన్ కనుక చూస్తే మీకు అర్ధమవుతుంది... మన సింహపురి ఒక్కసారిగా చాల పెద్ద సిటీ గా మారిపోయే ఛాన్స్ ఉంది... కాలానుగుణంగా మనం కూడా మారిపోవాలి... మీరు ఆ పాత ఇంటిని ఎంత బాగు చేయించినా పెద్ద గా లాభం ఉండదు... అదే మీరు ఆ ఇంటిని అమ్మేస్తే... మీకు చాలా పెద్ద అమౌంట్ దొరికే ఛాన్స్ ఉంది... ఆ అమౌంట్ ని మీరు ఎక్కడైనా ఇన్వెస్ట్ చేసుకోవొచ్చు...

గౌతమ్: అది నా ప్రాబ్లెమ్ కాదు. మీ ప్లాన్స్  మీకున్నట్లే... నాకు కూడా పర్సనల్ ప్లాన్స్ ఉన్నాయి... అయినా నా ఆస్తిని మీరు బలవంతం గా అమ్మమని అడగడం బాగాలేదు... ఇష్టమున్న వాళ్ళు అమ్ముకుంటారు... ఇష్టంలేని వాళ్ళమీద ప్రెషర్ పెట్టడం మంచిది కాదు...

MLA : మీకు కావాలంటే అందరికి ఇస్తున్నదానికంటే ఇంకో 25% ఎక్కువ వచ్చేలా చూస్తాను.

గౌతమ్: నాకు అమ్మే ఉద్దేశం లేదని చెప్తున్నా... మీరు ఎక్కువ ఇస్తామనడం ఏమి బాగాలేదు. నేను ఎక్కువ డబ్బుల కోసం బెట్టు చెయ్యడం లేదు... నాకు నిజం గా ఇష్టం లేదు... ఈ వూరు... ఆ ఇంట్లో... నాకు చిన్ననాటి జ్ఞాపకాలు చాలు ఉన్నాయి... ఆ ఇల్లు అమ్మేస్తే... ఆ ఇంటితో నాకు బంధం తెగిపోతుంది... అది నాకు ఇష్టం లేదు... ఇది నా స్వగ్రామం... ఇక్కడ నాకు సొంత ఇల్లు ఉంది... నేను ఆ ఇంట్లో పెర్మనెంట్ గా ఉండాలన్నది నాకోరిక... ఇందులో పెద్ద గా మార్పు ఉండదు...

MLA కి అర్ధమయ్యింది. గౌతమ్ కి నచ్చ చెప్పటం తనవల్ల కాదు... ఆ MLA వెంటనే నరసింహానికి ఫోన్ చేసి కొత్త ప్రాబ్లెమ్ గురించి చెప్పాడు... "ఈ ఒక్క ఇంటి వాళ్ళ మన మాస్టర్ ప్లాన్ చెడిపోవడం నాకు ఇష్టం లేదు. గౌతమ్ కి అందరికి ఇస్తున్న దానికన్నా రెట్టింపు ఇస్తానని చెప్పు... అప్పటికీ ఒప్పుకోకపోతే... ఇంకోరకంగా దారిలోకి తెచ్చుకోవడానికి ట్రై చేద్దాం" అని అన్నాడు... అది నరసింహం చేసిన పెద్ద పొరపాటు...

మరుసటి రోజు MLA కొత్త ఆఫర్ గురించి గౌతమ్ కి చెప్పాడు... "మన MP గారు మీ ఇంటికి అందరికి ఇచ్చిన ధర కన్నా డబల్ ఇవ్వడానికి సిద్ధమయ్యారు" అని చెప్పాడు... గౌతమ్ కి డౌట్ వచ్చింది... '24 గంటల గడవకముందే రేట్ ని డబల్ చేశారంటే... వీళ్ళకి సింహపురి మెయిన్ రోడ్ లో షాపింగ్ సెంటర్ కట్టడం చాలా ఇంపార్టెంట్ లాగా ఉంది... జాగ్రత్తగా ఆలోచించాలి' అని మనసులో అనుకోని "నాకు 5 రోజుల టైం ఇవ్వండి నా ఫైనల్ డెసిషన్ మీకు చెప్తాను" అని అన్నాడు. గౌతమ్ మనసులో ఏమున్నదో అర్థంకాని ఆ MLA ఆనందంగా ఫోన్ చేసి "అన్నా... ఇంకో 5 రోజుల్లో గౌతమ్ ఇల్లు మన సొంతం అవుతుంది... ఆలోచిస్తున్నాడు..." అని చెప్పాడు. నరసింహం ఆ విషయం గురించి పెద్దగా ఆలోచించలేదు...

MLA వెళ్ళగానే గౌతమ్ ఆలోచించడం మొదలెట్టాడు... "సడన్ గా సింహపురి లాంటి చిన్న ఊళ్ళో పెద్ద షాపింగ్ కాంప్లెక్స్... మల్టీప్లెక్స్ థియేటర్స్... కన్వెన్షన్ సెంటర్... ఎందుకు కడుతున్నారు? అంత అవసరమేముంది? రాజకీయ నాయకులు ఏ పనైనా తమకు లాభం ఉంటేనే చేస్తారు... ప్రజాసేవ చెయ్యరు. ఇప్పుడు సింహపురి డెవలప్ చెయ్యడం వెనుక ఏదైనా ప్లాన్ ఉందా? ఆ ప్లాన్ ఏమిటో తెలుసుకోవాలి"

గౌతమ్ ఆ క్షణంనుంచి సింహపురి గురించి ఆలోచించసాగాడు... 1. సింహపురి గోదావరి జిల్లాలో ఒక చిన్న ఊరు... 2. ఒకవైపు సముద్రం... మిగతా మూడు వైపులా భూమి... సింహపురి పక్కనుంచి గోదావరి నది ప్రవహించి బంగాళాఖాతంలో కలుస్తుంది. 3. ప్రధానంగా వ్యవసాయ ఆధార ప్రాంతం. వరి ఎక్కువగా పండుతుంది... కూరలు కూడా పండిస్తారు... అగ్రికల్చర్... హార్టికల్చర్... నాట్లు వెయ్యడానికి కావాల్సిన నర్సరీలు ఉన్నాయి... 4. సముద్రం ద్వారా చేపలు... రొయ్యల వ్యాపారం జరుగుతుంది. 5. సింహపురి కి చుట్టూ చిన్న చిన్న ఊళ్ళు... పెద్దగా జనసాంద్రత ఉండదు. అందరూ మధ్య తరగతి కుటుంబానికి చెందినవాళ్లు... పెద్ద పెద్ద షాప్స్ కి వెళ్లరు. 6. సహజ వనరులు... నేచురల్ గ్యాస్... పెట్రోలియం... డిపాజిట్స్ ఉన్నాయని ONGC వాళ్ళు చాలా కాలం క్రితం కనుగొన్నారు... సడన్ గా గౌతమ్ కి ఎదో గుర్తుకొచ్చింది... ఒక సంవత్సరం క్రితం  ఢిల్లీ లోని ఎర్రకోట మీద ప్రధాన మంత్రి ఇచ్చిన ఆగస్టు 15 ఉపన్యాసం లో "....మన దేశానికి విశాలమైన తీరప్రాంతం ఉంది... నేచురల్ గ్యాస్ డిపాజిట్స్ చాలా ఉన్నాయి... థర్మల్ విద్యుత్ ని తగ్గించి... నేచురల్ గ్యాస్ తో పనిచేసే విద్యుత్ కేంద్రాలు స్థాపించడం... నేచురల్ గ్యాస్ ని విదేశాలకు ఎగుమతి చెయ్యడానికి కావాల్సిన కొత్త పోర్ట్స్ ని కట్టడానికి మా ప్రభుత్వం కృషి చేస్తోంది... కొత్తగా స్మార్ట్ సిటీస్ ని కూడా కట్టాలని ఆలోచిస్తోంది..." అని చెప్పడం గుర్తుకొచ్చింది. 'అంటే... కేంద్ర ప్రభుత్వం సింహపురి ని స్మార్ట్ సిటీ గా మార్చబోతుందా? వూరికి దగ్గరలో ఏదైనా పోర్ట్ రాబోతోందా?? గ్యాస్ ఆధారిత విద్యుత్ ప్లాంట్స్ రాబోతున్నాయా??? ఆయిల్ ONGC వాళ్ళు ఏదైనా మొదలుపెట్టబోతున్నారా???? ఈ విషయాన్ని ముందుగానే తెలుసుకున్న నరసింహం ఊరంతా చీప్ గా కొనేసి... షాపింగ్ సెంటర్... మల్టీప్లెక్స్... కన్వెన్షన్ సెంటర్... హౌసింగ్ కాంప్లెక్స్ కట్టేసి విపరీతమైన లాభానికి అమ్ముకోబోతున్నాడా???? అదే అయ్యి ఉంటుంది... లేకపోతే 24 గంటల్లో ప్రాపర్టీ రేట్ డబల్ ఎందుకు చేస్తారు... దీని గురించి ఎంక్వయిరీ చెయ్యాలి అని నిర్ణయించుకున్నాడు.

మరుసటి రోజు గౌతమ్ తన తండ్రి మిత్రుడు వెంకట్రావు గారి స్కూటర్ తీసుకొని సింహపురి కి మొత్తం తిరిగి వచ్చాడు... వూరు చాలా మారింది... ఇది వరకు ఊళ్ళో చాలా చెట్లు... తోటలు ఉండేవి... ఇప్పుడు వాటి స్థానంలో కొత్తగా కాలనీలు వెలిశాయి... ఆ చిన్న ఊళ్ళో రెండు రెసిడెన్షియల్ కాలేజెస్  కూడా వెలిశాయి... వాటిలో స్టూడెంట్స్ కి 8వ తరగతి నుంచి IIT...EAMCET... మెడిసిన్... LAW... Bed... ఎంట్రన్స్ ఎక్సమినేషన్స్ కి కోచింగ్ ఇవ్వడానికి చాలా పెద్ద ఎత్తున ఏర్పాట్లు చేశారు... ఊరికి  ఇంకో చివర ఒక ప్రైవేట్ ఇంజనీరింగ్ కాలేజీ కూడా వెలసింది... ఒక ప్రైవేట్ జూనియర్ కాలేజీ కూడా వెలసింది... త్వరలో ఆ వూరికి ఒక మెడికల్ కాలేజీ కూడా రాబోతోంది అని టాక్ నడుస్తోంది... ఊళ్ళో కలియతిరిగారు... ఊళ్ళో చాలా మార్పులు వచ్చాయి... తనతో పాటు ఎలిమెంటరీ స్కూల్ లో చదివిన ఫ్రెండ్ ఒకడు ఆ ఊళ్ళో AC సినిమా హాల్ కూడా కట్టాడు... ఊరంతా రియల్ ఎస్టేట్ బిజినెస్ ఛాయలు చాలా క్లియర్ గా కనిపిస్తున్నాయి... రీసెంట్ గా సెంట్రల్ గవర్నమెంట్ ప్రవేశపెట్టిన DEMONETIZATION ప్రభావం పెద్దగా కనిపించడం లేదు... ఇదివరకు ₹1000 నోట్ల లో బ్లాక్ మనీ ని దాచుకున్న వాళ్ళు ఇప్పుడు కొత్తగా ₹2000 నోట్లలో దాచుకుంటున్నారు... అంతే తేడా... సెంట్రల్ గవర్నమెంట్ ప్రవేశపెట్టిన DEMONETIZATION గోల్ నెరవేరినట్లు కనిపించడం లేదు...

రెండు రోజుల పాటు గౌతమ్ సింహపురి కి ఉత్తరం వైపు ఒక 30 కిలోమీటర్స్... దక్షిణం వైపు 30 కిలోమీటర్స్ ప్రయాణించి ఆ ఏరియాలో పరిస్థితులు అవగాహన చేసుకున్నాడు... ఒక విషయం బాగా అర్ధమయ్యింది... ఈ నరసింహానికి ఎదో INSIDE INFORMATION వుండు ఉండాలి... ఈ మారుమూల ప్రాంతం తో పెద్ద ఎత్తున పెట్టుబడులు ఎందుకు పెడుతున్నాడు? ఎదో పెద్ద ప్లాన్ వేసాడు... ఆ ప్లాన్ కోసం జనాలకి డబ్బులు ఇస్తున్నాడు... దారికి రాణి వాళ్ళని బెదిరిస్తున్నాడు...

గౌతమ్ న్యూ ఢిల్లీ లో తనకి బాగా తెలిసిన ఒక తెలుగు IAS ఆఫీసర్ కి ఫోన్ చేసి

గౌతమ్: మా వూరికి చుట్టు పక్కల ఏదైనా కొత్త డెవలప్మెంట్ రాబోతోందా?

IAS ఆఫీసర్: మీకు ఆ డౌట్ ఎందుకొచ్చింది?

గౌతమ్: ఇక్కడ లోకల్ MLA... MP మా ఊర్లో రియల్ ఎస్టేట్ ని విపరీతంగా కొనుగోలు చేస్తున్నారు. రకరకాల అనుమానాలకు తావిస్తోంది.

IAS ఆఫీసర్: పొలిటిషన్స్ అలా కొనడం పెద్ద విషయం కాదు... అప్పుడప్పుడూ ఏవో రూమర్స్ వినిపిస్తాయి... వాటిని ఆధారం చేసుకొని ఈ రాజకీయ నాయకులు ఏవో ఇన్వెస్ట్మెంట్స్ చేస్తూ ఉంటారు.

గౌతమ్: ఆ విషయం నాకు తెలుసు. నేను నా ప్రాపర్టీ అమ్మనని చెప్పాను... వెంటనే వాళ్ళు నాకు డబల్ అమౌంట్ ఆఫర్ చేశారు. వాళ్ళు చాలా డెస్పరేట్ గా ఇన్వెస్ట్ చేస్తున్నారు.

IAS ఆఫీసర్: ఏమాత్రం ఇన్వెస్ట్ చేస్తున్నారో తెలుసా?

గౌతమ్: నా అంచనా ప్రకారం కనీసం 2500 కోట్ల కి పైగా చేతులు మారుతున్నాయి.

IAS ఆఫీసర్: That is serious investment... అంత పెద్ద ఎత్తున పెట్టుబడి పెడుతున్నారంటే... వాళ్ళ దగ్గర ఎదో సీరియస్ inside information తెలిసి ఉండాలి. నువ్వు నాకు రెండు రోజుల టైం ఇవ్వు. నేను ఇక్కడ ఎంక్వయిరీ చేస్తాను. నాకు ఏదైనా తెలిస్తే నీకు ఫోన్ చేసి చెప్తాను.

గౌతమ్ కి మూడు రోజుల తరువాత ఫోన్ వచ్చింది... "నీ అనుమానం నిజమే... సెంట్రల్ గవర్నమెంట్ గ్రాండ్ ప్లాన్ లో భాగంగా దేశం లో 100 స్మార్ట్ సిటీస్... 200 శాటిలైట్ సిటీస్... సాగర తీరాన కొత్త గా SEA PORTS  పెట్రోలియం... నేచురల్ గ్యాస్ ప్లాంట్స్... కొత్త గా రెన్యూవల్ ఎనర్జీ ప్లాంట్స్... పెట్టబోతున్నారు... మీ సింహపురి ఏరియా లో ఒక పోర్ట్... నేచురల్ గ్యాస్ ప్లాంట్... రకరకాల బేసిక్ హెవీ ఇండస్ట్రీస్... వాటికి కావాల్సిన అన్సెల్లరీ ఇండస్ట్రీస్... వచ్చే అవకాశం ఉంది... రాబోయే శీతాకాల సమావేశాల్లో ఒక బిల్ ప్రవేశపెట్టబోతున్నారు... అది పాస్ అయితే... వచ్చే వార్షిక సంవత్సరం నుంచి పెద్ద ఎత్తున ఫండ్స్ రిలీజ్ చెయ్యడానికి ఏర్పాట్లు జరుగుతున్నాయి..." అని చెప్పాడు...

సరిగ్గా 5 రోజుల తరువాత MLA గౌతమ్ ని కలిసాడు...

MLA : డిసైడ్ చేసుకున్నారా? రిజిస్ట్రేషన్ ఎప్పుడు పెట్టుకుందాం?

గౌతమ్: నేను వచ్చే సంవత్సరం దాకా ఆగుదామని డిసైడ్ చేసుకున్నాను... నాకు న్యూఢిల్లీ లో కొన్ని పనులున్నాయి... వెళ్ళాలి

MLA : ప్రస్తుతానికి సేల్ డీడ్ రాసుకుందాము. మీరు వెనక్కి వచ్చాక రిజిస్ట్రేషన్ పెట్టుకుందాము...

గౌతమ్: అన్ని నేను వెనక్కి వచ్చాక చూసుకుందాము... ఈ లోగా పార్లమెంట్ శీతాకాల సమావేశాలు కూడా పూర్తి అవుతాయి...

MLA (ఖంగారుగా): పార్లమెంట్ సమావేశాలు ఏమిటి??

గౌతమ్ : నాకు తెలిసిన సమాచారం ప్రకారం పార్లమెంట్ లో కొత్త బిల్ పాస్ అవుతోంది... సింహపురి స్మార్ట్ సిటీ గా డిక్లేర్ అవుతుంది. ఒక పోర్ట్... గ్యాస్ పెట్రోకెమికల్స్ ప్లాంట్... వస్తాయి... అప్పుడు రియల్ ఎస్టేట్ రేట్స్ బాగా పెరుగుతాయి... నా ఇల్లు మొత్తం 10000 చదరపు గజాల్లో ఉంది... మొత్తం పడగొట్టేసి అపార్టుమెంట్స్ కడతాను. ఒక అపార్టుమెంట్ లో నేను ఉండి... మిగతా వాటిలో కొన్ని అమ్ముతాను... కొన్ని అద్దెకు ఇస్తాను..అపార్టుమెంట్స్ అమ్మగా వచ్చిన డబ్బుని స్టాక్ మార్కెట్లో ఇన్వెస్ట్ చేస్తాను...

MLA నోట మాట పడిపోయింది... గౌతమ్ కి ఈ సమాచారం ఎలా తెలుసు? వెంటనే ఫోన్ చేసి నరసింహానికి చెప్పాడు... MLA చెప్పింది వినగానే నరసింహానికి చెమటలు పట్టాయి... సెంట్రల్ గవర్నమెంట్ గ్రాండ్ ప్లాన్ చాలా పెద్ద సీక్రెట్... ఇంతకాలం స్మార్ట్ సిటీస్ ప్లాన్ తనకి ఒక్కడికే తెలుసనీ అనుకున్నాడు... గౌతమ్ ఎలా తెలిసింది? ఇంకా ఎవరెవరికి తెలుసు? ఈ విషయం సింహపురి ప్రజలకి తెలిస్తే? గొడవ అవుతుంది. అందరూ ఎక్కువ డబ్బులు అడుగుతారు... అసలుకే మోసం వస్తుంది... వెంటనే ఈ విషయాన్ని సెటిల్ చెయ్యాలి... లేకపోతే చాలా ప్రాబ్లమ్స్ వస్తాయి... గౌతమ్ కి ఫోన్ చేసాడు...

నరసింహం: నమస్తే... నా పేరు నరసింహం... ఢిల్లీ నుంచి మాట్లాడుతున్నాను...

గౌతమ్: నమస్తే... బాగున్నారా?

నరసింహం: నేను బాగున్నాను... మన MLA మీతో మీ ఇల్లు అమ్మకం గురించి చెప్పాడు కదా... ఏమి డిసైడ్ చేశారు...

గౌతమ్: నేను MLA గారికి నా ప్లాన్ మొత్తం వివరంగా చెప్పాను... నేనే సొంతగా డెవలప్ చెయ్యాలని అనుకుంటున్నాను.

నరసింహం: నేను ఆ ఏరియా లో చాలా పెద్ద బిజినెస్ సెంటర్ కట్టాలని అనుకుంటున్నాను... మీ ఇల్లు కూడా అమ్మితే... నాకు చాలా బాగా ఉపయోగపడుతుంది. మీకు మీ ఇల్లు అమ్మడం ఇష్టం లేకపోతే... దాన్ని మాకు డెవలప్మెంట్ కి ఇవ్వండి... మేము మీకు కొంత అమౌంట్ ఇస్తాము... ప్రాజెక్ట్ పూర్తి అయ్యాక కొంత OFFICE SPACE కూడా మీకు వచ్చేలా చేస్తాను... మీరు దాన్ని ఏదైనా CORPORATE OFFICEకి లీజ్ కి ఇచ్చుకోవొచ్చు... లేదా మీరు మాకు ఆ OFFICE SPACEని మార్కెట్ రేట్ ప్రకారం అమ్మండి... మేము కొనుక్కుంటాము... మీకు ఈ పాటికే అర్ధమయ్యుంటుంది... ఈ డీల్ నాకు చాలా ఇంపార్టెంట్... ఇది నా చెయ్యిజారిపోకుండా అన్ని రకాలుగా ప్రయత్నిస్తాను... అర్ధం చేసుకోండి...

గౌతమ్: నాకు అమ్మడానికి పెద్ద ప్రాబ్లెమ్ లేదు... కానీ... మీరు చెప్తున్న రేట్ కి అమ్మలేను.

నరసింహం: అందరికి ఇస్తున్న దానికన్నా మీకు రెట్టింపు ఇస్తున్నాను...

గౌతమ్: అది చాలా తక్కువ... నేను సొంతగా డెవలప్ చేసుకుంటే... నాకు చాలా మిగులుతుంది. నేను మీకు వివరంగా ఒక ఇమెయిల్ వ్రాస్తాను... అది చూసి మీ అభిప్రాయాన్ని నాకు తెలపండి.

నరసింహం: మీరు మీ ప్రపోసల్ వెంటనే పంపండి...

గౌతమ్ అదే రోజు ఒక డిటైల్డ్ ఇమెయిల్ వ్రాసాడు... అందులో 10000 చదరపు గజాల ఇంటి స్థలం... తండ్రి వ్రాసిన వీలునామా ప్రకారం తనకి చెందాల్సిన పొలాలలో వాటా... రైస్ మిల్లులో వాటా... అన్నింటిని చాలా క్లియర్ గా వివరించాడు. ఆ ఇమెయిల్ చదివిన నరసింహానికి స్పృహ తప్పినంత పని అయ్యింది... ఆ ఇమెయిల్ ప్రకారం  ఒక్క గౌతమ్ కే ₹100 కోట్ల రూపాయలు ఇవ్వాల్సి వస్తుంది... గౌతమ్ సొంతగా డెవలప్ చేసుకుంటే...గౌతమ్ కి అన్ని ఖర్చులు మినహాయించుకున్నాక కనీసం ₹100 కోట్ల రూపాయల లాభం వస్తుంది... గౌతమ్ కి అంత డబ్బు ఇవ్వడం నరసింహానికి ఇష్టం లేదు... MLA కి ఫోన్ చేసి గౌతమ్ తో బేరం చెయ్యమని చెప్పాడు... MLA విపరీతంగా కష్టపడ్డాడు... గౌతమ్ ని కన్విన్స్ చెయ్యలేకపోయాడు... గౌతమ్ లాజిక్ ముందు MLA నిలపడలేకపోయాడు... చాలా తొందరగానే చేతులెత్తేశాడు... ఇక లాభం లేదని  నరసింహం డైరెక్ట్ గా రంగం లోకి దిగాడు... ఎట్టి పరిస్థితుల్లో గౌతమ్ ఇల్లు కావాలి... గౌతమ్ అమ్మడు... ఎలా... నెక్స్ట్ స్టెప్ ఏమిటీ?? బెదిరించడం... ఆర్మీ వాడి ని బెదిరించడం కష్టం... ప్రాబ్లమ్స్ వస్తాయి... బలవంతంగా సంతకాలు తీసుకుంటే?? కుదరకపోవొచ్చు... ఆ ఇంటికి గౌతమ్ ఒక్కడే వారసుడు... ఒకవేళ గౌతమ్ చనిపోతే... ఆ ఇల్లు గౌతమ్ తమ్ముళ్ళకి దక్కే ఛాన్స్ ఉంది... వాళ్ళ దగ్గరనుంచి అందరికి ఇస్తున్న రేటుకే కొనొచ్చు... గౌతమ్ కి ప్రామిస్ చేసిన డబల్ రేట్ ఇవ్వాల్సిన పని ఉండదు... గౌతమ్ ని చంపేసాక ఏదైనా ప్రాబ్లమ్స్ వస్తే... లోకల్ గా MLA చూసుకుంటాడు...

MLA వెంటనే లోకల్ పోలీసులని పిలిచి చెయ్యాల్సిన పని చెప్పాడు... ప్లాన్#1. ఏదో ఒక కారణం చెప్పి గౌతమ్ ని పోలీస్ స్టేషన్ కి తీసుకొని రావాలి... నయానో... భయానో... ఒప్పించి డాక్యుమెంట్స్ మీద సంతకాలు తీసుకొని... వెంటనే రిజిస్ట్రేషన్ పూర్తి చేసి గౌతమ్ ని వొదిలెయ్యాలి... ప్లాన్#2. గౌతమ్ ని చంపేసి ఆ ఇల్లు అతని సవతి తమ్ముళ్ళకి చెందేలా చేసి... వాళ్ళ దగ్గరనుండి కొనెయ్యాలి... ఈ ప్లాన్స్ విన్న పోలీస్ ఆఫీసర్ " మొదటి ప్లాన్ చాలా రిస్క్... గౌతమ్ ని బెదిరించి... హింసించి... బలవంతగా సంతకాలు తీసుకొని వదిలేస్తే... ఎప్పటికైనా ప్రాబ్లెమ్ వస్తుంది... రెండో ప్లాన్ బెస్ట్... గౌతమ్ ని పోలీస్ స్టేషన్ కి తీసుకొని వచ్చి కొట్టి... హింసించి... చంపేసి నదిలో పడేద్దాం... శవం కొట్టుకొని సముద్రం లోకి పోవడానికి పెద్ద సమయం పట్టదు. మీరు వెంటనే గౌతమ్ చనిపోయినట్లు డెత్ సర్టిఫికెట్ పుట్టించండి... ఆ సర్టిఫికెట్ చూపించి ఇల్లు అతని సవతి తమ్ముళ్ళకి చెందేలా చూసుకోవొచ్చు.."

MLA పోలీస్ ఇన్స్పెక్టర్ చెప్పిన ప్లాన్ ని నరసింహానికి చెప్పాడు... "ఒక్కసారిగా ఆర్మీ ఆఫీసర్ మాయమయ్యాడంటే అందరికీ అనుమానం వస్తుంది... ఒక పని చెయ్యండి... గౌతమ్ ని చంపేసి నదిలో పడెయ్యండి... ఆ తరువాత ఎదో ఒక అనాధ శవాన్ని వాడి కార్ లో పెట్టి... ఊరి బయట లారీ తో గుద్దించి రోడ్ ఆక్సిడెంట్ లో పోయాడని అందరిని నమ్మించండి... అప్పుడు డెత్ సర్టిఫికెట్ పుట్టించడం పెద్ద ప్రాబ్లెమ్ కాదు... వాడి సవతి తమ్ముళ్లు ఎలాగూ మనం చెప్పినట్లు వినడానికి రెడీ గా ఉన్నారు... కాబట్టి ఇల్లు కొనడం లో ఎటువంటి ప్రాబ్లెమ్ ఉండదు"

నరసింహం చెప్పిన ప్రకారం ముందుగా ఆ ఊరి MLA గౌతమ్ సవతి తమ్ముళ్ళని పిలిచి తాము చెయ్యబోయే పని చెప్పాడు... గౌతమ్ చనిపోతే ఆస్తి మొత్తం వాళ్ళ ఇద్దరికీ వస్తుంది కాబట్టి వాళ్ళు ఆనందంగా సహకరించడానికి ఒప్పుకున్నారు. అప్పటి నుంచి పోలీసులు గౌతమ్ మూమెంట్స్ ని చాల జాగ్రత్తగా గమనించసాగారు... వాళ్ళు ఎదురు చూసిన సమయం వచ్చింది... ఒక రోజు గౌతమ్ పని మీద పక్క వూరు వెళ్ళాడు... అంతే... పోలీసులు వెంటనే రంగంలోకి దూకారు... గౌతమ్ కార్ వెనకాలే ఒక అంబులెన్సు లో గౌతమ్ పర్సనాలిటీ కి సూట్ అయ్యే ఒక శవాన్ని తీసుకొని బయలుదేరారు...

వానాకాలం... కోస్త జిల్లాల్లో విపరీతముగా వానలు పడుతున్నాయి... ఆ రోజు వాతావరణం సడన్ గా మారింది... బంగాళా ఖాతంలో ఏర్పడిన వాయుగుండం తీరం దాటడం తో భారీ ఎత్తున వానలు కురువ సాగాయి... రాష్ట్రం లోని అన్ని డామ్స్ కి చెందిన రిజర్వాయర్లు వరద నీటితో నిండి పోయాయి... డాం గేట్స్ అన్నింటిని ఎత్తేసారు... వరద నీరు విపరీతంగా గోదావరి నది లోకి వచ్చి చేరింది... నది ఉధృతంగా ప్రవహిస్తోంది... గౌతమ్ ప్రయాణిస్తున్న కార్ వూరు దాటి మెయిన్ రోడ్ ఎక్కే లోపల పోలీసులు దారికి అడ్డంగా పోలీస్ చెక్ పోస్ట్ అడ్డంగా పెట్టి గౌతమ్ కార్ ని ఆపారు... గౌతమ్ కార్ ని పక్కకి తీసి పార్క్ చేసి... డ్రైవర్ సైడ్ డోర్ విండో ని కిందకి దించాడు... ఒక పోలీస్ ఇన్స్పెక్టర్ వచ్చి గౌతమ్ ని చూసి సెల్యూట్ కొట్టాడు... గౌతమ్ కూడా తిరిగి సెల్యూట్ కొట్టాడు... ఆ ఇన్స్పెక్టర్ చాలా మర్యాదగా "ఒక్కసారి కార్ దిగి ఇటు వస్తారా... మీతో చిన్న పని వుంది... " అని అన్నాడు... గౌతమ్ పెద్దగా అనుమానించలేదు... వెంటనే కార్ దిగి లాక్ చేసి... ఆ ఇన్స్పెక్టర్ వెనకాలే వెళ్ళాడు... ఇంతలో గౌతమ్ కి తన వెనకాల ఎవరో కదిలినట్లు అనిపించింది... వెనక్కి తిరిగి చూద్దామనుకునే లోపలే... ఊహించని విధం గా వెనక నుంచి ఒక పోలీస్ గౌతమ్ తలమీద ఒక పెద్ద ఐరన్ రాడ్ తో చాలా బలంగా కొట్టాడు... అంతే... గౌతమ్ మొదలు నరికిన చెట్టులా పడిపోయాడు... అయినా స్పృహ తప్పలేదు... వెంటనే లేచి నుంచోవడానికి ప్రయత్నించాడు... అదే సమయంలో తలా మీద ఇంకో దెబ్బ పడింది... దాంతో గౌతమ్ కి పూర్తిగా స్పృహతప్పింది... పోలీసులు వెంటనే అంబులెన్సు లోని శవాన్ని తీసుకొచ్చి గౌతమ్ కార్ డ్రైవర్ సీట్లో కూర్చోపెట్టి తలుపు వేసి... దూరంగా ఆగివున్న లారీ కి సిగ్నల్ ఇచ్చారు... వాడు వెంటనే మితి మీరిన వేగం తో దూసుకు వచ్చి రోడ్ మీద ఆగివున్న గౌతమ్ కార్ ని చాలా బలంగా గుద్దేసాడు... కార్ లోపల పోలీసులు పెట్టిన శవం గుర్తు పట్టలేనంతగా మారిపోయింది... నరసింహం అనుకున్న పని అయింది...

పోలీసులు గౌతమ్ శరీరాన్ని తీసుకొని దగ్గరలోని గోదావరి నది ఒడ్డుకి తీసుకొని వెళ్లారు... అక్కడ ఒక పడవ రెడీ గా ఉంది. గౌతమ్ బాడీ ని ఆ పడవలోకి ఎక్కించి గోదావరి నది మధ్య కి తీసుకొని వెళ్లి నీళ్లలో పడేసారు...  గౌతమ్ శరీరం నీటి ఉధృతి లో సముద్రం వైపు కొట్టుకొని పోయింది...

PART - 12 - THE RESCUE

ఆకాశం గర్జించింది... ఉరుములు... మెరుపులు... పిడుగులతో దద్దరిల్లిపోతోంది... సింహపురి మొత్తం కుండపోత వర్షం తో తడిసి ముద్దయింది... సింహపురి పక్కనుండి ప్రవహిస్తున్న గోదావరి నదికి వరద పోటెత్తింది... దగ్గరలోని రిజర్వాయర్ నిండిపోయింది... డాం గేట్లు ఎత్తేశారు... నది ఉధృతంగా ప్రవహిస్తోంది... నదిలో పడిన గౌతమ్ ఆ ప్రవాహానికి అతి వేగంగా కొట్టుకెళ్ళి బంగాళాఖాతం లో చేరాడు... సముద్ర ఆటు... పోట్లతో భయంకరంగా ఉంది. గౌతమ్ స్పృహలో లేడు... అతని శరీరం అతి వేగంగా సముద్రంలో అలల తాకిడికి ఎగిరెగిరి పడుతోంది... గౌతమ్ కి దాదాపు ఒక అర కిలోమీటర్ దూరం లో ఒక చేపలు పట్టే ట్రాలర్ వెళ్తోంది... ఆ ట్రాలర్ ఓనర్ గురవయ్య తన టీం తో సముద్రంలో చేపలు పట్టుకోవడానికి వచ్చాడు... వాతావరణం సడన్ గా మారిపోవడంతో వెనక్కి తిరిగి సింహపురికి 10 కిలోమీటర్ల దూరంలోని తమ బెస్త పాలెం కి వెళ్తున్నారు... వాళ్ళ ట్రాలర్ కూడా సముద్రం అలల తాకిడికి అల్లాడుతోంది... బాగా ఊగిపోతోంది... ట్రాలర్ లోకి సముద్రం నీరు చేరింది... గురవయ్య టీం ట్రాలర్ లోకి చేరిన ఆ నీటిని బక్కెట్ల తో నింపి సముద్రంలోకి పోస్తున్నారు... సముద్రంలో తుఫాను ఉదృత నిమిష నిమిషానికి పెరుగుతోంది... ఇంతలో ఆ ట్రాలర్ ఇంజిన్ ఆగిపోయింది. సముద్రం అలల మీద ఆ ట్రాలర్ విపరీతంగా ఊగిపోతోంది... గురవయ్య ఆ ట్రాలర్ సముద్రంలోకి కొట్టుకుపోకుండా చాలా కష్టపడుతున్నాడు...

ట్రాలర్ లోని నీటిని బకెట్ తో తోడి సముద్రంలోకి పోస్తున్న ఒక కుర్రోడికి కొంచం దూరంలో అలలమీద ఏదో ఒక ఆకారం ఎగిసిపడటం గమనించాడు... ముందు పెద్దగా పట్టించుకోలేదు... ఇంతలో ఆ ఆకారం అలలమీద తేలుతూ ట్రాలర్ దగ్గరకి వచ్చి... అతను చూస్తుండగానే మళ్ళీ దూరంగా వెళ్ళిపోయింది... వెంటనే అతను గట్టిగా అరుస్తూ గురవయ్య ని పిలిచాడు... "ఏమయిందిరా... అలా అరిచావు.." అంటూ గురవయ్య ట్రాలర్ వెనక భాగానికి చేరుకున్నాడు... నీళ్లు తోడి పోస్తున్న కుర్రోడు... "అన్నా... అటుచూడు... అలలమీద ఎవరో ఉన్నారు... " అని అన్నాడు... గురవయ్య అటువైపు చూసాడు... ముందు ఆ చీకట్లో ఏమి కనిపించలేదు... టార్చిలైట్ వేసి చూసాడు... లీలగా ఎదో ఆకారం అలల మీద కనిపిచింది... అదే సమయానికి ట్రాలర్ ఇంజిన్ స్టార్ట్ అయ్యింది... దాంతో ఆ ట్రాలర్ లో లైట్స్ వెలిగాయి... ఆ లైట్స్ వెలుగులో అలలమీద తేలియాడుతున్న ఆకారం కనిపిచింది... ఆ ఆకారం ట్రాలర్ దగ్గరకి వచ్చినట్లే వచ్చి... అలల తాకిడికి వెనక్కి కదిలిపోతోంది... "అరేయ్... ఆ పెద్ద వల పట్టుకురా..." అని అరిచాడు... వెంటనే ఇద్దరు కుర్రోళ్ళు ట్రాలర్ లోపలి వెళ్లి పెద్ద వలని తీసుకొని వచ్చారు... గురవయ్య ఆ వల ని అతి లాఘవంగా గాల్లో తిప్పుతూ అలలమీద తేలుతున్న ఆకారమీద పడేలా వేసాడు... ఆ ఆకారం ఆ వలలో చిక్కుకుంది... గురవయ్య తో పాటు ట్రాలర్ లోని వాళ్ళు వల ని లాగారు... 80 కిలోల వ్యక్తిని నీళ్లలోంచి ట్రాలర్ లోకి చేర్చడానికి కొంచం కష్టపడ్డారు... గురవయ్య ఆ వ్యక్తి చేతి మణికట్టు ని పట్టుకొని నాడి కొట్టుకుంటున్నది... లేనిది చెక్ చేసాడు... పల్స్ దొరికింది... చాలా వీక్ గా కొట్టుకుంటోంది... వెంటనే ఆ వ్యక్తిని ట్రాలర్ లోపలి తీసుకెళ్లి ఫస్ట్ ఎయిడ్ చేశారు... ఆ వ్యక్తి స్పృహలో లేదు... తల మీద పెద్ద గాయం కనిపిచింది... వెంటనే తలకి కట్టుకట్టారు...

సముద్రం లో వాతావరణం మారుతోంది... తుఫాన్ నెమ్మదిగా సర్దుకుంటోంది... కానీ వాన మాత్రం తగ్గలేదు... గురవయ్య తన ట్రాలర్ ని అతి కష్టం మీద బెస్త పాలెం వైపు నడిపించసాగాడు... వాళ్ళు ఉన్న ప్రదేశానికి బెస్త పాలెం 6 కిలోమీటర్లు ఉంటుంది... మామూలుగా ఆ దూరాన్ని ఒక గంట లోపల దాటెయ్యగలరు... కానీ... ఆ రోజు రాత్రి ఆ ఆరు కిలోమీటర్ల దూరం దాటడానికి వాళ్ళకి అయిదు గంటల సమయం పట్టింది... అలల మీద ట్రాలర్ విపరీతం ఊగిపోతోంది... రెండు మీటర్లు ముందుకు వెళ్తూంటే... సముద్రలోని అలల తాకిడి ఆ ట్రాలర్ మూడు మీటర్లు వెనక్కి నెట్టేస్తోంది... అతి కష్టం మీద గురవయ్య ట్రాలర్ ఉదయం ఆరు గంటలకు బెస్త పాలెం చేరుకుంది... గురవయ్య కుర్రోళ్లో తీరం చేరగానే ఆ సముద్రంలో ఆ రాత్రి వాళ్లకి దొరికిన వ్యక్తిని తీసుకొని బెస్త పాలెం లో ఉన్న ఏకైక డాక్టర్ ఇంటికి తీసుకొని వెళ్లారు... డాక్టర్ ఇంకా లేవలేదు... రాత్రి బాగా మందు కొట్టి పడుకున్నాడు. గురవయ్య కుర్రోళ్ళు డాక్టర్ ఇంటి తలుపులు గట్టిగా కొట్టారు... దాదాపు ఒక 10 నిమిషాల తరువాత డాక్టర్ తూలుకుంటూ వచ్చి తలుపు తీసాడు... గురవయ్య కుర్రోళ్ళు స్పృహలోలేని ఆ వ్యక్తి లోపలి తీసుకెళ్లి క్లినిక్ లో పడుకోపెట్టి "సముద్రం లో దొరికాడు... తలకి బాగా పెద్ద గాయం అయింది... బతికే ఉన్నాడు... ఫస్ట్ ఎయిడ్ చేసాము... మీరు చూడండి" అని చెప్పి వెళ్లిపోయారు...

డాక్టర్ తన క్లినిక్ లో పడుకోబెట్టిన వ్యక్తి ని తేరిపార చూసాడు... ఇంతలో డాక్టర్ దగ్గర పనిచేస్తున్న కాంపౌండర్ వచ్చాడు... "అతని బట్టలు విప్పి వొళ్ళంతా వేడి నీళ్లలో డెట్టాల్ వేసి స్పాంజ్ బాత్ ఇవ్వు... పల్స్ వీక్ గా ఉంది... సెలైన్ పెట్టు... టెంపరేచర్ ఉంది... పారాసెటమాల్ వెయ్యి... నేను ఇప్పుడే వస్తాను" అని చెప్పి బాత్రూమ్ లో దూరాడు... కాంపౌండర్ డాక్టర్ చెప్పినవన్నీ చెయ్యడానికి 30 నిమిషాలు పట్టింది... అప్పటికి డాక్టర్ ఫ్రెష్ అయ్యి వచ్చాడు. చేతులకి గ్లోవ్స్ వేసుకొని ఆ వ్యక్తి తల కి కట్టిన బ్యాండేజ్ ని విప్పాడు... సరిగ్గా నడి నెత్తి మీద పెద్ద గాయం కనిపిచింది. ముందుగా BETADINE లోషన్ తో క్లీన్ చేసాడు... తల మీద ఒత్తుగా జుట్టు ఉండడం తో తల మీద గాయం సరిగ్గా క్లీన్ చేయలేకపోయాడు... తన కాంపౌండర్ తో "అతని తల మీద జుట్టు మొత్తాన్ని గొరిగెయ్యి... జుట్టు ఉంటే ఊండ్ ని సరిగ్గా క్లీన్ చెయ్యడం కుదరదు" అని చెప్పి ఆ వ్యక్తి ఎవరో తెలుసుకోవడానికి అతని బట్టలు చెక్ చేసాడు... ఆవ్యక్తి ప్యాంటు జేబులో అతని వాలెట్ దొరికింది... సముద్రం నీటిలో పూర్తిగా తడిసిపోయింది. ఆ వాలెట్ లో ₹5000 రూపాయలు ఉన్నాయి... కొన్ని క్రెడిట్ / డెబిట్ కార్డ్స్ కనిపించాయి... ఆ వాలెట్ లో ఒక సీక్రెట్ పాకెట్ కనిపిచింది... దాన్ని ఓపెన్ చేసాడు... అందులో డాక్టర్ కి ఆ వ్యక్తికి సంబంధించిన డ్రైవింగ్ లైసెన్స్... ఆధార్ కార్డు... దొరికాయి... వాటితో పాటు ఆర్మీ కి చెందిన ID దొరికింది... ఆ కార్డు మీద... గౌతమ్ కుమార్ - కల్నల్ - 3RD INFANTRY DIVISION - LEH, LADAKH అని వ్రాసి ఉంది... అది చూడగానే డాక్టర్ కి వెన్ను వొణికింది... చేతులు కంపించాయి... సరిగ్గా అదేసమయంలో కాంపౌండర్ గౌతమ్ తల మీద జుట్టుని పూర్తిగా తీసేసాడు... శుభ్రంగా డెట్టాల్ నీళ్లతో శుభ్రం చేసాడు... ఎదో అనుమానం వచ్చి గౌతమ్ తలని పరీక్షగా చూసాడు... కాంపౌండర్ గొంతు తడి ఆరిపోయింది... కాళ్ళు వణికాయి... గొంతు పెగుల్చుకొని "డా ... క్ట్ ... ర్ ... ఇది చూడండి" అంటూ అరిచాడు...

ఆ కేక విన్న డాక్టర్ తన చేతిలోని గౌతమ్ ఆర్మీ ID కార్డు జాగ్రత్తగా వాలెట్ లో పెట్టి... క్లినిక్ లోని టేబుల్ దగ్గరకి వెళ్ళాడు... అక్కడ కాంపౌండర్ ఎదో దయ్యాన్ని చూసినట్లు వొణికిపోతూ గౌతమ్ తలవైపు చూపించాడు... డాక్టర్ కి ఏమి అర్ధం కాలేదు... కాంపౌండర్ సహాయంతో గౌతమ్ ని బోర్లా పడుకోపెట్టాడు... అప్పుడు గౌతమ్ తల చాలా క్లియర్ కనిపిచింది... ముందు ఏమి అర్ధం కాలేదు... తలా నిండా ఏవో సింబల్స్ కనిపించాయి... ఏమి అర్ధం కాలేదు... కాంపౌండర్ తో "హెడ్ మిర్రర్... మైక్రోస్కోప్ ఇవ్వు" అని అడిగాడు... కాంపౌండర్ వాటి తెచ్చి డాక్టర్ కి ఇచ్చాడు... హెడ్ మిర్రర్ ని తలకి అటాచ్ చేసుకొని మైక్రోస్కోప్ తో గౌతమ్ తలని క్లోజ్ గా పరిశీలించాడు... గౌతమ్ తలమీద సింబల్స్ బాగా పెద్దవిగా కనిపించాయి... వాటిని చూడగానే... ఒక్కసారిగా షాక్ కొట్టినట్లు అయ్యింది... మనసులో "క్రిప్టో సింబల్స్..." అని అనుకున్నాడు... గౌతమ్ SKULL SKIN మొత్తం రకరకాల క్రిప్టో సింబల్స్ తో నిండి ఉంది... "మై గాడ్... ఇది మిలిటరీ ఇంటలిజెన్స్ కోడ్ మెసేజ్" అని మనసులో అనుకున్నాడు...

అతి జాగ్రత్తగా గౌతమ్ తల మీద వేసిన సింబల్స్ దెబ్బతినకుండా... జాగ్రత్తగా తలా మీద గాయాన్ని రకరకాల లోషన్స్ ని క్లీన్ చేసి... మెడిసిన్ వేసి దాదాపు 14 కుట్లు వేసాడు... దాని పైన తల మొత్తం కవర్ అయ్యేలా పెద్ద బ్యాండేజ్ కట్టి... ఇన్ఫెక్షన్ రాకుండా ఉండడానికి ఇంజెక్షన్స్ ఇచ్చి... ఒకసారి బీపి చెక్ చేసి గౌతమ్ ని కాంపౌండర్ సహాయంతో జాగ్రత్తగా బెడ్ మీద చేర్చాడు... స్టెతస్కోప్ తో గౌతమ్ గుండెని చెక్ చేసాడు... కొంచం వేగంగా కొట్టుకుంటోంది... కాంపౌండర్ తో "ప్రతి గంటకి పల్స్... హార్ట్ బీట్... టెంపరేచర్... బీపీ చెక్ చెయ్యి... నేను ఊర్లోకి వెళ్లి కొన్ని మందులు తెస్తాను... ఇంకో సంగతి... నువ్వు ఈ రోజు చూసినదంతా నీ మనసులోనే ఉంచుకో... ఎవరికి చెప్పవొద్దు... ఇది ఎదో మిలిటరీ గొడవ లాగా ఉంది... ఈ గౌతమ్ కి స్పృహ లోకి వచ్చాక ఏమి జరిగిందో తెలుసులుకోవాలి... అప్పటిదాకా ఇది చాలా సీక్రెట్ గా ఉంచాలి. " అని చెప్పి సైకిల్ ఎక్కి వెళ్తూ ఆలోచించసాగాడు... డాక్టర్ మెడికల్ కాలేజీ లో ఉన్నప్పుడు చదివిన బుక్స్ గుర్తుకొచ్చాయి... పురాతన కాలం నాలుగో శతాబ్దం లో గ్రీస్ చక్రవర్తి హెరోడోటస్ ఒక రహస్య సమాచారం పంపడానికి తనకి బాగా నమ్మకమైన సేవకుడి తల మీద జుట్టుని తీయించి తల మీద ఒక రహస్య సమాచారాన్ని సింబల్స్ రూపంలో పచ్చ బొట్టు వేయించి... ఆ సేవకుడికి జుట్టు మొలిచాక తన స్నేహితుడి దగ్గరకి పంపాడు... ఆ స్నేహితుడు ఆ సేవకుడి తల మీద వెంట్రుకలు తీయించి ఆ సేవకుడు తెచ్చిన రహస్య సమాచారాన్ని చదువుకున్నాడు... ఈ విధానంగా రహస్య సందేశాల్ని సింబల్స్ రూపంలో పంపడం మొదలయ్యింది... ఆ కళకి స్టెగనోగ్రఫీ అని పేరు పెట్టారు... డాక్టర్ ఈ విషయాన్ని పుస్తకాల్లో చదివాడు... ఈ రోజున ప్రత్యక్షంగా చూసాడు...

పదిహేను రోజుల పాటు రాత్రి... పగలు... చాలా జాగ్రత్తగా గౌతమ్ కి సేవలు చేశారు... తలమీద గాయం నెమ్మదిగా తగ్గసాగింది... ప్రతిరోజూ తలకి బ్యాండేజ్ తీసి గాయాన్ని క్లీన్ చేసి కొత్త మందు వేసి కట్టు కట్టారు... పదిహేనో రోజున తలకి వేసిన కుట్లు విప్పదీసాడు... పదహారో రోజున గౌతమ్ కళ్ళు తెరిచాడు. జ్వరం పూర్తిగా తగ్గింది... తల మీద గాయం కూడా మానడం మొదలయ్యింది. గౌతమ్ కళ్ళు తెరవగానే కాంపౌండర్ వెళ్లి డాక్టర్ కి చెప్పాడు... డాక్టర్ పరిగెత్తుకొని వచ్చి గౌతమ్ ని చూసి " హలో... నా పేరు డాక్టర్ నంబూద్రి... యు ఆర్ లక్కీ టు సర్వైవ్..." అని అన్నాడు... అది విని గౌతమ్ మళ్ళీ నిద్రలోకి జారిపోయాడు... గౌతమ్ మళ్ళీ కళ్ళు తెరవడానికి 24 గంటలు పట్టింది... చుట్టూ చీకటి... ఆ రూమ్ లో చిన్న బెడ్ లైట్ వెలుగుతోంది... లేచి మంచం మీద కూర్చున్నాడు... తనను పరిశీలించి చూసుకున్నాడు... వొంటి మీద హాస్పిటల్ గౌన్... ఎడమ చేతికి సెలైన్ డ్రిప్... టైం ఎంతో తెలుసుకోవడానికి రూమ్ లో ఏదైనా గడియారం ఉందేమో చూసాడు... ఎక్కడా కనిపించలేదు. మంచం మీద పడుకొని ఆలోచించసాగాడు... పక్క వూరు వెళ్ళడానికి కార్ లో బయలుదేరాడు... దారి మధ్యలో పోలీసులు కార్ ఆపి కిందకి దిగమన్నారు... తాను దిగాడు... అప్పుడే ఎవరో వెనక నుంచి ఐరన్ రాడ్ తో చాలా బలంగా కొట్టారు... స్పృహ తప్పడం... ఆ తరువాత ఏమయ్యింది? తనని హాస్పిటల్ కి ఎవరు తీసుకొచ్చారు? ఎన్నాళ్ళు గడిచాయి? చేతులు కాళ్ళు కదిలించాడు... అవి బాగానే ఉన్నాయి... ఎక్కడా నొప్పి లేదు... చేసేది ఏమి లేక కళ్ళు మూసుకున్నాడు... తిరిగి మెలుకువ వచ్చేటప్పటికి తెల్లారింది... నెమ్మదిగా లేచి మంచం మీద కూర్చొని... " డాక్టర్... డాక్టర్..." అని గట్టిగా పిలిచాడు... గౌతమ్ అరుపులు విన్న వెంటనే ముందుగా కాంపౌండర్ వచ్చాడు... అతని వెనకాలే డాక్టర్ కూడా వచ్చాడు...

డాక్టర్:హౌ అర్ యు ఫీలింగ్? ఎక్కడైనా నొప్పిగా ఉందా?

గౌతమ్: గుడ్... తలంతా బాగా నొప్పిగా ఉంది.

డాక్టర్: అది నార్మల్... మీ తల మీద బలమైన దెబ్బ తగిలింది. 14 కుట్లు పడ్డాయి... కుట్లు వెయ్యడానికి మీ తల మీద జుట్టు మొత్తం తీసేసాము...

గౌతమ్(కొంచం ఖంగారుగా... తలని తడుముకుంటూ): మొత్తం షేవ్ షేవ్ చేసారా?

డాక్టర్: డోంట్ వర్రీ... మీ తలమీద వేసిన టాటూ లు ఎవరికి కనపడకుండా బ్యాండేజ్ వేసాము... నేను మిమ్మల్ని కొన్ని ప్రశ్నలు వేస్తాను...

గౌతమ్: అడగండి...

డాక్టర్: మీపేరు...

గౌతమ్: గౌతమ్ కుమార్

డాక్టర్: మీ వృత్తి...

గౌతమ్: నేను ఇండియన్ ఆర్మీ లో కల్నల్ గా రిటైర్ అయ్యాను...

డాక్టర్: మీ తలకి దెబ్బ ఎలా తగిలింది? ఎవరు కొట్టారు?

గౌతమ్: ఇవ్వాళ డేట్ ఏమిటీ?

డాక్టర్: అక్టోబర్ 20...

గౌతమ్: అంటే... నేను గత 15 రోజులుగా స్పృహలో లేనా? నేను ఇక్కడికి ఎలా వచ్చాను? ఇది ఏ ఊరు?

డాక్టర్: ఇది బెస్త పాలం...

గౌతమ్: అంటే... ఇది సింహపురి కి 20 కిలోమీటర్స్ దూరంలోని బెస్త పాలెం... కదా

డాక్టర్: అవును... పాలెం బెస్తగాళ్ళకి నువ్వు సముద్రంలో దొరికావు... నిన్ను తీసుకొచ్చి నా హాస్పిటల్ లో చేర్చారు...

గౌతమ్: సముద్రం లో దొరికానా... అంటే... నా తల మీద కొట్టినవాళ్ళు నన్ను నదిలో పడివుంటారు... సముద్రంలోకి కొట్టుకొచ్చానా?

డాక్టర్: అయి ఉంటుంది. మీకు ఇంకో నెల రోజుల రెస్ట్ కావాలి... అప్పుడే మీ తల మీద దెబ్బ పూర్తిగా తగ్గుతుంది... మీకు శత్రువులు ఎవరైనా ఉన్నారా?

గౌతమ్: ఆర్మీ వాడిని... శత్రువులకు భయపడను... దొంగ దెబ్బ తీశారు... వెనకనుంచి కొట్టారు...

గౌతమ్ తాను ఆర్మీ నుంచి రిటైర్ అయ్యి సింహపురి కి వచ్చినప్పటి నుంచి... తన తలమీద ఐరన్ రాడ్ తో కొట్టడం దాకా జరిగిందంతా డాక్టర్ కి చెప్పాడు...

డాక్టర్: మీరు రెస్ట్ తీసుకోండి... నేను సాయంత్రం వచ్చి చెక్ చేస్తాను.

గౌతమ్ మంచం మీద పడుకొని 'డాక్టర్ కాకుండా వేరే ఎవరైనా క్రిప్టో సింబల్స్ చూసారా?' అని ఆలోచిస్తూ పడుకున్నాడు... ఇంకో వారం రోజులు గౌతమ్ ని హాస్పిటల్ లో వాళ్ళు చాలా జాగ్రతగా చూసుకున్నారు... హాస్పిటల్ అంత పెద్దది కాదు... ఒక డాక్టర్... ఒక లేడీ కాంపౌండర్... ఒక మేల్ కాంపౌండర్... హాస్పిటల్ మొత్తం లో మూడు బెడ్స్ మాత్రమే ఉన్నాయి. డాక్టర్ దగ్గరకి ఎక్కువగా బెస్తపాలెం ప్రజలు వస్తారు. గౌతమ్ లాంటి వ్యక్తి హాస్పిటల్ కి రావడం ఇదే మొదటిసారి... గౌతమ్ లేచి తిరగసాగాడు... మొట్టమొదటిసారి హాస్పిటల్ నుంచి బయటకి వచ్చాడు... దూరంగా గుడిసెలు కనిపించాయి... నెమ్మదిగా నడుచుకుంటూ బెస్తపాలెం వైపు వెళ్ళాడు... గౌతమ్ ని చూడగానే పాలెం లోని ప్రజలు చుట్టూ చేరారు. వాళ్ళని చూసి... "నన్ను సముద్రంలో రక్షించింది ఎవరు?" అని అడిగాడు... అందరూ గురవయ్య గుడిసె వైపు చూపించారు... గౌతమ్ అటువైపు వెళ్తూండగా... గుడిసె లోంచి గురవయ్య బయటకి వచ్చాడు... అతడిని చూడగానే అతడిని గట్టిగా కౌగలించుకొని "థాంక్ యు వెరీ మచ్... నన్ను కాపాడినందుకు" అని అన్నాడు... గురవయ్య ఆ రోజు రాత్రి జరిగింది మొత్తం గౌతమ్ కి చెప్పాడు... గురవయ్యతో చాలా సేపు మాట్లాడి వెనక్కి హాస్పిటల్ కి వెళ్తూ మనసులో "గురవయ్య... నువ్వు నన్ను రక్షించి మూడవ జన్మని ప్రసాదించావు... మొదటి జన్మ నాకు తల్లితండ్రుల వల్ల కలిగింది... పునర్జన్మ ని మాధవ్ ఇచ్చాడు... ఈ మూడవ జన్మ కి కారణం గురవయ్య..." అని అనుకున్నాడు...

రోజులు గడుస్తున్నాయి... గౌతమ్ నెమ్మదిగా మామూలు మనిషి అయ్యాడు... ప్రతి రోజూ సముద్రం ఒడ్డున రన్నింగ్... యోగ... చెయ్యడం మొదలు పెట్టాడు... పూర్తి స్థాయి లో స్టామినా ఇంకా రాలేదు... బాగా కష్టపడుతున్నాడు... ఒకరోజు డాక్టర్ పనికట్టుకొని సింహపురి వెళ్ళాడు. అక్కడ గౌతమ్ ఇల్లు కనుక్కోవడం పెద్ద కష్టం కాలేదు.... ఆ ఇంటికి తాళం వేసి ఉంది... చుట్టూ పక్కల గౌతమ్ గురించి ఎంక్వయిరీ చేసాడు...

పక్కింటి ఆసామి : గౌతమ్ నెల క్రితం ఒక కార్ ఆక్సిడెంట్ లో చనిపోయాడు...

డాక్టర్ ఇల్లు తాళం వేసివుంది... గౌతమ్ తల్లి తండ్రులు... అన్న తమ్ముళ్లు... అక్క చెల్లెల్లు లేరా...

పక్కింటి ఆసామి: గౌతమ్ కి ఎవరూ లేరండి... తల్లి చనిపోతే గౌతమ్ తండ్రి మారు మనువు చేసుకున్నాడు... గౌతమ్ కి ఇద్దరు సవితి తమ్ముళ్లు... సవతి తల్లి తప్ప వేరే ఎవరూ లేరు...

డాక్టర్: వాళ్ళు వూళ్ళో లేరా...

పక్కింటి ఆసామి: గౌతమ్ చనిపోయిన తరువాత... గౌతమ్ కి రావాల్సిన ఆస్తి మొత్తం వాళ్ళు సొంతం చేసుకొని ఇల్లు అమ్మేశారు... ఈ ఊళ్ళోనే వేరే ఇల్లు కొనుక్కొని అక్కడికి వెళ్లిపోయారు... బాగా సొమ్ము చేసుకున్నారు...

డాక్టర్ వెనక్కి బెస్త పాలెం చేరుకొని తాను తెలుసుకున్న వివరాలు గౌతమ్ కి చెప్పాడు...

డాక్టర్: ఇప్పుడు మీరు ఏమి చేయాలనుకుంటున్నారు?

గౌతమ్: ఏమి చెయ్యలేని పరిస్థితి...

డాక్టర్: అదేమిటీ? మీరు సింహపురి వెళ్లి మీరు సజీవంగా ఉన్నారని చెప్పి మీ ఆస్తిని మీరు వెనక్కి తీసుకోవొచ్చుగా??

గౌతమ్: అంత ఈజీ కాదు... గవర్నమెంట్ రికార్డ్స్ లో ఒక వ్యక్తి చనిపోయినట్లు నమోదు అయ్యి... డెత్ సర్టిఫికెట్ కూడా జారీ అయితే... మళ్ళీ ఆ వ్యక్తి బతికే ఉన్నట్లు గుర్తించడం అంత తేలిక కాదు... దానికి చాలా పెద్ద లీగల్ ప్రాసెస్ ఉంటుంది... మీకు తెలుసో లేదో... 1975వ సంవత్సరంలో... ఉత్తరప్రదేశ్ లోని అజంఘడ్ జిల్లాలో లాల్ బిహారి అనే వ్యక్తి బ్రతికి ఉండగా అతని బంధువులు అతను చనిపోయాడు డెత్ సర్టిఫికెట్ పుట్టించి అతని ఆస్తిని స్వాధీనం చేసుకొని అమ్ముకున్నారు... ఆ తరువాత అతను తానూ చనిపోలేదని నిరూపించుకోవడానికి చాలా కష్టపడ్డాడు... లీగల్ ఎంతో ట్రై చేసాడు... కుదరలేదు... 19 సంవత్సరాలు కోర్టులు... గవర్నమెంట్ ఆఫీసులు... ఎంతో మంది రాజకీయ నాయకుల చుట్టూ తిరిగాడు... ఎటువంటి ఫలితం లేకపోయింది... ఉత్తరప్రదేశ్ ఒక్క లాల్ బిహారి విషయమే కాదు... ఆ రాష్ట్రం లో ఇటువంటి సంఘటలు చాలా జరిగాయి... జనాలు బ్రతికి ఉండగానే... వాళ్ళు చనిపోయినట్లు డెత్ సర్టిఫికెట్స్ సృష్టించడం చాలా సాధానమైన విషయం... ఆ లాల్ బిహారి చివరికి చేసేది ఏమి లేక... తన పేరు చివర మృతక్అని చేర్చుకొని లాల్ బిహారి మృతక్ అని కొత్త అవతారం ఎత్తాడు... మన దేశం లో ఇలాంటి సంఘటనలు చాలా జరిగాయి...లాల్ బిహారి మృతక్... చివరికి మృతక్ సంఘ్ అని ఒక సంఘాన్ని స్థాపించి ప్రజల తరఫున పోరాటం మొదలెట్టాడు... 1994 లో ఉత్తరప్రదేశ్ గవర్నమెంట్ అతడు బ్రతికే ఉన్నట్లు ధ్రువీకరించింది... 2004వ సంవత్సరం జరిగిన లోక్ సభ ఎన్నికలలో లాల్ గంజ్ నియోజకవర్గం తరఫున ఎన్నికలలో పోటీ కూడా చేసాడు...

డాక్టర్: మీరు కూడా అలాంటిది చేయొచ్చుగా...

గౌతమ్: దాని వల్ల పెద్ద ప్రయోజనం ఉండదు... నేను పేరు మార్చుకుని కొత్త బర్త్ సర్టిఫికెట్ తెచ్చుకున్నా... నాకు నా ఆస్తి నాకు దక్కదు... ఆ ఆస్తి గౌతమ్ కుమార్ పేరు మీద ఉంది... కోర్ట్ లో కేసు వేసినా... అది తేలడానికి ఎన్నేళ్లు పడుతుందో తెలీదు... మన దేశం లో 50 ఏళ్ళు గా కోర్ట్ లో నలుగుతున్న సివిల్ కేసులు చాలా ఉన్నాయి... ఈ లోపల MP నరసింహం వూరికే కూర్చోడు... ఆ ఇల్లు పడగొట్టేస్తాడు... లాల్ బిహారి కి తన అస్థిత్వవాన్ని నిరూపించుకోవడానికి 19 ఏళ్ళు పట్టింది... నాకు అంత టైం పట్టక పోవొచ్చు... కనీసం 3 నుంచి 6 నెలల టైం పడుతుంది... ఈ లోగా నరసింహం నన్ను మళ్ళీ చంపడని గారంటీ ఏమిటీ?

డాక్టర్: అయితే... మీరు ఈ విషయాన్ని మర్చిపోతారా?

గౌతమ్: ఇది చాలా కంప్లికేటెడ్ సిట్యుయేషన్... మా వాళ్ళు ఆర్మీ హెడ్ క్వార్టర్స్ కి కూడా ఇన్ఫోర్మ్ చేసే ఉంటారు... చాలా జాగ్రత్తగా వ్యవహరించాలి... ఇప్పుడు నేను నా అస్తిత్వం కోసం పోరాడడం వేస్ట్... నరసింహం తానంతట తానే... నేను బ్రతికి ఉన్నట్లు చెప్పించాలి... దానికోసం ఏదైనా మార్గాన్ని ఆలోచించాలి... ప్రతి ప్రాబ్లెమ్ ఐస్ ఒక సొల్యూషన్ ఉంటుంది... ఈ ప్రాబ్లెమ్ కి ఎటువంటి సొల్యూషన్ దొరుకుతుందో చూడాలి... వొదిలేది లేదు... నాకు రావాల్సిన డబ్బులు నరసింహం దగ్గరనుంచి తీసుకుంటాను... నన్ను చంపడానికి ప్రయత్నించినందుకు నరసింహం మర్చిపోలేని దెబ్బ కొడతాను.

గౌతమ్ పూర్తిగా కోలుకున్నాడు... ఒక రోజు రాత్రి డాక్టర్... గౌతమ్ ఇద్దరూ విస్కీ తాగుతూ మాట్లాడుకుంటున్నప్పుడు సడన్ గా... " మీ గురించి తెలుసుకోవొచ్చా" అని డాక్టర్ అడిగాడు. గౌతమ్ ఏమి దాచుకోకుండా తన గురుంచి మొత్తం చెప్పేసాడు... బాల్యం... తల్లిని కోల్పోవడం... తండ్రి ద్వితీయ వివాహం... ఇంట్లో గొడవలు... సైనిక్ స్కూల్... ఇంజనీరింగ్... ఆర్మీ లో చేరడం... షెఫాలీ తో ప్రేమ... మాధవ్ తో పరిచయం... అంతా చెప్పాడు... ఆర్మీ లో తానుచేసిన పని గురించి చెప్పలేదు... అంతా విన్నాక... చివరిగా డాక్టర్.. "మీ తలమీద ఆ క్రిప్టో కోడ్ ఎలా వచ్చింది" అని అడిగాడు...దానికి బదులుగా గౌతమ్ ఒక చిరునవ్వు నవ్వి "గుడ్ నైట్ డాక్టర్..." అని చెప్పి వెళ్లి పడుకున్నాడు. మరుసటి రోజు డాక్టర్ లేచి గౌతమ్ ని చెక్ చెయ్యడానికి వెళ్ళాడు... అక్కడ బెడ్ చాలా నీట్ గా సర్ది ఉంది... పిల్లో మీద ఒక లెటర్ ఉంది... అది చేతిలోకి తీసుకొని చదివాడు... " డియర్ డాక్టర్...థాంక్ యు వెరీ మచ్ ఫర్ సేవింగ్ మై లైఫ్... ఐ విల్ నెవెర్ ఫర్గెట్ యు... రైట్ నౌ ఐ హవె టు గో... వెరీ సూన్ ఐ విల్ కాల్ యు... ఒన్స్ అగైన్... థాంక్ యు వెరీ మచ్ సేవింగ్ మై లైఫ్... గౌతమ్" అని వ్రాసి ఉంది...

PART - 13 - THE HIDEOUT

రాత్రి... సమయం... రెండు గంటలు... హాస్పిటల్ లోపల గౌతమ్ మంచం లేచి కూర్చున్నాడు. ఒక నిమిషం చుట్టూ పరిసరాలను జాగ్రత్త గా చెక్ చేసాడు. డాక్టర్ మందుకొట్టి పడుకొని ఉన్నాడు. హాస్పిటల్ ముందు గదిలో మగ కాంపౌండర్ పడుకొని నిద్ర పోతూ పెద్దగా గురక పెడుతున్నాడు. గౌతమ్ నెమ్మదిగా మంచం దిగి ఆ గదిలో బీరువా తెరిచాడు... అందులో తన బట్టలు నీట్ గా ఇస్త్రీ చేసి ఉన్నాయి... బట్టల మీద తన వాలెట్ కనిపిచింది... దాన్ని తెరచి చూసాడు... అందులో నీటిలో తడిసి ఆరి... ఇస్త్రీ చెయ్యబడ్డ ₹5000 రూపాయల నోట్లు... ID కార్డ్స్... డెబిట్ & క్రెడిట్ కార్డ్స్ కనిపించాయి... గౌతమ్ హాస్పిటల్ గౌన్ విప్పేసి తన బట్టలు వేసుకున్నాడు... బీరువా పక్కనే గౌతమ్ కి షూస్ కనిపించాయి వాటిని వేసుకొని బీరువా కి ఉన్న అద్దం లో తన ప్రతిబింబం చూసుకున్నాడు... తల మీద జుట్టు... గడ్డం బాగా ఒత్తుగా పెరిగాయి... ఆ గదిలోంచి బయటకి వచ్చి హాస్పిటల్ మెయిన్ డోర్ ని శబ్దం కాకుండా తెరుచుకొని బయటకి వచ్చి తలుపులు దగ్గరగా వేసి బయలుదేరాడు... గేట్ దాకా వెళ్లి... ఒకసారి వెనక్కి తిరిగి హాస్పిటల్ వైపు చూసి... "థాంక్ యు వెరీ మచ్" అని మనసులో అనుకోని వడివడిగా అడుగులు వేస్తూ బెస్త పాలం కి 3 కిలోమీటర్లు దూరంలోని హై వే చేరుకున్నాడు... సింహపురి వైపు వెళ్తున్న ప్రతి వాహనాన్ని లిఫ్ట్ అడగసాగాడు... దాదాపు ఒక గంట సేపు ఎవరూ వెహికిల్స్ ఆపలేదు... చివరికి ఒక పాల వాడు మోటార్ సైకిల్ ఆపాడు... గౌతమ్ దాని మీద ఎక్కి సింహపురి చేరుకున్నాడు... నేరుగా మెయిన్ రోడ్ కి వెళ్లి అక్కడ ఒక బ్యాంకు ATM లో తన డెబిట్ కార్డు ని వాడి ₹20,000 డ్రా చేసి... నెమ్మదిగా నడుచుకుంటూ తన ఇంటికి వెళ్ళాడు... ఇంటికి బయట నుంచి తాళం పెట్టి ఉంది...

గౌతమ్ చిన్నప్పుడు తరచుగా ఇల్లుదాటి మెయిన్ రోడ్ మీదకి వెళ్తూవుండేవాడు... అతడిని ఆపడానికి గౌతమ్ తల్లి గేట్ కి తాళం పెట్టేది... అయినా సరే... గౌతమ్ ఆ ఇంటి ప్రహరీ గోడ ఎక్కి బయటకి దూకి వెళ్ళేవాడు... అది గుర్తుకొచ్చి నవ్వుకుంటూ చివరిసారిగా తన సొంత ఇంటి లోకి గోడ దూకి వెళ్ళాడు... విశాలమైన కాంపౌండ్... ఒక పక్కన ధాన్యం నిలువ చేయడానికి రెండు పెద్ద పెద్ద గాదెలు... చిన్నప్పుడు వాటి చుట్టూ తిరుగుతూ ఆదుకునేవాడు... ఇంటి వైపు నడిచాడు... పెద్ద పెద్ద ఎత్తు అరుగుల పెంకుటిల్లు... పెద్ద సింహద్వారం... ఆ సింహద్వారానికి తాళం లేదు... గడియ మాత్రం పెట్టి ఉంది... గడియ తీసుకుని లోపలి వెళ్ళాడు... ఇల్లంతా చిమ్మ చీకటి... లైట్స్ వెయ్యకుండా ఇల్లంతా కలియ తిరిగాడు... ఆ ఇంట్లో ప్రతి గది... ప్రతి గోడ... గౌతమ్ కి బాగా తెలుసు... చివరిసారిగా ఇల్లంతా కలియ తిరిగి గోడలు అన్ని తనివితీరా తడిమాడు... మెయిన్ హాల్... దానికి ఆనుకుని ఒకవైపు పూజా రూమ్... ఆ పూజా రూమ్ కి పక్కనే పెద్ద కిచెన్... స్టోర్ రూమ్... మెయిన్ హాల్ కి రెండో వైపు బెడ్ రూమ్స్... ప్రతి రూమ్ లోకి వెళ్ళాడు... ప్రతి గదిలో ఎదో ఒక జ్ఞాపకం... ఒక గదిలో పెద్ద భోషాణం పెట్టె ఉండేది... ఒక చిన్న స్టూల్ వేసుకొని దాని మీదికి ఎక్కేవాడు... ఆఖరున పెరట్లోకి వెళ్ళాడు... ఒక మూల పెద్ద బావి... దాని పక్కనే బాత్ రూమ్స్... ఇంటికి కొంచం దూరం గా లెట్రిన్స్... పెరడంతా కూరగాయల మొక్కలు... పళ్ళ చెట్లు... గౌతమ్ తనకి బాగా ఇష్టమైన జామ చెట్టు నుంచి ఒక కాయ కోసుకొని తిన్నాడు... తలుపులన్నీ భద్రంగా వేసి బయటకు వచ్చి సింహద్వారాన్ని కూడా మూసి గడియ పెట్టి అక్కడే అరుగు మీద వెల్లికిలా పడుకొని కొంచం సేపు అటూ ఇటూ దొర్లాడు... ఆర్మీ నుంచి రిటైర్ అయ్యాక ఇంటికి వచ్చి... ఇల్లు బాగుచేయించుకొని... నివసించాలని కళలు కన్నాడు... తానొకటి తలిస్తే... దైవం ఇంకొకటి తలచింది... అప్పటికి తెల్లవారింది... వెలుతురు వచ్చింది... గౌతమ్ నెమ్మదిగా అరుగు దిగి గేట్ వైపు వెళ్తూ ఎదో గుర్తుకొచ్చి నవ్వుకుంటూ వెనక్కి వెళ్లి అరుగు దగ్గర ఆగి వెనక్కి తిరిగి కాంపౌండ్ వాల్ వైపు చూసాడు... చిన్నప్పుడు అరుగు దగ్గర నుంచి వేగంగా పరిగెత్తుకెళ్లి గోడ దూకే వాడు... అది గుర్తుకొచ్చి గౌతమ్ చిన్న పిల్లవాడి లాగా పరిగెత్తుకొని వెళ్లి తన ఇంటి కాంపౌండ్ వాల్ మీద చేతులు వేసి సునాయాసంగా గాల్లోకి లేచి చాలా స్టైల్ గా గోడ దూకి మెయిన్ రోడ్ మీద చేరుకున్నాడు. కళ్ళలోంచి కారుతున్న కన్నీళ్ళని తుడుచుకుంటూ వెనక్కి తిరిగి చూడకుండా నేరుగా సింహపురి బస్సు స్టాప్ కి వెళ్లి అప్పుడే బయలుదేరడానికి రెడీ గా బస్సు ఎక్కి రాజమండ్రి చేరుకున్నాడు... అక్కడనుండి ట్రైన్ లో హైదరాబాద్ చేరుకొని... నేరుగా ఎయిర్పోర్ట్ కి వెళ్లి న్యూ ఢిల్లీ కి చేరుకోవడానికి విమానం ఎక్కి కళ్ళు మూసుకున్నాడు... ఆలోచనలు గతం లోకి మళ్ళాయి...

(గౌతమ్ కి చెందిన రెండో ఫ్లాష్ బ్యాక్ ప్రారంభం)

"కొత్త ఆపరేషన్ కి రెడీ నా?" అని గౌతమ్ ని అడిగాడు మాధవ్... గౌతమ్ దానికి బదులుగా నవ్వుతూ "I AM ALWAYS READY" అని అన్నాడు గౌతమ్... "గుడ్ రెడీ గా వుండు... రాత్రి ఒంటి గంటకు మనం ఒక ఆపరేషన్ మీద వెళ్ళబోతున్నాము... ... ఈరోజు రాత్రి ఒంటిగంటకు మన ఇద్దరం ఒక మిషన్ మీద పక్క దేశం వెళ్ళబోతున్నాం... ఇక్కడి నుంచి ముంబయి వెళ్లి... అక్కడనుంచి బోట్ లో సముద్రాన్ని క్రాస్ చేసి పాకిస్తాన్ లోకి ప్రవేశిస్తాం... ముంబయి నుంచి కరాచీ 477 నాటికల్ మైల్స్ ... కరాచీ సిటీ లో మన అండర్ కవర్ ఆపరేటివ్ సాజిద్ కలుస్తాడు. సాజిద్ గత 5 ఏళ్లుగా పాకిస్తాన్ లో అండర్ కవర్ ఏజెంట్ గా భారత దేశం కోసం పనిచేశాడు. ఈ మధ్యనే పాకిస్తాన్ ISI వాళ్లకి సాజిద్ ఆచూకీ తెలిసింది. సాజిద్ ప్రస్తుతం అండర్ గ్రౌండ్ కి వెళ్ళాడు.కదలలేని పరిస్థితిలో ఉన్నాడు. మన సహాయం అవసరం... మనం అతడిని జాగ్రత్తగా ఇండియా తీసుకొని రావాలి... రెడీ నా..." అని అడిగాడు... దానికి బదులుగా గౌతమ్ " ఐ యామ్ ఆల్వేస్ రెడీ..." అని అన్నాడు...

అదే రోజు రాత్రి ఇద్దరూ ముంబయి చేరుకొని బొంబాయి డాక్ యార్డ్ చేరుకున్నారు... బొంబాయి డాక్ యార్డ్ కి ఇంకో పేరు కూడా ఉంది... నావెల్ డాక్ యార్డ్... అక్కడ ఒక నావెల్ కమాండింగ్ ఆఫీసర్ వాళ్ళ కోసం రెడీ గా ఉన్నాడు... "మీరు ఇక్కడ నుంచి నేవీ రాఫ్ట్ బోట్ లో ఇంటర్నేషనల్ వాటర్స్ దాకా వెళ్తారు... అక్కడ నుంచి మీరు సేఫ్ గా కరాచీ చేరుకోవడానికి వేరే ఏర్పాట్లు చేసాము..." అని అన్నాడు... మాధవ్... గౌతమ్ ఇద్దరూ ఆ నావెల్ డాక్ యార్డ్ లో ఒక రాఫ్ట్ బోట్ ఎక్కి ఇంటర్నేషనల్ వాటర్స్ లోకి ప్రవేశించారు... అక్కడ ఇండియన్ ఫిషర్ మన్ కి చెందిన ఒక ట్రాలర్ వాళ్ళ కోసం ఎదురుచూస్తోంది... మాధవ్... గౌతమ్ ఆ ఫిషింగ్ ట్రాలర్ ఎక్కగానే అది పాకిస్తాన్ వైపు ప్రయాణించసాగింది... దాదాపు ఒక 250 నాటికల్ మైల్స్ దూరాన్ని పూర్తిచేశాక... అక్కడ పాకిస్తాన్ కి చెందిన ఇంకో ఫిషింగ్ ట్రాలర్ వీళ్లకోసమే ఎదురుచూస్తోంది... మాధవ్... గౌతమ్ ఇద్దరూ ఆ బోట్ లోకి ఎక్కారు... మాధవ్ ఆ బోట్ ఓనర్ కి పాకిస్తానీ కరెన్సీ లో 5,00,000 లు ఇచ్చాడు... ఆ బోట్ ఓనర్ వాళ్లకి పాకిస్తాన్ లో కుట్టిన కుర్తా పైజామాలు ఇచ్చాడు. తల మీద పెట్టుకోవడానికి కాశ్మీరీ ప్రజలు వాడే "పకోల్" టోపీ ఇచ్చాడు... మాధవ్ ఆ బోట్ ఓనర్ తో పాకిస్తానీ యాసలో ఉర్దూ భాషలో మాట్లాడసాగాడు. వాళ్ళు ఎక్కిన బోట్ గంటకి 12 నాట్స్ స్పీడ్ తో కదలసాగింది... వాతావరణం బాగుంది. ఎటువంటి ప్రాబ్లెమ్ రాలేదు... జర్నీ చాలా స్మూత్ గా సాగింది. మరుసటి రోజు రాత్రి రెండు గంటల సమయంలో కరాచీ ఫిషింగ్ హార్బర్ చేరుకున్నారు... బోట్ ఆగగానే ముందుగా మాధవ్ కిందికి దిగి అటూ ఇటూ జాగ్రత్తగా పరికించి చూసాడు... అంత నార్మల్ గా కనిపిస్తోంది... రాత్రి కావడంతో అక్కడక్కడ కరాచీ పోర్ట్ సెక్యూరిటీ గార్డ్స్ గస్తీ కాస్తూ కనిపించారు... ఫిషింగ్ హార్బర్ కావడంతో పెద్దగా హడావుడి లేదు... ఆ బోట్ లో వచ్చిన వాళ్లతో కలసి హార్బర్ బయటకు చేరుకొని షేర్ ఆటో ఎక్కి కరాచీలోని అక్బర్ మార్కెట్ చేరుకున్నారు... అక్బర్ మార్కెట్ న్యూస్ పేపర్ డిస్ట్రిబ్యూటర్ కి ప్రసిద్ధి... ప్రతి రోజూ ఉదయం 4 గంటల నుంచి న్యూస్ పేపర్ వాళ్ళ సందడి మొదలవుతుంది. మాధవ్ ఒక వయస్సు పైబడిన న్యూస్ పేపర్ డిస్ట్రిబ్యూటర్ దగ్గరికి వెళ్లి "పాకిస్తాన్ అబ్జర్వర్ న్యూస్ పేపర్ ఏజెంట్ ఎక్కడ దొరుకుతాడు?" అని అడిగాడు... ఆ వ్యక్తి మాధవ్ ని పైనుంచి కిందదాకా తేరిపారా చూసి... "పక్క గల్లీ లో వెతకండి" అని చెప్పి తన పని చూసుకో సాగాడు... ఆ న్యూస్ పేపర్ డిస్ట్రిబ్యూటర్ కి సాజిద్ ఎక్కడ ఉంటాడో తెలుసు... మాధవ్ కరాచీ వచ్చిన సంగతి సాజిద్ కి ఫోన్ చేసి చెప్పాడు... సాజిద్ కి మెసేజ్ చేరింది... మాధవ్ ఆ వ్యక్తి కి ధన్యవాదాలు తెలిపి అక్కడినుంచి బయలుదేరి మార్కెట్ లో ఒక చిన్న సైజు లాడ్జి చేరుకొని రెండు రూమ్స్ తీసుకొని ఇద్దరూ నిద్ర పోయారు...

ఉదయం 9 గంటల సమయంలో నిద్రలేచి డైలీ రొటీన్ పూర్తి చేసుకొని... ఉదయం 10 గంటల సమయంలో కరాచీ లోని మెయిన్ మార్కెట్ చేరుకున్నారు... మార్కెట్ చాలా రద్దీగా ఉంది... జనాలతో కిటకిటలాడుతోంది... మాధవ్ ముందు నడుస్తున్నాడు... వెనకాలే ఒక అయిదు అడుగుల దూరంలో గౌతమ్ వెళ్తున్నాడు... దాదాపు రెండు గంటల సేపు మార్కెట్ మొత్తం నడిచి చివరికి మార్కెట్ మధ్య కి చేరుకున్నాడు... అప్పుడు సడన్ ఒక వ్యక్తి మాధవ్ దగ్గరకు వచ్చి ముస్లిం పద్ధతిలో ఆలింగనం చేసుకొని మాధవ్ చెవిలో "నీ వెనక వస్తోంది ఎవరు?" అని అడిగాడు... "అతను మనవాడే... నీ కోసమే ఇద్దరం వచ్చాము.." అని అన్నాడు... ఆ ఇద్దరూ గౌతమ్ ని పట్టించుకోకుండా మార్కెట్ కి ఒక మూలగా ఉన్న ఒక రెస్టారెంట్ లోకి వెళ్లి కూర్చొని లంచ్ ఆర్డర్ ఇచ్చి మాట్లాడుకోసాగారు... ఒక పావుగంట తరువాత గౌతమ్ కూడా అదే రెస్టారెంట్ లోకి వెళ్లి వేరే చోట కూర్చున్నాడు...

మాధవ్: నువ్వు రెడీ గా ఉంటే... నిన్ను ఇప్పుడే తీసుకొని వెళ్తాము...

సాజిద్: లేదు... నేను వెంటనే కదలలేను... నా మీద ISI వాళ్ళ నిఘా ఉంది... అతి కష్టం మీద తప్పించుకొని తిరుగుతున్నాను... ఒకరోజు పడుకున్న చోట ఇంకో రోజు పడుకోవడం లేదు. ISI ఏజెంట్స్ తో సైఫుద్దీన్ ఊరంతా గాలిస్తున్నాడు... నేను వూరు దాటడం చాలా కష్టం... మీరు నాతో ఉంటే మీకు కూడా ప్రమాదం... ఇక్కడ నుండి ఇండియా బోర్డర్ దాకా నిఘా ఉంది. వేరే ఏదైనా రూట్ ట్రై చెయ్యాలి...

మాధవ్: ఇండియన్ ఎంబసీ కి వెళ్ళడానికి ట్రై చేసావా?

సాజిద్: ఇస్లామాబాద్ వెళ్లి ట్రై చేసాను... ఎంబసీ చుట్టుపక్కల పాకిస్తాన్ పోలీసులు కాపలా కాస్తున్నారు... అటు వెళితే నన్ను చూడగానే వెంటనే అరెస్ట్ చేస్తారు... లేదా... కుదరకపోతే షూట్ చేస్తారు... నన్ను ఎంబసీ లో కి వెళ్లనివ్వరు...

మాధవ్: నువ్వు ఈపాటికి ఎస్కేప్ రూట్ ప్లాన్ చేసుకొని ఉంటావు కదా...

సాజిద్: చేసాను... ISI ఏజెంట్స్ కి ఆ రూట్స్ తెలిసిపోయాయి... నేను ఇక్కడ కరాచీ లో ఇరుక్కుపోయాను... సైప్ఫుద్దీన్ నన్ను ప్రాణాలతో పట్టుకోవడానికి చాలా కష్టపడుతున్నాడు... నేను దొరికితే నన్ను విపరీతంగా హింసించి నేను సంపాదించిన HUMINT ని రాబట్టి దారుణంగా చంపుతాడు...

మాధవ్: నేను నిన్ను ఇక్కడ నుంచి ఫిషింగ్ బోట్ ఎక్కి ఇంటర్నేషనల్ వాటర్స్ చేరుకుంటే చాలు అక్కడ మన ఇండియన్ ఫిషర్ మన్ ట్రాలర్ రెడీ గా ఉంది. అది ఎక్కితే మనం 24 గంటల్లో ముంబయి చేరుకుంటాము...

సాజిద్: అంత సులభం కాదు... నా దగ్గర ఒక ఫోల్డర్ ఉంది... నేను చాలా కాలంగా సంపాదించిన సమాచారం అందులో వుంది... అది ఒక లిస్ట్... ఆ లిస్ట్ లో ఇండియా లో పనిచేస్తున్న పాకిస్తానీ నాన్ అఫిషియల్ కోవర్ట్ ఆపరేటివ్స్ లిస్ట్ (NOC LIST)... వాళ్ళ ఒరిజినల్ నేమ్స్... కోడ్ నేమ్స్... వాళ్ళ లొకేషన్స్ కి సంభందించిన డీటెయిల్స్ ఒక ఫోల్డర్ లో ఉన్నాయి. ఆ లిస్ట్ ని నేను ఒక చోట భద్రం గా దాచాను... వెళ్లే ముందు ఆ ఫోల్డర్ ని కూడా తీసుకొని వెళ్ళాలి.

మాధవ్: ఇక్కడ మనం ఎక్కువ సేపు ఉండటం మంచిది కాదు... రేపు ఇదే సమయానికి అక్బర్ మార్కెట్ దగ్గర మేము ఒక కార్ లో వెయిట్ చేస్తాను... నిన్ను సేఫ్ గా తీసుకెళ్లడం నా రెస్పాన్సిబిలిటీ...

సాజిద్: ఓకే... మనం వెళ్లే ముందు ఒక చోట ఆగాలి...

మాధవ్: ఎక్క్డడ?

సాజిద్: యూనివర్సిటీ అఫ్ కరాచీ... ఆ యూనివర్సిటీ మెయిన్ లైబ్రరీ లో ఆ ఫోల్డర్ ని దాచాను... అది చాలా ఇం పార్టెంట్... దాన్ని తీసుకొని వెళ్ళాలి...

మాధవ్: ఓకే... రేపు ఇదే సమయానికి అక్బర్ మార్కెట్ చేరుకో... మిగతా విషయాలు నేను చూసుకుంటాను...

ఇద్దరూ లంచ్ చేశారు. ముందుగా సాజిద్ రెస్టారెంట్ నుంచి బయటకి వెళ్ళాడు... సాజిద్ వెళ్లిన 5 నిమిషాలకు మాధవ్ బిల్ పే చేసి బయటకు వచ్చాడు... అప్పటికే గౌతమ్ బయట వెయిట్ చేస్తూ కనిపించాడు. మాధవ్ తన దగ్గరున్న పాకిస్తానీ ప్రీపెయిడ్ బర్నర్ మొబైల్ ఫోన్ లో ఒక నెంబర్ కి ఫోన్ చేసి ఒక కార్ కావాలని అడిగాడు... ఒక 10 నిమిషాల తరువాత ఒక ఫోన్ కాల్ వచ్చింది... మాధవ్ కి కార్ డీటెయిల్స్ ని ఇచ్చాడు... మాధవ్ వెంటనే తన బర్నర్ మొబైల్ ఫోన్ లోని SIM కార్డు తీసేసి దాన్ని పక్కనే వున్న మురికి కాలువలో పడేసి... ఆ బర్నర్ మొబైల్ ఫోన్ ని నేల మీద పడేసి కాలితో తొక్కి నాశనం చేసాడు...

మరుసటి రోజు మాధవ్... గౌతమ్ ఇద్దరు బయలుదేరి నడుచుకుంటూ 5 కిలోమీటర్ల దూరంలోని ఒక షాపింగ్ కాంప్లెక్స్ లోకి వెళ్లారు... అక్కడ లిఫ్ట్ ఎక్కి నేరుగా బేస్మెంట్ చేరుకున్నారు... అక్కడ చాలా కార్లు పార్క్ చేసి ఉన్నాయి. మాధవ్ ప్రతి కార్ ని చెక్ చేసుకుంటూ వెళ్లి... ఒక పాత టొయోటా కార్ దగ్గర ఆగి అటూ ఇటూ చెక్ చేసాడు... ఎవరూ లేరని నిర్ధారించుకొని కార్ డోర్ ఓపెన్ చేసి డ్రైవర్ సీట్ లో కూర్చొని గ్లోవ్ కంపార్టుమెంట్ ఓపెన్ చేసాడు... అందులో... కార్ రిజిస్ట్రేషన్... కార్ ఇన్సూరెన్స్ పేపర్స్ తో పాటు కార్ కీస్ కూడా ఉన్నాయి. గౌతమ్ ని ఎక్కించుకొని డ్రైవ్ చేసుకుంటూ షాపింగ్ సెంటర్ నుంచి బయటకు వచ్చి ఏ మాత్రం హడావుడి పడకుండా నడుపుతూ అక్బర్ మార్కెట్ వైపు వెళ్లి అక్కడ రోడ్డు మీద వెయిట్ చేస్తున్న సాజిద్ ని ఎక్కించుకొని కరాచీ యూనివర్సిటీ వైపు వెళ్ళసాగాడు... దాదాపు 15 కిలోమీటర్ల దూరం ప్రయాణం... వాళ్ళు ప్రయాణిస్తున్న కారు సాధారణమైనది... ఇందులో ఎటువంటి మోడరన్ ఫెసిలిటీస్ లేవు... GPS లేకపోవడం తో ఆ కార్ ని ఎవరూ ట్రాక్ చెయ్యలేరు... యూనివర్సిటీ మెయిన్ లైబ్రరీ కి కొంచం దూరం లో ఆపాడు...

సాజిద్ కార్ దిగి నడుచుకుంటూ లైబ్రరీ లోకి వెళ్ళాడు... చాలా పెద్ద బిల్డింగ్... కొన్ని వేల కొద్ది పుస్తకాల తో నిండి ఉంది. సాజిద్ నేరుగా పాత రెలిజియస్ పుస్తకాలు ఉన్న రూం లోకి వెళ్ళాడు... ఆ రూమ్ లో పాత... పురాతన పుస్తకాలు భద్రపరిచారు... ఆ రూమ్ లో ఒక పెద్ద టేబుల్ ఉంది ఆ టేబుల్ చుట్టూ స్టూడెంట్స్... స్కాలర్లు కూర్చొని బుక్స్ చదువుకుంటున్నారు... వాళ్ళు సాజిద్ ఆ రూమ్ లోకి రావడం... ఒక అల్మరా దగ్గరికి వెళ్ళడం... దాని ఓపెన్ చేసి ఒక ఫోల్డర్ ని తీసుకొని సైలెంట్ గా బయటకు వెళ్లడం ఎవ్వరూ గమనించలేదు... సాజిద్ ఆ ఫోల్డర్ ని తీసుకొని నేరుగా దూరంగా తన కోసం వెయిట్ చేస్తున్న ఇండియన్ ఆర్మీ కొలీగ్స్ దగ్గరకి నడవసాగాడు... మాధవ్ నడుపుతున్న కార్ ఇంకో 400 మీటర్ల దూరంలో ఉన్నదనగా సడన్ గా సాజిద్ కి కుడి వైపు నుంచి సైఫుద్దీన్ టీం తనవైపు పరిగెత్తుకుని రావడం గమనించాడు... అంతే... సాజిద్ తన కోసం వెయిట్ చేస్తున్న కార్ వైపు పరిగెత్తసాగాడు... ఇది గమనించిన మాధవ్ కార్ ని స్టార్ట్ చేసి సాజిద్ వైపు వేగంగా నడిపాడు... గౌతమ్ కార్ వెనక డోర్ ని తీసి సాజిద్ ఎక్కడానికి అనుకూలంగా పట్టుకున్నాడు... సాజిద్ వైపు కార్ రావడం గమనించి సైఫుద్దీన్ టీం సాజిద్ మీద కాల్పులు జరిపారు... బుల్లెట్స్ ని తప్పించుకుంటూ సాజిద్ మాధవ్ నడుపుతున్న కార్ వైపు వేగంగా పరిగెత్తి సాగాడు... సరిగ్గా అదే సమయం లో సాజిద్ వీపు మీద ఒక బులెట్ తగిలింది... సాజిద్ అక్కడికక్కడే కుప్పకూలాడు... అప్పటికే మాధవ్ నడుపుతున్న కార్ సాజిద్ కి 10 మీటర్ల దూరంలో ఉంది... తన పని అయిపోయిందని గ్రహించిన సాజిద్ తన చేతిలోని ఫోల్డర్ ని తన శక్తి మొత్తం ఉపయోగించి కార్ వైపు విసిరేసాడు... సరిగ్గా అదే సమయానికి సాజిద్ కి తలకి ఇంకో బులెట్ తగిలింది... సాజిద్ విసిరేసిన ఫోల్డర్ కార్ కి రెండు అడుగుల దూరం లో పడింది... అది చూసిన గౌతమ్ కార్ లోంచి బయటకి దూకి అతి లాఘవంగా నెల మీద పడ్డ ఫోల్డర్ ని తీసుకొని అతి చాకచక్యంగా కార్ వెనక సీట్ లో చేరాడు... అప్పటికే కార్ కి చాలా బుల్లెట్స్ తగిలాయి... గౌతమ్ కార్ లోకి ఫోల్డర్ తో సహా రావడం చూసిన మాధవ్ కార్ యాక్సిలేటర్ గట్టిగా నొక్కి పెట్టి వేగంగా కార్ ని ముందుకు పోనిచ్చాడు... ఇది గమనించిన సైఫుద్దీన్ టీం కార్ అడ్డంగా నిలబడి ఆపడానికి ప్రయత్నించారు... మాధవ్ ఏ మాత్రం కనికరం చూపకుండా కార్ తో సైఫుద్దీన్ టీం ని గుద్దుకుంటూ దూసుకెళ్లాడు...

యూనివర్సిటీ ఆఫ్ కరాచీ క్యాంపస్ నుంచి వేగంగా కార్ నడుపుతూ మెయిన్ రోడ్ కి చేరుకొని దూసుకెళ్ళసాగాడు... ఒక మూడు కిలోమీటర్లు దూరం వెళ్ళాక.. మాధవ్ కార్ వేగాన్ని సడన్ గా తగ్గించి మెయిన్ రోడ్ పక్కనే కనిపించిన సినిమా హాల్ లోకి పోనించి కార్ ని పార్కింగ్ ప్లేస్ లో పెట్టాడు... కార్ పార్కింగ్ అటెండెంట్ ఇచ్చిన టోకెన్ తీసుకొని అతడిని "పబ్లిక్ టెలిఫోన్ బూత్ ఎక్కడుంది?" అని అడిగాడు... "సినిమా హాల్ బయట కూల్ డ్రింక్ షాప్ లో ఉంది" అని అన్నాడు ఆ కార్ పార్కింగ్ అటెండెంట్... మాధవ్ సినిమా హాల్ నుండి బయటకు వచ్చాడు... గౌతమ్ కూడా సాజిద్ దగ్గరనుంచి సంపాదించిన ఫోల్డర్ తీసుకొని మాధవ్ ని ఫాలో అయ్యాడు... సరిగ్గా అప్పుడే సినిమా హాల్ ముందు నుంచి సైఫుద్దీన్ టీం 4 కార్లు వేగంగా దూసుకెళ్లడం గమనించారు... మాధవ్ పబ్లిక్ టెలిఫోన్ బూత్ లోకి వెళ్లి ఒక ఫోన్ కాల్ చేసాడు... అవతల ఫోన్ ఎత్తగానే మాధవ్ ఒకే ఒక్క మాట అన్నాడు "కట్టి పతంగ్" ఆ కోడ్ వర్డ్ అర్థం ఏమిటంటే... "డేంజర్ లో వున్నాము... సేఫ్ హౌస్ కి వస్తున్నాము..." మాధవ్ అవతల వ్యక్తి చెప్పింది చాలా జాగ్రత్తగా విని ఫోన్ పెట్టేసి కూల్ డ్రింక్ షాప్ వాడికి డబ్బులు ఇచ్చి బయటకు వచ్చి గౌతమ్ తో పాటు ఆటో ఎక్కి తను వెళ్లాల్సిన ఏరియా పేరు చెప్పాడు... దాదాపు ఒక 40 నిమిషాలు ఆటో లో ప్రయాణించిన తరువాత కరాచీ పోర్ట్ కి దగ్గరలోని ఒక కాలనీ చేరుకున్నారు. ఆ ఏరియా పేరు గుల్ మొహర్ కాలనీ... అది కరాచీలో అప్పర్ మిడిల్ క్లాస్... హయ్యర్ మిడిల్ క్లాస్ జనాలు నివసించే ప్రాంతం... మాధవ్... గౌతమ్... ఇద్దరూ ఆ ఏరియా లో దిగిపోయి... ఆటో వాడికి డబ్బులు ఇచ్చేసి కాలి నడకన దాదాపు ఒక 30 నిమిషాలు ఆ కాలనీ లోని మార్కెట్ లో కలియతిరిగారు... చివరికి మాధవ్ తమని ఎవరూ ఫాలో అవ్వడం లేదు అని నమ్మకం కలిగిన తరువాత ఆ కాలనీ లో ఒక పెద్ద ఇంటి గేట్ తీసుకొని లోపలికి వెళ్లి కాలింగ్ బెల్ కొట్టాడు... దాదాపు 65 ఏళ్ళు ఉన్న వ్యక్తి తలుపు తీసి ఇద్దరు లోపలి వచ్చాక తలుపు వేసి గడియ పెట్టి లోపలి దారి తీసాడు... మాధవ్.. గౌతమ్ ఆ వ్యక్తిని అనుసరించారు... "మీరిద్దరూ ఇక్కడ ఉండడానికి ఏర్పాట్లు చేసాను... " అని చెప్తూ ఒక రూమ్ లోకి తీసుకెళ్లాడు... ఆ రూమ్ లో రెండు బెడ్స్ కనిపించాయి... వాటి మీద బెడ్ షీట్స్ నీట్ గా పరచి ఉన్నాయి... బెడ్ పక్కనే ఒక ల్యాండ్ లైన్ టెలిఫోన్ ఉంది... అది జస్ట్ ఇంటర్ కామ్ లాగా పనిచేస్తుంది... బయట కి ఫోన్ చెయ్యలేరు... "బయట హడావిడి తగ్గేదాకా ఇక్కడే ఉండండి... నేను ప్రతి రెండు గంటలకు వచ్చి మీకు బయట జరుగుతున్న విషయాలు చెపుతాను... మీరు రెస్ట్ తీసుకోండి" అని చెప్పి ఆ రూమ్ ని బయట నుంచి లాక్ చేసాడు...

PART - 14 - THE SEARCH PARTY & CODE

సేఫ్ హౌస్ కేర్ టేకర్ పేరు గౌస్ మియా... భారతీయ పౌరుడు... పాకిస్తాన్ లో వ్యాపారం చేసుకుంటూ పాకిస్తానీ సిటిజెన్ షిప్ తీసుకున్నాడు... అయినా పుట్టిన దేశం మీద మమకారం చావలేదు.. అందుకే భారతీయులకి ఆశ్రయం ఇస్తూ ఉంటాడు... దానికోసం భారీ ఎత్తున డబ్బులు వసూలు చేస్తూ ఉంటాడు. ఆ డబ్బులు ఎవరికీ అనుమానం రాకుండా దుబాయ్ లో ఒక బ్యాంకు అకౌంట్ లో అమెరికన్ డాలర్స్ రూపం లో ట్రాన్స్ఫర్ అడుగుతాడు. మాధవ్ గతంలో రెండు సార్లు గౌస్ ఇంట్లో ఉన్నాడు. గౌస్ కి పాకిస్తాన్ పోలీస్ డిపార్టుమెట్ లో కొంత మంది ఇన్ఫోర్మాంట్స్ ఉన్నారు. వాళ్లకి డబ్బులు ఇస్తే కావాల్సిన ఇన్ఫర్మేషన్ దొరుకుతుంది. ఇప్పుడు అదే పని మీద ఉన్నాడు... పోలీసులు ఎవరి కోసం వెతుకుతున్నారు... వాళ్ళు దగ్గర ఎటువంటి ఇన్ఫర్మేషన్ ఉందొ కనుకుంటున్నాడు...

సైఫుద్దీన్ ముందుగా సాజిద్ కి హెల్ప్ చేస్తున్న వాళ్ళు వాడిన వెహికల్ కోసం వెతుకుతున్నాడు... సైఫుద్దీన్ కి ఆ వెహికల్ ని నడిపింది మాధవ్ అని తెలియదు... ఒకవేళ తెలిసుంటే... ఊరంతా కర్ఫ్యూ పెట్టి హౌస్ టు హౌస్ సెర్చ్ చేసేవాడు... మాధవ్ ISI MOST WANTED LIST లో ఉన్నాడు. మాధవ్ ని ప్రాణాలతో పట్టుకోవాలని చాలామంది ఎదురు చూస్తున్నారు... కుదరకపోతే మాధవ్ ని చంపేసి శవాన్ని ఇంటర్నేషనల్ ప్రెస్ ముందు పెట్టి... భారతదేశం... పాకిస్తాన్ లో R&AW ఏజెంట్స్ తో అరాచకం సృష్టిస్తోందని చెప్తారు... ప్రస్తుతం సైఫుద్దీన్ దృష్టిలో ఎవరో ఇద్దరు సాజిద్ కి సహాయం చేస్తున్నారు... ఇప్పుడు వాళ్ళని పట్టుకోవాలి... ముందుగా కరాచీ సిటీ లో ఉన్న బ్లూ కలర్ టొయోటా కార్ కోసం వెతకసాగాడు... పెద్దగా కష్టపడకుండానే దొరికింది... మాధవ్ తాను వాడిన కార్ ని సినిమా హాల్ లో పార్క్ చేసి వెళ్ళిపోయాడు... దాన్ని తీసుకొని వెళ్ళడానికి ఎవరూ రాలేదు... ఆ సినిమా హాల్ ఓనర్ పోలీస్ స్టేషన్ లో కంప్లైంట్ చేసాడు... సైఫుద్దీన్ టీం సినిమా హాల్ దగ్గర ఎంక్వయిరీ చేశారు... సినిమా హాల్ దగ్గర సీసీటీవీ లేకపోవడంతో కార్ ని ఎవరు పార్క్ చేశారో తెలియలేదు... సినిమా హాల్ లో కార్ ని మధ్యాన్నం 1:00 ప్రాంతం లో పార్క్ చేశారు... సినిమా హాల్ పక్కనే ఆటో స్టాండ్ ఉంది. ఆటో వాళ్ళని ఎంక్వయిరీ చెయ్యగా... 1:00PM నుంచి 1:15PM మధ్యలో ఇద్దరు వ్యక్తులు ఆటో ఎక్కి గుల్ మొహర్ కాలనీ లో దిగారని తెలిసింది.. పోలీసులు వెంటనే అదే ఆటో ఎక్కి ఆ ఇద్దరు వ్యక్తులు గుల్ మొహర్ కాలనీ లో దిగిన చోటికి వెళ్లారు. అదిచాలా బిజీ రోడ్. గుల్ మొహర్ కాలనీ షాపింగ్ సెంటర్ రోడ్... అక్కడ దిగినవాళ్లు ఎక్కడికైనా వెళ్ళగలరు... గుల్ మొహర్ కాలనీ బాగా పెద్ద కాలనీ... రకరకాల మనుషులు నివసిస్తూ ఉంటారు... మధ్య తరగతి... గవర్నమెంట్ ఎంప్లాయిస్... చిన్న సైజు బిజినెస్ కమ్యూనిటీ కి చెందిన వ్యక్తులు కనిపిస్తారు... కానీ చాలా బిజీ గా ఉంటుంది... పోలీసుల ఎంక్వయిరీ చాలా మందకొడిగా సాగుతోంది... అయితే సిటీ లో ఉన్న అన్ని చెక్ పోస్ట్ ల దగ్గర చాల గట్టి బందోబస్తు పెట్టారు... కరాచీ నుంచి బయటకు వెళ్తున్న ప్రతి వాహనాన్ని ఆపి... సాజిద్ సంపాదించిన ఫోల్డర్ కోసం వెతుకుతున్నారు...

కరాచీ పోలీసులు సినిమా హాల్ పార్కింగ్ అసిస్టెంట్ ని ఎంక్వయిరీ చేశారు...

పోలీస్: కార్ పార్క్ చేసిన వాళ్ళని సరిగ్గా చూసావా?

పార్కింగ్ అసిస్టెంట్: చూసాను...

పోలీస్: వాళ్ళ ఎత్తు... పర్సనాలిటీ ఎలా ఉన్నాయి ?

పార్కింగ్ అసిస్టెంట్: ఆరడగుల పొడుగున ఉన్నారు... బలంగా కనిపించారు...

పోలీస్ : ఇంకా ఏదైనా చెప్పగలవా... వాళ్ళ కళ్ళు... నుదురు... ముక్కు ఎలా ఉన్నాయి?

పార్కింగ్ అసిస్టెంట్: బానే ఉన్నాయి...

పోలీస్: మా స్కెచ్ ఆర్టిస్ట్ కి హెల్ప్ చెయ్యి వాళ్ళ బొమ్మలు వేస్తాడు...

పార్కింగ్ అసిస్టెంట్: అలాగే సర్... హా... ఒకటి చెప్పడం మర్చి పోయాను... వాళ్లలో ఒక్కడే మాట్లాడాడు... ఉర్దూ లో మాట్లాడాడు... కానీ... పాకిస్తానీ లా లేదు... కాశ్మీరీ యాస కనిపిచింది... నన్ను పబ్లిక్ టెలిఫోన్ గురించి అడిగారు... సినిమా హాల్ పక్కన కూల్ డ్రింక్స్ షాప్ లో ఉందని చెప్పను...

పోలీసులు కూల్ డ్రింక్ షాప్ లో కూడా ఎంక్వయిరీ చేశారు... షాప్ ఓనర్ కూడా సినిమా హాల్ పార్కింగ్ అసిస్టెంట్ చెప్పిందే చెప్పాడు... చివరిగా ఆటో డ్రైవర్ ని ఎంక్వయిరీ చేశారు...

పోలీస్: వాళ్ళని నువ్వు సరిగ్గా చూసావా?

ఆటో డ్రైవర్ : చూసాను...

పోలీస్: మా స్కెచ్ ఆర్టిస్ట్ కి హెల్ప్ చెయ్యి వాళ్ళ బొమ్మలు గీస్తాడు... నీకు వాళ్లలో ఏదైనా వింత గా అనిపించిందా?

ఆటో డ్రైవర్: వాళ్ళు కాశ్మీరీ భాషలో మాట్లాడుకున్నారు... నాకు కాశ్మీరీ భాష వచ్చు... వాళ్ళు ఎక్కడనుంచి వచ్చారని అడిగాను... దానికి వాళ్ళు "బారాముల్లా నుంచి వచ్చాం" అని చెప్పారు... నాకు ఎటువంటి అనుమానం కలగలేదు...

పోలీస్: వాళ్ళు ఏమి మాట్లాడుకున్నారు?

ఆటో డ్రైవర్: ఎదో బిజినెస్ పని మీద వచ్చినట్లు ఉన్నారు... త్వరలో ఇస్లామాబాద్ వెళ్లి జెహాంగీర్ ని కలవాలని మాట్లాడుకున్నారు... వాళ్లలో ఒక్కడే ఎక్కువ గా మాట్లాడాడు... రెండోవాడు పెద్దగా మాట్లాడలేదు...

గౌస్ మియా ఈ డీటైల్స్ అన్నింటిని మాధవ్ కి చెప్పాడు... "మీరు ఇప్పుడు కరాచీ దాటి బయటకి వెళ్ళలేరు... చెక్ పోస్ట్ దగ్గర హడావిడి తగ్గేదాకా ఇంట్లోంచి బయటకి వెళ్లడం కుదరదు" అని చెప్పాడు... గౌస్ మియా ఇంట్లో ఒక ల్యాండ్ లైన్... ఒక మొబైల్ ఫోన్ ఉన్నాయి... ఆ రెండింటిని మాధవ్ వాడుకోవడానికి లేదు. ఆ ఇంట్లో గౌస్ మియా... ఆయన భార్య ఫాతిమా తప్ప ఎవరూ ఉండరు... గౌస్ మియా కి ఇద్దరు పిల్లలు... ఒక అమ్మాయి... ఒక అబ్బాయి... అమ్మాయి కి పెళ్లి అయ్యింది... వాళ్ళు రియాద్ లో ఉంటారు... కొడుకు ఇంగ్లాడ్ లో చదువుకుంటున్నాడు... పిల్లలు ప్రతి రోజూ ఇంటికి ఫోన్ చేసి మాట్లాడతారు... గౌస్ కి కంప్యూటర్ నాలెడ్జి లేదు... అందువల్ల గౌస్ మియా ఇంటికి ఇంటర్నెట్ కనెక్షన్... ఫాక్స్ మెషిన్... లేదు. గుల్ మొహర్ కాలనీ లో ఒక జనరల్ స్టోర్స్ నడుపుతూ ఉంటాడు...

గౌతమ్ ఫోల్డర్ ని తెరచి అందులోని పేపర్స్ ని బాగా స్టడీ చేసాడు... మొత్తం 72 మంది నాన్ ఆఫిషియల్ కోవర్ట్ ఆపరేటివ్స్ లిస్ట్ (NOC LIST)... వాళ్ళ ఒరిజినల్ నేమ్స్... కోడ్ నేమ్స్... వాళ్ళ లొకేషన్... వాళ్ళు ఇండియా లో ఎవరిని కలవడానికి వచ్చారు... డీటెయిల్స్ ఉన్నాయి... కానీ... వాళ్ళు ఇండియా లో ఏమి చేయబోతున్నారో ఆ పేపర్స్ లో లేదు. గౌతమ్ ఆ పేపర్స్ లో వ్రాసిన ఇండియన్ పేర్లు చదివాడు. వాటిని చదువుతూంటే గౌతమ్ కి ఎదో డౌట్ వచ్చింది... ఆ ఇండియన్ పేర్లని ఒక పేపర్ మీద వ్రాసి మాధవ్ కి ఇచ్చాడు... మాధవ్ కూడా ఆ లిస్ట్ చదివి...

మాధవ్: మై గాడ్... వీళ్ళలో కొంత మంది ఇండియా లో రాజకీయ నాయకులు... వ్యాపారవేత్తలు... బ్యూరోక్రాట్స్... మిగతా వాళ్ళు ఎవరో కనుక్కోవాలి... ఈ లిస్ట్ లో 72 మంది ఏజెంట్స్... ఒరిజినల్ నేమ్స్... కోడ్ నేమ్స్... అంటే 144 పేర్లు... వాళ్ళ లొకేషన్స్... పైగా మన ఇండియన్ నేమ్స్ 42 ఉన్నాయి... అంటే 186 పేర్లు... 72 లొకేషన్స్... This is huge... అందుకే సాజిద్ ఇక్కడనుంచి కదలలేకపోయాడు... ఈ లిస్ట్ కోసం ISI... ముఖ్యంగా సైఫుద్దీన్ ప్రాణాలు ఇవ్వడానికి... లేదా ప్రాణాలు తియ్యడానికి వెనుకాడడు... మనం ఈ డీటెయిల్స్ ని ఎలా ఇండియా చేర్చాలి? గౌస్ మియా ఇంట్లో ఇంటర్నెట్... ఫాక్స్ మెషిన్ లేదు... ఫోన్ కూడా వాడలేము... ఏదైనా సెక్యూర్ ఛానల్ లో ఈ డీటెయిల్స్ ని ఇండియా పంపించాలి... నీ దగ్గర ఏదైనా ఐడియా ఉందా?

గౌతమ్: ఇక్కడ కరాచీ లో మనకి నమ్మకమైన వ్యక్తి ఎవరైనా ఉన్నారా? మీరు కార్ కోసం ఎవరికో ఫోన్ చేశారు... అతను నమ్మకస్తుడేనా?...

మాధవ్: మనకి కార్ ఏర్పాటు చేసింది గౌస్ మియా... గౌస్ చాలా జాగ్రత్తపడతాడు... కరాచీ పోలీస్... ISI... మిలిటరీ... గవర్నమెంట్... ఎవరికి డౌట్ రానివ్వడు.

గౌతమ్: ఈ ఫోల్డర్ ఎవరి దగ్గర ఉంటే... వాళ్లకి ప్రాబ్లెమ్... ఈ డీటైల్స్ మాత్రం ఎంత త్వరగా ఇండియా చేరితే అంత మంచిది... గౌస్ తో మాట్లాడితే ఏదైనా ఐడియా ఇస్తాడా...

మాధవ్: అడుగుతాను...

కరాచీ పోలీసులు విడివిడిగా సినిమా హాల్ పార్కింగ్ అసిస్టెంట్... కూల్ డ్రింక్ షాప్ ఓనర్... ఆటో డ్రైవర్ ని పిలిచి స్కెచ్ ఆర్టిస్ట్ తో మాధవ్... గౌతమ్... బొమ్మలు గీయించారు... ఆ ముగ్గురూ ఇచ్చిన డిస్క్రిప్షన్ తో గీసిన ఇద్దరి బొమ్మలు చాలా బాగా వచ్చాయి... వాటిని కరాచీ లోని అన్ని పోలీస్ స్టేషన్స్ కి సర్క్యూలేట్ చేశారు... ISI వాళ్లకి కూడా ఆ స్కెచెస్ ని పంపారు... సైఫుద్దీన్ చాలా బిజీ గా ఉండడం తో ఆ స్కెచెస్ ని వెంటనే చూడలేదు. చూసివుంటే కరాచీ లో ఆ రోజే కర్ఫ్యూ విధించి డోర్ టు డోర్ సెర్చ్ మొదలెట్టేవాడు.

అదే రోజు రాత్రి డిన్నర్ తీసుకొని వచ్చిన గౌస్ తో మాధవ్

మాధవ్: నీ హెల్ప్ కావాలి... మా దగ్గర వున్నా ఇన్ఫర్మేషన్ ని ఇన్స్టాల్మెంట్ లో ఇండియా కి వెంటనే పంపాలి... నీ దగ్గర ఏదైనా ఐడియా ఉందా?

గౌస్ మియా: ఆ ఇన్ఫర్మేషన్ ఏమిటీ?

మాధవ్: ఇండియా లో తిరుగుతున్న పాకిస్తానీ ISI ఏజెంట్స్... వాళ్ళ కోడ్ నేమ్స్... వాళ్ళ లొకేషన్ డీటెయిల్స్... ఇవే కాకుండా భారతదేశం లో కొంత మంది పేర్లు...

గౌస్ మియా: చాలా కష్టం... ఎలా పంపాలి? మీకు రూల్స్ తెలుసు... నా ఇంట్లో ఫోన్ వాడడానికి వీలు లేదు... ఏదైనా కొత్త ఆలోచన వెతకాలి... మీకు గుర్తుందా... 9/11 ప్లాన్ ని ఎవరికి తెలియకుండా ఎలా అమలు చేశారో? పాలన్ వివరాలు ఫోన్, ఫాక్స్, ఇమెయిల్, మెసేజ్... ఇలా ఎటువంటి ఎలక్ట్రానిక్ డివైసెస్ ని వాడకుండా... ఇన్ఫర్మేషన్ ని పర్సనల్ గా ఒకరి నుంచి ఇంకొకరికి చేరవేశారు... అందువల్లనే CIA, FBI వాళ్ళకి ముందస్తు ఇన్ఫర్మేషన్ దొరకలేదు... ఎటువంటి ఎలక్ట్రానిక్ ఫుట్ ప్రింట్ దొరకకుండా జాగ్రత్త పడ్డారు... మనం కూడా ఇలాంటిదేదో ఆలోచించాలి...

మాధవ్: మనకి ఇప్పటికిప్పుడు నమ్మకమైన పావురం దొరుకుతుందా?

గౌస్ మియా: దొరకడం కష్టం... నేను కనుక్కొని చెప్తాను...

మాధవ్: వెంటనే కనుక్కోవాలి... ఈ లోపల మేము మెసేజ్ తయారు చేస్తాము...

గౌస్ మియా: రెండు రోజుల్లో చెప్తాను...

గౌతమ్ ఆ లిస్ట్ ని నాలుగు భాగాలుగా విభజించాడు... 1. NOC LIST లోని ఒరిజినల్ నేమ్స్... కోడ్ నేమ్స్... 2. లొకేషన్ డీటెయిల్స్ 3. పొలిటికల్ లీడర్స్ నేమ్స్... 4. బ్యూరోక్రాట్స్ నేమ్స్... దీనికోసం ఒక క్రిప్టో కోడ్ ని తయారుచెయ్యాలని నిర్ణయించుకున్నాడు...

గౌతమ్ రకరకాలుగా ఆలోచించాడు... తన దగ్గర ఉన్న లిస్ట్ ని ఎలా ఎన్క్రిప్ట్ చెయ్యాలో ఒక నిర్ణయానికి వచ్చాడు... మెసేజ్ ని సీక్రెట్ కోడ్ లో ఒక చోట నుండి ఇంకో చోటికి పంపడం చాలా పురాతనమైన పద్ధతి... ఎన్నో రకాల పద్ధతులు వాడుకలోకి వచ్చాయి... ఒక నార్మల్ మెసేజ్ ని కోడ్ లో వ్రాయడాన్ని ఎన్క్రిప్టింగ్ అంటారు... ఇలా ఎన్క్రిప్టింగ్ చెయ్యడానికి వాడే కోడ్ ని KEY అంటారు... ఎన్క్రిప్టు చేసిన మెసేజ్ ని డీకోడ్ చేయడానికి ఈ KEY ఎంతో అవసరం. ఎన్క్రిప్టెడ్ మెసేజ్ తో పాటు ఈ KEY ని కూడా పంపిస్తారు... తనకి దొరికిన పేర్లు సేఫ్ గా ఇండియా పంపడానికి గౌతమ్ ఒక కొత్త KEY ని తయారు చేసాడు... ఉదాహరణకి

MEET ME AFTER PARTY

అన్న నార్మల్ మెసేజ్ ని ఒక కోడ్ లో పంపాలి అంటే... రకరకాల పద్ధతులు ఉన్నాయి... అందులో ఒక పద్ధతి

NORMAL TEXT ----------------------------------- CODED TEXT

1 2 3 4 5 6 ----------------------------------- 4 2 1 6 3 5

M E E T M E ----------------------------------- T E M E E M

A F T E R P ----------------------------------- E F A P T R

A R T Y Y R ----------------------------------- A 0 T 0

NORMAL MESSAGE ---------------- > MEET ME AFTER PARTY

ENCRIPTED MESSAGE ------------- > TEMEEMEFAPTRYRA0T0

ENCRYPTION KEY -------------------- > 421635

పైన వివరించిన విధంగా ఒక నార్మల్ మెసేజ్ పంపాలంటే ఎన్క్రిప్టెడ్ మెసేజ్ తో పాటు ఎన్క్రిప్షన్ కీ ని తప్పకుండా పంపాలి... లేకపోతే ఎన్క్రిప్టెడ్ మెసేజ్ ని డీకోడ్ చెయ్యడం కుదరదు... అది ఒక అర్థం.పర్ధం లేని అక్షర సమూహం గా కనిపిస్తుంది... అందుకే ఎన్క్రిప్షన్ కీ అనేది చాలా ముఖ్యం... పైన వివరించిన ఉదాహరణలో నార్మల్ మెసేజ్ మూడో లైన్ లో రెండు (5,6) స్థానాల్లో ఖాళీలు ఉన్నాయి... అటువంటప్పుడు ఎన్క్రిప్టెడ్ మెసేజ్ లో జీరో వాడతారు... అందుకే నార్మల్ మెసేజ్ 16 అక్షరాలు ఉంటే... ఎన్క్రిప్టెడ్ మెసేజ్ లో 18 అక్షరాలు ఉన్నాయి... ఎన్క్రిప్షన్ కీ లో ఎన్ని డిజిట్స్ ఉంటే... మెసేజ్ ని డీకోడ్ చెయ్యడం అంత కష్టం... అందుకే గౌతమ్ 9 డిజిట్స్ తో ఎన్క్రిప్షన్ కీ ని తయారు చేసాడు... ఆ KEY ని వాడి ముందు బ్యూరోక్రాట్స్ పేర్లు ఎన్క్రిప్ట్ చేసాడు... ఉదాహరణకి SWAMINATHAN అనే పేరుని ఎన్క్రిప్టు చెయ్యగా TASHAIWNM00A000N గా మారిపోతుంది... దీనికోసం స్పెషల్ గా తయారు చేసిన 9 అంకెల ఎన్క్రిప్షన్ కీ 871935264... గౌతమ్ ఈ స్పెషల్ కీ ని వాడి NOC LIST లోని బ్యూరోక్రాట్స్ పేర్లు ఎన్క్రిప్ట్ చేసి మాధవ్ కి ఇచ్చాడు... "బ్యూటిఫుల్... చాలా బాగుంది... ఈ మెసేజ్ ని డీకోడ్ చెయ్యడం అంత ఈజీ కాదు... అయితే... మీ మెసేజ్ తో పాటు ఎన్క్రిప్షన్ కీ ని ఎలా పంపుతావు?" అని అడిగాడు... దానికి బదులుగా గౌతమ్ చెప్పిన సమాధానం విని మాధవ్ నివ్వెరపోయారు.... "ఎక్సలెంట్... నువ్వు ఫైనల్ మెసేజ్ పూర్తి చేసి రెడీ గా వుంచు... మనకి పావురం దొరకగానే వింగ్ (R&AW ని ఇంటర్నల్ గా డిపార్ట్మెంట్ లో "WING" అని పిలుస్తారు) కి పంపిస్తాను..." అని అన్నాడు. గౌతమ్ "నాకు కొన్ని స్పెషల్ ఐటమ్స్ కావాలి" అంటూ గౌతమ్ ఒక లిస్ట్ ని మాధవ్ కి ఇచ్చాడు... మాధవ్ ఆ లిస్ట్ ని గౌస్ మియా కి ఇచ్చాడు...

మరుసటి రోజు గౌస్ మియా మాధవ్ ఇచ్చిన లిస్ట్ లో ని అన్ని ఐటమ్స్ మీ తెప్పించాడు... 1. స్పెషల్ బాండ్ పేపర్... 2. బాండ్ పేపర్ నీళ్లలో పడితే తడవకుండా ఉండటానికి కొన్ని కెమికల్స్... 3. క్రిప్టో మెసేజ్ రాయడానికి కావాల్సిన రకరకాల ఇంక్స్... 4. ఇన్విజిబుల్ ఇంక్... 5. కెమికల్ ని కలవడానికి ప్లాస్టిక్ ట్రే లు... 6. సర్జికల్ మరియు... కెమికల్స్ లో ముంచినా కూడా చేతులు దెబ్బ తినకుండా ఉండడానికి స్పెషల్ గ్లోవ్స్... బూట్స్ 6. బాండ్ పేపర్ ని ఆరబెట్టడానికి ప్లాస్టిక్ రోప్... క్లిప్స్... 7. కెమికల్స్ తో పని చేసేటప్పుడు వాడే మాస్క్... గాగుల్స్... 8. కెమికల్స్ వాడేటప్పుడు వేసుకునే ఎప్రాన్... బూట్స్... 9. PPE సూట్స్... 10. ఇతర చిన్న చిన్న ఐటమ్స్ కూడా తెప్పించాడు...

ముందుగా PPE సూట్ వేసుకొని స్పెషల్ బూట్లు వేసుకొని... చేతికి స్పెషల్ గ్లోవ్స్ వేసుకున్నాడు... ఆ తరువాత స్పెషల్ ఎప్రాన్ తొడుకున్నాడు... కెమికల్ మాస్క్ వేసుకొని... గాగుల్స్ పెట్టుకున్నాడు... గౌస్ మియా తెచ్చిన కెమికల్ క్యాన్స్ ఒక్కోటిగా ఓపెన్ చేసాడు... కెమికల్స్ భయంకరంగా వాసన వేస్తున్నాయి... ఒక్కో కెమికల్ ని ఒక్కో ప్లాస్టిక్ ట్రే లో చాలా జాగ్రత్తగా నేల మీద పడకుండా పోసాడు... ఆ తరువాత స్పెషల్ బాండ్ పేపర్స్ ప్యాకెట్ ని ఓపెన్ చేసాడు... దాదాపు 1000 బాండ్ పేపర్స్ ఉన్నాయి... వాటిని తీసుకొని ఒక కెమికల్ ముంచాడు... ఒక 20 నిమిషాల తరువాత ఆ పేపర్స్ ని ఇంకో కెమికల్ లో 30 నిమిషాలు ముంచాడు... అలా దాదాపు 8 రకాల కెమికల్స్ లో సాయంత్రం దాకా నానా పెట్టి బయటకు తీసాడు... వాటిని చాలా జాగ్రత్తగా కెమికల్స్ నేలమీద పడకుండా... ఆ రూమ్ లోనే బట్టలు ఆరేయడానికి వాడే ప్లాస్టిక్ రోప్ కి క్లిప్స్ పెట్టి ఆరేసాడు... తెల్లవారే టప్పటికి ఆ కాగితాలు ఆరిపోయాయి... మళ్ళీ ఆరిపోయిన కాగితాలను కెమికల్స్ ముంచి తీసాడు... అలా 5 రోజులు చేయడంతో ఆ కాగితాలు ఒక 50 ఏళ్ళ క్రితం తయారు చేసిన పాత కాగితాలు గా తయారయ్యాయి...

గౌతమ్ ఆ కాగితాలని బయట ఎండలో 3 రోజుల పాటు పడేసాడు... దాంతో ఆ కాగితాలకి అంటుకున్న కెమికల్ వాసన పూర్తిగా పోయింది... వాటి లోంచి ఒక 500 కాగితాలు చాలా జాగత్తగా సెలెక్ట్ చేసుకున్నాడు... అదృష్టవశాత్తు గౌస్ మియా దగ్గర రెండో ప్రపంచ కాలం లో ఇంగ్లాండ్ లో తయారుచేయబడ్డ రెమింగ్టన్ టైపురైటర్ ఉంది... ఆ టైపురైటర్ తో తానూ స్పెషల్ గా తయారుచేసుకున్న కాగితాల మీద 50 సంవత్సరాల క్రితం ఇంజనీరింగ్ స్టూడెంట్స్ కోసం అప్లైడ్ మ్యాథమెటిక్స్ మీద థీసిస్ టైపు చేసాడు... ఆ థీసిస్ పేపర్స్ మధ్య అక్కడక్కడా బ్యూరో క్రాట్స్ పేర్లని క్రిప్టోగ్రఫీ లో తయారుచేసిన వాటిని పొందుపరిచాడు... ఒక యూనివర్సిటీ స్టూడెంట్ ఏ రకంగా అయితే రీసెర్చ్ థీసిస్ తయారుచేస్తారు... అచ్చం అలాగే తయారుచేసాడు... ఆ థీసిస్ కి ఎకనాలెడ్జిమెంట్స్ లో ఒక కోడ్ ని పొందుపరిచాడు... ఆ కోడ్ లో R&AW ఎక్కడెక్కడ క్రిప్టో మెసేజ్ కోసం చూడాలో వ్రాసాడు... మొత్తం తయారయ్యాక ఆ పేపర్స్ ని గౌస్ మియా కి ఇచ్చి పాత బుక్ బైండర్ చేత పుస్తక రూపం తెప్పించాడు... ఆ తరువాత ఇన్విజిబుల్ ఇన్క్ తో అక్కడక్కడా రిఫరెన్స్ కోడ్స్ ని వ్రాసాడు... ఇప్పుడు ఇండియా పంపడానికి పుస్తకం రెడీ అయ్యింది... ఆ పుస్తకాన్ని చూసి మాధవ్ స్టన్ అయ్యాడు... అది చూడటానికి యూనివర్సిటీ లైబ్రరీ లో కనిపించే పాత పుస్తకం లాగా ఉంది...

మాధవ్: అద్భుతం... నీ దగ్గర ఇలాంటి కళ ఉందని నాకు తెలియదు... ఇది మనవాళ్ళకి చేరితే వాళ్లకి ఇందులో మెసేజ్... బ్యూరోక్రాట్స్ పేర్లు ఎలా తెలుస్తాయి...

గౌతమ్: నేను పుస్తకం మొదట్లో అక్నాలెడ్జ్మెంట్ లో ఒక కోడ్ వ్రాసాను ఆ కోడ్ మనవాళ్ళకి ఈజీ గా అర్ధమవుతుంది... ఆ కోడ్ లో కొన్ని పేజీల నంబర్స్ వ్రాసాను... ఆ పేజీలలో నేను ఇన్విజిబుల్ ఇంకు తో కొన్ని చోట్ల ఎన్క్రిప్షన్ కీ ని వ్రాసాను... మన వాళ్ళు ఆ పేజీల కింద అగ్గిపుల్ల కాల్చి పెడితే ఇన్విజిబుల్ ఇంకు తో వ్రాసిన ఎన్క్రిప్షన్ కీ తెలుస్తుంది... ఆ కీ దొరికితే నేను పంపిన బ్యూరోక్రాట్స్ పేర్ల లిస్ట్ వాళ్లకి దొరుకుతుంది... ఇంకో సంగతి... నేను ఈ పుస్తకం లో ఒక మెసేజ్ కూడా పెట్టాను... ఈ పుస్తకం మనవాళ్ళకి అందినది... లేనిది వాళ్ళు మనకి ఇన్ఫోర్మ్ చేస్తారు...

మాధవ్: మనకెలా ఇన్ఫోర్మ్ చేస్తారు...

ఆ పుస్తకం RAW కి దొరకగానే... వాళ్ళు ముందుగా ఎన్క్రిప్టెడ్ కీ కోసం వెతుకుతారు... అది దొరకగానే... వాళ్లకి ఏ ఏ పేజెస్ లో ఎన్క్రిప్టెడ్ మెసేజ్ ఉందొ తెలుస్తుంది... ఆ వివరాలు తెలియగానే మాధవ్... గౌతమ్ కి ఇన్ఫోర్మ్ చేస్తారు... ఎలా ఇన్ఫోర్మ్ చేస్తారో చెప్పగానే మాధవ్ పెదాలమీద చిరునవ్వు వెలసింది...

మాధవ్: AMAZING... నీలాంటి వాడు నాకు దొరకడం నా అదృష్టం... మన ఇప్పుడు మన వాళ్ళు ఇన్ఫోర్మ్ చేసేదాకా మన ఇక్కడ నుంచి కదల కూడదు...

గౌతమ్: అవును... ఈలోపల నేను ఇంకో బుక్ తయారు చేస్తాను... ఆ బుక్ లో రాజకీయ నాయకుల పేర్లు ని ఎన్క్రిప్టు చేస్తాను... మనకి RAW నుంచి మొదటి పుస్తకం అందిన ఇన్ఫర్మేషన్ రాగానే రెండో పుస్తకం పంపుదాము...

మాధవ్: గుడ్ ఐడియా...

గౌతమ్ తయారుచేసిన పుస్తకాన్ని గౌస్ కి ఇచ్చాడు... గౌస్ ఆ పుస్తకాన్ని తనకి బాగా నమ్మకమైన ఒక KABOOTAR (పావురం) కి ఇచ్చి న్యూఢిల్లీ లో ఎవరికి చేర్చాలో చెప్పాడు... ఆ పావురం ఆ పుస్తకాన్ని తీసుకొని అదే రోజు రాత్రి విమానం ఎక్కి న్యూఢిల్లీ చేరుకొని R&AW లో ఒక ఆఫీసర్ కి ఆ పుస్తకాన్ని ఇచ్చి వెనక్కి వచ్చేసాడు.

R&AW వాళ్లకి మొదట్లో ఆ పుస్తకం ఏమిటో అర్థం కాలేదు... దాన్ని ఎన్క్రిప్షన్ డిపార్ట్మెంట్ కి పంపారు... ఆ డిపార్ట్మెంట్ లో పనిచేస్తున్న ఒక సీనియర్ ఆఫీసర్ చదవడం మొదలు పెట్టాడు... పుస్తకం మొదట్లో రాసిన అక్నాలెడ్జ్మెంట్ చదవగానే అందులో కోడ్ అర్ధమయ్యింది... ఆ కోడ్ లో పొందు పరచిన కొన్ని నంబర్స్ ని గమనించాడు... ఆ పుస్తకం లో ఆ పేజెస్ వెతికాడు... ఏమి తెలియలేదు... ఎదో అనుమానం వచ్చి ఆ పేజీల కింద సిగరెట్ లైటర్ ని వెలిగించి చెక్ చేసాడు... అంతే... ఆయనకు ఎన్క్రిప్షన్ కీ దొరికింది... వెంటనే తన డిపార్ట్మెంట్ లో పనిచేస్తున్న క్రిప్టోగ్రఫర్స్ అందరిని పిలిచి ఆ పుస్తకాన్ని నిలువునా చించి... అందరికి తలా 20 పేజెస్ ఇచ్చి... "ఈ పేజెస్ లో ఏ మెసేజ్ ఉందొ... నాకు ఇంకో రెండు గంటలలో తెలియాలి... ఆ మెసేజ్ ని డీకోడ్ చేయడానికి కావాల్సిన ఎన్క్రిప్షన్ కీ కూడా ఇందులో ఉంది" అంటూ వాళ్ళు ఎక్కడ సిగరెట్ లైటర్ తో చెక్ చెయ్యాలో చెప్పారు...

ఒక అయిదు గంటల తరువాత ఆ టీం... ఒక లిస్ట్ ని ఆ సీనియర్ ఆఫీసర్ కి ఇచ్చింది... అందులో చాలా పేర్లు ఉన్నాయి... ఆ పేర్ల తో పాటు కొన్ని మెసేజెస్ ఉన్నాయి... 1. ఆ లిస్ట్ లోని బ్యూరోక్రాట్స్ పేర్లు పాకిస్తాన్ లో సాజిద్ సంపాదించిన NOC LIST లో దొరికాయి... వాళ్ళ మీద నిఘా పెట్టాలి... 2. ఆ NOC LIST లో కొంత మంది ఇండియన్ పొలిటిషన్స్ పేర్లు కూడా దొరికాయి... ఆ పేర్లని రెండో పుస్తకం లో వ్రాసి పంపిస్తాము... 3. సాజిద్ ఇచ్చిన NOC LIST లో కొంతమంది ISI ఏజెంట్స్ పేర్లు ఉన్నాయి... వాటి ని పరిశీలిస్తున్నాము... 4. ఈ పుస్తకం లోని డీటెయిల్స్ మీకు అందితే...వరుసగా 3 రోజులు ప్రతిరోజూ రాత్రి సరిగ్గా ఇండియా టైం 9:15 నిమిషాలకి NDTV న్యూస్ మధ్యలో వాషింగ్ పౌడర్ నిర్మా పాత యాడ్ ని వెంట వెంటనే మూడు సార్లు చూపించండి... మీకు ఈ పుస్తకం అందిన విషయం మాకు తెలుస్తుంది... అప్పుడు మేము వెంటనే మీకు రెండో పుస్తకం పంపిస్తాము...

ఇది వినగానే ఆ సీనియర్ RAW ఆఫీసర్ అరగంట సేపు పడీపడీ నవ్వాడు... "NDTV కి ఇన్ఫోర్మ్ చెయ్యండి... ఇవ్వాల్టి నుంచి ప్రతి రోజూ రాత్రి సరిగ్గా 9:15 కి పాత నిర్మా యాడ్ ని మూడు రోజుల పాటు వెంట వెంటనే మూడు సార్లు వెయ్యమని చెప్పండి... వాళ్ళు ఒప్పుకోకపోతే... NDTV TRANSPONDER స్విచ్ ఆఫ్ చేస్తామని మర్యాదగా సర్దిచెప్పండి " అని అన్నాడు... R&AW భాషలో మర్యాదగా సర్ది చెప్పడమంటే... బెదిరించడం అని అర్థం...

ఆ రోజు రాత్రి డిన్నర్ చేస్తూ NDTV లో న్యూస్ చూస్తున్న మాధవ్ & గౌతమ్ కి సరిగ్గా 9:15 నిమిషాలకి వాషింగ్ పౌడర్ నిర్మా యాడ్ వెంట వెంటనే 3 సార్లు కనిపిచింది... ఇద్దరూ ఒకరి మొహం ఒకరు చూసుకొని నవ్వుకున్నారు... " రెండో బుక్ ఎప్పుడు రెడీ అవుతుంది" అని అడిగాడు మాధవ్... "బైండింగ్ కి పంపాను... రాగానే చెక్ చేసి పంపుదాం... " అని గౌతమ్ అన్నాడు...

మరుసటి రోజు గౌస్ మియా రెండో పుస్తకాన్ని బైండర్ దగ్గరనుండి తీసుకొని వచ్చాడు... గౌతమ్ దాన్ని చాలా జాగ్రత్తగా చెక్ చేసి ఇన్విజిబుల్ ఇంకు తో ఎన్క్రిప్షన్ కీ ని వేసి గౌస్ మియా కి ఇచ్చాడు. ఆ రోజు రాత్రి పావురం ఇంకోసారి గాల్లోకి ఎగిరింది... న్యూఢిల్లీ చేరుకొని ఇది వరకు మాదిరిగానే పుస్తకాన్ని R&AW ఆఫీసర్ కి ఇచ్చాడు...

R&AW టీం రెండో పుస్తకాన్ని మూడు గంటల్లో డీకోడ్ చేసి పూర్తి లిస్ట్ ని సీనియర్ ఆఫీసర్ కి ఇచ్చారు... ఆ లిస్ట్ లోని పేర్లని చూసి ఆ సీనియర్ ఆఫీసర్ ఖంగారు పడ్డాడు... ఆ లిస్ట్ లో సెంట్రల్ మరియు స్టేట్ లెవెల్లో ... రూలింగ్ మరియు అప్పోజిషన్ పార్టీలో పెద్ద పెద్ద రాజకీయ నాయకుల పేర్లు ఉన్నాయి... వెంటనే ఆ లిస్ట్ ని RAW డైరెక్టర్ కౌంటర్ ఇంటలిజెన్స్ కి చూపించాడు. డైరెక్టర్ ఆ లిస్ట్ ని చాలా జాగ్రత్తగా స్టడీ చేసి...

డైరెక్టర్: లిస్ట్ గురించి ఎంతమందికి తెలుసు?"

సీనియర్ ఆఫీసర్: నాకు... నా టీం కి... దీన్ని పంపిన ఏజెంట్ కి తెలుసు...

డైరెక్టర్: మీ టీం లో అందరికి చెప్పండి... ఈ లిస్ట్ ని మీరు గాని... మీ టీం మెంబెర్స్ గాని ఈ జన్మలో చూడలేదు... THIS LIST DOES NOT EXIST ఈ లిస్ట్ ని నా దగ్గర వొదిలేయండి...ఈ లిస్ట్ మీకు ఎక్కడి నుంచి వచ్చింది?

సీనియర్ ఆఫీసర్: మన ఏజెంట్ సాజిద్ చాలా కాలంగా పాకిస్తాన్ లో అండర్ కవర్ లో పని చేస్తున్నాడు... అతని చేతికి ISI కి చెందిన ఏజెంట్స్ ఇండియా లో ఎక్కడెక్కడ ఉన్నారో వాళ్ళ డీటెయిల్స్ సంపాదించాడు... సాజిద్ ని ఇండియా తేవడానికి ఆర్మీ నుంచి ఇద్దరు ఏజెంట్స్ వెళ్లారు... చనిపోయేముందు సాజిద్ ఈ లిస్ట్ ని మనవాళ్ళకి ఇచ్చాడు.

డైరెక్టర్: ఈ లిస్ట్ లో పేరు ఉన్నంత మాత్రాన మనం ప్రతి బ్యూరోక్రాట్... పొలిటిషన్ ని ఆబ్సెర్వేషన్ లో పెట్టలేము... పాకిస్తాన్ వాళ్ళు మనల్ని కన్ఫ్యూజ్ చేయడానికి వాళ్ళు మన పొలిటిషన్... బ్యూరోక్రాట్ పేర్లు ఈ లిస్ట్ లో పెట్టలేదని ఏమిటీ నమ్మకం? వాళ్ళని కన్ఫ్యూజ్ చెయ్యడానికి మనం కూడా ఇలాంటి పనులు చాలా చేసాము... కాబట్టి... ఈ లిస్ట్ ని అంత సీరియస్ గా తీసుకోవొద్దు... ఒక పని చెయ్యండి... ఈ లిస్ట్ ని IB కి ఇవ్వండి... వాళ్ళు ఎప్పుడూ మనం ఇంటలిజెన్స్ షేర్ చెయ్యమని మన మీద పడి ఏడుస్తారు... చూద్దాం వాళ్ళు ఈ లిస్ట్ ని ఎలా ట్రీట్ చేస్తారో...

సీనియర్ ఆఫీసర్: OK సర్... నేను ఈ రెండు లిస్ట్స్ IB పంపిస్తాను... ఈ రాత్రి మన వాళ్లకి కన్ఫర్మేషన్ పంపిస్తాను...

డైరెక్టర్: ఈ మధ్య మీరు NDTV ని వాడుకున్నారని విన్నాను... నిజమేనా...

సీనియర్ ఆఫీసర్ : అవును... పాకిస్తాన్ లో మనవాళ్ళకి ఈ లిస్ట్స్ మనకి చేరాయని కన్ఫర్మేషన్ పంపడానికి NDTV ని వాడుకున్నాము...

డైరెక్టర్: DON'T SEND ANY MORE CONFIRMATIONS... THAT IS NOT OUR DUTY. DON'T USE MEDIA UNNECESSARILY...

సీనియర్ ఆఫీసర్ : OK సర్...

కరాచీ లో మాధవ్... గౌతమ్ ప్రతి రోజూ రాత్రి NDTV న్యూస్ చూడసాగారు... ఎటువంటి కన్ఫర్మేషన్ రాలేదు... ఇద్దరికీ అనుమానం వచ్చింది... 1. గౌతమ్ పంపిన బుక్ R&AW కి అందలేదు... 2. R&AW కి బుక్ అందింది... వాళ్ళు కావాలని కన్ఫర్మేషన్ ఇవ్వలేదు...

గౌతమ్: ఇప్పుడు ఏమి చేద్దాం? మూడో బుక్ రెడీ గా ఉంది...

మాధవ్: నాకు ఏదో అనుమానం గా వుంది. ఎందుకైనా మంచిది... మూడో బుక్ పంపొద్దు...

ఇస్లామాబాద్ లో సైఫుద్దీన్ చాలా బిజీ గా ఉన్నాడు... ఒక రోజు రాత్రి తన డెస్క్ మీదున్న పేపర్లు చెక్ చేయ్యసాగాడు... వాటిలో కరాచీ పోలీసులు పంపిన మాధవ్... గౌతమ్ ల స్కెచెస్ ఉన్నాయి... ఏదో యధాలాపంగా వాటిని చూసి పక్కన పడేసి... ఇంటికి వెళ్లడానికి ఆఫీస్ లోంచి బయటికి వచ్చి కార్ ఎక్కి స్టార్ట్ చేసాడు... గేర్ వేసి ముందుకు నడపబోతూ సడన్ గా బుర్రలో ఎదో ఫ్లాష్ రావడం తో కార్ కి బ్రేక్ వేసి ఇంజిన్ ఆఫ్ చేసి... డోర్ ఓపెన్ చేసుకొని కిందకి దిగి... కార్ డోర్ వెయ్యకుండానే ఆఫీస్ లోకి పరిగెత్తుకుని వెళ్లి... కరాచీ పోలీసులు పంపిన స్కెచెస్ ని పరిశీలనగా చూసాడు... సైఫుద్దీన్ కళ్ళు పెద్దవయ్యాయి... చేతులు వణికాయి... ఒక్కసారిగా " OH... MY ... GOD..." అంటూ గట్టిగా అరుస్తూ తన టీం ని పిలిచి "ఈ స్కెచెస్ మనదగ్గరకి వచ్చి ఎన్నాళ్ళయింది?" అని గర్జించాడు... దానికి బదులుగా అతని టీం భయపడుతూ "చాలా రోజులయ్యింది..." అని అన్నారు... "వెంటనే మనం కరాచీ వెళ్ళాలి... బయలుదేరండి..." అంటూ ఇంటికి ఫోన్ చేసి "నేను పని మీద వెళ్తున్నాను... ఎప్పుడొస్తానో తెలియదు..." అని ఫోన్ పెట్టేసి తన టీం తీసుకొని ఇస్లామాబాద్ ఎయిర్పోర్ట్ కి వెళ్ళాడు... దారిలో ఎవరికో ఫోన్ చేసి "JACKAL IS IN KARACHI... I NEED ADDITIONAL SUPPORT" అని చెప్పాడు... సైఫుద్దీన్ తన టీం తో ఎయిర్పోర్ట్ కి చేరేసరికి అక్కడ ఒక మిలిటరీ విమానం రెడీ గా ఉంది... అందరూ ఆ విమానం ఎక్కారు... విమానం గాల్లోకి లేవగానే సైఫుద్దీన్ మనసులో శపధం చేసుకున్నాడు... "ఈసారి నేను ఇస్లామాబాద్ కి జాకాల్ ని ప్రాణాలతో పట్టుకొని... లేదా చంపిగాని రాను"

కరాచీ చేరుకొని మరుసటి ఉదయం తన ఆఫీస్ కి సినిమా హాల్ పార్కింగ్ అసిస్టెంట్... కూల్ డ్రింక్ షాప్ ఓనర్... ఆటో డ్రైవర్ ని పిలిపించాడు... ముందుగా సినిమా హాల్ పార్కింగ్ అసిస్టెంట్ కి దాదాపు 20 ఫొటోస్ చూపించి "వీటిలో ఆ రోజు కార్ ని మీ సినిమా హాల్ లో పార్క్ చేసినవాడు ఉన్నాడా?" అని అడిగాడు... వాడు దాదాపు ఒక అరగంట సేపు ఆ ఫొటోస్ ని చాలా జాగ్రత్తగా పరిశీలించి... ఒక ఫోటో చూపించి... "ఈ వ్యక్తి కి సంభందించిన ఫుల్ సైజు ఫోటో ఉందా??" అని అడిగాడు... సైఫుద్దీన్ ఆ వ్యక్తి కి సంభందించి తమ దగ్గర ఉన్న అన్ని ఫొటోస్ ని లాప్ టాప్ లో చూపించాడు... వాడు ఒక ఫోటో ని గుర్తు పట్టాడు... "ఆ రోజు కార్ పార్క్ చేసింది ఇతనే" అంటూ ఒక ఫోటో చూపించాడు... వాడిని పంపించి నెక్స్ట్ కూల్ డ్రింక్ షో ఓనర్ ని పిలిచాడు... వాడు కూడా ఒక ఫోటో ని చూపించాడు... చివరిగా ఆటో డ్రైవర్ ని పిలిచి ఫొటోస్ చూపించాడు... వాడు వెంటనే ఒక ఫోటో చూపించి "ఆరోజు నా ఆటో ఇద్దరు ఎక్కారు... వాళ్లలో ఒకడు వీడే" అంటూ ఒక ఫోటో చూపించాడు... సైఫుద్దీన్ వాళ్ళందరిని పంపించేశాడు... వాళ్ళు గుర్తు పట్టిన వ్యక్తి ఫోటో ని తన చేతిలోకి తీసుకొని... పళ్ళు కొరుకుతూ "మాధవ్... ఈసారి నువ్వు పాకిస్తాన్ నుంచి ప్రాణాలతో వెనక్కి పోలేవు" అని మనసులో అనుకున్నాడు... ఆ సమయంలో సైఫుద్దీన్ కి ఒక విషయం తెలియదు... ఈ సారి కూడా మాధవ్ ని పట్టుకోవడం లో అతి దారుణాతి దారుణంగా ఫెయిల్ కాబోతున్నాడు...

PART - 15 - THE SCRIPT

సైఫుద్దీన్ తన ఆఫీస్ లో కూర్చొని దీర్ఘంగా ఆలోచిస్తున్నాడు... 'మాధవ్ కరాచీ వచ్చాడు... మాధవ్ తో వచ్చింది ఎవరు? కొత్త ఏజెంట్ అయివుంటాడు... వాళ్ళు సాజిద్ కోసం వచ్చారా? సాజిద్ దగ్గర ఉన్న NOC ఫోల్డర్ మాధవ్ చేతికి చిక్కిందా? ఒకవేళ ఆ ఫోల్డర్ మాధవ్ చేతికి దొరికిందా? చేతికి NOC లిస్ట్ అందితే... ఇంకా కరాచీలో ఉంటాడా? ఈ పాటికి ఇండియా వెళ్ళిపోయి ఉంటాడు... ఒకవేళ ఇక్కడే ఉండి ఉంటే... దానికి ఎదో పెద్ద కారణం ఉండే ఉంటుంది... కరాచీ నుంచి బయట పడలేని పరిస్థితిలో ఉన్నాడా? మాధవ్... లేదా అతని తో పాటు వచ్చిన వాడికి ఏదైనా బలమైన గాయం అయ్యిందా? సాజిద్ చనిపోయి 20 రోజులయ్యింది... ఒకవేళ ఫోల్డర్ మాధవ్ కి చేరివుంటే... ఈ పాటికి ఇండియా లో ISI కి సహాయం చేస్తున్న బ్యూరోక్రాట్స్... పొలిటిషన్స్ ని అరెస్ట్ చేసి ఉండడమో... లేక సర్వైలన్సు లో పెట్టడమో జరిగేది... ప్రస్తుతానికి అలా ఏమి జరగలేదు. NOC లిస్ట్ లో ని ఏజెంట్స్ ని కాంటాక్ట్ చెయ్యడం కుదరదు... వాళ్ళంతట వాళ్ళే కాంటాక్ట్ చెయ్యాలి... ఏం జరిగి ఉంటుంది? మాధవ్ తన ఫ్రెండ్ తో కరాచీ లో ఉండి ఉంటే... ఎక్కడున్నారు? కరాచీ లాంటి పెద్ద నగరంలో ఎక్కడున్నాడని వెతకాలి? ఆయువు వాడు వాళ్ళని గుల్ మొహర్ కాలనీ లో డ్రాప్ చేసాడు... వాళ్ళు ఆ కాలనీ లోనే ఇన్నాళ్లు ఉన్నారని నమ్మకం ఏమిటీ? వాళ్ళ ప్లేస్ లో నేనుంటే... ఒకరోజు గడిపిన చోట ఇంకో రోజు ఉండను... మాధవ్ కూడా ఇదే పని చేస్తాడు... ఇంకోసారి ఆటో డ్రైవర్ తో మాట్లాడాలి' అని అనుకోని వెంటనే ఆ ఆటో డ్రైవర్ ని పిలిచి "ఆరోజు నువ్వు గుల్ మొహర్ కాలనీ లో డ్రాప్ చేసినప్పుడు... వాళ్ళ పరిస్థితి ఎలావుందీ? ఇద్దరూ ఆరోగ్యం గా ఉన్నారా... లేక ఆ ఇద్దరిలో ఎవరికైనా దెబ్బలు తగిలినట్లు కనిపించారా?" అని అడిగాడు... దానికి బదులుగా ఆ ఆటో డ్రైవర్ "ఇద్దరూ ఆరోగ్యంగా ఉన్నారు... ఆటో దిగి మామూలుగానే నడుచుకుంటూ వెళ్లారు... వాళ్లకి ఎటువంటి దెబ్బలు తగలలేదు... పైగా ఆటో లో వాళ్ళు ఇద్దరూ కాశ్మీరీ భాషలో మామూలుగా మాట్లాడుతూ... వాళ్లలో ఒకడు 'త్వరలో ఇస్లామాబాద్ వెళ్లి జెహాంగీర్ ని కలవాలి' అని అంటుండగా విన్నాను...." అని అన్నాడు... సైఫుద్దీన్ వాడిని పంపి ఆలోచించసాగాడు...

"మాధవ్ ఆటో లో కావాలనే ఇస్లామాబాద్... జెహాంగీర్ ని కలవాలని అన్నాడా?? మాధవ్ కి తెలుసు పోలీసులు తప్పకుండా ఆటో డ్రైవర్ ని క్వశ్చన్ చేస్తారని... ఆటో డ్రైవర్ చెప్పింది విని అందరూ ఇస్లామాబాద్ వెళ్లేలా ఒక DECOY ని సృష్టించి ఉంటాడు... ఆటో లో కావాలనే కాశ్మీరీ భాషలో మాట్లాడాడా? మాధవ్ ని నమ్మడానికి లేదు... వాడు గుండెలు తీసిన బంటు... ఇప్పుడు ఏమి చెయ్యాలి?" అని మధన పడసాగాడు... సైఫుద్దీన్ కి మాధవ్ గురించి బాగా తెలుసు... ఒకసారి ఢిల్లీ లో చాలా కస్టపడి మాధవ్ మొబైల్ ఫోన్ ని టాప్ చేసాడు... అలా చెయ్యడం వల్ల పెద్ద ప్రయోజనం లేకపోగా... చాలా కన్ఫ్యూషన్ క్రియేట్ అయ్యింది...

మాధవ్ తన మొబైల్ ఫోన్ ని ఇంకో మూడు హ్యాండ్ సెట్స్ తో క్లోన్ చేసాడు... ఆ మొబైల్ ఫోన్స్ ని ఒక్కోదాన్ని ఒక్కోచోట పెట్టాడు... ఆ ఫోన్స్ ని పాడ్డింగ్ ఉన్న ఇన్వెలోప్స్ లో పెట్టి మూడు లొకేషన్స్ కి కొరియర్ చేసాడు... ఎవరైనా తన ఫోన్ ని హాక్ చేస్తే... వాళ్లకి మూడు లొకేషన్స్ కనిపిస్తాయి... మాధవ్ మొబైల్ ని హాక్ చేసిన సైఫుద్దీన్ కి మూడు లొకేషన్స్ కనిపించాయి... లొకేషన్ నెంబర్#1... ముంబయి... లొకేషన్ నెంబర్ 2#... లద్హఖ్ లొకేషన్ నెంబర్ 3#... లాహోర్... మాధవ్ చాలా తెలివైన వాడు... అందుకే ఎవరికీ దొరకకుండా తప్పించుకుంటున్నారు... ఇప్పుడు ఎక్కడున్నారు? ఎలా పట్టుకోవాలి? ఏది ముఖ్యం? మాధవ్ ని ప్రాణాలతో పట్టుకోవడం? లేక చంపడమా?? చంపితే పెద్దగా ప్రయోజనం ఉండదు... తాను ఎంతో మందిని చంపాడు... వాళ్లలో మాధవ్ ఒకరు అవుతాడు. ... ప్రాణాలతో పట్టుకుంటే ISI లో తాను ఒక పెద్ద హీరో అవుతాడు... మాధవ్ ని విపరీతంగా హింసించే అవకాశం దొరుకుతుంది... సైఫుద్దీన్ చివరికి మాధవ్... అతని ఫ్రెండ్ ని ప్రాణాలతో పట్టుకోవడానికి నిర్ణయించుకున్నాడు. ఆ సమయంలో తీసుకున్న ఆ నిర్ణయమే సైఫుద్దీన్ కి పెద్ద తలకాయ నొప్పి తెచ్చి పెడుతుందని తెలియదు...

సైఫుద్దీన్ ముందుగా ఇండియా లో పనిచేస్తున్న ISI ఫీల్డ్ ఆపరేటివ్ ని కాంటాక్ట్ చేసి తమకి సహకరిస్తున్న పొలిటిషన్స్... బ్యూరోక్రాట్స్ ని జాగ్రత్తగా ఉండమని... ఏదైనా డౌట్ వస్తే వెంటనే తమకు ఇన్ఫోర్మ్ చేయమని చెప్పారు...

సరిగ్గా అదే సమయానికి మాధవ్ కూడా తన పోసిషన్ ని అంచనా వేసుకుంటున్నాడు... 'సైఫ్ దగ్గర వెతకడానికి చాలా మంది ఉన్నారు అది వాడి STRENGTH... నేను కరాచీ లో ఫ్రీ గా కదలలేను... అది నా WEAKNESS... నా దగ్గర NOC లిస్ట్ ఉంది... అది నా STRENGTH... ఆ లిస్ట్ చేతికి దొరికే దాకా సైఫ్ తనని చంపలేడు... అది వాడి WEAKNESS... NOC లిస్ట్ ని చాలా జాగ్రతగా దాచాలి... ఇండియన్ ఎంబసీ కి వెళ్లడం కుదరదు... అక్కడ చాలా మంది పోలీసులు కాపలా కాస్తూ ఉంటారు... చాలా రిస్క్ తో కూడిన వ్యవహారం... ఎంబసీ బయట అందరూ చూస్తుండగా నిర్దాక్షిణ్యంగా కాల్చేసి NOC లిస్ట్ తీసుకొని వెళ్ళగలరు... పైగా ఇండియా కి పంపిన రెండో బుక్ అందిందో లేదో కన్ఫర్మేషన్ రాలేదు... మూడో బుక్ పంపాలా... వొద్దా... సైఫ్ కి తాను ఎలావుంటాడో తెలుసు... గౌతమ్ ఎవరు? ఎలా ఉంటాడో తెలియదు... దీన్ని ఎలా వాడుకోవాలి...' అని మనసులో ఆలోచించసాగాడు...

గౌతమ్: ఏమీ ఆలోచిస్తున్నారు? మన నెక్స్ట్ ఆక్షన్ ప్లాన్ ఏమిటీ? ఇక్కడ ఇంకా ఎన్ని రోజులు ఉండాలి?

మాధవ్: అదే కన్ఫ్యూజ్ గా ఉంది... రెండో బుక్ కి కన్ఫర్మేషన్ రాలేదు... సైఫ్ ఊరంతా కార్డాన్ ఆఫ్ చేసేసాడు... ఈ ఫోల్డర్ కోసం వాడు ఏమైనా చెయ్యగలడు... ఈ ఫోల్డర్ మనకి చాలా అవసరం... దీన్ని ఎవరికీ అనుమానం రాకుండా ఎలా ఇండియా తీసుకొని వెళ్ళాలి?

గౌతమ్: ఫోల్డర్ లో మొత్తం 575 పేజెస్ ఉన్నాయి... ఫీల్డ్ ఆపరేటివ్స్ రియల్ నేమ్స్... కోడ్ నేమ్స్... లొకేషన్స్... వాళ్ళగురించి చాలా డీటెయిల్స్ ఉన్నాయి... వీళ్ళలో ఎక్కువ భాగం అంటే దాదాపు 67% ఆపరేటివ్స్ ముంబాయి... ఢిల్లీ... కలకత్తా... పూణే... బెంగళూర్... హైదరాబాద్... ఉత్తరప్రదేశ్... లో ఉన్నారు... మనం వీళ్ళని బాగా స్టడీ చెయ్యాలి... అంటే దాదాపు 50 మంది మీద కాన్సన్ట్రేట్ చెయ్యాలి... వీళ్ళ బయో డేటా పూర్తిగా స్టడీ చేదాం... వాళ్ళ గురించి ఫోల్డర్ ఏ ఏ డీటెయిల్స్ ఉన్నాయో బాగా కఠస్తం చేదాం... ఆ తరువాత ఈ ఫోల్డర్ ని ఎక్కడైనా సేఫ్ దాచేసి ఇండియా వెళ్ళిపోదాం...

మాధవ్: ఈ ఐడియా బాగుంది... నువ్వు ఒక 25 మంది డీటెయిల్స్ బాగా స్టడీ చెయ్యి... నేను ఇంకో 25 మంది ని స్టడీ చేస్తాను... మెమొరీ రిటెన్షన్ చెక్ చేసుకుందాం... ముందుగా బయట వాతావరణం ఎలా ఉందొ గౌస్ మియా ని చెక్ చెయ్యమని చెప్తాను...

గౌస్ మియా తన కాంటాక్ట్స్ ద్వారా పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ లో ఏమి జరుగుతుంది కనుక్కున్నాడు... వాతావరణం చాలా గంభీరంగా ఉంది... గుల్ మొహర్ కాలనీ లో హౌస్ టు హౌస్ సెర్చ్ చెయ్యాలని ప్లాన్ చేస్తున్నారు... పాకిస్తాన్ ఓటర్ లిస్ట్... రేషన్ కార్డు డేటా ని స్టడీ చేస్తున్నారు... పెద్ద పెద్ద కాలనీ లో వెతకాలని డిసైడ్ అయ్యారు...

మాధవ్: మనకి ఎక్కువు టైం లేదు... వేరే సేఫ్ హౌస్ కి వెళ్ళాలి... మనం అంత తొందరగా ఇక్కడనుంచి బయటపడలేము...

గౌతమ్: ఇంచు మించు ఎంత కాలం ఉండాలి?

మాధవ్: కనీసం ఇంకో రెండు నెలలు...

గౌతమ్: వెరీ గుడ్... అదే మనకి కావాలి... నా దగ్గర ఒక ప్లాన్ ఉంది...

గౌతమ్ తన మనసులో వున్నా ప్లాన్ ని చాలా డిటైల్డ్ గా మాధవ్ కి చెప్పాడు... అది విన్న వెంటనే మాధవ్ ముందు ఖంగారు పడ్డాడు... ఆ తరువాత తేరుకొని బాగా ఎక్సయిటింగ్ గా ఫీల్ అయ్యి " కమాన్... లెట్స్ డో ఇట్... నీలాంటి వాడు నాకు దొరకడం నా అదృష్టం... నేను ఇలాంటిది ఇప్పటిదాకా ఎక్కడా వినలేదు... ఆ ఫోల్డర్ లో ఉన్న డేటా ని సేఫ్ గా ఇండియా తీసుకెళ్లడానికి ఇదే సరైన మార్గం... నీకు ఏమేమి కావాలో చెప్పు వెంటనే తెప్పిస్తాను... " అని అన్నాడు... గౌతమ్ వెంటనే ఒక లిస్ట్ మాధవ్ చేతిలో పెట్టాడు... మాధవ్ ఆ లిస్ట్ ని చదివాడు... సగం అర్ధమయ్యింది... మిగతా ఐటమ్స్ గురించి ఎప్పుడూ వినలేదు... ఆ లిస్ట్ ని గౌస్ మియా కి ఇచ్చాడు... గౌస్ మియా ఆ లిస్ట్ ని చాలా జాగ్రత్తగా చదువుకొని... నవ్వుకుంటూ... "ఇవన్నీ ఆరెంజ్ చెయ్యడానికి ఒక వారం పడుతుంది... కొన్ని ఐటమ్స్ దుబాయ్... అబూ దాబి నుంచి తెప్పించాలి... కరాచీ లో దొరకకపోవొచ్చు... " అని అన్నాడు...

ఆ వారం రోజులు మాధవ్... గౌతమ్... ఫోల్డర్ ని పూర్తిగా స్టడీ చేశారు... ఆ ఫోల్డర్ ని ఆరు భాగాలుగా విభజించారు... 1.పొలిటిషన్స్ 2. బ్యూరోక్రాట్స్... 3. NOC ఆపరేటివ్స్... 4. లొకేషన్స్... 5. లోకల్ పోలీస్ డీటెయిల్స్... 6. NOC ఆపరేటివ్స్ గురించిన సెన్సిటివ్ ఇన్ఫోర్మేషన్... పొలిటిషన్స్... బ్యూరోక్రాట్ డేటా RAW కి చేరిందని తెలిసింది... ఆ రెండిటిని పక్కన పెట్టేసారు... NOC ఆపరేటివ్స్ లో 50 మందికి చెందిన డేటా ని చెరో 25 మందిని పంచుకొని బాగా బట్టి కొట్టారు... చిన్న పిల్లలు స్కూల్ లో పాఠాన్ని ఒకరికొకరు అప్పచెప్పుకున్నట్లు మాధవ్... గౌతమ్... తాము స్టడీ చేసిన డేటా ని ఒకరినొకరు ప్రశ్నలు వేసుకొని చెక్ చేసుకున్నారు.

ఒకరోజు గౌతమ్... మాధవ్ తో "ఈ డీటెయిల్స్ చూస్తూంటే... హైదరాబాద్... ముంబాయి... ఢిల్లీ... కలకత్తా లో ఎదో జరగబోతోందని అనుమానంగా వుంది... ఈ NOC లిస్ట్ లోని ఆపరేటివ్స్ అందరూ వెపన్స్... IED లు (IMPROVISED EXPLOSIVE DEVICES) తయారుచేసి వాడడం లో ఎక్స్పర్ట్స్ లాగా ఉన్నారు... అందరూ బాగా చదువుకున్న వాళ్ళు... వీళ్ళకి లోకల్ సపోర్ట్ కూడా ఉంది... మనం ఎంత తొందరగా ఇండియా చేరుకుంటే అంత మంచిది..." అని అన్నాడు... మాధవ్ మౌనంగా తలూపాడు... గౌతమ్ ఇచ్చిన లిస్ట్ లోని ఐటమ్స్ ని ఆరెంజ్ చెయ్యడానికి గౌస్ మియా కి 15 రోజులు పట్టింది... గౌతమ్ వాటిని చాలా జాగ్రత్తగా చెక్ చేసాడు... చాలా మటుకు రకరకాల ఇంకులు... బాగా పదునైన రకరకాల పెన్నులు... కాలిగ్రఫీ కి పనికి వచ్చే పెన్నులు... వాటికి సరిపోయే పాళీలు... చాలా పదునైన స్ట్రెయిట్ ఎడ్జ్ షేవింగ్ బ్లెడ్స్... షేవింగ్ క్రీమ్స్... అంటి సెప్టిక్ లోషన్స్... బ్యాండేజ్ గాజ్... కాటన్ బాల్స్... అప్పటికే గౌతమ్ రెండు లిస్ట్స్ తయారుచేసాడు... 1. NOC లిస్ట్ లోని ఏజెంట్స్ రియల్ నేమ్స్... కోడ్ నేమ్స్ -- వీటిని ఒక స్పెషల్ CRYPTOCODE తయారుచేసి 72 మంది REAL NAMES... వాళ్ళ కోడ్ నేమ్స్ ని కోడ్ చేసాడు... మొత్తం 144 కోడ్స్ రెడీ అయ్యాయి... 2. ఇండియా లో లొకేషన్ కోఆర్డినెట్స్ ని కూడా స్పెషల్ కోడ్ లో ఎన్క్రిప్టు చేసాడు... ఉదాహరణకి...

హైదరాబాద్ లో బంజారా హిల్స్ లోని తాజ్ బంజారా లొకేషన్ కోఆర్డినెట్స్ ----> 17.4097 78.4486

హైదరాబాద్ లో మైక్రోసాఫ్ట్ ఆఫీస్ లొకేషన్ --------------- > 17.4279 78.3392

న్యూ ఢిల్లీ లో కనౌట్ సర్కస్ లొకేషన్ --------------------- > 28.6444 77.2197

ముంబాయి లోని గేట్ వే అఫ్ ఇండియా లొకేషన్ ------> 18.9239 72.8334

ఈ లొకేషన్ కోడ్ లో మొదటి భాగాన్ని లాటిట్యూడ్ అంటారు... రెండో భాగాన్ని లాంగిట్యూడ్ అంటారు... లాటిట్యూడ్ గ్రీన్విచ్ లోని ప్రైమ్ మెరిడియన్ ఆధారం లెక్కిస్తుంది... లాటిట్యూడ్ భూమధ్య రేఖ ఆధారం చేసుకొని పనిచేస్తుంది... భూమధ్య రేఖ పైనున్న ఏరియా ని నార్తర్న్ హెంస్పెయర్ అంటారు... భూమధ్య రేఖ కి దిగువ భాగాన్ని సథరన్ హెంస్పెయర్ అంటారు... భూమి మీద ప్రతి అడ్రస్ కి ఒక జియో లొకేషన్ ఉంటుంది... గౌతమ్ తనకి దొరికిన NOC లిస్ట్ లోని ఆపరేటివ్ అడ్రసులని ముందుగా గూగుల్ మ్యాప్స్ లో చెక్ చేసి వాళ్ళ కరెక్ట్ జియో లొకేషన్ ని గుర్తించాడు... ఆ తరువాత ఆ జియో లొకేషన్ ని క్రిప్టోగ్రఫీ వాడి ఎన్క్రిప్టు చేసాడు... మొత్తం 72 మంది అడ్రసులు ఎన్క్రిప్టు చేసాడు...

గౌతమ్ ఒకరోజు ఉదయం లేచి ముందుగా గౌస్ మియా తెచ్చిన రకరకాల ఇంకులు చాలా జాగ్రత్తగా కలిపి... వాటికి కొన్ని కెమికల్స్ ని కూడా జతకలిపి ఒక కొత్త రకమైన ఇంకుని తయారుచేసాడు... ఆ తరువాత మాధవ్ ని ఒక స్టూల్ మీద కూర్చోపెట్టి... అతని తలమీద వెంట్రుకలని పూర్తిగా తీసేసి చాలా నున్నగా గుండు చేసాడు... ఆ తరువాత కెమికల్స్ ని చాలా జాగ్రతగా ఒక ప్లాస్టిక్ బ్రష్ వాడి మాధవ్ గుండుకి పట్టించాడు... ఆ కెమికల్ ఆరగానే... కాలిగ్రఫీ పెన్ను తీసుకొని మాధవ్ గుండు మీద NOC లిస్ట్ లో దొరికిన ఆపరేటివ్స్ రియల్ నేమ్స్... కోడ్ నేమ్స్ ని చాలా జాగ్రత్తగా ఎక్కడా తప్పులు లేకుండా కాలిగ్రఫీ పెన్ కి పదునైన పాళీ ని అమర్చి దాదాపు 4 గంటల సేపు కష్టపడి ప్రతిఒక్క పేరు ని వ్రాసాడు... ఆ తరువాత గౌతమ్ ని అదే స్టూల్ మీద కూర్చోపెట్టి మాధవ్ అతని కి తల మీదవెంట్రుకలు పూర్తిగా తీసేసి గౌతమ్ ఏవిధంగానైతే మాధవ్ తలమీద ఆపరేటివ్స్ పేర్లు వ్రాశాడో... అదే విధం మాధవ్ కూడా గౌతమ్ తలమీద ఆపరేటివ్స్ కి సంభందించిన ఎన్క్రిప్టు చెయ్యబడిన జియో కోఆర్డినెట్స్ ని తప్పులు లేకుండా వ్రాసాడు...

మాధవ్: ఈ ఇంకు ఆరడానికి ఎంత సమయం పడుతుంది...

గౌతమ్: దాదాపు 6 గంటలు పడుతుంది... బాగా ఆరిపోయిన తరువాత గుండు మీద వ్రాసిన కెమికల్స్ వల్ల మనకి చెమట పట్టినా... లేదా మనం తల మీద షాంపూ వేసి స్నానం చేసినా మన తల మీద రాసిన కోడ్ చెరిగిపోదు... కనీసం 3 సంవత్సరాలు ఆ ఇంకు చెక్కుచెదరకుండా ఉంటుంది... మన తలమీద జుట్టు పెరిగితే మనం వ్రాసుకున్న ఈ కోడ్స్ ఎవరికి కనిపించవు... ఇది నేను స్పెషల్ కనిపెట్టలేదు... క్రీస్తు పూర్వం గ్రీస్ లో ఒక రాజు ఉండేవాడు... ఆయన పేరు హేరోడోటస్... ఆయన రహస్య సందేశాలు పంపడానికి తన సైనికుడి ఇలాగే గూడు గీసి ఆ గుండు మీద పచ్చ బొట్టు తో మెసేజ్ వ్రాసి... ఆ సైనికుడికి జుట్టు పెరిగాక ఆ మెసేజ్ ని డెలివరీ చెయ్యడానికి పంపేవాడు... ఆ సైనికుడు చేరవలసిన చోటికి చేరగానే అక్కడ వాళ్ళు ఆ సైనికుడికి మళ్ళీ గుండు గీసి అతని తల మీదున్న మెసేజ్ చదువుకునేవాళ్ళు... ఇలా చెయ్యడం వల్ల రహస్య సందేశాలు చాలా జాగ్రతగా చేరాల్సిన చోటుకి చేరేవి... మనం తల మీద జుట్టు మొలిచే దాకా జాగ్రత్తగా ఉండాలి...

మాధవ్: అవును... ఇప్పుడు మనం ఆ ఫోల్డర్ ని ఇక్కడే పాకిస్తాన్ లో జాగ్రత్తగా దాచేసి వెళ్ళాలి...

గౌతమ్: ఆ ఫోల్డర్ ని దాచడానికి సరైన ప్లేస్ ఏదైనా ఐడియా ఉందా...

మాధవ్: ఒక ప్లేస్ ఉంది...

గౌతమ్: ఎక్కడా?

మాధవ్: కరాచీ పోలీస్ హెడ్ క్వార్టర్స్ లో రికార్డు రూమ్... అక్కడ రికార్డు రూమ్ ఇంచార్జి నాకు బాగా తెలుసు... వాడికి డబ్బులు ఇచ్చి ఈ ఫోల్డర్ ని పాత రికార్డ్స్ తో పాటు జాగ్రత్తగా పెట్టమని చెప్తాను... వాడు ఎక్కడ దాచింది డీటెయిల్స్ నాకు ఇస్తాడు... మనకి కావలసి వచ్చినప్పుడు వాడికి డబ్బులు ఇచ్చి ఆ ఫోల్డర్ ని తీసుకోవొచ్చు... సైఫుద్దీన్ ఆ ఫోల్డర్ కోసం దేశమంతా జల్లెడ పడతాడు... పోలీస్ రికార్డు రూమ్ ని వెతకాలని ఐడియా రాదు...

గౌతమ్: ఒకవేళ సైఫ్ కి కాకుండా వేరే వాళ్లకి ఆ ఫోల్డర్ దొరికితే??

మాధవ్: నో ప్రాబ్లెమ్... ఆ ఫోల్డర్ లోని ఇన్ఫర్మేషన్ నీదగ్గర... నాదగ్గర... RAW... దగ్గర ఆల్రెడీ ఉంది కదా... ఆ ఫోల్డర్ ని మనం చేతితో పట్టుకొని తిరగాల్సిన పనిలేదు... నాకు ఆ ఫోల్డర్ ని తగల పెట్టడం ఇష్టం లేదు... చాలా ఇన్ఫర్మేషన్ వుంది... ఎదో ఒక రోజు ఆ ఫోల్డర్ ని వెనక్కి తీసుకుందాం...

వారం రోజులు గడిచాయి... ఒక రోజు గౌస్ మియా హడావిడిగా షాప్ నుంచి వచ్చి "పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ లో నాకు తెలిసిన వ్యక్తి త్వరలో గుల్ మొహర్ కాలనీ తో పాటు ఇంకో 3 చోట్ల హౌస్ టు హౌస్ సెర్చ్ చేయబోతున్నారు... మీరు ఇక్కడ ఉండడం సేఫ్ కాదు... వేరే చోటుకి వెళ్ళండి... లేకపోతే నాకు కూడా ప్రాబ్లెమ్ అవుతుంది." అని అన్నాడు..

మాధవ్ వెంటనే బయటకి వెళ్లి పబ్లిక్ టెలిఫోన్ నుంచి ఒక ఫోన్ కాల్ చేసి "మై ముసాఫిర్ హూన్... రహానే కేలియే జాగా చాహియే" అని అన్నాడు... అవతలి వ్యక్తి "ముష్కిల్ హై... జాగా నహి" అని అన్నాడు... మాధవ్ ఫోన్ పెట్టేసి... వేరే పబ్లిక్ బూత్ కెళ్ళి ఇంకో ఫోన్ చేసాడు... అక్కడ కూడా ఖాళీలు లేవని జవాబు వచ్చింది... "ఖాళీ లేదు" అంటే... వాళ్ళ మీద పోలీస్ నిఘా ఉన్నదని అర్ధం. మాధవ్ ఒక టీ స్టాల్ లో కూర్చొని దీర్ఘంగా ఆలోచించాడు... ఎదో ప్రాబ్లెమ్ వచ్చింది... సైఫుద్దీన్ కరాచీ మొత్తాన్ని అష్టదిగ్భందనం చేస్తున్నాడు... ఎక్కడ ఉండాలి? తల మీద ఒత్తుగా జుట్టు పెరగడానికి కనీసం ఇంకో 3 వారాలు టైం కావాలి... లేకపోతే బయట ఫ్రీ గా తిరగడం కుదరదు... ఈ మూడు వారాలు ఎలా గడపాలి? కరాచీ ఫిషింగ్ డాక్స్ కి చేరుకుంటే చాలు... అక్కడ నుంచి ముంబాయి కి చేరుకోవచ్చు... కానీ... అక్కడి దాకా ఎలా వెళ్ళాలి? దూరం పెద్దగా లేకపోయినా ఫిషింగ్ డాక్స్ చేరుకోవడం ఎలా? ఆలోచిస్తూ గౌస్ మియా ఇంటికి చేరుకున్నాడు... గౌస్ మియా ఇల్లు ఇంకో 100 మీటర్స్ ఉండగా మాధవ్ కి ఒక ఐడియా వచ్చింది... వెంటనే వెనక్కి మార్కెట్ కి వెళ్లి ముందుగా ఫిషరీస్ డాక్స్ లో బోట్ ఓనర్ కి ఫోన్ చేసాడు... రెండో ఫోన్ కరాచీ పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ లో రికార్డు రూమ్ ఇంచార్జి కి ఫోన్ చేసి ఇంటికి వెళ్తూ 'ఈ ప్లాన్ బాగుంది... ఇండియా సేఫ్ గా చేరుకోవొచ్చు...' అని అనుకుంటూ ఇంటికి చేరుకొని గౌస్ మియా తో "గుల్ మొహర్ కాలనీ లో రైడ్ ఎప్పుడు జరగ బోతోందో కనుక్కోండి... అదే రోజు మేము ఇక్కడ నుంచి వెళ్ళిపోతాము... నీకేమి ప్రాబ్లెమ్ రాదు." అని అన్నాడు...

అప్పటినుంచి నుంచి ప్రతి క్షణం మాధవ్... గౌతమ్ ఇద్దరు కరాచీ సిటీ మ్యాప్ ని క్షుణ్ణంగా స్టడీ చేశారు... గుల్ మొహర్ కాలనీ నుంచి ఫిషరీస్ డాక్స్ కి చేరుకోవడానికి షార్ట్ కట్ దారులన్నీ వెతికారు... చివరికి రెండు రూట్స్ ఫైనలైజ్ చేశారు... ఒక రోజు రాత్రి గౌస్ మియా షాప్ నుంచి వచ్చి "రేపు ఈ కాలనీ లో రైడ్ జరగబోతోంది... " అని అన్నాడు. ఆ క్షణం నుంచి మాధవ్... గౌతమ్ ఇద్దరూ కలసి ఆ వాళ్ళు ఇన్నాళ్లు ఉన్న రూమ్ ని పూర్తిగా క్లీన్ చేశారు... వాళ్ళు అక్కడున్న ఆనవాళ్లు ఒక్కటి కూడా లేకుండా చూసుకున్నారు... ఆ రోజు రానే వచ్చింది... ఆ రోజు ఉదయం మాధవ్ " గౌతమ్... నీకు చెప్పింది గుర్తుందిగా... మిస్టేక్ జరగడానికి వీలు లేదు... మన డెస్టినేషన్ ఫిషరీస్ డాక్స్... ఇవ్వాళా మధ్యాన్నం 3 గంటలకి ఫిషింగ్ ట్రాలర్ బయలుదేరుతుంది... అది ఎక్కి మనం వచ్చిన దారినే వెనక్కి వెళ్ళాలి... బీ కేర్ఫుల్..." అని అన్నాడు...

మరుసటి రోజు ఉదయాన్నే హౌస్ టు హౌస్ సెర్చ్ మొదలయ్యింది... సరిగ్గా ఉదయం 11 గంటల సమయం లో ముందుగా గౌతమ్ గౌస్ మియా కి థాంక్స్ చెప్పి ఇంటి నుండి బయలుదేరాడు... దానికో కారణం ఉంది... సైఫుద్దీన్ టీం కి మాధవ్ ఎలా ఉంటాడో తెలుసు... గౌతమ్ ఎలా ఉంటాడో తెలియదు... అందుకే ఇద్దరూ కలసి వెళ్లకుండా విడి విడిగా వేరు వేరు మార్గాలలో కరాచీ ఫిషరీస్ డాక్స్ చేరుకోవాలని ప్లాన్ చేశారు. గౌతమ్ వెళ్లిన 10 నిమిషాలకి మాధవ్ చివరిసారిగా గౌస్ మియా కి గుడ్ బాయ్ చెప్పి ఇంటి నుండి బయలుదేరాడు... అప్పటికే గౌతమ్ పోలీసులు ఏర్పాటు చేసిన పికెట్ దాటుకొని మెయిన్ రోడ్ చేరుకొని కనిపించిన సిటీ బస్సు ఎక్కి వెళ్ళిపోయాడు...

మాధవ్ నెమ్మదిగా నడుచుకుంటూ పోలీస్ పికెట్ చేరుకున్నాడు... అక్కడ సైఫుద్దీన్ ఒక కార్ ముందు సీట్ లో కూర్చొని వచ్చే పోయే వాళ్ళని జాగ్రత్తగా అబ్సర్వ్ చేస్తున్నాడు... మాధవ్ కావాలనే ఆ కార్ ముందు ఆగి చేతిలోని ఫోల్డర్ ని సైఫుద్దీన్ కి కనిపించేలా గాల్లో ఊపి ఒక్క ఉదుటున పరిగెత్తాడు... అది గమనించిన సైఫుద్దీన్ గట్టిగా అరుస్తూ కార్ దిగి తన టీం కి మాధవ్ వెళ్లిన దారి చూపిస్తూ "మాధవ్ మెయిన్ రోడ్ వైపు పరిగెత్తాడు... వాడిని ఫాలో అవ్వండి... ఎట్టి పరిస్థితిలో వొదలకండి... ప్రాణాలతో పట్టుకోండి" అని అన్నాడు... కొంత మంది పరిగెత్తారు... సైఫుద్దీన్ కొంత మందిని తీసుకొని వెహికిల్స్ లో వెళ్ళాడు...

మాధవ్ వెనకాల పరిగెత్తిన వాళ్లకి మాధవ్ మెయిన్ రోడ్ కి చేరడం... అక్కడ రోడ్ మధ్యలో ఉన్న 5 అడుగుల రోడ్ డివైడర్ ని అవలీలగా దూకి రోడ్ కి అవతలివైపు అప్పుడే బయలుదేరిన సిటీ బస్సు వెనకాల పరిగెత్తడం గమనించారు... అదే సమయానికి సైఫుద్దీన్ మెయిన్ రోడ్ చేరుకున్నాడు... మాధవ్ ని ఛేజ్ చేసిన పోలీసులు ఖంగారుగా "వాడు రోడ్ అవతల కి వెళ్లి అటుగా వెళ్తున్న సిటీ బస్సు ఎక్కాడు..." అని అన్నారు... అంతే... ముందు వెనక ఆలోచించకుండా సైఫుద్దీన్ తన వెహికల్ ని రాంగ్ రూట్ లో పరిగెత్తిస్తూ అప్పటికే ఒక కిలోమీటర్ వెళ్లిన సిటీ బస్సు ని ఛేజ్ చెయ్యసాగాడు... సైఫుద్దీన్ మైండ్ పనిచెయ్యడం లేదు... అతని ద్రుష్టి అంతా ఆపోజిట్ డైరెక్షన్ లో వెళ్తున్న బస్సు మీద ఉన్నది...

కరాచీ పోలీసులకి మాధవ్ రోడ్ డివైడర్ ని దూకి ఆపోజిట్ డైరెక్షన్ లో వెళ్తున్న బస్సు వెనకాల పరిగెత్తడం మాత్రమే చూసారు... కానీ... మాధవ్ బస్సు వెనకాల 200 మీటర్స్ పరిగెత్తి బస్సు ఎక్కకుండా రోడ్ కి అటుపక్కనున్న ఒక టీ షాప్ లోకి వెళ్లడం ఎవరూ చూడలేదు... అప్పటికే పోలీస్ రికార్డ్స్ రూమ్ ఇంచార్జి వచ్చి మాధవ్ కోసం వెయిట్ చేస్తున్నాడు... మాధవ్ వెళ్లి అతని ముందు కూర్చొని తన చేతిలోని ఫోల్డర్ అతని కి ఇచ్చి... "నీకు డబ్బులు అందాయి కదా... ఈ ఫోల్డర్ ని బాగా పాత రికార్డ్స్ లో భద్రం గా పెట్టు... నీకు ఒక వారం రోజుల తరువాత ఒక ఫోన్ కాల్ వస్తుంది... ఈ ఫోల్డర్ ని ఎక్కడ పెట్టావో ఆ డీటెయిల్స్ ని నీకు ఫోన్ చేసినవాడికి ఇవ్వు" అని చెప్పి రికార్డు రూమ్ ఇంచార్జి రిప్లై కోసం వెయిట్ చెయ్యకుండా ఆ టీ షాప్ వెనక డోర్ నుంచి బయటకి వచ్చి... సందులు దాటుకుంటూ వెళ్ళసాగాడు...

పోలీస్ రికార్డ్స్ రూమ్ ఇంచార్జి మాధవ్ ఇచ్చిన ఫోల్డర్ ని తనతో పాటు తెచ్చుకున్న బ్యాక్ ప్యాక్ లో పెట్టుకొని టీ నెమ్మదిగా తాగి... బయటకి వచ్చి... స్కూటర్ ఎక్కి తన ఆఫీస్ కి వెళ్ళాడు...

సైఫుద్దీన్ రెండు కిలోమీటర్స్ వెళ్లి తన వెహికల్ ని ఆ సిటీ బస్సు ముందు ఆపాడు... సరిగ్గా అదేసమయానికి అతను టీం కూడా అక్కడికి చేరి సిటీ బస్సు ని చుట్టూ ముట్టి బస్సు లోంచి ఎవరూ దిగకుండా కవర్ చేశారు... సైఫుద్దీన్ బస్సు ఫ్రంట్ డోర్ దగ్గర నుంచొని బస్సు కండక్టర్ తో " బస్సు లోంచి ఒక్కొక్కలని కిందకి పంపు" అన్నాడు... బస్సు నిండా జనాలు ఉన్నారు... ఒక్కొక్కళ్ళుగా కిందకి వస్తున్న వాళ్ళని సైఫుద్దీన్ చెక్ చేయ్యసాగాడు... దాదాపు గంట తరువాత నెమ్మదిగా బస్సు మొత్తం ఖాళి అయ్యింది... మాధవ్ జాడ కనిపించలేదు... సైఫుద్దీన్ స్టన్ అయ్యాడు... మాధవ్ ఎక్కడ? తన టీం వాడు ఈ బస్సు ఎక్కడని చెప్పారు... మాధవ్ బస్సు లో లేడు... సైఫుద్దీన్ తన టీం బండ బూతులు తిట్టి తన వెహికల్ దగ్గరకి వెళ్లి బస్సు స్టాండ్... రైల్వే స్టేషన్... ఎయిర్పోర్ట్... హర్బోర్... మొత్తాన్ని క్లోజ్ చెయ్యమని ఆర్డర్స్ ఇచ్చాడు... సరిగ్గా అదే సమయానికి గౌతమ్ క్షేమంగా ఫిషరీస్ డాక్స్ చేరుకున్నాడు... ఇంకో గంట తరువాత మాధవ్ కూడా ట్రాలర్ చేరుకున్నాడు... ఫిషరీస్ డాక్స్ కి సైఫుద్దీన్ ఇచ్చిన ఆర్డర్ చేరే లోపల ట్రాలర్ కదిలింది...

THE DEBRIEFING

మాధవ్... గౌతమ్ సేఫ్ గా ముంబై చేరడానికి అయిదు రోజులు పట్టింది. మధ్యలో ఒక రోజు వాతావరణం బాగాలేక పోవడంతో వాళ్ళు ముంబై చేరుకోవడానికి ఇంకో రోజు ఎక్కువ పట్టింది... వాళ్ళు నేరుగా గేట్ వే అఫ్ ఇండియా కి చేరుకున్నారు... అప్పుడు సమయం రాత్రి 8 గంటలు అయ్యింది... గేట్ వే అఫ్ ఇండియా చూడగానే గౌతమ్ కి తెలియకుండా కళ్ళ వెంబడి నీళ్ళు తిరిగాయి... ఎదో తెలియని ఉద్వేగానికి గురి అయ్యాడు... బోట్ దిగే ముందు ఇద్దరు పాకిస్తాన్ లో కొన్న బట్టలు విప్పేసి... జీన్స్ ప్యాంటు... టీ షర్ట్ వేసుకొని తల మీద బేస్ బాల్ కాప్ పెట్టుకొని ముంబై లోకి ప్రవేశించారు... దారుణమైన విషయం ఏమిటంటే... ముంబై నడి బొడ్డున బోట్ దిగిన వాళ్ళని ఎవరూ చెక్ చేయలేదు... అక్కడ... ముంబై పోలీస్... ఇమ్మిగ్రేషన్... లేదా కోస్ట్ గార్డ్ ఎవరూ లేరు... గౌతమ్... మాధవ్ ఇద్దరూ చాలా ఈజీ గా దేశంలో కి వచ్చారు... 26 నవంబర్ 2008 న కూడా కసబ్... ఇంకో పదిమంది ఇదే రకంగా కరాచీ నుంచి బయలుదేరి సముద్రం మధ్యలో ఒక ఇండియన్ ఫిషింగ్ బోట్ ని ఆపి... అందులో ఉన్న వాళ్ళందరిని దారుణంగా చంపేసి సముద్రంలో పడేసి... ఆ బోట్ లోనే ముంబై మహా నగరం చేరుకొని దారుణ... మారణకాండ కి కారణమయ్యారు... గౌతమ్... మాధవ్... ఇద్దరూ నెమ్మదిగా నడుచుకుంటూ రోడ్ మీదకి వచ్చి హోటల్ తాజ్ ముందున్న PJ రాంచందాని రోడ్ లోకి వచ్చారు... తాపీగా నడుచుకుంటూ నేరుగా హెన్రీ రోడ్ చేరుకున్నారు... ఆ రోడ్ లో కొంచం దూరం ప్రయాణించి షాహిద్ భగత్ సింగ్ రోడ్ లో ప్రవేశించారు... ఆ రోడ్ లో ఒక పాత బిల్డింగ్ లోకి వెళ్లారు... బయటనుంచి చూస్తే అది ఒక పాత బిల్డింగ్ లాగా కనిపిస్తుంది... ఆ బిల్డింగ్ ముందు ఎటువంటి అలికిడి లేదు... చాలా ప్రశాంతంగా కనిపిస్తుంది... బిల్డింగ్ మెయిన్ డోర్ దగ్గరికి వెళ్ళగానే ఇద్దరు ఆర్మీ జవాన్లు వాళ్లకి అడ్డంగా నుంచున్నారు... మాధవ్ వాళ్ళతో ఎదో చెప్పాడు...జవాన్లు మాధవ్... గౌతమ్... ఇద్దరినీ పైనుంచి కిందదాకా తడిమి వాళ్ళ దగ్గర ఎటువంటి ఆయుధాలు లేవని నిర్ధారించుకొని వాళ్ళని బిల్డింగ్ మెయిన్ డోర్ దగ్గరకి తీసుకొని వెళ్లారు... అక్కడ టేబుల్ మీద ఒక టెలిఫోన్ ఉంది. మాధవ్ ఆ ఫోన్ లో ఒక నెంబర్ డయల్ చేసాడు... ఆ బిల్డింగ్ లో ఒక రూమ్ లో ఫోన్ మోగింది... అవతల ఆ ఫోన్ ఎత్తిన వ్యక్తి తో మాధవ్ రెండు నిమిషాలు మాట్లాడి ఫోన్ పెట్టేసి అక్కడే నిలబడ్డాడు...

అయిదు నిమిషాలు కూడా గడవక ముందే ఆ బిల్డింగ్ మెయిన్ డోర్ తెరుచుకుంది... ఫుల్ యూనిఫామ్ వేసుకున్న ఒక ఆర్మీ కల్నల్ బయటకు వచ్చి మాధవ్ ని చూసి గట్టిగా కౌగలించుకొని "హౌ ఆర్ యు మై సోల్జర్?" అంటూ పలకరించి ఇద్దరినీ తీసుకొని బిల్డింగ్ లోకి వెళ్ళాడు... లోపల ఇంకో డోర్ వుంది... ఆ డోర్ కి ఒక బయో మెట్రిక్ పాడ్ అటాచ్ చేయబడి ఉంది... ముందుగా గౌతమ్ తన రెండు చేతులని ఒకే సారి బయో మెట్రిక్ పానెల్ మీద పెట్టాడు... అయిదు సెకండ్స్ కూడా గడవక ముందే ఆ పానెల్ మీదున్న ఒక చిన్న డోర్ ఓపెన్ అయ్యింది... అందులోంచి ఒక రెటీనా స్కానర్ బయటకు వచ్చింది... గౌతమ్ ఆ స్కానర్ లో తన కళ్ళ లోని ఐరిస్ ని స్కాన్ చేసాడు... ఇంకో అయిదు సెకండ్స్ తరువాత రెటీనా స్కానర్ లోపలి వెళ్ళిపోయి వాయిస్ రికగ్నిషన్ మెషిన్ బయటకు వచ్చింది... గౌతమ్ ఆ మెషిన్ మైక్ కి దగ్గరగా జరిగి అందులో తన పేరు... ఆర్మీ లో తన ర్యాంక్... ఒక స్పెషల్ ఆల్ఫా న్యూమరికల్ కోడ్ ని చెప్పాడు... అప్పుడు మెయిన్ డోర్ ఓపెన్ అయ్యింది... గౌతమ్ లోపలి వెళ్ళాడు... అతని వెనకాలే మాధవ్ కూడా తన బయో మెట్రిక్... రెటినాల్ స్కాన్... వాయిస్ రికగ్నిషన్ పూర్తి చేసి తాను కూడా బిల్డింగ్ లోకి వెళ్ళాడు... వాళ్ళ వెనకాల వచ్చిన ఆర్మీ కల్నల్ విజయ్ సుర్వే వాళ్ళ ని ఒక లిఫ్ట్ లోకి ఎక్కించుకుని ఆఫీసర్ క్వార్టర్స్ కి తీసుకొని వెళ్లి వాళ్లకి రెస్ట్ తీసుకోవడానికి రూమ్ చూపించాడు. ఆ రూమ్ లో రెండు బెడ్స్ ఉన్నాయి... అల్మరా లో ఆర్మీ కాజువల్ డ్రెస్ లు వున్నాయి... ఇద్దరూ స్నానం చేసి ఆ డ్రెస్ వేసుకొని కిందకి వెళ్లి మెస్ లో భోజనం చేసి రూమ్ కి వెళ్లి పడుకున్నారు...

మరుసటి ఉదయం సరిగ్గా 5 గంటలకు ఆ రూమ్ డోర్స్ ఓపెన్ అయ్యాయి... కల్నల్ విజయ్ సుర్వే వచ్చాడు... అతని తో పాటు అరడజను సోల్డర్స్ కూడా వచ్చారు... గౌతమ్... మాధవ్ ఇద్దరూ అప్పటికే లేచి రెడీ గా ఉన్నారు... కల్నల్ సుర్వే వాళ్ళిద్దరిని తీసుకొని ఆ బిల్డింగ్ బయట ఆగివున్న ఒక వాన్ లోకి ఎక్కించుకుని శాంతా క్రూజ్ ఎయిర్పోర్ట్ తీసుకొని వెళ్ళాడు... అక్కడ ఒక మిలటరీ విమానం రెడీ గా ఉంది... గౌతమ్... మాధవ్ ఇద్దరూ ఆ విమానం ఎక్కిన వెంటనే ఆ విమానం గాల్లోకి లేచింది... మూడు గంటల ప్రయాణం తరువాత ఆ విమానం జమ్మూ కాశ్మీర్ లో ఒక క్లాసిఫైడ్ లొకేషన్ లో ల్యాండ్ దిగింది... అక్కడ ఒక ఆర్మీ జీప్ వాళ్ళ కోసం వెయిట్ చేస్తోంది... ఇద్దరూ ఆ జీప్ ఎక్కి కూర్చున్నారు... దాదాపు రెండు గంటలు పాటు ఘాట్ రోడ్ లో ప్రయాణించి ఒక ఆర్మీ క్యాంపు చేరుకుంది... వాళ్ళు ఆ క్యాంపు చేరగానే వాళ్ళ కోసం వెయిట్ చేస్తున్న ఆర్మీ జవాన్స్ ఆ ఇద్దరినీ చెరో వైపు తీసుకొని వెళ్లారు... ఇప్పుడు ఆ ఇద్దరికీ Debriefing జరుగుతుంది.

ఏదైనా మిషన్ లేదా ఆపరేషన్ మీద వెళ్లిన సోల్జర్స్ వెనక్కి రాగానే వాళ్ళకి debfiefing ప్రాసెస్ జరుగుతుంది. అది మిలిటరీ ఆచారం... ఇందులో భాగంగా వాళ్ళు వెళ్లిన మిషన్ ఎలా జరిగింది... ప్లాన్ ప్రకారం జరిగిందా లేదా... ఏవైనా అనుకోని సంఘటనలు ఎదురయ్యాయా... ఆ సంఘటనల వాళ్ళు సోల్డర్స్ కి ఎటువంటి సైకలాజికల్... ఫిజికల్ సమస్యలు వచ్చాయా... ముఖ్యంగా పోస్ట్ ట్రామాటిక్ స్ట్రెస్ డిసార్డర్స్ - PTSD ఎదురయ్యాయా... ఆ మిషన్ నుంచి వాళ్ళు నేర్చుకున్న కొత్త విషయాలు ఏమిటీ? భవిషత్తులో జరగబోయే మిషన్స్ కి ఎలాంటి జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి? ఇలాంటి విషయాలకి సంభందించిన అంశాలని తెలుసుకొని జాగ్రత్తగా రికార్డు చేసి వాటిని సోల్జర్స్ సర్వీస్ రికార్డు లో వ్రాస్తారు... దాదాపు వారం రోజుల పాటు రకరకాల టీమ్స్ ఆ ఇద్దరినీ సెపరేట్ గా అనేక రకాలుగా ఇంటర్వ్యూ చేశారు... వాళ్లిద్దరూ ఎప్పడు బయలుదేరారు? వాళ్ళ మిషన్ ఆబ్జెక్టివ్ ఏమిటీ? ఏ రూట్ లో వెళ్లారు? ఎవరిని కలిశారు? ఏమేమి మాట్లాడారు? ఎటువంటి కస్టాలు ఎదుర్కొన్నారు? ఆ కష్టాలని ఎలా అధిగమించారు? ఆ సందర్భంలో వాళ్ళ మానసిక... శారీరక స్థితి ఎలా వుంది? వాళ్లకి శారీరకంగా గాయాలు ఏమైనా అయ్యాయా? ఇలా చాలా అంశాల మీద వాళ్ళని రకరకాలుగా ప్రశ్నలు వేశారు... ఆ ఇంటర్వూస్ లో గౌతమ్... మాధవ్ చెప్పిన విషయాలు వినగానే వాళ్ళ వెన్ను వొణికింది... ముఖ్యంగా ఆ ఇద్దరి తలల మీద కోడెడ్ మెసేజెస్ ఉన్నాయని తెలియాగానే వాళ్ళు వెంటనే ఆ విషయాన్ని న్యూ ఢిల్లీలోని ఆర్మీ హెడ్ క్వార్టర్స్ తెలియచేసారు... ఇప్పటిదాకా ఆర్మీ ఇంటెలిజెన్స్ చరిత్రలో ఇటువంటి సంఘటన జరగలేదు... ఏదైనా మిషన్ మీద వెళ్లిన వాళ్ళు ఎదో ఒక రకమైన ఇన్ఫర్మేషన్ తీసుకొని వస్తారు... నార్మల్ గా ఇన్ఫర్మేషన్ పేపర్... మైక్రో ఫిలిం... కంప్యూటర్ పెన్ డ్రైవ్... ఫొటోస్... రూపంలో ఉంటాయి... కానీ... ఇంతవరకు ఎవరూ ఇలా తల మీద స్టెగనోగ్రఫిక్  రూపంలో మెసేజెస్ ని తీసుకొని రాలేదు... ఇండియన్ ఆర్మీ లో ఇదే మొదటిసారి... ఈ విషయం తెలిసిన వెంటనే ఆర్మీ ఇంటలిజెన్స్ నుంచి ఒక పెద్ద టీం న్యూ ఢిల్లీ నుంచి తెల్లవారాక మునుపే కాశ్మీర్ లోని ఆ క్లాసిఫైడ్ లొకేషన్ కి చేరుకున్నారు...

తెల్లారింది... ఉదయం అయిదు గంటలకి గౌతమ్... మాధవ్... ఇద్దరినీ నిద్ర లేపారు... వాళ్ళని ముందుగా డాక్టర్ దగ్గరికి తీసుకొని వెళ్లారు... అక్కడ డాక్టర్ వాళ్లకి రకరకాల పరీక్షలు చేసి ఇద్దరూ ఆరోగ్యంగా ఉన్నారని సర్టిఫై చేసాక... ఇద్దరికీ బ్రేక్ ఫాస్ట్ పెట్టారు... ఆ తరువాత ఇద్దరినీ బాత్ రూమ్ కి తీసుకొని వెళ్లి Hose pipe తో శుభ్రంగా కడిగారు... ఆ తరువాత వాళ్ళని ఒక రూమ్ లోకి తీసుకొని వెళ్లారు..... అక్కడ అప్పటికే భారీగా ఏర్పాట్లు జరిగాయి... ఆ రూమ్ లో రెండు స్టూల్స్  ఉన్నాయి... ఆ ఇద్దరినీ ఆ స్టూల్స్ మీద కూర్చోపెట్టారు... ఆ ఇద్దరి చుటూ ఎనిమిది ఫ్లాష్ ఫోటోగ్రాఫిక్ లైట్స్ వెలుగుతున్నాయి... ఆరు వీడియో కెమెరాలు వివిధ యాంగిల్స్ లో అక్కడ జరగబోయే తతంగాన్ని రికార్డ్ చేయడానికి రెడీ గా ఉన్నారు... ముందుగా ఆర్మీ బార్బర్ చాలా నెమ్మదిగా ఒక ఆర్మీ కల్నల్ పర్యవేక్షణలో వాళ్ళ ఇద్దరికీ ఒకరి తరువాత ఒకరికి తల మీద జుట్టుని పూర్తిగా తీసివేసి నున్నగా గుండు చేసాడు... అప్పుడు ఆ ఇద్దరి తలల మీద కనిపించిన కోడెడ్ మెసేజెస్ చూసి ఆ రూమ్ లో వాళ్లంతా అవాక్కయ్యారు... తమ జీవితం లో ఎప్పుడూ ఇలాంటిది చూడలేదు... అతి జాగ్రత్తగా వీడియో కెమెరాలతో గౌతమ్... మాధవ్ ల తలల మీద కోడెడ్ మెస్సగెస్ ని వీడియో తీశారు... ఆ తరువాత స్టిల్ ఫోటోగ్రాఫర్ ఆ కోడెడ్ మెసేజెస్ ని ఒక పద్దతి ప్రకారం హై రెసొల్యూషన్ ఫొటోస్ తీసాడు... ఆ తరువాత ఆ ఇద్దరినీ బాత్ రూమ్ కి పంపారు... ఇద్దరూ శుభ్రంగా స్నానం చేసి వేరే బట్టలు కట్టుకొని రాగానే ఆ రూమ్ లోని స్టాఫ్ ఒక్కసారిగా అటెంషన్ లోకి వచ్చి స్టిఫ్ గా నుంచొని ఇద్దరికీ సెల్యూట్ చేసి... "Welcome home Soldiers... We are proud of you" అని అంటూ చప్పట్లు కొట్టారు... మాధవ్... గౌతమ్ కూడా వాళ్ళకి రిటర్న్ సెల్యూట్ కొట్టారు...

ఆ తరువాత ఒక 10 రోజుల పాటు గౌతమ్... మాధవ్ తెచ్చిన మెసేజెస్ ఒక పద్దతి ప్రకారం డీకోడ్ చేశారు... దానితో పాటు సాజిద్ వాళ్లకి కరాచీ లో ఇచ్చిన ఫోల్డర్ లోని డీటెయిల్స్ ని కూడా ఒక పద్దతి ప్రకారం Reconstruct చేశారు... ఆ డీటెయిల్స్ అన్నింటిని కవర్ చేస్తూ ఒక పెద్ద రిపోర్ట్ తయారుచేసి ఆర్మీ హెడ్ క్వార్టర్స్ కి పంపారు... దాంతో ఆర్మీ debriefing ప్రాసెస్ ముగిసింది... వెంటనే మాధవ్... గౌతమ్ న్యూ ఢిల్లీ చేరుకున్నారు... ఆర్మీ లో ఒక ట్రెడిషన్ వుంది. ఆర్మీ లో పనిచేస్తున్న సోల్జర్స్ ఎవరైనా డ్యూటీ చేస్తూ చనిపోతే... వారి మరణ వార్త ని అతని కుటుంబ సభ్యులకు వీలైనంత తొందరగా తెలియచేస్తారు... దానిని DEATH NOTIFICATION అని అంటారు. ఈ డెత్ నోటిఫికేషన్ కి కొన్ని రూల్స్ ఉన్నాయి...

1. ఎవరు నోటిఫై చెయ్యాలి - ఒక సోల్జర్ చనిపోయిన విషయాన్ని అతని కమాండింగ్ ఆఫీసర్ / సీనియర్ ఆఫీసర్ అతని కుటుంబానికి తెలియజేయాలి... ఒకవేళ సీనియర్ ఆఫీసర్ కి కుదరకపోతే... ఆ సోల్జర్ సహఉద్యోగి తెలియజేయవచ్చు... అంతేగాని... చనిపోయిన సోల్జర్ కింద పనిచేసే వ్యక్తి ద్వారా ఆ కుటుంబానికి సమాచారం ఇవ్వకూడదు... అది చనిపోయిన సోల్జర్ ని అగౌరవ పరిచినట్లు అవుతుంది. ఉదాహరణకు దేశ సరిహద్దుల్లో జరిగిన కాల్పుల్లో ఒక కెప్టెన్ ర్యాంక్ ఆఫీసర్ చనిపోతే... ఆ మరణవార్త ని అతని పై అధికారి మేజర్... లేదా Lt. కల్నల్ గాని ఆ కెప్టెన్ కుటుంబానికి చేరవేయాలి... ఒక వేళ ఆ ఇద్దరూ అందుబాటులో లేకపోతే... ఇంకో కెప్టెన్ ర్యాంక్ ఆఫీసర్ వెళ్లి ఆ సోల్జర్ చనిపోయిన వార్త ఆ కెప్టెన్ కుటుంబానికి తెలియజేయవచ్చు... అంతేగాని... కెప్టెన్ చనిపోతే... అతని కింద పనిచేసే వ్యక్తి ద్వారా అతని మరణ వార్త చేరవేయ గూడదు... కొన్ని సందర్భాల్లో మెడికల్ ఆఫీసర్ ని కూడా వెంట తీసుకొని వెళ్తారు... సోల్జర్ మరణ వార్త వినగానే కుటుంబ సభ్యులు భావోద్వేగంతో స్పృహ తప్పి పడిపోవడం లేదా... హార్ట్ ఎటాక్ రావడం జరగవచ్చు... అటువంటి ఆపత్తులని ఎదుర్కొనడానికి  మెడికల్ ఆఫీసర్ ని కూడా తీసుకొని వెళతారు... ఒక్కోసారి... ఒక సోల్జర్ మరణ వార్త తెలియగానే మీడియా విపరీతంగా కవరేజ్ ఇచ్చే అవకాశం కూడా ఉంటుంది... అటువంటి పరిస్థితి ఎదుర్కొనడానికి ఒక పబ్లిక్ రిలేషన్ ఆఫీసర్ కూడా ఉంటాడు...

2. ఎప్పుడు తెలియజేయాలి - ఒక సోల్జర్ మరణ వార్త ని ఉదయం అయిదు గంటల తరువాత మాత్రమే తెలియ చెయ్యాలి... పగటి పూట మాత్రమే చెప్పాలి. సూర్యాస్తమయం తరువాత తెలియచెయ్యకూడదు...

3. ఎక్కడ తెలియజేయాలి - సోల్జర్ మరణ వార్త ని అతని కుటుంబ సభ్యులకు వాల్ ఇంట్లోనే తెలియచేయాలి... ఎక్కడ పడితే అక్కడ చెప్పకూడదు...

మరుసటి రోజు ఉదయం 7 గంటలకి మాధవ్... గౌతమ్... వాళ్ళ సాజిద్ అలీ కమాండింగ్ ఆఫీసర్... ముగ్గురూ ఫుల్ ఆర్మీ యూనిఫామ్ వేసుకొని ఆర్మీ వెహికల్ ఎక్కి ఉదయ్ పార్క్ ఏరియా చేరుకున్నారు... ఒక ఇంటి కాలింగ్ బెల్ కొట్టారు... ఒక పెద్ద మనిషి తలుపు తీసాడు... ఆయనకి ముగ్గురూ సెల్యూట్ కొట్టి తమని పరిచయం చేసుకున్నారు... ఆ పెద్ద మనిషి కి విషయం అర్థమయ్యింది... తన కుమారుడి బాస్ ఇంటికి ఎందుకు వచ్చాడో చూచాయగా ఊహించాడు... కమాండింగ్ ఆఫీసర్ ఆయనతో "SIR... WITH YOUR KIND PERMISSION... MAY WE COME INSIDE?" అని అడిగాడు... సాజిద్ అలీ ఫాదర్ పక్కకి తప్పుకుని ఆ ముగ్గురిని ఇంట్లోకి రానిచ్చాడు... ఇంట్లో వెళ్లి ఆర్మీ రూల్స్ ప్రకారం చాలా మర్యాదగా "THE INDIAN ARMY ENTRUSTED ME TO EXPRESS WITH DEEP REGRET THAT YOUR SON MAJOR SAAJID ALI WAS KILLED IN ACTION IN KARACHI - PAKISTAN FOUR DAYS AGO... HE WAS BRAVE... AND DISCHARGING HIS DUTIES AT THAT TIME. THE ENTIRE INDIAN ARMY EXPRESSES DEEPEST SYMPATHY TO YOU AND YOUR FAMILY. MAY GOD BLESS YOU" ఆ కుటుంబం ఒక్కసారిగా శోకసంద్రంలో మునిగిపోయింది... సాజిద్ ఫాదర్... మదర్... వైఫ్... చాలా సేపటి వరకు తేరుకోలేక పోయారు... అప్పటిదాకా ముగ్గురు ఆర్మీ ఆఫీసర్స్ వాళ్ళని ఊరడిస్తూ ఉండిపోయారు... చివరికి...

సాజిద్ ఫాదర్ : మా అబ్బాయి చనిపోయినపుడు అతని తో ఎవరైనా ఉన్నారా?

మాధవ్: నేను అక్కడే ఉన్నాను... నన్ను క్షమించండి... సాజిద్ ని కాపాడలేకపోయాను... నా కళ్ళ ముందరే చనిపోయాడు...

సాజిద్ ఫాదర్(దుఃఖం ఆపుకుంటూ): అతని మృతదేహాన్ని మాకు ఎప్పుడు అప్పగిస్తారు?

కమాండింగ్ ఆఫీసర్ (తడుముకోకుండా): త్వరలోనే అప్పగిస్తాము... పాకిస్తానీ గవర్నమెంట్ తో చర్చలు జరుపుతున్నాము... సాజిద్ మృత దేహాన్ని పూర్తి మిలిటరీ లాంఛనాలతో మీకు అప్పగిస్తాము...

ఇది వినగానే... మాధవ్... గౌతమ్... ఇద్దరూ అవాక్కయ్యారు... కమాండింగ్ ఆఫీసర్ సాజిద్ కుటుంబానికి మాట ఇచ్చేసాడు... ఇప్పుడు సాజిద్ పార్థివ శరీరాన్ని కరాచీ జనరల్ హాస్పిటల్ లో నించి న్యూ ఢిల్లీ కి ఎలా తీసుకొని రావాలి? పాకిస్తాన్ గవర్నమెంట్ దీనికి ఒప్పుకుంటుందా?? మాధవ్ బుర్రలో రకరకాల ఆలోచనలు సుడులు తిరుగుతున్నాయి... ముగ్గురూ ఆర్మీ హెడ్ క్వార్టర్స్ చేరుకునే దాకా మాట్లాడుకోలేదు... కమాండింగ్ ఆఫీసర్ ఆఫీస్ చేరుకోగానే...

మాధవ్: WITH DUE RESPECT SIR... ఇప్పుడు సాజిద్ డెడ్ బాడీ ని కరాచీ నుంచి ఇక్కడికి ఎలా తీసుకొని రావాలి? మీరు సాజిద్ కుటుంబానికి మాట ఇచ్చేసారు...

కమాండింగ్ ఆఫీసర్: ఆ సమయం లో సాజిద్ ఫాదర్ అలా అడగగానే ఏమి చెప్పాలో అర్థం కాలేదు... నా నోటి నుంచి అలా వచ్చేసింది? ఇప్పుడెలా?

మాధవ్: మనకి టైం కూడా లేదు... సాజిద్ కుటుంబం ఇప్పుడు సాజిద్ డెడ్ బాడీ కోసం ఎదురుచూస్తారు... ఈ విషయం సాజిద్ రెలెటివ్స్ అందరికి తెలిసిపోయి ఉంటుంది... సాజిద్ ఫాదర్... జామియా మిలియా ఇస్లామీయ యూనివర్సిటీ లో రిటైర్డ్ ప్రొఫెసర్... ఆయన ఫ్రెండ్ సర్కిల్ చాలా పెద్దది... ఢిల్లీ లో చాలా పలుకుబడి ఉన్నవాడు... సాజిద్ డెడ్ బాడీ అప్పగించకపోతే... పెద్ద గొడవ అవుతుంది... ఆర్మీ కి చెడ్డ పేరు వస్తుంది... పైగా సాజిద్ చనిపోయింది పాకిస్తాన్ లో... ఆ గవర్నమెంట్ కి ఏమి ఏమి చెప్పాలి? ISI కి సాజిద్ ఒక R&AW ఏజెంట్ అని తెలుసు... ఇది పెద్ద DIPLOMATIC INCIDENT అవుతుంది...

కమాండింగ్ ఆఫీసర్(అయోమయంగా): ఇప్పుడేమి చెయ్యాలి?

మాధవ్: ఈ విషయం మన PRIMIE MINISTER OFFICE కి తెలిసే లోపల మనం పాకిస్తాన్ గవర్నమెంట్ ని ఒప్పించాలి... ఎలా??

అప్పటిదాకా మౌనంగా ఉన్న గౌతమ్ గొంతు సవరించుకుని కమాండింగ్ ఆఫీసర్ తో "SIR... PERMISSION TO SPEAK FREELY..." అని అన్నాడు... కమాండింగ్ ఆఫీసర్ పర్మిషన్ ఇచ్చాడు..

గౌతమ్: ఈ విషయం ప్రస్తుతం ఆర్మీ లో మన ముగ్గురికి మాత్రమే తెలుసు... ఇది మీడియా కి తెలియడానికి పెద్ద టైం పట్టదు... ఒకసారి మీడియా కి తెలిస్తే... ప్రపంచం అంతా తెలిసిపోతుంది... PRIME MINISTER OFFICE నుంచి మన ఆర్మీ చీఫ్ కి వెంటనే ఫోన్ వెళ్తుంది... ఈ లోపలే మనం ఈ ఇష్యూ ని సాల్వ్ చెయ్యాలి... నా దగ్గర ఒక ఐడియా ఉంది... మీకు అభ్యంతరం లేకపోతే చెప్తాను...

కమాండింగ్ ఆఫీసర్ : త్వరగా చెప్పు...

గౌతమ్: ఇప్పటికిప్పుడు మనం పాకిస్తాన్ గవర్నమెంట్ ని CONSULT చేసి... ఒప్పించలేము... దానికి ముందుగా మనం వాళ్లకి సాజిద్ ఎవరు? పాకిస్తాన్ లో ఎందుకున్నాడు? ఎప్పటినుంచి వున్నాడు? ఏమి చేస్తున్నాడో చెప్పాలి... ఒక్కసారి వాళ్లకి సాజిద్ R&AW ఏజెంట్ అని తెలిస్తే... వాళ్ళు ఈ విషయాన్ని UNITED NATIONS - GENERAL ASSEMBLY, SECURITY COUNCIL దాకా తీసుకెళ్తారు... ఇప్పుడు మన దగ్గరున్న ఆయుధం పాకిస్తాన్ ISI ని BLACKMAIL చేయడమే...

మాధవ్... కమాండింగ్ ఆఫీసర్ ఇద్దరూ స్టన్ అయ్యారు... ముందుగా మాధవ్ తేరుకొని...

మాధవ్: BLACKMAIL... పాకిస్తాన్ ISI ని ఎలా BLACKMAIL చేస్తాము?

గౌతమ్(చాలా కామ్ గా): మొత్తం ISI ని BLACKMAIL చెయ్యాల్సిన పని లేదు... ఒక్క సైఫుద్దీన్ ని డీల్ చేస్తే చాలు...

మాధవ్ కి కొంచం కొంచం అర్ధమవుతోంది... గౌతమ్ తో "నీ ప్లాన్ ఏమిటీ?"

గౌతమ్ ఒక అయిదు నిమిషాల పాటు తన ప్లాన్ ని కమాండింగ్ ఆఫీసర్... మాధవ్ కి క్లియర్ గా వివరించాడు... అది వినగానే కమాండింగ్ ఆఫీసర్ ఎగిరిగంతేశాడు... మాధవ్ ఆనందంతో గౌతమ్ ని గట్టిగా కౌగలించుకున్నాడు... వెంటనే మాధవ్ అప్పటికప్పుడు గౌతమ్ చెప్పిన ప్లాన్ ని అమలుచేయసాగాడు... పాకిస్తాన్ ISI ఆఫీసర్ సైఫుద్దీన్ కి ఫోన్ చేసాడు...

మాధవ్: హలో మిస్టర్ సైఫుద్దీన్... హౌ అర్ యు?

సైఫుద్దీన్(చాలా కోపంగా): నీ అదృష్టం చాలా బాగుంది... ఇప్పటిదాకా నువ్వు ఎన్నిసార్లు పాకిస్తాన్ వచ్చినా ప్రాణాలతో వెనక్కి వెళ్ళావు... ఈసారి నిన్ను ప్రాణాలతో పట్టుకుంటాను...

మాధవ్: ఇప్పుడు నేను నీకు ఫోన్ చేసిన విషయం చెప్తాను... జాగ్రత్త గా విను... మాకు వెంటనే సాజిద్ అలీ డెడ్ బాడీ ని పాకిస్తాన్ గవర్నమెంట్ అప్పగించాలి...

సైఫుద్దీన్(గట్టిగా నవ్వుతూ): ఏమిటీ? కలలు కంటున్నావా... మిస్టర్ మాధవ్ రావ్... అది జరిగే పని కాదు... మీ గవర్నమెంట్ మా గవర్నమెంట్ ని రిక్వెస్ట్ చేసిన వెంటనే... మేము సాజిద్ అలీ పాకిస్తాన్ ఎందుకొచ్చాడు? ఎలా వచ్చాడు? వీసా ఎవరిచ్చారు? పాస్ పోర్ట్ ఉందా లేదా? ఇలా చాలా ప్రశ్నలు వేస్తాము... మీరు వాటికి జవాబు చెప్పాల్సి వస్తుంది...

మాధవ్: అంత దూరం రాదు... నేను నీకు ఒక డీల్ ఇస్తాను... మాకు సాజిద్ ఆలీ డెడ్ బాడీ ని అప్పగిస్తే... నీకు THE KARACHI FOLDER పాకిస్తాన్ లో ఎక్కడ ఉందో చెప్తాను...

అంతే... ఒక రెండు నిమిషాల పాటు సైఫుద్దీన్ సైలెంట్ గా ఉండి పోయాడు... కొంచం సేపటి తరువాత...

సైఫుద్దీన్: ఆ ఫోల్డర్ ని నువ్వు నీతో పాటు ఇండియా తీసుకెళ్ళావు కదా...

మాధవ్: లేదు... యూనివర్సిటీ అఫ్ కరాచీ లో సాజిద్ ఆ ఫోల్డర్ ని మాకు ఇచ్చిన మాట నిజమే... కానీ... మాకు ఆ ఫోల్డర్ లో ఏముందో చెక్ చేసే టైం దొరకలేదు... మేము సాజిద్ అలీ ని కరాచీ నుంచి సేఫ్ గా ఇండియా తీసుకొని వెళ్లడానికి వచ్చాము... తీరా... అక్కడికి వచ్చాక తెలిసింది... సాజిద్ దగ్గర ISI కి చెందిన ఫోల్డర్ ఒకటి ఉందని... దాన్ని తీసుకోవడానికి సాజిద్ ఆరోజు యూనివర్సిటీ లైబ్రరీ కి వెళ్ళాడు... తిరిగి వస్తూండగా మీరు సాజిద్ ని షాట్ చేశారు... మా చేతికి ఆ ఫోల్డర్ దొరికింది... అయితే మేము పారిపోయే హడావిడిలో ఆ ఫోల్డర్ ని కరాచీ లో మాకు బాగా నమ్మకస్తుడికి ఇచ్చి జాగ్రతగా ఉంచామని చెప్పాము... నువ్వు కరాచీ మొత్తం లాక్ డౌన్ చెయ్యడంతో మేము కొన్నాళ్ళు అక్కడే దాక్కున్నాము... చివరికి మీరు గుల్ మొహర్ కాలనీ లో హౌస్ తో హౌస్ సెర్చ్ మొదలు పెట్టడంతో నేను... నా తో పాటు వచ్చిన వ్యక్తి... ఇద్దరం రెండు దారుల్లో పారిపోయి అతి కష్టం మీద ఇండియా చేరుకున్నాము... ఆ ఫోల్డర్ ఇంకా కరాచీ లోనే ఉంది... మా దగ్గరలేదు... నువ్వు మాకు సాజిద్ అలీ డెడ్ బాడీ ని అప్పగిస్తే... నేను నీకు ఆ ఫోల్డర్ ఎక్కడుందో చెప్తాను... మాకు మా కొలీగ్ సాజిద్ అలీ కన్నా ఆ ఫోల్డర్ పెద్ద గొప్పది కాదు... ఆలోచించుకో... నీకు ఫోల్డర్ దొరికితే... మీ డిపార్ట్మెంట్ లో నీకు గౌరవం పెరుగుతుంది... సాజిద్ బాడీ ని మార్చురీ లో పెట్టుకొని నువ్వు సాధించేది ఏమి లేదు... నీకు ఫోల్డర్ కావాలా? వొద్దా?

సైఫుద్దీన్: నువ్వు నిజం చెప్తున్నావని నాకు నమ్మకం ఏమిటీ...

మాధవ్: సాజిద్ బాడీ ని ఎక్స్చేంజి అవ్వగానే ఫోల్డర్ లొకేషన్ చెప్తాను...

సైఫుద్దీన్: నో... ముందు నాకు ఫోల్డర్ లొకేషన్ చెప్పు... ఆ తరువాత ఏం చెయ్యాలో ఆలోచిస్తాను...

మాధవ్: MR . SAIFFUDDIN... WE BOTH KNOW... THAT'S NOT GONNA HAPPEN... ముందు సాజిద్ బాడీ ని హ్యాండ్ ఓవర్ చెయ్యాలి... అప్పుడే ఫోల్డర్ లొకేషన్ చెప్తాను... THAT'S THE DEAL... TAKE IT OR LEAVE IT...

మాధవ్ ఫోన్ DISCONNECT చేసేసాడు... రెండే రెండు నిమిషాల్లో సైఫుద్దీన్ ఫోన్ చేసాడు... మాధవ్ చాలా ఆదుర్దాగా ఫోన్ కాల్ ఆన్సర్ చేసాడు....

సైఫుద్దీన్: OK... సాజిద్ అలీ బాడీ ని ఎక్కడ హ్యాండ్ ఓవర్ చెయ్యాలి?

మాధవ్(ఆనందంగా): THANK YOU VERY MUCH... APPRECIATE IT... మేము సాజిద్ అలీ బాడీ ని రిసీవ్ చేసుకోవడానికి WAGAH BORDER ఓపెన్ చేస్తాము... మాకు సాజిద్ బాడీ ని హ్యాండ్ ఓవర్ చెయ్యగానే నేనే... నీకు ఫోన్ చేసి ఆ ఫోల్డర్ లొకేషన్ చెప్తాను... IT'S A PROMISE

సైఫుద్దీన్: నేను నీకు ఒక గంటలో హ్యాండ్ ఓవర్ డీటెయిల్స్ పంపిస్తాను...

ఇది వినగానే... కమాండింగ్ ఆఫీసర్ ఆనందం తో డాన్స్ చేసాడు... సరిగ్గా అదే సమయంలో... కమాండింగ్ ఆఫీసర్ ఫోన్ మోగింది...

ఆర్మీ చీఫ్: నేను విన్నది నిజమేనా? పాకిస్తాన్ లో చనిపోయిన సోల్జర్ డెడ్ బాడీ ని వాళ్ళ కుటుంబానికి అప్పగిస్తానని మాట ఇచ్చావా?

కమాండింగ్ ఆఫీసర్: అవును సర్... ఏర్పాట్లు జరిగిపోయాయి... పాకిస్తాన్ ISI వాళ్ళు మనకి సాజిద్ అలీ డెడ్ బాడీ ని WAGAH BORDER లో అప్పగిస్తారు...

ఆర్మీ చీఫ్(ఆశ్చర్యంగా): ఇది ఎలా సాధ్యం? వాళ్ళని ఎలా వొప్పించావు?

కమాండింగ్ ఆఫీసర్ : నేను కాదు సర్... మన కల్నల్ మాధవ్ రావ్ వాళ్ళతో డిస్కస్ చేసి ఒప్పించాడు...

ఆర్మీ చీఫ్: CONGRATULATIONS... LET'S BRING OUR SOLDIER BACK HOME...

సరిగ్గా 40 నిమిషాల తరువాత సైఫుద్దీన్ ఫోన్ చేసాడు... "ఇవ్వాళ ఈవెనింగ్... 7 గంటలకి మీకు WAGHA BORDER దగ్గర MAJOR SAAJID ALI బాడీ ని అప్పగిస్తాము" అని కంఫర్మ్ చేసాడు...

ఆర్మీ వాళ్ళు హుటాహుటిన సాజిద్ అలీ ఫామిలీ మెంబెర్స్ ని ముందుగా స్పెషల్ ఆర్మీ విమానం లో అమృత్సర్ తీసుకోం వెళ్లారు... అక్కడ నుంచి కార్ లో వాళ్ళని WAGAH BORDER కి తీసుకొని వెళ్లారు... అక్కడ అనుకున్న ప్రకారం ఆ రోజు సాయంత్రం సరిగ్గా 7 గంటల ప్రాంతాల్లో WAGAH BORDER గేట్స్ రెండు వైపులా తెరుచుకున్నాయి... పాకిస్తాన్ భూభానుంచి ఒక వాన్ ఇండియా భూభాగంలోకి ప్రవేశించింది... అందులోంచి ఒక COFFIN ని దింపి ఫార్మాలిటీస్ పూర్తి చేసుకొని ఇండియన్ ఆర్మీ కి హ్యాండ్ ఓవర్ చేశారు... ఇండియన్ ఆర్మీ ఆ COFFIN ని ఓపెన్ చేసి లోపల ఉన్నది సాజిద్ అలీ అని కంఫర్మ్ చేసుకొని పూర్తి ఆర్మీ లాంఛనాలతో సాజిద్ అలీ డెడ్ బాడీ ని ఫామిలీ కి అప్పచించారు... అదే సమయం లో మాధవ్ కి పీక ఫోన్ కాల్ వచ్చింది "ఇచ్చిన మాట ప్రకారం నేను సాజిద్ అలీ బాడీ ని హ్యాండ్ ఓవర్ చేసాను... ఇప్పుడు నువ్వు నా ఫోల్డర్ ఎక్కడుందో చెప్పు..." అని అడిగాడు... దానికి బదులుగా మాధవ్ "కరాచీ లో నీ ఆఫీస్ డెస్క్ మీద ఒక పెద్ద ఇన్వెలోప్ ఉంది... THE KARACHI FOLDER IS IN THAT ENVELOPE" అని చెప్పి ఫోన్ కాల్ కట్ చేసేసాడు...

మరుసటి సంవత్సరం రిపబ్లిక్ డే వేడుకల్లో... మేజర్ సాజిద్ ఆలీ కి మహా వీర్ చక్ర ని బహుకరించారు... సాజిద్ ఆలీ భార్య ఆ అవార్డు ని స్వీకరించింది... మాధవ్... గౌతమ్ లకి వీర్ చక్ర అవార్డ్స్ బహుకరించారు.

అదే సమయానికి న్యూ ఢిల్లీ ఎయిర్పోర్ట్ లో విమానం ల్యాండ్ అవ్వడం తో గౌతమ్ గతం లోంచి వర్తమానం లోకి వచ్చాడు... న్యూ ఢిల్లీ చేరిన మొదటి రోజునుంచి  ఆంధ్ర ఎంపీ నరసింహం గురించి అన్ని విషయాలు సేకరించాడు... నరసింహం ఇల్లు ఎక్కడ? ఎన్ని వ్యాపారాలు వున్నాయి... ఎక్కడెక్కడ ఆఫీస్ లు ఉన్నాయి... అన్ని రకాల డీటెయిల్స్ సంపాదించినా తరువాత.... నర్సింహానికి చెందిన ఓరియన్ గ్రూప్ ఆఫీస్ ని క్షుణ్ణంగా స్టడీ చేసాడు... ఇంటర్నల్ బిజినెస్ రూల్స్... బిజినెస్ సిస్టమ్స్... ముఖ్యంగా ఆ గ్రూప్ చీఫ్ ఫైనాన్స్ ఆఫీసర్ డైలీ డ్యూటీస్ కి సంభందించిన వివరాలు సేకరించాడు... అప్పుడే గౌతమ్ కి ఆ కంపెనీ వీక్లీ ఫండ్ ట్రాన్స్ఫర్ గురించి తెలిసింది... వెంటనే ప్లాన్ చేసి ఆ కంపెనీ బిల్డింగ్ లోని ఇంటర్నెట్ సర్వీసెస్ ని డిస్టర్బ్ చేసి... బిల్డింగ్ లో కి వెళ్లి... JUICE JACKING డివైస్ ని పెట్టి... ఆ కంపెనీ CFO రాజీవ్ వర్మ కంప్యూటర్ ని హాక్ చేసి ఫండ్స్ ని తన పర్సనల్ అకౌంట్ కి ట్రాన్స్ఫర్ చేసుకున్నాడు... అదే సమయంలో రాజీవ్ వర్మ... దేబశీష్ గంగూలీ కి పంపిన స్టెగనోగ్రఫిక్ ఇమెయిల్ కనిపించడం తో తీగ లాగితే డొంకంతా కదిలింది... చివరికి ఈ విషయం OP CENTER లోని మాధవ్ కి... IB డైరెక్టర్ రవీంద్ర దృష్టికి వెళ్ళింది...

PART 17 - THE COINCIDENCE

న్యూ ఢిల్లీ మహానగరం... దేశానికి రాజధాని... ఢిల్లీ కి ఒక స్పెషలిటీ వుంది... అదేమిటంటే... అది ఒక మహానగరం... ఒక రాష్ట్రం... ఒక యూనియన్ టెర్రిటరీ... న్యూ ఢిల్లీ చుట్టూ ఉన్న నగరాలు ఘజియాబాద్... ఫరీదాబాద్... గురుగ్రం... నోయిడా... ఇతర చిన్న చిన్న పట్టణాలని కలుపుకొని నేషనల్ క్యాపిటల్ టెరిటరీ అంటారు... ఢిల్లీ రాష్ట్రానికి... మిగతా రాష్ట్రాలకి ఒక తేడా ఉంది... దేశం లోని మిగతా రాష్ట్రాలలో పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ నేరుగా రాష్ట్ర హోమ్ మినిస్టర్ కి రిపోర్ట్ చేస్తారు... కానీ... ఢిల్లీ స్టేట్ లో పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ మాత్రం నేరుగా సెంట్రల్ హోమ్ మినిస్టర్ కిందకి వస్తుంది... రాష్ట్ర ప్రభుత్వం ఢిల్లీ పోలీస్ మీద ఎటువంటి అధికారాలు లేవు... ఢిల్లీ చీఫ్ మినిస్టర్ అరవింద్ కేజ్రీవాల్ ఢిల్లీ పోలీస్ డిపార్టుమెంటు ని తన కంట్రోల్ కి తెచ్చుకోవాలని ఎన్నో ప్రయత్నాలు చేసాడు... కానీ... కుదరడం లేదు... ఏ రాష్ట్రానికైనా చీఫ్ మినిస్టర్ అనేవాడు... సర్వాధికారి... కానీ... ఢిల్లీ యూనియన్ టెర్రిటరీ కావడంతో చీఫ్ మినిస్టర్ పైన లెఫ్టినెంట్ గవర్నర్ ఉంటాడు... ఢిల్లీ చీఫ్ మినిస్టర్ ఏదైనా నిర్ణయం తీసుకుంటే... దానికి లెఫ్టినెంట్ గవర్నర్ అప్రూవల్ తప్పనిసరి... సెంట్రల్ గవర్నమెంట్ చేతిలో ఢిల్లీ పోలీస్... ఇంటలిజెన్స్ బ్యూరో... CBI... ED... NSA... NIA... ఢిల్లీ డెవలప్మెంట్ అథారిటీ... ఢిల్లీ ఫైర్ డిపార్ట్మెంట్... etc., ఉన్నాయి... ఢిల్లీ గవర్నమెంట్ ఈ డిపార్టుమెంట్స్ ని సెంట్రల్ గవర్నమెంట్ పర్మిషన్ తో వాడుకుంటూ ఉంటుంది...

న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ 365 రోజులు చాలా బిజీ గా ఉంటుంది... ఢిల్లీ నుంచి దేశంలో అన్ని మూలలకు రైల్ సౌకర్యం ఉంది... న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ లో 4 గంటల సేపు నుంచుంటే చాలు... మన దేశంలోని అన్ని రాష్ట్రాల ప్రజలు... వారి లోకల్ లాంగ్వేజ్ లో మాట్లాడుకుంటూ దర్శనమిస్తారు... ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ లో మొత్తం 16 ప్లాట్ ఫామ్స్ ఉన్నాయి... రెండు ప్రధాన ద్వారాలు ఉన్నాయి... మొదటి ప్రవేశ ద్వారం పహాడ్ గంజ్ అనే ప్రాంతం వైపునుంచి... రెండో ప్రవేశ ద్వారం అజ్మీర్ గేట్ వైపునుంచి ఉన్నాయి... ఈ రైల్వే స్టేషన్ న్యూ ఢిల్లీ లోని కన్నాట్ ప్లేస్ కి చాలా దగ్గరగా ఉంటుంది... ప్రతి రోజూ కొన్ని వందల ట్రైన్స్ వచ్చి పోతూ ఉంటాయి... ఆ రోజు కూడా యధావిధిగా రైల్వే స్టేషన్ చాలా బిజీ గా ఉంది... అప్పుడు సమయం ఉదయం 10 గంటల 50 నిమిషాలు అవుతోంది... అదే సమయంలో రైల్వే స్టేషన్ కి రెండు మెయిన్ గేట్స్ దగ్గర కొన్ని గవర్నమెంట్ వెహికల్స్ వచ్చి ఆగాయి...వాటిలోంచి సివిల్ డ్రెస్ లో ఉన్న ఢిల్లీ పోలీసులు... ఇంటలిజెన్స్ బ్యూరో స్టాఫ్ దిగారు... వాళ్ళందరూ ఏమాత్రం హడావిడి చేయకుండా కామ్ గా జనాల్లో కలిసిపోయి ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ లోని అన్ని ప్లాటుఫార్మ్ ని చేరుకున్నారు... ఒక్కో ప్లాటుఫారం మీద కనీసం 10 మంది పోలీస్... IB స్టాఫ్ తో నిండిపోయింది... వాళ్ళు అన్ని ప్లాట్ ఫార్మ్స్ ని కలియతిరుగుతూ ఎవరికోసమో వెతుకుతున్నారు...

ఆ రోజు ఒకగంట క్రితం IB కి ఆరోజు న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ లో ఒక పాకిస్తాన్ ISI ఏజెంట్ ట్రైన్ లో ప్రయాణిస్తున్నాడని మెసేజ్ వచ్చింది... IB వెంటనే ఆ ఏజెంట్ స్కెచ్ ని తమ స్టాఫ్ తో పాటు ఢిల్లీ పోలీస్ కి కూడా పంపించి... ఆ ISI ఏజెంట్ ని అరెస్ట్ చెయ్యడానికి న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ చేరుకున్నారు... అప్పుడప్పుడు తమ మొబైల్ ఫోన్ లో తమకు అందిన ఫొటోస్ ని చెక్ చేసుకుంటున్నారు... IB కి చెందిన DSP వినీత్ సిన్హా కొంతమంది ని తీసుకొని సీసీటీవీ కంట్రోల్ రూమ్ లోకి వెళ్ళాడు... అక్కడ అన్ని ప్లాటుఫామ్స్ మీదున్న సీసీటీవీ కెమెరా ఫీడ్స్ ని స్క్రీన్స్ మీద కనిపిస్తోంది... ఇద్దరు ఢిల్లీ పోలీసులు ఎవరిని ఆ రూమ్ లోకి రాకుండా... లోపలున్న వాళ్ళు బయటకి వెళ్లకుండా తలుపులు వేసేసి కాపలా కాస్తున్నారు... వినీత్ సిన్హా ఆ సీసీటీవీ కంట్రోల్ రూమ్ లో పనిచేస్తున్న వాళ్ళ కి తన డిపార్ట్మెంట్ ID కార్డు ని చూపిస్తూ... "నా పేరు వినీత్ సిన్హా... IB ఆఫీసర్... మీరు మీ మొబైల్ ఫోన్స్ అన్నింటిని ఒక టేబుల్ మీద సైలెంట్ మోడ్ లేదా స్విచ్ ఆన్ చేసి ఆ టేబుల్ మీద పెట్టండి... మేము ఈ రూమ్ వొదిలి వెళ్ళేదాకా మీరు మీ ఫోన్స్ ని వాడడానికి వీలు లేదు" IB స్టాఫ్ గోడ మీదున్న అన్ని స్క్రీన్స్ మీద వచ్చే పోయే వాళ్ళని చాలా జాగ్రత్తగా పరిశీలిస్తున్నారు... వాట్సాప్ లో ప్లాట్ఫారమ్ మీదున్న అందరికీ మెసేజెస్ పంపిస్తూ అనుమానం ఉన్న వాళ్ళు ని చెక్ చేయిస్తున్నారు.... ప్రయాణికులకు అనుమానం రాకుండా... వాళ్లకి ఇబ్బంది కలగకుండా చాలా జాగ్రత్తగా వ్యవహరిస్తున్నారు... ఇంతలో... ప్లాటుఫారం 8 మీద డ్యూటీ చేస్తున్న ఢిల్లీ పోలీస్ కానిస్టేబుల్ గురిందర్ ఒక వ్యక్తిని గమనించాడు...

ఆ వ్యక్తి కి దాదాపు 40 ఏళ్ళు ఉండవచ్చు... అయిదు అడుగుల అయిదు అంగుళాల ఎత్తు ఉన్నాడు... మీడియం సైజు లో ఉన్నాడు... కుర్తా పైజామా వేసుకొని కళ్ళ అద్దాలు పెట్టుకొని పెద్ద మనిషి లాగా ఉన్నాడు... ప్లాటుఫారం మీదున్న బెంచ్ మీద కూర్చున్నాడు... అతని పక్కనే ఒక పెద్ద సూట్ కేసు... ఒక లెదర్ హ్యాండ్ బాగ్ ఉన్నాయి... గురిందర్ వెంటనే తన మొబైల్ ఫోన్ లో DSP వినీత్ సిన్హా కి ఫోన్ చేసి...

గురిందర్ : జైహింద్ సర్... నేను ప్లాటుఫారం 8 నుంచి మాట్లాడుతున్నాను...

వినీత్ : ఎస్... గురిందర్... చెప్పు ఎనీ డెవలప్మెంట్?

గురిందర్ : ఎస్ సర్... మీరు సీసీటీవీ లో 8వ ప్లాటుఫారం కి సౌత్ సైడ్ లో ఉన్న టీ స్టాల్ పక్కనే ఉన్న బెంచ్ మీద కూర్చున్న వ్యక్తిని చెక్ చెయ్యండి...

వినీత్ వెంటనే కంట్రోల్ రూమ్ లో ప్లాటుఫారం 8 మీదున్న సీసీటీవీ ని గోడమీద ఉన్న పెద్ద స్క్రీన్ మీద కి ప్రాజెక్ట్ చేయించాడు... గురిందర్ చెప్పిన సౌత్ సైడ్ టీ స్టాల్ వైపు ఫోకస్ చేయించాడు... అక్కడ టీ స్టాల్ కి దగ్గరున్న బెంచ్ మీద కూర్చున వ్యక్తిని గమనించాడు... చాలా సింపుల్ గా ఉన్నాడు... వాళ్ళు వెతుకుతున్న వ్యక్తి కాదు... వినీత్ కి అర్ధం కాక...

వినీత్(గురిందర్ తో): ఆ వ్యక్తిని చూశాను... కానీ... మనం వెతుకుతున్న వాడు కాదు కదా...

గురిందర్ : మీరు చెప్పింది నిజమే... కానీ... ఆ వ్యక్తి పక్కనే ఇంకో వ్యక్తి ఉన్నాడు... నాకు వాడి మీద అనుమానం గా ఉంది... ఎక్కడో చూసాను... గుర్తు రావడం లేదు... వాడి ఫోటో ని మన డిపార్ట్మెంట్ కి పంపి చెక్ చేయించాలి.... నా మొబైల్ పాతది... కెమెరా సరిగ్గా పనిచెయ్యడం లేదు... మీరు వాడి ఫోటో ని సీసీటీవీ నుంచి ప్రింట్ చేసి డిపార్ట్మెంట్ పంపండి... వాడు మన డేటా బేస్ లో తప్పకుండా ఉంటాడు....

వినీత్ బెంచ్ మీద కూర్చున్న వ్యక్తి పక్కనే నుంచున్న వ్యక్తిని పరిశీలించి చూసాడు... అతను దాదాపు ఆరడుగుల పైనే ఉన్నాడు ... చాలా బలంగా కనిపిస్తున్నాడు... బెంచ్ మీద కూర్చున్న వ్యక్తి తో చాలా మర్యాదగా మాట్లాడుతున్నాడు... ఆ ఏరియా లో సీసీటీవీ టాప్ యాంగిల్ లో ఉండడం తో అతని మొహం సరిగ్గా కనిపించడం లేదు... ఇది గమనించిన సీసీటీవీ కంట్రోల్ రూమ్ ఎంప్లాయ్ వినీత్ తో "మీకు కావాలంటే నేను 8వ ప్లాటుఫారం సీసీటీవీ ని రివైండ్ చేసి వాళ్ళ మొహాలు క్లియర్ గా కనిపించేలా చేయగలను..." అని అన్నాడు... వినీత్ "రివైండ్ చెయ్యి" అని అన్నాడు... కంట్రోల్ రూమ్ ఎంప్లాయ్ వెంటనే 8వ ప్లాటుఫారం మీదున్న సీసీటీవీ కి చెందిన ఆరోజు రికార్డింగ్ ని రివైండ్ చేయ్యసాగాడు... గోడ మీద పెద్ద స్క్రీన్ మీద ఆ ఇద్దరూ రివర్స్ లో కదలడం కనిపిచింది.... ఆ పెద్ద మనిషి పక్కనున్న వ్యక్తి వీల్స్ మీదున్న సూట్ కేసు ని ఒక చేత్తో పట్టుకొని... రెండో చేత్తో హ్యాండ్ బాగ్ ని పట్టుకొని కదులుతున్నాడు... వాళ్ళు స్టెయిర్ కేసు ని రివర్స్ లో ఎక్కడం... ఫుట్ ఓవర్ బ్రిడ్జి మీదకి చేరడం కనిపించింది... ఆ ఫుట్ ఓవర్ బ్రిడ్జి మీదున్న సీసీటీవీ కెమెరా లో వాళ్ళ మొహాలు చాలా క్లియర్ గా కనిపించాయి.... వినీత్ కంట్రోల్ రూమ్ ఎంప్లాయ్ ని వాళ్ళ ఇమేజెస్ ని స్క్రీన్ మీద ఫ్రీజ్ చేయించి చాలా క్లోజ్ గా పరిశీలించాడు... ఏమి తెలియలేదు... "వీళ్ళ ఫోటో ని ప్రింట్ చేసి పోలీస్ కంట్రోల్ రూమ్ పంపించండి" అని చెప్పి తన మొబైల్ ఫోన్ లో IB డైరెక్టర్ రవీంద్ర కి ఫోన్ చేసి...

వినీత్ : జైహింద్ సర్... ఒక వ్యక్తి మీద అనుమానం గా ఉంది ... అరెస్ట్ చెయ్యమంటార?" అని అడిగాడు...

రవీంద్ర: ఏమిటి మీ అనుమానం?

వినీత్ : ఢిల్లీ పోలీస్ కానిస్టేబుల్ కి ఒక వ్యక్తి మీద అనుమానం వచ్చింది... ఫోటో ని ఢిల్లీ పోలీస్ కి పంపాము...

రవీంద్ర: ఆ ఫోటో నాకు కూడా పంపించు... ప్రస్తుతానికి వాళ్ళని క్లోజ్ గా అబ్సర్వ్ చేయండి... వీలైతే వాళ్ళు ఎక్కడి నుంచి వచ్చారు... ఎక్కడికి వెళ్తున్నారో కనుక్కోండి... ఏదైనా డెవలప్మెంట్ ఉంటే వెంటనే ఫోన్ చేసి చెప్పండి...

వినీత్ : అలాగే సర్...

వినీత్ కంట్రోల్ రూమ్ ఎంప్లాయ్ తో... "నువ్వు సీసీటీవీ ఫుటేజ్ ని రివైండ్ చేస్తూ వీలైనంత వెనక్కి వెళ్ళు" అని అన్నాడు... కంట్రోల్ ఎంప్లాయ్ రకరకాల సీసీటీవీ ల ఫీడ్ ని రివైండ్ చేసాడు... ఆ ఇద్దరూ న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ కి అజ్మీరీ గేట్ వైపు నుంచి వచ్చారని తెలిసింది... వాళ్ళు ఒక కార్ నుంచి దిగడం గమనించారు... "ఇంతే సర్... మా న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ సీసీటీవీ ఫీడ్ ఇక్కడితో ఆగిపోతుంది... ఆ రోడ్ మీద కూడా సీసీటీవీ లు వున్నాయి... కానీ... అవి ఢిల్లీ ట్రాఫిక్ పోలీస్ నెట్వర్క్ లోకి వస్తాయి..." అని అన్నాడు... వినీత్ వెంటనే ఢిల్లీ ట్రాఫిక్ పోలీస్ కంట్రోల్ రూమ్ కి ఫోన్ చేసి ఆ వ్యక్తులు దిగిన కార్ డీటెయిల్స్ ఇచ్చి... ఆ కార్ ఫ్రంట్ సైడ్ సీసీటీవీ ఫీడ్ కావాలని అడిగాడు... ఒక 10 నిమిషాల్లో వినీత్ ఫోన్ కి ఆ వ్యక్తులు కార్ దిగుతున్నప్పుడు ఫ్రంట్ నుండి తీసిన ఫోటో దొరికింది... ఆ కార్ OLA కంపెనీ కి చెందినది... వినీత్ తన ఆఫీస్ కి ఆ కార్ డీటెయిల్స్ పంపించి ఆ ఇద్దరు వ్యక్తులు ఎక్కడినుంచి రైల్వే స్టేషన్ కి వచ్చారో ఎంక్వయిరీ చెయ్యమని చెప్పారు... ఇదంతా జరుగుతున్నప్పుడు 8వ నెంబర్ ప్లాట్ ఫారం మీదకి ఒక ఎక్సప్రెస్ రైలు వచ్చి ఆగింది... ముంబై వెళ్లే రాజధాని ఎక్సప్రెస్... ఆ ఇద్దరు వ్యక్తులు 2nd AC కంపార్టుమెంట్ ఎక్కారు...

న్యూ ఢిల్లీ స్టేషన్ లో సంచరిస్తున్న మిగతా పోలీసుల కి వాళ్ళు వెతుకుతున్న ISI ఏజెంట్ జాడ తెలియడం లేదు... వచ్చే... పోయే వాళ్ళని చాలా జాగ్రత్తగా గమనిస్తున్నారు... ముంబయి వెళ్లే రాజధాని ఎక్సప్రెస్ కదలడానికి రెడీ గా ఉంది... సరిగ్గా అదేసమయంలో వినీత్ మొబైల్ ఫోన్ కి ఢిల్లీ పోలీస్ కంట్రోల్ రూమ్ నుంచి ఫోన్ వచ్చింది... "మీరు పంపిన ఫోటో ని నేషనల్ క్రైమ్ డేటాబేస్ లో చెక్ చేసాము... వాళ్లలో పొడుగ్గా ఉన్న వాడి పేరు కేవల్ శర్మ... వాంటెడ్ క్రిమినల్... పంజాబ్... UP... MP రాష్ట్రాల్లో వాడి మీద చాలా ఛార్జ్ షీట్స్ ఉన్నాయి... చాలా కాలంగా అండర్ గ్రౌండ్ లో ఉన్నాడు... ఆ రెండో వ్యక్తి డీటెయిల్స్ మన డేటా బేస్ లో లేవు... కేవల్ శర్మ ని వెంటనే అదుపులోకి తీసుకోండి..." అని అన్నాడు... అప్పుడు సమయం సరిగ్గా ఉదయం 10:30 అయ్యింది... ముంబై రాజధాని ఎక్సప్రెస్ ఇంకో 10 నిమిషాల్లో బయలుదేరడానికి రెడీ గా ఉంది... వినీత్ సీసీటీవీ కంట్రోల్ రూమ్ ఇంచార్జ్ తో

వినీత్ :ముంబై రాజధాని ఎక్సప్రెస్ డిపార్చర్ ని ఒక 30 నిమిషాలు ఆపగలరా?

సీసీటీవీ కంట్రోల్ రూమ్ ఇంచార్జి : అది నా చేతుల్లో లేదు... చీఫ్ స్టేషన్ మాస్టర్ ని అడగాలి

వినీత్: ఆ ట్రైన్ లో ఒక వాంటెడ్ క్రిమినల్ ఉన్నాడని నాకు ఇన్ఫర్మేషన్ వచ్చింది... మేము వాడిని మా కస్టడీ లోకి తీసుకోవడానికి కనీసం 20 నిమిషాలు పడుతుంది... పైగా మిగతా పాసెంజర్లకి ఎటువంటి ప్రాబ్లెమ్ లేకుండా చూసుకోవాలి... ఇంకో సంగతి... ఆ ట్రైన్ రిజర్వేషన్ చార్ట్ లో కేవల్ శర్మ సీట్ నెంబర్ నాకు కావాలి... వెంటనే కనుక్కోండి

సీసీటీవీ కంట్రోల్ రూమ్ ఇంచార్జి వెంటనే ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ చీఫ్ స్టేషన్ మాస్టర్ కి ఫోన్ చేసి సిట్యుయేషన్ ని వివరించాడు... ఆయన ట్రైన్ ఆపడానికి కుదరదు అని చెప్పాడు... వినీత్ వెంటనే రవీంద్ర కి ఫోన్ చేసి పరిస్థితి ని వివరించి ఎలాగైనా ముంబై రాజధాని ని 30 నిమిషాలు ఆపడానికి ప్రయత్నించమని రిక్వెస్ట్ చేసాడు... రవీంద్ర వెంటనే రైల్వే మినిస్టర్ ఆఫీస్ కి ఫోన్ చెయ్యడం... రైల్వే మినిస్టర్ ఆఫీస్ నుంచి న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ చీఫ్ మేనేజర్ కి ముంబై రైల్ 30 నిమిషాలు లేట్ గా వదలండి అని చెప్పడం జరిగిపోయాయి...

వినీత్ ముందుగా రైల్వే స్టేషన్ లో ఉన్న IB మరియు ఢిల్లీ పోలీస్ స్టాఫ్ అందరిని 8వ నెంబర్ ప్లాట్ ఫారం మీదికి రమ్మని మెసేజ్ పంపాడు... తాను కూడా గబగబా అక్కడికి చేరుకున్నాడు... ఇంతలో స్టేషన్ మాస్టర్ -- ఆ ట్రైన్ లో కేవల్ శర్మ పేరు ఉన్న వ్యక్తి ఎవరూ ప్రయాణం చెయ్యడం లేదని మెసేజ్ పంపాడు... వినీత్ కి అర్ధమయ్యింది... కేవల్ శర్మ మారు పేరుతో ప్రయాణిస్తున్నాడు.... పోలీసులు అందరూ 8వ ప్లాటుఫారం చేరుకున్నారు... కొంత మంది ప్లాటుఫారం దిగి 2AC భోగి ని పట్టాల మీద నుంచి కవర్ చేయసాగారు... పోలీసులు అన్నివైపుల నుంచి కంపార్టుమెంట్ లోకి ఎక్కారు... ముందు గురిందర్ ఎక్కాడు... అతని వెనకాలే వినీత్ తన టీం తో కంపార్టుమెంట్ మొత్తం వెతక సాగారు... కేవల్ శర్మ... అతనితో పాటు ప్రయాణిస్తున్న పెద్ద మనిషి కనిపించారు...

వినీత్: నా పేరు వినీత్ సిన్హా... IB ఆఫీసర్... మీరు ఇద్దరు నాతో రావాలి...

కేవల్ : ఎందుకు?

వినీత్: నీ మీద 3 రాష్ట్రాల్లో ఛార్జ్ షీట్లు ఉన్నాయి... నీ పేరు కేవల్ శర్మ...

కేవల్ : మీరు పొరబడ్డారు... నా పేరు అజిత్ రావత్...

వినీత్ : నువ్వు పేరు మార్చుకుని అండర్ గ్రౌండ్ వెళ్లావని నాకు తెలుసు... నువ్వు నాతో వస్తే నీకే మంచిది... లేదంటే మీ ఇద్దరినీ లాక్కొని వెళ్ళవలసి వస్తుంది...

అప్పటిదాకా కేవల్ తో పాటు ప్రయాణిస్తున్న పెద్ద మనిషి... "నేనెందుకు మీతో రావాలి?" అని అడిగాడు... "మీరు ఇద్దరూ కలసి ప్రయాణిస్తున్నారు... మీ ఇద్దరి మధ్య ఉన్న కనెక్షన్ గురించి మేము ఎంక్వయిరీ చెయ్యాలి... " అని అన్నాడు... దానికి బదులుగా ఆ పెద్ద మనిషి "మేము చాలా అర్జెంట్ పని మీద ముంబై వెళ్ళాలి... రేపు నాకు ఒక బిజినెస్ మీటింగ్ వుంది..." అని అన్నాడు... "మా ఎంక్వైరీ ఎంతో టైం పట్టదు... మేము మిమ్మల్ని రేపు ఎర్లీ మార్నింగ్ ఫ్లైట్ కి మేమే మిమ్మల్ని ముంబై పంపిస్తాము.." అంటూ తన టీం కి సైగ చేసాడు... వాళ్ళు ఇద్దరికి హ్యాండ్ కప్స్ వేసి కిందకి దింపారు... ఒక కానిస్టేబుల్ వాళ్ళ లగేజ్ ని బెర్త్ కిందనుంచి లాగడానికి ట్రై చేసాడు... సూట్ కేసు చాలా బరువుగా ఉంది... అతి కష్టం మీద బయటకు లాగి ప్లాట్ఫారం మీదకు తెచ్చి "ఏముంది ఇందులో... చాలా బరువుగా ఉంది" అని కేవల్ ని అడిగాడు... కేవల్ మాట్లాడలేదు... వినీత్ కి అనుమానం వచ్చి అందరిని దూరంగా జరగాలని చెప్పాడు... మొబైల్ ఫోన్ లో రవీంద్ర కి ఫోన్ చేసి " జైహింద్ సార్ ఎదో అనుమానంగా వుంది... బాంబు డిస్పోజల్ స్క్వాడ్ ని అర్జెంటు గా ఢిల్లీ స్టేషన్ 8వ ప్లాటుఫారం కి రమ్మని చెప్పండి" అని అన్నాడు... ఇది వినగానే రవీంద్ర బాంబు స్క్వాడ్ ని పంపండి కాకుండా తాను కూడా స్వయంగా బయలుదేరి రైల్వే స్టేషన్ కి చేరుకున్నాడు...

వినీత్ చీఫ్ రైల్వే స్టేషన్ మాస్టర్ కి ఫోన్ చేసి వెంటనే ముంబై రాజధాని ఎక్సప్రెస్ ని వెనక్కి జరిపించాడు... ట్రైన్ లో ఉన్న పాసెంజర్స్ అందరిని కిందకి దింపి వాళ్ళందరిని ప్లాటుఫారం చివరికి తీసుకొని వెళ్ళాడు... బాంబు స్క్వాడ్ వచ్చి కేవల్ తీసుకొచ్చిన సూట్ కేసు ను చుట్టూ ముట్టరు... ముందుగా మెటల్ డిటెక్టర్ తో ఆ సూట్ కేసు ని చెక్ చేశారు... లోపల నుంచి ఎటువంటి CLOCK TICKING సౌండ్ వినిపించలేదు... తరువాత ఆ సూట్ కేసు కి డ్రిల్లింగ్ మెషిన్ తో చాలా జాగ్రత్తగా ఒక చిన్న రంధ్రం చేసి దాంట్లో కి ఒక సన్నటి వైర్ ని లోపలికి దూర్చాడు... ఆ వైర్ కి ఒకవైపు మైక్రో కెమెరా ఉంది... దాన్ని వీడియో స్కోప్ అంటారు... ఆ కెమెరా కి ఒక మైక్రో ఫ్లాష్ కూడా అమర్చి ఉంది ... ఆ కెమెరా కేబుల్ ని ఒక లాప్ టాప్ కి అటాచ్ చేసి సూట్ కేసు లోని వస్తువులని జాగ్రత్తగా కంప్యూటర్ స్క్రీన్ మీద చూడసాగారు... ఏమి అర్ధం కాలేదు... రవీంద్ర కేవల్ శర్మ వైపు చూస్తూ " ఈ సూట్ కేసు ఎవరిదీ?" అని అడిగాడు... ఇద్దరూ మౌనంగా ఉండిపోయారు... సమాధానం చెప్పలేదు... రవీంద్ర బాంబు స్క్వాడ్ టీం లీడర్ తో " జాగ్రత్తగా ఆ సూట్ కేసు ఓపెన్ చెయ్యమని మీ వాళ్లకి చెప్పండి" అని అన్నాడు... టీం లీడర్ స్వయంగా వెళ్లి ఒక రోటరీ కటింగ్ మెషిన్ తో చాలా జాగ్రత్తగా సూట్ కేసు పైభాగాన్ని కట్ చేసి సూట్ సీసీ ని ఓపెన్ చేసి లోపలి చూసి అదిరి పడ్డాడు... సూట్ కేసు నిండా బాంబు డిటొనేటర్స్, వైర్లు, చిన్న చిన్న సర్క్యూట్ బోర్డ్స్... టైమర్లు... ఉన్నాయి... భారీ ఎత్తున బాంబు తయారు చేయడానికి కావాల్సిన ఐటమ్స్ ఆ సూట్ కేసు లో ఉన్నాయి... రవీంద్ర వెంటనే ఆ ఇద్దరినీ అరెస్ట్ చేసి ఢిల్లీ పోలీస్ కి హ్యాండ్ ఓవర్ చేసాడు... ఆ రోజు IB... ఢిల్లీ పోలీస్ ఏ పని మీద న్యూ ఢిల్లీ పోలీస్ స్టేషన్ కి వచ్చారో ఆ పని జరగలేదు... కాకతాళీయంగా ఒక కానిస్టేబుల్ కి వచ్చిన సందేహంతో పెద్ద ఎత్తున బాంబు డిటొనేటర్స్... దొరికాయి...

కానీ... ఢిల్లీ పోలీస్... IB స్టాఫ్ కి తెలియని విషయం ఒకటుంది... అదేమిటంటే... వాళ్ళు వెతుకుతున్న ISI ఏజెంట్ అదే రైల్వే స్టేషన్ లో ఒక ఫ్రూట్ స్టాల్ ని నడుపుతున్నాడు... ఢిల్లీ పోలీసులు ప్లాటుఫారం మీదున్న పాసెంజర్స్ ని చెక్ చేశారు... అదే ప్లాటుఫారం మీదున్న టీ స్టాల్ల్స్... బుక్ షాప్స్... ఫ్రూట్ షాప్స్... చిన్న చిన్న రెస్టారెంట్స్... వీటిని వెతకలేదు... ఆ రోజు ఆ పాకిస్తాన్ ISI ఏజెంట్ 8వ నెంబర్ ప్లాటుఫారం మీద జరుగుతున్న హడావిడిని ఆ ప్లాటుఫారం ఫుట్ ఓవర్ బ్రిడ్జి మీద నుంచొని ఎవరికి అనుమానం రాకుండా వీడియో తియ్యడం ఎవరూ గమనించలేదు... అదే సమయంలో అదే ఫుట్ ఓవర్ బ్రిడ్జి మీద ఇంకో వ్యక్తి కూడా చాలా సీరియస్ ఫ్లాట్ఫార్మ్ మీద జరుగుతున్న విషయాలని రియల్ టైం బేసిస్ లో ఎవరికో ఫోన్ లో చెప్తున్నాడు... ఇంతలో ఢిల్లీ పోలీసులు కేవల్ శర్మ... అతని తో పాటున్న ఇంకో వ్యక్తిని అరెస్ట్ చెయ్యడానికి సన్నాహాలు జరుగుతున్నాయి... అప్పుడు సరిగ్గా సమయం మధ్యాన్నం 12గంటల 15 నిమిషాలు అయ్యింది... ఆ రోజు న్యూ ఢిల్లీ రైవే స్టేషన్ లో జరిగిన సంఘటనలు ఎటువంటి పరిణామాలకు దారి తియ్యబోతున్నాయో ఎవ్వరికి ఐడియా లేదు... ఆ రోజు ఢిల్లీ పోలీస్ కానిస్టేబుల్ గురిందర్ కేవల్ శర్మ ని గుర్తుపట్టకుండా ఉంటే... ఇండియా లో ఎవ్వరూ ఊహించని సంఘటనలు జరిగివుండేవి...

ఢిల్లీ పోలీస్ ఆ ఇద్దరినీ తీహార్ జైలు కి తీసుకొని వెళ్లి వాళ్ళ ఫింగర్ ప్రింట్స్ తీసుకొని వాటిని నేషనల్ క్రైమ్స్ డేటాబేస్ లో చెక్ చేశారు... కేవల్ శర్మ ప్రింట్స్ మ్యాచ్ అయ్యాయి... అప్పటికే కేవల్ శర్మ మీద పంజాబ్... ఉత్తర ప్రదేశ్... బీహార్... మధ్య ప్రదేశ్ లో చాలా కేసుల్లో ఛార్జ్ షీట్స్ ఫైల్ అయ్యివున్నాయి... అతని తో పాటు ఆరోజు ట్రైన్ లో ప్రయాణిస్తున్న రెండో వ్యక్తి ఫింగర్ ప్రింట్స్ క్రైమ్ డేటా బేస్ లో ఎటువంటి మ్యాచ్ దొరకలేదు... ఆ వ్యక్తి ని ఎంత ప్రశ్నించినా... ఎన్ని రకాలుగా ట్రై చేసినా... నోరు విప్పడం లేదు... ఆ వ్యక్తి ఫొటోస్ ని దేశంలో ఉన్న అన్ని పోలీస్ స్టేషన్స్ కి... అన్ని లా ఎన్ఫోర్స్మెంట్ ఏజెన్సీస్ కి పంపించారు...

రవీంద్ర పర్సనల్ గా ఈ విషయాన్ని OP CENTER కి వెళ్లి మాధవ్ కి చెప్పాడు...

మాధవ్: ఇది డెఫినిట్ గా టెర్రర్ ప్లాట్... వాళ్ళు ఆ డిటొనేటర్స్ ని ముంబై తీసుకొని వెళ్తున్నారంటే... అక్కడే ఎదో ప్లాన్ చేస్తున్నారని తెలుస్తోంది...

రవీంద్ర: అవును... నెను ముంబై లో మా IB... NIA... NSA ఆఫీస్ కి ఇన్ఫోర్మ్ చేసాను... వాళ్ళు ముంబై లో స్లీపర్ సెల్స్ ఏవైనా ఆక్టివేట్ అయ్యాయేమో చెక్ చేస్తున్నారు...

మాధవ్ : మీరు అరెస్ట్ చేసిన ఆ రెండో వ్యక్తి అస్సలు నోరు విప్పడంలేదని తెలిసింది...

రవీంద్ర: అవును... ఆ వ్యక్తి ని ఎలా ఐడెంటిఫై చెయ్యాలో తెలియయడం లేదు. ఢిల్లీ పోలీస్ రేపు కోర్ట్ లో ప్రొడ్యూస్ చేసి జ్యూడిషియల్ కస్టడీ అడుగుతారు...

మాధవ్ : ఆ వ్యక్తి ఫోటో ని ఇండియా లో అన్ని పోలీస్ స్టేషన్స్ కి పంపించారు కదా...

రవీంద్ర: ఢిల్లీ పోలీస్ పంపిస్తున్నారు...

మాధవ్ : ఈ ఇద్దరూ ఢిల్లీ లో ఎక్కడినుంచి రైల్వే స్టేషన్ కి వచ్చారో తెలిసింది కదా...

రవీంద్ర: ఎస్... OLA టాక్సీ డ్రైవర్ ని క్వశ్చన్ చేస్తే వాళ్ళు ఈస్ట్ ఢిల్లీ లో ఆనంద్ విహార్ నుంచి ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ కి వచ్చారు... ఆ ఇంటి అడ్రస్ దొరికింది... ఢిల్లీ పోలీస్ ఆ ఇంటిని అబ్సర్వ్ చేస్తున్నారు.

మాధవ్: ఆ డిటొనేటర్స్ తో ఎంత పెద్ద బాంబు తయారు చేయొచ్చో ఎస్టిమేట్ చేశారా?

రవీంద్ర: ఇంకా లేదు... నా లెక్క ప్రకారం చాలా పెద్ద ఎక్సప్లోషన్ ప్లాన్ చేసినట్లు తెలుస్తోంది...

మాధవ్: ఆల్రైట్... ఆ కేవల్ శర్మ ని ఇంటరాగేట్ చెయ్యాలి...

రవీంద్ర: ప్రస్తుతం ఢిల్లీ పోలీస్... NIA ... కలసి ఇంటరాగేట్ చేస్తున్నారు... ఆ తరువాత IB... RAW కి ఛాన్స్ వస్తుంది...

మాధవ్ మౌనంగా తలూపాడు... ఆరోజంతా మాధవ్ కి ఎందుకో చాలా UNEASY గా వుంది... ఎదో కలవరపాటు... మనస్సులో రకరకాల ఆలోచనలు... ఎక్కడో... ఎదో... కనెక్షన్ దొరికినట్లు అనిపిస్తోంది... అంతలోనే ఎదో డౌట్... అర్ధంకావడం లేదు... ఆ రోజు సాయంత్రం ఇంటికెళ్లి స్నానం చేసి... అన్యమనస్కంగా భోజనం చేసి ఆరోజు జరిగిన సంఘటనల గురించి ఆలోచిస్తూ నిద్రపోయాడు... దాదాపు ఉదయం 3 గంటల సమయం... మాధవ్ కి సడన్ గా మెలుకువ వచ్చింది... "GOD DAMN ఇట్... HOW DID I MISS IT..." అనుకుంటూ ముందుగా రవీంద్ర కి ఫోన్ చేసాడు... ఆ తరువాత రెండో ఫోన్ కాల్ గౌతమ్ కి ఫోన్ చేసి వెంటనే ఇద్దరినీ OP CENTER రమ్మని చెప్పి తాను కూడా హడావిడిగా డ్రెస్ చేసుకొని బయలుదేరాడు...

ఒక గంట తరువాత OP CENTER బేస్మెంట్ లో ముగ్గురూ సమావేశమయ్యారు... మాధవ్ ఆ రోజు జరిగిన విషయాలన్నీ గౌతమ్ కి చెప్పాడు... అప్పటిదాకా గుర్తు తెలియని వ్యక్తి గురించి కూడా చెప్పాడు... అంతా విన్న తరువాత...

గౌతమ్: మనం కరాచీ నుంచి తెచ్చిన కోడెడ్ డేటా లో కొంత మంది ISI ఆపరేటివ్స్... వాళ్ళ లొకేషన్ డీటెయిల్స్ ఉన్నాయి... ఈ రోజు మనకి దొరికిన అడ్రస్ ని ఆ కోడెడ్ డేటా తో కంపేర్ చేసి చూద్దాం... ఒకవేళ ఈ గుర్తు తెలియని వ్యక్తి డీటెయిల్స్ ఆ కోడెడ్ డేటా లో ఉందేమో...

మాధవ్ : అందుకే నిన్ను వెంటనే పిలిపించాను...

రవీంద్ర: ఆ గుర్తు తెలియని వ్యక్తి డీటెయిల్స్ మీ కోడెడ్ డేటా లో ఉంటుందని గారంటీ ఉందా...

గౌతమ్: లేదు.. మాకు కరాచీ లో దొరికిన ఫోల్డర్ లో ఇండియా లో ISI తరఫున పనిచేస్తున్న NOC ఆపరేటివ్ లిస్ట్ (NON OFFICIAL COVERT) లిస్ట్ దొరికింది... అందులో ఇండియాలో పనిచేస్తున్న పాకిస్తానీ ISI ఏజెంట్స్... కొంతమంది స్లీపర్ సెల్స్ రియల్ నేమ్స్... వాళ్ళ కోడ్ నేమ్స్... వాళ్ళ లొకేషన్స్ డీటెయిల్స్ మాకు దొరికాయి... ఇప్పుడు మీకు దొరికిన ఇంటి అడ్రస్ ఆ లిస్ట్ లోని ఏదైనా అడ్రస్ కి మ్యాచ్ అయితే... మనకి ఆ గుర్తు తెలియని వ్యక్తి అసలు పేరు... కోడ్ నేమ్ తెలుసుకునే ఛాన్స్ ఉంటుంది...

మాధవ్: మేము కరాచీ నుంచి తెచ్చిన కోడెడ్ డేటా ని ఇప్పటిదాకా ఎవరూ సరిగ్గా అనలైజ్ చెయ్యలేదు... ఇప్పుడు మన ముగ్గురం కలసి ఒక కొత్త ఆపరేషన్ మొదలుపెట్టాలి... దాని పేరు .... ఆపరేషన్ ట్రైడెంట్... మనం ఆ లిస్ట్ లో ఉన్న ప్రతి ఒక్కరి పేరు... అడ్రస్ ని చాలా జాగ్రత్తగా చెక్ చెయ్యాలి... ఈ విషయం లోకల్ పోలీస్ కి తెలియకూడదు... RAW & IB కి చెందిన అతి నమ్మకస్తులతో ఒక పెద్ద టీం తయారు చెయ్యాలి... మన ముగ్గురం కలసి ఈ ఆపరేషన్ ని విజయవంతం చెయ్యాలి...

గౌతమ్: ఒక ప్రాబ్లెమ్ వుంది... నేను బ్రతికి ఉన్నట్లు ఎవరికైన తెలిస్తే అది పెద్ద ఇష్యూ అవుతుంది...

రవీంద్ర: మీరు గవర్నమెంట్ లెక్కల ప్రకారం చనిపోయారు... అదే మనకున్న పెద్ద అడ్వాంటేజ్... ఒకరకంగా మీరు DEAD MAN WALKING... మీ గురించి ఎవరికి తెలియదు... పైగా మీరు మీ ఇంటి నుంచే పనిచేస్తారు... మీకు కావాల్సిన లాప్ టాప్... VPN... డాకుమెంట్స్... అన్నింటిని మీకు ఇస్తాము... మీరు ఈ ఆపరేషన్ లో పనిచేస్తున్నట్లు ఎవరికి తెలియదు... మీరు మా ఇద్దరితో తప్ప వేరే ఎవరితో కాంటాక్ట్ ఉండదు...

మాధవ్(గౌతమ్ తో): రవీంద్ర చెప్పింది కరెక్ట్. నువ్వు ప్రస్తుతం మనం తెచ్చిన కోడెడ్ డేటా ని అనలైజ్ చెయ్యి... ఫీల్డ్ వర్క్ అంతా మా ఇద్దరికీ వొదిలెయ్యి... మేము చూసుకుంటాము... YOU JUST HELP US WITH TECHNICAL ANALYSIS... మా వాళ్ళని ఇన్వొల్వె చేస్తే... ఇన్ఫర్మేషన్ లీక్ అయ్యే ఛాన్స్ వుంది... WELCOME BACK SOLDIER... COUNTRY NEEDS YOU...

గౌతమ్ తన కోసం OP CENTER వాళ్ళు రెడీ చేసిన బాక్స్ ని తీసుకొని బయలుదేరాడు... ఆ బాక్స్ లో లాప్ టాప్... ఎక్సటర్నల్ హార్డ్ డ్రైవ్స్... కొన్ని ఫైల్స్... ఉన్నాయి... గౌతమ్ కి చాలా ఆనందంగా ఉంది... కార్ నడుపుతూ మనసులో 'GOOD TO BE BACK... ACTION STARTS NOW ...' అని అనుకున్నాడు

PART - 18 - THE SNATCH & RUN

ఆ రోజు IB స్టాఫ్ కి పాకిస్తానీ ISI ఏజెంట్ ట్రైన్ లో ప్రయాణించ బోతున్నాడని మెసేజ్ రావడంతో వాళ్ళు ఢిల్లీ పోలీస్ సహాయం తీసుకొని పాసెంజర్స్ ని వెతకడానికి వచ్చారు... కానీ ... వాళ్లకి తెలియని విషయం ఏమిటంటే... ఆ పాకిస్తానీ ISI ఏజెంట్ రమీజ్ చాలా కాలంగా న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ లోని 5వ నెంబర్ ప్లాట్ ఫారం మీద జ్యూస్ షాప్ నడుపుతున్నాడని వాళ్ళకి తెలియదు... పోలీసులు సివిల్ డ్రెస్ లో అన్ని ప్లాటుఫారమ్స్ మీదకు రావడం... జాగ్రత గా పాసెంజర్స్ ని చెక్ చేయడం అంతా 5వ నెంబర్ ప్లాట్ ఫారం మీద నుంచి సైలెంట్ గా గమనిస్తూ వారి కంట పడకుండా అటూ ఇటూ కదులుతూ తప్పించుకో సాగాడు... ఇంతలో 8వ ఫ్లాట్ ఫార్మ్ మీద కేవల్ శర్మ... అతని తో పాటు ఇంకో వ్యక్తి కూడా దొరకడం తో పోలీసులు తమ ద్రుష్టి ని వాళ్ళ మీదకు మళ్లించారు... ఆ రోజు వాళ్ళు ఎవరికోసమైతే రైల్వే స్టేషన్ కి వచ్చారో అతని గురించి మర్చిపోయారు... రైల్ వే స్టేషన్ లో అందరి దృష్టి 8వ ప్లాట్ ఫారం మీద ఉండడంతో రమీజ్ కూడా అక్కడికి వెళ్లి జరుగుతున్న తంతు ని వీడియో తీసాడు... అయితే అదే సమయంలో రమీజ్ కి పక్కనే అదే ఫుటోవర్ బ్రిడ్జి మీద ఇంకో వ్యక్తి కేవల్ శర్మ అరెస్ట్ అయిన సంగతి ఎవరికో ఫోన్ చేసి చెప్పడం అక్కడున్నవాళ్ళు ఎవరూ పట్టించుకోలేదు... అందరూ 8వ ప్లాటుఫారం మీద జరుగుతున్న అరెస్ట్ కార్యక్రమాన్ని తిలకిస్తున్నారు... పోలీసులు కేవల్ శర్మ ని... అతని పాటు ఇంకో వ్యక్తిని అరెస్ట్ చేసి తీసుకొని వెళ్లిన తరువాత రమీజ్ ప్లాటుఫారం 5 వైపు నడుస్తూ తన ప్యాంటు జేబులోంచి ఒక మొబైల్ ఫోన్ తీసి... దాన్ని స్విచ్ ఆన్ చేసి పాకిస్తాన్ లో ఒక నెంబర్ డయల్ చేసి... అవతల వ్యక్తి ఫోన్ కాల్ ఆన్సర్ చెయ్యగానే... "KS పకడ్ గయా... క్యా కర్నేకా ?" అని అడిగాడు... దానికి అవతల వ్యక్తి చెప్పిన సమాధానాన్ని చాలా కేర్ఫుల్ గా విని వెంటనే మొబైల్ ఫోన్ ని స్విచ్ ఆఫ్ చేసి ప్యాంటు జేబులో పెట్టుకొని గబగబా నడుస్తూ 5వ నెంబర్ ప్లాట్ ఫారం మీద ఉన్న తన జ్యూస్ షాప్ చేరుకున్నాడు...

సరిగ్గా అదేసమయంలో OP CENTER లో ఒక వ్యక్తి హడావిడిగా మాధవ్ దగ్గరకి వచ్చి "సర్... రమీజ్ ఇప్పుడే ఇస్లామాబాద్ లో సైఫుద్దీన్ కి ఫోన్ చేసాడు... ఎవరో 'KS దొరికిపోయాడు... ఏమి చెయ్యమంటారు' అని అడిగాడు... దానికి బదులుగా అవతల నుంచి సైఫుద్దీన్ 'నువ్వేమి చెయ్యొద్దు... పెద్ద మనిషి కి ఈ విషయం తెలుస్తుంది... అంతా వాళ్ళు చూసుకుంటారు... నువ్వు నీ పని మీద ఫోకస్ పెట్టు... ఈ ఫోన్ మళ్ళీ వాడకు... నీకు సిరాజ్ ఇంకో ఫోన్ ఇస్తాడు... నెక్స్ట్ టైం ఏదైనా అర్జెంటు మెసేజ్ ఉంటే దాని నుంచి కాల్ చెయ్యి... అప్పటిదాకా దాన్ని ఆన్ చెయ్యొద్దు' అని చెప్పాడు... ఆ తరువాత రమీజ్ తన ఫోన్ ని స్విచ్ ఆఫ్ చేసేసాడు" అంతా విన్న మాధవ్ "నువ్వు వెంటనే సిరాజ్ కి ఫోన్ చేసి తాను రమీజ్ ఇవ్వబోయే కొత్త ఫోన్ నెంబర్ ని తీసుకొని దాన్ని ఇప్పటినుంచి సర్వైలెన్స్ పెట్టు... సిరాజ్ కి గట్టి వార్నింగ్ ఇవ్వు... ఏమాత్రం తేడా వచ్చినా తీహార్ జైల్లో వున్న వాడి అన్న జిలాని కి స్పెషల్ ట్రీట్మెంట్ ఇవ్వడం జరుగుతుందని చెప్పు" అని అన్నాడు... OP CENTER ఎంప్లాయ్ "అలాగే సర్" అని చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు... మాధవ్ ఆలోచించసాగాడు... "ఎవరీ KS? ఎవరీ 'పెద్ద మనిషి' ఈ మధ్య ఈ పేరు ఎక్కువ గా వినిపిస్తోంది... ఎవరై ఉంటారు? పొలిటిషన్... బిజినెస్ మాన్... పవర్ బ్రోకర్... కొంపదీసి ఎవరైనా MP... లేదా మినిస్టర్... ఎలా కనుక్కోవాలి? ఈ రమీజ్ ఇంకా ఎన్నాళ్ళు రైల్వే స్టేషన్ లో జ్యూస్ షాప్ నడుపుతాడు? ఇండియా లో వీళ్ళ ప్లాన్ ఏమిటీ? సిరాజ్ ని ఎంతకాలం నమ్మాలి? వాడు అడ్డు తిరిగితే రమీజ్ జంప్ అవుతాడు... ఎలా?" అని ఆలోచించసాగాడు...

కేవల్ శర్మ ని తీహార్ జైలు కి తరలించి రెండు గంటలు కూడా కాలేదు... ఢిల్లీ పోలీస్ హెడ్ క్వార్టర్స్ లో కమిషనర్ కి ఒక ఫోన్ కాల్ వచ్చింది... దాదాపు ఒక అరగంట సేపు చాలా సీరియస్ గా ఫోన్ సంభాషణ నడిచింది... కమిషనర్ ఆ ఫోన్ కాల్ తర్వాత ఒక అయిదు నిమిషాలు సుదీర్ఘంగా ఆలోచించాడు... ఆ తర్వాత కేవల్ శర్మ కేసు ని పర్యవేక్షిస్తున్న DSP ని పిలిచాడు...

కమిషనర్ : ఆ కేవల్ శర్మ ని ఏ కేసులో అరెస్ట్ చేశారు?

DSP : కేవల్ శర్మ రైల్వే స్టేషన్ లో కి ఒక సూట్ కేసు తీసుకొని వచ్చాడు... ఆ సూట్ కేసు నిండా బాంబు డిటొనేటర్ ఉన్నాయి...

కమిషనర్: కేవల్ శర్మ తో పాటు ఇంకో వ్యక్తి ని కూడా అరెస్టు చేశారని తెలిసింది... ఆ వ్యక్తి ఎవరు?

DSP : అతని డీటెయిల్స్ ఏమి తెలీదు... అతని దగ్గర ఎటువంటి ID దొరకలేదు... జేబులో ₹12,000 మాత్రం ఉన్నాయి... ముంబై రాజధాని ఎక్సప్రెస్ లో ఓం ప్రకాష్ గుప్తా పేరుతో ప్రయాణిస్తున్నాడు... ఇద్దరినీ అరెస్ట్ చేసి తీహార్ పంపాము... రేపు హైకోర్టులో ప్రవేశపెడతారు...

కమిషనర్ : FIR రెడీ చేశారా?

DSP : ఇంకా లేదు... ఆ పని మీద ఉన్నాము...

కమిషనర్ : FIR లో కేవల్ శర్మ పేరు రాకుండా చూసుకోండి... కేవల్ శర్మ కి ఈ కేసు కి ఎటువంటి సంబంధం లేదు... కేవల్ శర్మ మీద పంజాబ్... UP స్టేట్స్ లో చాలా కేసులు ఉన్నాయి... ఇంకో రెండు గంటల్లో UP పోలీసులు తీహార్ జైలు చేరుకుంటారు... అన్ని ఫార్మాలిటీస్ పూర్తి చేసి TRANSIT WARRANT ని ప్రిపేర్ చేసి కేవల్ శర్మ ని వాళ్లకి అప్పగించండి... మీరు మాత్రం ఆ ఓం ప్రకాష్ గుప్తా ని రేపు కోర్ట్ లో ప్రవేశపెట్టి జ్యూడిషల్ కస్టడీ కోసం అడగండి... తీహార్ జైల్లో ఇంటరాగేట్ చెయ్యండి... ఆ తరువాత ఈ కేసుని ముంబై లో TADA COURT కి ట్రాన్స్ఫర్ అయ్యేలా చూడండి...

DSP : ఒకవేళ డిఫెన్స్ లాయర్ కోర్టులో కేవల్ శర్మ గురించి ప్రస్తావిస్తే ప్రాబ్లెమ్ అవుతుంది...

కమిషనర్: డిఫెన్స్ లాయర్ అలాంటి ప్రశ్నలు వెయ్యడు... ఏర్పాట్లు జరిగిపోయాయి... ఒకవేళ జడ్జి కేవల్ శర్మ గురించి అడిగితే... ఢిల్లీ పోలీస్... UP పోలీస్ జరిపిన జాయింట్ ఆపరేషన్ లో దొరికాడు... అతడిని UP పోలీస్ ప్రయాగరాజ్ కోర్ట్ లో ప్రవేశపెట్టడానికి తీసుకెళ్లారని చెప్పండి... మనం వాడిని అన్ని ఫార్మాలిటీస్ పూర్తి చేసుకొని UP పోలీసులకి హ్యాండోవర్ చేస్తాము కాబట్టి ఆ పేపర్ వర్క్ ని మీ FIR కి కలిపి ఢిల్లీ హైకోర్టు లో సబ్మిట్ చెయ్యండి...

DSP మనసులో చాలా అనుమానాలు కలిగాయి... కానీ... కమీషనర్ ని అడిగే దమ్ము... ధైర్యం లేదు... ఏమి మాట్లాడకుండా సెల్యూట్ కొట్టి ఆ రూమ్ లోంచి బయటకి వెళ్ళిపోయాడు... కమీషనర్ ఆలోచించడం మొదలెట్టాడు... 'ఈ ఓం ప్రకాష్ గుప్తా ఎవరు? వాడి అసలు పేరు ఇదేనా? వాడి బ్యాక్ గ్రౌండ్ ఏమిటీ? వీడిని వొదిలేసి UP పోలీసులు కేవల్ శర్మ ని మాత్రమే ఎందుకు తీసుకొని వెళ్లారు?. ఓం ప్రకాష్ గుప్తా కన్నా ఆ కేవల్ శర్మ కున్న ఇంపార్టెన్స్ ఏమిటీ? అసలు ఈ కేవల్ శర్మ ఎవరు?' అని ఆలోచిస్తూ తన సెక్రటరీ ని పిలిచి... "నాకు అర్జెంటు గా కేవల్ శర్మ ఫైల్ ని కావాలి... UP... పంజాబ్ పోలీసులని కాంటాక్ట్ చేసి అన్ని డీటెయిల్స్ ని కలెక్ట్ చెయ్యండి... వెరీ అర్జెంటు..." అని ఆర్డర్ వేసాడు...

సరిగ్గా అదే సమయానికి ఢిల్లీ పోలీస్ హెడ్ క్వార్టర్స్ కి దాదాపు ఒక 10 కిలోమీటర్ల దూరంలో ఉన్న IB డైరెక్టర్ రవీంద్ర కూడా తన సెక్రటరీ కి ఇదే ఆర్డర్స్ ఇచ్చాడు... "నాకు ఈ కేవల్ శర్మ గురించి పూర్తి వివరాలు వెంటనే కావాలి... పంజాబ్... UP లోని మన IB డిపార్ట్మెంట్ ని కాంటాక్ట్ చేసి డీటెయిల్స్ తెప్పించండి" అని అన్నాడు... దాదాపు రెండు గంటల తరువాత కేవల్ శర్మ ఫైల్ రవీంద్ర కి దొరికింది... ఆ ఫైల్ మొత్తం ఒక అరగంట లో చదివేశాడు... కేవల్ శర్మ మీద రెండు రాష్ట్రాల్లో కిడ్నప్... ఎక్స్ టార్షన్... చీటింగ్... మర్డర్ కేసులు చాలా ఉన్నాయి... రవీంద్ర కి అర్ధం కాలేదు... ఢిల్లీ లో డిటొనేటర్స్ తో పట్టుబడ్డ వాడి పేరు కనీసం FIR లో కూడా చేర్చకుండా అర్జెంటుగా UP పోలీసులు కి ఎందుకు హ్యాండోవర్ చేయాలని డిసైడ్ చేశారు? డిటొనేటర్స్ తో ఎవరైనా పట్టుబడితే వాళ్ళని వెంటనే TADA ACT కింద అరెస్ట్ చేస్తారు... బెయిల్ కూడా దొరకదు... ఎందుకని వాడి పేరు ఈ కేసులో పెట్టలేదు? రవీంద్ర కి ఎదో అనుమానం వచ్చింది... వెంటనే మాధవ్ కి ఫోన్ చేసాడు...

రవీంద్ర: నాకు అర్జెంటు గా ఒక హెల్ప్ కావాలి...

మాధవ్: చెప్పండి...

రవీంద్ర: ఇవ్వాళ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ లో ఒక పెద్ద సూట్ కేసు లో బాంబు డిటొనేటర్స్ దొరికాయి... ఢిల్లీ పోలీసులు ఇద్దరు వ్యక్తులని కస్టడీ లోకి తీసుకొని తీహార్ కి పంపారు... ఢిల్లీ పోలీసులు వాళ్లలో ఒకడి పేరు కనీసం FIR లో కూడా పెట్టకుండా హడావిడిగా UP పోలీసులకి హ్యాండ్ ఓవర్ చేశారు...

మాధవ్: TADA ACT కింద అరెస్ట్ చేసి కేసు పెట్టాలి కదా... ఎందుకని వేరే స్టేట్ పోలీసుల కి ఎందుకు హ్యాండోవర్ చేశారు? ఆ ఖైదీ పేరు ఏమిటీ?

రవీంద్ర: వాడి పేరు కేవల్ శర్మ... నాకు అదే అర్ధం కావడం లేదు... UP పోలీసులు వాడిని ప్రయాగరాజ్ కోర్ట్ లో ప్రొడ్యూస్ చేయడానికి తీసుకొని వెళ్తున్నారు... వాడి మీద కిడ్నప్... ఎక్సటార్షన్... చీటింగ్ కేసులున్నాయి... ఇంత పెద్ద కేసులో బుక్ చెయ్యకుండా ఎందుకు వొదిలేశారు?

మాధవ్: సం థింగ్ రాంగ్... వాడు TADA ACT కింద అరెస్ట్ అయితే ఎవరికో ప్రాబ్లెమ్ ఉంది... అందుకే వాడిని ఎవరికి తెలియకుండా పక్కకి తప్పించారు... (మాధవ్ కి అప్పుడు అర్ధమయ్యింది... రమీజ్ 'KS పకడ్ గయా... క్యా కర్నే కా?' అని సైఫుద్దీన్ తో ఎందుకన్నాడో)

రవీంద్ర: నాకు ఇంకో అనుమానం కూడా ఉంది... ఈ కేవల్ శర్మ ప్రయాగరాజ్ వెళ్లే లోపల పోలీసుల కస్టడీ లోంచి తప్పించుకొని అండర్ గ్రౌండ్ వెళ్లిపోయే ఛాన్స్ ఉంది.

మాధవ్: లేదా... ఆ కేవల్ శర్మ ని దారి మధ్యలో UP పోలీసులు ఎన్ కౌంటర్ చేసినా ఆశ్చర్యంలేదు...

రవీంద్ర: మనం ఎలాగైనా ఈ కేవల్ శర్మ ని మన కస్టడి లోకి తీసుకోవాలి.. నాకు ఎందుకో ఈ కేవల్ శర్మ దగ్గర చాలా ఇన్ఫర్మేషన్ ఉందనిపిస్తోంది...

మాధవ్: నాకు అర్జెంటుగా UP పోలీసులు ఆ కేవల్ శర్మ ని తీసుకెళ్తున్న వెహికల్ డీటెయిల్స్ పంపించండి... నేను మా వాళ్ళని పంపిస్తాను...

రవీంద్ర వెంటనే తీహార్ జైలు లో తనకి బాగా తెలిసిన ఒక ఆఫీసర్ కి ఫోన్ చేసి కేవల్ శర్మ ని తీసుకొని వెళ్ళడానికి వచ్చిన UP పోలీసుల వెహికల్ డీటెయిల్స్ అడిగాడు... అయితే అప్పటికే UP పోలీసులు కేవల్ శర్మ ని తీసుకొని వెళ్లిపోయారు... ఆ జైలు ఆఫీసర్ సెక్యూరిటీ సీసీటీవీ ఫీడ్ చెక్ చేసి UP పోలీసుల వెహికల్ నెంబర్... ఆ వెహికల్ లో ప్రయాణిస్తున్న వ్యక్తుల ఫొటోస్ ని వాట్సాప్ ద్వారా రవీంద్ర కి పంపాడు... రవీంద్ర ఆ డీటెయిల్స్ ని మాధవ్ కి పంపించి... పనిలో పనిగా ఢిల్లీ పోలీస్ కంట్రోల్ రూమ్ కి ఫోన్ చేసి ఆ వెహికల్ డీటెయిల్స్ ఇచ్చి ఆ వెహికల్ ఏ రూట్ లో ప్రయాణిస్తోందో ట్రాక్ చేయమని చెప్పాడు... ఢిల్లీ పోలీసులు ట్రాఫిక్ సీసీటీవీ ఫీడ్ ని చెక్ చెయ్యసాగారు... ఆ కార్ తీహార్ జైలు నుంచి బయటకు వచ్చి... ఢిల్లీ కంటోన్మెంట్... ధవుల కువ... దాటి ఇన్నర్ రింగ్ రోడ్ లోకి ప్రవేశించి... బికాజీకామా ప్లేస్ దగ్గర ట్రాఫిక్ లో ఉంది... ఈ విషయాన్ని రవీంద్ర ఫోన్ చేసి మాధవ్ కి తెలియచేసాడు...

మాధవ్ రెండు టీమ్స్ ని తయారుచేసాడు... మొత్తం పది మంది... రెండు కార్లలో బయలుదేరారు... మాధవ్ వాళ్లకి చాల క్లియర్ ఇంస్ట్రుక్షన్స్ ఇచ్చాడు... కేవల్ శర్మ ని ప్రాణాలతో పట్టుకోవాలి... UP పోలీసుల కు ప్రాణ హాని కలుగకూడదు..

.

న్యూ ఢిల్లీ లోని మహాత్మా గాంధీ ఇన్నర్ రింగ్ రోడ్ మీదున్న బికాజీకామా ప్లేస్ దగ్గర ట్రాఫిక్ జాం అవ్వడం వాళ్ళ UP పోలీసుల కార్ ఇరుక్కుపోయింది... న్యూ ఢిల్లీ నుంచి ఉత్తర ప్రదేశ్ కి వెళ్లాలంటే ప్రధానంగా రెండు మార్గాలు ఉన్నాయి . 1. మధుర రోడ్... ఢిల్లీ లోని మహాత్మా గాంధీ ఇన్నర్ రింగ్ రోడ్ మీదున్న ఆశ్రమ్ దగ్గర నుంచి కుడి వైపుకు తిరిగితే మధుర రోడ్ వస్తుంది... ఆ రోడ్ మీద బదర్ పూర్... ఫరీదాబాద్... పల్వాల్ మీదుగా ఒక మూడు గంటల సేపు ప్రయాణిస్తే ఉత్తర్ ప్రదేశ్ లోని ఆగ్రా చేరుకోవచ్చు... 2.యమునా ఎక్సప్రెస్ వే... న్యూ ఢిల్లీ నుంచి బయలుదేరి NOIDA మీదుగా కొత్తగా నిర్మించిన యమున ఎక్సప్రెస్ వే మీద ఒక 3 గంటలు పైగా ప్రయాణిస్తే ఆగ్రా చేరుకోవచ్చు... అయితే మధుర రోడ్ మీద ట్రాఫిక్ చాలా ఎక్కువగా ఉంటుంది. యమునా ఎక్సప్రెస్ మీద ప్రయాణం టైం ఎక్కువ తీసుకున్న... ట్రాఫిక్ ఎక్కువ లేకుండా చాలా స్మూత్ గా వెళ్ళవొచ్చు.... మాధవ్ ఆరెంజ్ చేసిన టీమ్స్ లో ఒకటి ఆశ్రమ్ దగ్గర UP పోలీసుల కార్ కోసం వెయిట్ చేస్తోంది... రెండో కార్ NOIDA లో యమునా ఎక్సప్రెస్ వే దగ్గర వెయిట్ చేస్తోంది... UP పోలీసుల కార్ ఏ రూట్ లో వెళ్లినా ఫాలో అవ్వడానికి రెడీ గా ఉన్నారు... ఈ రెండు కార్లు కాకుండా ఒక మోటార్ బైక్ మీద శాండీ బయలుదేరి రింగ్ రోడ్ మీద డిఫెన్స్ కాలనీ దగ్గర వెయిట్ చేస్తున్నాడు... OP CENTER స్టాఫ్ బికాజీకామా దగ్గర ట్రాఫిక్ లో ఇరుకున్న అప్ పోలీస్ కార్ ని చాలా జాగ్రత్తగా మానిటర్ చేస్తున్నారు... ఎప్పటికప్పుడు ఆ కార్ మూమెంట్స్ ని వాట్సాప్ మెసేజ్ ద్వారా తమ టీమ్స్ కి పంపిస్తున్నారు...

బికాజీకామా ప్లేస్ దగ్గర నుంచి UP పోలీసులు ప్రయాణిస్తున్న మారుతి స్విఫ్ట్ డిజైర్ కార్ నెమ్మదిగా కదులుతూ డిఫెన్స్ కాలనీ చేరుకుంది... అక్కడ మోటార్ బైక్ మీద వెయిట్ చేస్తున్న శాండీ వెంటనే ఆ కార్ వెనక చేరాడు... బైక్ నడుపుతూ తన పాకెట్ లోంచి ఒక "కీడా" ("కీడా" అనేది OP CENTER వాళ్ళు తయారుచేసిన మినియేచర్ స్పై కెమెరా... GPS ట్రాకింగ్ డివైస్... ఆ "కీడా" ని ఆన్ చేసి ఏదైనా కదులుతున్న వాహనం మీద పెడితే... ఆ వాహనం ఎక్కడున్నది... OP CENTER కి తెలుస్తుంది...) ని బయటికి తీసి తన మొబైల్ ఫోన్ లోని ఒక APP ద్వారా దాన్ని ఆపరేట్ చేస్తూ మారుతి కార్ మీద వాలేలా చేసాడు... ఆ "కీడా" నెమ్మదిగా పాకుకుంటూ కార్ ఫ్రంట్ విండ్ షీల్డ్ మీదకి చేరింది... "కీడా" కళ్ళలో అమర్చిన మైక్రో కెమెరాలు మారుతి కార్ లోపల కూర్చున్న వ్యక్తుల ఫోటోలు తీసి OP CENTER కి ట్రాన్స్మిట్ చేసింది... OP CENTER స్టాఫ్ ఆ కార్ లోని అయిదుగురు ఫొటోస్ ని తమ టీమ్స్ కి పంపి... వాళ్లలో కేవల్ శర్మ ఎవరో క్లియర్ గా మార్క్ చేశారు... మారుతి కార్ లోపల వెనక సీట్ లో ముగ్గురు కూర్చొని ఉన్నారు... కేవల్ శర్మ వాళ్ళ మధ్యలో కూర్చొని ఉన్నాడు... మాధవ్ పంపిన టీమ్స్ చాలా అలెర్ట్ గా ఉన్నాయి ... ఇంతలో మారుతి కార్ నెమ్మదిగా లాజ్ పత్ నగర్ దాటింది... OP CENTER స్టాఫ్ ఈ విషయాన్ని ఆశ్రమ్ దగ్గర వెయిట్ చేస్తున్న టీం కి వాట్సాప్ పంపారు... ఆ టీం కార్ స్టార్ట్ చేసి రెడీ గా ఉన్నారు ... మారుతి కార్ సాయంకాలం ఢిల్లీ ట్రాఫిక్ లో చాలా స్లో గా కదులుతూ ఆశ్రమ్ చేరుకుంది... మారుతి కార్ మధుర రోడ్ లోకి తిరగకుండా నేరుగా వెళ్ళసాగింది... OP CENTER స్టాఫ్ కి అర్ధమయ్యింది... UP పోలీసులు NOIDA వెళ్లి యమున ఎక్సప్రెస్ వే మీదుగా ఉత్తర ప్రదేశ్ వెళ్తున్నారు... ఈ విషయాన్ని వాట్సాప్ ద్వారా NOIDA దగ్గర వెయిట్ చేస్తున్న టీం కి కూడా తెలియచేసారు... ముందు ప్రయాణిస్తున్న UP పోలీసుల మారుతి కార్ కి... వాళ్ళ వెనక ఆశ్రమ్ దగ్గర నుంచి ఫాలో అవుతున్న మాధవ్ టీం కార్ కి మధ్య లో దాదాపు అరడజను కార్లు ఉన్నాయి ... మారుతి కార్ మీదున్న "కీడా" కంట్రోల్ ని ఆ కార్ వెనకాల ప్రయాణిస్తున్న మాధవ్ టీం కి అప్పగించి శాండీ వెనుదిరిగాడు...

మారుతి కార్ యమున ఎక్సప్రెస్ వే మీదకి చేరుకొని వేగంగా ప్రయాణించసాగింది... ఆ కార్ కి దాదాపు ఒక కిలోమీటర్ దూరం లో మాధవ్ పంపిన టీమ్స్ ఫాలో అవుతున్నాయి... అప్పుడు సమయం సాయంత్రం 7 గంటలు దాటింది.. ఒక మోస్తరు వాన పడుతోంది... యమునా ఎక్స్ప్రెస్ వే మీద చాలా సేపు ప్రయాణం చేశారు... మారుతి కార్ నెమ్మదిగా అమేథీ నియోజకవర్గం లోని జగదీష్ పూర్ అనే ఒక చిన్న ఇండస్ట్రియల్ టౌన్ ని దాటి ఒక మూడు కిలోమీటర్లు ప్రయాణించి రోడ్ పక్కనే ఉన్న ఒక ధాబా దగ్గర డిన్నర్ కోసం ఆగారు... ఆ వెహికల్ వెనకాలే ప్రయాణిస్తున్న మాధవ్ టీం కార్ ఒకటి కూడా అదే ధాబా దగ్గర ఆగింది... రెండో కార్ ఢాబా కి 100 మీటర్లు దూరం లో ఆగింది... వర్షం బాగా పెద్దదయ్యింది... మాధవ్ టీం తమ మొహాలు సరిగ్గా కనిపించకుండా మంకీ క్యాప్స్ పట్టుకొని ధాబా లోకి వచ్చి UP పోలీసులు కూర్చున్న టేబుల్ కి కొంచం దూరంగా కూర్చున్నారు... మాధవ్ పంపిన రెండో టీం ఆ ధాబా చుట్టూ పక్కల ఏరియా ని చాలా జాగ్రతగా పరిశీలించసాగారు... రోడ్ కి లోపలగా ఒక 50 మీటర్లు దూరంలో ధాబా ఉంది... దాని చుట్టూ పొలాలు ఉన్నాయి ... హై వే కి దాదాపు రెండు కిలోమీటర్స్ దూరంలో ఒక చిన్న గ్రామం కనిపిస్తోంది... అక్కడ ఏమి జరిగినా జనాలకి తెలియడానికి కనీసం 20 నిమిషాల టైం పడుతుంది...

ధాబా లో UP పోలీసులు డిన్నర్ కి ఆర్డర్ ఇచ్చారు... డిన్నర్ రాగానే కేవల్ శర్మ చేతికి వేసిన బేడీలు తీసేసారు... అందరూ డిన్నర్ చేయసాగారు... వాళ్లకి దూరంగా కూర్చున్న మాధవ్ టీం కూడా డిన్నర్ చేస్తున్నారు... సడన్ గా UP పోలీస్ ఒకడు రివాల్వర్ తీసాడు... అంతే... ఇది గమనించిన కేవల్ శర్మ టేబుల్ మీదున్న వాటర్ జగ్ ని తీసుకొని ఆ పోలీస్ మీదకి విసిరేసాడు... మిగతా పోలీసులు రియాక్ట్ అయ్యేలోపల కేవల్ శర్మ ఆ ధాబా లోంచి బయటకి పరిగెత్తాడు... అతడి వెనకాలే UP పోలీస్ టీం కూడా పరిగెత్తింది... ఇది గమనించిన మాధవ్ టీం వెంటనే తాము కూడా రివాల్వర్లు బయటకి తీసి UP పోలీస్ వెనకాల పరిగెత్తారు...

UP పోలీస్ కి అందిన ఆర్డర్స్ ప్రకారం... కేవల్ శర్మ ని ఢిల్లీ పోలీస్ దగ్గర నుంచి తమ కస్టడీ లోకి తీసుకొని UP తీసుకొని వస్తుండగా... దారి మధ్యలో ధాబా లో డిన్నర్ కోసం ఆగినప్పుడు కేవల్ శర్మ తప్పించుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తే జరిగిన షూట్ అవుట్ లో కేవల్ శర్మ చనిపోయాడు అని రికార్డ్స్ లో రాసుకునే విధంగా ప్లాన్ చేసుకున్నారు... అయితే... అప్పటి వరకు అంతా ప్లాన్ ప్రకారం జరిగింది... సడన్ గా UP పోలీసుల కు తమ వెనకాల వస్తున్న టీం చూడాగానే వాళ్ళు కన్ఫ్యూజ్ అయ్యారు... మాధవ్ టీం ధాబా లోంచి బయటకి పరిగెత్తడం గమనించిన మాధవ్ పంపిన రెండో టీం కూడా అలెర్ట్ అయ్యి రివాల్వర్లు బయటకి తీసి కేవల్ శర్మ వెనకాల వస్తున్న UP పోలీసులకి గురిపెట్టారు... ఇది ఆసరాగా తీసుకొని కేవల్ శర్మ ధాబా పక్కనున్న పొలాల్లోకి దూకి పారిపోవడానికి ప్రయత్నించాడు... కానీ... అతని వెనకాల మాధవ్ టీం మెంబర్ ఒకడు వెంటబడి పరిగెత్తి పట్టుకున్నాడు... UP పోలీస్ టీం ని మాధవ్ టీం పూర్తిగా రౌండ్ అప్ చేసి వాళ్ళ దగ్గర ఉన్న వెపన్స్ ని లాగేసుకొని వాళ్ళని ధాబా లోకి తీసుకెళ్లి కుర్చీలలో కూర్చోపెట్టి ఆ నలుగురు పోలీసులని తాళ్లతో గట్టిగా కట్టేసి వాళ్ళ మొహాలు మీద మంకీ క్యాప్స్ పెట్టి కేవల్ శర్మ ని తీసుకొని ఆగ్రా వైపు ప్రయాణమయ్యారు... ఇదంతా గమనిస్తున్న ధాబా లో పనిచేసేవాళ్ళు అందరూ భయపడిపోయి దగ్గరలోని గ్రామం వైపు పరిగెత్తారు...

దాదాపు ఒక 10 కిలోమీటర్లు ప్రయాణించిన మాధవ్ టీమ్స్ యమున ఎక్సప్రెస్ వే మీద U టర్న్ తీసుకొని ఢిల్లీ వైపు ప్రయాణిస్తూ తాము కేవల్ శర్మ ని కాప్చర్ చేసిన విషయాన్ని OP CENTER కి తెలియచేసారు... మాధవ్ వాళ్లకి RAW SAFE HOUSE డీటైల్స్ పంపించి... "కేవల్ శర్మ ని ఎవ్వరికి తెలియకుండా ఈ అడ్రస్ కి తీసుకొని రండి" అని మెసేజ్ పంపాడు...

తీహార్ జైలు పోలీసులకి ఓం ప్రకాష్ గుప్తా దగ్గర లభించిన పర్సు లో ఒక ఆధార్ కార్డు దొరికింది... ఆ ఆధార్ కార్డు డీటెయిల్స్ ని UIDAI డేటాబేస్ లో చెక్ చేశారు... ఆ ఆధార్ కార్డు నిజంగానే ఓం ప్రకాష్ గుప్తా అనే వ్యక్తికీ చెందింది... అయితే... ఆ వ్యక్తి ఆరు నెలల క్రితం చనిపోయాడు... ఢిల్లీ పోలీస్ తమ కస్టడీ లోని ఉన్న వ్యక్తి ఫింగర్ ప్రింట్స్... ఐరిస్ స్కాన్ ని ఆధార్ డేటాబేస్ చెక్ చేస్తే ఎటువంటి మ్యాచ్ దొరకలేదు... ఢిల్లీ పోలీస్ ఈ వ్యక్తి ఐడెంటిటీ పెద్ద మిస్టరీ అయింది... తమ కస్టడీ లో ఉన్న వ్యక్తి ఓం ప్రకాష్ గుప్తా కానప్పుడు... వీడి అసలు ఐడెంటిటీ ఏమిటీ? ఎలా తెలుసుకోవాలి?

OP CENTER లో రవీంద్ర... మాధవ్ కూర్చొని మాట్లాడుకుంటున్నారు...

రవీంద్ర: రమీజ్ కి... కేవల్ శర్మ కి కనెక్షన్ ఏమిటీ? కేవల్ శర్మ పట్టుబడగానే వాడు ఇస్లామాబాద్ లో సైఫుద్దీన్ కి ఫోన్ ఎందుకు చేసాడు?

మాధవ్: తెలీదు... కనుక్కోవాలి... అదీగాక... ఈ మధ్య ఎక్కువగా ఎవరో "పెద్ద మనిషి" అని వినిపిస్తోంది... ఈ పెద్ద మనిషి ఎవరో వెంటనే తెలుసుకోవాలి...

రవీంద్ర: మీరు రమీజ్ ఎవరు... ఎక్కడుంటాడు... తెలిస్తే వాడిని ఎందుకు మీ కస్టడీ లోకి తీసుకోలేదు?

మాధవ్: రమీజ్ ఇండియా రాగానే మాకు ఇక్కడ ISI కి పనిచేసే వ్యక్తి సిరాజ్ అనే వాడు మాకు ఇన్ఫర్మేషన్ ఇచ్చాడు... సిరాజ్ వాళ్ళ అన్న జిలాని తీహార్ జైల్లో ఉన్నాడు... జిలాని ISI కి పనిచేస్తున్న ఒక SLEEPER CELL... వాడిని అరెస్ట్ చెయ్యగానే... మేము సిరాజ్ తో 'నువ్వు మాకు సహాయం చేసినంత కాలం మీ అన్న తీహార్ లో సేఫ్ గా ఉంటాడు... లేదంటే జిలాని ని టార్చర్ చేస్తాం' అని బెదిరించాము... ఇప్పటిదాకా సిరాజ్ మా టీమ్ తో కోఆపరేట్ చేస్తున్నాడు... సిరాజ్ రెగ్యులర్ గా రమీజ్ కి BURNER PHONES సప్లై చేస్తూ ఉంటాడు... ఆ ఫోన్ రమీజ్ కి ఇచ్చేముందు ఆ నెంబర్ మాకు ఇస్తాడు... మేము దాన్ని సర్వైలన్సు లో పెడతాము... రమీజ్ ఇక్కడికి ఎందుకు వచ్చింది మాకు తెలీదు... సిరాజ్ కి కూడా తెలీదు... అది తెలుసుకోవాలి... రమీజ్ ని అరెస్ట్ చెయ్యడం... లేదా చంపెయ్యడం పెద్ద కష్టం కాదు... రమీజ్ కి ఏదైనా అయితే... వాడి వెనకాల ఉన్న వాళ్ళు అందరూ అలెర్ట్ అవుతారు... అందుకే ప్రతి రోజూ మావాళ్లు రమీజ్ ని ఫాలో అవుతూ వాడి మూమెంట్స్ ని రికార్డు చేస్తున్నారు... వాడు ఎవరిని కలిసినా... మేము వెంటనే ఆ వ్యక్తి కి సంభందించిన అన్ని వివరాలు తెలుసుకుంటాము... అవసరమైతే వాళ్ళని కూడా సర్విలన్సు లోకి తెస్తాము...

రవీంద్ర(నవ్వుతూ): రమీజ్ మీ సర్విలన్సు లో ఉన్న సంగతి తెలియక మేము రైల్వే స్టేషన్ లో వాడికోసం వెతికాము... అదీ ఒక రకంగా మంచిదయ్యింది... కేవల్ శర్మ... వాడి సూట్ కేసు మాకు దొరికింది...

మాధవ్(నవ్వుతూ) : మీరు రమీజ్ కోసం వెళ్తున్న సంగతి నాకు తెలీదు కదా... వీళ్లు ఇండియా లో భారీ ఎత్తున ఎదో చేయబోతున్నారని అనుమానంగా వుంది...

PART - 19 - THE COUNTER OF ENCOUNTER

కేవల్ శర్మ ని మాధవ్ మనుషులు UP లోని ధాబా దగ్గర కిడ్నాప్ చేసిన తర్వాత మన దేశంలోని వివిధ ప్రాంతాల్లో కొన్ని సంఘటనలు చోటు చేసుకున్నాయి...

మొదటి సంఘటన - సాయంత్రం... సమయం 7 గంటలు... ఉత్తర ప్రదేశ్ లోని ఒక మారు మూల గ్రామంలో ఒక పెద్ద ఫార్మ్ హౌస్ ఉంది... ఆ ఫార్మ్ హౌస్ లో ఇద్దరు వ్యక్తులు క్యాంప్ ఫైర్ ముందు కూర్చొని విస్కీ తాగుతూ అసహనంగా కనిపిస్తున్నారు... వాళ్లలో ఒక వ్యక్తి కి దాదాపు 65 ఏళ్ళు ఉంటాయి... అతని అసలు పేరు ఆ ఊళ్ళో వాళ్ళందరూ అందరూ మర్చిపోయి కొన్ని ఏళ్ళు అయ్యింది... ఆ చుట్టూ పక్కల ఊళ్లలో వాళ్ళందరూ వాడిని "పాజీ" అని పిలుస్తారు... "పాజి" అంటే పెద్ద వాడు... అని అర్థం... పంజాబ్ లో తమకన్నా పెద్ద వాళ్ళని మర్యాద పూర్వకంగా "పాజీ " అని పిలవడం ఆనవాయితీ... ఆ పాజి తో పాటు డ్రింక్ చేస్తున్న రెండో వ్యక్తి కి దాదాపు 45 ఏళ్ళు ఉంటాయి వాడి పేరు సర్దార్... చాలా రఫ్ గా కనిపిస్తున్నాడు... ఇద్దరూ చాలా టెన్స్ గా ఎవరి దగ్గర నుంచో ఫోన్ కాల్ కోసం ఎదురుచూస్తున్నారు...

పాజీ : అరేయ్ సర్దార్... ఏంట్రా... ఇంకా ఫోన్ కాల్ రాలేదు?? ఈ పాటికి పోలీసులు ఆ కేవల్ శర్మ ని లేపేసి ఉంటారు కదా... ఏం జరిగిందో తెలిసేదాకా నాకు టెన్షన్ గా ఉంటుంది...

సర్దార్ : పాజీ... మీరు ఖంగారు పడకండి... పోలీసులు వాడిని చీకటి పడిన తరువాత చంపుతారు... పగటిపూట చంపితే చాలా రిస్క్... ఇంకాసేపట్లో మనకి ఫోన్ కాల్ వస్తుంది...

పాజీ : చీకటి పడి చాలా సేపయ్యింది... వెయిట్ చెయ్యడం ఇంక నా వల్ల కాదు... నువ్వే ప్రయాగరాజ్ లో మన వాడికి ఫోన్ చేసి ఏం జరుగుతోందో కనుక్కో...

సర్దార్ వెంటనే తన మొబైల్ ఫోన్ లో ప్రయాగరాజ్ లో తన మిత్రుడు టేక్ సింగ్ కి ఫోన్ చేసాడు...

సర్దార్: టేక్ సింగ్... పని అయ్యిందా? పాజీ చాలా ఖంగారు పడుతున్నారు...

టేక్ సింగ్: ఇప్పుడే నాకు మెసేజ్ వచ్చింది... నేనే మీకు ఇప్పుడే ఫోన్ చేయ్యాలని అనుకుంటున్నాను... ఇంతలో మీరే ఫోన్ చేశారు... బాడ్ న్యూస్... పని కాలేదు...

సర్దార్(చాలా కంగారుగా): ఏమయ్యింది? పని ఎందుకు కాలేదు? అసలు ఏమి జరిగింది? క్లియర్ గా చెప్పు...

పాజీ(టెన్షన్ తట్టుకోలేక) : సర్దార్... ఫోన్ స్పీకర్ ఆన్ చెయ్యి...

సర్దార్ తన ఫోన్ స్పీకర్ ఆన్ చేసి దాన్ని పాజీ కి వినిపించేలా పట్టుకున్నాడు...

టేక్ సింగ్: UP పోలీసులు ప్లాన్ ప్రకారం ఢిల్లీ వెళ్లి కేవల్ శర్మ ని తమ కస్టడీ లోకి తీసుకొని శివపురి తీసుకొని వచ్చారు... అక్కడ ధాబా లో కేవల్ ని ఎన్ కౌంటర్ చేసే లోపల వేరే మనుషులు ఎవరో వచ్చి UP పోలీసులని అదుపులోకి తీసుకొని వాళ్ళని తాళ్లతో ధాబా లోని కుర్చీలకి కట్టేసి కేవల్ ని తీసుకొని ఆగ్రా వైపు వెళ్లిపోయారని తెలిసింది...

పాజీ : కేవల్ ని తీసుకొని వెళ్ళినవాళ్ళు ఎవరో కనుక్కున్నవా?

టేక్ సింగ్: లేదు... ధాబా దగ్గర పెద్ద ఎత్తున కాల్పులు జరిగాయి... ధాబా లో పనిచేసేవాళ్ళు భయపడి ఊళ్లోకి పరిగెత్తారు... కేవల్ ని తీసుకొని వెళ్ళిన వాళ్ళ ఆనవాళ్లు ఎవరూ చూడలేదు. పైగా ఆ సమయంలో శివపురి లో బాగా వాన పడింది...

పాజీ : టేక్ సింగ్... వెంటనే నీ ఫోన్ ని ఎవరికి దొరకకుండా నాశనం చెయ్యి... ఇంక నువ్వు మాకు ఫోన్ చెయ్యొద్దు... మేమే నిన్ను కాంటాక్ట్ చేస్తాము... నువ్వు వెంటనే మీ సొంత వూరు వెళ్ళు... మేము చెప్పేదాకా నువ్వు అక్కడనుండి కదలకు... ప్రయాగరాజ్ పోలీసులని పొరపాటున కూడా కాంటాక్ట్ చెయ్యొద్దు... నీ బ్యాంకు అకౌంట్ కి మేము డబ్బులు పంపిస్తాము. జాగ్రత్త...

ఈ వార్త వినగానే పాజీ ... సర్దార్ కి అప్పటిదాకా తాగిన విస్కీ మత్తు దిగిపోయింది... సర్దార్ వెంటనే ఫోన్ ని డిస్కనెక్ట్ చేసి మౌనంగా తన గ్లాస్ ని విస్కీ తో నింపుకొని తాగసాగాడు... పాజీ బుర్రలో రకరకాల ఆలోచనలు తిరుగుతున్నాయి... ఒక పది నిమిషాల తరువాత...

పాజీ : కేవల్ ని ఎవరు తీసుకొని వెళ్లి ఉంటారు ?

సర్దార్(అయోమయంగా చూస్తూ): చెప్పడం చాలా కష్టం... కేవల్ శర్మ మనుషులు కావొచ్చు...

పాజీ : కాదు... కేవల్ కి అంత సపోర్ట్ లేదు... ఇది ఢిల్లీ పోలీస్... IB... RAW... NIA... లేదా NSA పని అయ్యుండొచ్చు... స్మూత్ గా అవ్వాల్సిన పని అనవసరంగా కాంప్లికేట్ అయ్యింది... కేవల్ చెయ్యి జారిపోయాడు... "పురోహిత్" తీహార్ లో ఇరుక్కున్నాడు...

సర్దార్: పురోహిత్ నోరు విప్పితే చాలా ప్రాబ్లెమ్ వస్తుంది...

పాజీ : పురోహిత్ నోరు విప్పడు... అసలు ఢిల్లీ పోలీస్ కి తమ కస్టడీ లో వున్నది ఎవరో తెలియదు... పురోహిత్ దగ్గర ఎటువంటి ID లేదు... ఎవరో ఓం ప్రకాష్ గుప్త ఆధార్ కార్డు వాడుతున్నాడు...

సర్దార్: పోలీసులు ఆ ఆధార్ కార్డు ని సిస్టం లో చెక్ చేస్తే... ఈ పురోహిత్ ... ఓంప్రకాష్ గుప్త కాదని ఈజీ గా తెలిసిపోతుంది...

పాజీ :అవును... ఇప్పటిదాకా మనం ఫేక్ IDs వాడాము... ఎప్పుడూ ప్రాబ్లెమ్ రాలేదు... ఇప్పుడు పురోహిత్ దగ్గర దొరికిన ఆ ఓంప్రకాష్ గుప్త ఆధార్ కార్డు తో ఏం ప్రాబ్లెమ్ వస్తుందో భయంగా ఉంది...

రెండో సంఘటన - ప్రయాగరాజ్ CID ఆఫీస్... CID SP నవీన్ బత్రా చాలా కోపంగా ఉన్నాడు... కేవల్ శర్మ ని ఎన్ కౌంటర్ చెయ్యమని డిపార్టుమెంటు అధికారులు దగ్గర నుంచి అనధికారంగా ఆర్డర్ వచ్చాయి... నవీన్ బాత్రా తనకి బాగా నమ్మకమైన వాళ్ళకి ఆ పని అప్పగించాడు... చాలా జాగ్రత్తగా ప్లాన్ చేశారు... ఎలా తప్పించుకున్నాడు? కేవల్ కి సహాయం చేసింది ఎవరు? కేవల్ ని ఢిల్లీ నుంచి ప్రయాగరాజ్ తీసుకొస్తున్న విషయం చాలా తక్కువ మందికి తెలుసు... హై కోర్టులో ప్రొడ్యూస్ అవ్వాల్సిన ఖైదీ ట్రాన్సిట్ లో పరారయ్యాడని కోర్ట్ కి చెప్తే చాలా మంది సస్పెండ్ అయ్యే ఛాన్స్ ఉంది. డిపార్ట్మెంట్ లో చాలా ప్రెషర్ ఉంది. నవీన్ తన కింద పనిచేసే ఒక CI రజత్ నిగమ్ తో మాట్లాడుతున్నాడు...

నవీన్: కేవల్ కి చాలా మంది ఫ్రెండ్స్ ఉన్నారు... వాళ్లలో ఎవరు హెల్ప్ చేసి ఉంటారు? నీకేమైనా ఐడియా ఉందా?

రజత్ :లేదు... కనుక్కోవడం చాలా కష్టం... కేవల్ శర్మ లాంటి వ్యక్తి కి చాలా కనెక్షన్స్ ఉంటాయి... అయినా ఇంత సడన్ గా వాడిని ఎన్కౌంటర్ చెయ్యమని ఆర్డర్స్ ఎందుకొచ్చాయి...

నవీన్: ఈ కేవల్ శర్మ న్యూ ఢిల్లీ లో పట్టుబడ్డాడు... వాడు బతికి ఉంటే ఎవరికో చాలా పెద్ద ప్రాబ్లెమ్ ఉండి ఉంటుంది... రిస్క్ తీసుకోవడం ఇష్టం లేక అడ్డు తొలగించుకోవడానికి మన డిపార్ట్మెంట్ ని వాడుకున్నారు... మధ్యలో వాడిని కిడ్నాప్ చేశారు... వాళ్ళెవరూ?

రజత్ : కేవల్ ని చంపెయ్యడానికి తీసుకెళ్లారేమో?

నవీన్: కాదు... కేవల్ ని చంపడం వాళ్ళ ప్లాన్ అయితే... వాడిని అక్కడికక్కడే చంపి వెళ్లిపోయేవాళ్లు... కిడ్నప్ చెయ్యాల్సిన అవసరం లేదు. మనవాళ్ళు శివపురి లో ధాబా దగ్గర ఆగుతారని వాళ్లకి ఎలా తెలుసు?

రజత్: మన వాళ్ళని ఢిల్లీ నుంచి ఫాలో అయివుంటారు... నాకో డౌట్... కేవల్ ని తీసుకెళ్లినవాళ్లు మన వాళ్ళని ఏమి చెయ్యలేదు... ఎందుకని?

నవీన్: వాళ్లకి తెలుసు... పోలీసులని ఏమైనా చేస్తే ప్రాబ్లెమ్ అవుతుందని. ఇప్పుడు మనం అర్జెంటు గా ఈ కేవల్ ని వెతికి పట్టుకోవాలి... ఢిల్లీ పోలీస్ మన కు హ్యాండ్ ఓవర్ చేసిన వాడిని మనం హైకోర్టులో ప్రవేశపెట్టి ఛార్జ్ షీట్ ఫైల్ చెయ్యాలి... కేవల్ శర్మ ఫ్యామిలీ మీద నిఘా పెట్టండి... వాళ్ళ ఫోన్స్ ని టాప్ చెయ్యండి... కేవల్ తన ఫామిలీ లేదా ఫ్రెండ్స్ ఫోన్ చేసినా... మెసేజ్ పెట్టిన వెంటనే మనకి తెలియాలి.

రజత్ నిగమ్ ఆ రూమ్ లోంచి బయటకి వెళ్ళేదాకా ఆగి... నవీన్ తన ఆఫీస్ డెస్క్ లోని చివరి డ్రాయర్ లోంచి ఒక మొబైల్ ఫోన్ తీసి స్విచ్ ఆన్ చేసి... లక్నో లో తనకి బాగా పరిచయం ఉన్న ఒక IB ఆఫీసర్ రాహుల్ మిశ్ర కి ఫోన్ చేసాడు...

నవీన్ : హాయ్... రాహుల్... హౌ అర్ యు?

రాహుల్: ఐ యాం ఫైన్... ఏమిటి చాలా రోజుల తరువాత ఫోన్ చేసావ్...

నవీన్: ఒక అర్జెంటు ఇన్ఫర్మేషన్ కావాలి... ఈ రోజు న్యూ ఢిల్లీ లో ఢిల్లీ పోలీస్ అరెస్ట్ చేసిన ఒక హబిట్యువల్ అఫెండర్ ని మా ప్రయాగరాజ్ CID పోలీసులు హ్యాండ్ ఓవర్ చేసుకొని ట్రాన్సిట్ రిమాండ్ ఆర్డర్ మీద ఇక్కడికి తీసుకొని వస్తుండగా దారిలో ఎవరో మా వాళ్ళని అడ్డుకొని... ఆ అఫెండర్ ని కిడ్నప్ చేశారు... దీని గురించి నీకేమైనా తెలుసా?

రాహుల్: నువ్వు వెంటనే ఫోన్ డిస్కనెక్ట్ చేసి ఇంటికెళ్ళు... మావాడు ఒకడు నీకు ఒక మొబైల్ ఫోన్ తీసుకొని వస్తాడు... ఒక గంట తరువాత నాకు ఫోన్ చెయ్యి...

నవీన్ తన పర్సనల్ మొబైల్ ఫోన్ ని వెంటనే డిస్కనెక్ట్ చేసి ఇంటికి బయలుదేరాడు... దాదాపు రెండు గంటల తరువాత ఒక వ్యక్తి వచ్చి నవీన్ కి ఒక మొబైల్ ఫోన్ ఇచ్చి వెళ్ళాడు. నవీన్ ఆ ఫోన్ ఆన్ చేసి కాంటాక్ట్స్ లిస్ట్ చెక్ చేస్తే... అందులో ఒకే ఒక్క ఫోన్ నెంబర్ ఉంది. వెంటనే ఆ నెంబర్ కి ఫోన్ చేసాడు...

రాహుల్: కేవల్ శర్మ ని న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ లో ఇంకో గుర్తు తెలియని వ్యక్తి తో సహా అరెస్ట్ చేశారు. వాళ్ళ దగ్గర ఒక సూటుకేసు నిండా బాంబు డిటోనేటర్లు దొరికాయి... ఆ గుర్తు తెలియని వ్యక్తి దగ్గర ఫేక్ ఐడెంటిటీ కార్డు దొరికింది... ఆ వ్యక్తి ఎవరో వాళ్లకి తెలియదు. వాడు నోరు విప్పి మాట్లాడటం లేదు... ఈ కేవల్ శర్మ ని మాత్రం TADA ACT కింద అరెస్ట్ చెయ్యకుండా... UP పోలీసులకి పాత కేసుల వ్యవహారం లో హ్యాండ్ ఓవర్ చేశారు... వాడిని న్యూ ఢిల్లీ నుంచి ట్రాన్సిట్ వారంట్ మీద తీసుకొస్తోంటే... దారిలో ఎవరో గుర్తు తెలియని వ్యక్తులు వాడిని కిడ్నప్ చేశారు...

నవీన్: ఆ కేవల్ శర్మ ని ట్రాన్సిట్ లో ఎన్కౌంటర్ చెయ్యమని మాకు ఇన్ఫార్మల్ గా ఇంస్ట్రుక్షన్స్ వచ్చాయి... మా వాళ్ళు వాడిని లేపేసే లోపల ఎవరో వచ్చి వాడిని ఎత్తుకుపోయారు.

రాహుల్: ఓహ్ గాడ్.. ఎవరై ఉంటారు...

నవీన్: నో ఐడియా... వాడు ట్రాన్సిట్ రిమాండ్ లో ఉండడం తో వాడిని మేము రేపు ఇక్కడ హై కోర్టులో ప్రొడ్యూస్ చెయ్యాలి... రేపు మా గవర్నమెంట్ లాయర్ కోర్ట్ కి ఎం చెప్తాడో చూడాలి... మీ దగ్గర ఆ కేవల్ శర్మ ఫైల్ ఏదైనా ఉందా?

రాహుల్: చెక్ చెయ్యాలి... ఏదైనా డాక్యుమెంట్ ఉంటే నీకు పంపిస్తాను. బీ కేర్ఫుల్...

మూడవ సంఘటన - దుబాయ్... మారియట్ హోటల్... రూమ్ నెంబర్ 1709... ఆ రూమ్ లో సోఫాలో నలుగురు వ్యక్తులు కూర్చొని చాలా సీరియస్ గా మాట్లాడుకుంటున్నారు...

మొదటి వ్యక్తి : ఇదేమిటీ? ఇలా జరిగింది... జగదీష్ ఠాకూర్ మనకి చెప్పిందేమిటి... ఇక్కడ జరుగుతున్నదేమిటి...

రెండో వ్యక్తి : మన ప్లాన్ ఫెయిల్ అయ్యేలా వుంది...

మొదటి వ్యక్తి: ఫెయిల్ అవ్వకూడదు... చాలా కాలంగా ప్లాన్ చేసాము... ఇప్పుడు మనం అనుకున్న డేట్ మిస్ అయితే చాలా కాలం వెయిట్ చెయ్యాలి... అప్పుడు పరిస్థితులు మనకు అనుకూలంగా ఉంటాయో లేదో... ఎవరికీ తెలుసు...

మూడో వ్యక్తి : ఇప్పుడు మనం మళ్ళీ డిటోనేటర్లు రెడీ చేసుకోవాలి... కేవల్ శర్మ స్థానం వేరే వాళ్ళతో భర్తీ చెయ్యాలి... పురోహిత్ ని పోలీస్ కస్టడీ నుంచి ఎలా బయటకి తీసుకొని రావాలి? పురోహిత్ లేకపోతే మన పని అవ్వదు...

రెండో వ్యక్తి: పురోహిత్ ని రేపు కోర్ట్ కి తీసుకొని వెళ్తారు... అక్కడ నుంచి వెనక్కి జైలు కి వెళ్లకుండా ప్లాన్ చెయ్యాలి... జగదీష్ ఠాకూర్ ఎదో ప్లాన్ చేస్తున్నాడు... పురోహిత్ అరెస్ట్ అయినప్పటి నుంచి నోరు విప్పలేదు. పోలీసుల ప్రశ్నలకి జవాబులు ఇవ్వడం లేదు...

మొదటి వ్యక్తి: రేపు కోర్ట్ లో పురోహిత్ కి రెండు లేదా మూడు వారాల జ్యూడిషల్ రిమాండ్ విధించే ఛాన్స్ ఉంటుంది... మన ప్లాన్ దెబ్బతింటుంది...

మూడో వ్యక్తి: రెండే రెండు మార్గాలు... 1. తీహార్ జైలు నుంచి పోలీస్ వాన్ కోర్ట్ కి తీసుకెళ్లేటప్పుడు... లేదా వెనక్కి వచ్చేటప్పుడు దారి మధ్యలో ఏదైనా ఆక్సిడెంట్ సృష్టించి పురోహిత్ తప్పించుకునేలా చెయ్యాలి...

అప్పటిదాకా మౌనంగా కూర్చున్న నాలుగో వ్యక్తి : ఒకవేళ పోలీసులు పురోహిత్ ని కోర్ట్ కి తీసుకొని వెళ్లకుండా... తీహార్ జైలు నుంచి టెలీకాన్ఫరెన్స్ ద్వారా పురోహిత్ ని హైకోర్టు జడ్జి ముందు ప్రవేశ పెట్టి జ్యూడిషియల్ కస్టడీ ని కోరితే... అప్పుడు జగదీష్ ఠాకూర్ ప్లాన్ ఎలా పని చేస్తుంది?

ఇది వినగానే అందరూ కొంచం సేపు సైలెంట్ గా ఉండిపోయారు... చివరికి.... నాలుగో వ్యక్తి మిగతా ముగ్గురు వ్యక్తులని ఉద్దేశిస్తూ

"జాగ్రత్త గా వినండి... ఆప్షన్ నెంబర్ 1 - జగదీష్ వేసే ప్లాన్ ప్రకారం పురోహిత్ ని జైలు నుంచి కోర్ట్ కి వెళ్ళేటప్పుడు... లేదా వెనక్కి వచ్చినప్పుడు తప్పించుకునే లాగా చెయ్యాలి. ఆప్షన్ నెంబర్ 2 - ఒకవేళ జగదీష్ ప్లాన్ ఫెయిల్ అయితే... పురోహిత్ తీహార్ జైలు నుంచి తప్పించుకునేలా ప్లాన్ చెయ్యాలి... జగదీష్ కి ఈ విషయం క్లియర్ గా చెప్పండి... ఇక మీరు వెళ్ళండి... మన నలుగురం ఒకే చోట ఎక్కువ సేపు ఉండటం మంచిది కాదు... ఎట్టి పరిస్థితుల్లో మన ప్లాన్ ప్రకారం జరగాలి... డెడ్ లైన్ మార్చడం కుదరదు"

నాలుగవ సంఘటన - న్యూ ఢిల్లీ... సెంట్రల్ ఢిల్లీ... డాక్టర్ జాకీర్ హుస్సేన్ రోడ్ లోని ఢిల్లీ గోల్ఫ్ క్లబ్ హౌస్ బయట లాన్ లో ఒక టేబుల్.... దాని చుట్టూ నాలుగు చైర్స్ ఉన్నాయి... వాటిలో ఒక చైర్ లో ఒక పెద్ద మనిషి కూర్చొని ఢిల్లీ గోల్ఫ్ క్లబ్ లో సాధారణంగా దర్శనమిచ్చే నెమళ్ళ ని తిలకిస్తూ టీ తాగుతున్నాడు... ఆ వ్యక్తి కి దాదాపు 65 ఏళ్ళ వయస్సు ఉంటుంది. చూడడానికి ఒక పెద్ద రాజకీయ నాయకుడిగా కనిపిస్తున్నాడు. ఆ పెద్ద మనిషి చుట్టూ నలుగురు NSG కమాండోస్ అస్సల్ట్ రైఫిల్స్ పట్టుకొని చాలా అలెర్ట్ గా ఉన్నారు... అదే సమయానికి జగదీష్ ఠాకూర్ ఆయనని కలవడానికి వచ్చాడు... జగదీష్ ని చూడగానే ఆ పెద్ద మనిషి తన సెక్యూరిటీ టీం ని కొంచం దూరం గా వెళ్లి నుంచోమని సైగ చేసాడు... జగదీష్ ఆ పెద్ద మనిషి పక్కకి కుర్చీని జరుపుకొని మంద్రస్వరం లో ఆ పెద్ద మనిషి ఒక్కడికే వినిపించేలా మాట్లాడసాగాడు...

జగదీష్ : దుబాయ్ నుంచి ఫోన్ కాల్ వచ్చింది... ఏదో ఒకటి చేసి వెంటనే పురోహిత్ ని తీహార్ జైలు నుంచి బయటకి వచ్చేలా చెయ్యమని అన్నారు... లేకపోతే డెడ్ లైన్ మిస్ అయ్యే ఛాన్స్ ఉందని అంటున్నారు...

పెద్ద మనిషి: డెడ్ లైన్ మిస్ అవ్వకూడదు... కానీ... అతి తక్కువ వ్యవధి లో పురోహిత్ ని ఎలా తీహార్ జైలు నుంచి ఎలా బయటకి లాగాలి?

జగదీష్: రెండు ఆప్షన్స్ ఉన్నాయి ... ఒకటి కోర్ట్ కి తీసుకెళ్లేటప్పుడు.. లేదా వెనక్కి జైలు కి వెళ్ళేటప్పుడు ఎదో రకంగా పురోహిత్ తప్పించుకునేలా చెయ్యాలి... లేదంటే... జైలు నుంచి పారిపోయేలా చెయ్యాలి...

పెద్ద మనిషి: తీహార్ జైలు నుంచి హైకోర్టు 20 కిలోమీటర్స్ దూరంలో ఉంది... ఎక్కువగా మెయిన్ రోడ్ లోంచి ప్రయాణించాలి... ఆ రూట్ లో జైలు వాన్ ని ఆపి... పోలీసులని లొంగదీసుకుని... పురోహిత్ ని తప్పించి సేఫ్ గా వేరే చోటకి తీసుకెళ్లడం అంత ఈజీ కాదు... పురోహిత్ తప్పించుకోగానే ఢిల్లీ మొత్తం హై అలెర్ట్ లోకి వెళ్ళిపోతుంది... ప్రతి రోడ్ మీద 'నాకాబందీ' ఏర్పాటు చేస్తారు... ప్రతి ఒక్క వెహికల్ ని పూర్తిగా చెక్ చేస్తారు... చాలా కష్టం... పురోహిత్ ని ఎక్కువ దూరం తీసుకొని వెళ్లలేము... తీహార్ జైలు నుంచి తప్పించుకునేలా చెయ్యాలి... నాకు అర్ధంకాని విషయం ఏమిటంటే... అసలు పురోహిత్ ని ఢిల్లీ పోలీసులు ఎలా పట్టుకున్నారు? ఇండియన్ పోలీసుల దగ్గర పురోహిత్ కి సంభందించిన ఇన్ఫర్మేషన్ ఏమి లేదు... అలాంటింది ఒకేసారి కేవల్ శర్మ... పురోహిత్ ఎలా పట్టుబడ్డారు?

జగదీష్: చాలా కాకతాళీయంగా జరిగింది... IB కి ఒక ఇన్ఫోర్మాంట్ ఫోన్ చేసి ISI ఏజెంట్ ఒకడు న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ లో ఉన్నాడని చెప్పాడు. వాడిని పట్టుకోవడానికి ఢిల్లీ పోలీస్ సహాయం తీసుకొని IB వాళ్ళు వెళ్లారు. అయితే... ఢిల్లీ ఫోలిక్ కానిస్టేబుల్ కి కేవల్ శర్మ తెలియడం తో వాళ్ళు కేవల్ ని అరెస్ట్ చేసి వాడి దగ్గరున్న సూట్ కేసు ని చెక్ చెయ్యడం తో డిటొనేటర్స్ కనిపించాయి... కేవల్ ని UP పోలీసులకి హ్యాండ్ ఓవర్ చేశారు... ప్లాన్ ప్రకారం UP పోలీస్ కేవల్ ని దారిలో ఎన్కౌంటర్ చెయ్యాలి... కానీ... మధ్యలో ఎవరో కేవల్ శర్మ ని కిడ్నప్ చేసి తీసుకొని వెళ్లారు...

పెద్ద మనిషి: అటు కేవల్ చెయ్యి జారిపోయాడు... ఇటు పురోహిత్ జైలు లో ఉన్నాడు... ఎలాగైనా మనం పురోహిత్ ని బయటకి తీసుకొని రావాలి... లేకపోతే మనం డెడ్ లైన్ మిస్ అవుతాము... ఆ తరువాత మనకు రెండో ఛాన్స్ దొరకదు... నువ్వు పోలీస్ డిపార్టుమెంటు లో మన వాడితో డిస్కస్ చేసి పని పూర్తి అయ్యేలా చూడు...

అయిదవ సంఘటన - న్యూ ఢిల్లీ... జగదీష్ ఠాకూర్ పెద్ద మనిషి ని కలసిన తరువాత ఢిల్లీ గోల్ఫ్ క్లబ్ నుంచి బయలుదేరి వెళ్తూ ఢిల్లీ పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ లో ఒక ఆఫీసర్ కి ఫోన్ చేసి పెద్ద మనిషి చెప్పిన విషయాలు చెప్పాడు...

పోలీస్ ఆఫీసర్ : ట్రాన్సిట్ లో పోలీస్ వాన్ ని ఎటాక్ చెయ్యడం చాలా కష్టం... న్యూ ఢిల్లీ చాలా బిజీ సిటీ... పోలీస్ వాన్ మీద ఎటాక్ జరిగితే ఆ న్యూస్ అయిదు నిమిషాల్లో ప్రపంచం మొత్తం తెలుస్తుంది. చాలా రిస్క్. పైగా వాన్ లో క్రిమినల్ తో పాటు కనీసం అరడజను కానిస్టేబుల్స్... ఒక సబ్ ఇన్స్పెక్టర్... ఉంటారు . వాళ్లకి బుల్లెట్ గాయాలు అయినా... లేక పొరపాటున వాళ్ళు చనిపోయిన చాలా పెద్ద ప్రాబ్లెమ్ అవుతుంది. ఢిల్లీ మొత్తం హై అలెర్ట్ లోకి వెళ్ళిపోతుంది... ట్రాన్సిట్ లో తప్పించుకున్న... ఎక్కువ దూరం పారిపోలేరు...

జగదీష్ : నా దగ్గర ఒక ప్లాన్ వుంది... పోలీస్ వాన్ లో కాకుండా ప్రైవేట్ కార్ లో ఆ క్రిమినల్ ని కోర్ట్ కి తీసుకొని వెళ్తే?

పోలీస్ ఆఫీసర్ : కుదరదు... ప్రైవేట్ కారు లో కోర్ట్ కి తీసుకొని వెళ్లడం కుదరదు. అది రూల్స్ కి వ్యతిరేకం...

జగదీష్ : ఆ క్రిమినల్ ని హై వేల్యూ అసెట్ గా డిక్లేర్ చేసి స్పెషల్ పర్మిషన్ తీసుకుంటే ప్రైవేట్ కార్ లో తీసుకొని వెళ్తే పని అవుతుంది కదా...

పోలీస్ ఆఫీసర్ : అది ఇంకా డేంజర్... హై వేల్యూ అసెట్ గా డిక్లేర్ చేయాలంటే ఆ క్రిమినల్ పేరు... క్రైమ్ హిస్టరీ తెలియాలి... మా దగ్గర ఉన్న వాడి పేరు కూడా మాకు తెలియదు... ఎంత అడిగినా నోరు తెరచి మాట్లాడడం లేదు...

జగదీష్ : అయితే మీరు ఏమి సజెస్ట్ చేస్తారు?

పోలీస్ ఆఫీసర్ : పబ్లిక్ గా పారిపోయేలా చెయ్యడం చాలా కష్టం... చాలా రిస్క్... మీకు కుదిరితే తీహార్ నుంచి పారిపోయేలా చెయ్యండి... THAT IS BEST... లేదా ఇంకో ఆప్షన్ ఉంది... మా దగ్గర ఉన్న వాడి పేరు కూడా మాకు తెలియదు... మీకు వీలైతే మనిషిని మార్చెయ్యండి... మా దగ్గరున్నవాడి ప్లేస్ లో వేరే వాడిని కోర్ట్ లో ప్రొడ్యూస్ చెయ్యండి...

జగదీష్ : అది కుదరదు... వాడిని అరెస్ట్ చేసినప్పుడు న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ లో ఢిల్లీ పోలీస్ తో పాటు IB స్టాఫ్ కూడా ఉన్నారు... మనిషిని మార్చేస్తే IB కి తెలిసిపోతుంది... అందరిని మేనేజ్ చెయ్యడం చాలా కష్టం...

పోలీస్ ఆఫీసర్ : అయితే మీ వాడిని రూల్స్ ప్రకారం కోర్ట్ లో ప్రొడ్యూస్ చేసి 14 లేదా 21 రోజుల జ్యుడీషియల్ కస్టడీ కోరండి... టైం చూసుకొని తీహార్ నుంచి తప్పించండి... ట్రాన్సిట్ లో పోలీస్ వాన్ ని ఎటాక్ చేసే ప్లాన్ వెయ్యకండి... అది పని చెయ్యదు...

ఆరవ సంఘటన -- న్యూ ఢిల్లీ --- OP CENTER... మాధవ్... రవీంద్ర చాలా సీరియస్ గా డిస్కస్ చేసుకుంటున్నారు...

రవీంద్ర : మేము పట్టుకున్న వాడి పేరు కూడా మాకు తెలియదు... ఇండియన్ గవర్నమెంట్ డేటా బేస్ లో వాడి బయోమెట్రిక్ డేటా లేదు... వాడిని కోర్టులో ఎలా ప్రొడ్యూస్ చెయ్యాలి?

మాధవ్ : నాకు డౌట్ గా ఉంది... వాడు ఇండియన్ కాకపోవచ్చు... వేరే కంట్రీ నుంచి వచ్చి ఉంటాడు... లేదా... వాడు ఇండియా లోనే పుట్టి పెరిగి... వేరే దేశం వెళ్లి చాలా కాలం తర్వాత మన దేశం లోకి వచ్చి ఉంటాడు...

రవీంద్ర : పాసుపోర్టు డేటా బేస్ ని చెక్ చేస్తే ఏదైనా క్లూ దొరికే ఛాన్స్ ఉంటుందా?

మాధవ్ : చాలా కష్టం... పాసుపోర్టు డేటా బేస్ లో బయో మెట్రిక్ సిస్టం... కంప్యూటరైజ్డ్ ప్రాసెసింగ్ ఈ మధ్య వచ్చింది... ఇది వరకు పాసుపోర్ట్స్ మాన్యువల్ గా ప్రాసెస్ చేసేవాళ్ళు... వాడు తన పాసుపోర్టు మన దేశం లో ఎక్కడ నుంచి సంపాదించాడో తెలుసుకోవడం చాలా కష్టం... వీడి ఫోటో ని దేశం లో ప్రతి పాస్ పోర్ట్ ఆఫీస్ కి పంపించాలి... వాళ్ళు తమ దగ్గరున్న ప్రతి ఫైల్ చెక్ చేసి రిపోర్ట్ పంపడానికి చాలా టైం పడుతుంది...

రవీంద్ర : వాడి బయోమెట్రిక్ డేటా ని CIA ... INTERPOL... SCOTLAND YARD... వాళ్ళ డేటాబేస్ లో వెతికిస్తే ఏదైనా తెలిసే ఛాన్స్ ఉంటుందా...

మాధవ్ : POSSIBLE... కానీ చాలా టైం పడుతుంది... ఇంటర్నేషనల్ ఏజెన్సీస్ తో డీల్ చెయ్యడం అంత ఈజీ కాదు... నాకు వాడి బయోమెట్రిక్... ఐరిస్ స్కాన్ నాకు పంపించండి... నేను ముందుగా INTERPOL డేటాబేస్ లో చెక్ చేయిస్తాను... వాళ్ళ డేటా బేస్ చాలా పెద్దది...

రవీంద్ర : వాడి దగ్గర చాలా డిటొనేటర్స్ దొరికాయి... అంటే వాళ్ళు ఎదో పెద్ద ప్లాన్ చేశారని తెలుస్తోంది... ఎలా తెలుసుకోవాలి?

మాధవ్ : పోలీస్ కస్టడీ లో ఉన్నవాడి రెసిడెన్స్ అడ్రస్ మనకి తెలుసు... ఆ అడ్రస్ ని గౌతమ్ కి ఇచ్చాను... తను ఇన్వెస్టిగేషన్ మొదలెట్టాడు... నేను డైలీ ప్రోగ్రెస్ చెక్ చేస్తాను... ఏదైనా తెలిస్తే మీకు వెంటనే చెప్తాను... వీళ్ళు మన దేశం లో ఎదో పెద్ద బాంబు బ్లాస్ట్ కి ప్లాన్ చేశారు... వాడు న్యూ ఢిల్లీ నుంచి ముంబై వెళ్తున్నాడు కదా...

రవీంద్ర : అవును... రాజధాని ఎక్సప్రెస్ లో వెళ్తూండగా పెట్టుకున్నాము...

మాధవ్ (కంప్యూటర్ లో చెక్ చేస్తూ): రాజధాని ఎక్సప్రెస్ న్యూ ఢిల్లీ లో స్టార్ట్ అయ్యి... కోట... నాగడ... రాట్లం... వడోదర... సూరత్... బోర్విలి... లో ఆగుతుంది. వీళ్ళు ఈ డిటొనేటర్స్ ని ఎక్కడ వాడడానికి తీసుకొని వెళ్తున్నారో ఎలా తెలుస్తుంది... మీరు ఈ సిటీస్ లో ఉన్న మీ IB స్టాఫ్ ని అలెర్ట్ చెయ్యండి... నేను మా వాళ్ళని కూడా అలెర్ట్ చేసి ఈ సిటీస్ లో ఏదైనా స్లీపర్ సెల్స్ ఆక్టివేట్ అయ్యాయేమో చెక్ చేస్తాను...

రవీంద్ర : నాకు ఇంకో అనుమానం కూడా కలుగుతోంది... వీడు త్వరలోనే పోలీస్ కస్టడీ నుంచి తప్పించుకునే అవకాశం కూడా లేకపోలేదు...

మాధవ్: నేను మా వాళ్ళని తీహార్ జైలు దగ్గర స్టేక్ అవుట్ చెయ్యమని చెప్తాను...

రవీంద్ర: నేను రేపు వాడిని కోర్ట్ కి తీసుకొని వెళ్లే ఏర్పాట్లు చెక్ చెయ్యాలి... నాకు కొన్ని సందేహాలు ఉన్నాయి... వాటి గురించి చాలా జాగ్రతగా ఆలోచించాలి... టైం లేదు...

PART - 20 - THE AMBUSH

రవీంద్ర తన ఆఫీస్ కి వచ్చి కూర్చొని చాలా సీరియస్ గా ఆలోచించసాగాడు... న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ లో ఇద్దరు వ్యక్తులను అరెస్ట్ చేసి కస్టడీలోకి తీసుకుని... ఒకడిని UP పోలీసులకు అప్పగించిన తరువాత చంపడానికి ప్రయత్నించారు... రెండో వాడు ఏమి అడిగినా జవాబు చెప్పడం లేదు... ఈ రెండవ వాడిని కూడా చంపడానికి... లేదా... తప్పించడానికి ప్రయత్నం చెయ్యరని నమ్మకం ఏమిటి? ముందుగా ఈ ఓంప్రకాష్ గుప్త ని క్షేమంగా కోర్ట్ లో ప్రవేశపెట్టి... వెనక్కి తీహార్ జైలు కి వచ్చేలా చూడాలి... ఒక నిర్ణయానికి వచ్చి రవీంద్ర తన ఆఫీస్ లాప్ టాప్ లో న్యూ ఢిల్లీ మ్యాప్ ని ఓపెన్ చేసాడు... తీహార్ జైలు నుంచి ఢిల్లీ కోర్టు కి ఎన్ని దారులున్నాయి చెక్ చేసాడు... ముఖ్యంగా రెండు ప్రధాన దారులు కనిపించాయి...

1. తీహార్ జైలు నుంచి బయలుదేరి జైలు రోడ్ మీదుగా నంగల్ గ్రామం దాటుకుంటూ ఢిల్లీ కంటోన్మెంట్ ద్వారా ధవుల కువా చేరుకొని అక్కడ నుండి సర్దార్ పటేల్ మార్గ్ మీదుగా డిప్లొమాటిక్ ఎనక్లేవ్ చేరుకొని అక్కడ నుంచి అక్బర్ రోడ్ మీదుగా ఇండియా గేట్ కి దగ్గరలోని ఢిల్లీ హైకోర్ట్ కి చేరుకోవడం...

2. తీహార్ జైలు నుంచి బయలుదేరి హరి నగర్ మీదుగా దీన్ దయాల్ ఉపాధ్యాయ హాస్పిటల్ దాటుకుంటూ మాయాపురి మీదుగా మహాత్మా గాంధీ మార్గం ద్వారా ధవుల కువా చేరుకొని... నేరుగా మోతీ బాగ్ దాకా ప్రయాణించి అక్కడ ఎడమ వైపు తిరిగి చాణిక్య పూరి మీదుగా తీన్ మూర్తి భవన్ చేరుకొని ... అక్కడ నుంచి అక్బర్ రోడ్ మీదుగా ఇండియా గేట్ దగ్గరున్న ఢిల్లీ హై కోర్ట్ చేరుకోవడం...

ఏ దారిలో వెళ్లినా దాదాపు 20 కిలోమీటర్లు ప్రయాణించాల్సి ఉంటుంది... ఈ రెండు దారులు ఉదయం 10 గంటల ప్రాంతంలో బాగా బిజీ గా ఉంటాయి... రవీంద్ర చాలా సేపు ఢిల్లీ మ్యాప్ ని చాలా నిశితంగా పరిశీలించి ఒక నిర్ణయానికి వచ్చి మాధవ్ కి ఫోన్ చేసి తన ప్లాన్ ని క్లియర్ గా ఎక్సప్లయిన్ చేసాడు... అది విన్న మాధవ్ వెంటనే "మా వాళ్ళని పంపిస్తాను... వాళ్ళు ఒక డ్రోన్ కెమెరా ని కూడా తీసుకొని వస్తారు... మీకు బాగా ఉపయోగపడుతుంది... " అని అన్నాడు...

రవీంద్ర తీహార్ జైలు లో తనకి బాగా పరిచయమున్న ఒక ఆఫీసర్ కి ఫోన్ కాల్ చేసి మరుసటి రోజు ఓంప్రకాష్ గుప్త ని కోర్ట్ తీసుకొనివెళ్లే ఏర్పాట్ల గురించి ఎంక్వయిరీ చేసాడు.. ఆ ఆఫీసర్ చెప్పింది చాలా జాగ్రత్త గా విని రవీంద్ర ఒక ప్లాన్ వేసాడు... ఆ ప్లాన్ ని మాధవ్ పంపిన టీమ్స్ కి వివరించాడు... ఆ ప్లాన్ విన్న తరువాత ఆ టీమ్స్ లో ఒక వ్యక్తి... "మేము ఎవరిని గాయపరచకుండా గాల్లోనే కాల్పులు జరపాలా? అది చాలా కష్టమైన పని... ఒక్కోసారి మనం ఎంత జాగ్రత్తగా ఉన్నా .... కొల్లేటరల్ డామేజ్ జరుగుతుంది..." అని అన్నాడు... దానికి బదులుగా రవీంద్ర "Be Careful... మీరంతా బాగా శిక్షణ పొందిన సైనికులు... ఎటువంటి ప్రాబ్లెమ్ రాకుండా చూసుకోవడం మీ ప్రధమ కర్తవ్యం... జాగ్రత్త గా ఉండండి..." అని అన్నాడు...

తీహార్ జైలు... లేదా తీహార్ ఆశ్రమ్... ఆసియాలోనే అతి పెద్ద జైలు కాంప్లెక్స్ .. ఈ తీహార్ జైలు ను 1957 లో ప్రారంభించారు... మొదట్లో ఈ జైలు ని పంజాబ్ స్టేట్ గవర్నమెంట్ నడిపేది... 1966 లో ఆ బాధ్యత ని National Capital Territory of Delhi బదలాయించారు... ఈ జైలు కి ముందు వైపు హరి నగర్... వెనక వైపు జనక్ పూరి ఉన్నాయి... తీహార్ జైలు కి రెండు ప్రధాన ద్వారాలు ఉన్నాయి... మొదటిది హరి నగర్ వైపుకు ఉంటుంది... రెండోది జనకపురి C4H బ్లాక్ కి దగ్గరగా ఉంటుంది... ఆ రోజు ఉదయం 9:30 నిమిషాలకి ఒక మహీంద్రా బొలెరో బ్లాక్ కలర్ SUV జనకపురి వైపున్న ద్వారం నుంచి బయటకి వచ్చింది... ఆ వెహికల్ నెంబర్ DL1A 5678... ఆ వెహికల్ లో డ్రైవర్... డ్రైవర్ పక్క సీట్లో ఒక సబ్ ఇన్స్పెక్టర్ కూర్చొని ఉన్నాడు... వాళ్ళ వెనక సీట్లో మధ్యలో ఓంప్రకాష్ గుప్త కూర్చొని ఉన్నాడు. అతనికి అటూ ఇటూ ఇద్దరు కానిస్టేబుల్ కూర్చున్నారు... వాళ్ళకి వెనకాల సీట్లో ఇద్దరు కానిస్టేబుల్స్ కూడా ఉన్నారు... అందరూ బులెట్ ప్రూఫ్ వెస్ట్ వేసుకొని వెపన్స్ పట్టుకొని చాలా అలెర్ట్ గా ఉన్నారు... ఆ SUV తీహార్ జైల్లోంచి బయటికి రాగానే దాని వెనకాల మూడు FORD ENDEAVOUR SUV లు ఫాలో అవ్వసాగాయి... ఆ మూడింటిలో జగదీష్ ఠాకూర్ పంపించిన మనుషులు కూడా బులెట్ ప్రూఫ్ వెస్ట్ వేసుకొని AK47 అస్సల్ట్ రైఫిల్స్ పట్టుకొని రెడీ గా ఉన్నారు... సరైన సమయం చూసి తమ ముందు ప్రయాణిస్తున్న బొలెరో SUV ని ఆపి అందులోంచి ఓంప్రకాష్ గుప్త / పురోహిత్ ని కిడ్నప్ చేసి తీసుకొని వెళ్ళడానికి చాలా అలర్ట్ గా ఉన్నారు... జగదీష్ ఠాకూర్ వాళ్లకి చాలా క్లియర్ ఇంస్ట్రుక్షన్స్ ఇచ్చాడు... "పురోహిత్ ఎట్టి పరిస్థితి లో కోర్ట్ కి చేరకూడదు... కోర్ట్ కి చేరితే... టీవీ చానెల్స్ ద్వారా పురోహిత్ ఫోటో ప్రపంచం మొత్తానికి తెలిసే అవకాశం ఉంది... దాని వలన మన ప్లాన్ దెబ్బ తింటుంది... సరైన అవకాశం చూసుకొని ఆ బొలెరో ని చుట్టుముట్టి... పోలీసులని చంపకుండా... గాయపరచి... పురోహిత్ ని క్షేమంగా బయటకు తీసుకొని రావాలి..."

తీహార్ జైలోంచి బొలెరో SUV బయటకి రాగానే ఒక డ్రోన్ దాదాపు 200 మీటర్స్ ఎత్తులో ఆ వాహనాన్ని ఫాలో అవ్వసాగింది... ఆ డ్రోన్ కి అమర్చిన పవర్ఫుల్ కెమెరా ద్వారా ఇమేజెస్ OP CENTER కి చేరసాగాయి... అక్కడ మాధవ్... రవీంద్ర ఆ బొలెరో SUV... దాన్ని ఫాలో అవుతున్న మూడు FORD SUV లు గమనించారు... మాధవ్ వెంటనే తాను పంపిన టీమ్స్ కి మెసేజ్ చెయ్యడమే కాకుండా ఆ మూడు FORD SUV ల ఫోటోలని కి కూడా పంపాడు... బొలెరో SUV నెమ్మదిగా ప్రయాణిస్తూ జనకపురి దాటి... లాజవంతి ఫ్లై ఓవర్ ఎక్కింది... దాని వెనకాలే మూడు ఫోర్డ్ వెహికల్స్ కూడా వెళ్తున్నాయి... బొలెరో SUV నెమ్మదిగా ఫ్లై ఓవర్ దిగి క్రిభి ప్లేస్ వైపు వెళ్తూండగా... సడన్ గా పంఖా రోడ్ లోంచి ఇంకో బొలెరో SUV వచ్చి తీహార్ జైలు బొలెరో SUV వెనకాల చేరింది... ఆ రెండో బొలెరో SUV కి కూడా DL1A5678 లైసెన్స్ ప్లేట్ ఉంది ... ఇప్పుడు ఒకే నెంబర్ ప్లేట్ కలిగిన రెండు బొలెరో వాహనాలు ఒకదాని వెనకాల ఒకటి ప్రయాణిస్తున్నాయి... మొదట్లో ఫోర్డ్ SUV లో వస్తున్నా వాళ్ళు ఈ విషయాన్ని గమనించలేదు... నెమ్మదిగా అన్ని వాహనాలు EME ఆఫీసర్స్ మెస్ దగ్గరికి రాగానే రెండు బొలెరో వాహనాలు పక్క పక్కనే ప్రయాణించసాగాయి... సరిగ్గా అదేసమయానికి ఫోర్డ్ SUV లో జైలు నుంచి బయలుదేరిన బొలెరో ఫాలో అవుతున్న వాళ్ళు గమనించారు... వాళ్లకి అర్ధం కాలేదు... తమ ముందున్న రెండు బొలెరో వాహనాల్లో జైలు నుంచి బయలుదేరిన వెహికల్ ఎదో తెలియక కన్ఫ్యూజ్ అయ్యారు... ఇదే సంగతి జగదీష్ ఠాకూర్ కి ఫోన్ చేసి చెప్పారు... ముందు జగదీష్ కి కూడా రోడ్ మీద ఏం జరుగుతోందో అర్ధంకాలేదు... సడన్ గా ఒకే లైసెన్స్ ప్లేట్ తో రెండు బొలెరో వాహానాలు రోడ్ మీదకి ఎలా వచ్చాయో తెలియలేదు... కొంచం ఆలోచించగా... జగదీష్ కి అర్ధమయ్యింది... పోలీసులు కావాలనే DECOY వెహికల్స్ ని పంపారు... "మీరు మూడు వెహికల్స్ లో వెళ్తున్నారుకదా... మీరు చెరో వెహికల్ వెనకాల వెళ్ళండి... ఎట్టి పరిస్థితి లో జైలు వాన్ మీ ద్రుష్టి నుంచి తప్పించుకోకుండా చూసుకోండి... " అని చెప్పాడు... సరిగ్గా అదే సమయానికి రెండు బొలెరో వెహికల్స్ అర్జన్ విహార్ చేరుకొని అక్కడ నుంచి లెఫ్ట్ టర్న్ తీసుకోగానే సుబ్రతో పార్క్ వైపునుంచి ఇంకో బొలెరో వాహనం కూడా వచ్చి జైలు వాన్ తో పాటు చేరింది... ఇప్పుడు ఫోర్డ్ SUV ల ముందు ఒకే లైసెన్స్ ప్లేట్ DL1A5678 తో మూడు బొలెరో వెహికల్స్ కనిపించాయి... ఇప్పుడు జగదీష్ పంపిన వాళ్ళు పూర్తిగా కన్ఫ్యూజ్ అయ్యారు... వాళ్ళ ముందున్న మూడు బొలెరో వాహనాలలో దేన్నీ ఆపాలో అర్ధం కాలేదు...

సడన్ ఒక బొలెరో వాహనం వేగాన్ని పెంచి నేరుగా సర్దార్ పటేల్ రోడ్ మీదున్న ఫ్లై ఓవర్ ఎక్కింది... అదే సమయానికి మిగిలిన రెండు బొలెరో వాహనాలు లెఫ్ట్ టర్న్ తీసుకొని ధవళ కువా దగ్గరున్న ఇంకో ఫ్లై ఓవర్ ఎక్కి ఇన్నర్ రింగ్ రోడ్(మహాత్మా గాంధీ) రోడ్ వైపు వెళ్లాయి... జగదీష్ పంపిన మూడు ఫోర్డ్ SUV లో ఒకటి సర్దార్ పటేల్ మార్గ్ లో వెళ్తున్న బొలెరో వెనకాల చేరింది... మిగిలిన రెండు ఫోర్డ్ SUV లు ఇన్నర్ రింగ్ రోడ్ వైపు వెళ్లిన రెండు బొలెరో వాహనాల్ని ఫాలో అవ్వసాగాయి... ఇన్నర్ రింగ్ రోడ్ మీద ట్రాఫిక్ ఎక్కుగా ఉన్నా... వెహికల్స్ స్పీడ్ గానే వెళ్తున్నాయి... రెండు బొలెరో వెహికల్స్ మోతీ బాగ్ ట్రాఫిక్ సిగ్నల్ దగ్గర కి చేరగానే ఒక బొలెరో వాహనం సడన్ గా లెఫ్ట్ టర్న్ తీసుకొని చాణక్య పూరి వైపు దూసుకెళ్లింది... ఇది గమనించి ఒక ఫోర్డ్ SUV దాని వెనకాలే వెళ్ళింది... మూడో ఫోర్డ్ SUV ఇప్పుడు మోతీ బాగ్ ట్రాఫిక్ సిగ్నల్ దగ్గర ఆగిన మూడో బొలెరో వాహనం వెనకాల ఉంది... అప్పుడే ఎవరూ ఊహించని సంఘటనలు జరిగాయి...

ముందుగా సర్దార్ పటేల్ మార్గ్ లో ప్రయాణిస్తున్న బొలెరో వాహనం మాల్చా మార్గ్ చేరుకోగానే... కుడి వైపు నుంచి నుంచి ఒక పోలీస్ వాన్ వచ్చి ఆ బొలెరో వాహనం వెనకాలే వస్తున్న ఫోర్డ్ SUV కి అడ్డం గా ఆగింది... దీంతో గత్యంతరం లేక ఫోర్డ్ SUV రోడ్ మధ్యలో ఆగిపోయింది... ఇది గమనించిన బొలెరో వాహనం స్పీడ్ పెంచి నేరుగా "దండి మార్చ్" స్టాట్యూ దగ్గర రైట్ టర్న్ తీసుకొని మదర్ థెరెసా క్రెసెంట్ రోడ్ లోకి ప్రవేశించి ఎక్కడా ఆగకుండా నేరుగా నెహ్రూ ప్లానిటోరియం... ఇందిరా గాంధీ మెమోరియల్ దాటుకుంటూ అక్బర్ రోడ్ లోకి ప్రవేశించి ఇండియా గేట్ వైపు ప్రయాణించసాగింది...

మోతీ బాగ్ నుంచి లెఫ్ట్ కి తిరిగి చాణక్య పూరి వైపు వెళ్లిన బొలెరో వాహనం శాంతి పథ్ మీదకి వచ్చి జపాన్ ఎంబసీ... పాకిస్తాన్ ఎంబసీ దాటి అమెరికన్ ఎంబసీ ట్రాఫిక్ ఐలాండ్ దగ్గరికి రాగానే రెండో ఫోర్డ్ SUV ని ఇంకో ఢిల్లీ పోలీస్ టీం ఆపేసింది... రెండో బొలెరో మాత్రం ఆగకుండా పంచశీల్ మార్గంలోకి దూసుకొని వెళ్ళి జనపథ్ మీదుగా ఇండియా గేట్ చేరుకుంది... మూడో బొలెరో... మోతీ బాగ్ దగ్గర ట్రాఫిక్ సిగ్నల్ గ్రీన్ లైట్ రాగానే సడన్ గా రైట్ కి టర్న్ తీసుకొని రావు తులారం రోడ్ లోకి ప్రవేశించింది... గతి లేక దాని వెనకాలే మూడో ఫోర్డ్ SUV కూడా వెళ్ళింది... ఈ విషయాన్ని వాళ్ళు జగదీష్ ఠాకూర్ కి ఫోన్ చేసి చెప్పారు... జగదీష్ కి మతి పోయింది... తాను వేసిన ప్లాన్ పోలీసులకు ఎలా తెలిసింది అర్థం కాలేదు... మూడో బొలెరో వెస్ట్ ఎండ్ చేరుకొని లెఫ్ట్ టర్న్ తీసుకొని ఔటర్ రింగ్ రోడ్ మీదకి రాగానే మూడవ ఢిల్లీ పోలీస్ టీం మూడో ఫోర్డ్ SUV ని ఆపేసారు... దాంతో పాటు మూడో బొలెరో కూడా ఆగిపోయింది...

ఇండియా గేట్ చేరుకున్న రెండు బొలెరో వాహనాలు ఎక్కడా ఆగకుండా నేరుగా పాటియాలా హౌస్ లోని ఢిల్లీ కోర్టు కాంప్లెక్స్ కి చేరుకున్నాయి... ఎటువంటి సంఘటన జరగకుండా ఓంప్రకాష్ గుప్త / పురోహిత్ ని జైలు అధికారులు కోర్ట్ లో ప్రవేశపెట్టారు... అప్పుడు సమయం సరిగ్గా 11:00 గంటలు అయ్యింది... కోర్ట్ లోపల... జడ్జి అనుమతించగా పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ పురోహిత్ ని కోర్ట్ కి పరిచయం చేసి... ఎటువంటి సందర్భం లో అరెస్ట్ అయ్యాడో తెలిపాడు...

జడ్జి : ఈ ఆక్క్యూజ్డ్ తరుఫున డిఫెన్సె లాయర్ ఎవరు?

పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ : తెలీదు యువర్ ఆనర్... అక్క్యూజ్డ్ బాగా HOSTILE గా ఉన్నాడు... పోలీసులు అడిగే ప్రశ్నలకి జవాబులు ఇవ్వడం లేదు.

జడ్జి : డిఫెన్స్ లాయర్ లేకుండా కేసు ఎలా వాదిస్తారు?

పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ : ఎవరూ లేకపోతే... చివరికి ఆనరబుల్ కోర్ట్ ఎవరో ఒకరిని అప్పోయింట్ చేస్తారని ఆశిస్తాను... ఇది చాలా చిత్రమైన కేసు... అక్క్యూజ్డ్ దగ్గర ఎటువంటి ఐడెంటిఫికేషన్ పేపర్స్ లేవు... పోలీసులకి దొరికిన ఆధార్ కార్డు ఈ వ్యక్తికి సంభందించింది కాదు... ఈ వ్యక్తి ఫింగర్ ప్రింట్స్... ఐరిస్ స్కాన్... మన గవర్నమెంట్ దగ్గరున్న ఏ డేటాబేస్ లోనూ మాచింగ్ దొరకడం లేదు. అక్క్యూజ్డ్ నోరు తెరచి పోలీసులకి సహకరించనంతకాలం రిమాండ్ లోనే ఉంచడానికి కోర్ట్ వారి పర్మిషన్ కోరుతున్నాము...

జడ్జి (పురోహిత్ తో): మీరు పోలీసులకి ఎందుకు సహకరించడం లేదు?

పురోహిత్ ఏమి మాట్లాడకుండా సైలెంట్ గా జడ్జి వైపు చూడసాగాడు...

జడ్జి : మీరు సహకరించక పోతే కోర్ట్ మీకు ఒక డిఫెన్స్ లాయర్ ని ఏర్పాటు చేస్తుంది... ముందుగా ఈ కేసు ని TADA కోర్ట్ లో విచారించమని ఆదేశిస్తునాను...

సరిగ్గా అదే సమయంలో కోర్టు బయట ఒక పెద్ద సౌండ్ వినిపించింది... ఎదో పెద్ద బాంబు పేలిన శబ్దం... ఆ శబ్దం వినపడగానే కోర్ట్ రూమ్ లో పోలీసులు అలెర్ట్ అయి కోర్టు రూమ్ తలుపులు లోపలనుంచి మూసి గడియలు పెట్టారు... అదే సమయానికి బయట పెద్ద ఎత్తున ఆటోమేటిక్ రైఫిల్స్ ఒకదాని తర్వాత ఒకటి పేలడం వినిపించింది... కోర్టు కాంప్లెక్స్ లో జనాలు అటూ ఇటూ ప్రాణ భయంతో పరిగెత్తడం వినిపించింది... కోర్టు రూం లోపల పోలీసులు పురోహిత్ చుట్టూ రక్షణ వలయం లాగా ఏర్పడ్డారు... జడ్జి ప్రాణ భయంతో డెస్క్ కింద దాక్కున్నాడు... అదే సమయానికి కోర్టు రూం తలుపు దగ్గర దాదాపు అరడజను స్మోక్ బాంబులు ఒకదాని తర్వాత ఒకటి పేలాయి... కోర్టు రూమంతా పొగతో నిండిపోయింది... అందరూ ఊపిరి ఆడక దగ్గసాగారు... పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ కి భయంతో బీపీ పెరిగింది... ఆయన నేలమీద కూలిపోయాడు... బయట కోర్టు కాంప్లెక్స్ లో విపరీతమైన తుపాకీ కాల్పులు... ఇంకో మూడు బాంబులు పేలిన శబ్దాలతో నిండిపోయింది... ఒక 5 నిమిషాల తరువాత కోర్ట్ కాంప్లెక్స్ అంతా నిశ్శబ్దం తో నిండిపోయింది... కొంచెం సేపు తరువాత బయటనుంచి కోర్టు రూమ్ తలుపులు తట్టిన శబ్దం వినిపించింది... భయంతో ఎవరూ ఆ కోర్టు రూం తలుపులు లోపలనుంచి ఓపెన్ చెయ్యలేదు... ఒక రెండు నిమిషాల తరువాత బయట నుంచి "ఢిల్లీ పోలీస్... తలుపులు తెరవండి... ఆగంతకులు పారిపోయారు" అని మాటలు వినిపించాయి... అప్పుడు కోర్టు లోపల అందరికీ రక్షణగాఉన్న పోలీసులు డోర్స్ ఓపెన్ చేశారు... బయట ఢిల్లీ పోలీసులు... "ఇప్పుడు అంత కంట్రోల్ లోకి వచ్చింది... భయపడాల్సిన పనిలేదు" అని చెప్పారు... జడ్జి వెంటనే కోర్ట్ ని వాయిదావేసి... ఢిల్లీ పోలీసులతో "ఈ అక్క్యూజ్డ్ ని తీసుకొని ఒక గంట తరువాత నా ఛాంబర్ కి రండి... అక్కడ విచారణ కొనసాగిస్తాను... పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ గారిని జాగ్రత్తగా చూసుకోండి... డాక్టర్ ని పిలిపించండి..."

డాక్టర్ వచ్చి పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ కి బీపీ చెక్ చేసి టాబ్లెట్ ఇచ్చి పడుకోపెట్టాడు... ఒక గంట రెస్ట్ తీసుకున్నాక ఆయన కోలుకున్నాడు... ఆ తర్వాత జడ్జి గారి ఛాంబర్ లో విచారణ కొనసాగింది...

జడ్జి (పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ తో): మీరు వాదించడానికి ఓపిక లేకపోతే విచారణ వాయిదా వేస్తాను...

పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ : లేదు యువర్ ఆనర్... ఇది చాలా ఇంపార్టెంట్ కేసు... మీరే చూసారుగా... ఇందాక కోర్ట్ కాంప్లెక్స్ లో బాంబుల దాడి... కాల్పులు... నా అనుమానం ఇదంతా ఈ అక్క్యూజ్డ్ కోసమే జరిగింది... ఈ వ్యక్తి చాలా డేంజర్... కాబట్టి... ఈ అక్క్యూజ్డ్ పోలీసులకి సహకరించేంతవరకు రిమాండ్ లోనే ఉండేలా ఏర్పాట్లు చెయ్యాలని నా మనవి...

జడ్జి : ఇండెఫినిట్ గా రిమాండ్ లో ఉంచడం కుదరదు... ప్రస్తుతం ఈ అక్క్యూజ్డ్ కి 14 రోజుల రిమాండ్ విధిస్తున్నాను... ఈ లోపల అక్క్యూజ్డ్ పోలీసులకి సహకరించి డిఫెన్స్ లాయర్ ని ఏర్పాటు చేసుకోవాలి... లేదంటే TADA కోర్ట్ ఒక డిఫెన్స్ లాయర్ ని ఏర్పాటు చేస్తుంది...

జడ్జి ఈ విధంగా చెప్పగానే... ఢిల్లీ పోలీసులు వెంటనే పురోహిత్ ని టైట్ సెక్యూరిటీ తో తీహార్ జైలు తరలించి... MAXIMUM SECURITY వింగ్ లోని SOLITARY CONFINEMENT లో పెట్టి లాక్ చేశారు...

కోర్ట్ కాంప్లెక్స్ అంతా యుద్ధ వాతావరణాన్ని తలపిస్తోంది... ఢిల్లీ లోని ప్రతి కానిస్టేబుల్ నుంచి DGP దాకా అందరూ పాటియాలా కోర్ట్ కాంప్లెక్స్ దగ్గరున్నారు... వాళ్ళతో పాటు CRPF... CISF దళాలు కూడా వున్నయి... ఇవి చాలవన్నట్లు ఢిల్లీ కంటోన్మెంట్ నుంచి ఆర్మీ కూడా వచ్చింది... కోర్ట్ కాంప్లెక్స్ అంతా నిర్మానుష్యంగా ఉంది... ఎక్కడ చూసినా ఆటోమేటిక్ రిఫైల్ బుల్లెట్స్... వాటి షెల్స్... కోర్ట్ హౌస్ గోడలకి... సీలింగ్ మీద కూడా బుల్లెట్స్ తగిలిన ఆనవాళ్లు కనిపించాయి... మీడియా హౌస్ కి చెందిన OB వాన్స్ ని వదిలేసి మీడియా మిత్రులు పారిపోయారు... వారికి చెందిన మైక్... కెమెరాలు చిందరవందరగా నేల మీద పడి ఉన్నాయి ... రెండు కార్లు బాంబు దాడిలో కాలిపోయాయి... ప్రతి రోజూ కోర్ట్ కాంప్లెక్స్ చాలా బిజీ గా ఉంటుంది... టైపు రైటర్ చప్పుళ్ళు... జనాల అరుపులు... కేకలు... టీ షాప్స్ దగ్గర హడావిడి... ఫోటో కాపీ షాప్ దగ్గర రద్దీ... కొంత మంది ఆనందంగా... కొంతమంది విచారంగా... శోకసముద్రంలో మునిగిపోయి కనిపించేవారు... కానీ... ఆ రోజు ఆ ప్రాంతమంతా చాలా నిశ్శబ్దంగా ఉంది... అక్కడ గుమికూడిన ప్రతి పోలీస్ మదిలో ఆలోచనలు ఒకేరకంగా ఉన్నాయి...

1. ఎటాక్ చేసింది ఎవరు? ఎంతమంది వచ్చారు? ఎటాక్ తరువాత ఎవరికి తెలియకుండా ఎలా మాయమయ్యారు?

2. ఎవరిని చంపడానికి లేదా తప్పించడానికి వచ్చారు?

3. వాళ్ళ కాల్పులలో ఎవరూ గాయపడలేదు... ఒకరిద్దరుకి స్పృహతప్పి పడిపోయారు... ప్రాణ నష్టం కలగలేదు... ఇది టెర్రరిస్ట్ ఎటాక్ లాగా లేదు...

4. ఏ ఒక్క మీడియా హౌస్ కూడా ఈ ఆగంతకుల కదలికలు రికార్డు చెయ్యలేదు... మొదటి బాంబు పేలిన వెంటనే అందరూ పారిపోయారు...

5. కోర్ట్ కాంప్లెక్స్ అంతా సీసీటీవీ కెమెరాలు ఉన్నాయి... ఆ రోజు అవి అన్ని సరిగ్గానే పని చేస్తున్నాయి... అయితే... వాటి నుంచి వచ్చిన ఫీడ్ మాత్రం సర్వర్ కి చేరలేదు... ఆ ఆగంతకులు ఎవరో ముందుగానే సీసీటీవీ ఫీడ్ సర్వర్ కి అందకుండా కనెక్షన్ పీకేశారు...

6. EYE WITNESS ఇచ్చిన వివరాలు అంత క్లియర్ గా లేవు... కోర్ట్ కాంప్లెక్స్ లో కి ఆగంతకులు ప్రవేశించి బాంబులు... తుపాకులతో అల్లకల్లోలం సృష్టించి పారిపోయారు... ఇదంతా ఒక 10 నిమిషాల లోపలే జరిగిపోయింది... ఆ ఆగంతకులు పురోహిత్ ని విచారిస్తున్న కోర్ట్ మీద మాత్రమే ఎటాక్ చేసి పారిపోయారు... అంటే... వాళ్ళు వచ్చింది ఓంప్రకాష్ గుప్త / పురోహిత్ కోసమా? అంతా అయోమయంగా ఉంది...

అదే రోజు ఈవెనింగ్ ఢిల్లీ పోలీసులు ప్రెస్ కాన్ఫరెన్స్ పెట్టి... "రెండు రోజుల క్రితం న్యూ ఢిల్లీ రైల్వేస్టేషన్ లో అనుమానాస్పదంగా కనిపించిన ఇద్దరు వ్యక్తులని ఢిల్లీ పోలీసులు కస్టడీ లోకి తీసుకొని విచారించగా మాకు వాళ్ళ దగ్గర నుంచి బాంబు తయారుచేయడానికి అవసరమైన డిటొనేటర్స్ దొరికాయి... వారిలో ఒకడు పాత నేరస్తుడిగా గుర్తించి వాడిని UP పోలీసులకి హ్యాండ్ ఓవర్ చేసాము... రెండో వ్యక్తిని మేము ఈ రోజు కోర్ట్ లో ప్రవేశ పెట్టినప్పుడు ఎవరో గుర్తు తెలియని దుండగులు కోర్ట్ హాల్ మీద దాడి చేశారు... ఈ దాడిలో ఎవరూ గాయపడలేదు... మరణించలేదు... పోలీసులు ఎంక్వయిరీ చేస్తున్నారు..."

ఈ వార్త టెలికాస్ట్ అవ్వగానే ఇండియా మరియు... విదేశాల్లో కొన్ని సంఘటనలు చోటు చేసుకున్నాయి...

మొదటి సంఘటన -- UP లోని ఒక మారుమూల గ్రామం లోని ఫార్మ్ హౌస్ లో కూర్చొని టీవీ లో వస్తున్న న్యూస్ చూసిన పాజి... సర్దార్... వొణికిపోయారు... ఇద్దరికీ చెమటలు పట్టాయి... ఇప్పుడు వాళ్ళు ఎవరికీ ఫోన్ చేసి ఏమి జరిగిందో తెలుసోలేని పరిస్థితి... పాజి ముందుగా తేరుకొని తన పక్కనే కూర్చున్న సర్దార్ తో "ఇక పురోహిత్ ని తీహార్ జైలు నుంచి తప్పించడం ఎవరివల్లా కాదు... ఇప్పుడు ఢిల్లీ లో మన "పెద్ద మనిషి" ఏం చేస్తాడో చూడాలి" అని అన్నాడు... సర్దార్ మౌనంగా తలుపుతూ "కోర్ట్ లో ఎటాక్ చేసింది ఎవరు?" అని అడిగాడు... దానికి బదులుగా పాజి తెలియదన్నట్లు తల అడ్డంగా ఊపాడు... అదే సమయానికి... సొంత గ్రామం పారిపోయిన టేక్ సింగ్ ఈ వార్త చూడగానే వెంటనే ఆ ఊరి నుంచి బయలుదేరి బీహార్ లో తన ఫ్రెండ్ దగ్గరికి వెళ్ళిపోయాడు...

రెండో సంఘటన -- ఢిల్లీ కోర్ట్ లో కాల్పులు జరిగిన సమయంలో నవీన్ బత్రా ప్రయాగరాజ్ హై కోర్ట్ లో జడ్జి ముందు నుంచొని... కేవల్ శర్మ ట్రాన్సిట్ రిమాండ్ లోంచి పారిపోయాడని... వాడిని వెతికి పట్టుకునే పనిలో ఉన్నామని... ఒక వారం రోజులు గడువు ఇవ్వమని ప్రాధేయపడుతున్నాడు... నవీన్ చెప్తున్నది వింటున్న జడ్జి కి ఒక ఫోన్ కాల్ వచ్చింది... ఢిల్లీ కోర్ట్ లో బాంబు దాడి గురించి తెలిసింది... ఈ వార్త వినగానే ప్రయాగరాజ్ హైకోర్టు జడ్జి కోర్ట్ కాంప్లెక్స్ మొత్తాన్ని మూసెయ్యాలి ఆర్డర్ వేస్తూ నవీన్ బత్రా తో "నీకు వారం రోజుల టైం ఇస్తున్న... కేవల్ శర్మని తీసుకొని రా" అని అన్నాడు...

మూడవ సంఘటన --- ఢిల్లీ గోల్ఫ్ క్లబ్... షూట్ అవుట్ జరిగిన ఢిల్లీ కోర్ట్ కాంప్లెక్స్ కి దగ్గరలోనే ఉంది... జగదీష్ ఠాకూర్ భయపడుతూ... చెమటలు కక్కుతూ ప్రవేశించాడు... కొంచం దూరం లో "పెద్ద మనిషి" కూర్చొని ఉన్నాడు... ఆయన చుట్టూ NSG టీం జాగ్రత్తగా కాపలాకాస్తోంది... జగదీష్ ఆయన దగ్గరికి వెళ్లి మౌనంగా నుంచున్నాడు... ఒక రెండు నిమిషాల తరువాత "పెద్ద మనిషి" అతనిని కూర్చోమని తన పక్కనేవున్న కుర్చీని చూపించాడు... ఒక అయిదు నిమిషాలు ఇద్దరూ మౌనంగా ఒకరి మొహం ఇంకొకరు చూసుకున్నారు... చివరికి...

పెద్ద మనిషి: మనం పురోహిత్ ని కిడ్నప్ చెయ్యబోతున్న విషయం ఢిల్లీ పోలీస్ కి ఎలా తెలిసింది?

జగదీష్: వాళ్లకి మనం పురోహిత్ ని కిడ్నప్ చేస్తున్న విషయం తెలీదు... ఇవ్వాళ ఉదయం పోలీస్ కంట్రోల్ రూమ్ కి ఒక ఫోన్ కాల్ వచ్చింది... నేను పంపించిన ఫోర్డ్ SUVs లో ఎవరో వెపన్స్ పట్టుకొని తిరుగుతున్నారు... వాళ్ళని పట్టుకోమని నేను పంపిన SUVs లైసెన్స్ ప్లేట్ డీటెయిల్స్ ని ట్రాఫిక్ పోలీసులకి డీటెయిల్స్ ఇవ్వడం జరిగింది... ఆ SUVs ఏ ఏ రూట్ లో ప్రయాణిస్తున్నాయో కూడా పోలీస్ కంట్రోల్ రూమ్ కి తెలిసింది... వాళ్ళు వెంటనే ఢిల్లీ లో వివిధ పోలీస్ చెక్ పోస్ట్ లకి ఈ మెసేజ్ పంపారు... నేను పంపించిన మనుషులు అందరూ పోలీసులకి దొరికిపోయారు...

పెద్ద మనిషి : మీ వాళ్ళు కోర్ట్ కాంప్లెక్స్ లో కూడా ఫెయిల్ అయ్యారు...

జగదీష్(కంగారు పడుతూ): కోర్ట్ కాంప్లెక్స్ లో షూట్ చేసింది నా మనుషులు కాదు... వాళ్ళని మీరు పంపారనుకున్నాను...

పెద్ద మనిషి (ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ): వాళ్లకి నాకు సంభంధం లేదు... నేను ఎవరిని పంపలేదు... నేనింకా వాళ్ళు నీ మనుషులనుకున్నాను...

జగదీష్(వణికిపోతూ... దాదాపు ఏడుస్తూ): కాదండి... నేను మా వాళ్ళని రోడ్ మీద అనువు చూసుకొని పురోహిత్ ని కిడ్నప్ చెయ్యమని పంపాను...

పెద్ద మనిషి (అయోమయంగా చూస్తూ): కోర్ట్ లో షూట్ చేసింది ఎవరు? మనకి తెలియకుండా వేరే ఎవరైనా పురోహిత్ ని కిడ్నప్ చెయ్యడానికి ట్రై చేశారా?

జగదీష్: నిజంగా నాకు ఏమి తెలియదండి... దుబాయ్ నుంచి ఇంకా ఫోన్ కాల్ రాలేదు... వాళ్లకి ఏం చెప్పాలో తెలియడం లేదు... మన ప్లాన్ కి పెట్టిన డెడ్ లైన్ మిస్ అయ్యేట్లు ఉంది...

పెద్ద మనిషి: ఎట్టి పరిస్థితిలో డెడ్ లైన్ మిస్ కాకూడదు... పురోహిత్ బయటకి రావాలి... ఎలా? ఇంకో పెద్ద తలకాయ నొప్పి వచ్చింది... పురోహిత్ ని కోర్ట్ లో ప్రొడ్యూస్ చెయ్యడంతో 14 రోజుల రిమాండ్ విధించి కేసు ని TADA కోర్ట్ కి ట్రాన్స్ఫర్ చేశారు... ఇప్పుడు పురోహిత్ కి ఒక డిఫెన్స్ లాయర్ ని వెతకాలి... ఢిల్లీ పోలీస్ కి పురోహిత్ గురించి ఏమి తెలియదు... వాడు నోరు విప్పడం లేదు... ఇప్పుడు వాడికి లాయర్ ఏర్పాటు చేస్తే... కోర్ట్ లో వాడి డీటెయిల్స్ చెప్పాల్సి వస్తుంది... పురోహిత్ తరఫున వాదించడానికి ఎవరూ ముందుకు రాకపోతే కోర్ట్ ఒక లాయర్ ని అప్పాయింట్ చేస్తుంది... ఆ లాయర్ సరిగ్గా వాదించకపోతే పురోహిత్ శాశ్వతంగా జైలు లో మగ్గిపోతాడు... మనకి చాలా చెడ్డ పేరు వస్తుంది... దుబాయ్ లో పరువు పోతుంది... మన మీద నమ్మకం పోతుంది... ఈ 14 రోజుల లోపల పురోహిత్ ఎలాగైనా బయటకు రావాలి... నువ్వు దుబాయ్ కి ఫోన్ చేసి ఈ విషయాన్ని నేను పర్సనల్ గా హ్యాండిల్ చేస్తున్నానని చెప్పు...

జగదీష్ పెద్ద మనిషి కి దణ్ణం పెట్టి భయం తో వొణికిపోతూ ఢిల్లీ గోల్ఫ్ క్లబ్ నుంచి బయలుదేరాడు... ఢిల్లీ లో జరిగిన విషయాలు దుబాయ్ ఫ్రెండ్స్ కి ఎలా చెప్పాలో రిహార్సల్ వేసుకోసాగాడు...

నాలుగవ సంఘటన --- దుబాయ్ మారియట్ హోటల్... రూమ్ నెంబర్ 2105... నలుగురు వ్యక్తులు సైలెంట్ గా కూర్చొని బీర్ తాగుతూ తమ ముందున్న టీవీ లో టెలికాస్ట్ అవుతున్న న్యూస్ చూస్తున్నారు... టీవీ లో ఢిల్లీ కోర్ట్ లో జరిగిన షూట్ గురించి చెప్తున్నారు... ఆ నలుగురికి మైండ్ మొద్దుబారిపోయింది... దెబ్బ మీద దెబ్బ... పని ముందుకు సాగడం లేదు... రోజు రోజుకి కాంప్లికేషన్స్ పెరిగిపోతున్నాయి... ఇలా ఆలోచిస్తుండగా జగదీష్ నుంచి ఫోన్ కాల్ వచ్చింది... ఆ నలుగురిలో ఒకడు మొబైల్ ఫోన్ స్పీకర్ ఆన్ చేసి సెంటర్ టేబుల్ మీద పెట్టాడు...

ఒక వ్యక్తి : ఇదేమిటీ జగదీష్? ఢిల్లీ లో ఏమి జరుగుతోంది? పురోహిత్ పూర్తిగా ఇరుక్కుపోయాడు...

జగదీష్: కంగారు పడకండి... మా సర్ అన్ని విషయాలు దగ్గరుండి చూసుకుంటున్నారు... ఇది చిన్న ప్రాబ్లెమ్ మాత్రమే... త్వరలోనే పురోహిత్ ని తీహార్ జైలు నుంచి బయటకు వచ్చేలా చేస్తారు...

రెండో వ్యక్తి: ఢిల్లీ కోర్ట్ కాంప్లెక్స్ లో షూట్ అవుట్ చేసింది ఎవరు?

జగదీష్: ఆ షూట్ అవుట్ మేము చేయించలేదు... ఎంక్వయిరీ చేస్తున్నాము... పురోహిత్ కి ఇండియా లో ఎవరైనా శత్రువులు ఉన్నారా?

మొదటి వ్యక్తి: పురోహిత్ కి ప్రపంచం లో చాలా దేశాల్లో THREAT ఉంది.. అతను చాలా కాలంగా అండర్ గ్రౌండ్ లో ఉన్నాడు... ఇప్పుడు ఢిల్లీ పోలీస్ ఇచ్చిన ప్రెస్ కాన్ఫరెన్స్ వల్ల పురోహిత్ ఎక్కడున్నది ప్రపంచానికి తెలిసిపోయింది... ఇప్పుడు పురోహిత్ ని కాపాడడం మీ బాధ్యత...

జగదీష్: మీరేమి ఖంగారు పడకండి... మేము త్వరలోనే పురోహిత్ ని బయటికి తెస్తాము...

మూడో వ్యక్తి: పురోహిత్ మా మనిషి... మీకు మీ పని పూర్తి చెయ్యడానికి పంపించాము... మీరు అతడిని జాగ్రత్తగా మాకు అప్పగించాలి... లేదంటే చాలా పెద్ద ప్రాబ్లెమ్ అవుతుంది...

జగదీష్(ఖంగారుపడుతూ): అంత దూరం రానివ్వము... ఈ పని కావడం మాకు కూడా చాలా అవసరం...

మూడో వ్యక్తి: ఫోన్ లో ఎక్కువసేపు మాట్లాడడం మాకు రిస్క్... ఇకనుంచి నువ్వు మమ్మల్ని కాంటాక్ట్ చెయ్యొద్దు... అవసరం ఉంటే మేమె నీకు ఫోన్ చేస్తాము...

అయిదవ సంఘటన -- దుబాయ్... మారియట్ హోటల్ రూమ్ 1125... అప్పటిదాకా రూమ్ నెంబర్ 2105 లో జరిగిన ఫోన్ సంభాషణని టాప్ చేసి వింటూ నోట్స్ రాసుకుంటున్న ఇద్దరు వ్యక్తులు వాళ్ళు విన్నది నమ్మలేకపోయారు... వాళ్లలో ఒకడు రెండో వాడితో "పురోహిత్ ఢిల్లీ లో ఉన్నాడంటే... త్వరలోనే ఇండియా లో ఎదో పెద్ద ప్రమాదం జరగబోతోంది... ఈ విషయాన్ని మనం వెంటనే TEL AVIV కి ఇంఫార్మ్ చెయ్యాలి...ఇంకో నలుగురు ఫీల్డ్ ఆపరేటివ్స్ ని ఇక్కడికి పంపమని చెప్పు... మనం ఇకనుంచి ఈ నలుగురిని చాలా జాగ్రత్తగా షాడో చెయ్యాలి..." అని అన్నాడు...

ఆరవ సంఘటన -- న్యూ ఢిల్లీ... OP సెంటర్...

మాధవ్: ఈ రోజు మనవాళ్ళు పని చాలా బాగా పూర్తి చేశారు... కానీ... ఒక ప్రాబ్లెమ్

రవీంద్ర: ఏమిటది...

మాధవ్: వాళ్ళని స్మోక్ బాంబ్స్ మాటమే వాడమని చెప్పాను... వాళ్ళు పనిలోపని గా హ్యాండ్ గ్రనేడ్స్ ని కూడా వాడారు...

రవీంద్ర: ఎక్కడా ప్రాణ నష్టం జరగలేదు... రెండు కార్స్ నాశనమయ్యాయి... కోర్ట్ రూమ్ గోడలనిండా బుల్లెట్స్ తో నింపేశారు... బానే టెర్రర్ క్రియేట్ చేశారు...

మాధవ్: చాలా ఎఫిసియెంట్ గా పారిపోయారు... ఆ ఓంప్రకాష్ గుప్త సేఫ్ గా తీహార్ జైలు కి చేరాడు... నెక్స్ట్ స్టెప్ ఏమిటీ?

రవీంద్ర: ప్రస్తుతం AIIMS నుంచి డాక్టర్స్ టీం ఒకటి తీహార్ కి వెళ్తోంది... వాళ్ళు ఈ ఓంప్రకాష్ గుప్త ని పూర్తి గా చెక్ చేస్తారు... బ్లడ్ సాంపిల్స్... DNA సాంపిల్స్ తీసుకొని ఎనాలిసిస్ కి పంపిస్తారు... రిపోర్ట్స్ రాగానే మనం వాటిని INTERPOL... SCOTLAND YARD... CIA... FBI కి పంపించి వాళ్ళ డేటాబేస్ లో ఓంప్రకాష్ గుప్త కి మ్యాచ్ ఏదైనా దొరుకుతుందేమో ట్రై చెయ్యాలి...

మాధవ్: ఆ సాంపిల్స్ ని మనం విశ్వామిత్ర కి కూడా పంపాలి... MOSSAD డేటాబేస్ లో ఏదైనా దొరుకుతుందేమో కనుక్కోవాలి...

రవీంద్ర: గుడ్ ఐడియా... ఈ ఓంప్రకాష్ గుప్త ఇంటర్నేషనల్ టెర్రరిస్ట్ అని నా డౌట్... ఎందుకైనా మంచిది ఈ ఓంప్రకాష్ గుప్త వొళ్ళంతా ప్రతి అంగుళం స్కాన్ చేసి ఏదైనా క్లూ దొరుకుతుందేమో చూడాలి...

మాధవ్: ముంబై లో నాకు తెలిసిన ఒక ప్లాస్టిక్ సర్జన్ ఉన్నాడు... ఆయనని పిలిపిస్తాను... ఆయన ఎవరినైనా పరీక్షిస్తే చాలు... చిన్న చిన్న డిఫరెన్సెస్ కూడా యిట్టె పట్టేస్తాడు...

సరిగ్గా అదే సమయానికి మాధవ్ మొబైల్ ఫోన్ కి ఒక కాల్ వచ్చింది...

మాధవ్: YES GAUTAM... TELL ME... ANY PROGRESS ?

గౌతమ్: YES... I GOT A HIT... I NEED TO DISCUSS WITH YOU IN PERSON...

మాధవ్: వెంటనే రా... రవీంద్ర కూడా ఇక్కడే ఉన్నారు...

PART - 21 - THE DISCOVERY

న్యూ ఢిల్లీ... OP CENTER... బేస్మెంట్ ఆఫీస్ లో మాధవ్... రవీంద్ర... గౌతమ్ కూర్చొని ఉన్నారు... గౌతమ్ చెప్పడం మొదలుపెట్టాడు...

గౌతమ్ : మనం కరాచీ ఫోల్డర్ నుంచి కాపీ చేసి తీసుకొచ్చిన డీటెయిల్స్ తో ఓంప్రకాష్ గుప్త నివాసముంటున్న ఇంటి అడ్రస్ ని GLOBAL GEO POSITION సాఫ్ట్ వేర్ ని వాడి ఏదైనా మ్యాచ్ దొరుకుతుందేమో ట్రై చేసాను... మ్యాచ్ దొరికింది... కానీ... ఆ ఓంప్రకాష్ గుప్త ఉంటున్న ఇంటి అడ్రస్ కి కొంచం పక్కన ఉన్న ఇంటిని చూపిస్తోంది... పైగా... కరాచీ ఫోల్డర్ ప్రకారం ఈ అడ్రస్ లో ఎవరో "పురోహిత్" అనే వ్యక్తి ఉండాలి... ఒకవేళ ఈ ఓంప్రకాష్ గుప్త కి "పురోహిత్" అనే ఇంకో పేరు కూడా ఉన్నదని నా అనుమానం...

రవీంద్ర(కొంచం ఆశ్చర్యంగా): THE KARACHI FOLDER... దీని గురించి నేను చాలా విన్నాను... ఈ ఫోల్డర్ లోని డీటెయిల్స్ ని ఇండియా తీసుకొచ్చింది మీరేనా?

గౌతమ్ : నేను... మాధవ్ గారు కలసి కరాచీ ఫోల్డర్ డీటెయిల్స్ కాపీ చేసి ఇండియా తీసుకొచ్చాము... ఒరిజినల్ KARACHI FOLDER ని మేము మేజర్ సాజిద్ అలీ డెడ్ బాడీ ని ఇండియా కి అప్పగించినప్పుడు ISI ఏజెంట్ సైఫుద్దీన్ కి రిటర్న్ ఇచ్చేసాము... ఆ KARACHI FOLDER కంటెంట్ ని మేము MILITARY INTELLIGENCE... NAVAL INTELLIGENCE... IB... R&AW... SPECIAL OPERATIONS... అందరికి షేర్ చేసాము... కానీ... ఎవరూ ఆ ఫోల్డర్ డీటెయిల్స్ ని సీరియస్ తీసుకున్నట్లు అనిపించడం లేదు... ఆ ఫోల్డర్ లో చాలా మంది పేర్లు... వాళ్ళ అడ్రసులు ఉన్నాయి...

రవీంద్ర: నేను ఆ రిపోర్ట్ చూసాను... ఆ రిపోర్ట్ లో దొరికిన కొన్ని GEO POSITION COORDINATES ని మా వాళ్ళు ఇంటర్నెట్ లో చెక్ చేశారు... కొన్ని అడ్రస్లు దొరికాయి... మేము ఒక టీం ని ఆ లొకేషన్స్ కి పంపాము... అయితే... ఆ లొకేషన్స్ లో స్కూల్... గుడి... లేదా పార్క్... కనిపించాయి... మా వాళ్ళు GEIGER COUNTER మెషిన్ తో ఆ ఏరియాలు ని ప్రతి అంగుళం గాలించారు... ఎటువంటి అనుమానాస్పద వస్తువులు... లేదా మనుషుల సంచారం దొరకలేదు...

గౌతమ్: సం థింగ్ రాంగ్... ఎదో జరుగుతోంది... ఈ అడ్రస్సుల్లో తప్పకుండా ఎదో ఉంది...

మాధవ్(గౌతమ్ తో) : నీ PLAN OF ACTION ఏమిటీ?

గౌతమ్: నేను ఈ రాత్రి ఓంప్రకాష్ గుప్త ఇంటికి ఒంటరిగా వెళ్తాను... దొంగతనంగా ఆ ఇంట్లో దూరి ఏదైనా క్లూ దొరుకుతుందేమో వెతుకుతాను... నాకు GEIGER COUNTER... టూల్ కిట్... కావాలి...

మాధవ్ వెంటనే గౌతమ్ కి కావాల్సిన పరికరాలు అన్ని అమర్చాడు... గౌతమ్ ముందుగా ఓంప్రకాష్ గుప్త నివాసమున్న ఇంటి ని గూగుల్ మ్యాప్స్ లో చెక్ చేసాడు... ఆ ఇల్లు ఈస్ట్ ఢిల్లీ లోని ఆనంద్ విహార్ లో వుంది... GATED COMMUNITY... ఆ లొకాలిటీ లో సీసీటీవీ సెక్యూరిటీ కెమెరాలు ఉన్నాయి... అన్ని ఇండిపెండెంట్ హౌసెస్... ఒకదానికి ఒకటి ఆనుకొని ఉంటాయి... ఆ GATED COMMUNITY కి ఆనుకుని ఒక పెద్ద పార్క్ ఉంది... ఓం ప్రకాష్ గుప్త ఇల్లు ఆ పార్క్ కి దగ్గరలోనే ఉంది... గౌతమ్ ఆ కమ్యూనిటీ లోకి వెళ్ళడానికి పక్కనే వున్న పార్క్ నుంచి ఒక ఎంట్రీ పాయింట్ ని సెలెక్ట్ చేసుకున్నాడు... మాధవ్ మనిషి గౌతమ్ ని కారులో ఎక్కించుకుని ఆనంద్ విహార్ కమ్యూనిటీ పార్క్ కి కొంచం దూరంగా దింపి వెనక్కి వచ్చేసాడు.

గౌతమ్ ఆ రోజు నల్లటి దుస్తులు... నల్లటి బూట్స్ వేసుకొని ఉన్నాడు... అప్పుడు సమయం రాత్రి 2 గంటలు... రోడ్ మీద జన సంచారం లేదు... గౌతమ్ మూసి వున్న ఒక షాప్ ముందు చీకటి ప్రదేశం లో నిలబడి ఆ ఏరియా ని క్షుణ్ణంగా పరిశీలించాడు... రోడ్ మీద ఎవరూ లేరు... పార్క్ లో కూడా ఎటువంటి మానవ సంచారం కనిపించలేదు... చుట్టూ బాగా పరికించి చూసి ఎవరూ లేరని నిర్ధారించుకున్న తర్వాత నెమ్మదిగా అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ కమ్యూనిటీ పార్క్ లోకి అడుగుపెట్టాడు... ఆ పార్క్ చాలా పెద్దది... కనీసం 25 ఎకరాల విస్తీర్ణంలో ఉంటుంది... ఆ పార్క్ ని NEW DELHI MUNICIPAL CORPORATION బాగా మైంటైన్ చేస్తోంది... ఆ పార్క్ లోకి జనాలు ఉదయం వాకింగ్... జాగింగ్ చెయ్యడానికి వస్తూ వుంటారు... యోగ క్లాసులు కూడా జరుగుతూ ఉంటాయి... ఆ పార్క్ కి ఒక మూల మ్యూజికల్ ఫౌంటెన్ కూడా ఉంది... ప్రతి రోజు సాయంత్రం సందర్శకులని మ్యూజిక్ కి అనుగుణంగా వాటర్ ఫౌంటెన్ ని నడిపిస్తూ ఎంటర్టైన్ చేస్తూ ఉంటారు... అదీకాక దసరా పండుగల టైం లో ఆ పార్క్ లో "రాంలీల" అని ఒక ప్రోగ్రాం జరుగుతుంది... అందులో రావణ దహనం చేస్తారు... అది చూడటానికి ఆనంద విహార్ చుట్టుపక్కల నుంచి జనాలు వేల సంఖ్యలో వస్తూ ఉంటారు... ఆ పార్క్ కి ఒక వైపు కాంపౌండ్ వాల్ వుంది... ఆ వాల్ కి అవతలి వైపు ఆనంద విహార్ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ ఉంది... గౌతమ్ చాలా జాగ్రత్త గా ఆ పార్క్ లోకి అడుగుపెట్టాడు... అటూ ఇటూ చూసుకుంటూ ఆనంద్ విహార్ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ కాంపౌండ్ వాల్ చేరుకున్నాడు... ఆ గోడ 10 అడుగుల ఎత్తు ఉంది... గౌతమ్ తనతో పాటు తెచ్చుకున్న బ్యాక్ ప్యాక్ నుంచి SUCTION CUPS ని బయటకి తీసి వాటిని గోడకి అతికించి వాటి సహాయంతో సునాయాసంగా ఆ గోడ ఎక్కి దాని మీద కూర్చొని గేటెడ్ కమ్యూనిటీ లో జనసంచారం కోసం చెక్ చేసాడు... దాదాపు 300 మీటర్ల దూరంలో ఒక సెక్యూరిటీ పోస్ట్ ఉంది... అందులో ఒక సెక్యూరిటీ గార్డ్ కూర్చొని ఉన్నాడు... ఎందుకైనా మంచిదని గౌతమ్ ఒక 20 నిమిషాల పాటు ఆ గోడ మీద కూర్చొని చుట్టూ పరిసరాలను చాలా జాగ్రత్తగా చెక్ చేసాడు... ఎటువంటి ప్రాబ్లం లేదు అని నిర్ధారించుకున్న తర్వాత ఆ గోడ మీద నుంచి గేటెడ్ కమ్యూనిటీ లోకి దూకి... రెండు నిమిషాలు కదలకుండా అక్కడే కూర్చున్నాడు... దూరంగా సెక్యూరిటీ పోస్ట్ లో ఎటువంటి కదలిక లేదు... ధైర్యంగా లేచి నడుస్తూ తన మొబైల్ ఫోన్ లో అంతకు ముందు లోడ్ చేసుకున్న ఓం ప్రకాష్ గుప్త / పురోహిత్ ఇంటి లొకేషన్ ని గూగుల్ మ్యాప్స్ లో ఆన్ చేసి డైరెక్షన్ ఫాలో అవుతూ నడవసాగాడు... ఆ ఇల్లు దొరికింది... ఇంటి నెంబర్ 72... ఇంటి ముందు వైపు నుండి కాకుండా ఇంటి వెనకాల సర్వీస్ రోడ్ లోకి ప్రవేశించాడు... సరిగ్గా ఇంటి నెంబర్ 72 వెనక భాగం చేరుకున్నాడు... ఆ ఇంటికి ఒక బ్యాక్ డోర్ కనిపించింది... దాని మీద చెయ్యి వేసి లోపలి తోసాడు... ఓపెన్ అవ్వలేదు... లోపలినుండి గడియ పెట్టి ఉంది... ఆ తలుపు కి పైభాగం లో ఒక వెంటిలేటర్ కనిపించింది... గౌతమ్ పెన్ టార్చ్ లైట్ వెలుగులో ఆ వెంటిలేటర్ ను పరిశీలించాడు... వెంటిలేటర్ కి గ్లాస్ ఉంది... ఆ గ్లాస్ వెనకాల ఒక ఇనుప మెష్ కనిపించింది... గౌతమ్ తన బ్యాక్ పక్కకి నుంచి ఇంకోసారి SUCTION CUPS ని బయటకి తీసి వాటిని ఆ ఇంటి బ్యాక్ డోర్ పక్కన ఉన్న గోడకు అతికించి నెమ్మదిగా ఆరడుగుల ఎత్తు ఎగబాకి వెంటిలేటర్ ని చేరుకున్నాడు... పెన్ టార్చ్ లైట్ వెలుగులో ఆ ఇంటి లోపల పరిశీలించాడు... ఆ తలుపు వెనకాల పెద్ద నడవ లాగా వుంది... ఆ నడవ మొత్తం చెత్త కాగితాలు... దుమ్ము... ధూళి ని నిండి వుంది... అంటే... ఆ నడవ లో ఎటువంటి జన సంచారం లేదని గ్రహించాడు... వెంటనే తన పిడికిలి బిగించి బలంగా వెంటిలేటర్ గ్లాస్ మీద గుద్దాడు... ఒక్క దెబ్బకు పగిలిపోయింది... నెమ్మదిగా ఆ గ్లాస్ ముక్కలు అన్ని చేత్తో జాగ్రత్త గా తీసి దూరంగా పడేసాడు... ఇప్పుడు ఆ వెంటిలేటర్ కి అమర్చిన ఇనుప మెష్ కనిపించింది... ఆ మెష్ మీద చెయ్యి వేసి లోపలి తోసి చూసాడు... అది కదలలేదు... కొంచం బలంగా వుంది... వెంటనే SUCTION CUPS ని వెంటిలేటర్ కి పక్కన అమర్చి దాన్ని రెండు చేతులతో గట్టిగా పట్టుకొని కాలితో వెంటిలేటర్ మెష్ ని బలంగా తన్నాడు... ఊహూ... కదలలేదు... గౌతమ్ కి ఒళ్ళు మండింది... ఇంకోసారి విపరీతమైన కోపంతో గట్టిగా తన్నాడు... ఇనుప మెష్ కొంచం వొంగింది... గౌతమ్ ఆపకుండా దాదాపు 20 సార్లు అతి బలంగా ఇనుప మెష్ ని తన్నాడు... చివరికి అది ఊడి ఇంట్లో పడి పెద్ద శబ్దం చేసింది... గౌతమ్ కదలకుండా SUCTION CUPS ని గట్టిగా పట్టుకొని గాల్లో వేళ్ళాడసాగాడు...

గౌతమ్ దాదాపు 5 నిమిషాలు గాల్లో వేళ్ళాడుతూ వెయిట్ చేసాడు... ఇంటి లోపల నుంచి ఎటువంటి చప్పుళ్ళు వినపడలేదు... అదే విధం గా బయట సెక్యూరిటీ గార్డ్స్ సంచారం కూడా కనపడలేదు... గౌతమ్ నెమ్మదిగా SUCTION CUPS సహాయంతో వెంటిలేటర్ లోకి దూరి జాగ్రత్త గా ఇంటి నెంబర్ 72 లోకి ప్రవేశించాడు... అప్పుడు సమయం ఉదయం 4 గంటలు అయ్యింది...

సరిగ్గా అదే సమయంలో OP CENTER లో మాధవ్... తానూ... గౌతమ్ కరాచీ వెళ్లి సాజిద్ ని కలవడం... సాజిద్ THE KARACHI FOLDER తమకి ఇచ్చి చనిపోవడం... ఆ తరువాత వాళ్లిద్దరూ సేఫ్ హౌస్ కి చేరుకొని ఆ ఫోల్డర్ లోని డీటెయిల్స్ ని తమ తల మీద టాటూ వేసుకొని కొన్నాళ్ల తరువాత ఇండియా చేరుకోవడం... ఆ ఫోల్డర్ డీటెయిల్స్ ని డీకోడ్ చేసి వివిధ డిపార్ట్మెంట్స్ కి పంపడం... అన్ని వివరంగా చెప్పాడు... వాళ్లిద్దరూ చేసిన అడ్వెంచర్ గురించి తెలుసుకున్న రవీంద్ర నమ్మలేకపోయాడు...

రవీంద్ర: మీరు నిజంగా ఒక హాలీవుడ్ మూవీ లో చూపించినట్లు పెద్ద అడ్వెంచర్ చేశారు... అమేజింగ్...

మాధవ్: మొత్తం క్రెడిట్ గౌతమ్ కి చెందాలి... అద్భుతం గా ప్లాన్ చేసాడు... గౌతమ్ లాంటి సిన్సియర్ ఆఫీసర్ దొరకడం నా అదృష్టం... గౌతమ్ లేకపోతే THE KARACHI FOLDER డీటెయిల్స్ ఇండియా చేరేదే కాదు...

రవీంద్ర: ఈ ఓంప్రకాష్ గుప్త ని ఎలా ఇంటరాగేట్ చెయ్యాలి? టార్చర్ పని చేస్తుందన్న నమ్మకం నాకులేదు... వాడికి టెర్రర్ ట్రైనింగ్ ఇచ్చి వుంటారు... వాళ్ళని బ్రేక్ చెయ్యడం అంత ఈజీ కాదు...

మాధవ్: అవును... ఇంకో పెద్ద ప్రాబ్లెమ్ కూడా వుంది... ఈ టెర్రరిస్ట్స్ అప్పుడప్పుడు తమ మొహానికి... శరీరానికి ప్లాస్టిక్ సర్జరీలు కూడా చేయించుకుంటూ వుంటారు... వీళ్ళ అసలు రూపం కనుక్కోవడం అంత ఈజీ కాదు... ముంబై లో నాకు బాగా తెలిసిన ఒక ప్లాస్టిక్ సర్జన్ ఉన్నాడు... వరల్డ్ వైడ్ గా మంచి పేరున్న డాక్టర్... ఆయన ఉదయం 9 గంటలకల్లా తీహార్ జైలు చేరుకొని ఈ ఓం ప్రకాష్ గుప్త శరీరాన్ని చాలా జాగ్రత్త గా పరిశీలించి ఏదైనా క్లూ దొరుకుతుందేమో చెక్ చేస్తాడు... నేను ఇప్పటికే ఈ ఓం ప్రకాష్ గుప్త బయో మెట్రిక్... ఐరిస్... DNA డీటెయిల్స్ ని విశ్వామిత్ర కి పంపాను... అతను కూడా వివిధ డేటాబేస్ లు చెక్ చేసి ఏదైనా క్లూ దొరుకుతుందేమో చూస్తాడు...

రవీంద్ర: మీ ప్లాస్టిక్ సర్జన్ ఫ్రెండ్ ఈ ఓంప్రకాష్ గుప్త ని ఎక్జామిన్ చేసేటప్పుడు మనం కూడా అక్కడ ఉందామా?

మాధవ్: గుడ్ ఐడియా... మనిద్దరం వెల్దాము...

సరిగ్గా అదే సమయం లో మాధవ్ మొబైల్ ఫోన్ మోగింది... విశ్వామిత్ర కాల్ చేసాడు...

మాధవ్: హలో డియర్ ఫ్రెండ్... హౌ అర్ యు? నాతో పాటు రవీంద్ర కూడా ఉన్నారు...

విశ్వామిత్ర: హాయ్... మాధవ్... హాయ్.. రవీంద్ర... ఎలా ఉన్నారు? చాలా రోజులయ్యింది మీతో మాట్లాడి...

రవీంద్ర: మేము బానే ఉన్నాము... మీరెలా వున్నారు?

విశ్వామిత్ర: ఐ యాం ఫైన్... మీరు పంపిన డీటెయిల్స్ నాకు అందాయి... నేను వాటిని నాకు తెలిసిన వాళ్ళ ద్వారా కొన్ని కాన్ఫిడెన్షియల్ డేటా బేస్ లలో చెక్ చేయిస్తున్నాను... త్వరలో ఏదైనా తెలిసే ఛాన్స్ వుంది... ఫింటెర్ ప్రింట్స్... ఐరిస్ స్కాన్స్... DNA... ఎక్కడైన రికార్డు అయి ఉంటే మనకి తెలుస్తుంది... ఇప్పుడు నేను మీకు ఫోన్ చేసిన పర్పస్ వేర్ ఉంది...

మాధవ్: ఏమిటది?

విశ్వామిత్ర: మా వాళ్ళు కొంతకాలంగా దుబాయ్ లో కొంతమంది ని షాడో చేస్తున్నారు... వాళ్ళ మూమెంట్స్ ని చాలా జాగ్రత్తగా గమనిస్తున్నారు... వాళ్ళు ఎవరెవరిని కలుస్తున్నారు... ఏమేమి డిస్కస్ చేస్తున్నారు... చాలా క్లోజ్ గా గమనిస్తున్నారు... కొంతకాలంగా వాళ్లలో ఒక నలుగురు చాలా రెగ్యులర్ గా ఢిల్లీ లో కొన్ని నంబర్స్ కి ఫోన్ చేసి చాలా సీరియస్ గా డిస్కస్ చేస్తున్నారు...

మాధవ్: వాళ్ళు దేని గురించి డిస్కస్ చేస్తున్నారో డీటెయిల్స్ మీకు తెలుసా?

విశ్వామిత్ర: పూర్తి డీటెయిల్స్ తెలీదు... కానీ... వాళ్ళు ఎదో డెడ్ లైన్ గురించి డిస్కస్ చేస్తున్నారు... ఆ డిస్కషన్స్ సారాంశం ఏమిటంటే... దుబాయ్ లోని ఈ నలుగురు... ఢిల్లీ లో కొంత మంది సహాయంతో ఇండియా లో ఎదో ప్లాన్ చేస్తున్నారు... దానికి వాళ్ళు ఒక డెడ్ లైన్ కూడా సెట్ చేశారు... ఆ డేట్ గురించి తెలీదు... ఇంతలో వాళ్లకి ఎదో పెద్ద ప్రాబ్లెమ్ వచ్చినట్లు తెలిసింది... దుబాయ్ లోని ఈ నలుగురికి బాగా కావాల్సిన వ్యక్తి ఎవరో ఇండియా లో పట్టుపడ్డాడు... వాడు తీహార్ జైలు లో ఉన్నాడు... వాడిని ఎలాగైనా జైలు నుంచి బయటకి తీసుకొని రావాలని పెద్ద ఎత్తున ప్లాన్ చేస్తున్నారు... ఇవ్వాళ వాడిని ఢిల్లీ పోలీసులు కోర్ట్ లో ప్రొడ్యూస్ చేసిన సమయంలో కోర్ట్ కాంప్లెక్స్ లో పెద్ద ఎత్తున కాల్పులు... బాంబు దాడులు జరిగాయని తెలిసింది... వాళ్ళు వాడిని తప్పించడానికి ట్రై చేశారని అర్ధమయ్యింది...

రవీంద్ర: ఇవ్వాళ మార్నింగ్ కోర్ట్ కాంప్లెక్స్ లో కాల్పులు... బాంబు దాడి జరిగిన మాట నిజమే... కానీ అది వాళ్ళు చేసింది కాదు... మాధవ్ టీం నా ప్లాన్ ప్రకారం జరిపిన కాల్పులు... అవి మేమె చెయ్యించాము...

విశ్వామిత్ర: WOW... I SHOULD HAVE KNOWN IT

రవీంద్ర(నవ్వుతూ): మాకు పట్టుపడ్డ వాడిని తప్పించడానికి చాల పెద్ద ఎత్తున ప్రయత్నాలు జరిగాయి... రోడ్ మీద పోలీస్ వాన్ ని ఎటాక్ చేసి వాడిని తీసుకొని వెళ్ళడానికి ట్రై చేశారు... మేము వాళ్ళని పట్టుకొని అరెస్ట్ చేసి జైలు లో పెట్టాము...

విశ్వామిత్ర: మీరు కోర్ట్ లో ప్రొడ్యూస్ చేసినవాడి డీటెయిల్స్ ఏమిటీ?

మాధవ్: వాడి డీటెయిల్స్ పెద్దగా తెలియవు... వాడు ఫేక్ ఐడెంటిటీ తో పట్టుపడ్డాడు...

విశ్వామిత్ర: ఏ పేరు వాడుతున్నాడు?

విశ్వామిత్ర: మా వాళ్ళు చేసిన సర్వైలెన్స్ లో ఒక పేరు వినిపించింది... మీరు "పురోహిత్" అనే పేరు ఎప్పుడైనా విన్నారా?

ఇది వినగానే మాధవ్... రవీంద్ర స్టన్ అయ్యారు... మాధవ్ ముందుగా తేరుకొని...

మాధవ్: ఎప్పుడూ వినలేదు... ఈ పురోహిత్ గురించి డీటెయిల్స్ మీ దగ్గర ఏమైనా ఉన్నాయా?

విశ్వామిత్ర: ప్రస్తుతానికి లేవు... కానీ... దుబాయ్ లో మా వాళ్ళు షాడో చేస్తున్న ఆ నలుగురు వ్యక్తులకు ఈ పురోహిత్ అనే వాడు చాలా ఇంపార్టెంట్ అని తెలిసింది... వాడిని ఎలాగైనా తీహార్ జైల్లోంచి తప్పించాలని చాలా స్ట్రాంగ్ గా ఇండియా లోని వాళ్ళ పార్టనర్స్ కి చెప్పడం మా వాళ్ళు విన్నారు... ఈ పురోహిత్ పేరు క్రిమినల్ వరల్డ్ లో బాగా వినిపిస్తోంది... వాడి అసలు పేరు ఏమిటో ఎవరికి తెలియాదు... నేను కూడా ఈ పేరు వినడం ఇదే మొదటిసారి...

మాధవ్ : మీ వాళ్ళు దుబాయ్ లో షాడో చేస్తున్న వ్యక్తుల గురించి తెలుసుకోవొచ్చా?

విశ్వామిత్ర: ఆ నలుగురికి ఇజ్రాయెల్ / పాలస్తీనా లో పని చేసే హమాస్ గ్రూప్స్ కి బాగా కావాల్సిన వాళ్ళు... వాళ్లకి ఈ పురోహిత్ చాలా ఇంపార్టెంట్ అని తెలుస్తోంది... ఈ విషయం తెలిసిన వెంటనే మీకు చెప్పాలని ఫోన్ చేసాను... వేరే ఏదైనా తెలిస్తే మీకు వెంటనే చెప్తాను... NOW... I GOT TO GO... BYE

విశ్వామిత్ర ఫోన్ కట్ చేసేసాడు...

విశ్వామిత్ర చెప్పింది వినగానే ముందుగా రవీంద్ర రియాక్ట్ అయ్యాడు...

రవీంద్ర: మనం వెంటనే గౌతమ్ ని వెనక్కి రమ్మని చెప్పాలి...

మాధవ్ వెంటనే గౌతమ్ కి ఫోన్ చేసాడు... రింగ్ వెళ్లడం లేదు... ఫోన్ స్విచ్ ఆఫ్ అని మెసేజ్ వచ్చింది... గౌతమ్ కావాలనే కార్ నుంచి దిగిన వెంటనే తన మొబైల్ ఫోన్ ని స్విచ్ ఆఫ్ చేసేసాడు... ఇప్పుడు గౌతమ్ తానంతట తానే మొబైల్ ఫోన్ స్విచ్ ఆన్ చేస్తే తప్ప కాల్స్... మెసేజెస్... వెళ్లవు...

గౌతమ్ నడవ నుంచి ఇంట్లోకి ప్రవేశించాడు... అంతా చీకటి గా ఉంది... బ్యాక్ ప్యాక్ లోంచి నైట్ విషన్ గాగుల్స్ తీసి పెట్టుకున్నాడు... గాగుల్స్ చీకటికి బాగా అలవాటు అయ్యేదాకా కదలకుండా అక్కడే నుంచున్నాడు... ఒక అయిదు నిమిషాలకి నైట్ విషన్ గాగుల్స్ ఆ ఇంట్లో చీకటికి బాగా అలవాటు పడ్డాయి... చుట్టూ చూసాడు... అది కిచెన్... ఒక పక్క కౌంటర్ మీద గ్యాస్ స్టవ్ కనిపిచింది... నెమ్మదిగా కదులుతూ పక్క రూం లోకి వచ్చాడు... అక్కడ పెద్ద సైజు డైనింగ్ టేబుల్ కనిపిచింది... దాన్ని దాటుకుంటూ ఇంకో రూం లోకి వెళ్ళాడు... ఆ రూమ్ చాలా పెద్దగా వుంది... ఒక మూల 50 ఇంచెస్ టీవీ కనిపిచింది... ఆ టీవీ ముందు పెద్ద పెద్ద సోఫాలు వున్నాయి... ఆ రూమ్ కి ఆనుకొని ఇంకో రూమ్ కూడా కనిపించింది... ఆ రూమ్ లో పెద్ద గా ఫర్నిచర్ లేదు... గది మధ్యలో ఒక పెద్ద సైజు తివాచీ పరిచి వుంది... ఆ రూమ్ లో ఒక గోడకు ఆనించి మూడు కుర్చీలు కనిపించాయి... రెండో వైపు ఒక పెద్ద బుక్ షెల్ఫ్ ఉంది... ఆ రూమ్ ని ఆనుకొని ఇంకో రూమ్ కూడా కనిపించింది... ఆ రూమ్ అంతా ఖాళీ గా వుంది... ఎటువంటి ఫర్నిచర్ లేదు... ఆ రూంలో మొదటి అంతస్తు కి వెళ్ళడానికి మెట్లు కనిపించాయి... గౌతమ్ చప్పుడు చెయ్యకుండా నెమ్మదిగా మొదటి అంతస్తు చేరుకున్నాడు... అక్కడ విశాలమైన హాల్ వుంది... ఆ హాలు మధ్యలో మంచి ఖరీదైన సోఫా సెట్ వుంది... ఆ రూమ్ లో ఒకవైపు రెండు రూమ్స్ కనిపించాయి... శబ్దం కాకుండా ఆ రూమ్ తలుపులు తెరచి చూసాడు... రూమ్ మధ్యలో ఒక కింగ్ సైజ్ బెడ్ వుంది... గోడకి ఒకవైపు పెద్ద పెద్ద వార్డ్రోబ్ కనిపించాయి... వాటిని ఓపెన్ చేసి చూసాడు... మొత్తం ఖాళీ ... ఆ రూం నుంచి ఇంకో రూం లోకి వెళ్ళాడు అక్కడ కూడా పెద్ద సైజు బెడ్ కనిపించింది... ఎవరూ లేరు... గౌతమ్ కి అర్ధం కాలేదు... ఆ ఇంట్లో ఎటువంటి అనుమానాస్పద వస్తువులు కనిపించలేదు... అప్పటికి ఉదయం అయిదు గంటలు దాటింది... సూర్యోదయం అవుతుంది... గౌతమ్ నైట్ విషన్ గాగుల్స్ తీసేసాడు...

బాల్కనీ లో నుంచొని ఆలోచించసాగాడు... ఎందుకైనా మంచిదని మళ్ళీ అన్ని రూమ్స్ చెక్ చేసాడు... సడన్ గా గౌతమ్ కి బుర్రలో బల్బు వెలిగింది... అంత పెద్ద ఇంట్లో ఒకే ఒక్క రూమ్ లో తివాచీ పరిచి ఉంది... పైగా అన్ని రూమ్స్ లో మార్బల్ టైల్స్ తో ఫ్లోరింగ్ చేసి వుంది... కానీ తివాచీ పరిచిన రూమ్ లో మాత్రం వుడెన్ ఫ్లోరింగ్ ఉంది... గౌతమ్ చాలా జాగ్రత్తగా అడుగులు వేస్తూ ఆ రూమ్ లోకి అడుగుపెట్టాడు... లోపలి వెళ్ళకుండా డోర్ దగ్గర నుంచొని ఆ రూమంతా ప్రతి అంగుళం ఉదయ సూర్య కాంతి లో చెక్ చేసాడు... ముందుగా ఆ రూమ్ లో బుక్ షెల్ఫ్ దగ్గరికి వెళ్ళాడు... అందులో రకరకాల బుక్స్ ఉన్నాయి... కొన్ని ఇంగ్లీష్ నవల్స్... ఎన్సైక్లోపీడియా ఆఫ్ బ్రిటానికా... కొన్ని బయోగ్రఫీలు... ఒక హోలీ ఖురాన్... రకరకాల భాషల్లో పెద్ద పెద్ద పుస్తకాలు... అన్ని బాగా పాతవి... ఆ బుక్ షెల్ఫ్ ని టచ్ చేయకుండా దాని వెనకాల పరిశీలించాడు... బుక్ షెల్ఫ్ కి... గోడకి మధ్యలో కనీసం నాలుగు అంగుళాల గాప్ కనిపిచింది... తనతోపాటు తెచ్చుకున్న బ్యాక్ ప్యాక్ ని కింద పెట్టి అందులోంచి ఒక పెద్ద స్క్రూ డ్రైవర్ ని బయటకి తీసి తివాచి దగ్గరికి వెళ్లి మోకాళ్ళ మీద కూర్చొని స్క్రూ డ్రైవర్ ని తివాచీ కిందకి దూర్చి చాలా జాగ్రత్తగా ఒక కార్నర్ లో పైకి లేపాడు... దానికింద ఎటువంటి సెన్సార్లు కనిపించలేదు... అతి జాగ్రత్తగా ఆ తివాచీని చుట్టచుట్టి ఒక మూలకి తోసాడు.. ఆ రూమ్ ని పరిశీలించాడు... ఫ్లోరింగ్ చేసిన విధానం లో ఎదో తేడా కనిపించింది... మామూలు గా ఇళ్లలో వుడెన్ ఫ్లోరింగ్ ని ఒకే డిజైన్ లో అమరుస్తారు... కానీ... ఇక్కడ ఫ్లోరింగ్ డిజైన్ డిఫరెంట్ గా కనిపిస్తోంది... గౌతమ్ మోకాళ్ళ మీద కూర్చొని ఫ్లోరింగ్ అంతా తడమసాగాడు... గది మధ్యలో అమర్చిన వుడెన్ ప్లాంక్స్ మధ్య చాలా చిన్న గ్యాప్ కనిపించింది... మామూలుగా చూస్తే ఆ గ్యాప్ కనిపించదు... గౌతమ్ ఆ గ్యాప్ ని చాలా క్లోజ్ గా అబ్సర్వ్ చేసాడు... దాదాపు నాలుగు చదరపు అడుగుల లో ఎదో తేడా కనిపించింది... చేతిలోని స్క్రూ డ్రైవర్ ని ఆ గ్యాప్ లో దూర్చి అతి జాగ్రత్తగా పైకి లేపాడు... మొత్తం ఆ నాలుగు చదరపు అడుగుల చెక్క ఊడి వచ్చింది... దాన్ని జాగ్రత్త గా ఆ రూమ్ లో కనిపించిన కుర్చీలో భద్రంగా పెట్టాడు... ఆ చెక్క కింద ఒక ఇనుప ప్లేట్ కనిపించింది... అతి జాగ్రత్తగా ఆ ఇనుప ప్లేట్ ని కూడా పైకి లేపాడు... దానికింద అండర్ గ్రౌండ్ లోకి వెళ్ళడానికి ఒక ఇనుప నిచ్చెన కనిపించింది...

గౌతమ్ ఆ నిచ్చెన మీదుగా కిందకి వెళ్ళడానికి తయారయ్యి మొదటి మెట్టు మీద కాలు పెట్టబోయి ఎదో డౌట్ వచ్చి ఆగాడు... తన బ్యాక్ ప్యాక్ ని తెరిచి అందులోంచి లేజర్ బీమ్ ని కనిపెట్టే గాగుల్స్ తీసి పెట్టుకొని... ఆ తరువాత ఒక FOGGING CAN ని బయటకి తీసి దాన్ని బాగా షేక్ చేసి దాంట్లోని LIQUIFIED FOGG ని ఆ ఇనుప నిచ్చెన మీద బాగా స్ప్రే చేసాడు... అంతే... గౌతమ్ అనుమానం నిజమయ్యింది... ఆ నేలమాళిగ నిచ్చెన చుట్టూ లేజర్ బీమ్ సెక్యూరిటీ రింగ్ రక్షణ వలయం కనిపించింది... ఎవరైనా ఆ నిచ్చెన మీద కాలు పెడితే... ఏదైనా జరగవచ్చు... అలారం మోగుతుంది లేదా బాంబు ఆక్టివేట్ అవుతుంది.... ఆ నిచ్చెన కి దూరంగా జరిగి బ్యాక్ ప్యాక్ నుంచి GEIGER COUNTER ని బయటకి తీసి ఆన్ చేసాడు... అది వెంటనే ఆ నిచ్చెన దగ్గర రేడియేషన్ ని డిటెక్ట్ చేసింది... గౌతమ్ కి వళ్ళంతా చెమటలు పట్టింది... గుండె అతి వేగంగా కొట్టుకోసాగింది... అతి జాగ్రత్త గా కదులుతూ తన బ్యాక్ ప్యాక్ ని తీసుకొని ఆ రూమ్ లోంచి బయటకు వచ్చాడు... ఒక పది నిమిషాల పాటు కళ్ళు మూసుకొని దీర్ఘంగా BREATHING EXERCISES చేసాడు... అప్పటికి కానీ అతని హార్ట్ బీట్ నార్మల్ కి రాలేదు... పూర్తిగా తేరుకున్న తరువాత తన మొబైల్ ఫోన్ ని ఆన్ చేసాడు... మొబైల్ సిగ్నల్ అందగానే మాధవ్ దగ్గరనుంచి వచ్చిన MISSED CALLS కనిపించాయి... వాటితో పాటు ఒక మెసేజ్ కూడా వుంది... "RED ALERT... GET BACK TO BASE IMMEDIATELY"

మాధవ్ ఇచ్చిన మొబైల్ ఫోన్ లో ఒక APP ఉంది... దాని పేరు WILD CARD... దాన్ని ఓపెన్ చేసాడు... గౌతమ్ కి అందులో ఒక బటన్ కనిపించింది... దాన్ని ప్రెస్ చేసాడు... అంతే... ఒక్క సెకండ్ లోపల ఆ WILD CARD AAP పంపిన సిగ్నల్ OP CENTER కి చేరి TERROR ATTACK అలారం ని ఆక్టివేట్ చేసింది... అది వినగానే OP CENTER లో 24 గంటలు రెడీ గా ఉండే SPECIAL OPERATIONS టీమ్స్ వెంటనే 8 వాన్స్ లో ఎక్కి సైరెన్ మోగించుకుంటూ ఈస్ట్ ఢిల్లీ లోని ఆనంద విహార్ వైపు అతి వేగంగా ప్రయాణించాయి... వాటి వెనకాలే మాధవ్... రవీంద్ర కూడా కార్ లో బయలుదేరి వెళ్లారు... అప్పుడు ఉదయం 6:30 నిమిషాలు అయింది... ఆనంద విహార్ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ లో జనసంచారం మొదలయ్యింది... ఆ కాలనీ లో నివసిస్తున్న కొంతమంది ప్రతి రోజూ 5 గంటలకు లేచి ఆ కాలనీ కి ఆనుకొని ఉన్న పార్క్ కి మార్నింగ్ వాక్ కి వెళతారు... ఆ రోజు కూడా రొటీన్ గా మార్నింగ్ వాక్ చేసి కబుర్లు చెప్పుకుంటూ... జోక్స్ వేసుకుంటూ ఇంటికి తిరిగి వస్తున్నారు... వాళ్లలో ఆ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ RESIDENTS WELFARE ASSOCIATION ప్రెసిడెంట్ సుమిత్ భాటియా కూడా వున్నాడు...

సుమిత్ భాటియా కి దాదాపు 70 ఏళ్ళు ఉంటాయి... ఢిల్లీ యూనివర్సిటీ లో హిస్టరీ ప్రొఫెసర్ గా పనిచేసి రిటైర్ అయ్యాడు... చాల కాలంగా ఆ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ లో నివసిస్తున్నాడు... ఆ కమ్యూనిటీ RESIDENTS WELFARE ASSOCIATION ప్రెసిడెంట్ గా గత 15 ఏళ్లుగా ఉన్నాడు... ఆ కమ్యూనిటీ లో ఆయనకు చాలా మంచి పేరు ఉంది... మృదుస్వభావి... ఆ కమ్యూనిటీ లో నివసించే వారికి ఎటువంటి ప్రాబ్లం వచ్చినా ఆయన వెంటనే సాల్వ్ చేస్తాడు... అందుకే ప్రతిసారీ ఆయనను RESIDENTS WELFARE ASSOCIATION కి ప్రెసిడెంట్ గా ఎన్నుకుంటారు... ఆ రోజు ఆయన మార్నింగ్ వాక్ నుంచి ఇంటికి వస్తున్నప్పుడు ఆ కమ్యూనిటీ లోకి ముందుగా లోకల్ పోలీస్ స్టేషన్ నుంచి వాన్ వచ్చింది... దాని వెనకాలే... RAPID ACTION TEAMS వచ్చాయి... వాటి వెనకాలే SPECIAL OPERATIONS వాన్స్ కూడా దూసుకొని వచ్చి హౌస్ నెంబర్ 72 ముందు ఆగాయి... ఇది గమనించిన వెంటనే సుమిత్ భాటియా కి గొంతు తడారిపోయింది... గుండె వేగంగా కొట్టుకోసాగింది... బుర్ర వేగంగా ఆలోచించసాగింది... ఒకేఒక్క నిమిషం లో ఒక నిర్ణయానికి వచ్చేసి... తన ఇంటికి వెళ్లకుండా గబగబా నడుచుకుంటూ ఆ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ మెయిన్ గేట్ దాటి బయటకు వెళ్లి... రోడ్ మీద కనిపించిన మొదటి ఆటో రిక్షా ఎక్కి దగ్గరలోని మెట్రో రైల్ స్టేషన్ చేరుకున్నాడు... ఆ మెట్రో రైల్ టికెట్ కౌంటర్ లో GREATER NOIDA లో లాస్ట్ స్టాప్ కి టికెట్ కొనుక్కొని మెట్రో రైలు ఎక్కి... ముందుగా కన్నాట్ ప్లేస్ లో రాజీవ్ చౌక్ రైల్వే స్టేషన్ చేరుకొని... అక్కడ దిగి వేరే ప్లాట్ ఫారం లో GREATER NOIDA వెళ్లే మెట్రో రైల్ ఎక్కి తన మొబైల్ ఫోన్ లో ఒక నెంబర్ కి మెసేజ్ పంపాడు... వెంటనే ఆయన ఫోన్ కి ఒక మెసేజ్ వచ్చింది... ఆ మెసేజ్ చదువుకొని ఆ మొబైల్ ఫోన్ లోని SETTINGS లోకి వెళ్లి... ఫోన్ ని పూర్తిగా RESET చేసి... LOGOUT చేసేసి... అందులోంచి SIM CARD బయటకు తీసి... మొబైల్ ఫోన్ ని ఆఫ్ చేసి JP GREENS రైల్వే స్టేషన్ దగ్గర దిగిపోయి మెట్రో స్టేషన్ బయటకు వెళ్తూ తన మొబైల్ ఫోన్ ని కనిపించిన చెత్త బుట్టలో పడేసి తన కోసం ఎదురుచూస్తున్న కార్ ఎక్కాడు... ఆయన ఎక్కగానే ఆ కార్ అతి వేగంగా 30 గంటలు ప్రయాణించి చివరికి ఉత్తరప్రదేశ్ లో ఒక మారు మూల గ్రామం చేరుకుంది...

PART - 22 - THE TUNNEL ENTRANCE

ఉదయం 7 గంటల సమయం ఆనంద విహార్ లోని గేటెడ్ కమ్యూనిటీ లోకి మాధవ్ కార్ ప్రవేశించింది... కార్ డోర్ ఓపెన్ చేసి కిందకి దిగుతూ తన పక్కనే కూర్చున్న రవీంద్ర తో "మీరు హౌస్ నెంబర్ 72 కి వెళ్లి లీడ్ చెయ్యండి... గౌతమ్ తో మాట్లాడి సిట్యుయేషన్ ని పరిశీలించండి... ఈ లోపల నేను మన వెనకాలే వస్తున్న ఆర్మీ టీం తో ఈ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ మొత్తాన్ని సెక్యూర్ చేసి ఆ ఇంటి దగ్గరికి వస్తాను" అని చెప్పి కార్ దిగి మెయిన్ గేట్ సెక్యూరిటీ వైపు వడి వడి గా అడుగులు వేసాడు... మాధవ్ మెయిన్ గేట్ దగ్గర సెక్యూరిటీ గార్డ్ తో "నీకు ఈ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ RESIDENTS WELFARE ASSOCIATION మెంబెర్స్ ఎవరో తెలుసా?" అని అడిగాడు... వాడు చాలా భయంతో... వినయంగా తెలుసు అని తలూపాడు... "గుడ్... నువ్వు వాళ్ళని అర్జెంటు గా ఇక్కడ తీసుకొని రా... ఇది మిలిటరీ కి సంబంధించిన ఆపరేషన్... అందరూ సహకరించాలి... లేకపోతే అరెస్ట్ చేసి జైల్లో పడేస్తా" అని హుకుం జారీ చేసాడు... సరిగ్గా అదే సమయానికి ఆ కమ్యూనిటీ మెయిన్ గేట్ దగ్గర రెండు మిలిటరీ వాన్స్ ఆగాయి... వాటిలోంచి ఆర్మీ ఆఫీసర్ దిగాడు... ఆయన వెనకాలే వాన లోంచి దాదాపు 40 మంది ఆర్మీ కమాండోస్ కూడా దిగారు... వాళ్ళందరూ బ్రిగేడియర్ మాధవ్ ని చూడగానే... అటెన్షన్ లో నుంచొని  సెల్యూట్ కొట్టారు... మాధవ్ కూడా వాళ్ళకి తిరిగి సెల్యూట్ కొట్టి వాళ్ళ కమాండింగ్ ఆఫీసర్ కి సిట్యుయేషన్ ని బ్రీఫ్ చేసి ఆర్డర్ పాస్ చేసాడు... ఆ కమాండింగ్ ఆఫీసర్ వెంటనే తనతో పాటు వచ్చిన ఆర్మీ కమాండోస్ ని తీసుకొని ఆ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ అంతా కవర్ అయ్యేలా ప్రతి 100 మీటర్లు కి ఒక కమెండో ని పోస్ట్ చేసాడు... సరిగ్గా అదే సమయానికి ఆ  కమ్యూనిటీ RESIDENTS WELFARE ASSOCIATION మెంబెర్స్ కూడా అక్కడికి చేరుకున్నారు... దాదాపు 20 మంది దాకా ఉన్నారు... అందరూ 50 ఏళ్ళు పైబడిన వాళ్ళు... సడన్ గా వాళ్ళ కాలనీ లో ఇంత పెద్ద ఎత్తున హడావిడి జరగడం ఇదే మొదటిసారి... అందరూ తలోరకంగా మాట్లాడుకుంటున్నారు... మాధవ్ తమ వైపు రావడం చూసి వాళ్ళు తమ సంభాషణలు కట్టిపెట్టి సైలెంట్ అయ్యారు... మాధవ్ వాళ్ళని సంభోదిస్తూ...

మాధవ్ : నమస్తే... నా పేరు మాధవ్ రావు... నేను ఆర్మీ లో బ్రిగేడియర్... మాకు ఒక టెర్రర్ అలర్ట్ వచ్చింది... దాన్ని చెక్ చెయ్యడానికి మేము ఈ కమ్యూనిటీ మొత్తాన్ని మా అధీనంలోకి తీసుకున్నము... మీరు భయపడాల్సిన అవసరం లేదు... మాకు మీ సహకారం కావాలి...

RWA మెంబర్ : టెర్రర్ అలర్ట్ అంటే... ఇక్కడ బాంబు ఏదైనా ఉందా?

మాధవ్: ఆ విషయం ఇంకా నిర్ధారణ కాలేదు... టెర్రర్ అలెర్ట్ అంటే బాంబు ఒక్కటే కాదు... సందేహాత్మకమైన వ్యక్తి కదలికలు కూడా టెర్రర్ అలెర్ట్ కిందకి వస్తాయి... ఈ మధ్య కాలంలో మీ కమ్యూనిటీ కి ఎవరైనా అనుమానాస్పద వ్యక్తులు ప్రవేశించారా?

RWA మెంబర్ : లేదండి... అటువంటి వాళ్ళని ఇక్కడ చూడలేదు... ఈ కమ్యూనిటీ లో అందరూ... అందరికి బాగా తెలుసు... కొత్త వాళ్ళు ఎవరూ రాలేదు...

మాధవ్: బాగా గుర్తుచేసుకోండి... ఈ కాలనీ లో హౌస్ నెంబర్ 72 ఎవరిదో తెలుసా ?

RWA మెంబర్: ఆ ఇల్లు డాక్టర్ రచన చోప్రా గారిది... ఆమె అమెరికా వెళ్లి దాదాపు 10 ఏళ్ళు దాటింది... ఆ ఇంటి బాగోగులు మా RWA ప్రెసిడెంట్ సుమిత్ భాటియా గారు చూసుకుంటారు... ఆయన ఆ ఇంటికి రెంట్ కి ఇవ్వడం... ప్రతి నెలా రెంట్ కలెక్ట్ చేసి డాక్టర్ రచన చోప్రా బ్యాంకు అకౌంట్లో వెయ్యడం... ఆ ఇంటి మైంటెనెన్సు... హౌస్ టాక్స్ కట్టడం లాంటి అన్ని వ్యవహారాలు ఆయనే దగ్గరుండి చూసుకుంటారు...

మాధవ్: ఆయన ఇక్కడికి రాలేదా?

RWA మెంబర్ : లేదు...

మాధవ్; ఏమి? వూళ్ళో లేరా?

RWA మెంబర్ : లేదు... ఊళ్ళోనే ఉన్నారు... పైగా ఇవాళ ఉదయం మాతోపాటు  మార్నింగ్ వాక్ చెయ్యడానికి పార్క్ కి వచ్చారు... ఇప్పుడు మీరు పిలిచారని ఇక్కడికి వస్తూ సుమిత్ భాటియా గారి ఇంటికి వెళ్ళాను... ఆయన ఇంట్లో లేరు... ఆయన హౌస్ కీపర్ వున్నాడు... వాడిని భాటియా గురించి అడిగితే  'సార్ మార్నింగ్ వాక్ కి వెళ్లారు... ఇంకా రాలేదు' అని అన్నాడు... భాటియా నాతో పాటు పార్క్ నుంచి వెనక్కి వచ్చాడు... ఇంటికి వెళ్లలేదని తెలిసింది...

మాధవ్: మీరు పార్క్ నుంచి ఎన్నింటికి ఇంటికి వచ్చారు?

RWA మెంబర్ : 6:30 సమయం లో వెనక్కి వచ్చాము... అప్పుడే మీ వాన్స్ మా కమ్యూనిటీ లోకి ప్రవేశించాయి...

ఇది వినగానే మాధవ్ కి ఎదో అనుమానం వచ్చింది... వెంటనే పరిగెత్తుకుంటూ మెయిన్ గేట్ దగ్గరికి వెళ్ళాడు... అక్కడున్న సెక్యూటిరీ గార్డ్ తో "నువ్వు ఇవ్వాళ ఉదయం సుమిత్ భాటియా ని చూసావా?" అని అడిగాడు... వాడు కొంచం భయం... కొంచం వినయంగా "హా... చూసానండి... భాటియా సాబ్ ఇవ్వాళ మార్నింగ్ వాక్ చేసాక హడావిడిగా వచ్చి ఆటో ఎక్కి వెళ్లారు" ఇది విన్న మాధవ్ "ఆ సమయంలో మా ఆర్మీ వాన్స్ మీ కమ్యూనిటీ లోకి వచ్చాయా?" అని అడిగాడు... దానికి బదులుగా ఆ సెక్యూరిటీ గార్డ్ "అవును సార్... మీ వాన్స్ వచ్చిన వెంటనే భాటియా సాబ్ గేట్ బయటకి వచ్చి ఆటో ఎక్కి వెళ్లారు" అని అన్నాడు... మాధవ్ కోపంగా "మీ మెయిన్ గేట్ ని కవర్ చేస్తూ సీసీటీవీ కెమెరా ఉందా?" అని గద్దించాడు... మాధవ్ కోపం చూసి ఆ సెక్యూరిటీ గార్డ్ ఒణికి పోతూ "ఉన్నది సార్" అంటూ సెక్యూరిటీ గార్డ్ హట్ వైపు చెయ్యి చూపించాడు... మాధవ్ వెంటనే ఆ  సెక్యూరిటీ గార్డ్ హట్ లోకి వెళ్ళాడు... అక్కడున్న కంప్యూటర్ లో సీసీటీవీ ఫీడ్ ని రివైండ్ చేసి చూసాడు... అందులో ఆర్మీ వాన్స్ లోపలి రావడం... సుమిత్ భాటియా బయటకు వెళ్లడం... ఆటో ఎక్కడం కనిపించింది... మాధవ్ ఆ ఇమేజ్ ని స్క్రీన్ మీద ఫ్రీజ్ చేసి తన మొబైల్ ఫోన్ తో సుమిత్ భాటియా ఫోటో... ఆయన ఎక్కిన ఆటో రిక్షా ఫోటో తీసి వాటిని వెంటనే OP CENTER పంపించి "ఈ వ్యక్తి ఇవాళ ఉదయం 6:40 నిమిషాలకు ఆనంద విహార్ లోని ఒక గేటెడ్ కమ్యూనిటీ నుంచి బయలుదేరి ఆటో ఎక్కాడు... నాకు ఈ వ్యక్తి ప్రస్తుతం ఎక్కడున్నా అరెస్ట్ చేసి... మన BLACK SITE కి తీసుకొని రండి... THIS IS HIGH PRIORITY" అంటూ ఆర్డర్ వేసి హౌస్ నెంబర్ 72 వైపు వెళ్ళాడు... దారంతా ఆ కమ్యూనిటీ ని జాగ్రత్తగా చెక్ చేసాడు... చాలా బాగా మైంటైన్ చేస్తున్న కమ్యూనిటీ... చాలా నీట్ గా ఉంది... ఎక్కడా చెత్త కనిపించడం లేదు... హౌస్ నెంబర్ 72 ఆ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ లో లాస్ట్ వరుసలో ఉంది... ఆ ఇంటి ముందు సింగల్ రోడ్ వుంది... ఆ రోడ్ కి ఆనుకొని ఒకవైపు మున్సిపాలిటీ పార్క్ గోడ వుంది... మాధవ్ హౌస్ నెంబర్ 72 చేరుకున్నాడు... అప్పటికే ఆ ఇంటి దగ్గర రవీంద్ర... ఆయనతో పాటు కొంత మంది RAPID ACTION TEAM & SPECIAL FORCES వాళ్ళు చాలా అలెర్ట్ గా వున్నారు... వాతావరణం చాలా గంభీరంగా ఉంది... రవీంద్ర మొబైల్ ఫోన్ లో హౌస్ నుంబెర్ 72 లోపలున్న గౌతమ్ తో మాట్లాడుతున్నాడు... మాధవ్ ని చూడగానే ఫోన్ లో గౌతమ్ తో "ఒక్క ఫైవ్ మినిట్స్ ఆగు... నీకు ఇన్స్ట్రక్షన్స్ ఇస్తాను" అని అన్నాడు... రవీంద్ర ని చూడంగానే మాధవ్... "సిట్యువేషన్ ఏమిటి?" అని అడిగాడు...

రవీంద్ర: మేము ఈ ఇంటిని ముందు... వెనక నుంచి కవర్ చేసాము... గౌతమ్ ఈ ఇంట్లోకి సర్వీస్ రోడ్ లోని డోర్ మీదున్న వెంటిలేటర్ లోంచి దూరాడు... ఇప్పుడు మన టీం లోంచి ఆరుగురు అదే వెంటిలేటర్ లోంచి దూరి ఇంట్లోకి వెళ్లి గౌతమ్ ని కలిశారు... మెయిన్ డోర్ ని పగల కొట్టాలని ఆలోచిస్తున్నాము...

మాధవ్ : వెంటనే మెయిన్ డోర్ పగల కొట్టి లోపలి వెళదాం...

రవీంద్ర: ఈ ఇంటి ఓనర్ కి చెప్పకుండా ఎలా వెళ్లడం?

మాధవ్: నేను ఎంక్వయిరీ చేసాను... ఈ ఇంటి ఓనర్ డాక్టర్ రచన చోప్రా అమెరికా వెళ్లి 10 ఏళ్ళ పైనే అయ్యింది... ఈ ఇంటి బాగోగులు ఈ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ RESIDENTS WELFARE ASSOCIATION ప్రెసిడెంట్ సుమిత్ భాటియా చూసుకుంటాడు... ఆ సుమిత్ భాటియా మనం ఈ లొకాలిటీ లోకి రావడం గమనించి పరారయ్యాడు... BOLO (BE ON LOOK OUT - అంటే ఎవరినైనా వెతికి పట్టుకోవాలంటే పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్... LOOK OUT నోటీసు దేశం లోని అన్ని పోలీస్ స్టేషన్స్... పోలీస్ కంట్రోల్ రూమ్స్ కి పంపిస్తారు)పెట్టాను... మా వాళ్ళు వెతుకుతున్నారు... దొరకగానే మన BLACK SITE కి తీసుకొని వస్తారు... మనం ఎవరి పర్మిషన్ కోసం వెయిట్ చెయ్యాల్సిన పని లేదు... ఈ ఇంటి మెయిన్ డోర్ ని జాగ్రత్తగా పగల కొట్టండి...

>మాధవ్ ఆర్డర్ వినగానే స్పెషల్ ఫోర్స్ టీం ఆ ఇంటి మెయిన్ డోర్ దగ్గరికి వెళ్లి PORTABLE POWER SAW తో మెయిన్ డోర్ ని చాలా జాగ్రత్తగా పైనుంచి కింద దాకా మధ్యలో నిట్టనిలువునా కట్ చేశారు... ముందుగా ఆ విరిగిన డోర్ లోంచి మాధవ్... రవీంద్ర లోపలి కి వెళ్లారు... అప్పటికే ఆ ఇంటి మెయిన్ లివింగ్ రూమ్ లో గౌతమ్ తో పాటు స్పెషల్ ఫోర్స్ కమాండోలు ఆరుగురు నుంచొని ఉన్నారు... గౌతమ్ ముందుగా రవీంద్ర... మాధవ్ లని తీసుకొని ఒక వుడెన్ ఫ్లోరింగ్ రూమ్ లోకి తీసుకొని వెళ్లి తాను కనిపెట్టిన సొరంగాన్ని వాళ్లకి చూపించి...

గౌతమ్ : ఈ నిచ్చెన కి లేసర్ బీమ్స్ సెక్యూరిటీ వుంది... ఆ లేసర్ బీమ్స్  ని ఆఫ్ చేయకుండా నిచ్చెన మీద కాలు పెడితే... ఏదైనా జరగవచ్చు... అలారమ్ మోగుతుంది... లేదా టైం బాంబు ఆక్టివేట్ అయ్యి ఈ ఇల్లు మొత్తం పేలిపోతుంది... ముందుగా ఈ లేసర్ బీమ్స్ కి పవర్ సప్లై కట్ చెయ్యాలి

మాధవ్: ఈ ఇంటి మెయిన్ పవర్ సప్లై కట్ చేస్తే పని అవుతుందా?

గౌతమ్: నో... నేను ట్రై చేశాను... ఈ ఇంటి ఎలక్ట్రిసిటీ మెయిన్ సప్లై ని ఆఫ్ చేసి చూసాను... ఈ సొరంగం లో లేసర్ బీమ్స్ ఆఫ్ అవ్వలేదు... అంటే ఈ సొరంగానికి సెపరేట్ గా వేరే చోట నుంచి పవర్ సప్లై వస్తోంది... ముందు అది కనిపెట్టి దాన్ని ఆఫ్ చేయాలి. అప్పుడే మనం ఈ సొరంగం లోకి వెళ్లగలము...

గౌతమ్ చెప్పింది విన్నాక మాధవ్  "నేను ఈ ఏరియా మొత్తానికి పవర్ సప్లై ని కట్ చేయిస్తాను" అంటూ ఎవరికో ఫోన్ చేశాడు... దాదాపు ఒక 20 నిమిషాల తరువాత DELHI ELECTRIC SUPPLY UNDERTAKING(DESU) వాళ్ళు ఆనంద విహార్ ఏరియా మొత్తానికి పవర్ సప్లై ఆఫ్ చేసేసారు... గౌతమ్ ఇంకో సారి వుడెన్ ఫ్లోర్ రూమ్ లో కెళ్ళి సొరంగాన్ని చెక్ చేసాడు... అక్కడ లేసర్ బీమ్స్ పనిచేస్తున్నాయి... అంటే... ఆ సొరంగానికి రెగ్యులర్ పవర్ సప్లై కాకుండా ఎక్కడినుంచో డైరెక్ట్ గా UNINTERRUPTED POWER SUPPLY వస్తోంది... గౌతమ్... మాధవ్... రవీంద్ర... ముగ్గురూ ఆ ఇంట్లో నుంచి బయటకు వచ్చి ఆ ఇంటి పరిసరాలు చెక్ చేయసాగారు... ఆ సొసైటీ ఇల్లు అన్ని ఇండిపెండెంట్ హౌసెస్... చాలా నీట్ గా కట్టుకున్నారు... ఇంటి నెంబర్ 72 పక్క ఇల్లు 71 లో సందడి కనిపించింది... ఆ ఇంటి ముందున్న బోర్డు మీద త్రివేది అని వ్రాసి వుంది... ఆ ముగ్గురూ ఆ ఇంటికి వెళ్లి కాలింగ్ బెల్ కొట్టారు... ఒక పెద్ద మనిషి కొంచం భయపడుతూ బయటికి వచ్చాడు... ఆయన మొహం లో భయాన్ని కనిపెట్టిన మాధవ్ ఆయనతో...

మాధవ్: భయపడకండి... త్రివేది గారు మీరేనా?

త్రివేది: అవునండి...

మాధవ్: మిమ్మల్ని కొన్ని ప్రశ్నలు వెయ్యడానికి వచ్చాము...

త్రివేది (ఇంకా భయంగా చూస్తూ): అడగండి...

మాధవ్: మీ సొసైటీ కి పవర్ బ్యాక్ అప్ సిస్టం ఉందా?

త్రివేది: వున్నది... మా సొసైటీ వాళ్ళము నార్మల్ పవర్ సప్లై ఆగిపోతే మాకు ప్రాబ్లెమ్ రాకుండా మా సొసైటీ వాళ్ళమంతా కలసి పవర్ బ్యాక్ అప్ కోసం సెపరేట్ గా కిర్లోస్కర్ కంపెనీ వాళ్ళ పవర్ జనరేటర్ ని పెట్టుకున్నాము... నార్మల్ పవర్ పోయిన వెంటనే ఆ జనరేటర్ స్టార్ట్ అవుతుంది... ఇందాక కూడా నార్మల్ పవర్ సప్లై పోయింది... అయినా మా సొసైటీ లో కరెంటు వుంది...

మాధవ్: ఆ కిర్లోస్కర్ పవర్ జనరేటర్ ఎక్కడుంది?

త్రివేది: నాతో రండి... చూపిస్తా...

త్రివేది ముందు నడవగా ఆయన వెనకాలే మాధవ్... రవీంద్ర వెళ్లారు... గౌతమ్ వాళ్ళ వెంట వెళ్లకుండా హౌస్ నెంబర్ 72 కి వెళ్ళాడు... ఆ కాలనీ లో ఒక మూలగా పార్కుకి కి దగ్గరగా ఒక పెద్ద బిల్డింగ్ కట్టారు... అందులో కిర్లోస్కర్ కంపెనీ కి చెందిన పెద్ద పెద్ద డీజిల్ జనరేటర్లు రెండు పక్క పక్కనే ఇన్స్టాల్ చేసి ఉన్నాయి... నార్మల్ కరెంటు సప్లై ఆగిపోతే... ఈ రెండు జెనెరేటర్లు వెంటనే స్టార్ట్ అవుతాయి... ఆ బిల్డింగ్ లోనే ఒక మూలగా రెండు గదులు ఉన్నాయి... అందులో ఒక ఎలక్ట్రీషియన్ తన ఫామిలీ తో ఉంటున్నాడు... ఆ సమయంలో మాధవ్ ఆర్డర్స్ ప్రకారం DESU వాళ్ళు ఆ ఏరియా లో కరెంటు సప్లై కట్ చెయ్యడంతో ఆ రెండు జెనరేటర్లు పని చేస్తున్నాయి... త్రివేది... మాధవ్... రవీంద్ర ఆ జనరేటర్ షెడ్ కి రావడం గమనించిన ఎలక్ట్రీషియన్ పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి వినయంగా చేతులు కట్టుకొని నిలబడ్డాడు... మాధవ్ తన మొబైల్ ఫోన్ లో గౌతమ్ కి కాల్ చేసి... "ఇప్పుడు మేము ఈ పవర్ జనరేటర్ ని స్విచ్ ఆఫ్ చేస్తున్నాము... ఆ లేసర్ బీమ్స్ ఆఫ్ అయ్యాయో లేదో చెక్ చెయ్యి..." అని అన్నాడు... గౌతమ్ వుడెన్ ఫ్లోర్ రూమ్ లోకి వెళ్ళాడు... రెండు నిమిషాల తరువాత మాధవ్ దగ్గరనుంచి ఫోన్ వచ్చింది... "జనరేటర్ స్విచ్ ఆఫ్ చేసాము... సిట్యుయేషన్ ఏమిటీ?" అని అడిగాడు... గౌతమ్ FOGG కాన్  ని బాగా షేక్ చేసి ఇనుప నిచ్చెన మీద స్ప్రే చేసాడు... లేసర్ బీమ్స్ కనిపించాయి... వెంటనే మొబైల్ ఫోన్ లో

"మాధవ్... బీమ్స్ ఆన్ లోనే ఉన్నాయి... సంథింగ్ రాంగ్... ఈ సిస్టమ్ మొత్తం ఎదో DEDICATED POWER SUPPLY మీద నడుస్తోంది" అని అన్నాడు

మాధవ్( త్రివేది తో): ఈ జనరేటర్ ని ఆఫ్ చేసినా... హౌస్ నెంబర్ 72 లో కరెంటు వుంది... ఎలా సాధ్యం? ఆ ఇంట్లో పవర్ ఇన్వర్టర్ కూడా లేదు...

త్రివేది : నాకు కూడా ఆ అనుమానం ఉంది... లాస్ట్ ఇయర్ వానాకాలం లో మా జనరేటర్ చెడిపోయింది... అప్పుడు రెగ్యులర్ పవర్ సప్లై ఆగిపోయినప్పుడు కూడా హౌస్ నెంబర్ 72 లో కరెంటు ఉండడం నేను గమనించాను... ఆ తరువాత ఒకసారి మా రెసిడెంట్స్ వెల్ఫేర్ అసోసియేషన్ ప్రెసిడెంట్ సుమిత్ భాటియా ని అడిగాను... 'సొసైటీ మొత్తం కరెంటు పోయినా హౌస్ నెంబర్ 72 కరెంటు ఎలా వుంది?" దానికి బదులుగా 'అలా ఏమి లేదు.. నువ్వేదో పొరపడ్డావు' అని అన్నాడు...

మాధవ్: సుమిత్ భాటియా ఆ హౌస్ నెంబర్ 72 కి కేర్ టేకర్ కదా...

త్రివేది: అవునండి... డాక్టర్ రచన చోప్రా అమెరికా వెళ్ళినప్పటి నుంచి ఆ ఇంటి బాధ్యతలు మా RWA [ప్రెసిడెంట్ సుమిత్ భాటియా పర్సనల్ గా చూసుకుంటున్నాడు...

మాధవ్: డాక్టర్ రచన చోప్రా అమెరికా వెళ్ళాక... ఆ ఇంట్లో ఎంతమంది అద్దెకి వచ్చారు...

త్రివేది: చాలా కాలం ఆ ఇల్లు ఖాళీగా వుంది... గత 5 ఏళ్లుగా కేవల్ శర్మ అనే బిజినెస్ మాన్ రెంట్ కి వుంటున్నాడు...

మాధవ్: ఈ కేవల్ శర్మ ఆ ఇంట్లో ఫ్యామిలీ తో ఉండేవాడా?

త్రివేది:లేదండి... కేవల్ శర్మ ఫ్యామిలీ లక్నో లో ఉంటుంది... వాళ్ళు అప్పుడప్పుడు వచ్చి పోతూ వుంటారు... ఇక్కడ కేవల్ శర్మ నెలలో ఒక వారం లేదా పది రోజులు మాత్రమే ఉండే వాడు...

మాధవ్: కేవల్ శర్మ ఏ బిజినెస్ చేసేవాడు మీకు తెలుసా?

త్రివేది: అంతగా తెలియదు... ఒకసారి మాటల్లో...ఎదో PRE-FABRICATED స్లాబ్స్ తయారు చేసే ఫ్యాక్టరీ ఉందని చెప్పాడు... వాటి మార్కెటింగ్ కోసం ఈ హౌస్ నెంబర్ 72 తీసుకున్నాడని చెప్పాడు...

మాధవ్: ఆ PREFABRICATED స్లాబ్స్ తయారుచేసే ఫ్యాక్టరీ ఎక్కడుంది మీకు ఎప్పుడైనా చెప్పాడా?

త్రివేది: చెప్పలేదండి...

మాధవ్: ఈ కేవల్ శర్మ మీ సొసైటీ లో ఎవరెవరితో ఫ్రెండ్లీ గా ఉండేవాడు?

త్రివేది: సుమిత్ భాటియా తో బాగా ఫ్రెండ్లీ ఉండేవాడు... సుమిత్ కాకుండా హౌస్ నెంబర్ 72 కి సరిగ్గా వెనకాల వున్నా హౌస్ నెంబర్ 88 లో ఉండే ఛటర్జీ తో కూడా బాగా ఫ్రెండ్లీ గా ఉండేవాడు...

మాధవ్: మీ సహకారానికి ధన్యవాదాలు... మళ్ళీ అవసరముంటే మిమ్మల్ని కాంటాక్ట్ చేస్తాము...

త్రివేది: మా సొసైటీ లో ఏదైనా ప్రాబ్లెమ్ ఉందా? రాపిడ్ యాక్షన్ టీమ్స్... బాంబు డిస్పోజల్ టీమ్స్... డాగ్ స్క్వాడ్ వచ్చాయి... ఉదయం నుంచి చాలా భయంగా వుంది... నాకు బీపీ... షుగర్... హార్ట్ కంప్లైంట్ వుంది...

మాధవ్: మీరేం కంగారు పడకండి... మాకు డౌట్ రావడంతో ఇక్కడికి వెంటనే వచ్చాము... హౌస్ నెంబర్ 72 లో మీకు ఏదైనా అసహజంగా... అనుమానాస్పదంగా కనిపించిందా?

త్రివేది( కొంచం సేపు ఆలోచించాడు... సడన్ గా ఎదో గుర్తుకు వచ్చినట్లు) : కేవల్ శర్మ నార్మల్ గా లక్నో నుండి ఎక్కప్పుడొచ్చినా వారం... లేదా పది రోజుల కంటే వుండే వాడు కాదు... పోయిన సంవత్సరం మాత్రం దాదాపు నాలుగు నెలలు ఇక్కడే వున్నాడు... ఇక్కడ ఇళ్లన్నీ 

CENTRAL AIR CONDITIONED

పక్క ఇంట్లో ఏమి జరిగినా పక్క ఇంట్లో తెలియదు... అయితే లాస్ట్ ఇయర్ కేవల్ శర్మ ఇక్కడ ఉన్నప్పుడు ఒక రోజు రాత్రి నాకు నిద్ర పట్టక నేను మా బెడ్ రూమ్ బాల్కనీ లోకి వచ్చి సిగరెట్ కాలుస్తున్నప్పుడు హౌస్ నెంబర్ 72 నుంచి ఎవరో గుర్తు తెలియని వ్యక్తులు ఏదో బస్తాలు ఇంటి ముందు ఆగివున్న ట్రక్ లోకి ఎక్కించడం గమనించాను... పెద్ద గా పట్టించుకోలేదు...

మాధవ్ ఆ పెద్ద మనిషి కి ఇంకోసారి ధన్యవాదాలు తెలిపి రవీంద్ర తో కలిసి వడి వడిగా నడుస్తూ హౌస్ నెంబర్ 88 కి చేరుకొని ఆ ఇంటి కాలింగ్ బెల్ కొట్టారు... లోపల నుంచి రెస్పాన్స్ లేదు... ఇంకో రెండు సార్లు కాలిం బెల్ కొట్టారు అయినా ఎటువంటి రెస్పాన్స్ లేదు... ఉదయం నుంచి సొసైటీ లో జరుగుతున్న హడావుడిని గమనిస్తున్న హౌస్ నెంబర్ 87 రెసిడెంట్ బయటకు వచ్చి... మాధవ్ తో "ఛటర్జీ వూళ్ళో లేరు... " అని అన్నాడు... అతను చూడడానికి కొంచం స్టైలిష్ గా కనిపిస్తున్నాడు... దాదాపు 45 ఏళ్ళ వయస్సు ఉంటుంది...

రవీంద్ర: OK... మీ పేరు?

మనోజ్: నా పేరు మనోజ్ గర్గ్...

రవీంద్ర: మీకు చటర్జీ బాగా తెలుసా?

మనోజ్: తెలుసు... ఆయన ఈ ఇల్లు కొన్నప్పటినుంచి బాగా తెలుసు...

రవీంద్ర: ఇప్పుడు ఛటర్జీ ఎక్కడున్నారు?

>మనోజ్: ఆయన ముంబై వెళ్లారు... ఆయన BHABHA ATOMIC RESEARCH CENTER లో పనిచేసి రిటైర్ అయ్యారు...

రవీంద్ర: ఎప్పుడు వస్తారో తెలుసా?

మనోజ్ : లేదండి...

రవీంద్ర: ఆయన ఫోన్ నెంబర్ మీ దగ్గర ఉందా?

మనోజ్ ఉన్నదని చెప్పి తన మొబైల్ లోని ఒక నెంబర్ ని రవీంద్ర కి ఇచ్చాడు... రవీంద్ర పక్కకెళ్లి  ఆ నెంబర్ ని ట్రై చెయ్యసాగాడు0...

మాధవ్ : మీకు కేవల్ శర్మ తెలుసా?

మనోజ్(నవ్వుతూ): తెలుసా... మేమిద్దరం మంచి ఫ్రెండ్స్... కేవల్ ఇక్కడికి వచ్చినప్పుడల్లా మేము డ్రింక్స్ సెషన్ పెట్టుకుంటాము... చాలా సరదా మనిషి... అప్పుడప్పుడు నేను... కేవల్... ఛటర్జీ... ముగ్గురం డ్రింక్ సెషన్ పెట్టుకుంటే ఎప్పుడు తెల్లారిందో తెలిసేది కాదు...

మాధవ్: ఛటర్జీ BARC (BHABHA ATOMIC RESEARCH CENTER) లో ఏమి చేసేవారో తెలుసా?

మనోజ్: ఛటర్జీ పెద్ద జీనియస్... అక్కడ సీనియర్ సైంటిఫిక్ ఆఫీసర్ గా పనిచేశారు... ఆయనకు తెలియని సబ్జెక్టు అంటూ లేదు... చాలా తెలివైనవాడు... ఎలక్ట్రానిక్స్... సైన్స్... న్యూక్లియర్ ఫిజిక్స్ లో ఆయనకు PHDs కూడా ఉన్నాయి... అమెరికా... ఇంగ్లాండ్ లో కూడా చాల చోట్ల పనిచేశాడని అంటారు... ఆయన లాంటి మేధావి నాకు పరిచయం కావడం నా అదృష్టం... మీకు ఇంకో విషయం చెప్పాలి... కేవల్... ఛటర్జీ... తో పాటు పురోహిత్ గారు కూడా కలిస్తే చాలు పెద్ద పండగే...

మాధవ్(చాలా అమాయకంగా): పురోహిత్?? ఆయనెవరు?

మనోజ్: పురోహిత్ గారు ఛటర్జీ గారికి బాగా క్లోజ్ ఫ్రెండ్... అప్పుడప్పుడు వస్తూ వుంటారు...

మాధవ్: ఈ పురోహిత్ గారు ఏమి చేస్తారో మీకు తెలుసా?

మనోజ్: పురోహిత్ గారు ఇంకో పెద్ద మేధావి... ఆయన... ఛటర్జీ... వేళ్ళ డిస్కషన్స్ ఎప్పుడూ చాలా ఇంటెలెక్చువల్ గా ఉంటాయి... ప్రపంచం లో జరుగుతున్న వ్యవహారాలన్నీ వాళ్ళకి క్షుణ్ణంగా తెలుసు...

అదే సమయానికి రవీంద్ర వచ్చి మాధవ్ తో "ఛటర్జీ ఫోన్ స్విచ్ ఆఫ్ అని మెసేజ్ వస్తోంది... ఈ నెంబర్ హిస్టరీ మొత్తం కనుక్కోమని మా వాళ్లకు చెప్పాను..." అని అన్నాడు... దానికి బదులుగా మాధవ్ "మనోజ్ గారికి పురోహిత్ తో పరిచయం ఉంది... ఇప్పుడే చెపుతున్నారు... మనం ఛటర్జీ ఇల్లు కూడా సెర్చ్ చెయ్యాలి... జాగ్రత్తగా తలుపులు పగల కొట్టించాలి... " అని అంటూ మనోజ్ తో "మీ సహకారానికి ధన్యవాదాలు... మేము మిమ్మల్ని అవసరముంటే కాంటాక్ట్ చేస్తాము... మీ ఫోన్ నెంబర్ ఇవ్వండి..." అని అన్నాడు... మనోజ్ తన ఫోన్ నెంబర్ మాధవ్ కి ఇచ్చాడు...

మాధవ్ టీం ని తీసుకొని హౌస్ నెంబర్ 88 కి చేరుకొని ఆ ఇంటి మెయిన్ డోర్ ని మెటల్ డిటెక్టర్ తో పూరిటీగా స్కాన్ చేయించాడు... ఆ మెయిన్ డోర్ కి ఎటువంటి బాంబు లు ఫిక్స్ చేయలేదు అని నిర్ధారించుకొని అతి జాగ్రత్తగా ఆ మెయిన్ డోర్ ని నిట్టనిలువునా కట్ చేశారు... చాలా జాగ్రత్తగా విరిగిన ఆ తలుపు ని పక్కకి నెట్టి ఇంట్లోకి ప్రవేశించారు... ఇల్లంతా చాలా నీట్ గా ఉంది... మెయిన్ లివింగ్ హాల్ లో చాలా ఖరీదైన ఫర్నిచర్... పెద్ద సైజు టీవీ... కనిపించాయి... మెయిన్ హాల్ కి ఆనుకుని ఒక రూమ్ వుంది... రవీంద్ర ఆ రూమ్ లోకి వెళ్ళాడు... మాధవ్ ఇంకో రూం లోకి వెళ్ళాడు... వాళ్ళ టీం వాళ్ళు ఒక్కొక్కళ్ళు ఆ ఇంట్లోకి ప్రవేశించి ప్రతి  రూమ్ వెతక సాగారు... రవీంద్ర ప్రవేశించిన రూమ్ లో పెద్ద టేబుల్... దాని వెనకాల ఖరీదైన LEATHER CHAIR ఉన్నాయి... ఆఫీస్ రూమ్ లాగా ఉంది... ఆ రూమ్ లో ఒక  మూల గోడకు ఆనుకొని పెద్ద ఫైలింగ్ కేబినెట్ కనిపించింది... రవీంద్ర చేతికి గ్లోవ్స్ వేసుకొని ఆ ఫైలింగ్ కేబినెట్ ని ఓపెన్ చెయ్యడానికి ట్రై చేసాడు... ఓపెన్ కాలేదు... లాక్ చేసి ఉంది... తన దగ్గరున్న >SWISS ARMY KNIFE TOOL KIT తో ఆ ఫైలింగ్ కేబినెట్ ని ఓపెన్ చెయ్యడానికి ట్రై చేసాడు... ఓపెన్ కాలేదు... ఆ ఫైలింగ్ కేబినెట్ KEY HOLEలో ఎవరో ఒక మేకుని దిగ్గొట్టి వేరే ఎవరూ ఆ ఫైలింగ్ కేబినెట్ ఓపెన్ చెయ్యడానికి వీలు లేకుండా చేశారు...

రవీంద్ర వెంటనే మాధవ్ టీం ని ఆ రూమ్ లోకి పిలిపించాడు... వాళ్ళు ఆ ఫైలింగ్ కేబినెట్ ని పైనుంచి కింద దాకా చెక్ చేసి "సర్... ఇది నార్మల్ ఫైలింగ్ కేబినెట్ కాదు... చూడడానికి చాలా నార్మల్ గా కనిపిస్తుంది... దీని అరలన్నీ కట్ చేసి వెల్డింగ్ చేశారు... పైకి చూడడానికి ఫైలింగ్ కేబినెట్ లాగా కనిపిస్తుంది... దీన్ని మనం జాగ్రత్తగా కట్ చేస్తే తప్ప ఓపెన్ అవ్వదు ..." అని అన్నారు... రవీంద్ర వాళ్ళ తో "జాగ్రత్తగా కట్ చెయ్యండి" అని ఆర్డర్ వేసాడు... మాధవ్ టీం వెంటనే ఆ ఫైలింగ్ కేబినెట్ డోర్ ని అతి జాగ్రత్తగా పవర్ టూల్ తో కట్ చేసి ఫైలింగ్ కేబినెట్ ని ఓపెన్ చేశారు... దాని లోపల వాళ్లకు LUMINOUS ఇన్వర్టర్... కనిపించింది... ఆ ఇన్వర్టర్ కి 4 బ్యాటరీస్ కనెక్ట్ చేసి ఉన్నాయి... అందరికీ అర్ధమయ్యింది... హౌస్ నెంబర్ 72 లో లేజర్ బీమ్స్ సెక్యూరిటీ సిస్టం కి UNINTERRUPTED POWER SUPPLY ఎక్కడి నుంచి వస్తున్నదో... మాధవ్ తన టీం తో  "ఆ ఇన్వెర్టర్ ని డిస్కనెక్ట్ చెయ్యండి" అని ఆర్డర్ వేసాడు... వాళ్ళు వెంటనే ఆ ఇన్వెర్ ని ఆఫ్ చేసి దానికి అటాచ్ చేసిన బ్యాటరీస్ ని డిస్కనెక్ట్ చేసి బయటకు లాగేసాడు... గౌతమ్ పరిగెత్తుకుంటూ హౌస్ నెంబర్ 72 కి వెళ్లి వుడెన్ ఫ్లోర్ రూమ్ లో లేసర్ బీమ్స్ సెక్యూరిటీ సిస్టం ని చెక్ చేసి వెంటనే మాధవ్ ఫోన్ చేసి ఆనందంగా  "IT'S OFF... WE CAN ENTER THE TUNNEL" అని అన్నాడు...

PART - 23 - THE TABSULE

మాధవ్... రవీంద్ర... హడావిడిగా హౌస్ నెంబర్ 72 చేరుకున్నారు... ఆ సమయానికి గౌతమ్ HAZMAT SUIT (HAZARDOUS MATERIAL SUIT) ధరిస్తున్నాడు... ప్రపంచంలో రకరకాల ప్రొటెక్టివ్ సూట్స్ దొరుకుతాయి... ఉదాహరణకు... పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ లో బాంబు డిస్పోసల్ టీం ఒక రకమైన స్పెషల్ సూట్ వేసుకుంటారు... బాంబు ని డిఫ్యూస్ చేసేటప్పుడు సడన్ అది పేలిపోతే ఆ బాంబు డిస్పోజల్ టెక్నీషియన్ కి పెద్ద గా అపాయం కలగకుండా ఉంటుంది... కొన్ని సందర్భాల్లో ఆర్మీ వాళ్ళు కెమికల్ వార్ జరిగినప్పుడు కూడా ఒక రకమైన స్పెషల్ సూట్ వేసుకుంటారు... అదే విధం గా ప్రస్తుతం COVID19 బాగా ఎక్కువగా ప్రబలిన సమయంలో డాక్టర్లు కూడా ప్రత్యేకమైన PERSONAL PROTECTION EQUIPMENT లో భాగంగా పైనుంచి కింద దాకా శరీరం మొత్తం కవర్ అయ్యేలా ఒక తెల్లటి సూట్ వేసుకుంటున్నారు... ప్రస్తుతం హౌస్ నెంబర్ 72 లో కనిపించిన నేలమాళిగలో ప్రవేశించడానికి మాధవ్... రవీంద్ర... గౌతమ్ లో HAZMAT సూట్ ని ధరించారు... ఆ సూట్ స్పెషల్ ఏమిటంటే... దాన్ని ధరించిన వారికి గా రేడియో ఆక్టివ్ మెటీరియల్ నుంచి రక్షణ లభిస్తుంది... మానవ శరీరానికి ఎటువంటి అపాయం కలగకుండా ప్రొటెక్షన్ ఇస్తుంది... ఆ సూట్ కి హెల్మెట్ కూడా ఉంది... ఆ హెల్మెట్ కి ఒక పవర్ఫుల్ కెమెరా అమర్చి ఉంది... ఆ కెమెరా నుంచి వచ్చే లైవ్ ఫీడ్ ను బ్లూ టూత్ ద్వారా ఆ ఇంటి బయట ఆగి ఉన్న మిలటరీ టెక్నాలజీ కి చెందిన వాన్ లోని కంప్యూటర్ కి అందజేస్తుంది... మాధవ్ తన టీం తో "మీరంతా ఇంటి బయట వెయిట్ చెయ్యండి... నేను మీకు ఇచ్చే సిగ్నల్ కోసం వెయిట్ చెయ్యండి..." అని చెప్పి అందరిని బయటకు పంపేశాడు... ఇప్పుడు ఆ ఇంట్లో మాధవ్... రవీంద్ర... గౌతమ్ మాత్రమే ఉన్నారు... మాధవ్ "మన ముగ్గురి కి మధ్యలో కనీసం అయిదు అడుగుల డిస్టెన్స్ ఉండేలా చూసుకోండి... ముందు నడిచేవాడు ఏమైనా అయితే వెనకున్న మిగతా ఇద్దరూ జాగ్రత్త పడొచ్చు... "అని చెప్పి ముందుగా మాధవ్ Geiger Counter, టూల్ కిట్ తీసుకొని ఉడెన్ ఫ్లోరింగ్ రూం లోకి అడుగు పెట్టాడు... మాధవ్ కి అయిదు అడుగుల దూరంలో రవీంద్ర నుంచుని ఉన్నాడు... రవీంద్ర వెనకాల ఇంకో అయిదు అడుగుల దూరంలో గౌతమ్ ఉన్నాడు... ముందుగా మాధవ్ అతి జాగ్రత్తగా అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ వుడెన్ ఫ్లోరింగ్ రూం లో కి వెళ్ళి చాలా జాగ్రత్తగా ఇనుప నిచ్చెన మీద కాలు పెట్టాడు... ఎటువంటి ప్రాబ్లెమ్ కనిపించలేదు... అతి జాగ్రత్తగా ఒక్కో మెట్టు దిగుతూ సొరంగంలో కి ప్రవేశించాడు... అతని వెనకాల రవీంద్ర అయిదు అడుగుల దూరం చూసుకుంటూ దిగాడు... రవీంద్ర వెనకాలే గౌతమ్ కూడా ఆ సొరంగం లోకి అడుగు పెట్టాడు... లోపలంతా చీకటిగా వుంది...

మాధవ్ తన హెల్మెట్ కి అమర్చిన ఫ్లాష్ లైట్ ని ఆన్ చేసాడు... ఆ ఫ్లాష్ లైట్ తో పాటు ఆ హెల్మెట్ కి అమర్చిన పవర్ఫుల్ కెమెరా కూడా ఆన్ అయ్యింది... ఇప్పుడు మాధవ్ హెల్మెట్ లోని కెమెరా పంపే ఇమేజెస్ ని రియల్ టైం బేసిస్ లో హౌస్ నెంబర్ 72 ముందు పార్క్ చేసిన మిలిటరీ వాన్ లోని టెక్నికల్ సిబ్బంది సీసీటీవీ లో చూడాసాగారు... మాధవ్ ముందు దాదాపు ఏడు అడుగుల ఎత్తు... అయిదు అడుగుల వెడల్పు సొరంగం కనిపించింది... ఆ సొరంగం గోడలు పడిపోకుండా PREFABRICATED కాంక్రీట్ స్లాబ్స్ ని అమర్చారు... మాధవ్ తన ద్రుష్టి ని సొరంగం సీలింగ్ వైపు మళ్ళించాడు... సీలింగ్ కూలిపోకుండా పెద్ద పెద్ద PREFABRICATED కాంక్రీట్ స్లాబ్ లు అమర్చారు... ఆ స్లాబ్స్ పడిపోకుండా ఇనుప రాడ్స్ ని సపోర్ట్ గా పెట్టారు... దాన్ని చూడగానే మాధవ్ కి కేవల్ శర్మ ఇంటి పక్కన నివసిస్తున్న త్రివేది చెప్పిన విషయం గుర్తుకొచ్చింది..."కేవల్ PREFABRICATED స్లాబ్స్ తయారుచేసే కంపెనీ ని నడుపుతాడు..." మాధవ్ ఒక్కోఅడుగు చాలా జాగ్రత్తగా వేసుకుంటూ నడవసాగాడు... మాధవ్ వెనకాలే రవీంద్ర... గౌతమ్ కూడా అతి జాగ్రత్తగా నడవసాగారు... మాధవ్ 20 అడుగులు కూడా వేయకముందే ఆ సొరంగం రెండు గా చీలిపోవడం కనిపించింది... ఒక సొరంగం హౌస్ నెంబర్ 88 కిందకి వెళ్తోంది... రెండో సొరంగం ఆ కమ్యూనిటీ పక్కనే ఉన్న పార్క్ లోకి దారితీస్తోంది... ముందుగా మాధవ్ పార్క్ వైపు వెళ్తున్న సొరంగం లోకి దారి తీసాడు... అతని వెనకాలే రవీంద్ర... గౌతమ్ లు కూడా నడిచారు... ఒక అయిదు అడుగులు వేసి మాధవ్ సడన్ గా ఆగిపోయాడు... ఎదో వాసన... అదే సమయంలో మాధవ్ చేతిలోని Geiger Counter లో సిగ్నల్స్ వచ్చాయి... మాధవ్ వెంటనే తన దృష్టి చుట్టూ సారించాడు... సొరంగం గోడలు మామూలుగానే ఉన్నాయి... తన దృష్టిని ఆ సొరంగం సీలింగ్ వైపు మళ్ళించాడు... అక్కడ... సీలింగ్ అంతటా దట్టమైన డార్క్ సిమెంట్ కలర్ పెయింట్ వేసినట్లు కనిపించింది... ఆ సీలింగ్ కి రెండు వైపులా ప్రతి రెండు అడుగుల దూరం లో HIGHLY SOPHISTICATED బాంబు డిటొనేటర్స్ అమర్చి ఉన్నాయి... వెనక్కి తిరిగి తన మిత్రులు ఇద్దరినీ దగ్గరకి రమ్మని పిలిచాడు... వాళ్ళు చాలా జాగ్రత్త గా నడుచుకుంటూ వచ్చి మాధవ్ దగ్గరకి వచ్చి సొరంగం సీలింగ్ వైపు చూసారు... వెంటనే ముగ్గురూ ఒకేసారి "C4" అని అన్నారు... మాధవ్ వాళ్ళతో తక్కువ స్వరం లో వాళ్ళకి మాత్రమే వినిపించేలా "C4 ని పెయింట్ లాగా వేసి దానిమీద డిటొనేటర్స్ అమర్చారు... అంటే... వాళ్ళ పని అవ్వగానే ఈ సొరంగం కూడా పేలిపోయి కూలిపోతుంది... మనం చాలా జాగ్రత్తగా వ్యవహరించాలి... ఇక్కడ దారిలో ఏదైనా వైర్ అడ్డంగా కనిపిస్తుందేమో చూసుకుంటూ వెళ్ళాలి... నా అనుమానం ఈ సొరంగం పార్క్ లోకి వెళ్తోంది" అని అన్నాడు... దానికి అంగీకారంగా రవీంద్ర... గౌతమ్ లు మౌనంగా తలూపారు... C4... ఇది ఒక కెమికల్ COMPOSITION ఇందులో C1, C2, C3 కూడా ఉన్నాయి... అయితే C4 లో RDX వాడతారు... ప్రపంచంలో C4 ని ఎక్కువగా పేలుడు పదార్థంగా చాలా దేశాల మిలిటరీ కూడా వాడతాయి... టెర్రరిస్ట్స్ ఎక్కువగా ఈ C4 ని వాడతారు...

మాధవ్ సొరంగం లో చాలా జాగ్రతగా కదులుతూ పార్క్ వైపు కు నడవసాగాడు... మాధవ్ వెనకాలే అయిదు అడుగుల దూరం లో రవీంద్ర... ఇంకో అయిదు అడుగుల దూరం లో గౌతమ్ కదిలారు... మాధవ్ తన ముందున్న దారిని చాలా జాగ్రతగా గమనించసాగాడు... సరిగ్గా అదే సమయంలో మాధవ్ ధరించిన HAZMAT సూట్ లోపల అమర్చిన చిన్న సైజు స్పీకర్ కం మైక్ లోంచి ఇంటి బయట ఆగివున్న మిలిటరీ టెక్నాలజీ వాన్ లో వాళ్ళు "బ్రిగేడియర్ సర్... మీకు దగ్గరలోనే గోడకి గ్రనేడ్ అమర్చి ఉంటారని మా అనుమానం... మీరు జాగ్రత్త..." అని మెసేజ్ పంపారు... మాధవ్ మౌనంగా తలూపి తన దృష్టిని సొరంగం గోడల వైపు సారించాడు... వాళ్ళు చెప్పినట్లే సొరంగం కుడివైపు గోడకి ఒకదాని మీద ఒకటిగా మూడు హ్యాండ్ గ్రనేడ్లు అమర్చి వున్నాయి... వాటి పిన్స్ కి ఒక వైర్ కట్టివుంది... ఆ వైర్ ని ఎడమ వైపు గోడకి అమర్చారు... ఇప్పుడు మాధవ్ దారికి అడ్డంగా ఒకదాని మీద ఒకటి మూడు వైర్లు కనిపించాయి... వెంటనే HAZMAT సూట్ లోని స్పీకర్ లోంచి మిలిటరీ వాన్ వాళ్ళు "సర్... మీరు వెనక్కి వచ్చెయ్యండి... మేము వెళ్లి ఆ గ్రనేడ్స్ ని DISARM చేస్తాము..." అని అన్నారు... దానికి బదులుగా మాధవ్ నవ్వుతూ "వీటి సంగతి నేను చూసుకుంటా... మీరేమి భయపడకండి" అని అంటూ తనతో పాటు తెచ్చిన టూల్ కిట్ ని ఓపెన్ చేసి అందులోంచి కటింగ్ ప్లైర్ బయటకి తీసి... వెనక్కి తిరిగి రవీంద్ర... గౌతమ్ లని వెనక్కి పొమ్మని సైగ చేసాడు... వాళ్ళు కొంచం వెనక్కి జరిగారు... మాధవ్ వాళ్ళని ఇంకా వెనక్కి పొమ్మని సైగ చేసాడు... దానికి వాళ్ళు ఇద్దరూ తలలు అడ్డంగా ఊపి అక్కడే నుంచున్నారు... మాధవ్ చాలా జాగ్రత్తగా తన చేతిలోని కటింగ్ ప్లైర్ తో మొదటి వైర్ ని కట్ చేసాడు... అదృష్టం బాగుంది... మొదటి గ్రనేడ్ పేలలేదు... ధైర్యంగా మిగతా రెండు వైర్లు అతి జాగ్రతగా కట్ చేసాడు... గ్రనేడ్స్ పిన్స్ యధాస్థానం లో వున్నాయి... సొరంగంలో ముగ్గురూ... ఇంటి బయట మిలిటరీ వాన్ లో సిబ్బంది... అందరూ ఒక్కసారి గా ఊపిరి వొదిలారు... పొరపాటున ఎవరైనా చూసుకోకుండా ఆ గ్రనేడ్ కి అమర్చిన వైర్ ని తాకితే... వెంటనే గ్రనేడ్ వుండే సేఫ్టీ పిన్ ఊడిపోయి 10 సెకండ్స్ లో గ్రనేడ్ పేలిపోతుంది... దాంతో ఆ సొరంగం సీలింగ్ అమర్చిన C4 బాంబు మెటీరియల్ కూడా పేలిపోయి ఆ సొరంగం అంతా మూసుకు పోతుంది...

మాధవ్ జాగ్రత్తగా నడుచుకుంటూ ముందుకు కదిలాడు... ఒక 200 మీటర్స్ దూరం లో ఒక పెద్ద బాక్స్ కనిపించింది... ఆ బాక్స్ లోంచి రకరకాల వైర్లు బయటకి కనిపిస్తున్నాయి... మాధవ్ కి వెంటనే అర్ధంకాలేదు... చాలా జాగ్రతగా ఆ బాక్స్ ని ముట్టుకోకుండా చుట్టూ పరిశీలించాడు... అర్ధం కాలేదు... అదే సమయంలో HAZMAT సూట్ లోని స్పీకర్ లో "సర్... మీ ముందు వున్నది ఒక ఎలక్ట్రానిక్ జంక్షన్ బాక్స్... దాంట్లోంచి బయటికి వచ్చిన వైర్లు మీ ముందు గుట్టగా కనిపిస్తున్న C4 మెటీరియల్ కి అమర్చిన డిటొనేటర్స్ కి కనెక్ట్ చెయ్యబడ్డాయి... దయచేసి మా మాట విని మీరు వెంటనే వెనక్కి రండి... మేము వెళ్లి ఆ జంక్షన్ బాక్స్ ఓపెన్ చేసి ఆ కనెక్షన్స్ ని కట్ చేస్తాము..." అని వినిపించింది... అప్పుడు మాధవ్ ఆ జంక్షన్ బాక్స్ కి అమర్చిన వైర్లని జాగ్త్రత గా పరిశీలించాడు... అవి ఇంకో 50 మీటర్స్ దూరంలో దాదాపు నాలుగు అడుగుల ఎత్తు... నాలుగు అడుగుల వెడల్పులో C4 బాంబు మెటీరియల్ కి కనెక్ట్ అయి ఉన్నాయి... ఇదంతా మిలిటరీ వాన్ లో కూర్చొని చూస్తున ఎంప్లాయిస్... "బ్రిగేడియర్ సాబ్... ప్లీజ్... ప్లీజ్.. వెంటనే వెనక్కి రండి... WE WILL TAKE IT FROM HERE... " అని అన్నారు... మాధవ్ తలూపాడు... వెనక్కి తిరిగి రవీంద్ర... గౌతమ్ లని దగ్గరికి రమ్మని పిలిచాడు... వాళ్లిద్దరూ మాధవ్ దగ్గరికి చేరుకొని జంక్షన్ బాక్స్ ని... దానికి దగ్గరలో గుట్టగా అమర్చిన C4 బాంబు మెటీరియల్ ని గమనించారు... గౌతమ్ నెమ్మదిగా నడుచుకుంటూ C4 బాంబు మెటీరియల్ దగ్గరికి వెళ్లి క్లోజ్ గా పరిశీలించాడు... గౌతమ్ వొళ్ళు జలదరించింది... వెంటనే వెనక్కి వచ్చి... ఒక చేత్తో... మాధవ్ ని... ఇంకో చేత్తో రవీంద్ర ని గట్టిగా పట్టుకుని హడావిడిగా కదులుతూ "LET'S GET OUT OF THIS PLACE" అని కంగారుగా అన్నాడు... మిగతా ఇద్దరూ ఎదురు మాట్లాడకుండా గౌతమ్ ని ఫాలో అయ్యారు... ఒక అయిదు నిమిషాల్లో ముగ్గురూ సేఫ్ గా సొరంగం నుంచి బయటకి చేరుకున్నారు... అప్పుడు సడన్ గా మాధవ్ కి గుర్తుకొచ్చింది... సొరంగం లోని రెండో దారి హౌస్ నెంబర్ 88 కిందకి వెళ్తోంది... దాన్ని కూడా చెక్ చేయాలి...

ఇంటి బయటకి రాగానే ఆ ముగ్గురూ HAZMAT సూట్లు విప్పేసారు... మాధవ్ మిలిటరీ వాన్ లోకి వెళ్ళాడు... అక్కడ... అప్పటిదాకా HAZMAT సూట్ కెమెరా పంపిన ఫీడ్ ని ఆ టీం కమాండింగ్ ఆఫీసర్ జాగ్రతగా చెక్ చేస్తూ నోట్స్ రాసుకుంటున్నాడు... మాధవ్ ని చూడగానే... లేచి నుంచొని సెల్యూట్ కొట్టి... షాక్ హ్యాండ్ ఇచ్చి... "సర్... మా దగ్గర ఒక ప్లాన్ ఉంది... మేము ఒక టీం ని పంపించి జాగ్రతగా ఆ జంక్షన్ బాక్స్ ఓపెన్ చేసి... అందులో సర్క్యూట్స్ ని DISABLE చేసి ఆ వైర్లు పీకేసి... ఆ C4 బాంబు మెటీరియల్ ని జాగ్రత్తగా బయటకి తీసుకొని వస్తాము... ఇంకో విషయం... మీరు కనుక్కున్న ఈ C4 బాంబు మెటీరియల్ గురించి మనం వెంటనే సెంట్రల్ గవర్నమెంట్ కి... మిలిటరీ హెడ్ క్వార్టర్స్ కి... నేషనల్ సెక్యూరిటీ ఏజెన్సీ... నేషనల్ ఇన్వెస్టిగేషన్ ఏజెన్సీ కి తెలియచేయాలి... అది ప్రోటోకాల్... మీరు పర్మిషన్ ఇస్తే వెంటనే అందరికీ మెసేజ్ పంపిస్తాను" అని అన్నాడు... మాధవ్ వెంటనే "PERMISSION GRANTED" అని అన్నాడు... ఆ కమాండింగ్ ఆఫీసర్ వెంటనే మెసేజ్ అందరికి పంపించాడు... మాధవ్ వాన్ దిగి బయటకి వచ్చాడు... అక్కడ గౌతమ్ బిజీ గా ఒక పేపర్ మీద ఎదో లెక్కలు వేస్తూ కన్పించాడు... గౌతమ్ పక్కనే రవీంద్ర ఆ లెక్కలు చాలా జాగ్రత్తగా పరిశీలిస్తున్నాడు... మాధవ్ కి ఎదో అనుమానం వచ్చి వాళళ్ దగరికి వెళ్లి "ANY PROBLEM?" అని అడిగాడు... దానికి బదులుగా ఇద్దరూ తలూపారు... రవీంద్ర "మనం సొరంగం లో చూసిన C4 బాంబు మెటీరియల్ ని గౌతమ్ ఎస్టిమేట్ చేశారు... అది పేలితే దాదాపు 4 కిలోమీటర్స్ రేడియాస్ లో ఇంపాక్ట్ ఉంటుంది..." అని అన్నాడు... వెంటనే మాధవ్ గౌతమ్ తో "నువ్వు వెంటనే ఇక్కడ నుంచి వెళ్ళిపో... ఇంకాసేపట్లో రకరకాల గవర్నమెంట్ ఏజెన్సీస్ వాళ్ళు వస్తారు... వాళ్ళు నిన్ను చూడడం నాకు ఇష్టం లేదు... ఇప్పుడు టైం ఈవెనింగ్ 4 గంటలు అవుతోంది... రాత్రి 7 గంటలకి ప్లాస్టిక్ సర్జన్ డాక్టర్ కెన్నెత్ జార్జ్ వస్తాడు... మేము ఇక్కడ నుంచి కదలలేని పరిస్థితి... నువ్వు తీహార్ జైలు కి వెళ్లి డాక్టర్ ఆ పురోహిత్ ని చెక్ చేస్తున్నప్పుడు నువ్వు అక్కడే ఉండి... ఏం చెప్తాడో చూడు... నీకు ఏదైనా డౌట్ వస్తే డాక్టర్ ని అడుగు... రవీంద్ర నీకు తీహార్ జైలు లోకి వెళ్లడానికి పర్మిషన్ ఆరెంజ్ చేస్తాడు..." అంటూ తన కార్ డ్రైవర్ కి ఫోన్ చేసి తన దగ్గరికి రమ్మని పిలిచాడు... ఆ డ్రైవర్ రాగానే "గౌతమ్ సాబ్ ని తీహార్ జైలు కి తీసుకెళ్లి డ్రాప్ చేసి వెనక్కి రా" అని ఆర్డర్ వేసాడు... అదే సమయంలో రవీంద్ర తీహార్ జైలు లో ఒక ఆఫీసర్ తో మాట్లాడి డాక్టర్ కెన్నెత్ జార్జ్ వచ్చినప్పుడు ఆయనతో పాటు గౌతమ్ ఉండేలా ఏర్పాటు చేసాడు... గౌతమ్ అక్కడ నుంచి బయలుదేరాడు...

గౌతమ్ ఎక్కిన కార్ ఆ సొసైటీ నుంచి బయలుదేరడం... అదే సమయానికి NSA...NIA... టీమ్స్ చేరుకోవడం జరిగింది... అక్కడి కమాండింగ్ ఆఫీసర్ వాళ్ళకి సిట్యుయేషన్ ని పూర్తిగా వివరించాడు... వాళ్ళు వెంటనే NATIONAL DISASTER RESPONSE FORCE ని రంగంలోకి దింపారు... మాధవ్ ఆ సొసైటీ రెసిడెంట్ వెల్ఫేర్ అసోసియేషన్ మెంబెర్స్ ని పిలిచి "ఈ సొసైటీ లో ఉంటున్న అన్ని ఇళ్ళు వెంటనే ఖాళీ చెయ్యాలి... ఇంకాసేపట్లో NDRF టీం వస్తుంది... వాళ్ళు మీరు ఎక్కడికి వెళ్లాలో చెప్తారు... వాళ్ళు చెప్పినట్లు మీరు నడుచుకోవాలి... కనీసం ఒక వారం రోజులకి కావాల్సిన వస్తువులు సర్దుకోండి... మీరు మీ వెహికల్స్... విలువైన వస్తువులు... గోల్డ్... జ్యువలరీ... మీతో పాటు తీసుకొని వెళ్ళండి... ఇది మీ క్షేమం కోరి చెప్తున్నాము... టైం లేదు... మీరు వెంటనే మీ సొసైటీ లో అందరికి ఈ విషయాన్ని చెప్పి వాళ్ళని ఇళ్ళు ఖాళీ చేసి వెళ్ళడానికి రెడీ గా ఉండమని చెప్పండి..." ఇది వినగానే ఆ సొసైటీ రెసిడెంట్ వెల్ఫేర్ అసోసియేషన్ మెంబెర్స్ పూర్తిగా భయపడిపోయారు... ఖంగారుగా "మా సొసైటీ కి ఏమయ్యింది? మేమెందుకు ఖాళీ చేసి వెళ్ళాలి? కుదరదు... మీరు మాకు కారణం చెప్పాల్సిందే... అప్పటిదాకా మేము ఇక్కడనుంచి కదలము" అని అన్నారు... మాధవ్ వీలైనంత శాంతగా "నేను చెప్పాల్సింది చెప్పను... మీ అంతట మీరు మీ ఇళ్ళు ఖాలీ చేస్తే మీకే మంచిది... లేదంటే... ఆర్మీ... NDRF వాళ్ళు మిమ్మల్ని బలవంతగా లాక్కెళ్తారు... ఇక మీఇష్టం" అని చెప్పి అక్కడ నుంచి వెళ్ళిపోయాడు... మాధవ్ వెనకాలే హౌస్ నెంబర్ 72 పక్కనే నివసిస్తున్న త్రివేది కూడా బయలుదేరి దారి మధ్యలో మాధవ్ తో "అయితే... నా అనుమానం నిజమే... మా సొసైటీ లో ఎదో ప్రాబ్లెమ్ వుంది..." దానికి బదులుగా మాధవ్ ఆయనతో "మీరేమి ఖంగారు పడకండి... ఇవన్నీ ముందు జాగ్రత్త చర్యలు... గవర్నమెంట్ కి మీరు సహకరించండి... మీకు... మీ సొసైటీ కి ఏమి కాదు... మీ ఆరోగ్యం జాగ్రత్త... మీతో పాటు మీ మెడికల్ రికార్డ్స్ తీసుకొని వెళ్ళండి... నేను ALL INDIA INSTITUTE OF MEDICAL SCIENCES డాక్టర్స్ తో మాట్లాడతాను... TAKE CARE" అని అన్నాడు...

NDRF టీమ్స్ ఆ సొసైటీ లోని ప్రతి ఇంటికి వెళ్లి దగ్గరుండి అందరిని ఇళ్లు ఖాళీ చేయించి ఆ ఇంట్లో ఎవరు లేరని పూర్తిగా నిర్ధారించుకున్న తరువాత ఆ ఇంటికి తాళాలు వేయించి వాటికి గవర్నమెంట్ సీల్ వేశారు... ఆ రెసిడెంట్స్ అందరిని ఢిల్లీ లోని హోటల్స్ లో రూమ్స్ బుక్ చేసి అక్కడికి తీసుకొని వెళ్లారు... వాళ్లకి కావాల్సిన ఏర్పాట్లు దగ్గరుండి చేయడమే కాకుండా... వాళ్లందరికీ ఒక పెద్ద వార్నింగ్ ఇచ్చారు... ఆ రోజు సొసైటీ లో జరిగిన సంఘటనల గురించి ఆ రెసిడెంట్స్ సోషల్ మీడియా లో ఎటువంటి పోస్ట్స్ పెట్టకూడదు... టీవీ లేదా ప్రింట్ మీడియా తో మాట్లాడ కూడదు... అలా చేస్తే వాళ్ళని నేరుగా తీహార్ జైలు కి తరలిస్తామని స్ట్రాంగ్ వార్నింగ్ ఇచ్చారు... దాంతో ఆ రెసిడెంట్స్ నోరుమూసుకున్నారు... అయితే... గవర్నమెంట్ ఆఫీషియల్స్ బాగా తెలుసు... ఆ సొసైటీ రెసిడెంట్స్ ని ఎక్కువ రోజులు అదుపు చేయలేరని... అయినా వార్నింగ్ ఇవ్వడం తప్పలేదు... సొసైటీ మొత్తం ఖాళీ అయ్యేటప్పటికి రాత్రి 11 అయ్యింది... అప్పటికి బాంబు డిస్పోసల్ టీమ్స్ రెడీ అయ్యారు... వాళ్లకి మాధవ్ "GO AHEAD..." అంటూ సిగ్నల్ ఇచ్చాడు... వాళ్ళు ఒక్కొక్కళ్ళుగా సొరంగం లోకి ప్రవేశించారు...

గౌతమ్ తీహార్ జైలు చేరుకొని డాక్టర్ కెన్నెత్ జార్జ్ కోసం వెయిట్ చేయసాగాడు... మనసులో 'ఈ డాక్టర్ ఏం చెక్ చేస్తాడు?' అని ఆలోచించసాగాడు... డాక్టర్ వచ్చేటప్పటికి సాయంత్రం 7 గంటలు దాటింది... జైలు ఆఫీసర్ డాక్టర్ కి గౌతమ్ ని పరిచయం చేసి "ఈయన మీ తోపాటు ఆ ఖైదీ ని పరిశీలిస్తారు" అని చెప్పాడు... అందరూ కలసి తీహార్ జైలు లోని ఒక చిన్న సైజు హాస్పిటల్ కి వెళ్లారు... ఆ హాస్పిటల్ లో ఒక ఆపరేషన్ థియేటర్ కూడా ఉంది... చాలా నీట్ గా వుంది... ఒక ఆపరేషన్ టేబుల్... దాని మీద సర్జికల్ లైటింగ్ ఎక్విప్మెంట్ వుంది... డాక్టర్ కెన్నెత్ ముందుగా ఆ లైటింగ్ ని టెస్ట్ చేసాడు... బానే పనిచేస్తోంది... డాక్టర్ కెన్నెత్ తనతో పాటు తెచ్చిన పెద్ద పెట్టెను ఓపెన్ చేసాడు... అందులో రకరకాల ఎక్విప్మెంట్స్ ఉన్నాయి... ఇంతలో జైలు అధికారులు పురోహిత్ ని రూమ్ లోకి తీసుకొని వచ్చి ఒక కుర్చీలో కూర్చోపెట్టారు... గౌతమ్ అతడిని పరిశీలనగా చూసాడు... మనసులో అంచనా వెయ్యసాగాడు 'దాదాపు 45 - 50 ఏళ్ళ వయస్సు... అయిదు అడుగుల... తొమ్మిది అంగుళాల ఎత్తు... దాదాపు 70 కిలోల బరువు... బలంగా కనిపిస్తున్నాడు... బాడీ కలర్ తెల్లగా ఉంది... ఎక్కువగా అవుట్ డోర్ లో పనిచేసినట్లు తెలియడం లేదు...' అని అనుకున్నాడు...

ఇంతలో డాక్టర్ అక్కడున్న జైలు స్టాఫ్ తో "ఆ వ్యక్తి చేతికి వేసిన బేడీలు తొలగించి అతడిని బట్టలు అన్ని విప్పి నగ్నంగా ఈ ఆపరేటింగ్ టేబుల్ మీద ఎల్లికల పడుకోమని చెప్పండి" అని అన్నాడు... ఇది వినగానే పురోహిత్ విపరీతంగా భయపడసాగాడు... జైలు అధికారులు బేడీలు తియ్యగానే పురోహిత్ తన చేతులు రెండు గట్టిగా కట్టేసుకుని జైలు అధికారులు తన బట్టలని విప్ప నివ్వకుండా అడ్డుపడ్డాడు... ఇది గమనించిన డాక్టర్ పురోహిత్ దగ్గరికి వెళ్లి ఇంగ్లీష్ లో మాట్లాడుతూ "నేను చాలా బిజీ... నా ఫ్రెండ్ నన్ను రిక్వెస్ట్ చేస్తే ఇక్కడికి వచ్చాను... నా దగ్గర పెద్దగా టైం లేదు... వెంటనే వెళ్ళిపోవాలి... నువ్వు నాకు సహకరిస్తే తొందరగా వెళ్ళిపోతాను... లేదంటే... నీకు మత్తు మందు ఇచ్చి ఆ టేబుల్ మీద పడుకోపెట్టి నిన్ను పూర్తిగా ఎక్సమిన్ చేస్తాను... నీ ఇష్టం..." అని చాలా కూల్ గా అన్నాడు... పురోహిత్ అదేమీ పట్టించుకోకుండా గింజుకోసాగాడు... డాక్టర్ కెన్నెత్ జైలు స్టాఫ్ కి సైగ చేసాడు... వాళ్ళు పురోహిత్ ని గట్టిగా పట్టుకున్నారు... డాక్టర్ కెన్నెత్ వెంటనే తన సూట్ కేసు లోంచి ఒక సిరంజీ బయటకి తీసి దాంట్లో ఎదో మందు ఎక్కించి దాన్ని పురోహిత్ కి ఇంజెక్ట్ చేసాడు... ఒకే ఒక్క నిమిషం లో పురోహిత్ నిద్రలోకి జారుకున్నాడు... జైలు స్టాఫ్ వెంటనే పురోహిత ని ఆపరేటింగ్ టేబుల్ మీద ఎల్లికలా పడుకోపెట్టి అతని వొంటి మీదున్న బట్టలు విప్పేసి పురోహిత్ చేతులు... కాళ్ళు ఆ ఆపరేటింగ్ టేబుల్ కి కట్టేసి అక్కడే నుంచున్నారు... డాక్టర్ కెన్నెత్ ఆ ఆపరేటింగ్ టేబుల్ లైట్స్ ఆన్ చేసి ముందుగా పేషెంట్ ని పైనుంచి కింద దాకా పరిశీలించి ఎదో నోట్స్ వ్రాసుకున్నాడు... ఆ తరువాత ముందుగా పురోహిత్ తలని పరిశీలించాడు... తల మీద హెయిర్ ఒరిజినల్ కాదని అర్ధమయ్యింది... హెయిర్ ట్రాన్స్ ప్లాంట్ అయ్యిందని గ్రహించాడు... ఆ తరువాత పురోహిత్ ఫేస్ ని చాలా జాగ్రత్తగా... చాలా సేపు చెక్ చేసాడు... గడ్డం కింద... చెవుల వెనకాల... ఎక్కడైనా చర్మం లో తేడా దొరుకుతుందేమో చెక్ చేసాడు... పురోహిత్ మొహానికి ఎక్కడా ప్లాస్టిక్ సర్జరీ జరిగిన ఆనవాళ్లు కనిపించలేదు... పురోహిత్ ఛాతి మీద పెద్ద సర్జికల్ స్కార్ కనిపించింది... దాన్ని గౌతమ్ కి చూపిస్తూ... " ఈ వ్యక్తి కి ఓపెన్ హార్ట్ సర్జరీ జరిగినట్లు ఉంది... బహుశా... బైపాస్ సర్జరీ అయి ఉండొచ్చు... ఎందుకైనా మంచిది... ఒకసారి ఆంజియోగ్రామ్ తీయించండి... పూర్తి డీటెయిల్స్ తెలుస్తాయి..." ఆ తరువాత పురోహిత్ శరీరం ముందు భాగాన్ని చాలా జాగ్రత్తగా ప్రతి అంగుళం చెక్ చేసాడు... పురోహిత్ బొడ్డు కింద ఎడమ వైపు ఒక చోట చిన్న లాప్రోస్కోపిక్ సర్జరీ జరిగినట్లు కనిపించింది... గౌతమ్ ని దగ్గరికి రమ్మని పిలిచి ఆ చిన్న సర్జికల్ స్కార్ చూపిస్తూ... "ఇక్కడ ఎదో చిన్న సర్జరీ జరిగింది... ఇది ఎందుకు జరిగిందో పూర్తిగా ఎక్సమిన్ చేయించాలి..." అని అన్నాడు... ఆ తరువాత పురోహిత్ శరీరం ముందు భాగం పూర్తిగా చెక్ చేసాక... జైలు స్టాఫ్ తో "వీడిని తిప్పి టేబుల్ మీద బోర్లా పడుకోపెట్టండి... వీడి బ్యాక్ సైడ్ ఎక్సమిన్ చెయ్యాలి" అని అన్నాడు... జైలు స్టాఫ్ డాక్టర్ చెప్పినట్లే పురోహిత్ కట్లు విప్పదీసి అదే టేబుల్ మీద బోర్లా పడుకోపెట్టి మళ్ళీ కాళ్ళు చేతులు ఆపరేషన్ టేబుల్ కి కట్టేశారు...

డాక్టర్ కెన్నెత్ కి అప్పుడు కనిపించింది... పక్కనే ఉన్న గౌతమ్ కి పురోహిత్ వీపు మీద లెఫ్ట్ సైడ్ షోల్డర్ బ్లేడ్ మీద ఒక చిన్న ప్లాస్టిక్ సర్జరీ జరిగిన ఆనవాళ్లు కనిపించాయి... దాదాపు మూడు చదరపు అంగుళాల వైశాల్యంలో చర్మం కలర్ డిఫరెంట్ గా కనిపించింది... డాక్టర్ కెన్నెత్ తన పక్కనే నుంచున్న గౌతమ్ కి ఆ భాగాన్ని చూపిస్తూ "ఈ ఏరియా లో స్కిన్ కలర్ కి... మిగతా వీపు మీదున్న మిగతా చర్మం కలర్ కి తేడా ఉంది... మన శరీరంలో చర్మం అన్ని చోట్ల ఒకే రంగులో ఉండదు... కొన్ని చోట్ల చాలా తెల్లగా ఉంటుంది... కొన్ని చోట్ల... ముఖ్యంగా మగాళ్ళకి ప్రైవేట్ పార్ట్శ్ దగ్గర చర్మం డార్క్ కలర్ లో వుండే ఛాన్స్ వుంది... ఈ వ్యక్తి వీపు మీద ఈ మూడు చదరపు అంగుళాల ఏరియా లో చర్మం వేరే చోట నుంచి తీసుకొని ఇక్కడ ప్లాంట్ చేసినట్లు ఉంది... దీన్నే SKIN GRAFTING అని అంటారు... ఇదిగో ఇక్కడ చూడు... ఈ వ్యక్తి ఎడమ తొడ వెనక భాగం... ఇక్కడ నుంచి చర్మాన్ని తీసుకొని ఈ షోల్డర్ బ్లేడ్ దగ్గర PLANT చేశారు..." అని అన్నాడు... ఇది వినగానే గౌతమ్ "ఎందుకు స్కిన్ గ్రాఫ్టింగ్ చేశారో చెప్పగలరా?" అని అడిగాడు... దానికి డాక్టర్ కొంచం సేపు అలోచించి... "చాలా కష్టం... షోల్డర్ బ్లేడ్ దగ్గర చర్మం ఎందుకు చెడిపోయిందో వీడు చెప్తే తప్ప తెలుసుకోలేము... నా గెస్ ప్రకారం... జనరల్ గా ఈ షోల్డర్ బ్లేడ్ దగ్గర చర్మం దెబ్బతిని ఉంటుంది... ఫైర్ ఆక్సిడెంట్ ఏదైనా జరిగి ఆ ఏరియా లో చర్మం కాళీ ఉండొచ్చు... లేదా అక్కడ ఏదైనా టాటూ ఉంటే దాన్ని కవర్ చెయ్యడానికి ఈ SKIN GRAFTING జరిగి ఉండవచ్చు... పైగా ఈ గ్రాఫ్టింగ్ జరిగి కూడా చాలా కాలం అయినట్లు ఉంది... నా దృష్టిలో ఈ వ్యక్తి కి తల మీద హెయిర్ ట్రాన్స్ ప్లాంట్... ఓపెన్ హార్ట్ సర్జరీ... పొట్టకి చిన్న లాప్రోస్కోపిక్ సర్జరీ... ఈ షోల్డర్ బ్లేడ్ మీద స్కిన్ గ్రాఫ్టింగ్ తప్ప... మొహానికి ఎటువంటి ప్లాస్టిక్ సర్జరీ జరిగిన ఆనవాళ్లు లేవు... అయితే నాకు ఒక డౌట్ వస్తోంది... పొట్టకి లాప్రోస్కోపిక్ సర్జరీ ఎందుకు జరిగింది? పైగా ఇది ఈ సర్జరీ గత ఆరు నెలల లోపలే జరిగి ఉండాలి... అక్కడి చర్మం DISCOLORATION చూస్తే తెలుస్తోంది... ఎందుకైనా మంచిది ULTRASOUND మెషిన్ తో చెక్ చేస్తాను..." అని అన్నాడు...

ఆపరేషన్ థియేటర్ కి ULTRASOUND మెషిన్ తెప్పించి... జైలు స్టాఫ్ తో "వీడిని ఇంకోసారి ఎల్లికలా పడుకోపెట్టండి" అని చెప్పాడు.. జైలు స్టాఫ్ మనసులో బూతులు తిట్టుకుంటూ డాక్టర్ కెన్నెత్ చెప్పనట్లే చేశారు... పురోహిత్ పొట్ట మీద లాప్రోస్కోపిక్ సర్జరీ జరిగిన చోట స్కాన్ చెయ్యడానికి లోషన్ వేసి ULTRASOUND స్కానర్ తో ఆ ఏరియా ని చెక్ చేయ్యసాగాడు... ముందు అంతా నార్మల్ గానే కనిపించింది... డాక్టర్ కెన్నెత్ కి డౌట్ వచ్చింది... అంతా బానే ఉంటే... ఈ లాప్రోస్కోపిక్ సర్జరీ ఎందుకు జరిగింది? పురోహిత్ పొట్టంతా చాలా జాగ్రత్త ప్రతి అంగుళం చెక్ చేసాడు... దాదాపు ఒక గంట తరువాత డాక్టర్ కెన్నెత్ మొహం లో చిరునవ్వు కనిపించింది... గౌతమ్ ని పిలిచి ULTRASOUND మెషిన్ మానిటర్ లో చూడమని అన్నాడు... గౌతమ్ ఆ మానిటర్ లోకి చూసాడు... ఏమి అర్ధం కాలేదు... డాక్టర్ కెన్నెత్ మానిటర్ లో ఒక చోట వేలు పెట్టి చూపిస్తూ "ఇది గమనించారా... ఇది FOREIGN OBJECT... అంటే... ఇది నాచురల్ గా హ్యూమన్ బాడీ కి చెందినది కాదు... ఎవరో ఆపరేట్ చేసి దీన్ని INTESTINES లో PLANT చేశారు... మీరు వెంటనే ఈ వ్యక్తిని ALL INDIA INSTITUTE OF MEDICAL SCIENCES కి తీసుకెళ్లి డిటైల్డ్ గా ఇన్వెస్టిగేట్ చేయించండి... YOU MIGHT FIND SOMETHING... GOOD LUCK... నేను వచ్చిన పని అయ్యింది... నేను వెళ్తాను" అని చెప్పి తన EQUIPMENT అంతా సర్దుకొని వెళ్ళిపోయాడు...

గౌతమ్ వెంటనే ఫోన్ చేసి మాధవ్ కి ఈ విషయం చెప్పాడు... మాధవ్ గౌతమ్ చెప్పింది చాలా జాగ్రతగా విని వెంటనే AIIMS లో తనకి బాగా తెలిసిన ఒక డాక్టర్ కి ఫోన్ చేసి పరిస్థితి వివరించాడు... ఆ డాక్టర్ "వెంటనే ఆ పేషెంట్ ని తీసుకొని రండి... OFF THE RECORDS ఇన్వెస్టిగేట్ చేస్తాము" అని అన్నాడు... దానికి బదులుగా మాధవ్ ఆయనతో "డాక్టర్... ఇంకో ముఖ్యమైన విషయం... ఆ పేషెంట్ తో పాటు గౌతమ్ అని ఒక ఆర్మీ ఆఫీసర్ కూడా వస్తాడు... ఆయనకు మీ ఇన్వెస్టిగేషన్ డీటెయిల్స్ ఇవ్వండి..." అని చెప్పాడు... తీహార్ జైలు లో ఎప్పుడూ రెడీ గా వుండే అంబులెన్సు లో స్పృహలో లేని పురోహిత్ ని ఎక్కించి AIIMS తీసుకొని వెళ్లారు... అక్కడ ముందుగా ఏర్పాటు చేసిన ఆపరేషన్ థియేటర్ లోకి పురోహిత్ ని తీసుకొని వెళ్లారు... అక్కడ జనరల్ సర్జన్ స్పృహలో లేని పురోహిత్ ని చూసి "ఈ పేషెంట్ కి ఏ సెడేటివ్ ఇచ్చారు?" అని అడిగాడు... అందరూ తెల్ల మొహాలు వేశారు... గౌతమ్ వెంటనే డాక్టర్ కెన్నెత్ కి ఫోన్ నెంబర్ డయల్ చేసి ఆ ఫోన్ ని AIIMS డాక్టర్ కి ఇచ్చాడు... డాక్టర్ కెన్నెత్ ఆయనకు తాను పురోహిత్ కి ఇచ్చిన సెడేటివ్ డీటెయిల్స్ చెప్పాడు... అది వినగానే AIIMS పురోహిత్ కి ఇంకో పెద్ద డోస్ సెడేటివ్ ఇచ్చి ULTRASOUND స్కాన్ చేసాడు... డాక్టర్ కెన్నెత్ చెప్పిన చోట AIIMS డాక్టర్ కి FOREIGN OBJECT కనిపించింది... వెంటనే లాప్రోస్కోపిక్ సర్జరీ మొదలుపెట్టాడు... దాదాపు 20 నిమిషాల తరువాత పురోహిత్ INTESTINES లోంచి ఒక ట్యూబ్ లాంటి వస్తువుని బయటకి తీసాడు... ఆ ట్యూబ్ చూడడానికి రెండు అంగుళాల పొడుగు... రౌండ్ గా... బాగా పెద్ద సైజు క్యాప్సూల్ లాగా ఉంది.... AIIMS డాక్టర్ దాన్ని రకరకాల సోలుషన్స్ తో కడిగి బాగా స్టెరిలైజ్ చేసాడు... ఆ ట్యూబ్ ని గౌతమ్ కి కూడా చూపించాడు...

గౌతమ్: డాక్టర్... ఈ ఆబ్జెక్ట్ ఏమిటీ? దీని పేరు ఏమిటీ? ఇది ఎం పనిచేస్తుంది?

డాక్టర్ : దీనికి మెడికల్ ప్రపంచం లో చాలా పేర్లు ఉన్నాయి... ప్రధానంగా ఇటువంటి TABSULE ని ఎవరైనా క్రానిక్ కండీషన్ ఉన్న పేషెంట్స్ కి టైం కి మెడిసిన్ అందేలా చెయ్యడానికి ఇలాంటి డివైస్ వాడతారు... దీంట్లో చాలా పవర్ఫుల్ మందు ఉంటుంది... అది పేషెంట్ కి అవసరమైనప్పుడు ఈ TABSULE లోంచి రిలీజ్ అయ్యి డైరెక్ట్ గా పేషెంట్ రక్త నాళాల్లోకి చేరి పేషెంట్ ని కాపాడుతుంది.... ఈ TABSULE ని ఒక మైక్రో చిప్ కంట్రోల్ చేస్తుంది... ఇందులోని మెడిసిన్ దాదాపు 6 నెలల నుంచి ఒక సంవత్సరం వరకు సప్లై అవుతుంది... ఎప్పుడైతే ఈ TABSULE లో మందు అయిపోతుంది అప్పుడు ఈ TABSULE పేషెంట్ INTESTINES నుంచి రిలీజ్ అయ్యి BOWEL MOVEMENT సమయంలో లో బయటకి వచ్చేస్తుంది...

గౌతమ్ : నాకు అర్ధం కాలేదు... ఈ TABSULE లో ఎటువంటి మెడిసిన్ ఉంది?

డాక్టర్: మీకు వివరంగా చెప్తాను... ఉదాహరణకి DIABETIC పేషెంట్ ప్రతి రోజూ METFORMIN టాబ్లెట్స్ తీసుకుంటారు... అదిఒక పద్దతి... కొంత మందికి DIABETIC కండిషన్ బాగా ముదిరిపయి ఉండవొచ్చు... అలంటి పేషెంట్స్ కి INSULIN ఇంజక్షన్ ద్వారా ఇస్తారు... ఇవి కాకుండా DIABETIC కండిషన్ ని కంట్రోల్ చెయ్యడానికి చాలా పద్ధతులు ఉన్నాయి... ఒక రకమైన ఇంజక్షన్ PANCREAS ఇవ్వడం వాళ్ళ కూడా TYPE 2 DIABETIC కండిషన్ బాగా కంట్రోల్ చెయ్యవొచ్చు... ఇంకో పద్దతి కూడా ఉంది... INSULIN PEN... ఇది పేషెంట్స్ ఎప్పుడుకావాలంటే అప్పుడు వాడుకోవొచ్చు... ఇంకో పద్దతి కూడా ఉంది... దాన్ని INSULIN PUMP... దాని కూడా DIABETIC కండిషన్ కంట్రోల్ చెయ్యడానికి వాడతారు... అదే విధంగా మెడికల్ ఫీల్డ్ లో టెక్నాలజీ బాగా అభివృద్ధి చెందటంతో... ఈ TABSULE లాంటివి కూడా రంగ ప్రవేశం చేశాయి... వీటిలో రకరకాల మందులు నింపి పేషెంట్స్ INTESTINES గోడలకి అతుక్కునేలాగా చేస్తారు... ఈ TABSULE పేషెంట్ కి అవసరమైన మెడిసిన్ కావాల్సిన డోస్ లో రెగ్యులర్ గా SUPPLY చేస్తుంది... నాకు ఈ TABSULE లో ఏ మెడిసిన్ ఉందొ టెస్ట్ చేస్తే కానీ తెలియదు... దీన్ని టెస్ట్ చేసే ఎక్విప్మెంట్ ఇక్కడ AIIMS లేదు...

గౌతమ్: ఈ TABSULE ని ఎవరు తయారు చేశారో చెప్పగలరా?

డాక్టర్: చాలా కష్టం... ఇటువంటి ప్రొడక్ట్స్ ఇంకా మర్కెట్స్ లోకి రాలేదు... ఇంకా లాబరేటరీ ట్రైల్స్ లోనే ఉన్నాయి... చాలా దేశాల్లో మెడికల్ రీసెర్చ్ లాబ్స్ ఇటువంటి డివైస్ లు తయారుచేయడానికి రకరకాల ప్రయోగాలు చేస్తున్నారు... నాకు తెలిసి ఇటువంటి ప్రయోగాలు మూడు దేశాల్లో జరుగుతున్నాయి... 1. ENGLAND లోని CAMBRIDGE లో McINTYRE LABS... 2. USA లో COMPACT LABS ... 3. GERMANY లో FRANKFURT లో SCHILLER LABS... వీళ్ళకి ఫండింగ్ ప్రాబ్లెమ్ లేదు... వీళ్ళు చాలా డివైజులు తయారుచేసి PATENT చేసి వివిధ మెడికల్ ఎక్విప్మెంట్ మ్యానుఫ్యాక్చర్స్ కి లైసెన్స్ ఇస్తారు... వాళ్ళు తయారుచేసి అమ్మి... ఈ లాబ్స్ పెద్ద ఎత్తున రాయల్టీ ఇస్తారు... నేను మీకు ఈ TABSULE ఇస్తాను... మీరు బయట ఎక్కడైనా దీన్ని టెస్ట్ చేయించుకోండి... నా సలహా ఏమిటంటే... మీరు వెంటనే దీన్ని జర్మనీ తీసుకొని వెళ్ళండి... SCHILLER LAB మీకు కావాల్సిన హెల్ప్ చేస్తుందని నా నమ్మకం... లేట్ చెయ్యొద్దు... వెంటనే బయలుదేరండి..."

అని చెప్పాడు... గౌతమ్ వెంటనే జైలు స్టాఫ్ కి పురోహిత్ ని అప్పగించి... మాధవ్ కి ఫోన్ చేసి డాక్టర్ చెప్పింది వివరించాడు... ఇది వినగానే మాధవ్ "నువ్వు వెంటనే OP CENTER కి వెళ్ళు... రేపు ఉదయం నువ్వు జర్మనీ వెళ్ళాలి దానికి ఏర్పాట్లు నేను చేస్తాను... ఆ TABSULE ని జాగ్రత్తగా నీ దగ్గరే ఉంచు... " అని చెప్పి... OP CENTER కి ఫోన్ చేసి "గౌతమ్ కి ఫ్రెష్ పాసుపోర్టు... జర్మనీ కి వీసా ఆరెంజ్ చెయ్యండి..." అని ఆర్డర్ చేసాడు.

సొరంగం లోకి వెళ్లిన సోల్డర్స్ అతి జాగ్రత్తగా కదులుతూ పార్క్ లో ఉన్న ఎలక్ట్రానిక్ జంక్షన్ బాక్స్ దగ్గరకి చేరుకున్నారు... వాళ్లలో ఒక ఒక్కడు ముందుకెళ్లి ఆ జంక్షన్ బాక్స్ ని చాలా దగ్గరనుంచి పరిశీలించాడు... ఆ బాక్స్ స్ట్రాంగ్ ప్లాస్టిక్ మెటీరియల్ తో తయారు చెయ్యబడ్డది... ఆ సోల్జర్ తనతో పాటు తెచ్చుకున్న డ్రిల్లింగ్ ఎక్విప్మెంట్ తో అతి జాగ్రత్తగా ఆ బాక్స్ కి ఒక మూల భాగం లో చిన్న రంధ్రాన్ని చేసాడు... ఆ రంధ్రంలోంచి VIDEOSCOPE PROBE ని నెమ్మదిగా దూర్చాడు... ఆ సోల్జర్ చేతిలోని మానిటర్ లో ఆ జంక్షన్ బాక్స్ లోపలి భాగాన్ని అతి జాగ్రత్తగా రికార్డు చేసాడు... చాలా సేపు పట్టింది... తరువాత అతి జాగ్రతగా ఆ VIDEOSCOPE PROBE ని బయటకి తీసి... ఆ వీడియో ని బ్లూ టూత్ ద్వారా ఇంటి బయట వున్నా మిలిటరీ టెక్నాలజీ వాన్ ని ట్రాన్స్మిట్ చేసాడు.... ఆ వాన్ లో ఆఫీసర్స్ దాదాపు రెండు గంటల సేపు ఆ వీడియో ని చాలా జాగ్రత్త గా అన్ని యాంగిల్స్ లో పరిశీలించి ఒక ఆక్షన్ ప్లాన్ తయారు చేశారు...

ఆ ఆక్షన్ ప్లాన్ ని సొరంగం లో ఉన్న సోల్డర్స్ పూర్తిగా అర్ధమయ్యేలాగా వివరించారు... ఆ సోల్జర్స్ తమకి వచ్చిన ఇంస్ట్రుక్షన్స్ ని ఫాలో అవుతూ ఆ జంక్షన్ బాక్స్ పై భాగాన్ని పవర్ టూల్ తో అతి జాగ్రతగా కట్ చేసి ఓపెన్ చేశారు... ఆ జంక్షన్ బాక్స్ లో రకరకాల PRINTED CIRCUIT BOARDS కనిపించాయి... అవన్నీ ఒక పెద్ద MOTHER BOARD కి కనెక్ట్ అయివున్నాయి... ఆ జంక్షన్ బాక్స్ లో ఒక స్మార్ట్ ఫోన్ కూడా కనిపించింది... సోల్జర్స్ ముందుగా ఆ స్మార్ట్ ఫోన్ ని స్విచ్ ఆఫ్ చేసేసారు... ఆ తరువాత ఆ ఫోన్ ని జాగ్రతగా DISCONNECT చేసి బయటకి తీశారు... అందరికి శరీరమంతా చెమటలతో నిండి పోయింది... HAZMAT సూట్ స్పీకర్ లో వస్తున్న ఇంస్ట్రుక్షన్స్ చాలా జాగ్రతగా ఫాలో అవుతూ సోల్జర్స్ ఒక్కో PRINTED CIRCUIT BOARD ని DISCONNECT చేసి బయటకి తియ్యసాగారు... దాదాపు 2 గంటల పాటు ఈ తతంగం నడిచింది... చివరికి SMPS... SWITCH MODE POWER SUPPLY ని పీకేశారు... దాంతో ఆ జంక్షన్ బాక్స్ ఎందుకూ పనికిరాకుండా చేసేసారు... ఆ తరువాత అతి జాగ్రతగా JUNCTION BOX> నుంచి C4 బాంబు మెటీరియల్ కి కనెక్ట్ అవుతున్న ఒక్కో వైర్ కట్ చేసేసారు... దాంతో ఆ సొరంగం లో బాంబు ని DISARM చేయగలిగారు...

ఆ పని కాగానే ముందుగా జంక్షన్ బాక్స్... దాని పార్ట్శ్ ని సొరంగం నుంచి బయటకి తెచ్చారు... ఆ తరువాత 20 మంది సోల్జర్స్ ఆ సొరంగం లో దూర దూరంగా నుంచొని C4 బాంబు మెటీరియల్ పాకెట్స్ ని ఒక్కొక్కరికి అందిచుకుంటూ మొత్తం C4 బాంబు మెటీరియల్ ని ఆ పార్క్ సొరంగం నుంచి బయటకి తీసుకొని వచ్చారు... దాదాపు 100 కిలోల C4 బాంబు మెటీరియల్ దొరికింది... గౌతమ్ వేసిన లెక్కల ప్రకారం ఆ 100 కిలోల C4 బాంబు మెటీరియల్ పేలితే... దాదాపు ఆనంద విహార్ లో చాలా సొసైటీస్ నేలమట్టం అయివుండేవి...

సోల్జర్స్ అందరూ బయటకి వచ్చాక మాధవ్... రవీంద్ర ఇద్దరూ ఇంకోసారి HAZMAT సూట్ వేసుకొని ఆ సొరంగం లోకి వెళ్లారు... ఈసారి పార్క్ వైపు వెళ్లకుండా హౌస్ నెంబర్ 88 వైపు వెళ్లారు... ఆ ఇంటి 20 అడుగుల పొడుగు... 20 అడుగుల వెడల్పున తవ్వేసి ఒక పెద్ద రూమ్ ని తయారు చేశారు... ఆ రూమ్ మధ్య లో ఒక పెద్ద టేబుల్ ఉంది... దాని మీద చాలా బ్లూ ప్రింట్స్... ఇంజనీరింగ్ డ్రాయింగ్స్... ఎన్నో ఇంజనీరింగ్ CALCULATIONS సంభందించిన డాక్యూమెంట్స్ దొరికాయి... వాటిని చాలా జాగ్రత్త ఆ రూమ్ లోంచి సొరంగం ద్వారా హౌస్ నెంబర్ 72 బయటకి తీసుకొని వచ్చారు... అప్పుడు సరిగ్గా ఉదయం 6 గంటలు అయ్యింది... అప్పటికే NIA... NSA టీమ్స్ అక్కడ దొరికిన C4 బాంబు మెటీరియల్ ని జాగ్రత్త వేరే చోటకి తరలించారు... అప్పుడే ప్రాబ్లెమ్ సాల్వ్ కాలేదు... ఆ సొరంగం లో అమర్చిన PREFABRICATED కాంక్రీట్ స్లాబ్స్ ని చాలా జాగ్రత్త ఒక్కొక్కటిగా ఊడదీసి వాటిని కూడా సేఫ్ ప్లేస్ చేర్చి... ఆ సొరంగాన్ని శాశ్వతంగా మూసెయ్యాలి... చాలా పెద్ద పని ఉంది... అయితే... మాధవ్... రవీంద్ర ల పని ఇక్కడ ముగిసింది... వాళ్ళు వెంటనే OP CENTER కి చేరుకున్నారు... అక్కడ వాళ్ళ కోసం ఎదురుచూస్తున్న గౌతమ్ తనకి AIIMS డాక్టర్ ఇచ్చిన TABSULE ని వాళ్లకి చూపించాడు... దాన్ని ఆ ఇద్దరూ జాగ్రతగా పరిశీలించి గౌతమ్ కి ఇచ్చి... "రెడీ గా ఉండు... ఇవ్వాళా ఏ క్షణానైనా నువ్వు జర్మనీ కి వెళ్ళాలి... నేను ఏర్పాట్లు చేస్తున్నాను... నువ్వు ఇంటికి వెళ్లి ఒక వారానికి సరిపడా బట్టలు సర్దుకొని రెడీ గా ఉండు... నెను ఫోన్ చెయ్యగానే నువ్వు బయలుదేరి ఇందిరాగాంధీ ఇంటర్నేషనల్ ఎయిర్పోర్ట్ "OLD TERMINAL" చేరుకో... " అని చెప్పాడు... గౌతమ్ ఆ TABSULE తీసుకొని ఇంటికి బయలుదేరాడు... రవీంద్ర కూడా తన ఇంటికి వెళ్ళాడు...

మాధవ్ OP సెంటర్ లోని బాత్రూం లో దూరి అరగంట సేపు స్నానం చేసి బయటకి వచ్చి ఫ్రెష్ గా తయారయ్యి... నేరుగా కాబినెట్ సెక్రటరీ ఆఫీస్ కి వెళ్లి అప్పటిదాకా జరిగిన సంఘటనలు వివరించాడు...

కాబినెట్ సెక్రటరీ : ఎస్... ఈ డీటెయిల్స్ నా దృష్టికి వచ్చాయి... C4 బాంబు మెటీరియల్ ని సెక్యూర్ గా NSA వాళ్ళు వేరే చోటకి తరలించారు... నీ నెక్స్ట్ ప్లాన్ అఫ్ ఆక్షన్ ఏమిటీ? ఆ పురోహిత్ జన్మ కుండలి దొరికిందా?

మాధవ్: లేదండి... దాని గురించే చాలా కష్టపడుతున్నాము... ఇవ్వాళ చాలా అర్జెంటు గా మా OP CENTER ఎంప్లాయ్ ఒకడు జర్మనీ వెళ్ళాలి... ఒక వారం రోజుల ట్రిప్... మీ సహాయం కావాలి...

కాబినెట్ సెక్రటరీ కి అర్ధమయ్యింది... వెంటనే తన మొబైల్ ఫోన్ లో కాంటాక్ట్ లిస్ట్ ని వెతకసాగాడు... ఒక నెంబర్ దొరికింది... ఆ నెంబర్ డయల్ చేసాడు... అవతల వ్యక్తి ఫోన్ ఎత్తగానే...

కాబినెట్ సెక్రటరీ : గుడ్ మార్నింగ్ సర్... హౌ అర్ యు?

అవతలి వ్యక్తి: ఐ యాం ఫైన్... చెప్పండి నేను మీకు ఏవిధంగా సహాయం చెయ్యగలను?

కాబినెట్ సెక్రటరీ : మీ దగ్గర GULF STREAM కార్పొరేట్ జెట్ వుంది కదా...

అవతలి వ్యక్తి: అవును ఉన్నది... మీకు కావాలా?

కాబినెట్ సెక్రటరీ: ఎస్... ఒక వారం రోజుల పని... అర్జెంటు గా నేషనల్ డ్యూటీ కోసం కావాలి... దొరుకుతుందా?

అవతలి వ్యక్తి: తప్పకుండా దేశం కోసం ఏదైనా చేస్తాను... మా వాళ్లకి చెప్తాను... వాళ్ళు ఆ జెట్ కి ఫుల్ గా ఫ్యూయల్ పోయించి రెడీ గా ఉంచుతారు... మీరు ఇందిరాగాంధీ ఇంటర్నేషనల్ ఎయిర్పోర్ట్ లోని "ఓల్డ్ టెర్మినల్" కి వెళ్ళండి అక్కడ మీకోసం నా పర్సనల్ కార్పొరేట్ జెట్ వెయిట్ చేస్తూ ఉంటుంది... జైహింద్...

కాబినెట్ సెక్రటరీ : థాంక్ యు వెరీ మచ్... జైహింద్...

ఆయన ముందు కూర్చున్న మాధవ్ ఈ సంభాషణ విన్న వెంటనే లేచి నుంచొని కాబినెట్ సెక్రటరీ సెల్యూట్ కొట్టి "జై హింద్ సర్... థాంక్స్" అని చెప్పి ఆ రూమ్ లోంచి బయటకి వెళ్ళిపోయాడు...

అదే సమయంలో కొన్ని సంఘటనలు జరిగాయి....

మొదటి సంఘటన : న్యూ ఢిల్లీ... ఢిల్లీ గోల్ఫ్ క్లబ్... జగదీష్ ఠాకూర్ యధావిధిన హడావిడిగా "పెద్ద మనిషి" ని కలవడానికి వచ్చాడు... పెద్ద మనిషి చాలా సీరియస్ గా తనముందు కదులుతున్న నెమళ్లని చూస్తున్నాడు... జగదీష్ కి సంభాషణ ఎలా ప్రారంభిచాలో తెలియలేదు... మౌనంగా ఆయన పక్కన నుంచున్నాడు... దాదాపు 20 నిమిషాల భయంకర నిశబ్దం తరువాత ఆ పెద్ద మనిషి జగదీష్ వైపు చూస్తూ తన ఎదురుగా వున్నా సీట్లో కూర్చోమని ఐగా చేసాడు... జగదీష్ చాలా వినయంగా... భయంగా... కుర్చీలో కూర్చున్నాడు...

పెద్ద మనిషి : నిన్న ఆనంద విహార్ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ లో ఎదో హడావిడి జరిగిందని విన్నాను... నిజమేనా...

జగదీష్ : అవును సర్...

పెద్ద మనిషి: హౌస్ నెంబర్ 72 గురించి ఈ మాధవ్... రవీంద్ర లకి ఎలా తెలిసింది?

జగదీష్: నేను పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ లో ఎంక్వయిరీ చేసాను... వాళ్ళు న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ సీసీటీవీ ఫుటేజ్ ని పరిశీలించినప్పుడు పురోహిత్... కేవల్ ప్రయాణించిన OLA క్యాబ్ నెంబర్ దొరికింది... ఆ డ్రైవర్ ని ఎంక్వయిరీ చెయ్యగా వాడు ఆనంద విహార్ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ లో హౌస్ నెంబర్ 72 గురించి చెప్పాడు...

పెద్ద మనిషి : నిన్న ఆ ఇద్దరూ హౌస్ నెంబర్ 72 లో సొరంగం కనిపెట్టారు... ఆ సొరంగం ద్వారా మనం పార్క్ పెట్టిన పేలుడు పదార్ధం వాళ్లకి దొరికింది... ఈ ప్లాన్ ఫ్లాప్ అయ్యింది... ఇంకో పెద్ద సమస్య... వాళ్లకి హౌస్ నెంబర్ 88 కి వెళ్లే సొరంగం కూడా కనిపించి ఉంటుంది... ఇప్పుడు ఆ ఇంట్లో ని డాకుమెంట్స్... డ్రాయింగ్స్... బ్లూ ప్రింట్స్... వాళ్లకి దొరికే ఉంటాయి... వాళ్ళు ఆ డాకుమెంట్స్ ని డీకోడ్ చేస్తే మన ఫ్యూచర్ ప్లాన్స్ వాళ్లకి తెలిసే ఛాన్స్ ఉంది... పైగా నిన్న పురోహిత్ ని తీహార్ జైలు లో డాక్టర్ కెన్నెత్ జార్జ్ ఎక్సమిన్ చేసాడని తెలిసింది... ఆ తరువాత పురోహిత్ ని AIIMS తీసుకొని వెళ్లారు... ఎందుకు?

జగదీష్: అది కూడా కనుక్కున్నాను... పురోహిత్ శరీరంలో ఎదో ఒక వస్తువు ని ఆపరేట్ చేసి బయటకి తీశారని తెలిసింది...

పెద్ద మనిషి: ఆ వస్తువు ఏమిటీ? నాకు ఆ డీటెయిల్స్ వెంటనే కావాలి...

జగదీష్ : కనుక్కుంటాను... ఇంకో విషయం... నిన్న పురోహిత్ ని జైలు నుంచి AIIMS తీసుకొని వెళ్ళినప్పుడు జైలు స్టాఫ్ తో పాటు ఇంకో వ్యక్తి కూడా ఉన్నాడని తెలిసింది... వారి గురించి నేను ఎంక్వయిరీ చేస్తున్నాను...

పెద్ద మనిషి: ఈ మధ్య ఏపని సరిగ్గా అవ్వడం లేదు... ఇప్పుడు దుబాయ్ నుంచి ఫోన్ వస్తే నేను ఏం చెప్పాలి?

జగదీష్ మౌనంగా ఉండిపోయాడు... ఒక పది నిమిషాల తరువాత ఆ పెద్ద మనిషి "జగదీష్... నువ్వు వెంటనే చట్టర్జి ఎక్కడున్నాడో కనుక్కో... నాకు ఫోన్ చెయ్యమని చెప్పు" అని అన్నాడు... జగదీష్ తలూపి కుర్చీ లోంచి లేచి ఆ పెద్ద మనిషి కాళ్ళకి దణ్ణం పెట్టి అక్కడ నుంచి బయలుదేరాడు....

రెండో సంఘటన.... ఉత్తర్ ప్రదేశ్ లో ఒక మారు మూల గ్రామము... అందులో ఒక పెద్ద ఇల్లు... ఆ ఇంట్లో ముగ్గురు వ్యక్తులు సమావేశమయ్యారు... పాజి... సర్దార్... సుమిత్ భాటియా మాట్లాడుకుంటున్నారు...

పాజి(సుమిత్ తో): ఇది ఎలా జరిగింది?

సుమిత్: నాకు కూడా అర్ధం కావడం లేదు... వాళ్ళు డైరెక్ట్ గా హౌస్ నెంబర్ 72 దగ్గర ఆగగానే నేను ఇంటికి కూడా వెళ్లకుండా ఇక్కడికి వచ్చేసాను... ఇంక నా జీవితం లో నేను న్యూ డిల్లీ వెళ్ళలేను... నా గురించి చాలా మంది వెతుకుతున్నారు...

పాజి: వాళ్లకి మన ఫ్యూచర్ ప్లాన్స్ తెలిసిపోయాయంటారా...

సుమిత్: అదే నా భయం... నేను ఎవరికి ఫోన్ సుహైయలేని పరిస్థితి... మన "పెద్ద మనిషి" కి నా మొహం ఎలా చూపించాలో తెలియడం లేదు...

పాజి: పురోహిత్ ని AIIMS కి తీసుకెళ్లారని తెలిసింది.

సుమిత్(ఆదుర్దాగా): పురోహిత్ కి ఏదైనా సీరియస్ ప్రాబ్లెమ్ వచ్చిందా? ఆయన అసలే హార్ట్ పేషెంట్... ఆయనకు ఏదైనా జరిగితే చాలా ప్రాబ్లెమ్ అవుతుంది...

పాజి: జగదీష్ డీటెయిల్స్ కనుకుంటున్నాడు...

మూడో సంఘటన... ప్రయాగరాజ్... నవీన్ బాత్రా కి కేవల్ శర్మని వారం రోజుల్లోపల కోర్ట్ హాజరు పరచమని చెప్పాయి అప్పటికే 3 రోజులు అయ్యింది... మిగిలిన నాలుగు రోజుల లోపల కేవల్ ని ఎలా పట్టుకోవాలో ఆలోచిస్తున్నాడు.. కేవల్ గురించి డీప్ గా ఎంక్వయిరీ చెయ్యడానికి నవీన్ బాత్రా వెంటనే న్యూ ఢిల్లీ బయలుదేరాడు...

నాలుగో సంఘటన.... దుబాయ్... మేరియట్ హోటల్... రూమ్ నెంబర్ 809... నలుగురు వ్యక్తులు సమావేశం అయ్యారు...

మొదటి వ్యక్తి: పురోహిత్ ని హాస్పటిల్ కి తీసుకొని వెళ్ళారంట...

రెండో వ్యక్తి: గుండె పోటు వచ్చిందా?

మొదటి వ్యక్తి: కాదు... డాక్టర్స్ కి పురోహిత్ శరీరం లో ఎదో ఒక వస్తువు దొరికిందని తెలిసింది...

నాలుగో వ్యక్తి: ఆ వస్తువు నాకు వెంటనే కావాలి... అది వేరే వాళ్ళ చేతుల్లో పడే లోపల ఆ వస్తువు ఏమిటో మనకి తెలియాలి... ఆ ఏర్పాట్లలో ఉండండి... వెళ్ళండి...

ఐదో సంఘటన... దుబాయ్ మేరియట్ హోటల్ రూమ్ నెంబర్ 909... ముగ్గురు వ్యక్తులు రూమ్ నెంబర్ 809 లో జరిగిన సంభాషణని యధాతదంగా ఒక కోడెడ్ మెసేజ్ ని తయారు చేసి... దాన్ని ఎన్క్రిప్టు చేసి... సెక్యూర్ ఛానెల్ ద్వారా TEL AVIV చేర్చారు...

ఆరో సంఘటన... అదే రోజు సాయంత్రం... 5 గంటల సమయం... న్యూ ఢిల్లీ OP CENTER... మాధవ్ మొబైల్ ఫోన్ మోగింది...

మాధవ్: హలో విశ్వామిత్ర... హౌ అర్ యు?

విశ్వామిత్ర: ఐ యాం ఫైన్... వెరీ ఇంపార్టెంట్ న్యూస్... మీకు పురోహిత్ అనే వాడి శరీరం లో ఏదైనా ఆబ్జెక్ట్ దొరికిందా?

మాధవ్: ఎస్... దొరికింది...

విశ్వామిత్ర: ఆ ఆబ్జెక్ట్ ఏమిటీ? ఇప్పుడు ఎక్కడుంది?

మాధవ్ పూర్తి డీటెయిల్స్ చెప్పాడు...

విశ్వామిత్ర: బి కేర్ఫుల్... ఆ ఆబ్జెక్ట్ ఎవరి దగ్గరుందో వాళ్లకి ప్రాణ హాని ఉంది... ఇది హై అలెర్ట్... మీకు నిన్న భారీ ఎత్తున C4 దొరికిందని తెలిసింది... డీటెయిల్స్ చెప్పగలరా?

మాధవ్: తప్పకుండా చెప్తాను... BUT NOT NOW... I AM VERY BUSY...

విశ్వామిత్ర: OK BYE...

సరిగ్గా అదే సమయంలో ఈ విషయాలు ఏమి తెలియని గౌతమ్ న్యూ ఢిల్లీ ఇందిరా గాంధీ ఇంటర్నేషనల్ ఎయిర్పోర్ట్ "ఓల్డ్ టెర్మినల్" చేరుకున్నాడు... అక్కడ గౌతమ్ కోసం GULF STREAM 650 ప్రైవేట్ జెట్ వెయిట్ చేస్తోంది... గౌతమ్ ఎక్కగానే... ఆ జెట్ విమానం తలుపులు మూసుకున్నాయి... పది నిమిషాల్లో టేక్ ఆఫ్ అయ్యింది...

PART - 24 - THE FILED INVESTIGATION

ప్రయాగరాజ్... సాయంత్రం అయిదు గంటల సమయం... అర్బన్ SP తుషార్ సింగ్ ఆఫీస్... ఆయన ముందు DSP నవీన్ బాత్రా కూర్చుని ఉన్నాడు... ఇద్దరూ చాలాసేపటినుంచి సీరియస్ గా కేవల్ శర్మ గురించి డిస్కస్ చేసుకుంటున్నారు... అంతా అయోమయంగా ఉంది... ఎటువంటి క్లూ దొరకడం లేదు...

తుషార్ : ఈ కేవల్ శర్మ కేసు లో ఏమాత్రం ప్రోగ్రెస్ లేకపోవడం చాలా వింతగా ఉంది... వాడు సడన్ గా ట్రాన్సిట్ కస్టడీ నుంచి తప్పించుకోవడం పెద్ద ప్రాబ్లం అయింది...

నవీన్: ఎస్ సర్... ఎటువంటి లీడ్స్ దొరకడం లేదు... నాకు చాలా అనుమానాలు ఉన్నాయి... ఆ కేవల్ ని తీసుకొని వస్తున్న మన UP పోలీసులు పూర్తిగా నిజం చెప్పట్లేదు అని నా అనుమానం...

తుషార్ : పాజిబుల్... వాళ్ళు ఏ ప్రెషర్ లో ఉన్నారో మనకు తెలియదు... వాళ్ళు మన జ్యూరిస్డిక్షన్ లో పని చెయ్యడం లేదు... ఎక్కడో న్యూ ఢిల్లీ కి దగ్గరలోని NOIDA పోలీస్ స్టేషన్ స్టాఫ్... వాళ్ళకి ప్రయాగరాజ్ నుంచి ఫోన్ కాల్ వెళ్ళింది... ఆ NOIDA SHO తన స్టాఫ్ ని పంపించాడు... వాళ్ళు ఈ కేవల్ శర్మ ని సరిగ్గా హేండిల్ చేసినట్లు లేరు...

నవీన్: నా అనుమానం ఆ NOIDA పోలీసులకి ఈ కేవల్ శర్మ గురించి పూర్తిగా తెలిసి ఉండదు... వాళ్ళు ఎదో నార్మల్ క్రిమినల్ ని TRANSIT WARRANT తో తీసుకొచ్చి మనకి హ్యాండ్ ఓవర్ చెయ్యడమే వాళ్ళ పని అనుకున్నట్లు ఉంది...

తుషార్ : నీకో సీక్రెట్ చెప్పాలి... ప్రయాగరాజ్ లో కూడా ఆ కేవల్ శర్మ పూర్తి వివరాలు ఎవరికీ తెలీదు... వాడిని ఒక స్మాల్ టైం క్రిమినల్ లాగా ట్రీట్ చేశారు... ఇంకో నాలుగు రోజుల్లో మనం ఆ కేవల్ శర్మ ని ఎట్టి పరిస్థితుల్లో కోర్టులో హాజరు పరచాలి... ఇంకో ఎక్సటెంషన్ దొరకడం చాలా కష్టం... జడ్జ్ చాలా సీరియస్ గా ఉన్నాడు... నీ PLAN OF ACTION ఏమిటి?

నవీన్: నేను ఇవాళ రాత్రి న్యూ ఢిల్లీ వెళుతున్న... I WANNA TRACE THE STEPS BACKWARDS ... నా ఇన్వెస్టిగేషన్ అక్కణ్నుంచి మొదలెడతాను... నాకు ఎందుకో న్యూ ఢిల్లీ లో ఎదో జరిగింది అని నా అనుమానం... నేను ఒక CI ని కేవల్ శర్మ నేటివ్ ప్లేస్ పితోరాఘర్... ఉత్తరాఖండ్ కి పంపించాను... అక్కడ కూడా ఎంక్వయిరీ నడుస్తోంది... మన దగ్గర కేవల్ శర్మ కి సంబంధించిన ఏవో కొన్ని కేసు ఫైల్స్ ఉన్నాయి... కానీ వాడి గురించి పూర్తి వివరాలు తెలియవు. ఈ కేవల్ శర్మ మీద ఒక పూర్తి ప్రొఫైల్ తయారు చెయ్యడానికి నిర్ణయించుకున్నాను... నాలుగు రోజులు ఖచ్చితంగా సరిపోదు... మీరు ఎలాగైనా మన పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ కి నచ్చచెప్పి కనీసం ఇంకో 15 రోజుల ఎక్సటెన్షన్ కోసం ట్రై చెయ్యండి... ప్లీజ్... మీకు కూడా తెలుసు... ఈ కేవల్ మీద మనం ఇప్పుడు పటిష్టంగా ఛార్జ్ షీట్ ఫైల్ చేయకపోతే వాడిని మనం కష్టపడి పట్టుకొని కూడా పెద్దగా లాభం ఉండదు... ఈ సారి వాడి పూర్తి జీవిత చరిత్ర... నేర చరిత్ర... మీ ముందు పెడతాను... కొంచం టైం కావాలి...

తుషార్: నేను ఇప్పటికిప్పుడు నీకు ఎటువంటి ప్రామిస్ చేయలేను... నువ్వు నీ ప్లాన్ ప్రకారం ఢిల్లీ వెళ్లి ఇన్వెస్టిగేషన్ మొదలెట్టు... ఇంకా నాలుగు రోజులు టైం ఉంది కదా... నేను కూడా ఆలోచిస్తాను... ఏదో ఒక ఐడియా దొరుకుతుంది... GOOD LUCK...BY THE WAY... నువ్వు నీ సర్వీస్ రివాల్వర్ తీసుకొని వెళ్తున్నావా...

నవీన్: లేదండి... న్యూ ఢిల్లీ వెళ్లే ముందు స్టేషన్ లో సరెండర్ చేస్తాను...

తుషార్ : NO... దాన్ని నీతో పాటు తీసుకొని వెళ్ళు... ఎందుకైనా మంచిది... ఇంకో EXTRA MAGAZINE కూడా తీసుకొని వెళ్ళు DON'T TAKE RISK... BE PREPARED TO USE THE WEAPON IF REQUIRED...

ప్రయాగరాజ్ రైల్వే స్టేషన్... రాత్రి 11:45 నిమిషాల సమయం... ప్లాట్ ఫారం మీద నవీన్ బాత్రా RJPB TEJAS RAJ ఎక్సప్రెస్ #12309 కోసం వెయిట్ చేస్తున్నాడు... ఆ ట్రైన్ ఉదయం 8 గంటలకు న్యూ ఢిల్లీ రైవే స్టేషన్ చేరుకుంటుంది... రైలు ప్లాట్ఫారం మీదకు వచ్చింది... నవీన్ 3AC కంపార్ట్మెంట్ ఎక్కి తన బెర్త్ కోసం వెతికాడు... బర్త్ నెంబర్ 24... SIDE UPPER... బెర్త్ మీద తన బాగ్ పెట్టి పైకి ఎక్కడానికి రెడీ అవుతున్న సమయంలో... మఫ్టీలో ఉన్న ఒక పోలీస్ వచ్చి సెల్యూట్ కొట్టబోయి... చివరి సెకండ్ లో దణ్ణం పెట్టి నవీన్ కి ఒక ENVELOPE ఇచ్చాడు... నవీన్ తన స్టాఫ్ కి చాలా క్లియర్ ఇన్స్ట్రక్షన్స్ ఇచ్చాడు... తను యూనిఫామ్ లో ఉన్నప్పుడు తప్ప... ఎవరూ తనకి సెల్యూట్ కొట్టకూడదు... మఫ్టీ లో ఉన్నప్పుడు తను ఒక పోలీస్ ఆఫీసర్ అన్న విషయం చుట్టూ ఉన్న జనరల్ పబ్లిక్ కి తెలియడం నవీన్ కి ఇష్టం లేదు... నవీన్ తన బెర్త్ ఎక్కి పడుకొని ఆ ఎన్వలప్ ఓపెన్ చేసి అందులో ఉన్న ఒకే ఒక్క కాగితాన్ని బయటకు తీసి చదవడం మొదలెట్టాడు... అదే సమయంలో ట్రైన్ కూడా కదిలింది... ఆ కాగితంలో... కేవల్ శర్మ ని అరెస్ట్ చేసిన రోజు జరిగిన సంఘటనలు CHRONOLOGICAL ORDER లో ఉన్నాయి...

10:00AM - న్యూ ఢిల్లీ లోని IB ఆఫీస్ కి ఒక ఫోన్ కాల్ వచ్చింది... ఆ రోజు ముంబై వెళ్లే ట్రైన్ లో ఒక టెర్రరిస్ట్ ప్రయాణం చేస్తున్నాడు...

10:10 AM - IB ఆఫీసర్ వినీత్ సిన్హా DELHI POLICE HEAD QUARTERS కి ఫోన్ చేసి వాళ్ళ హెల్ప్ అడిగాడు...

10:30AM - IB... ఢిల్లీ పోలీస్ టీమ్స్ న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ కి బయలుదేరాయి...

10:50AM - టీమ్స్ న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ చేరాయి...

11:30AM - ఢిల్లీ పోలీస్ కానిస్టేబుల్ కేవల్ శర్మ ని గుర్తు పట్టాడు

11:45AM - వినీత్ సిన్హా కేవల్ ని అరెస్ట్ చెయ్యడానికి IB డైరెక్టర్ పర్మిషన్ అడిగాడు...

12:15PM - ఢిల్లీ పోలీస్ కేవల్ శర్మ సూట్ కేసు లో బాంబు డిటొనేటర్స్ కనుక్కున్నారు...

12:20PM - లక్నో లో DGP ఆఫీస్ కి ఫోన్ కాల్ వచ్చింది - కేవల్ శర్మ ఢిల్లీ లో అరెస్ట్ అయ్యాడు...

12:30PM - కేవల్ శర్మ... అతనితో పాటు ఎవరో ఓం ప్రకాష్ గుప్త అనే వ్యక్తి అరెస్ట్... ఇద్దరిని తీహార్ జైలు కి తరలింపు...

12:45PM - లక్నో లో DGP ఆఫీస్ కి ఫోన్ కాల్ వచ్చింది - కేవల్ శర్మ ఢిల్లీ లో అరెస్ట్ అయ్యాడు...

1:00PM - NOIDA SHO కి లక్నో DGP ఆఫీస్ నుంచి ఫోన్ కాల్ వచ్చింది - తీహార్ జైలు లో కేవల్ శర్మ కి ట్రాన్సిట్ వారంట్ రెడీ గా ఉంది... ఒక టీం ని పంపి CONVICT ని హ్యాండ్ ఓవర్ చేసుకొని ప్రయాగరాజ్ తీసుకొని రావాలి.

1:15PM - NOIDA నుంచి ఒక టీం తీహార్ జైలు కి ప్రయాణం...

4:00PM - UP పోలీసులు కేవల్ శర్మ ని ట్రాన్సిట్ వారంట్ మీద తీహార్ జైలు నుంచి ప్రయాగరాజ్ ప్రయాణం...

7:00PM - UP పోలీసులు డిన్నర్ కోసం అమేథీ నియోజకవర్గం లోని శివపురి లో ఒక ధాబా దగ్గర ఆగారు...

7:15PM - గుర్తు తెలియని వ్యక్తులు UP పోలీసులని ధాబా లో కుర్చీలకి కట్టేసి కేవల్ శర్మని కిడ్నప్ చేసి కార్ లో ఆగ్రా వైపు వెళ్లారు...

ఇది చదవగానే నవీన్ కి నవ్వొచ్చింది... మధ్యాన్నం 12:30 నిమిషాలకు కేవల్ శర్మ అరెస్ట్ అయిన సంగతి 12:45PM కి లక్నో DGP ఆఫీస్ కి ఎవరు ఫోన్ చేసి చెప్పారు? సాయంత్రం 4:00 గంటలకు కేవల్ ని UP పోలీసులు హ్యాండోవర్ చేసుకున్నారు... అంటే... మధ్యలో మూడు గంటల పదిహేను నిమిషాల లోపల UP పోలీసులకి ట్రాన్సిట్ వారంట్ ఎలా లభించింది? అసంభవం... పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ చరిత్ర లోనే ఇది ఒక రికార్డు... అంత తొందరగా ట్రాన్సిట్ వారంట్ కావాలంటే చాలా పెద్ద పొజిషన్ లో ఉన్నవాళ్లు నడుం బిగిస్తే తప్ప పని అవ్వదు... వాళ్ళు ఎవరు? కేవల్ శర్మ విషయంలో వాళ్ళకి ఎందుకింత ఇంట్రెస్ట్ చూపించారు... NOIDA పోలీసులు కి ఎటువంటి ఇన్స్ట్రక్షన్స్ వచ్చాయి? వాళ్ళు కేవల్ శర్మని ప్రయాగరాజ్ కి తీసుకొస్తున్నారా... లేక మధ్యలో ఎన్కౌంటర్ చెయ్యడానికి ఏదైనా ప్లాన్ చేశారా? ఇలాంటి ఆలోచనలతో నవీన్ నిద్రలోకి జారుకున్నాడు...

ఉదయం 8 గంటల సమయం... ట్రైన్ న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ చేరుకుంది... నవీన్ ట్రైన్ దిగి ఆ రైల్వే స్టేషన్ ని చాలా జాగ్రత్తగా చెక్ చేసాడు... చాల బిజీ గా ఉంది... నెమ్మదిగా నడుచుకుంటూ కేవల్ శర్మ అరెస్ట్ అయిన ప్లాట్ఫారం నెంబర్ 8 కి చేరుకొని ఆ ప్లాట్ఫారం మొత్తం ఒక మూల నుంచి ఇంకో మూల దాకా నడిచాడు... ప్లాట్ఫారం మొత్తం కవర్ చేస్తూ అడుగడుగునా సీసీటీవీ కెమెరాలు ఉన్నాయి... తన మొబైల్ ఫోన్ లో కేవలం శర్మ ని అరెస్ట్ చేసినప్పుడు తీసిన ఫొటోస్ ని చెక్ చేసాడు... ఆ ఫొటోస్ సహాయంతో కేవల్ ని ప్లాట్ఫారం 8 మీద సరిగ్గా ఎక్కడ అరెస్ట్ చేసిన చోటికి వెళ్ళాడు... ఆ స్పాట్ లో నుండి 360 డిగ్రీస్ లో ఆ ఏరియా ని సర్వే చేస్తూ మనసులో 'ఆ రోజు మధ్యాన్నం 12:15 నిమిషాలకు ఢిల్లీ పోలీసులు సూట్ కేసు లో బాంబు డిటొనేటర్స్ కనుక్కుంటే... 12:20 నిమిషాలకు లక్నో DGP ఆఫీస్ కి ఎవరు ఫోన్ చేసి కేవల్ శర్మ అరెస్ట్ అయ్యాడని చెప్పారు? ఢిల్లీ పోలీస్ రికార్డ్స్ ప్రకారం వాళ్ళు కేవల్ శర్మ ని 12;30 నిమిషాలకు అరెస్ట్ చేసి తీహార్ జైలు కి తరలించారు... ఢిల్లీ పోలీస్ కేవల్ ని అరెస్ట్ చేయకముందే ఆ విషయాన్ని లక్నో DGP ఆఫీస్ కి ఎలా తెలిసింది? అంటే క్రైమ్ సీన్ లో ఉన్నవాళ్లు ఎవరో ముందుగానే ఈ విషయాన్ని లక్నో DGP ఆఫీస్ తెలియచేసారు... ఆ వ్యక్తి ఎవరు? ఎలా కనుక్కోవాలి?' అని మనసులో అనుకుంటూ పరిసరాల్ని చాలా జాగ్రత్తగా పరిశీలించాడు... కేవల్ శర్మ అరెస్ట్ చేసిన స్పాట్ కి చాలా దగ్గరలో ఒక ఫుట్ ఓవర్ బ్రిడ్జి ఉంది... నవీన్ ఎదో అనుమానం వచ్చి గబగబా ఆ ఫుట్ ఓవర్ బ్రిడ్జి ఎక్కి ఒక స్పాట్ ని ఎంచుకొని... అక్కడ నుంచొని కింద ప్లాట్ఫారం నెంబర్ 8 మీద కేవలం శర్మ అరెస్ట్ అయినా స్పాట్ ని చెక్ చేసాడు... నవీన్ ఎక్కడైతే నుంచున్నాడో అక్కడ నుంచి కేవల్ శర్మని అరెస్ట్ చేసిన స్పాట్ చాలా క్లియర్ కనిపిస్తుంది... పైగా ప్లాట్ఫారం 8 మీద ఒక సీసీటీవీ కెమెరా డైరెక్ట్ గా ఆ ఫుట్ ఓవర్ బ్రిడ్జి వైపు ఫోకస్ చేస్తోంది... నవీన్ తృప్తి గా నవ్వుకుంటూ న్యూ ఢిల్లీ రైవే స్టేషన్ సీసీటీవీ కంట్రోల్ రూమ్ కి వెళ్ళాడు... సీసీటీవీ కంట్రోల్ రూమ్ చీఫ్ కి తన పోలీస్ ID ని చూపించి... "నా పేరు నవీన్ బాత్రా... నేను UP పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ లో DSP గా పనిచేస్తున్నాను... మీకు గుర్తుండే ఉంటుంది... ఈ మధ్య మీ రైల్వే స్టేషన్ ప్లాట్ఫారం నెంబర్ 8 మీద ఒక టెర్రరిస్ట్ అరెస్ట్ అయ్యాడు... దానికి సంబంధించిన సీసీటీవీ ఫుటేజ్ ని పరిశీలించాలి... అది మా ఇన్వెస్టిగేషన్ కి చాలా ఇంపార్టెంట్... ప్లీజ్ హెల్ప్ మీ" అని అన్నాడు... ఆ చీఫ్ వెంటనే ఒకడిని పిలిచి నవీన్ కి కావాల్సింది ఇవ్వమని చెప్పాడు... నవీన్ అతనితో పక్క రూం లోకి వెళ్ళాడు...

ఆ రూమ్ లో ఒక గోడ మీద చాలా టీవీ స్క్రీన్స్ ఉన్నాయి... వాటిలో న్యూ ఢిల్లీ రైవే స్టేషన్ లో అన్ని సీసీటీవీ కెమెరాల నుంచి వస్తున్న లైవ్ ఫీడ్ కనిపిస్తుంది... నవీన్ అక్కడ పనిచేసే వ్యక్తికి తన కు ఏమి కావాలో వివరించాడు... ఆ వ్యక్తి వెంటనే CLOUD ARCHIVES నుంచి ఆ సంఘటన జరిగిన నాటి ప్లాట్ఫారం 8 మీదున్న అన్ని సీసీటీవీ ఫీడ్స్ ని నవీన్ కి చూపించాడు... నవీన్ దాదాపు 4 గంటల సేపు ప్లాట్ఫారం 8 మీదున్న సీసీటీవీ ఫీడ్ ని REWIND... FORWARD... చేస్తూ చాలా జాగ్రత్తగా చెక్ చేసాడు... చివరికి ఫుట్ ఓవర్ బ్రిడ్జి ని కవర్ చేస్తున్న సీసీటీవీ ఫీడ్ లో నవీన్ వెతుకున్నది దొరికింది... ఆ రోజు ఆ ఫుట్ ఓవర్ బ్రిడ్జి మీద చాలా మంది నుంచొని కింద ప్లాట్ఫారం 8 మీద జరుగుతున్న తతంగాన్ని చూస్తున్నారు... కొంతమంది తమ మొబైల్ ఫోన్ లో వీడియో తీస్తున్నారు... కొంతమంది సెల్ఫీ లు తీసుకుంటున్నారు... ఒకడు మాత్రం మొబైల్ ఫోన్ లో సీరియస్ గా ఎవరితో మాట్లాడుతున్నాడు... నవీన్ సీసీటీవీ కంట్రోల్ రూమ్ ఎంప్లాయ్ తో "నాకు ఈ ఫోన్ లో మాట్లాడుతున్న వ్యక్తి క్లోజ్ అప్ ఫోటో కావాలి" అని అన్నాడు... ఆ ఎంప్లాయ్ చాలా కష్టపడి ఒక ఫోటో ప్రింట్ చేసాడు... ఆ ఫోటో లో ఫుటోవర్ బ్రిడ్జి మీద మొబైల్ ఫోన్ లో మాట్లాడుతున్న వ్యక్తి ఫేస్ క్లియర్ గా లేదు... నవీన్ బాగా డిసప్పోఇంట్ అయ్యాడు... అది గమనించిన సీసీటీవీ కంట్రోల్ రూమ్ ఎంప్లాయ్ "పర్వాలేదు సర్... నా దగ్గర ఇంకో ఉపాయం ఉంది" అంటూ ఆ ఫుట్ ఓవర్ బ్రిడ్జి మీదున్న సీసీటీవీ ఫుటేజ్ ని ఓపెన్ చేసాడు... అందులో ఆ ఫోన్ లో మాట్లాడుతున్న వ్యక్తి ప్రొఫైల్ ఫోటో చాలా క్లియర్ గా కనిపించింది... ఆ వ్యక్తి ఫోన్ మాట్లాడిన తరువాత హడావిడిగా ఆ ఫుటోవర్ బ్రిడ్జి మీద పరిగెడుతూ వెళ్లడం కూడా కనిపించింది... దాంతో ఇంకో సీసీటీవీ లో ఆ వ్యక్తి ఫ్రంట్ సైడ్ ఫోటో కూడా దొరికింది... నవీన్ వెంటనే ఆ వ్యక్తి కి సంబంధించిన వీడియో ఫుటేజ్... స్క్రీన్ షాట్ ఫొటోస్ ని సీసీటీవీ కంట్రోల్ రూమ్ ఎంప్లాయ్ సహాయం తో తమ మొబైల్ ఫోన్ కి ట్రాన్స్ఫర్ చేయించుకోగలిగాడు... నవీన్ వెంటనే ఆ ఫొటోస్... వీడియో ఫుటేజ్ ని వెంటనే తన బాస్ తుషార్ సింగ్ కి పంపించాడు... రెండే రెండు నిమిషాల్లో తుషార్ దగ్గరనుండి నవీన్ కి ఫోన్ కాల్ వచ్చింది...

తుషార్: ఈ వీడియో... ఫొటోస్ ఏమిటి?

నవీన్: సర్... LET ME EXPLAIN... మన రికార్డ్స్ ప్రకారం... లక్నో DGP ఆఫీస్ కి ఆ రోజు మధ్యాహ్నం 12:20 నిమిషాలకు కేవల్ శర్మ అరెస్ట్ అయినట్లు ఫోన్ కాల్ వచ్చింది... అయితే... న్యూ ఢిల్లీ సీసీటీవీ ఫుటేజ్ ప్రకారం ఢిల్లీ పోలీస్ కేవల్ శర్మ ని ఆ రోజు మధ్యాన్నం 12:30 నిమిషాల దాకా అరెస్ట్ చేయలేదు... మీకు ఇప్పుడు పంపిన ఫోటో లో వున్నా వ్యక్తి ఈ ప్లాట్ ఫారం మీద ఉన్న ఫుట్ ఓవర్ బ్రిడ్జి మీద నుంచొని ఇక్కడ రైల్వే స్టేషన్ లో జరుగుతున్న వ్యవహారాన్ని బాగా క్లోజ్ గమనిస్తూ కేవల్ అరెస్ట్ అవ్వబోతున్నాడని అర్థం చేసుకుని వెంటనే లక్నో ఫోన్ చేసి ఉంటాడని నా అనుమానం... దయచేసి మీరు ఈ వ్యక్తి ఫోటో ని మన స్టేట్ అండ్ సెంట్రల్ క్రిమినల్ డేటా బేస్ లో చెక్ చేస్తారా?

తుషార్: ఆల్ రైట్... ఫేస్ రెకగ్నిషన్ సాఫ్ట్ వేర్ వాడి డేటా బేస్ లో ఏదైనా మ్యాచ్ దొరుకుతుందేమో చూసి నీకు ఫోన్ చేసి చెప్తాను...

నవీన్ న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ సీసీటీవీ కంట్రోల్ రూమ్ ఎంప్లాయ్ కి... చీఫ్ కి ధన్యవాదాలు తెలియ చేసి అక్కడ నుండి బయలుదేరి దగ్గరలోని కన్నాట్ ప్లేస్ చేరుకొని ఢిల్లీ లో బాగా ఫేమస్ "కాకే ద ఢాబా" లో లంచ్ చెయ్యసాగాడు... తుషార్ సింగ్ తో మాట్లాడి సరిగ్గా ఒక గంట కూడా కాలేదు... నవీన్ మొబైల్ కి ఒక మెసేజ్ వచ్చింది... ఆ ఫోటోలో ఉన్న వ్యక్తి పేరు "బల్వంత్ యాదవ్" సెంట్రల్ క్రిమినల్ డేటా బేస్ లో వాడి మీద చాలా ఛార్జ్ షీట్స్ ఉన్నాయి... వాడు ఘజియాబాద్ లో ఉంటాడు... నవీన్ ఆ మెసేజ్ చూడగానే తుషార్ సింగ్ కి ఫోన్ చేసాడు...

నవీన్ : థాంక్ యు వెరీ మచ్ సర్...

తుషార్ : ఇప్పుడే ఘజియాబాద్ SHO కి ఫోన్ చేసి బల్వంత్ ని కస్టడీలోకి తీసుకుని ఇంటరాగేట్ చెయ్యమని చెప్తాను...

నవీన్: సర్.. వొద్దు... ఈ బల్వంత్ మనకి స్ట్రాంగ్ లీడ్... వాడి ని కస్టడీలోకి తీసుకుని ఇంటరాగేట్ చేస్తే వాడి మనుషుల కి తెలిసిపోయి వాళ్ళు జాగ్రత్త పడతారు... మనం ఈ బల్వంత్ మీద నిఘా పెట్టి వాడి మూమెంట్స్ క్లోజ్ గా వాచ్ చేసి వాడి ఫోన్ రికార్డ్స్ ని చెక్ చేయాలి... కేవల్ శర్మ అరెస్ట్ అయిన రోజు వాడు DGP ఫోన్ చేసాడు అన్న సంగతి ప్రూవ్ అయితే వెంటనే కస్టడీలోకి తీసుకొని ఎంక్వైరీ చేద్దాం... అప్పటిదాకా బల్వంత్ యాదవ్ ని క్లోజ్ గా అబ్సర్వ్ చేద్దాం...

తుషార్: గుడ్ ఐడియా... ఒక షాడో పార్టీ ని ఆరెంజ్ చేస్తాను... నీ నెక్స్ట్ ప్లాన్ ఏమిటి?

నవీన్: ఇక్కడినుండి NOIDA పోలీస్ స్టేషన్ కి వెళ్లి అక్కడ మన వాళ్ళని ఎంక్వయిరీ చేస్తాను...

తుషార్: OK... గుడ్ GOOD LUCK...

కన్నాట్ ప్లేస్ లోని రాజీవ్ చౌక్ నుంచి NOIDA వెళ్లడానికి మెట్రో సర్వీస్ ఉంది... నవీన్ ఆ మెట్రో స్టేషన్ వైపు అడుగులు వేసాడు... ఒక పది అడుగులు వేసి టక్కున ఆగిపోయి... ఆ ఆలోచన మానుకొని నవ్వుకుంటూ అక్కడే ఉన్న ఒక టాక్సీ ఎక్కి NOIDA బయలుదేరాడు... కారణం... నవీన్ బాగ్ లో సర్వీస్ రివాల్వర్ ఉంది... రివాల్వర్గ తీసుకొని మెట్రో స్టేషన్ కి వెళితే... చాలా ప్రమాదం... అక్కడ సెక్యూరిటీ కి తన ID చూపించాలి... తను ఢిల్లీ లో అఫీషియల్ డ్యూటీ మీద వచ్చాడు కాబట్టి లోకల్ పోలీస్ కి ఇన్ఫోర్మ్ చెయ్యాలి... ఇదంతా పెద్ద తలకాయ నొప్పి వ్యవహారం... అందుకే మెట్రో లో NOIDA వెళ్లే ఆలోచన మానుకొని టాక్సీ ఎక్కాడు... దారిలో NOIDA SHO కి ఫోన్ చేసి కేవల్ శర్మ ని కిడ్నప్ చేసినప్పుడు ధాబా లో కట్టెయ్యబడ్డ పోలీసులని ఎంక్వయిరీ చెయ్యడానికి వస్తున్నట్లు చెప్పాడు... దానికి బదులుగా NOIDA SHO "ఆ నలుగురు పోలీసుల ని సస్పెండ్ చేసాము... వాళ్ళు స్టేషన్ కి రావడం లేదు... " అని చెప్పాడు... నవీన్ వెంటనే "అయితే నాకు వాళ్ళ ఫోన్ నంబర్స్ ఇవ్వండి... నేను వాళ్ళని పర్సనల్ గా కలిసి మాట్లాడతాను" అని అన్నాడు... NOIDA SHO నవీన్ కి నాలుగు ఫోన్ నంబర్స్ పంపాడు... నవీన్ వాళ్ళకి ఫోన్ చేసి తన ని పరిచయం చేసుకొని వాళ్ళ ఇంటి అడ్రస్ తీసుకొని 'మీరు ఇంట్లోనే ఉండండి... నేను మిమ్మల్ని INFORMAL గా కొన్ని ప్రశ్నలు వెయ్యడానికి మీ ఇంటికి వస్తున్నా... మీరు వెంటనే నాకు మీ ఇంటి అడ్రస్ నాకు వాట్సాప్ చెయ్యండి... ' అని చెప్పాడు... ఆ నలుగురిలో ముందుగా అంకిత్ సింగ్ అనేవాడు తన వెంటనే అడ్రస్ పంపాడు... ఆ తరువాత రాహుల్ మిశ్రా అనేవాడు తన అడ్రస్ దాదాపు 4 నిమిషాల తర్వాత పంపాడు... 9 వ నిమిషం లో గుర్మీత్ సింగ్ అనేవాడి అడ్రస్ వచ్చింది... చివరిగా గోకుల్ గుప్త అనేవాడి అడ్రస్ వచ్చింది... నవీన్ ఆలోచించాడు... అంకిత్ సింగ్ తన అడ్రస్ వెంటనే పంపాడు... మిగతా ముగ్గురి నుంచి మెసేజెస్ లేట్ గా వచ్చాయి... ఎందుకు? ఆ ముగ్గురూ తమ అడ్రస్లు పంపే ముందు వాళ్లలో వాళ్లు తను అడగబోయే ప్రశ్నలకు ఎటువంటి సమాధానం చెప్పాలో డిస్కస్ చేసుకున్నారా?' అని డౌట్ వచ్చింది... వెంటనే ఆ నలుగురు ఫోన్ నంబర్స్ ని తన అసిస్టెంట్ కి పంపించి వెంటనే ఈ నలుగురి గత 30 నిమిషాల కాల్ రికార్డ్స్ ని వెంటనే తనకు ఇమెయిల్ చేయమని చెప్పాడు... నవీన్ వెంటనే తన బాగ్ లోంచి అఫీషియల్ లాప్ టాప్ తీసి జిమెయిల్ ఓపెన్ చేసి రెడీ గా ఉన్నాడు... ఇంతలో నవీన్ ప్రయాణిస్తున్న టాక్సీ ఒక టోల్ గేట్ చేరుకుంది... టాక్సీ డ్రైవర్ టూల్ పే చేసాడు... నవీన్ ఆ డ్రైవర్ తో...

నవీన్: ఈ ఎక్సప్రెస్ వే లో ఎన్ని టోల్ గేట్స్ ఉన్నాయి?

టాక్సీ డ్రైవర్: చాలా ఉన్నాయి సర్... ఇక్కడ నుంచి ఆగ్రా దాకా మీకు చాలా టోల్ గేట్స్ కనిపిస్తాయి...

నవీన్: NOIDA సెక్టార్ 54 కి పోనివ్వు...

టాక్సీ డ్రైవర్: సర్ మీరు పోలీసా...

నవీన్: అవును...

NOIDA సెక్టార్ 54 చేరుకోవడానికి దాదాపు 30 నిమిషాలు పట్టింది... ఇంతలో నవీన్ అసిస్టెంట్ దగ్గర నుంచి ఆ నలుగురు కాల్ లిస్ట్ వచ్చింది... నవీన్ ఆ కాల్ లిస్ట్ చాలా జాగ్రత్త గా పరిశీలించాడు... నవీన్ NOIDA SHO తో మాట్లాడిన వెంటనే NOIDA SHO నెంబర్ నుంచి గోకుల్ గుప్త కి ఒక ఫోన్ కాల్ వెళ్ళింది... ఆ కాల్ DURATION 3 నిమిషాలు... ఆ తర్వాత గోకుల్ కి తన ఫోన్ నుంచి కాల్ వెళ్లడం రికార్డు అయ్యింది... ఆ వెంటనే గోకుల్ ఫోన్ నుంచి ముందుగా గుర్మీత్ కి... ఆ తరువాత రాహుల్ కి ఫోన్ కాల్ చేసినట్లు రికార్డ్స్ లో ఉంది... అయితే ఈ ముగ్గురిలో ఎవరు అంకిత్ తో మాట్లాడలేదు... SOMETHING WRONG... నవీన్ ముందుగా గోకుల్ గుప్త ఇంటి కి వెళ్ళడానికి నిర్ణయించుకొని టాక్సీ డ్రైవర్ కి ఆ అడ్రస్ ఇచ్చాడు... నవీన్ తన సెక్రటరీ కి ఫోన్ చేసి ఇంకో గంట సేపు ఆ నలుగురు ఫోన్స్ ని మానిటర్ చేసి ఇన్కమింగ్... అవుట్ గోయింగ్ ఫోన్ రికార్డ్స్ ఎప్పటికప్పుడు తన కు పంపమని ఆర్డర్ వేశాడు... ఒక 15 నిమిషాల తరువాత టాక్సీ గోకుల్ గుప్త ఇంటి దగ్గర ఆగింది... నవీన్ తో చాలా సింపుల్ ప్రశ్నలు వేసాడు... కేవల్ అరెస్ట్ అయిన రోజు మీరు తీహార్ జైలు కి వెళ్లాలని ఎవరు చెప్పారు? ఎన్ని గంటలకు చెప్పారు? మీరు ఎన్ని గంటలకు బయలుదేరారు? దారిలో మిమ్మల్ని ఎవరైనా ఫాలో అవ్వడం గమనించారా? మీరు దాబా దగ్గరఎందుకు ఆగారు? అక్కడ ఏమి జరిగింది? మిమ్మల్ని ఎవరు రక్షించారు? మీరు వెంటనే ఏమి చేశారు? చాలా రొటీన్ ప్రశ్నలు వేసాడు... గోకుల్ గుప్త గుక్క తిప్పుకోకుండా అన్నింటికీ చాలా బాగా జవాబులు చెప్పాడు... నవీన్ అతనికి థాంక్స్ చెప్పి అక్కడి నుంచి టాక్సీ లో బయలుదేరాడు... ఒక అయిదు నిమిషాల తర్వాత నవీన్ సెక్రటరీ ఫోన్ చేసి "గోకుల్ ఫోన్ నుంచి ఇప్పుడు ఒక కాల్ గుర్మీత్ కి వెళ్ళింది..." అని చెప్పింది... అది విని నవీన్ నవ్వుకున్నాడు... ఆ తర్వాత ఇంకో 5 నిమిషాల తర్వాత నవీన్ సెక్రటరీ ఇంకోసారి ఫోన్ చేసి "ఇప్పుడు గోకుల్ గుప్త ఫోన్ నుంచి ఇంకో కాల్ రాహుల్ ఫోన్ కి వెళ్ళింది" అని చెప్పింది... అంతే మళ్ళీ నవీన్ సెక్రెటరీ నుంచి ఫోన్ కాల్ రాలేదు... నవీన్ కి అర్ధమయ్యింది... గోకుల్... గురుమీత్... రాహుల్... ఈ ముగ్గురూ బాగా ఫ్రెండ్స్... అంకిత్ తో ఈ ముగ్గురికి పెద్ద కనెక్షన్ లేదు... నవీన్ గోకుల్ ని కలిసాక... గురుమీత్... రాహుల్ ని కూడా కలిసాడు...అవే ప్రశ్నలు వేసాడు... ఆ ఇద్దరూ బాగా ప్రిపేర్ అయిన స్టూడెంట్స్ లాగా జవాబులు టకటకా చెప్పారు... చివరిగా అంకిత్ ఇంటికి వెళ్ళాడు...

నవీన్: అంకిత్... ఇక్కడికి వచ్చే ముందు నేను గోకుల్... గురుమీత్... రాహుల్ ని కలిసాను... వాళ్ళు నాకు ఆ రోజు జరిగింది అంతా చెప్పేసారు... నిన్ను ఒకే ఒక్క ప్రశ్న అడుగుతాను... నాకు సరైన సమాధాం కావాలి... నీ సమాధానం మీద నీ భవిష్యత్తు ఆధారపడి ఉంది...

అంకిత్(చాలా భయంతో}: అడగండి సర్... నేను మీకు నిజాలు చెప్తాను...

నవీన్: ఆ రోజు కేవల్ శర్మ ని మీ నలుగురు ఎన్కౌంటర్ చేయబోతున్నట్లు నీకు ఎవరు చెప్పారు?

అంకిత్ మౌనం వహించాడు... నవీన్ రెండు నిమిషాలు ఆగి మళ్ళీ అదే ప్రశ్న ని రిపీట్ చేశాడు...

అంకిత్: నాకు మా SHO చెప్పాడు... నువ్వు ఆ ముగ్గురూ ఏమి చెప్తే అది చెయ్యాలి... నువ్వు నీ సర్వీస్ రివాల్వర్ తీసుకొని వేళ్ళు... నువ్వే కార్ ని డ్రైవ్ చెయ్యాలి... అని అన్నాడు... మేము NOIDA నుంచి తీహార్ జైలు కి వెళ్ళేటప్పుడు దారిలో నాకు గోకుల్ గుప్త కేవల్ శర్మ ని ఎలా... ఎక్కడ.. చంపబోతోంది వివరంగా చెప్పాడు...

నవీన్: ఆరోజు కార్ లో వాళ్ళు నీతో ఇంకా ఎం మాట్లాడారు?

అంకిత్: వాళ్ళు నాతో పెద్ద గా ఏమి మాట్లాడలేదు... నేను వాళ్లకి బాగా జూనియర్... ఆ ముగ్గురూ చాల కాలంగా ఫ్రెండ్స్... వాళ్ళలో వాళ్ళు మాట్లాడుతున్నారు...

నవీన్: ఏం మాట్లాడుకున్నారు?

అంకిత్: నేను వాన్ నడుపుతున్నాను... గోకుల్ వెనక సీట్లో కూర్చుని కేవల్ శర్మ గురించి చాలా గొప్పగా చెప్పాడు... కేవల్ శర్మ అది చేసాడు... ఇది చేసాడు... వాడికి చాలా పెద్ద వాళ్ళతో కనెక్షన్లు ఉన్నాయి... వాడి మీద చాలా కేసులున్నాయి... వాడిని ఏ జైల్లో పెట్టినా వెంటనే బయటకు వచ్చేస్తాడు... చివరికి వాడు మన చేతుల్లో చస్తున్నాడు... అంటూ ఏదేదో చెప్పాడు... నేను ట్రాఫిక్ లో వాన్ నడుపుతూ వాళ్ళు మాట్లాడుకున్నది సగం సగం విన్నాను... నాకు అర్థమయింది ఏమిటంటే... గోకుల్ కి కేవలం శర్మ జన్మ కుండలి మొత్తం తెలుసు...

నవీన్: మీరు ధాబా దగ్గర ఆగినప్పుడు కేవల్ శర్మ ని మీరు వెంటనే చంపెయ్యకుండా... ఎందుకని టైం తీసుకున్నారు?

అంకిత్: మాకు NOIDA SHO వాడిని ఎన్ కౌంటర్ చెయ్యడానికి రెడీ గా ఉండమని చెప్పాడు... మేము పైనించి మెసేజ్ గురించి వెయిట్ చేస్తున్నాము... మెసేజ్ రాగానే గోకుల్ రివాల్వర్ తీసి కాల్చ బోతే... కేవల్ అది గమనించి టేబుల్ మీద ఉన్న వాటర్ జగ్ మా మీదికి విసిరేసి పారిపోవడానికి ట్రై చేసాడు... అదే సమయంలో లో వేరే వాళ్ళు మమ్మల్ని ఆపి ధాబా లో కుర్చీలకి కట్టేసి కేవల్ శర్మ ని తీసుకొని వెళ్లారు... ఆ తరువాత ఆ హైవే కి పక్కనే ఉన్న వూరు జనాలు వచ్చి మమ్మల్ని రక్షించారు... గోకుల్ వెంటనే ఈ విషయాన్ని ఎవరి కో ఫోన్ చేసి చెప్పాడు...

నవీన్: అంటే... మీ SHO కి కాదా...

అంకిత్: కాదండి... మొదటి ఫోన్ ఎవరికో చేసాడు... రెండో ఫోన్ కాల్ మా NOIDA SHO కి చేసాడు... ఆ తర్వాత మేము మా వెహికల్ లో NOIDA వచ్చేసాము...

నవీన్: కేవల్ శర్మ ని తీసుకెళ్లిన వాళ్ళని మీరు గుర్తు పట్టలేదా...

అంకిత్: లేదండి... వాళ్ళు మొహానికి మంకీ క్యాప్స్ పెట్టుకున్నారు... పైగా ఆ సమయంలో వాన కూడా పడుతోంది...

నవీన్: కేవల్ ని తీసుకెళ్లిన వాళ్లు ఏ వెహికల్ లో వెళ్లారో గమనించారా?

అంకిత్: అవి బ్లాక్ కలర్ స్కార్పియో SUVs... ఆగ్రా వైపు వెళ్లాయి...

నవీన్ కి అర్ధమయ్యింది... అంకిత్ కి ఇంకేమి తెలియాదని... గోకుల్ గుప్త కి కేవల్ శర్మ గురించి చాలా విషయాలు తెలుసు... నవీన్ బయలుదేరడానికి కూర్చిలోంచి లేస్తూ... "నీకు ఇప్పుడు చెప్పింది కాకుండా వేరే ఏదైనా గుర్తుకువస్తే నాకు ఫోన్ చేసి చెప్పు... నిన్ను త్వరలోనే డ్యూటీ లో జాయిన్ అయ్యేలా నేను చూస్తాను" అని అన్నాడు... అంకిత్ ఆనందంగా సెల్యూట్ కొట్టాడు... నవీన్ ఇంట్లోంచి బయటకి వచ్చి టాక్సీ ఎక్కాడు... టాక్సీ బయలుదేరబోతుండగా సంద గా అంకిత్ టాక్సీ బూట్ మీద గట్టిగా కొట్టాడు... డ్రైవర్ టాక్సీ ని ఆపాడు... నవీన్ వెనక సీట్ డోర్ గ్లాస్ ని కిందకి దింపాడు... అంకిత్ ఎదో గుర్తుకొచ్చిన వాడిలాగా "మేము వెనక్కి NOIDA వస్తూండగా... గోకుల్ ... 'ఈ పని డెఫినిట్ గా కేవల్ శర్మ ఫ్రెండ్ బల్వంత్ యాదవ్ చేసి ఉంటాడు' అని అన్నాడు..." దానికి బదులుగా నవీన్ "నీకు బల్వంత్ యాదవ్ ఎవరో తెలుసా?" అని అడిగాడు... "లేదండి..." అని అన్నాడు అంకిత్... నవీన్ వాడికి థాంక్స్ చెప్పి ఢిల్లీ కి బయలుదేరాడు... నవీన్ న్యూ ఢిల్లీ చేరగానే UP భవన్ కి వెళ్లి రూమ్ తీసుకొని ఆ రోజు జరిగిన విశేషాలు మొత్తం తుషార్ పటేల్ కి చెప్పాడు...

ఢిల్లీ నుండి ఆగ్రా వరకు ఒక పెద్ద ఎక్సప్రెస్ వే ఉంది... దాన్ని "యమున ఎక్సప్రెస్ వే" అని పిలుస్తారు... దాదాపు 170 కిలోమీటర్స్ కవర్ చేస్తుంది... ₹13,000 కోట్ల రూపాయలు ఖర్చుపెట్టి ఈ ఎక్సప్రెస్ వే ని నిర్మించారు... రెండువైపులా 6 లైన్స్ ట్రాఫిక్ నడుస్తుంది... ఈ ఎక్సప్రెస్ వే కి ఒక ప్రత్యేకత కూడా ఉంది... మే 2015 న ఇండియన్ ఎయిర్ ఫోర్స్ వాళ్ళు DASSAULT MIRAGE 2000 ఫైటర్ జెట్స్ ని ఈ ఎక్సప్రెస్ వే మీద ల్యాండింగ్... టేక్ ఆఫ్ చేశారు... ఈ ఎక్సప్రెస్ వే మీద మొత్తం 5 టోల్ ప్లాజాలు వున్నయి... ఈ ఎక్సప్రెస్ వే ని YAMUNA EXPRESSWAY INDUSTRIAL DEVELOPMENT AUTHORITY (YEIDA) మేనేజ్ చేస్తుంది... మరుసటి రోజు ఉదయం నవీన్ బ్రేక్ ఫాస్ట్ చేసి... నేరుగా YEIDA ఆఫీస్ కి వెళ్ళాడు... తన ID చూపించి కేవల్ శర్మ కిడ్నాప్ అయిన రోజు ఆ EXPRESSWAY మీద ఉన్న అన్ని టోల్ ప్లాజాల వీడియో రికార్డింగ్ కావాలని అడిగాడు... వాళ్ళు ఆ రికార్డింగ్ ని చూపించారు... నవీన్ ఆ ఫుటేజ్ ని ఆరోజు ఈవెనింగ్ కి ఫాస్ట్ ఫార్వర్డ్ చేసి అంకిత్ నడిపిన కార్ కోసం వెతికాడు... దాదాపు సాయంత్రం 5:00 గంటల సమయంలో ఆ కార్ మొదటి టోల్ ప్లాజా దగ్గర కనిపించింది... ఆ కార్ ని ఫాలో అయ్యాడు... రెండో టోల్ ప్లాజా చేరుకునే సరికి సాయంత్రం 6:30 నిమిషాలు అయింది... అంకిత్ నడుపుతున్న కార్ ఆ టోల్ ప్లాజా దాటగానే... ఒక రెండు నిమిషాల తరువాత రెండు బ్లాక్ కలర్ స్కార్పియో SUVs కూడా ఆ టోల్ ప్లాజా దాటడం కనిపించింది... నవీన్ అలర్ట్ అయ్యాడు... వీడియో ఫుటేజ్ లో టైం చూసాడు... సాయంత్రం 6:34 నిమిషాలు... నవీన్ కి అంకిత్ చెప్పింది గుర్తుకొచ్చింది "కేవల్ ని కిడ్నాప్ చేసిన వాళ్లు ఆగ్రా వైపు వెళ్లారు" అంటే... వాళ్ళు డెఫినెట్ గా మూడవ టోల్ ప్లాజా కూడా క్రాస్ చేయాలి.... నవీన్ వెంటనే మూడవ టోల్ ప్లాజా వీడియో ఫుటేజ్ ని సాయంత్రం 6:00 గంటల టైం వరకు ఫాస్ట్ ఫార్వర్డ్ చేసి ఆ టోల్ గేట్ దాటుతున్న ప్రతి వెహికల్ ని చాలా జాగ్రత్తగా గమనించాడు... ఆ రెండు బ్లాక్ కలర్ స్కార్పియో వాహనాలు ఆ రోజు రాత్రి 12 గంటల వరకు మూడో టోల్ ప్లాజా దాటలేదు... అంటే... వాళ్ళు యమునా ఎక్స్ప్రెస్ వే ని వదిలి వేరే గ్రామం వైపు వెళ్ళారా? నవీన్ బుర్ర బాగా వేడెక్కి పోయింది... అప్పటికే బాగా పొద్దు పోవడం తో YEIDA వాళ్ళకి థాంక్స్ చెప్పి ఆఫీస్ లోంచి UP భవన్ కి బయలుదేరాడు... నవీన్ ఎక్కిన టాక్సీ రెండు కిలోమీటర్లు కూడా వెళ్ళలేదు... నవీన్ కి బుర్రలో బల్బు వెలిగింది... అంతే... ఆ టాక్సీ వెనక్కి తిప్పి YEIDA ఆఫీస్ కి వెళ్ళాడు...

ఆ రెండు బ్లాక్ స్కార్పియో SUVS రెండో టోల్ ప్లాజా దాటాయి... కానీ... మూడో టోల్ ప్లాజా చేరుకోలేదు... నవీన్ ఆగ్రా నుంచి ఢిల్లీ వైపు వెళ్లే యమునా ఎక్సప్రెస్ వే మొదటి టోల్ ప్లాజా వీడియో ఫుటేజ్ ని పరిశీలించాడు... దాదాపు రాత్రి 9:30 నిమిషాల సమయం లో ఆ రెండు బ్లాక్ స్కార్పియో SUVs మొదటి టోల్ ప్లాజా దాటి న్యూ ఢిల్లీ వైపు వెళ్లడం కనిపించింది... నవీన్ ఆ రెండు SUVs రిజిస్ట్రేషన్ నంబర్స్ నోట్ చేసుకొని ఆ ఆఫీస్ నుంచి బయటకు వచ్చాడు... అప్పుడు సమయం ఉదయం 3:30 నిమిషాలు అయ్యింది... బాగా అలసిపోయిన నవీన్ డైరెక్ట్ గా UP భవన్ కి వెళ్లి నిద్రపోయాడు...

మరుసటి ఉదయం నేరుగా ఢిల్లీ రోడ్ ట్రాన్స్పోర్ట్ అథారిటీ (RTA) ఆఫీస్ కి వెళ్లి తన అఫీషియల్ ID చూపించి ఆ రెండు బ్లాక్ స్కార్పియో ఓనర్స్ గురించి ఎంక్వయిరీ చేసాడు... న్యూ ఢిల్లీ RTA డేటా బేస్ లో ఆ వెహికల్ డీటెయిల్స్ బ్లాక్ చేసి ఉంది... ఆ RTA ఆఫీసర్ కి అర్ధం కాలేదు... తమ డేటా బేస్ లో డేటా ని ఎవరు బ్లాక్ చేశారు? నవీన్ కి అర్ధమయ్యింది... ఆ ఆఫీసర్ కి థాంక్స్ చెప్పి ఆ RTA ఆఫీస్ నుంచి బయటకు వచ్చి తన బాస్ తుషార్ సింగ్ కి ఫోన్ చేసి అప్పటి దాకా జరిగిన విషయాలు డిటైల్డ్ గా చెప్పాడు... తుషార్ సింగ్ కి ఏమి చేయాలో తెలియలేదు... మరుసటి రోజు ఎట్టి పరిస్థితుల్లో కేవలం శర్మ ని ప్రయాగరాజ్ హై కోర్ట్ లో ప్రవేశ పెట్టాలి... ఏమి చెయ్యాలో తెలియక గవర్నమెంట్ అడ్వకేట్ కి ఫోన్ చేసాడు... ఆ తర్వాత ఘజియాబాద్ పోలీస్ స్టేషన్ SHO కి ఫోన్ చేసి వెంటనే బల్వంత్ యాదవ్ ని కస్టడీలోకి తీసుకొని డైరెక్ట్ గా ప్రయాగరాజ్ తీసుకొని రమ్మని ఆర్డర్ వేశాడు...

నవీన్ ఆ రోజు ఉదయం RTA ఆఫీస్ నుంచి బయటకు రాగానే ఆ RTA ఆఫీసర్ వెంటనే నవీన్ వచ్చి ఆ రెండు బ్లాక్ కలర్ స్కార్పియో గురించి ఎంక్వయిరీ చేసిన విషయాన్ని ఒక నెంబర్ కి ఫోన్ చేసి చెప్పాడు... ఆ RTA ఆఫీసర్ ఆ నెంబర్ ఎవరిదో తెలియదు... ఎవరైనా వచ్చి ఆ రెండు SUVs గురించి ఎంక్వయిరీ చేస్తే వెంటనే ఒక నెంబర్ కి ఫోన్ చేసి ఇన్ఫోర్మ్ చెయ్యమని ఆయనకు పై నుంచి స్ట్రిక్ట్ ఆర్డర్స్ వచ్చాయి... ఆయన ఫాలో ఆ ఆర్డర్ ఫాలో అయ్యాడు... ఒక అరగంటలో ఈ విషయం రవీంద్ర కి తెలిసింది...

నవీన్ ఆ రోజు రాత్రి ట్రైన్ ఎక్కి ప్రయాగరాజ్ వెళ్ళడానికి రైల్వే స్టేషన్ చేరుకొని ప్లాటుఫారం బెంచ్ మీద కూర్చుని ట్రైన్ కోసం ఎదురు చూడసాగాడు... ట్రైన్ ఇంకో అయిదు నిమిషాల్లో ప్లాటుఫారం మీదకి రాబోతోంది అని పబ్లిక్ అడ్రస్ సిస్టం లో అనౌన్సమెంట్ వచ్చింది... సరిగ్గా అదే సమయం లో ఒక వ్యక్తి నవీన్ దగ్గరికి వచ్చి... "హలో MR.NAVEEN BATRA... MY NAME IS VINEETH SINHA... I AM DSP WITH INTELLIGENCE BUREAU IN NEW DELHI" అంటూ తన ID కార్డు చూపించి... "PLEASE COME WITH ME" అని అన్నాడు... నవీన్ తన బాగ్ తీసుకొని వినీత్ సిన్హా వెనకాలే వెళ్ళాడు...

PART - 25 - THE IDENTITY

గౌతమ్ ఎక్కిన విమానం గాల్లోకి ఎగిరిన వెంటనే మాధవ్ తన దగ్గర పనిచేసే బెస్ట్ సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీర్ రాజేష్ బంగారప్ప ని తన బేస్మెంట్ ఆఫీస్ లోకి పిలిచాడు... "నువ్వు వెంటనే ఒక DUMMY CORPORATION ని సృష్టించి... దానికి కావాల్సిన అన్ని హంగులు చెయ్యాలి... ఒక అద్భుతమైన వెబ్ సైట్ ని కూడా సృష్టించాలి... నాకు పెద్దగా టైం లేదు... గౌతమ్ జర్మనీ వెళ్తున్నాడు... అతను ఫ్రాంక్ఫర్ట్ లో ల్యాండ్ అయ్యే లోపల అన్ని రకాలుగా DUMMY CORPORATION రెడీ అవ్వాలి... ఇప్పుడు నేను ఒక కాన్ఫరెన్స్ కాల్ ఏర్పాటు చేస్తున్నాను... నువ్వు కూడా ఆ కాల్ లో ఉండు... నువ్వేమి మాట్లాడాల్సిన పని లేదు... డీటెయిల్స్ నోట్ చేసుకొని వాటి కి అనుగుణంగా వెబ్ సైట్ ని తయారు చేయి" అని అన్నాడు...

మాధవ్ వెంటనే ఒక కాన్ఫరెన్స్ కాల్ చేసాడు... అందులో OP CENTER లో మాధవ్... రాజేష్... AIIMS నుంచి ఒక పెద్ద సూపర్ స్పెషలిస్ట్... విమానం లో గౌతమ్ పాల్గొన్నారు...

మాధవ్: గౌతమ్... ఈ కాన్ఫరెన్స్ కాల్ చాలా ఇంపార్టెంట్... ఈ కాల్ లో నాతో పాటు AIIMS నుంచి ఒక సూపర్ స్పెషలిస్ట్ ఉన్నారు... ఆయన నీకు DR. SCHILLER తో ఎలా మాట్లాడాలి... ఏమి మాట్లాడాలి... ఎలాంటి జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి... అన్ని నీకు వివరంగా చెప్తారు... నువ్వు ఫ్రాంక్ఫర్ట్ లో ల్యాండ్ అయ్యే సమయానికి ఒక DUMMY CORPORATION... దానికి ఒక అఫీషియల్ వెబ్ సైట్ రెడీ గా ఉంటాయి... బెర్లిన్ లోని ఇండియన్ ఎంబసీ ద్వారా నీకు DR. SCHILLER తో ఒక అప్పోయింట్మెంట్ ఏర్పాటు చేసాము... నువ్వు ఎట్టి పరిస్థితిలో DR. SCHILLER ద్వారా మనకు కావాల్సిన డీటెయిల్స్ ని తీసుకొని రావాలి... ఆ డాక్టర్ కి నువ్వు ఫేక్ అని ఎటువంటి అనుమానం రాకుండా చూసుకోవాలి.... ఇప్పుడు డాక్టర్ నీతో మాట్లాడతారు...

AIIMS డాక్టర్ : హలో గౌతమ్... హౌ అర్ యు?

గౌతమ్ : ఐ యాం ఫైన్ సర్... హౌ అబౌట్ యు?

AIIMS డాక్టర్: నీకు మెడిసిన్ గురించి ఏమైనా తెలుసా?

గౌతమ్: జ్వరమొస్తే క్రోసిన్ తీసుకోవాలని తెలుసు...

AIIMS డాక్టర్: వెరీ గుడ్... నేను చెప్పేది జాగ్రత్తగా విను... ముందుగా నీకు DR. SCHILLER గురించి చెప్తాను... DR.SCHILLER ఆస్ట్రియా లో పుట్టాడు... స్విట్జర్లాండ్ లో బోర్డింగ్ స్కూల్ లో చదువుకున్నాడు... ఆ తర్వాత కేంబ్రిడ్జి యూనివర్సిటీ లో మెడిసిన్ చదివాడు... ఆ తరువాత హార్వర్డ్ యూనివర్సిటీ లో పోస్ట్ గ్రాడ్యుయేషన్ చేసాడు... ఆ తర్వాత ఆక్స్ఫర్డ్ యూనివర్సిటీ లో ఇంటర్నల్ మెడిసిన్ లో చాలా కాలం రీసెర్చ్ చేసాడు... కొన్ని పెద్ద పెద్ద మెడికల్ కంపెనీస్ లో బోర్డు అఫ్ డైరెక్టర్ గా పనిచేస్తున్నాడు... కొన్ని కంపెనీ లకి టెక్నికల్ ADVISOR గా పని చేస్తున్నాడు... చాలా పేరున్న వ్యక్తి... చివరికి జర్మనీ వెళ్లి అక్కడ SCHILLERS LABS ఓపెన్ చేసి రీసెర్చ్ చేస్తున్నాడు... ఆయన లాబ్స్ లో AUTHORISED CLINICAL TRIALS కూడా జరుగుతూ ఉంటాయి... ఆయన తో మాట్లాడేటప్పుడు చాలా జాగ్రత్తగా ఉండాలి... లేకపోతే నువ్వు ఫ్రాడ్ అని వెంటనే కనిపెడతాడు... ఇంకో విషయం... DR. SCHILLER కి జర్మన్, ఫ్రెంచ్, ఇంగ్లీష్ తో పాటు సంసృతం లో కూడా మంచి ప్రవేశముంది... ఆయనకు హిమాచల్ ప్రదేశ్ లోని ధర్మశాల అంటే చాల ఇష్టం...

ఆ తర్వాత ఒక గంట సేపు AIIMS డాక్టర్ గౌతమ్ కి TABSULE అంటే ఏమిటి? అది ఎలా పనిచేస్తుంది... ఇప్పటికే ప్రపంచం లో ఆ ఫీల్డ్ లో ఎలాంటి ప్రయోగాలు జరిగాయి... ప్రస్తుతం రీసెర్చ్ ఏ స్థాయిలో వుంది... భారత్ దేశంలో TABSULE వాడకం ఎలా వుంది... ఇండియన్ గవర్నమెంట్ TABSULE తయారీకి ఎటువంటి పాలసీ ని తయారుచేసింది... ప్రస్తుతం భారతదేశంలో ఎన్ని ఎన్ని కంపెనీలు ఈ TABSULE ని తయారు చేయడానికి లైసెన్స్ కోసం అప్లై చేశాయి... గౌతమ్ దగ్గరున్న TABSULE గొప్పతనం ఏమిటీ? గౌతమ్ ఎందుకని అటువంటి TABSULE ని ఇండియా లో తయారుచెయ్యాలనుకుంటున్నాడు... గౌతమ్ కి SCHILLERS LABS అనుమతి ఎందుకు కావాలి? ఇలాంటి చాలా విషయాలు ఆ డాక్టర్ గౌతమ్ కి చాలా క్లియర్ గా వివరించాడు... గౌతమ కూడా తనకున్న డౌట్స్ ని అడిగి క్లియర్ చేసుకున్నాడు... ఇదంతా సైలెంట్ గా వింటున్న రాజేష్ బంగారప్ప కి పూర్తిగా అర్ధమయ్యింది... ఆ కాన్ఫరెన్స్ కాల్ పూరి అయిన వెంటనే గౌతమ్ కోసం ఒక మంచి వెబ్ సైట్ తయారు చెయ్యడానికి ఉపక్రమించాడు...

రాజేష్ బంగారప్ప మంగుళూరు లో జన్మించాడు... 40 ఏళ్ళు ఉంటాయి... వాళ్ళ నాన్న బెంగుళూరు లో BHARAT ELECTRONICS LTD లో పెద్ద సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీర్... రాజేష్ కి చిన్నప్పటి నుంచి రకరకాల కంప్యూటర్ లాంగ్వేజస్ నేర్పాడు... C... C++... C#... JAVA అన్ని కంపైలర్ ని బాగా నేర్చుకున్నాడు... IIT లో చేరాక కంప్యూటర్ సైన్సెస్ లో బాగా మంచి నాలెడ్జి సంపాదించాడు... HTML5, CSS, JAVASCRIPT, REACT, ANGULAR, VUE, NODE, PHP, PYTHON ఇంకా ఎన్నో సాఫ్ట్ వేర్ ప్రోగ్రామ్స్... నేర్చుకున్నాడు... భారత దేశం లోని ఒక పెద్ద FULL STACK WEB DESIGNING, DEPLOYMENT లో చాలా మంచి పేరున్నవాడు... ప్రస్తుతం R&AW కి పనిచేస్తున్నాడు... మాధవ్ అంటే భయం... భక్తి లో ఏది ఎక్కువో అతనికే తెలియదు... రాజేష్ దగ్గర ప్రపంచంలో ముఖ్యమైన వెబ్ సైట్స్ కు సంబంధించిన SOURCE CODES ఉన్నాయి... వాటిలో ఒక మంచి మెడికల్ రీసెర్చ్ లాబ్స్ కి చెందిన వెబ్ సైట్ సోర్స్ కోడ్ ని ముందుగా VISUAL STUDIO CODE లో లోడ్ చేసాడు... ముందుగా వెబ్ సైట్ పేరు ని HEAD ఎలిమెంట్ లో చేంజ్ చేసాడు... ఆ తరువాత HTML METADATA ని మార్చాడు... ఆ తర్వాత NAVIGATION BAR కి కావలసిన మార్పులు చేసాడు...CSS, JAVASCRIPT ఫైల్స్ ని ఆ HTML ఫైల్ కి లింక్ చేసి ఆ వెబ్ సైట్ కి కావాల్సిన డిజైన్స్ చేంజ్ చేసాడు. LANDING PAGE లో కంపెనీ గురించి INTRODUCTION ... BOARD OF DIRECTORS పేర్లు... ఫొటోస్... పెట్టాడు... గౌతమ్ ని ఆ LABS కి CEO గా పేర్కొన్నాడు... NAVIGATION BAR లో PRODUCTS. RESEARCH. CLINICAL TRIALS, TESTIMONIALS, FACEBOOK, TWITTER, INSTAGRAM అకౌంట్స్, వాటిలో సోషల్ నెట్వర్క్ పోస్ట్స్... ట్వీట్స్... ఫొటోస్... పెట్టాడు... ఆ LABS కి GOVERNMENT REGISTRATION NUMBER, REGISTRAR OF COMPANIES CERTIFICATE... MEMORANDUM OF ASSOCIATION, ARTICLES OF ASSOCIATION... గత అయిదు సంవత్సరాల AUDITED BALANCE SHEETS, LIST OF INVESTORS... అన్ని హంగులు సమకూర్చాడు... ఆ DUMMY CORPORATION పేరుతో ఇమెయిల్ కూడా ప్రారంభించారు... గౌతమ్ పేరుతో చాలా పెద్ద ఇమెయిల్ చైన్ సృష్టించాడు... DR. SCHILLERS తో గౌతమ్ డిస్కస్ చెయ్యడానికి ఒక POWERPOINT ప్రెసెంటేషన్ కూడా తయారుచేశాడు... ఇదంతా చెయ్యడానికి రాజేష్ కి 6 గంటల సమయం పట్టింది... WEBSITE రెడీ అవ్వగానే... గౌతమ్ కి షేర్ చేశాడు...

గౌతమ్ ఆ వెబ్ సైట్ ని పూర్తిగా స్టడీ చేసాడు... AIIMS డాక్టర్ చెప్పిన విషయాలు... వెబ్ సైట్ లోని CONTENT చాలా వరకు మ్యాచ్ అయ్యింది... దాంతో గౌతమ్ కి DR. SCHILLERS తో ఏమి మాట్లాడాలో మంచి అవగాహన వచ్చింది... చివరిగా రాజేష్ పంపిన POWERPOINT PRESENTATION చూసాడు... అద్భుతం గా వుంది... ఇప్పుడు గౌతమ్ చాలా కాన్ఫిడెంట్ గా DR. SCHILLERS తో బిజినెస్ డిస్కస్ చెయ్యగలడు... అంతలోనే గౌతమ్ కి ఒక ఐడియా వచ్చింది... వెంటనే రాజేష్ కి ఫోన్ చేసి తనకి కావాల్సింది చెప్పాడు... రాజేష్ అది వినగానే "ARE YOU SURE? IT IS DANGEROUS... DO YOU REALLY WANT ME TO DO IT ?" అని అడిగాడు... దానికి బదులుగా గౌతమ్ "PLEASE DO IT... I AM POSSITIVE" అని అన్నాడు... రాజేష్ వెంటనే గౌతమ్ కోరిన మార్పులు చేసి కొత్త POWERPOINT PRESENTATION ని గౌతమ్ కి పంపాడు... గౌతమ్ దారి పొడుగున తన మీటింగ్ కోసం విపరీతంగా ప్రిపేర్ అవ్వసాగాడు... న్యూ ఢిల్లీ నుంచి ఫ్రాంక్ఫర్ట్ కి దాదాపు 9 గంటల ప్రయాణం... అందులో దాదాపు 7 గంటల సేపు మీటింగ్ కోసం ప్రిపేర్ అవ్వడం లో గడిచి పోయింది... ఇంకో రెండు గంటల సమయం మాత్రమే వుంది... మీటింగ్ కి ఫ్రెష్ గా ఉండడం కోసం గౌతమ్ తనకి ఆర్మీ నేర్పిన SLEEPING TECHNIQUE ని ఉపయోగించాడు... ముందుగా PROGRESSIVE MUSCLE RELAXATION అనే టెక్నిక్ ని వాడాడు... అందులో 6 స్టెప్స్ ఉంటాయి... ముఖం లోని కండరాలని వీలైనంతగా రిలాక్స్ అవ్వడానికి హెల్ప్ చేస్తాయి...

1. ముందుగా కనుబొమ్మలని వీలైనంత పైకి లేపి 5 సెకండ్స్ పాటు ఉంచాలి... దాంతో నుదుటి కండరాలు బిగుసుకుంటాయి...

2. వెంటనే ఒక 10 సెకండ్స్ పాటు రిలాక్స్ అవ్వాలి... దాంతో శరీరం లో టెన్షన్ తగ్గడం మొదలవుతుంది...

3. కండరాలు నొప్పి పుట్టేంతగా విశాలవంతమైన నవ్వుని మొహం మీదకి తెచ్చుకొని ఒక అయిదు సెకండ్స్ పాటు ఆపుకోవాలి...

4. ఒక 10 సెకండ్స్ పాటు కళ్ళు చిట్లించి చూడాలి...

5. తలని పైకెత్తి గాడి సీలింగ్ వైపు ఒక కనీసం ఓక్ 5 సెకండ్స్ పాటు చూడాలి...

6. శరీరం లోని ప్రతి కండరాన్ని వీలైనంతగా రిలాక్స్ చేసుకోవాలి...

ఆతరువాత కింద వివరించిన అయిదు స్టెప్స్ ని ఫాలో అవుతూ గౌతమ్ థన్ శరీరాన్ని పూర్తిగా రిలాక్స్ అయ్యేలా చేసుకున్నాడు...

1. ముందుగా ముఖం మీద రెండు చేతులు పెట్టుకొని ముఖం మీద కండరాలని మృదువుగా నిమురుతూ రిలాక్స్ చెయ్యాలి... దాంతో పాటు నోట్లో ని నాలుకను... దవడ ని కూడా రిలాక్స్ చెయ్యాలి...

2. చేతులని శరీరానికి రెండువైపులా వేళ్ళాడేలా చెయ్యాలి...

3. శ్వాసని వొదులుతూ ఛాతీని రిలాక్స్ అయ్యేలా చూసుకోవాలి...

4. కాళ్ళని... తొడలని... పిక్కలని కూడా రిలాక్స్ చెయ్యాలి...

5. మనసుని నిర్మలంగా ఉంచుకోవాలి...

ఆర్మీ లో సైనికులు పైన వివరించిన విధం శరీరాన్ని స్టెప్ బై స్టెప్ శరీరాన్ని రిలాక్స్ చేసుకోవడంతో త్వరగా నిద్రలోకి జారుకుంటారు... పైన వివరించిన స్టెప్స్ ఫాలో అవుతూ గౌతమ్ వెంటనే నిద్రలోకి జారుకుని సరిగ్గా 60 నిమిషాల తరువాత అలారం కొట్టినట్లు లేచి కూర్చున్నాడు... ఒక్క గంట నిద్ర తో చాలా ఫ్రెష్ గా ఫీల్ అయ్యాడు... ఇంకో గంటలో ఫ్రాంక్ఫర్ట్ లో ల్యాండ్ అవుతుందనగా గౌతమ్ విమానంలోనే స్నానం చేసి మంచి సూట్ వేసుకొని విమానం ల్యాండ్ అవ్వగానే దిగడానికి బిజినెస్ బ్రీఫ్ కేసు పట్టుకొని రెడీ ఉన్నాడు... సరిగ్గా 9 గంటల ప్రయాణం తరువాత గౌతమ్ ఫ్రాంక్ఫర్ట్ ఇంటర్నేషనల్ ఎయిర్పోర్ట్ చేరుకున్నాడు... ఇమ్మిగ్రేషన్... సెక్యూరిటీ క్లియరెన్స్ పూర్తి చేసుకొని బయటకి వచ్చేటప్పటికి గౌతమ్ కోసం మాధవ్ ఏర్పాటు చేసిన MERCEDEZ BENZ - MAYBACH S650 కార్ వెయిట్ చేస్తోంది... గౌతమ్ కార్ ఎక్కగానే బయలుదేరింది.... కార్ ఫ్రాంక్ఫర్ట్ మహా నగరం లోంచి ప్రయాణించసాగింది...

ఫ్రాంక్ఫర్ట్... జర్మనీ లో దేశంలో అధిక జనసాంద్రత కలిగిన నగరం... ఆ మహానగరం లో విద్యాసంస్థలు... వాణిజ్య కేంద్రాలు... చాలా ఉన్నాయి... ఈ మహానగరం రెండవ ప్రపంచ యుద్ధ సమయం లో ALLIED FORCES జరిపిన దాడిలో చాలా దెబ్బతిన్నది... అయినా... గత 75 ఏళ్లలో ఈ మహానగరాన్ని జర్మన్ వాసులు తిరిగి పునర్ నిర్మించుకున్నారు... కూలిపోయిన ప్రతి బిల్డింగ్ ని మళ్ళీ పూర్వ స్థాయి కి తీసుకొని వచ్చారు... ఒక్క ఫ్రాంక్ఫర్ట్ మహానగరము కాదు... జర్మనీ లో చాలా నగరాలు రెండవ ప్రపంచ యుద్ధ కాలంలో బాగా దెబ్బ తిన్నాయి... అయినా కూడా ప్రస్తుతం జర్మనీ ప్రపంచాన్ని శాసించే స్థాయికి చేరుకుంది... పెద్ద పెద్ద ప్రపంచ ప్రఖ్యాతిగాంచిన కంపనీలు.... MERCEDEZ BENZ, BMW, VOLKSWAGEN, PORSCHE, AUDI, SIEMENS, BASF, DEUTSCHE BANK, BAYER, LUFTHANSA, SAP, ADIDAS లాంటి ప్రపంచ ప్రఖ్యాత కంపెనీలకి అడ్రస్ గా మారింది... క్వాలిటీ విషయంలో ఎటువంటి పొరపాటు ఉండదు... ప్రపంచవ్యాప్తంగా "GERMAN EFFICIENCY" గురించి గొప్పగా చెప్పుకుంటారు... జర్మనీ గురించి మాట్లాడేటప్పుడు ఇంకో విషయాన్ని కూడా ప్రస్తావించాలి... అదేమిటంటే... జర్మనీ లోని ఎక్సప్రెస్ వేస్ లేదా హై వేస్... వాటిని జర్మనీ లో AUTOBAHN అని పిలుస్తారు... ఈ AUTOBAHN కి ఉన్న ప్రత్యేకత ఏమిటంటే... SPEED LIMIT ఉండదు... ప్రజలు ఆ AUTOBAHN మీద ఎంత వేగంగా నైనా ప్రయాణించవచ్చు... పోలీసులు ఆపరు... చలాన్ ఇవ్వరు... ఆ AUTOBAHNS ని రెండవ ప్రపంచ యుద్ధ సమయంలో అడాల్ఫ్ హిట్లర్ ARMY TANKS క్షేమంగా ప్రయాణించడానికి వీలుగా జర్మనీ అంతటా నిర్మించాడు... ఆ రోడ్లు ఇప్పటికి కూడా చెక్కు చెదరకుండా ఉన్నాయి... ప్రస్తుతం గౌతమ్ ప్రయాణిస్తున్న BENZ కార్ AUTOBAHN - A3 మీద దాదాపు 200 మైళ్ళ వేగంతో దూసుకొని పోతోంది... అంటే... దాదాపు 320 కిలోమీటర్స్ వేగం అన్నమాట... అంత వేగంగా ప్రయాణిస్తున్నా... కార్ లోపల కూర్చున్నగౌతమ్ కి ఒక్క కుదుపు కూడా తెలియలేదు... ప్రయాణం చాలా స్మూత్ గా నడుస్తోంది... అది గమనించిన గౌతమ్ చాల ఎక్సయిటింగ్ గా ఫీల్ అయ్యాడు... మనసులో 'DR. SCHILLER తో మీటింగ్ అయ్యాక... ఫ్రాంక్ఫర్ట్ వెళ్ళేటప్పుడు ఈ AUTOBAHN మీద డ్రైవ్ చెయ్యాలి' అని నిర్ణయించుకున్నాడు...

ఫ్రాంక్ఫర్ట్ మహానగరం దాటాక కనీసం రెండు గంటలు ప్రయాణించాక ఒక చిన్న పట్టణం చేరుకున్నారు... ఆ చాలా బాగుంది... ఆ ఊళ్ళో ఒక కొండ మీద SCHILLERS LABS వున్నాయి... గౌతమ్ ప్రయాణిస్తున్న బెంజ్ కార్ ఆ లాబ్స్ ముందు ఆగింది... గౌతమ్ కార్ దిగి ఒక అయిదు నిమిషాలు ఆ లాబ్స్ చుట్టూ ఉన్న ప్రకృతిని ఆస్వాదించాడు... ఆ కొండ కింద ఒక చిన్న సైజు టౌన్ వుంది... ఆ కొండ మీదనుంచి చూడడానికి చాలా అందంగా కనిపిస్తోంది... ఆ కొండ ని DR.SCHILLER ఆ ఊరి దగ్గరనుంచి కొనుక్కున్నాడు... ఆ కొండా మీద ఒక చిన్న కకాలనీ కి కట్టాడు... అందులో DR.SCHILLER'S లాబ్స్ లో పనిచేసే డాక్టర్స్, సైంటిస్ట్స్, టెక్నిషియన్స్ నివసిస్తూ ఉంటారు... ఆ కొండ మీద కార్లు నడపడం నిషేధం... అందరూ నడుస్తూ లాబ్స్ వస్తారు... లేదా సైకిల్స్ వాడతారు... DR.SCHILLER గత 15 ఏళ్లుగా ఆ కొండమీద ప్రతి రోజూ 10 మైళ్ళు నడుస్తాడు... ఆ కొండ మీదనుంచి వేరే వూరు వెళ్లాలంటేనే కార్ ని వాడతారు... ఆ లాబ్స్ మెయిన్ డోర్ దగ్గర ఒక లేడీ ల్యాబ్ కోర్ట్ వేసుకొని గౌతమ్ రాక కోసం ఎదురుచూస్తోంది... ఆమె ని చూడగానే గౌతమ్ కి అమెరికన్ SITCOM -- THE BIG BANG THEORY లో DR.AMY FARRAH FOWLER గా నటించిన MAYIM BIALIK గుర్తుకొచ్చింది... ఆమె గౌతమ్ ని సాదరంగా ఆహ్వానించి DR. SCHILLER దగ్గరికి తీసుకు వెళ్ళింది...

DR. SCHILLER : మిస్టర్ గౌతమ్ కుమార్... వెల్కమ్ టు SCHILLERS LABS... HOW CAN I HELP YOU?

గౌతమ్(తనతో పాటు తెచ్చిన TABSULE ని భద్రంగా DR.SCHILLER టేబుల్ మీద పెట్టి): రెండు రోజుల క్రితం న్యూ ఢిల్లీ లోని AIIMS హాస్పిటల్ కి ఒక పేషెంట్ విపరీతమైన కడుపు నొప్పితో బాధపడుతూ వచ్చాడు... డాక్టర్స్ ఆయనని స్కాన్ చెయ్యగా ఆయన కడుపులో ఈ TABSULE కనిపించింది... దాన్ని వాళ్ళు ఆపరేట్ చేసి బయటకి తీశారు...

DR. SCHILLER : ఆ పేషెంట్ కి ఇప్పుడు ఎలా ఉంది?

గౌతమ్: ఆ పేషెంట్ కి ప్రమాదం తప్పింది... బానే ఉన్నాడు... అయితే... నేను ఇప్పుడు మీదగ్గరకి వచ్చింది... ఆ పేషెంట్ గురించి కాదు... AIIMS పనిచేస్తున్న డాక్టర్ నాకు చాలా బాగా తెలుసు... ఆయన మేము నడుపుతున్న ల్యాబ్ కి కన్సల్టెంట్ గా వ్యవహరిస్తున్నారు... ఎప్పుడైతే ఈ TABSULE ఆయన దృష్టికి వచ్చిందో... ఆయన వెంటనే నాకు ఫోన్ చేశారు... నేను వెళ్లి ఆయనని కలిసాను... ఆయన నాతో 'ఈ TABSULE చాలా అడ్వాన్సుడ్ టెక్నాలజీ తో తయారయ్యింది... నాకు తెలిసి ఈ టెక్నాలజీ ఒక్క SCHILLERS LABS లోనే ఉంది... నువ్వు వెళ్లి ఆయనని కలిసి... ఈ TABSULES ని ఇండియా లో మన లాబ్స్ లో తయారు చెయ్యడానికి ఆయనని ఒప్పిచడానికి ప్రయత్నించమని' చెప్పారు... ఆ విషయం మీతో మాట్లాడాలని వచ్చాను...

DR. SCHILLER : బిజినెస్ విషయం మాట్లాడడానికి ఇండియన్ గవర్నమెంట్ ద్వారా ఎందుకు వచ్చారు? మీరు డైరెక్ట్ గా రావొచ్చు కదా...

గౌతమ్: మా లాబ్స్ కి ఇండియన్ గవర్నమెంట్ సపోర్ట్ వుంది... పైగా మా ప్రధాన మంత్రి ప్రస్తుతం మా దేశం లో "ఆత్మ నిర్భర్ భారత్" నినాదం తో దేశము లో "MAKE IN INDIA" అనే స్లోగన్ తీసుకొని వచ్చారు... మా లాంటి ENTREPRENEURS ని భారత ప్రభుత్వం సపోర్ట్ చేస్తోంది... పైగా మా ప్రభుత్వం భారత దేశాన్ని MANUFACTURING DESTINATION గా మార్చాలని ప్రయత్నిస్తోంది... అందుకే మేము ఈ TABSULE మాకు దొరకగానే మేము గవర్నమెంట్ ని అభ్యర్దించి మీతో అప్పోయింట్మెంట్ సంపాదించడానికి జర్మనీ లోని ఇండియన్ ఎంబసీ ద్వారా ప్రత్నించాము...

DR. SCHILLER : మీ లాబ్స్ పేరు ఎప్పుడూ వినలేదు... మీరు ఏమి చేస్తూ ఉంటారు?

గౌతమ్: మీరు చెప్పింది నిజమే... మా లాబ్స్ కి పెద్ద గా పేరు లేదు...

గౌతమ్ ఒక గంట సేపు అనర్గళంగా ఇంటర్నల్ మెడిసిన్... తన లాబ్స్ లో ఎలాంటి ప్రయోగాలు జరుగుతున్నాయి... ఇప్పటిదాకా ఎలాంటి రిజల్ట్స్ వచ్చాయి... భారత ప్రభుత్వం ఎంత సహాయం చేసింది... తమ లాబ్స్ బోర్డు లో ఎవరెవరు ఉన్నారు... వాళ్ళు ఎటువంటి ప్రోడక్ట్ కోసం ఎదురు చూస్తున్నారు... చాలా ఆవేశంగా వివరించాడు...

గౌతమ్: మీరు తయారు చేస్తున్న TABSULE ని మేము హిమాచల్ ప్రదేశ్ లో ఒక ల్యాబ్ ని నిర్మించి అందులో మీ TECHNICAL COLLABARATION తో తయారు చేయాలని ఆశిస్తున్నాము...

DR. SCHILLER : హిమాచల్ ప్రదేశ్ లో ఎక్కడ?

గౌతమ్: ఇంకా డిసైడ్ చెయ్యలేదు... చాలా ఆప్షన్స్ ఉన్నాయి... అవి మీకు కూడా నచ్చితే ఆ ప్లేస్ లో మేము కొత్త ల్యాబ్ ని ప్రారంభిస్తాము... మాకు సెంట్రల్ గవర్నమెంట్... హిమాచల్ ప్రదేశ్ గవర్నమెంట్ సహాయ... సహకారాలు ఉన్నాయి... ఒక మంచి TECHNICAL COLLABORATION కోసం ఎదురు చూస్తున్నాము... నేను మీకు మా లాబ్స్ గురించి డిటైల్డ్

POWERPOINT PRESENTATION

ఇస్తాను... మీరు దాన్ని స్టడీ చెయ్యండి... నేను మీరు ఎప్పుడు రమ్మంటే అప్పుడు వచ్చి కలుస్తాను...

DR. SCHILLER అప్పటికప్పుడే గౌతమ్ పంపిన ఇమెయిల్ ఓపెన్ చేసి అందులోని POWERPOINT PRESENTATION ని పూర్తిగా స్టడీ చేసాడు... అందులో చాలా టెక్నికల్ ఇన్ఫర్మేషన్ వుంది... DR. SCHILLER బాగా ఇంప్రెస్ అయ్యాడు... గౌతమ్ ని చాలా ప్రశ్నలు వేసాడు... గౌతమ్ అన్నింటికీ సూటిగా సమాధానాలు చెప్పాడు... వాళ్లిద్దరూ చాలా సేపు భారత్ దేశం... సంస్కృతం... గురించి మాట్లాడుకున్నారు... చివరికి గౌతమ్ వెళ్ళడానికి తయారవుతూ ఒక మాట అన్నాడు...

గౌతమ్: వచ్చే నెలలో మా లాబ్స్ చైర్మన్ గారికి 75 ఏళ్ళు నిండుతాయి... ఆ సందర్భంగా మేము హిమాచల్ ప్రదేశ్ లోని McLEOD GANJ లోని ఆయన ఫార్మ్ హౌస్ లో ఒక పెద్ద పార్టీ ఇస్తున్నాము... మీకు... మీ ల్యాబ్ బోర్డు మెంబెర్స్ కి ఇన్విటేషన్ ఇవ్వడానికి నేను ఇంకో సారి వచ్చి కలుస్తాను...

DR. SCHILLER : మీ చైర్మన్ బర్త్డే ఎప్పుడు?

గౌతమ్ మరుసటి నెల లో ఒక శనివారం డేట్ చెప్పాడు... DR. SCHILLER మౌనంగా తలూపుతూ "నేను మీకు ప్రస్తుతం ఎటువంటి ప్రామిస్ చెయ్యను... మీ చైర్మన్ గారి బర్త్ డే పార్టీ కి రావడానికి ప్రయత్నిస్తాను... చూదాం... ఫ్యూచర్ లో ఏమవుతుందో..." అంటూ తన సీట్లోంచి లేచి చెయ్యి చాచాడు గౌతమ్ కి అర్ధమయ్యింది... MEETING IS OVER... ఆయనకు షాక్ హ్యాండ్ ఇస్తూ గౌతమ్ మనసులో 'నేను వచ్చిన పని కూడా అయ్యింది' అని అనుకోని DR. SCHILLER కి గుడ్ బై చెప్పి లాబ్స్ నుంచి బయటకి వచ్చి కార్ డ్రైవర్ తో "ఇప్పుడు నేను నడుపుతాను..." అంటూ కార్ కీస్ తీసుకున్నాడు... గౌతమ్ కార్ నడుపుతూ OP CENTER కి ఫోన్ చేసి... మాధవ్ తో "మీకు కావాల్సిన డేటా దొరికిందా?" అని అడిగాడు... దానికి బదులుగా మాధవ్... "WE DOWNLOADED EVERTHING DR. SCHILLER'S LABS GOT ON THEIR SERVERS REMOTELY" అని అన్నాడు... అంతే... గౌతమ్ అత్యుత్సాహంతో జర్మనీ లోని AUTOBAHN మీద జీతం లో మొదటిసారి కార్ ని 200 మైళ్ళ స్పీడ్ తో నడిపాడు... గౌతమ్ తన జీవితం లో ఎన్నోసార్లు ADRENALINE RUSH ని అనుభవించాడు... మొదటిసారి LINE OF CONTROL దాటి పాకిస్తాన్ లోకి అడుగుపెట్టినప్పుడు... మొదటిసారి URI SECTOR లో పాకిస్తాన్ లో ట్రైనింగ్ పొంది భారతదేశంలోకి చొరబడుతున్న ఉగ్రవాదుల్ని చంపినప్పుడు... ముఖ్యంగా మొదటిసారి షిఫాలీ ని చూసినప్పుడు ADRENALINE RUSH ని అనుభవించాడు... అయితే... జీవితం లో మొట్టమొదటిసారి ROAD TRAFFIC RULES ని ఉల్లంఘించకుండా కార్ ని విపరీతమైన వేగం తో నడుపుతున్నప్పుడు గౌతమ్ శరీరమంతా ఒకరకమైన వుద్వేగానికి లోనయ్యింది... DR. SCHILLER LABS నుంచి డైరెక్ట్ గా ఫ్రాంక్ఫర్ట్ ఇంటర్నేషనల్ ఎయిర్పోర్ట్ కి చేరుకొని అక్కడ తన కోసం రెడీ గా వున్నా కార్పొరేట్ జెట్ ని ఎక్కి చాలా రోజుల తరువాత కంటి నిండా నిద్రపోయాడు...

DR. SCHILLER కి గౌతమ్ ఇచ్చిన POWERPOINT PRESENTATION లో ఒక MALWARE కావాలనే రాజేష్ చేత ఇంస్టాల్ చేయించాడు... ఎప్పుడైతే DR.SCHILLER ఆ POWERPOINT PRESENTATION ని ఓపెన్ చేసాడో... అదే క్షణాన DR.SCHILLER LABS సర్వర్స్ ని రాజేష్ రిమోట్ గా హాక్ చేయగలిగాడు... అంతే కాదు... గౌతమ్ ఆ లాబ్స్ లోకి అడుపెట్టినప్పటి నుంచి బయటకి వచ్చేదాకా ఆ లాబ్స్ కి చెందిన సెక్యూరిటీ సీసీటీవీ ఫుటేజ్ మొత్తం లేపేసాడు... ఇప్పుడు గౌతమ్ ఆ ల్యాబ్ కి వెళ్లిన ఆనవాళ్లు లేకుండా చూసుకున్నారు... రాజేష్ తాను హాక్ చేసిన డేటా ని పరిశీలించాడు... అందులో అప్పటిదాకా DR.SCHILLER LABS క్లినికల్ ట్రయల్స్ లో పాల్గొన్న పేషెంట్స్ రికార్డ్స్ తో పాటు... ఇన్వెంటరీ... ఫైనాన్సియల్ రికార్డ్స్... బ్యాంకు రికార్డ్స్... అకౌంట్స్ బుక్స్... ఎంప్లాయ్ రికార్డ్స్... అన్నింటిని డౌన్లోడ్ చేసేసాడు... ఇప్పుడు OP CENTER లో DR.SCHILLER LABS మొదలు పెట్టినప్పటినుంచి ఇప్పటిదాకా జరిగిన ట్రాన్సక్షన్స్ డీటెయిల్స్ అన్ని ఉన్నాయి...

10 గంటల ప్రయాణం తరువాత గౌతమ్ న్యూ ఢిల్లీ చేరుకొని నేరుగా OP CENTER కి వెళ్ళాడు... అక్కడ చాల హడావిడిగా ఉంది... మాధవ్... రవీంద్ర... రాజేష్ తో కలసి DR.SCHILLER ల్యాబ్ డేటా ని క్షుణ్ణం గా పరిశీలిస్తున్నాడు... గౌతమ్ కూడా వాళ్ళతో కలసి పరిశీలించ సాగాడు... ముఖ్యంగా పేషెంట్స్ రికార్డ్స్ ని చెక్ చెయ్యసాగారు... గత 15 ఏళ్లుగా చాలా మంది పేషెంట్స్ ని ట్రీట్ చేశారు... SCHILLERS LABS కి ఒక స్పెషలిటీ వుంది... బాగా డబ్బున్న పేషెంట్స్ కి వాళ్ళ జబ్బు కి తగ్గట్టుగా మెడిసిన్ ఇవ్వడం... ఆ పేషెంట్స్ డీటెయిల్స్ ని గోప్యంగా ఉంచడం వాళ్ళ ప్రత్యేకత... దాంతో ప్రపంచంలోని చాలా పేరున్న పెద్ద పెద్ద పేషెంట్స్ రికార్డ్స్ దొరికాయి... కానీ... ఆ డాక్యూమెంట్స్ లో వాళ్ళ ఒరిజినల్ పేర్లు ఎక్కడా ప్రస్తావించలేదు... OP CENTER వాళ్లకి ఇది పెద్ద ఛాలెంజ్ అయ్యింది... కొంత మంది పేషెంట్స్ ఫొటోస్ కూడా ఉన్నాయి... అయితే ఆ పేషెంట్స్ ముఖాలు సరిగ్గా కనిపించకుండా ఫోటోషాప్ సాఫ్ట్ వేర్ వాడి బ్లర్ చేశారు... అయినా కూడా ఏమాత్రం నిరుత్సాహపడకుండా అన్ని రికార్డ్స్ ని చెక్ చేయసాగారు... ఇంతలో రాజేష్ కి ఒక ఆలోచన వచ్చింది... అదేమిటంటే... ఇంతమంది రికార్డ్స్ ని చెక్ చెయ్యడానికి ఒక చిన్న ప్రోగ్రాం రాసాడు... ఒక SQL QUERY ని డెవలప్ చేసి పేషెంట్స్ డేటా ని ఫిల్టర్ చేసాడు... ముందుగా ఆ పేషెంట్స్ డేటా లోంచి ఆడవాళ్ళ డీటెయిల్స్ ని తీసేసాడు... ఆ తరువాత వయస్సు 50 కి పైబడ్డ వాళ్ళని కూడా తీసేసాడు... ఆ తరువాత ఇంటస్టైన్స్ లో TABSULES ని ఇంప్లాంట్ చేయించుకున్న వారి డేటా ని ఫిల్టర్ చేసాడు... చివరికి గత సంవత్సర కాలంలో ఆ TABSULE ని ఇంప్లాంట్ చేయించుకున్నవారి డీటెయిల్స్ బయటకి తీసాడు... అలంటి వాళ్ళు మొత్తం తొమ్మిది మంది దొరికారు...

ఇప్పుడు ఆ తొమ్మిది మంది పేషెంట్ ఫైల్స్ చాలా క్లోజ్ గా చెక్ చేయసాగారు... వాళ్ళ ఫొటోస్...ని కూడా చెక్ చేయసాగారు... గౌతమ్ చేతికి ఒక ఫోటో దొరికింది... అంతే... గౌతమ్ దాన్ని చూస్తూ ఉండిపోయాడు... ఆ ఫోటో ని చూస్తుంటే గౌతమ్ మదిలో ఆలోచనలు ఎక్కడికో వెళ్లాయి... ఆ ఫోటో ని పట్టుకుని చూస్తూ ఉండిపోయాడు... మాధవ్ ఇది గమనించి గౌతమ్ చేతిలోంచి ఆ ఫోటో తీసుకొని చూసాడు... ఆ ఫోటో లో ఒక TATOO ఉంది... ఆ TATOO చతురస్రాకారం లో ఉంది... చూస్తుంటే అరబిక్ భాషలో ఏదో వ్రాసి ఉంది... గౌతమ్ తల పట్టుకొని ఆలోచిస్తున్నాడు... మాధవ్ ఆ ఫోటో ని గౌతమ్ కి ఇచ్చి తన పని తానూ చేసుకోసాగాడు... ఇంతలో గౌతమ్ డ్రెస్ చేంజ్ చేసుకొని షార్ట్స్... టీ షర్ట్... రన్నింగ్ షూస్ వేసుకుని మాధవ్ తో "నేను కాసేపు రన్నింగ్ కి వెళ్లి వస్తాను" అని చెప్పి OP CENTER చుట్టూ రన్నింగ్ చేస్తూ ఆలోచించసాగాడు... ఇదంతా గమనిస్తున్న రవీంద్ర "ఈ టైం లో జాగింగ్?? IS HE ALRIGHT?" అని అడిగాడు... దానికి సమాధానంగా మాధవ్ నవ్వుతూ "ఒక్కో వ్యక్తి కి ఒక్కో అలవాటు ఉంటుంది... మర్చిపోయిన విషయాన్ని గుర్తు చేసుకోవడానికి కొంతమంది సిగరెట్స్ తాగుతారు... కొంత మంది ఒంటరిగా కూర్చొని ఆలోచిస్తారు... కొంతమంది మందు కొడుతూ ఆలోచిస్తారు... మన గౌతమ్... మరిచిపోయిన విషయం గుర్తుకొచ్చేదాకా రన్నింగ్ చేస్తాడు... DON'T WORRY HE WILL BE BACK SHORTLY" అని అన్నాడు... దాదాపు 45 నిమిషాల తరువాత గౌతమ్ రన్నింగ్ పూర్తి చేసుకొని వచ్చాడు... వొళ్ళంతా చెమట తో తడిసిపోయింది... తలనుండి పాదాలదాకా తడిసిపోయివున్నాడు... OP CENTER లోని బేస్మెంట్ ఆఫీస్ లోకి వస్తూనే రన్నింగ్ షూస్... సాక్స్ విప్పేసి నేల మీద పడుకొని భారీ గా ఊపిరి పీల్చి వొదలసాగాడు... దాదాపు ఒక 15 నిమిషాల తరువాత నార్మల్ స్టేజి కి వచ్చాడు... మాధవ్ తన ఆఫీసులోని ఫ్రిడ్జ్ లోంచి ఒక వాటర్ బాటిల్ తీసి గౌతమ్ కి ఇచ్చాడు... గౌతమ్ ఆ బాటిల్ లోని నీళ్లు మొత్తం తాగేసి... "ఆ TATOO ఎక్కడ చూశానో గుర్తుకొచ్చింది... మీకు గుర్తుందా... మనం OPERATION DAYBREAK చేసినప్పుడు... నేను పాకిస్తాన్ బోర్డర్ దగ్గర టన్నెల్ లో ఒక టెర్రరిస్ట్ ని వెంటపడి పట్టుకున్నాను... వాడిని మనం హెలికాఫ్టర్ లో బేస్ కి తీసుకొని వస్తున్నప్పుడు చిరిగిపోయిన వాడి కుర్తా లోంచి వాడి వీపు మీద ఎడమ పక్కన ఈ TATOO ని చూసాను" అని అన్నాడు... ఇది వినగానే మాధవ్ నోట్లోంచి "బుఖారి" అన్న మాట వెలువడింది... గౌతమ్ అవునన్నట్లు తలూపాడు...

మాధవ్ వెంటనే తన ఎవరికో ఫోన్ చేసి రెండు నిమిషాలు మాట్లాడి గౌతమ్ తో "నువ్వు స్నానం చేసి డ్రెస్ చేంజ్ చేసుకొని రా... మనం ఒక చోటకి వెళ్ళాలి" అని అన్నాడు... గౌతమ్ ఒక 15 నిమిషాలలో రెడీ అయి వచ్చాడు... ఆ సమయంలో గోడమీదున్న LED PANEL లో పక్క పక్కనే రెండు ఫొటోస్ ఉన్నాయి... ఒక ఫోటో గౌతమ్ జర్మనీ నుంచి తెచ్చిన డేటా బేస్ కి సంభందించింది... రెండో ఫోటో కాశ్మీర్ లో ఒక UNDISCLOSED LOCATION దాచిపెట్ట బడిన "బుఖారి" వీపు ని ఫోటో తీసి పంపించింది... ఆ రెండు TATOOS ఒకే రకంగా ఉన్నాయి... వాటిని చూసి గౌతమ్ "వీళ్ళిద్దరూ ఒకే టెర్రర్ గ్రూప్ కి చెందినవాళ్లు అనుకుంటా" అని అన్నాడు... మాధవ్.. రవీంద్ర లు మౌనంగా తలూపారు... ముగ్గురూ కలసి కార్ లో బయలుదేరారు... మాధవ్ కార్ నడుపుతున్నాడు... పక్కనే గౌతమ్ కూర్చిని ఉన్నాడు... వెనక సీట్లో రవీంద్ర... అందరూ మౌనంగా కూర్చొని ఉన్నారు... మాధవ్ కార్ ని సౌత్ ఢిల్లీ లోని ఉదయ్ పార్క్ దగ్గర కార్ ఆపి దిగి నడవసాగాడు... రవీంద్ర... గౌతమ్ మౌనంగా అతడిని ఫాలో అయ్యారు... మాధవ్ ఉదయ్ పార్క్ లో ఒక ఇంటి దగ్గర ఆగి కాలింగ్ బెల్ కొట్టాడు... ఆ ఇంటి నేమ్ ప్లేట్ మీద ప్రొఫెసర్ ఆదిల్ హుస్సేన్ అని వ్రాసి వుంది... ఇంటి తలుపు తెరుచుకుంది... ప్రొఫసర్ ఆదిల్ భార్య మాధవ్ ని చూస్తీ గుర్తు పట్టి... "సలాం ఆలేకుం... మాధవ్... కైసా హై" అని అడిగింది... మాధవ్ బదులుగా "వాలేకుం అస్సలామ్... బడియా హూ" అంటూ ఇంట్లికి దారి తీస్తూ "ప్రొఫెసర్ సాబ్ ఘర్ పర్ హైనా?" అని అడిగాడు... అది సమయం లో ప్రొఫెసర్ ఆదిల్ బెడ్ రూంలోంచి వచ్చి మాధవ్ ని చూసి నవ్వుతూ "LONG TIME NO SEE" అని అన్నాడు...

అందరూ కూర్చొని కుసలా ప్రశ్నలు వేసుకుంటుండగా ఆదిల్ భార్య నలుగురికి రస్నా డ్రింక్ సర్వ్ చేసి లోపలి వెళ్ళింది...

మాధవ్: మీ హెల్ప్ కావాలి...

ఆదిల్: చెప్పు... ఏం చెయ్యమంటావు...

మాధవ్ తన మొబైల్ ఫోన్ లో గౌతమ్ జర్మనీ నుంచి తెచ్చిన డేటా బేస్ లోని టాటూ ని ఆదిల్ చూపిస్తూ "దీన్ని ట్రాన్సలేట్ చెయ్యాలి" అని అడిగాడు... ఆదిల్ దాన్ని చాలా సేపు డీప్ గా స్టడీ చేసాడు...

ఆదిల్: ఇది మీకు ఎక్కడ దొరికింది?

మాధవ్: ఒక టెర్రరిస్ట్ వీపు మీద దొరికింది... ఇది ఏ TERROR ORGANISATION కి సంభందించిందో తెలుసుకోవాలి...

ఆదిల్: నా ఉద్దేశ్యం ప్రకారం ఇది TERROR ORGANISATION చెందిన TATOO లాగా లేదు... ఇది అరబిక్ కాదు... ఉర్దూ కాదు... చాలా పురాతన పెర్షియన్ భాషకి చెందిన లిపి... ఇది ఇప్పుడు ప్రాచూర్యం లో లేదు... ఒకప్పుడు ఇరాన్ లో ఒక ఏరియా లో వాళ్ళు వాడిన పెర్షియన్ భాష...

ఆదిల్ లేచి తన స్టడీ రూమ్ లోకి వెళ్లి తన లాప్ టాప్ తీసుకొని వచ్చి అందులో చాలా సేపు సెర్చ్ చేసి చివరికి ఒక ఫైల్ ఓపెన్ చేసి మాధవ్ కి చూపిస్తూ "వందల సంవత్సరాలుగా ప్రజలు ఒకచోట నుంచి ఇంకో చోటికి మైగ్రేట్ అయ్యారు... దాదాపు రెండు వందల సంవత్సరాల క్రితం చాలా మంది ఇరాన్ నుంచి ఆఫ్ఘనిస్తాన్ కి మైగ్రేట్ అయ్యారు... ఈ స్క్రిప్ట్ పెర్షియన్... ఆఫ్ఘన్ పష్తో మిక్స్ స్క్రిప్ట్ లాగా ఉంది... ఎందుకైనా మంచిది... ఆఫ్ఘన్ ఎంబసీ లో ఎవరికైనా చూపించు... వాళ్ళు ట్రాన్సలేట్ చెయ్యగలరేమో..." అని అన్నాడు... మాధవ్ ప్రొఫెసర్ ఆదిల్ కి థాంక్స్ చెప్పి బయలుదేరాడు...

మాధవ్... రవీంద్ర... గౌతమ్... ముగ్గురూ కార్ ఎక్కారు... మాధవ్ మౌనంగా కారు నడుపుతున్నాడు... ఉదయ్ పార్క్ ఏరియా నుంచి డైరెక్ట్ గా వసంత విహార్ వైపు డ్రైవ్ చేయ్యసాగాడు... వసంత విహార్ లో కి ప్రవేశించగానే పూర్వి మార్గ్ లో ఒక ఇంటి దగ్గర కార్ ఆపాడు... ఆ ఏరియా అంతటిని DIPLOMATIC ENCLAVE అని అంటారు... అక్కడ వుండేవాళ్ళు అందరూ వివిధ దేశాల ఎంబసీ లలో పనిచేసే DIPLOMATS నివసిస్తూవుంటారు... మాధవ్ ఆ DIPLOMATIC ENCLAVE లో ఒక ఇంటి ముందు కార్ ఆపగానే ఆ ఇంటి ముందున్న సెక్యూరిటీ గార్డ్స్ కార్ ని చుట్టుముట్టారు... మాధవ్ చేతులు గాల్లో పైకెత్తి నవ్వుతూ "MALEK సాబ్ సే మిలనా హై... అర్జెంటు... మేర నామ్ మాధవ్... ఆప్ సాబ్ కో ఫోన్ కరియే" అని అన్నాడు... వాళ్లలో ఒకడు తన వాకి టాకీ లో MALEK తో మాట్లాడాడు... MALEK వాళ్ళని లోపలి పంపమని చెప్పాడు...

ముగ్గురూ ఇంట్లోకి వెళ్లారు... MALEK చాలా ఆప్యాయంగా పలకరించాడు...

MALEK : ఇంత రాత్రి వచ్చావంటే.. సిట్యుయేషన్ ఎదో క్రిటికల్ అని అర్ధం... చెప్పు ఏమి చెయ్యమంటావు ...

మాధవ్ తన మొబైల్ ఫోన్ లో TATOO ని MALEK కి చూపిస్తూ "దీన్ని ట్రాన్సలేట్ చేసి... ఏ టెర్రర్ గ్రూప్ కి చెందినదో చెప్తావా?" అని అడిగాడు...

MALEK ఆ TATOO ని చాలా జాగ్రతగా చూసి "ఇది ఒక FAMILY TATOO... టెర్రర్ ORGANISATION కి చెందినది కాదు... ఆఫ్ఘనిస్తాన్ లో కొన్ని కుటుంబాలు తమ పిల్లల వీపు మీద తమ ఏడు తరాల పెద్దవాళ్ళ వాళ్ళ పేర్లు TATOO వెయ్యడం అలవాటు... ఇదిగో.. చూడు... ఈ TATOO లో ఏడు లైన్స్ ఉన్నాయి... అంటే ఈ TATOO ఏ వ్యక్తి వీపుమీదుంటుందో ఆ వ్యక్తి కి చెందిన ఏడు తరాల వాళ్ళ పేర్లు వ్రాసి ఉంది... అన్నిటికన్నా లాస్ట్ లైన్ లో ఉన్నపేరు... ఈ TATOO ఎవరి వీపుమీదుంటుందో వాడి పేరు... దాని పైనున్నపేరు అతడి తండ్రిది... దానిపైనున్న పేరు తాతది... పైనున్న పేరు ముత్తాతది... అలా గత ఏడు తరాల వాళ్ళ పేర్లు టాటూ వేసుకునే అలవాటు ఆఫ్ఘనిస్తాన్ లో చాలా పురాతనమైనది... ప్రస్తుతం ఎవరూ ఇది ఫాలో అవ్వడంలేదు..."

మాధవ్ కి డౌట్ వచ్చి అదే ఫోన్ లో ఇంకో TATOO చూపించాడు... అది పాకిస్తాన్ బోర్డర్ దగ్గర పట్టుబడ్డ "బుఖారి" వీపు మీదున్న TATOO ... MALEK దాని కూడా స్టడీ చేసి... ఎదో డౌట్ వచ్చి రెండు TATOOS ని మార్చి మార్చి చెక్ చేసాడు... చివరికి "ఈ రెండు TATOOS లో పైనించి మొదటి ఆరు పేర్లు మ్యాచ్ అవుతున్నాయి... లాస్ట్ లైన్ లోని పేర్లు మాత్రం డిఫరెంట్ గా ఉన్నాయి... అంటే... ఈ రెండు TATOOS ... ఒకే తల్లి కడుపున పుట్టిన అన్నదమ్ములకు చెందినవి అని నా అనుమానం... ఈ TATOOS మీకు ఎక్కడ దొరికాయి?" అని అడిగాడు...

మాధవ్... రవీంద్ర... గౌతమ్ స్టన్ అయ్యారు... ముందుగా మాధవ్ తేరుకొని "ఇంకోసారి జాగ్రత్తగా చెక్ చేసి చెప్తావా... ప్లీజ్... ఇది చాలా ఇంపార్టెంట్..." అని అన్నాడు... MALEK ఇంకోసారి చాలా జాగ్రతగా చెక్ చేసి... "మొదటి ఆరు వరుసల్లోని పేర్లు ఈ రెండు TATOOS లో మ్యాచ్ అవుతున్నాయి... చివరి లైన్ లోని పేర్లు మాత్రం డిఫరెంట్... నా ఉద్దేశ్యం ప్రకారం ఈ రెండు TATOOS... ఒకే తల్లి కడుపున జన్మించిన అన్న తమ్ముళ్ళకి చెందినవని నా నమ్మకం... మీకు సెకండ్ ఒపీనియన్ కావాలంటే... జవహర్ లాల్ నెహ్రు యూనివర్సిటీ లో పష్తో లింగ్విస్టిక్ స్పెషలిస్ట్ ఒకరున్నారు... మీరు ఆయనని కన్సల్ట్ చెయ్యండి" అని అన్నాడు... మాధవ్ JNU లింగ్విస్టిక్ ప్రొఫెసర్ అడ్రస్ తీసుకొని అక్కడనుంచి బయలుదేరారు... ఆ లింగ్విస్ట్ వసంత్ కుంజ్ లో ఉంటాడు... మాధవ్ నేరుగా అయన ఇంటికి వెళ్ళాడు... ఒక అరగంట తరువాత ఆయన కూడా MALEK చెప్పిందే కంఫర్మ్ చేసాడు... అలీం యుసుఫ్జాయ్ aka బుఖారి ... అబ్దుల్ యుసుఫ్జాయ్ aka పురోహిత్... వీళ్ళిద్దరూ అన్నదమ్ములు... ముగ్గురుకి బుర్ర తిరిగిపోయింది... ఎందుకైనా మంచిదని మరుసటి రోజు మాధవ్ ఆ రెండు TATOOS ని భారతదేశ సెంట్రల్ కాబినెట్ సెక్రటరీ ద్వారా ఆఫ్ఘనిస్తాన్ లోని ఇండియన్ ఎంబసీ కి పంపించి ఇంకోసారి వెరిఫై చేయించారు... అక్కడ నుంచి కూడా కన్ఫర్మేషన్ ఒకేలా వచ్చింది... బుఖారి అన్న... పురోహిత్ తమ్ముడు...

PART - 26 - THE BLUFF GAME

న్యూ ఢిల్లీ... ఉదయం ఆరు గంటల సమయం... ఢిల్లీ పోలీస్ ఆఫీసర్స్ గెస్ట్ హౌస్... నవీన్ బాత్రా అప్పుడే నిద్ర లేచి బెడ్ మీద కూర్చుని గత రాత్రి జరిగిన సంఘటన గురించి ఆలోచించసాగాడు... ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ లో ప్రయాగరాజ్ వెళ్ళడానికి ట్రైన్ కోసం ఎదురుచూస్తున్న తనని వినీత్ సిన్హా కలిసి పోలీస్ ఆఫీసర్స్ గెస్ట్ హౌస్ లో దిగబెట్టి వెళ్తూ... "మీరు ఇక్కడికి కేవల్ శర్మ కోసం వచ్చారు... ఆ సంగతి మాకు తెలుసు... రేపు మార్నింగ్ 7:30 నిమిషాలకు రెడీ గా ఉండండి... నేను మిమ్మల్ని ఒక చోటకి తీసుకొని వెళ్తాను... అక్కడ మీకు అన్ని విషయాలు అర్ధమవుతాయి... JUST WAIT TILL TOMORROW" అని చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు... నవీన్ డైలీ రొటీన్ పూర్తి చేసుకొని రెడీ అయ్యి గెస్ట్ హౌస్ లోని మెస్ కి వెళ్లి బ్రేక్ ఫాస్ట్ చేసి వినీత్ కోసం వెయిట్ చెయ్యసాగాడు... అప్పుడు సమయం సరిగ్గా 7:30 నిమిషాలు... చెప్పిన టైం కి వినీత్ సిన్హా వచ్చి నవీన్ ని తీసుకొని కార్ లో బయలుదేరాడు... దాదాపు గంటన్నర  సేపు ప్రయాణించిన తర్వాత వాళ్ళు హర్యానా లోని పటౌడీ గ్రామం దాటి ఒక చిన్న వూరు చేరుకున్నారు... అక్కడ ఒక ఇంటి దగ్గర కార్ ఆగగానే  స్టాఫ్ ఆ కార్ ని చుట్టు ముట్టారు...  ఆ కార్ లో వినీత్ సిన్హా ని చూడగానే ఆ ఇంటి పెద్ద ఇనుప గేట్లు ఓపెన్ చేశారు... వినీత్... నవీన్... ఇద్దరూ నడుచుకుంటూ ఇంట్లోకి ప్రవేశించారు... అక్కడ ఒక రూమ్ లో రవీంద్ర వాళ్ళ కోసం వెయిట్ చేస్తున్నాడు...

రవీంద్ర: వెల్కమ్ మిస్టర్ నవీన్ బాత్రా... నా పేరు రవీంద్ర...  నేను IB లో INTERNAL SECURITY డైరెక్టర్... మీరు కేవల్ శర్మ కోసం వెతుకుతున్నారన్న విషయం మాకు తెలుసు... మీతో కొంచం మాట్లాడాలి... ప్లీజ్ సిట్ డౌన్...

నవీన్ (సీట్లో కూర్చుని): థాంక్ యు వెరీ మచ్... మీకు కేవల్ గురించి సమాచారం ఏదైనా మీ దగ్గర ఉందా?

రవీంద్ర: ఉంది... INFACT కేవల్ శర్మ ప్రస్తుతం ఈ ఇంట్లోనే ఉన్నాడు... మీరు తప్పకుండా కేవల్ ని కలిసేందుకు మిమ్మల్ని ఇక్కడికి పిలిపించాను...

నవీన్: ఇవాళ 11 గంటలకు కేవల్ శర్మ ని మేము కోర్టులో ప్రొడ్యూస్ చేయాలి... లేకపోతే CONTEMPT OF COURT అవుతుంది... SERIOUS CONSEQUENCES ఉంటాయి...

రవీంద్ర: మీకు ఆ భయం లేదు... ఇవాళ కోర్టు లో జడ్జి ఒక నెల రోజుల వ్యవధిని పొడిగించే అవకాశం ఉంది... మీరు మాతో పని చేయండి... ఒక నెల తరువాత మేము మీకు కేవలం శర్మ ని ప్రయాగరాజ్ కోర్ట్ లో అప్పగిస్తాం...

నవీన్: నేను UP పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ లో పని చేస్తున్నాను... మీతో కలసి IB లో పనిచేయాలంటే నేను మా సుపీరియర్ ఆఫీసర్స్ కి ఇన్ఫోర్మ్ చేసి మీ డిపార్ట్మెంట్ లో ఫార్మల్ గా అప్లై చెయ్యాలి... IB సెలెక్ట్ అవ్వడానికి టైం పడుతుంది...

రవీంద్ర(ఒక ఎన్వలప్ నవీన్ కి ఇస్తూ): ఇది మీరు IB లో వెంటనే చేరడానికి నేను మీకు ఇస్తున్న అప్పోయింట్మెంట్ లెటర్... YOU ARE PART OF IB WITH IMMEDIATE EFFECT... నేను మీ సుపీరియర్ ఆఫీసర్స్  తో మాట్లాడి మిమ్మల్ని UP పోలీస్ నుంచి నిన్ననే రిలీవ్ చేయించాను... FROM THIS MOMENT ONWARDS YOU WILL WORK ALONG WITH MR.VINEETH SINHA...

నవీన్ బాత్రా తనకు రవీంద్ర ఇచ్చిన ఎన్వలప్ ని ఆత్రంగా ఓపెన్ చేసి అందులోని లెటర్ ని బయటకి తీసి చదువుకొని... ఒక్కవుదుటన కుర్చీలోంచి లేచి అటెన్షన్ లో నుంచొని తన కొత్త బాస్ కి సెల్యూట్ కొట్టి "జైహింద్ సర్" అని అన్నాడు... రవీంద్ర కూడా సెల్యూట్ కొట్టి జైహింద్ అని వినీత్ సిన్హా తో "నవీన్ ని తీసుకెళ్లి కేవల్ శర్మ ని చూపించండి... మీ ఇద్దరూ కలిసి ఏమి చెయ్యాలో డిస్కస్ చేసుకుని నాకు చెప్పండి...  నేను OP CENTER కి వెళ్తున్న" అని చెప్పి అక్కడ నుంచి వెళ్ళిపోయాడు...

వినీత్ తనతో పాటు నవీన్ ని ఆ ఇంట్లో కేవల్ శర్మ ని బంధించిన రూమ్ లోకి తీసుకొని వెళ్ళాడు... ఆ రూమ్ లో కేవల్ శర్మని ఒక కుర్చీలో కూర్చోపెట్టి కాళ్ళు... చేతులు... గట్టిగా కట్టేసి నోటికి ప్లాస్టర్ వేశారు... నవీన్ వాడిని పరీక్షగా చూసి... వినీత్ తో "ఇందాక రవీంద్ర ఒక మాట అన్నారు 'ఇవ్వాళ కోర్ట్ లో జడ్జి ఒక నెల రోజుల వ్యవధి పొడిగించే అవకాశం ఉంది' ఈ విషయం ఆయనకు ఎలా తెలుసు?" దానికి బదులుగా వినీత్ నవ్వుతూ "నెక్స్ట్ టైం రవీంద్ర ని కలిసినప్పుడు మీరే అడగండి" అని అన్నాడు...

జడ్జి చతుర్వేది చాలా స్ట్రిక్ట్ మనిషి... ప్రతి పని రూల్స్ ప్రకారం చేస్తాడు... ఆయన LLB పాస్ అయినా తరువాత కొన్నాళ్ళు లాయర్ గా ప్రాక్టీస్ చేసాడు... చాలా కేసులు గెలిచాడు... అయినా మనసులో ఎదో అసంతృప్తి... క్రిమినల్స్ తరఫున వాదించడం ఆయన మనసాక్షి ఒప్పుకోలేదు... దాంతో కస్టపడి హై కోర్ట్ లో జడ్జి అయ్యాడు... ఇప్పుడు ఆయన తనకు ఏది న్యాయం అనిపిస్తే ఆ విధంగా తీర్పు చెప్తాడు... ఎవరికీ భయపడడు... ఆయన మీద ఎటువంటి ఒత్తిడి పనిచెయ్యదు... ముఖ్యంగా పోలీసులు వ్యవహారశైలి ఆయనకి అస్సలు నచ్చదు...  వాళ్ళు సాక్షులని బెదిరిస్తారని... అమాయకులని అనవసరంగా హింసిస్తారని... ఆయన అభిప్రాయం... అందుకే పోలీసులు ఏదైనా కేసులో వాయిదా అడిగితే ఆయన అసలు ఒప్పుకోడు... ప్రస్తుతం కేవల్ శర్మ కేసు లో కూడా చాలా కఠినంగా వ్యవహరిస్తున్నారు... పోలీసులు ఎంత అడిగినా ఎక్సటెన్షన్ ఇవ్వడానికి ఆయన రెడీ గా లేడు... ఈ విషయం రవీంద్ర కి తెలిసింది... ముందుగా జడ్జి చతుర్వేది ని మనసులో అభినందించాడు... ఆ తర్వాత చాలా దీర్ఘంగా ఆలోచించాడు... జడ్జి చతుర్వేది గురించి ఎంక్వయిరీ చేసాడు... ఆయనకు ఎటువంటి చెడు అలవాట్లు లేవు... NO SMOKING... NO DRINKING... TOTALLY  TEA TOTALER... ఆయన కుటుంబం గురించి ఆరా తీసాడు... భార్య... ప్రయాగరాజ్ లోని గవర్నమెంట్ కాలేజీ లో హిందీ లెక్చరర్... మంచి కవయిత్రి... ఆయనకిఇద్దరు పిల్లలు... అమ్మాయి పెళ్లి చేసుకొని అమెరికాలో సెటిల్ అయ్యింది... కొడుకు ముంబై లో DELTA ANALYTICS అనే కంపెనీ లో VICE PRESIDENT - OPERATIONS గా పనిచేస్తున్నాడు... DELTA ANALYTICS... రవీంద్ర కి ఎదో అనుమానం వచ్చింది... 'ఈ పేరు ఎక్కడో విన్నట్లు ఉంది' అని ఆలోచించాడు... సడన్ గా గుర్తుకొచ్చింది... ఓరియన్ గ్రూప్ అఫ్ కంపెనీస్ లో పనిచేసే రాజీవ్ వర్మ తరచుగా సీక్రెట్ మెసేజెస్ ని ఈ DELTA ANALYTICS కి పంపిస్తూ ఉంటాడు... రవీంద్ర వెంటనే గౌతమ్ కి ఫోన్ చేసి DELTA ANALYTICS లో పనిచేస్తున్న వైభవ్ చతుర్వేది గురించి ఏమైనా ఏమైనా ఇన్ఫర్మేషన్ ఉన్నదా అని  అడిగాడు... గౌతమ్ వెంటనే రాజీవ్ వర్మ ఇమెయిల్ కాంటాక్ట్స్ లో చెక్ చేసాడు.. వైభవ్ చతుర్వేది పేరు ఎక్కడా కనబడలేదు... ఆ తర్వాత DELTA ANALYTICS వెబ్ సైట్ లో చెక్ చేసాడు... ఆ కంపెనీ లో వైభవ్ చతుర్వేది చాలా పెద్ద పొజిషన్ లో ఉన్నాడు... వైస్ ప్రెసిడెంట్ ఆపరేషన్స్... వైభవ్ ఆ కంపెనీ బోర్డు అఫ్ డైరెక్టర్స్ లో ఒకడు... ఈ విషయాన్ని రవీంద్ర కి తెలిపాడు...

రవీంద్ర వెంటనే ఒక ప్లాన్ వేసాడు... 'వైభవ్ చతుర్వేది ఆ కంపెనీ లో పెద్ద పొజిషన్ లో ఉన్నాడంటే... ఆ కంపెనీ చేస్తున్న ఇల్లీగల్ పనులు అతనికి తెలిసే ఉంటాయి... ఇది ఆసరాగా తీసుకొని ఒక BLUFF GAME ఆడితే ఎలా ఉంటుంది?' అని దీర్ఘంగా అలోచించి... తనకి బాగా నమ్మకస్తుడైన ఒక సీనియర్ ఆఫీసర్ తరుణ్ పాల్ ని పిలిచి తన మనసులో వున్నా విషయం చెప్పాడు... అది వినగానే తరుణ్ పాల్ అదిరిపోయాడు... "సార్... ఇది చాలా రిస్క్ తో కూడిన పని... ఏదైనా తేడా వస్తే... ఆ జడ్జి చతుర్వేది నన్ను వెంటనే అరెస్ట్ చేస్తాడు... చాలా పెద్ద ప్రాబ్లెమ్ అవుతుంది" అని అన్నాడు... "గుడ్... నువ్వు LEVEL OF RISK ని బాగా ASSESS చేసావు... కాబట్టి పకడ్బందీగా... పట్టుబడకుండా... ప్లాన్ చేస్తే... మన పని అవుతుంది..." అని ఒక రెండు గంటల సేపు ఇద్దరూ కలసి... ప్రయాగరాజ్ హైకోర్టు జడ్జి చతుర్వేది తో ఏమి మాట్లాడాలి... ఎలా మాట్లాడాలి... బాగా ప్రాక్టీస్ చేశారు... తరుణ్ పాల్ కి కొంచం ధైర్యం వచ్చింది... వెంటనే DELTA ANALYTICS వెబ్ సైట్ ని చెక్ చేసి... IB లోని టెక్నికల్ డిపార్ట్మెంట్ వాళ్ళ సహాయంతో DELTA ANALYTICS మీద ఒక పెద్ద ఫైల్ తయారుచేసి... ప్రయాగరాజ్ చేరుకున్నాడు...

అర్ధరాత్రి దాకా వెయిట్ చేసి జడ్జి చతుర్వేది మంచి నిద్రలో ఉన్నప్పుడు ఆయన ఇంటికి ఫైల్ తీసుకొని వెళ్ళాడు... బయట సెక్యూరిటీ గార్డ్ కి తన ఆఫిషియల్ ID కార్డు చూపించి "జడ్జి గారితో అర్జెంటు గా మాట్లాడాలి... ఇది ఆయన కొడుకు కి సంబందించిన విషయం..." అని అన్నాడు... ఆ సెక్యూరిటీ గార్డ్ ఫోన్ చేసి జడ్జి  ని నిద్రలేపి IB ఆఫీసర్ వచ్చినట్లు చెప్పాడు... జడ్జి చతుర్వేది టైం చూసాడు... అర్ధరాత్రి 12:30 నిమిషాలు ఆవుతోంది... ఆ సమయంలో ఒక IB ఆఫీసర్ తన ఇంటికి వచ్చి తన కొడుకు గురించి ఎదో చెప్పాలని అంటున్నాడు... జడ్జి కి నిద్రమత్తు వొదిలిపోయింది... కొంచం ఖంగారు పుట్టింది... కొడుకు విషయం... సెక్యూరిటీ గార్డ్ తో "ఆ ఆఫీసర్ ని లోపలి కి పంపించు" అని అన్నాడు... తరుణ్ పాల్ జడ్జి గారి ఇంటిలోకి వెళ్లి ముందుగా ఆయనకీ సెల్యూట్ కొట్టి "I AM VERY SORRY YOUR HONOR... మిమ్మల్ని ఈ టైం లో డిస్టర్బ్ చేయాల్సివచ్చింది... ఇది ఒక అర్జెంటు మేటర్... రేపు ఉదయం దాకా ఆగడానికి వీల్లేదు" అని అన్నాడు... జడ్జి చతుర్వేది ఖంగారుపడసాగాడు... "ప్లీజ్... కూర్చొని డిటైల్డ్ గా మేటర్ ఏమిటో చెప్పండి..." అని అన్నాడు...

తరుణ్ : మా డిపార్ట్మెంట్ కి ఒక కాన్ఫిడెన్షియల్ ఇన్ఫర్మేషన్ ఒకటి వచ్చింది... మీ అబ్బాయి వైభవ్ చతుర్వేది ముంబై లో DELTA ANALYTICS లో పని చేస్తున్నారు కదా...

జడ్జి : అవును... వైభవ్ అందులో వైస్ ప్రెసిడెంట్...

తరుణ్: రేపు ఉదయం CBI వాళ్ళు ఆ ఆఫీస్ ని రైడ్ చేసి TOP MANAGEMENT ని అరెస్ట్ చేయబోతున్నారు... వాళ్లలో మీ వైభవ్ పేరు కూడా వుంది...

జడ్జి(ఖంగారుగా): మావాడు ఏదైనా క్రైమ్ చేశాడా?

తరుణ్: మీ అబ్బాయి కాదు... DELTA ANALYTICS... ఈ ఆర్గనైజేషన్ వాళ్ళు ఇల్లీగల్ గా సంపాదించిన ఇన్ఫర్మేషన్ ని చాలా మంది ఇన్వెస్టర్స్ కి చెప్తున్నారు... ఆ ఇన్వెస్టర్స్ ఆ ఇన్ఫర్మేషన్ ని బేస్ చేసుకొని స్టాక్ మార్కెట్ లో INSIDER TRADING చేస్తున్నారు... CBI వాళ్ళ లిస్ట్ లో చాలా మంది పేర్లు వున్నాయి... వాటిలో మీ వైభవ్ పేరు కూడా వుంది...

అంతే... ఇది వినగానే జడ్జి చతుర్వేది కి నిద్ర మత్తు వదిలిపోయింది... వెంటనే తన మొబైల్ ఫోన్ లో వైభవ్ నెంబర్ డయల్ చేసి... కొడుకు తో మాట్లాడాడు... మొదట్లో వైభవ్ "నేనేమి తప్పు చెయ్యడం లేదు... కంపెనీ MANAGEMENT చెప్పింది చేస్తున్నాను..." అని అన్నాడు... జడ్జి చతుర్వేది తన కొడుకు ని  ఒకే ఒక్క ప్రశ్న వేసాడు "మీ కంపెనీ INSIDER INFORMATION ని మీ ఇన్వెస్టర్ క్లైంట్స్ కి ఇస్తున్నదా... లేదా?" అని సూటిగా అడిగాడు... వైభవ్ ముందు ఎదో సర్ది చెప్పబోయాడు... జడ్జి చతుర్వేది రెట్టించి అడగడం తో వైభవ్ "ఎస్... మా కంపెనీ INSIDER INFORMATION ని మా INVESTOR CLIENTS కి ఇస్తోంది... ఇది ప్రతి STOCK CONSTULTING కంపెనీ చేస్తుంది... అదే మేము కూడా చేస్తున్నాము... " అని ఒప్పుకున్నాడు... ఇది వినగానే జడ్జి చతుర్వేది కోపంతో ఊగిపోయాడు... "INSIDER INFORMATION ఆధారంగా స్టాక్ మార్కెట్ లో ట్రాన్సక్షన్స్ చెయ్యడం పెద్ద నేరం... INSIDER INFORMATION సంపాదించడం... వేరే వాళ్లకి చెప్పడం... వాళ్ళు ఆ INFORAMATION సహాయంతో స్టాక్ మార్కెట్ లో ట్రేడింగ్ చేయడాన్ని INSIDER TRADING అంటారు.... అది చాలా పెద్ద నేరం... మీ MANAGEMENT తో పాటు నిన్ను కూడా అరెస్ట్ చేస్తారు..." అని అన్నాడు... దానికి బదులుగా వైభవ్ "RELAX DAD... ఈ విషయం ఎవరికీ తెలీదు... మేము చాలా జాగ్రతగా వ్యవహరిస్తాము... అన్ని జాగత్తలు తీసుకుంటాము... మేము ఎక్కడా DOCUMENTARY EVIDENCE లేకుండా చూసుకుంటాము" అని అన్నాడు... ఈ మాట వినగానే జడ్జి చతుర్వేది విపరీతమైన కోపం తో ఊగిపోతూ... "YOU IDIOT... రేపు మార్నింగ్ CBI వాళ్ళు మీ ఆఫీస్ ని రైడ్ చెయ్యడానికి వస్తున్నారు... వాళ్ళ దగ్గర పక్క ఆధారాలు ఉన్నాయి... నాకు ఇప్పుడే తెలిసింది... " అంటూ కొడుకు ని తిట్టడం మొదలెట్టాడు... దాదాపు ఒక గంట సేపు తండ్రి... కొడుకులు ఫోన్లో మాట్లాడుకున్నారు... చివరికి జడ్జి చతుర్వేది నీరసించి ఫోన్ కాల్ కట్ చేసి కుర్చీలో కూలబడ్డాడు...

తరుణ్: నా దగ్గర ఒక సొల్యూషన్ వుంది... కానీ... అది మీకు నచ్చకపోవొచ్చు...

జడ్జి చతుర్వేది (ఆదుర్దాగా): ఏమిటా సొల్యూషన్?

తరుణ్: మీకు చాలా నికార్సైన వ్యక్తి అని చాలా పేరుంది... మీరు CBI వాళ్ళకి హెల్ప్ చేస్తే... వాళ్ళు మీకు హెల్ప్ చేసే లాగా  మేము చూసుకుంటాము...

జడ్జి చతుర్వేది కి అర్ధమయ్యింది... తనతో ఎదో పని వుంది... అందుకని వీళ్ళు వైభవ్ ని అడ్డం పెట్టుకొని QUID PRO QUO డీల్ కోసం వచ్చారు...

జడ్జి చతుర్వేది : ముందు విషయం ఏమిటో చెప్పండి... ఆ తరువాత ఆలోచిస్తాను...

తరుణ్: పెద్ద పనేమీ కాదు... ఈ మధ్య కేవల్ శర్మ అనే ఖైదీ ట్రాన్సిట్ వారంట్ లో ప్రయాగరాజ్ తీసుకొస్తున్నప్పుడు పారిపోయాడు... మీరు ఒక వారం లోపల ఆ ఖైదీ ని కోర్ట్ లో ప్రొడ్యూస్ చేయమని ఆర్డర్ వేశారు... పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ తో పాటు CBI కూడా వాడిని వెతుకుతోంది... మీరు ఇచ్చిన గడువు లోపల వాళ్లకి ఆ ఖైదీ దొరికేలా లేడు... కాబట్టి మీరు రేపు ఒక 30 రోజుల పాటు ఎక్సటెన్షన్ ఇస్తే... CBI వాళ్ళు మీ వైభవ్ జోలికి వెళ్లకుండా చూడగలను...

జడ్జి చతుర్వేది(అతి కష్టం మీద) : సరే... అలాగే 30 డేస్ ఎక్సటెన్షన్ ఇస్తాను... మీరు మీ మాట నిలుపుకోవాలి...

తరుణ్ కుర్చీలోంచి లేచి జడ్జి గారికి సెల్యూట్ కొట్టి "తప్పకుండా... CBI  వాళ్ళకి ఈ విషయం చెప్తాను... మీరేమి ఖంగారు పడకండి... రేపు ఉదయం CBI వాళ్ళు ముంబై లో DELTA ANALYTICS ని రైడ్ చేసినా... మీ అబ్బాయి కి ఎటువంటి ప్రాబ్లెమ్ ఉండదు... ఎందుకైనా మంచిది... మీ అబ్బాయిని ఆ కంపెనీ వొదిలెయ్యమని చెప్పండి" అని బయటకి వచ్చి... రవీంద్ర కి ఫోన్ చేసి... "పని అయ్యింది" అని చెప్పి నేరుగా ఢిల్లీ కి ప్రయాణమయ్యాడు... రవీంద్ర వెంటనే ముంబై లో IB ఆఫీస్ కి ఫోన్ చేసి DELTA ANALYTICS కంపెనీ డీటెయిల్స్ ఇచ్చి... "రేపు ఈ ఆఫీస్ మీద CBI రైడ్ అయ్యేలా చూడండి... ఎదో ఒకటి దొరుకుతుంది... ఇంకో సంగతి... అక్కడ వైభవ్ చతుర్వేది అని ఒకడు పని చేస్తున్నాడు... వాడికి ఏమి కాకుండా చూసుకోమని చెప్పండి" అని అన్నాడు... మరుసటి రోజు ఉదయం 6 గంటలకి CBI టీం ముంబై లో DELTA ANALYTICS ఆఫీస్ మీద రైడ్ చేశారు... ఈ విషయం జడ్జి చతుర్వేది కి వైభవ్ భార్య ఫోన్ చేసి చెప్పింది... జడ్జి అదే రోజు ప్రయాగరాజు పోలీసులకి కేవల్ శర్మ ని పట్టుకోవడానికి ఇంకో 30 రోజుల గడువు ఇచ్చాడు...

"కేవల్ శర్మ మీ దగ్గర ఎందుకున్నాడు?" అని అడిగాడు నవీన్... దానికి బదులుగా "మీకు చాలా చెప్పాలి... " అంటూ వినీత్ మొదటి నుంచి చెప్పడం మొదలెట్టాడు... వారం క్రితం IB ఆఫీస్ కి న్యూ ఢిల్లీ రైవే స్టేషన్ లో ఒక ISI ఏజెంట్ ఢిల్లీ నుంచి ముంబై వెళ్ళడానికి ఉన్నాడని ఒక అనానిమస్ ఫోన్ కాల్ రావడం... IB స్టాఫ్ ఢిల్లీ పోలీస్ స్టాఫ్ సహాయంతో ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ వెళ్లడం... అక్కడ కాకతాళీయంగా కేవల్ శర్మ ఇంకో వ్యక్తి తో కలసి దొరకడం... వాళ్ళ దగ్గర ఒక సూట్ కేసు నిండా బాంబు డిటొనేటర్స్ దొరకడం... ఢిల్లీ పోలీస్ కేవల్ శర్మ ని TADA ACT కింద బుక్ చెయ్యకుండా... ట్రాన్సిట్ వారెంట్ తయారుచేసి UP పోలీసులకి హ్యాండ్ ఓవర్ చెయ్యడం... వాళ్ళు కేవల్ శర్మ ని UP లో ఒక ధాబా దగ్గర చంపడానికి ప్లాన్ చేసారని తెలుసుకొని IB టీం UP పోలీసులని అడ్డుకొని కేవల్ శర్మ ని SNATCH AND GO చేశారని చెప్పాడు...

నవీన్: కేవల్ శర్మ ని ఢిల్లీ పోలీసులు ఎందుకని TADA కింద అరెస్ట్ చెయ్యలేదు?

వినీత్: అదే పెద్ద పజిల్... వాళ్లకి పై నుంచి ఆర్డర్స్ వచ్చాయని తెలిసింది... అయితే ఆ ఆర్డర్స్ ఇచ్చింది ఎవరో తెలీదు...

నవీన్: వీడితో పాటు దొరికిన రెండో వాడిని ఏమి చేశారు...

వినీత్: వాడిని TADA ACT కింద అరెస్ట్ చేసి కోర్ట్ లో ప్రొడ్యూస్ చేసినప్పుడు పెద్ద షూట్ అవుట్ జరిగింది... వాడు ఇప్పుడు తీహార్ జైల్లో ఉన్నాడు... ఇంకో పెద్ద ప్రాబ్లెమ్ ఏమిటంటే... వాడి రియల్ ఐడెంటిటీ ఎవరికీ తెలీదు... వాడు పట్టుపడ్డప్పుడు వాడి దగ్గర ఒక ఆధార్ కార్డు దొరికింది... ఆ కార్డు మీద ఓంప్రకాష్ గుప్త అనే పేరు వుంది... మేము చెక్ చేస్తే ఆ ఓంప్రకాష్ గుప్త చనిపోయి 6 నెలలు అయ్యింది... వాడిని R&AW వాళ్ళు విచారిస్తున్నారు... మన పని ఈ కేవల్ శర్మ జన్మ చరిత్ర మొత్తం కనుక్కోవాలి... వీడేమో ఎంత కొట్టినా నోరు తెరవడంలేదు... వీడికి టెర్రర్ ట్రైనింగ్ ఇచ్చినట్లు ఉన్నారు... రకరకాలుగా ట్రై చేసాము... లాభం లేదు... WATER BOARDING... SLEEP DEPRIVATION... NARCO ANALYSIS... అన్ని ట్రై చేసాము... ఇంకా గట్టిగా ఏదైనా చేస్తే వీడు చస్తాడేమోనని ఆపేసాము..."

[WATER BOARDING అంటే... ఒక వ్యక్తి మొహం మీద టవల్ పెట్టి ఊపిరాడకుండా చేసి ధారాపాతంగా నీళ్లు పొయ్యడం... ఇలా చెయ్యడం వల్ల పైకి ఎటువంటి దెబ్బలు కనిపించవు... ముద్దాయి మాత్రం ఊపిరాడక మాట్లాడే అవకాశం మెండుగా ఉంటుంది... అయితే... టెర్రర్ ట్రైనింగ్ లో ఈ వాటర్ బోర్డింగ్ ని కూడా ఎలా భరించాలో నేర్పుతారు... దాని వల్ల ఒక్కోసారి ఈ టార్చర్ టెక్నిక్ పనిచెయ్యకపోవొచ్చు... SLEEP DEPRIVATION అనగా... ముద్దాయి ని నిద్ర పోనివ్వకుండా లౌడ్ మ్యూజిక్ పెట్టి టార్చర్ చెయ్యడం... ఒకవేళ ముద్దాయి నిద్రపోతూంటే... బలవంతంగా లేపి ప్రశ్నలతో హింసించడం... NARCO ANALYSIS అనగా ముద్దాయి కి TRUTH SERUM లేదా సోడియం SODIUM THIOPENTAL లేదా PENTOTHAL అనే కెమికల్ ని ఇంజక్షన్ ద్వారా నరాల్లోకి ఎక్కించి... గాఢసుషుప్తిలో కి పంపి... ప్రశ్నలు వేసి జవాబులు రాబట్టడం

వినీత్ చెప్పిందంతా విని...

నవీన్: నా దగ్గర ఒక ప్లాన్ ఉంది... నేను గత మూడు రోజులుగా చేసిన ఇన్వెస్టిగేషన్ లో నాకు ఒక పేరు దొరికింది... బల్వంత్ యాదవ్... వీడు కేవల్ శర్మ కి క్లోజ్ ఫ్రెండ్... వీడు ఘజియాబాద్ లో ఉంటాడు... వీడిని మనం వెంటనే పట్టుకోవాలి... వేడిని పట్టుకునే ముందు మనం ఒక UP POLICE హెడ్ కానిస్టేబుల్... గోకుల్ గుప్త ని TADA ACT కింద అరెస్ట్ చేస్తున్నట్లు అరెస్ట్ వారంట్ తీసుకొని రావాలి...

వినీత్: TADA ACT కింద అరెస్ట్ వారెంట్... అదీ ఒక పోలీస్ హెడ్ కానిస్టేబుల్ కోసం...

నవీన్: సస్పెండెడ్ పోలీస్ హెడ్ కానిస్టేబుల్... కేవల్ శర్మ ని తీహార్ జైల్లోంచి UP కి తీసుకెళ్లిన నలుగురు పోలీసుల్లో వీడు ఒకడు... నేను చేసిన ఇన్వెస్టిగేషన్ లో ఈ గోకుల్ గుప్త అనేవాడికి కేవల్ శర్మ... వాడి క్లోజ్ ఫ్రెండ్ బల్వంత్ యాదవ్ గురించి చాలా డీటెయిల్స్ తెలుసు...

వినీత్: TADA ACT కింద అరెస్ట్ వారెంట్ ఐస్ చేయించడం అంత ఈజీ కాదు...

నవీన్: అయితే ఒక పని చెయ్యండి... నా దగ్గర గోకుల్ గుప్త టెలిఫోన్ నెంబర్ ఉంది... దాన్ని వెంటనే సరవైలన్స్ లో పెట్టి... గోకుల్ కి 'బల్వంత్ యాదవ్ మీద అరెస్ట్ వారంట్ రిలీజ్ అయ్యింది' అనే మెసేజ్ చేరేలా చూడండి... వాడు వెంటనే బల్వంత్ కి ఫోన్ చేసే ఛాన్స్ ఉంటుంది... అప్పుడు మనకి బల్వంత్ ఎక్కడున్నది తెలుస్తుంది...

వినీత్: ఈ బల్వంత్ యాదవ్ ఎవడు? ఎక్కడుంటాడు? ఎలా పట్టుకోవాలి?

నవీన్ తాను చేసిన ఇన్వెస్టిగేషన్ డీటెయిల్స్ మొత్తం వినీత్ కి చెప్పాడు... న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ సీసీటీవీ ఫుటేజ్ పరిశీలించడం... అందులో ఫుట్ ఓవర్ బ్రిడ్జి మీద కేవల్ శర్మ అరెస్ట్ కాకముందే బల్వంత్ ఫోన్ లో ఎవరితోనో మాట్లాడుతూ సీసీటీవీ కి చిక్కడం... UP పోలీసులు వాడి ని ఫేస్ రికగ్నిషన్ సాఫ్ట్ వేర్ తో పేరు కనుక్కొని సెంట్రల్ క్రైమ్స్ డేటా బేస్ లో చెక్ చెయ్యడం... వాడి మీద చాలా ఛార్జ్ షీట్స్ ఉండడం... అన్ని విషయాలు చెప్పాడు... వినీత్ నోట మాటరాలేదు...

వినీత్ వెంటనే నవీన్ ఇచ్చిన గోకుల్ గుప్త మొబైల్ నెంబర్ ని సర్వైలన్సు లో పెట్టి... ఆ నెంబర్ కి ఒక మెసేజ్ పంపించాడు... "బల్వంత్ యాదవ్ మీద అరెస్ట్ వారెంట్ ఇష్యూ అయ్యింది" అంతే... ఆ మెసేజ్ ని చూడగానే గోకుల్ గుప్త వెంటనే ముందు వెనక ఆలోచించకుండా బల్వంత్ యాదవ్ కి ఫోన్ చేసి "నువ్వు వెంటనే అండర్ గ్రౌండ్ కి వెళ్ళిపో... నీ మీద అరెస్ట్ వారెంట్ ఇష్యూ అయ్యింది" అని చెప్పాడు... గోకుల్ గుప్త ఫోన్ ని ట్రాక్ చేస్తున్న OP CENTER వాళ్ళకి బల్వంత్ యాదవ్ లొకేషన్ దొరికింది... అయితే... గోకుల్ గుప్త ఫోన్ చెయ్యగానే బల్వంత్ తన మొబైల్ ఫోన్ ఆఫ్ చేసి... విరగొట్టి... ముక్కలను డ్రైనేజీ లో పడేసాడు... కానీ... అప్పటికే OP CENTER వాళ్ళు బల్వంత్ యాదవ్ మొబైల్ ఫోన్ కాల్ రికార్డ్స్ ని టెలిఫోన్ ఆపరేటర్ దగ్గరనుంచి తీసేసుకున్నారు... పైగా... బల్వంత్ యాదవ్ వాయిస్ ని కూడా రికార్డ్స్ చేశారు... ఇప్పుడు బల్వంత్ ఇంటి దగ్గరలోని ప్రతి సెల్ టవర్ ని క్లోజ్ గా మానిటర్ చేయసాగారు... బల్వంత్ ఒక తప్పు చేసాడు... పాత ఫోన్ విరగొట్టిన వెంటనే వేరే ఫోన్ లోంచి  తన ఫ్రెండ్ కి ఫోన్ కాల్ చేసి... "నేను బయలుదేరి న్యూ ఢిల్లీ ఎయిర్పోర్ట్నా కి వస్తున్నాను... నాకు వెంటనే ముంబై కి ఫ్లైట్ టికెట్ కొని ఎయిర్పోర్ట్ డిపార్చర్ గేట్ దగ్గర వెయిట్ చెయ్యి" అని చెప్పాడు... వాయిస్ రెకగ్నిషన్ సాఫ్ట్ వేర్ తో OP CENTER వాళ్ళు కొత్త మొబైల్ నెంబర్ ని కూడా కనుక్కున్నారు... ఇప్పుడు బల్వంత్ యాదవ్ ఎక్కడికి వెళ్లినా... OP CENTER కి చాలా ఈజీ గా దొరికిపోతాడు... బల్వంత్ యాదవ్ ఘజియాబాద్ నుంచి టాక్సీ లో బయలుదేరి నేరుగా న్యూ ఢిల్లీ ఎయిర్పోర్ట్ కి చేరుకొని అక్కడ వెయిట్ చేస్తున్న తన ఫ్రెండ్ ఇచ్చిన ఫ్లైట్ టికెట్ తీసుకొని ఎయిర్పోర్ట్ లోకి అడుగుపెట్టగానే... ఢిల్లీ పోలీస్ బల్వంత్ యాదవ్ ని అరెస్ట్ చేసి IB వాళ్ళకి అప్పగించారు... ఇంకో టీం నేరుగా నవీన్ బాత్రా ఇచ్చిన అడ్రస్ కి వెళ్లి గోకుల్ గుప్త ని కూడా అరెస్ట్ చేసి IB సేఫ్ హౌస్ తీసుకొని వచ్చారు...

బల్వంత్ యాదవ్... గోకుల్ గుప్త... ఇద్దరినీ ఒకే రూమ్ లో కుర్చీల్లో కూర్చోపెట్టి గట్టిగా కట్టేశారు... గోకుల్ గుప్త కి నోటికి ప్లాస్టర్ వేసి... చెవులకు BOSE BLUETOOTH HEADPHONES పెట్టి గట్టిగా మ్యూజిక్ ప్లే చేశారు... ప్రస్తుతం గోకుల్ కి ఆ రూమ్ లో ఏమి జరుగుతుందో కనిపిస్తుంది కానీ... ఏమి వినపడదు... పైగా చెవిలో అదిరిపోయే మ్యూజిక్...  గోకుల్ చూస్తుండగానే బల్వంత్ యాదవ్ మొహం మీద నీళ్ళలో బాగా తడిసి ముద్దయిన ఒక టవల్ ని వేసి... కుర్చీని వెనక్కి వొంచి... గోకుల్ చూస్తుండగానే బల్వంత్ మొహం మీద బకెట్ తో నీళ్లు ఆపకుండా పోశారు... బల్వంత్ ఆ నీటి ధార ధాటికి తట్టుకోలేక విపరీతంగా ఉక్కురి బిక్కిరి అయ్యాడు... సడన్ గా నీళ్ళో పొయ్యడం ఆపేసి... బల్వంత్ మొహం మీద తడి టవల్ ని తీసేసారు... బల్వంత్ మొహమంతా ఎర్రగా తయారయ్యింది... ఊపిరి ఆడకపోవడం తో ఒక్కసారిగా బలంగా శ్వాసగా తీసుకోసాగాడు... IB స్టాఫ్ రెండు నిమిషాలు ఆగారు... బల్వంత్ తేరుకోగానే... మళ్ళీ తడి టవల్ ని మొహం మీద వేసి కుర్చీని వెనక్కి వొంచి ఇంకో బకెట్ నీళ్ళని సన్నటి ధారగా తడిసిన టవల్ మీద పోశారు... ఒక నిమిషం తరువాత బల్వంత్ మొహం మీదనుంచి తడి టవల్ తీసేసారు... బల్వంత్ తన మొహం మీద పడ్డ నీళ్ళని కొంత తాగడంతో ఆ నీళ్లు పొట్టలోకి... ఊపిరితిత్తులలోకి వెళ్లి బాగా ఉక్కిరి బిక్కిరి అయ్యాడు...  ఇంకో రెండు నిమిషాల తరువాత బల్వంత్ తేరుకున్నాక మూడోసారి మళ్ళీ బల్వంత్ మొహం మీద తడి టవల్ వెయ్యబోతుండగా... బల్వంత్ గట్టిగా అరుస్తూ "మీకేమి కావాలి? నన్నెందుకు చిత్రహింస పెడుతున్నారు??" అడిగాడు... అప్పుడు వినీత్ సిన్హా ఒక కుర్చీని బల్వంత్ ఎదురుగా వేసుకొని కూర్చొని... "మేము అడిగిన ప్రశ్నలకి సరైన సమాధానం ఇస్తే నిన్ను ప్రాణాలతో వొదిలేస్తాము... లేదంటే నువ్వు చచ్చేదాకా మొహం మీద టవల్ వేసి నీళ్లు పోసి నరకం చూపిస్తాము" అని అన్నాడు... బల్వంత్ విపరీతంగా భయపడిపోయాడు... ఇలా మొహం మీద తడి గుడ్డ వేసి నీళ్లు పొయ్యడమే WATERBOARDING TORTURE అని అంటారు...

బల్వంత్: మీరు ఏది అడిగినా జవాబు చెప్తాను...

వినీత్: మాకు ఏదైనా సందేహం వస్తే... మళ్ళీ మొదలెట్టాము... నీకు కేవల్ ఇన్నేళ్ళుగా తెలుసు?

బల్వంత్: వాడు నాకు చిన్నప్పటి ఫ్రెండ్... ఇద్దరం కలసి స్కూల్ కి వెళ్ళే వాళ్ళం... ఆ తర్వాత కాలేజీ కి వెళ్ళాము...

వినీత్: ఎంత దాకా చదివారు?

బల్వంత్: ఇంటర్ చదివాము... పరీక్షలో ఫెయిల్ అయ్యాము... దాంతో చదువు ఆపేసాము... ఊళ్ళో చిల్లరగా తిరిగేవాళ్ళము...

వినీత్: ఏవూరు మీది?

బల్వంత్: పితోరాఘడ్...  ఉత్తరాఖండ్...

వినీత్: ఇంటర్ తరువాత ఏమి చేశారు? క్రిమినల్స్ గా ఎలా తయారయ్యారు? అంతా డిటైల్డ్ గా చెప్పు... నాకు ఓపిక తక్కువ... కోపం వస్తే అదిగో... తడి టవల్... బకెట్ లో నీళ్లు రెడీ గా ఉన్నాయి...

బల్వంత్(భయంతో వొణికిపోతూ): పితోరాఘడ్ లో పెద్దగా చేసేందుకు ఏమి లేదు... మేము వూళ్ళో రోజంతా బలాదూర్ తిరిగేవాళ్ళము... ఒక రోజు మా ఊళ్ళో పెద్ద గొడవయ్యింది... రెండు వర్గాల వాళ్ళు కొట్టుకున్నారు... ఆ గొడవ చూడడానికి వెళ్లిన మేము మాకు తెలియకుండానే ఆ గొడవలో అనవసరంగా ఇరుక్కున్నాం... అందిరితో పాటు మాకు కూడా కూడా 6 జైలు శిక్ష పడింది... అలా మా మీద రౌడీ షీట్ ఓపెన్ అయ్యింది... ఆ తరువాత ఊళ్ళో ఏ గొడవ జరిగినా... మా ఊరి పోలీసులు మమ్మల్ని ఆ కేసుల్లో ఇరికించేవారు... రెండేళ్లు కోర్ట్... జైలు...  చుట్టూ తిరిగాము... ఇది తట్టుకోలేక మేము ఇద్దరం మా ఊరి నుంచి పారిపోయాము... మేము మొదటిసారి జైల్లో ఉన్నప్పుడు ఒకడు పరిచయం అయ్యాడు... వాడి  అసలు పేరు ఎవరికి తెలీదు... అందరూ వాడిని రావత్ అని పిలిచేవారు... వాడు జైలు నుంచి విడుదల అయ్యి వెళ్ళేటప్పుడు మాకు లక్నో లో ఒక అడ్రస్ ఇచ్చి ఎప్పుడైనా లక్నో వస్తే కలవమని చెప్పాడు... మేము మా ఊరి నుంచి నేరుగా లక్నో వెళ్లి రావత్ ని కలిసాము... రావత్ కి ఇటుకలు తయారుచేసి అమ్మే వ్యాపారం ఉంది... మమ్మల్ని ఒక ఇటుక బట్టి లో పనికి పెట్టాడు... అంతా బానే ఉంది... పెద్ద గా పని ఉండేది కాదు... వర్కర్స్ ని సూపెర్వైజ్ చెయ్యడం... ఇటుకలు లెక్కచూసి లారీ లోకి ఎక్కించడం... డబ్బులు కలెక్ట్ చేసి ప్రతిరోజూ రాత్రి రావత్ కి ఇవ్వడం... మాకు డబ్బులు బానే ఇచ్చేవాడు... ఒక సంవత్సరం బానే జరిగింది... ఒకరోజు రావత్ మమ్మల్ని పిలిచి ఒక లారీ లో ఇటుకలు లోడ్ చేయించి వాటిని ఒక అడ్రస్ ఇచ్చి డెలివరీ చేసి రమ్మన్నాడు... మేము లారీ లో వెళ్ళాము... లారీ ని డెలివరీ చెయ్యగానే వాళ్ళు మాకు ₹20 లక్షల రూపాయలు ఇచ్చారు... మేము ఆ డబ్బులు రావత్ కి ఇచ్చాము... రావత్ మాకు చెరో ₹10,000 ఇచ్చాడు... మాకు చాలా ఆనందమేసింది... అలా నెలలో ఒకసారైనా లారీ లోడ్ ని రకరకాల అడ్రసులకి తీసుకొని వెళ్ళేవాళ్ళం... అలా దాదాపు ఒక సంవత్సరం గడిచింది... మేము చాల హ్యాపీ ఉన్నాము... చేతినిండా డబ్బులు... పోలీసుల బెడద లేదు... అంతా బాగా నడిచింది... ఒక రోజు మేము లోడ్ తీసుకొని ముజఫరాబాద్ వెళ్తూండగా దారిలో పోలీసులు లారీ ఆపారు... లారీ డ్రైవర్ పోలీసులని చూడగానే లారీ వొదిలేసి పారిపోయాడు... లారీలో ఇల్లీగల్ తుపాకులు... డ్రగ్స్ దొరికాయి... మేము ఇరుక్కుపోయాము... ఈ సారి లక్నో సెంట్రల్ జైల్లో 3 ఏళ్ళు ఉన్నాము...  ఆ సమయంలో మాకు జ్ఞానోదయం అయ్యింది... ఆ జైల్లో చాలా మంది పరిచయం అయ్యారు... బయటకి వచ్చాక ఏమి చెయ్యాలో తెలియలేదు... చాలా కస్టాలు పడ్డాము... చివరికి మళ్ళీ మేము రావత్ దగ్గరికి వెళ్ళాము... అయితే ఈసారి మేము డబ్బులు ఎక్కువ తీసుకొని లారీ లో వెళ్ళేవాళ్ళము... నెమ్మదిగా... జనాలని డబ్బు కోసం కిడ్నాపింగ్ చెయ్యడం... కిడ్నప్ అయినా వాళ్ళని ఒక చోట నుంచి ఇంకో చోటకి చేరవేయడం... ఎక్సటార్షన్ ఫోన్ కాల్స్ చెయ్యడం... డబ్బులు కలెక్ట్ చెయ్యడం... ఈ సారి చాలా జాగ్రతగా ఉన్నాము... కొన్నాళ్ళు బానే నడిచింది... ఒక రోజు బీహార్ లో ఒక ఇండస్ట్రియలిస్ట్ కొడుకుని కిడ్నప్ చేసి ట్రాన్స్పోర్ట్ చేస్తుండగా ఆ పిల్లోడి నోటికి కట్టిన గుడ్డ పొరపాటున ముక్కుని కూడా కవర్ చెయ్యడం తో ఆ పిల్లోడు ఊపిరి ఆడక చనిపోయాడు... దాంతో మా మీద మొదటి మర్డర్ కేసు రిజిస్టర్ అయ్యింది... మేము ఆ పిల్లోడిని ఆ వాన్ తో సహా రోడ్ పక్కనే వొదిలేసి ఇద్దరం రెండు దిక్కుల వైపు పారిపోయాము... నేను కొంత కాలం UP... బీహార్... పంజాబ్ లో తిరిగాను... చివరికి పితోరాఘడ్ వెళ్లి జనరల్ స్టోర్స్ పెట్టుకొని జీవించసాగాను...

వినీత్: కేవల్ సంగతి ఏమిటీ?

బల్వంత్: దాదాపు కేవల్ 10 ఏళ్లపాటు టచ్ లో లేదు... ఎక్కడికి వెళ్ళాడో కూడా తెలీదు... ఒక రోజు సడన్ గా పితోరాఘడ్ వచ్చాడు... పూర్తిగా మారిపోయాడు... చేతిలో చాలా డబ్బులున్నాయి... ఊళ్ళో పోలీసులతో మంచి సంబంధాలు పెట్టుకున్నాడు... వాళ్లకి బాగా డబ్బులు ఇచ్చేవాడు... ఊళ్ళో పెద్ద మనిషిగా చెలామణి అయ్యేవాడు... నాకు కొన్ని అప్పులుండేవి... వాటి ని తీర్చేసాడు... పెద్ద షాప్ పెట్టుకోవడానికి డబ్బులు ఇచ్చాడు... పెళ్లి చేసుకున్నాడు... రెగ్యులర్ గా లక్నో... ప్రయాగరాజ్... ముజాఫరాబాద్... వారణాసి... ముంబై... ఖాట్మండు... తిరిగేవాడు... ఇప్పుడు పోలీసుల బెడద లేదు...

వినీత్: ఖాట్మండు?? అక్కడికి ఎందుకెళ్ళేవాడో తెలుసా?

బల్వంత్: పితోరాఘడ్ నుంచి నేపాల్ బోర్డర్ చాలా దగ్గర... ఒక గంట... గంటన్నర లో బోర్డర్ చేరుకోవొచ్చు... పితోరాఘడ్ కి 35 కిలోమీటర్స్ దూరం ఝులాఘాట్ అనే ప్రాంతం వుంది... అక్కడ ఇండియా - నేపాల్ ని కాళీ నది విడదీస్తుంది... ఆ కాళీ నది మీద ఒక వంతెన వుంది... దాన్ని "ఝులాఘాట్" అంటారు... ఆ బ్రిడ్జి దాటితే చాలు నేపాల్ లోకి ప్రవేశించావొచ్చు... కేవల్ శర్మ ఇండియా - నేపాల్ బోర్డర్ దగ్గర పనిచేసే వాళ్ళ కి రెగ్యులర్ గా డబ్బులు ఇచ్చి మంచి చేసుకున్నాడు... దాంతో ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు... నేపాల్ వెళ్లి వస్తూ ఉంటాడు... ఎవరూ పట్టించుకోరు...

వినీత్: నేపాల్ ఎందుకు వెళ్లడం?

బల్వంత్: అక్కడనుండి జనాలను బోర్డర్ క్రాస్ చేయించి ఇండియా లోకి తీసుకొని వచ్చి వాళ్ళని సేఫ్ గా ఇండియా లో చాలా నగరాలకు సేఫ్ గా చేర్చేవాడు... అలా చేసినందుకు కేవల్ కి బాగా డబ్బులు వచ్చేవి...

వినీత్: ఎవరిని బోర్డర్ క్రాస్ చేయించేవాడు?

బల్వంత్: ఎక్కువగా పాకిస్తాన్... ఆఫ్ఘనిస్తాన్... దుబాయ్... నుంచి జనాలు ఖాట్మండు వస్తారు... వాళ్ళని కేవల్ బోర్డర్ క్రాస్ చేయిస్తాడు... వాళ్ళు ఇండియా సైడ్ రాగానే నేను వెహికల్స్ రెడీ గా పెట్టుకొని వాళ్ళు ఎక్కడికి వెళ్లాలంటే అక్కడికి జాగ్రత్తగా చేర్చేవాళ్ళము...

వినీత్: ఆ మనుషుల పేర్లు తెలుసా?

బల్వంత్: తెలీదు... నేను ట్రాన్స్పోర్ట్ ఏర్పాటు చేసినందుకు కేవల్ నాకు బానే డబ్బులు ఇచ్చేవాడు...

వినీత్: అలా ఎన్నాళ్ళు జరిగింది?

బల్వంత్: ఇప్పుడు కూడా జరుగుతోంది... కేవల్ రెగ్యులర్ గా పితోరాఘడ్ వెళ్లి వస్తాడు...

వినీత్: నువ్వు ఘజియాబాద్ లో ఏమి చేస్తున్నావు?

బల్వంత్: కేవల్ డబ్బులు బాగా సంపాదించాడు... ఆ డబ్బుతో UP లో మురాదాబాద్ లో ఒక ఫ్యాక్టరీ పెట్టాడు...

వినీత్ : ఏం ఫ్యాక్టరీ?

బల్వంత్: PREFABRICATED స్లాబ్స్ తయారుచేసే ఫ్యాక్టరీ... నేను ఆ స్లాబ్స్ ని దేశం లో చాలా చోట్లకి డెలివరీ చేసాను...

వినీత్: ఆ ఫ్యాక్టరీ అడ్రస్?

బల్వంత్ ఆ ఫ్యాక్టరీ అడ్రస్ ఇచ్చాడు... వినీత్ దాన్ని వెంటనే రవీంద్ర కి చేరవేసాడు...

వినీత్: నువ్వు ఆ కంపెనీ లో తయారయిన స్లాబ్స్ ని ఎక్కడెక్కడికి సప్లై చేసావో ఆ డీటెయిల్స్ కూడా కావాలి...

బల్వంత్ ఇస్తానని ఒప్పుకున్నాడు...

వినీత్ : కేవల్ ఢిల్లీ వచ్చినప్పుడల్లా నువ్వు కలుస్తావా?

బల్వంత్: మేము రెగ్యులర్ గా టచ్ లో ఉంటాము... ఆ రోజు కేవల్ అరెస్ట్ అయినా రోజు కూడా నేను రైల్వే స్టేషన్ లో ఉన్నాను...

వినీత్: కేవల్ అరెస్ట్ అవ్వకముందే... నువ్వు ఎవరికో ఫోన్ చేసావు... ఆ నెంబర్ ఎవరిది?

బల్వంత్: అది కేవల్ శర్మ చేసుకున్న ఏర్పాటు... ఎప్పుడైనా కేవల్ అరెస్ట్ అయితే వెంటనే ఆ నెంబర్ కి ఫోన్ చేసి చెప్పమన్నాడు... నేను అదే పని చేసాను.  వినీత్: ఆ నెంబర్ ఎవరిదో నీకు తెలీదా?

బల్వంత్: లేదు... నాకు తెలీదు... కేవల్ అరెస్ట్ అయినా విషయం నేను ఆ నెంబర్ కి ఫోన్ చేసి చెప్పడం నా బాధ్యత... అంతే...

వినీత్: కేవల్ అరెస్ట్ అయినా తరువాత నువ్వు ఇక్కడ ఏం చేస్తున్నావు?

బల్వంత్: కేవల్ ఫ్యాక్టరీ నుంచి ఇంకో రెండు రోజుల్లో PREFABRICATED స్లాబ్స్ రాబోతున్నాయి... వాటిని నేను సౌత్ ఢిల్లీ లోని వసంత్ విహార్ లో డెలివరీ ఇవ్వాలి... ఆ పని కాగానే నేను పితోరాఘడ్ వెళ్లాలని ప్లాన్ చేసుకున్నాను...

వినీత్ అక్కడితో బల్వంత్ ని ఇంటరాగేట్ చెయ్యడం ఆపేసి... అదే రూమ్ లో కూర్చిని హెడ్ ఫోన్స్ లో హై వాల్యూం లో మ్యూజిక్ వింటున్న గోకుల్ గుప్త దగ్గరకి వెళ్ళాడు... వినీత్ సైగ చెయ్యగానే ఒక IB ఎంప్లాయ్ గోకుల్ కి పెట్టిన బ్లూ టూత్ హెడ్ సెట్ ని తీసేసాడు... గోకుల్ చాలా రిలీఫ్ గా ఫీల్ అయ్యాడు... వినీత్ పక్కనే నుంచున్న ఇంకో వ్యక్తి కి సైగ చేసాడు... అతను వెంటనే గోకుల్ నోటికి వేసిన ప్లస్ పీకేసి... గోకుల్ మొహం మీద తడి టవల్ వేసి ధారాపాతంగా ఒక బకెట్ నీళ్లు గోకుల్ మొహం మీద పోసాడు... గోకుల్ తట్టుకోలేకపోయాడు... తెగించి బలంగా గించుకున్నాడు... అయినా కూడా లాభం లేకపోయింది... చివరికి బకెట్ లో నీళ్లు అయిపోగానే గోకుల్ మొహం మీద టవల్ తీసేసారు... దాంతో గోకుల్ ఒక్కసారిగా బలంగా ఊపిరి పీల్చుకొని... వినీత్ తో "సర్... మీకు నేను అన్ని విధాలా సహకరిస్తాను... నన్ను హింసించకండి" అని ఏడుస్తూ వేడుకున్నాడు... వినీత్ తాపీగా "గోకుల్... నీకు గురుగ్రామ్... ఫరీదాబాద్... పహాడీ రాస్తా లో ఒక పెద్ద GARBAGE DUMPPING గ్రౌండ్ వుంది తెలుసా?" అని అడిగాడు... గోకుల్ మౌనంగా తెలుసు అని తలూపాడు... "నువ్వు నేను ఎదిగే ప్రశ్నలకి వెంటనే జవాబు చెప్పక పోతే... నిన్ను చిత్రహింసలు పెట్టి కోన ప్రాణం తో నిన్ను ఆ DUMPPING గ్రౌండ్ లో పడేస్తాను... అక్కడ నిన్ను సజీవంగా ఎలుకలు... కుక్కలు... ఇతర జంతువులు పీక్కుతింటాయి... జాగ్రత్త"

వినీత్: నీకు కేవల్ శర్మ ఎలా తెలుసు... ఎప్పటినుండి తెలుసు

గోకుల్: చాలా కాలం నుంచి తెలుసు... నేను ఇది వరకు NOIDA లో ట్రాఫిక్ డిపార్ట్మెంట్ లో పనిచేస్తున్నప్పుడు ఒకసారి నేను కేవల్ శర్మ ట్రక్ ని ఆపాను... అప్పుడు నాకు కేవల్ శర్మ ₹50,000 లంచం ఇచ్చాడు... అప్పటి నుంచి నేను కేవల్  కి ఏ రూట్ లో పోల్స్ చెక్ పోస్ట్ ఉంది... దాని ఎలా దాటుకొని ఢిల్లీ లోకి ప్రవేశించాలి... NOIDA - DELHI మధ్యలో ఎన్ని షార్ట్ కట్స్ ఉన్నాయి... ఎప్పుడు ఏ రూట్ లో వెళ్ళాలి... అన్ని నేను చూసుకునే వాడిని... నాకు రెగ్యులర్ గా డబ్బులు ఇచ్చేవాడు...

వినీత్: కేవల్ శర్మ ని మీరు తీహార్ జైలు నుంచి తీసుకొని వెళ్లిన రోజు ఏమి జరిగిందో వివరంగా చెప్పు... లేకపోతే... నీకు తెలుసుగా... అదిగో తడి టవల్... బకెట్ లో నీళ్లు...

గోకుల్: కేవల్ అరెస్ట్ కాగానే... అదిగో అక్కడ కూర్చున్న బల్వంత్ వెంటనే ఫోన్ చేసి ఆ విషయాన్ని లక్నో లో ఎవరికో చెప్పాడు... వెంటనే మా NOIDA SHO ఒక ఫోన్ కాల్ వచ్చింది... కేవల్ ని తీహార్ జైలు నుంచి ట్రాన్సిట్ వారెంట్ మీద హ్యాండ్ ఓవర్ చేసుకొని UP లో శివ నగర్ తీసుకొని వచ్చి అక్కడ ధాబా లో ఇంస్ట్రుక్షన్స్ కోసం వెయిట్ చెయ్యమన్నారు... అయితే... మా SHO మాకు కేవల్ ఎన్కౌంటర్ చేసి చంపెయ్యడానికి రెడీ గా ఉండమని చెప్పాడు... మేము వెపన్స్ తీసుకొని వెళ్ళాము... ఇక్కడే ప్లాన్ లో చేంజ్ వచ్చింది... మేము తీహార్ జైలు లో కేవల్ కోసం వెయిట్ చేస్తుండగా తీహార్ జైలు లో పనిచేసే ఒక కానిస్టేబుల్ నా దగరికి వచ్చి ఒక ఫోన్ నా చేతికి ఇచ్చి "మాట్లాడు" అని చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు... నేను ఆ ఫోన్ లో మాట్లాడాను... అవతల వున్నది ఎవరో నాకు తెలీదు... అతను నాకు ఒక ఆఫర్ ఇచ్చాడు... అదేమిటంటే... ఒక్కొక్కరికి కోటి రూపాయల చొప్పున మా నలుగురికి నాలుగు కోట్లు ఇస్తాను... మీరు శివ నగర్ లో ధాబా దగ్గర ఆగినప్పుడు మీరు కేవల్ ఎన్కౌంటర్ చెయ్యకుండా వేరే వాళ్ళకి హ్యాండ్ ఓవర్ చెయ్యాలి... ఆ వచ్చిన వాళ్ళు మిమ్మల్ని కాళ్ళ మీద... చేతుల మీద షూట్ చేసి కేవల్  కిడ్నప్ చేస్తారు... నీకు డీల్ ఇష్టమైతే చెప్పు... ఇప్పుడు నా మనిషి ఒకడు నీయింటి దగ్గర బ్యాగ్ లో నాలుగు కోట్ల రూపాయలు పట్టుకొని ఉన్నాడు... వాడిని ఆ బ్యాగ్  మీ ఇంట్లో ఇవ్వమని చెప్తాను అన్నాడు... నేను వెంటనే ఒప్పుకున్నాను... ఆ వ్యక్తి ఆ బ్యాగ్  ని మా ఇంట్లో ఇచ్చేసి వెళ్ళిపోయాడు... ఆ తరువాత ఆ ఫోన్ ని తీహార్ జైలు కానిస్టేబుల్ తీసుకొని వెళ్ళిడిపోయాడు... నేను వెంటనే ఈ విషయాన్ని రాహుల్... గురుమీత్.. కి చెప్పాను... వాళ్ళు వెంటనే ఒప్పుకున్నారు... నాకు అంకిత్ అంటే అంతగా ఇష్టం లేదు... అందుకే వాడికి ఈ ప్లాన్ చెప్పలేదు... నేను రెండు కోట్లు ఉంచుకొని మిగతా రెండు కోట్లు గురుమీత్... రాహుల్ కి ఇవ్వడానికి డిసైడ్ అయ్యాను... మేము మా ప్లాన్ ప్రకారం శివ నగర్ లో ధాబా చేరుకున్నాము... కేవల్ ని తీసుకొని వెళ్లడానికి రావాల్సిన వాళ్ళ కోసం వెయిట్ చేస్తున్నప్పుడు... మాకు డిపార్ట్మెంట్ నుంచి ఇంస్ట్రుక్షన్స్ వచ్చాయి... కేవల్  ని లేపెయ్యమని... నేను వెంటనే నా వెపన్ బయటకి తీసి వార్నింగ్ షాట్ గాల్లో కాల్చే లోపల కేవల్ అది పసిగట్టి పారిపోవడానికి ట్రై చేసినప్పుడు ఎవరో మమ్మల్ని అడ్డుకొని... అదే ధాబా లో మమ్మల్ని కుర్చీలకి కట్టేసి కేవల్  తీసుకొని వెళ్లారు... కానీ... వాళ్ళు మమ్మల్ని ప్లాన్ ప్రకారం కాళ్ళ మీద... చేతుల మీద కాల్చలేదు... ఆ సమయంలో నేను ఆ విషయం పట్టించుకోలేదు... నాకు రెండు కోట్లు దక్కాయని సంతోషించాను... కానీ... ఆ తరువాత రోజు తీహార్ జైలు లో నాకు ఫోన్ ఇచ్చి మాట్లాడమని చెప్పిన కానిస్టేబుల్ మా ఇంటికి వచ్చి... మేము కేవల్ ని సరైన వాళ్లకి హ్యాండోవర్ చెయ్యలేదని చెప్పి మొత్తం డబ్బులు తీసుకొని వెళ్ళిపోయాడు... నాకు అప్పుడు అర్ధమయ్యింది... కేవల్ ని కిడ్నప్ చేసినవాళ్లు మమ్మల్ని ఎందుకు షూట్ చెయ్యలేదో... మేము నలుగురం సస్పెండ్ అయ్యాము...

ఇది విన్న నవీన్... వినీత్ కి నోట మాట రాలేదు... UP పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ కేవల్ శర్మ ని ఎన్కౌంటర్ చేసి చంపమని ఆర్డర్ వేసింది... ఇంకో పార్టీ కేవల్ రక్షించుకొని తమతో తీసుకొని వెళ్లాలని ప్లాన్ చేసింది... ఆ పార్టీ వచ్చేలోపల కేవల్ శర్మ ని ఫాలో అవుతున్న IB టీం UP పోలీసులని కుర్చీలకి కట్టేసి కేవల్ శర్మ ని SNATCH AND RUN చేసింది... కేవల్ శర్మ ని రక్షించాలనుకున్న వాళ్ళు ఎవరు?

వినీత్: తీహార్ జైలు లో నీకు ఫోన్ ఇచ్చి మాట్లాడమన్న పోలీస్ కానిస్టేబుల్ పేరు ఏమిటీ?

గోకుల్ : పేరు తెలీదు...

వినీత్ : వాడి యూనిఫామ్ మీద నేమ్ ప్లేట్ ఉంటుంది కదా...

గోకుల్: వాడు ఆ రోజు యూనిఫామ్ లో లేడు... మఫ్టీ లో ఉన్నాడు...

వినీత్: వాడిని నువ్వు గుర్తు పడతావా?

గోకుల్: గుర్తు పడతాను... వాడిని నేను రెండుసార్లు చూసాను... ఒకసారి తీహార్ జైలు లోపల... రెండో సారి మా ఇంటి దగ్గర...

వినీత్: కేవల్ శర్మ ఏమయివుంటాడు?

గోకుల్: నాకు నిజంగా తెలీదు సర్...

గోకుల్ నిజం చెప్పాడని వినీత్... నవీన్ కి అర్ధమయ్యింది...ఈ ఇంట్రాగేషన్ డీటెయిల్స్ ని OP CENTER కి చేరవేశారు...

PART - 27 - THE RECOVERY OF THE CACHE

OP CENTER లో రవీంద్ర... మాధవ్... గౌతమ్... చాలా జాగ్రత్తగా వినీత్... నవీన్ చెప్పింది విన్నారు... చివరికి...

రవీంద్ర: ఇది చాలా కాంప్లికేటెడ్ సిట్యుయేషన్... అంత ఈజీ కాదు... చాలా విషయాలు మనం ఒక్కసారి గా డీల్ చెయ్యాలి... ఏ మాత్రం పొరపాటు జరిగినా తర్వాత చాలా కష్టపడాల్సి ఉంటుంది... ముందుగా మనం ఈ సమస్య ని చిన్న చిన్న పాయింట్స్ గా విభజించాలి...

1. గోకుల్ గుప్త కి తీహార్ జైల్లో మొబైల్ ఫోన్ ఇచ్చి మాట్లాడమని చెప్పింది ఎవరు? నా ఉద్దేశ్యం లో ఆ వ్యక్తి పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్... లేదా జైలు స్టాఫ్ కి చెందిన వారు కాదు... వాడు ఒక సివిలియన్... ముందుగా మన వాళ్ళ చేత గోకుల్ గుప్త సహాయంతో ఆ వ్యక్తి స్కెచ్ ని గీయించండి... ఆ తరువాత గోకుల్ గుప్త ని తీసుకొని తీహార్ జైలు కి వెళ్లి పూర్తి ఎంక్వయిరీ చేయించండి... జైలు స్టాఫ్ ఫైల్స్... జైలు లోకి వచ్చే పోయే వాళ్ళ డీటెయిల్స్... జైల్లో సీసీటీవీ కెమెరాలు ఉంటాయి... వాటన్నిటిని ఆ వ్యక్తి దొరికేదాకా వెతకండి... ఆ వ్యక్తి ద్వారా మనకు గోకుల్ గుప్త కి కేవల్ శర్మ ని చంపడానికి "కాంట్రాక్టు" ఇచ్చింది ఎవరు? ఎందుకిచ్చారు? కేవల్ శర్మ పోలీసులకి పట్టుబడిన వెంటనే కాంట్రాక్టు ఇవ్వాల్సిన అవసరం ఏమిటీ? కేవల్ శర్మ ని చంపాలనుకుంటే... అతను ఫ్రీ గా బయట తిరుగుతున్నప్పుడే లేపెయ్యొచ్చుగా... ఇప్పుడు ఈ కేవల్ శర్మ పోలీసులకు పట్టుబడితే నష్టం ఎవరికీ? ఈ విషయాలు మనం తెలుసుకోవాలి... ఎంత తొందరగా తెలుసుకుంటే అంత మంచిది...

2. కేవల్ శర్మ జీవితం లో 10 సంవత్సరాల డీటెయిల్స్ మనకు తెలియదు... కేవల్ ఎక్కడికి వెళ్ళాడు? ఏమి చేసాడు? బల్వంత్ చెప్పిన విషయాలను జాగ్రత్తగా గమనిస్తే... చాలా కాలం తరువాత పితోరాఘర్ వచ్చిన కేవల్ శర్మ దగ్గర చాలా డబ్బులు ఉన్నాయి... ఒకప్పుడు ప్రతి చిన్న విషయానికి కేవల్ ని అరెస్ట్ చేసి లోపల వేసిన లోకల్ పోలీసులు ఎందుకు సలాం కొట్టారు? కేవల్ శర్మ అంత ఇన్ఫ్లుయెన్స్ ఎలా సంపాదించాడు? అతని వెనకాల ఎవరెవరు ఉన్నారు?

3. కేవల్ శర్మ రెగ్యులర్ గా నేపాల్ వెళ్లి హ్యూమన్ ట్రాఫికింగ్ చేసేవాడని బల్వంత్ చెప్పాడు... పైగా కేవల్ శర్మ తీసుకొచ్చిన మనుషులను బల్వంత్ చాలా జాగ్రతగా ఇండియా లో చాలా చోట్ల కి వెళ్లేలాగా ఏర్పాట్లు చేసాడని మనకి తెలిసింది... వాళ్ళని ఎక్కడెక్కడికి చేరవేసాడు... వాళ్ళు ఏ మార్గంలో ప్రయాణించారు... వాళ్లలో బల్వంత్ కి బాగా గుర్తున్న వ్యక్తులు ఎంతమంది ఉన్నారు? కేవల్ శర్మ నేపాల్ నుంచి తీసుకొచ్చిన వాళ్లలో పురోహిత్ కూడా ఉన్నాడా? ఒకవేళ పురోహిత్ కూడా నేపాల్ నుంచి ఇండియా లోకి అడుగుపెట్టి ఉంటే... ఎప్పుడు ఇండియా కి వచ్చాడు... ఎక్కడెక్కడికి వెళ్ళాడు?

4. కేవల్ శర్మ కి PREFABRICATED స్లాబ్స్ తయారుచేసే ఫ్యాక్టరీ "రాణి ఖేత్" లో ఉన్నట్లు తెలిసింది... రాణి ఖేత్ చాలా చిన్న పట్టణం... జనాభా చాలా తక్కువ... అంటే... కేవల్ శర్మ కి ఆ ఊళ్ళో పెద్ద వాళ్ళందరూ బాగా తెలిసి ఉంటారు... లోకల్ పోలీసుల సపోర్ట్ కూడా ఉండే ఉంటుంది... ఇది నా అనుమానం... చాలా జాగ్రత్తగా వ్యవహరించాలి... పైగా... రాణి ఖేత్ లోకి ఎవరైనా కొత్తవాళ్లు వెళితే లోకల్ పాపులేషన్ కి తెలిసే ఛాన్స్ కూడా ఉంది... మనకు లోకల్ గా హెల్ప్ చేసేవాళ్ళు కావాలి... ఇంకో విషయం... రాణి ఖేత్ HILL AREA... ఆ ఏరియా లో మ్యానుఫ్యాక్చరింగ్ యూనిట్ పెట్టుకోవడానికి పర్మిషన్ ఉందా? ఆ ఫ్యాక్టరీ కి మెటీరియల్ సప్లై చేసేది ఎవరు? వాళ్ళు తయారు చేసిన ప్రొడక్ట్స్ కి కస్టమర్స్ ఎంతమంది? వాళ్ళు ఎక్కడెక్కడ వున్నారు? ఈ కస్టమర్స్ పేమెంట్ ఎలా ఇస్తారు? HARD CASH ఇస్తారా... CHEQUES రూపంలో ఇస్తున్నారా... లేక ఆన్లైన్ ఫండ్ ట్రాన్స్ఫర్ చేస్తున్నారా? ఈ డీటెయిల్స్ కనుక్కోవాలి...

5. ఇంకో విషయం.. మనకు ఆనంద విహార్ లోని గేటెడ్ కమ్యూనిటీ లో పెద్ద ఎత్తున C4 బాంబు మెటీరియల్ దొరికింది... అంత పెద్ద ఎత్తున C4 బాంబు మెటీరియల్ అక్కడికి ఎలా వచ్చింది? ఎవరు తీసుకొచ్చారు? ఎలా తీసుకొచ్చారు? ఇండియా లో ఇంకా ఎక్కడెక్కడికి C4 బాంబు మెటీరియల్ ని సప్లై చేశారు? ఇది కేవల్ శర్మ సొంతంగా చెయ్యలేదు... దీని వెనకాల చాలా పెద్ద పెద్ద మనుషులు ఉండి ఉంటారు... ఆ పేర్లు తెలుసుకోవడం చాలా ఇంపార్టెంట్... ఎంత త్వరగా తెలుసుకుంటే అంత మంచిది...

6. గోకుల్ గుప్త కి వాళ్ళ SHO కేవల్ శర్మ ని ఎన్ కౌంటర్ చేసి చంపడానికి రెడీ గా ఉండమని చెప్పాడు... UP పోలీసులు కేవల్ ని ట్రాన్సిట్ వారెంట్ మీద ప్రయాగరాజ్ తీసుకొని వెళ్ళి హై కోర్టులో ప్రొడ్యూస్ చేయాలి... NOIDA SHO కి కేవలం శర్మ ని ఎన్కౌంటర్ చెయ్యడానికి పర్మిషన్ ఎవరు ఇచ్చారు? బల్వంత్ చేసిన ఫోన్ కాల్ ప్రయాగరాజ్ లోని ఒక మొబైల్ నెంబర్ కి వెళ్ళింది... అది ఒక BURNER PHONE...(BURNER PHONE అంటే... నార్మల్ గా ప్రీపెయిడ్ మొబైల్ ఫోన్... క్రిమినల్స్ ఎక్కువగా వాడతారు... ఆ మొబైల్ ఫోన్ ని ఎమర్జెన్సీ కోసం వాడతారు... ఎక్కువగా ఈ ఫోన్ ని ఒకే ఒక్క ఫోన్ కాల్ చెయ్యడానికి...లేదా రిసీవ్ చేసుకోవడానికి లేదా ఒకే ఒక్క మెసేజ్ పంపించడానికి మాత్రమే వాడతారు... రెండో కాల్ లేదా మెసేజ్ ఆ ఫోన్ ని వాడకుండా వెంటనే ఆ ఫోన్ ని ముక్కలు ముక్కలు చేసి పారేస్తారు... అలా చేయడం వల్ల ఆ ఫోన్ ఎవరిదో కనుక్కోవడం చాలా కష్టం) పైగా ఆ ఫోన్ ని దుబాయ్ లోని ETISALAT అనే కంపెనీ తయారుచేసి అమ్మిన ప్రీపెయిడ్ మొబైల్ ఫోన్... ప్రయాగరాజ్ నుంచి ఎవరు లక్నో పోలీస్ హెడ్ క్వార్టర్స్ కి ఎవరు ఫోన్ చేసి చెప్పారు? లక్నో పోలీస్ హెడ్ క్వార్టర్స్ లో ఆ ఫోన్ కాల్ ఎవరు రిసీవ్ చేసుకున్నారు? కేవల్ శర్మ ని ప్రయాగరాజ్ తీసుకొని రావాలని ఎవరు డిసైడ్ చేశారు? ఎందుకు?

7. ప్రతి వ్యక్తికీ ఎదో ఒక "SOFT SPOT" ఉంటుంది... కేవల్ శర్మ SOFT SPOT ఏమిటో తెలుసుకోవాలి... కేవల్ మాట్లాడాలి. తప్పదు... బల్వంత్... గోకుల్ ని గట్టిగా అడగండి... వాళ్ళనుంచి ఎలాగైనా మనకు ఉపయోగపడే సమాచారాన్ని లాగాలి... ఇంకో సంగతి... ఆనాడే విహార్ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ లో మనకి ఒకడు దొరికాడు... మనోజ్ గార్గ్... హౌస్ నెంబర్ 87... వాడిని తీసుకొని రండి... వాడికి... చట్టర్జీ... పురోహిత్... కేవల్ శర్మ బాగా తెలుసని చెప్పాడు... వాడు మనకు ఏదైనా ఇంపార్టెంట్ లీడ్ ఇస్తాడేమో ట్రై చెయ్యండి... అసలు ఈ ఛటర్జీ ఎక్కడున్నాడు? ఫోన్ చేస్తే స్విచ్ ఆఫ్ అని మెసేజ్ వస్తోంది...

8. గోకుల్ గుప్త... ఇంటరాగేషన్ లో అంకిత్ అనే వాడు తనకు ఇష్టం లేదని చెప్పాడు... కేవల్ శర్మ ని తీసుకెళ్లిన రోజు కార్ ని డ్రైవ్ చేసింది ఈ అంకిత్ అనే వాడు... గోకుల్ వెనక సీట్ లో కూర్చొని కేవల్ గురించి... బల్వంత్ గురించి ఎక్కువగా మాట్లాడటం విన్నాడని చెప్పారు... గోకుల్ మాట్లాడినప్పుడు అంకిత్ కి ఏదైనా వింతగా అనిపించిన అంశం ఏదైనా ఉందా? అంటే... ఎవరైనా వ్యక్తి పేరు... లేదా ప్లేస్ పేరు... గుర్తుందా... ఆ యాంగిల్ లో కూడా చెక్ చెయ్యండి... ప్రస్తుతం మనకి టైం ఎక్కువగా లేదు... ఎంత తొందరగా బ్రేక్ దొరికితే ఈ ఇన్వెస్టిగేషన్ కి అంత మంచిది...

మాధవ్ (గౌతమ్ తో): బల్వంత్ PREFABRICATED స్లాబ్స్ ని ఎక్కడెక్కడ డెలివరీ చేసాడో... ఆ అడ్రస్ లొకేషన్స్ ని మన THE KARACHI FOLDER లోని డీటెయిల్స్ తో క్రాస్ రిఫరెన్స్ చేస్తావా...

గౌతమ్: తప్పకుండా... వెంటనే చెక్ చేయాలి... నా అనుమానం నిజమైతే... ఆ లొకేషన్స్ లో కూడా సొరంగాలు కనిపించే ఛాన్స్ ఉంది... మనం ఈ లొకేషన్లు అన్నింటిని ఒకేసారి రైడ్ చెయ్యాలి... లేకపోతే పెద్దగా ప్రయోజనం ఉండదు... ఒక చోట రైడ్ చేస్తే... వాళ్ళు రెండో చోట జాగ్రత్త పడే ఛాన్స్ ఉంది...

మాధవ్: నాకు ఇంకో డౌట్ వస్తోంది... ఆ సుమిత్ భాటియా మనల్ని చూసి పారిపోయాడు... మిగతా లొకేషన్స్ ని వాడు అలెర్ట్ చెయ్యలేదని నమ్మకం ఏమిటీ?

రవీంద్ర: గుడ్ పాయింట్... బల్వంత్ మనకి ఇండియా లో 17 లొకేషన్స్ డీటెయిల్స్ ఇచ్చాడు... మనం ఈ రోజే... ఈ 17 లొకేషన్స్ మీద లైట్నింగ్ స్ట్రైక్స్ చెయ్యాలి... అప్పుడే ఏదైనా లాభం ఉంటుంది...

మాధవ్: ఒక నిమిషం పాటు డిఫరెంట్ గా ఆలోచిద్దాం... ఆ 17 లొకేషన్స్ లో C4 ఎక్సప్లోజివ్ మెటీరియల్ ఉన్నదనే అనుకుందాం... మనం ఆనంద విహార్ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ నుంచి C4 ఎక్సప్లోజివ్ మెటీరియల్ రికవర్ చేసి నాలుగు రోజులయ్యింది... ఈ నాలుగు రోజుల్లో ఆ 17 లొకేషన్స్ లో C4 ఎక్సప్లోజివ్ మెటీరియల్ ని వేరే చోటికి తరలించలేదని నమ్మకం ఏమిటీ?

అప్పటిదాకా చాలా బిజీ గా తన లాప్ టాప్ లో పనిచేస్తున్న గౌతమ్...

గౌతమ్(మాధవ్ తో): అంత ఈజీ గా C4 ఎక్స్ప్లోజివ్ మెటీరియల్ ని అన్ని లొకేషన్స్ నుంచి తరలించడం అంత ఈజీ కాదు... ఎందుకంటే... మనం ఒక లొకేషన్ నుంచి C4 ఎక్స్ప్లోజివ్ మెటీరియల్ ని జాగ్రత్తగా తరలించడానికి 36 గంటల సేపు పట్టింది... పైగా... మనం ఆ C4 ఎక్స్ప్లోజివ్ మెటీరియల్ ని HAZMAT వాన్ లో చాలా జాగ్రత్త గా ట్రాన్స్పోర్ట్ చేసాము... ఆ HAZMAT ట్రక్కు ప్రయాణిస్తున్న ప్రతి రోడ్ మీద ట్రాఫిక్ అంతా కంట్రోల్ చేస్తూ... అవసరమైన చోట రూట్ ని డైవర్ట్ చేస్తూ... C4 ఎక్స్ప్లోజివ్ మెటీరియల్ ని చాలా జాగ్రత్త గా తీసుకొని వెళ్ళాము... ఇప్పుడు ఒకేసారి ఈ 17 లొకేషన్స్ నుంచి C4 ఎక్స్ప్లోజివ్ మెటీరియల్ ని పబ్లిక్ కి అనుమానం రాకుండా తీసుకెళ్లడం అంత ఈజీ కాదు... ఆ C4 ఎక్స్ప్లోజివ్ మెటీరియల్ ని ప్లాంట్ చేసినవాళ్లు చాల కాలం ప్లాన్ చేసి... అంచెలంచెలుగా C4 ఎక్స్ప్లోజివ్ మెటీరియల్ ని ఈ లొకేషన్స్ కి తీసుకొని వెళ్లి ఉంటారు... నాలుగు రోజుల్లో అంత ఈజీ గా మూవ్ చెయ్యలేరు... పైగా ఈ 17 లొకేషన్ల ని జాగ్రత్తగా చెక్ చెయ్యండి... ఢిల్లీ... లక్నో... హైదరాబాద్... బెంగళూరు... కాన్పూర్... త్రివేండ్రం... ముంబై... వడోదర... కలకత్తా... పెద్ద పెద్ద నగరాల్లో చాల బిజీ లొకేషన్స్... చాలా వరకు బిజీ బిజినెస్ సెంటర్స్... మార్కెట్... రెండు హాస్పిటల్... బస్సు స్టేషన్... పైగా కాన్పూర్ లో లెదర్ ఇండస్ట్రీ ఏరియా... ఇంకో సంగతి... ఈ మార్కెట్ ఏరియా లో అన్ని చాలా సన్నటి సందులు... ఫైర్ ఇంజన్... పోలీస్ వాన్స్ ఈజీ గా వెళ్ళలేవు... కాబట్టి వాళ్ళు కూడా అంత ఈజీ గా C4 ఎక్స్ప్లోజివ్ మెటీరియల్ ని ఈ లొకేషన్ నుంచి తరలించే ఛాన్స్ కొంచం తక్కువగా ఉంది... ఇప్పుడు సమయం సాయంత్రం 5 గంటలు అయ్యింది... ఇంకో 6 గంటల్లోపు మన వాళ్ళు ఈ 17 లొకేషన్స్ చేరుకొని సెక్యూర్ చేసుకోవాలి... ప్రతి లొకేషన్ లో కనీసం 500 మంది ఉండాలి... ప్రతి చోట HAZMAT వాన్ లేదా... సెక్యూర్ ట్రాన్స్పోర్ట్ రెడీ గా ఉండాలి... టైం లేదు... వాళ్లెవరో చాలా కాలంగా ప్లాన్ చేసి చాలా జాగ్రత్తగా సీరియల్ బ్లాస్ట్స్ ప్లాన్ చేశారు...

గౌతమ్ చెప్పింది వినగానే రవీంద్ర... మాధవ్ ఇద్దరూ కలిసి రంగంలోకి దిగారు... ముందుగా సెంట్రల్ హోమ్ మినిస్ట్రీ కి ఇన్ఫోర్మ్ చేసి వాళ్ళ ద్వారా అన్ని రాష్ట్రాల పోలీస్ DGPs కి ఫోన్ కాల్స్ వెళ్లేలా జాగ్రత్త పడ్డారు... భారత దేశం మొత్తం హై అలెర్ట్ మీద ఉండమని హెచ్చరించారు... లోకల్ పోలీస్... CRPF... CISF... పారామిలటరీ... NDRF... కోస్ట్ గార్డ్... నేషనల్ గార్డ్... అందరికీ మెస్సగెస్ పంపించి లోకల్ పోలీసులకు సహాయం గా ఉండేలా చూసుకున్నారు... అందరికీ ఈ 17 లొకేషన్స్ డీటెయిల్స్ పంపించి... వాళ్ళు తీసుకోవాల్సిన జాగ్రత్తల గురించి మరి మరి హెచ్చరించారు... IB... CBI... NSA... NIA... ముఖ్యంగా N.E.S.T. టీం ని అన్ని లొకేషన్స్ కి చేరుకునేలా చూసారు... N.E.S.T. అనగా NUCLEAR EMERGENCY SUPPORT TEAM... వీళ్ళు ప్రతి స్టేట్ కాపిటల్ లో వుంటారు... ATOMIC ENERGY COMMISSION వాళ్ళు దేశం లో ఎటువంటి రేడియో ఆక్టివ్ మెటీరియల్ దొరికిన... వాళ్ళు వెంటనే ఆ ఏరియా లో రేడియేషన్ లెవెల్స్ ని చెక్ చేసి తగిన జాగ్రత్తలు తీసుకుంటారు... రేడియేషన్ వల్ల మానవ శరీరానికి చాలా ప్రాబ్లం ఉంటుంది... ఈ రేడియేషన్ ని మొదట్లోనే కంట్రోల్ చెయ్యాలి... లేకపోతే చాలా ప్రాబ్లెమ్ గా మారుతుంది... ఒక్కోసారి రేడియేషన్ కి గురైన ప్రాంతమంతా సీల్ చెయ్యాల్సి వస్తుంది... 1986 లో రష్యా లోని చెర్నోబిల్ లో జరిగిన ప్రమాదం వల్ల ఆ వూరు మొత్తం ఖాళీ చేయించాల్సి వచ్చింది... ఇది ఊహించే ముందు జాగ్రత్త చర్యగా మాధవ్ N.E.S.T. టీం ని కూడా అన్ని చోట్లకి పంపాడు...

ఆ రోజు రాత్రి దాదాపు 12 గంటల ప్రాంతంలో అన్ని లొకేషన్స్ కి అన్ని టీమ్స్ లోకల్ పోలీస్... IB... CBI... NSA... NIA... టీమ్స్ చేరాయి... ఇంతలో ముంబై పోలీసుల దగ్గర నుంచి ఫోన్ కాల్ వచ్చింది... "సర్... టీవీ వాళ్ళు కూడా అక్కడికి చేరుకున్నారు... వాళ్ళని కంట్రోల్ చేయడం కుదరడం లేదు... ఏం చెయ్యమంటారు?" అని అడిగారు... దానికి బదులుగా మాధవ్ కొంచం కోపంగా "మీరేమో అర్ధరాత్రి సైరెన్ మోగించుకుంటూ హడావిడిగా బయలుదేరారు... మీ వెనకాలే ప్రెస్ వాళ్ళు కూడా వచ్చారు... వాళ్లకు చెప్పండి... దేశం లో చాలా చోట్ల బాంబు పెట్టారని ఇన్ఫర్మేషన్ వచ్చింది... ఏ క్షణానైనా పేలుతుంది... దాదాపు ఒక 500 మీటర్స్ దూరంలో ఉండాలని చెప్పండి... మీరు సిట్యుయేషన్ సేఫ్ అనుకున్నప్పుడు వాళ్ళని తీసుకెళ్లి ఆ బాంబు పెట్టిన చోటు ని టెలికాస్ట్ చేసుకోవడానికి అనుమతి ఇవ్వండి" అని అన్నాడు... అన్ని లొకేషన్స్ లో వాతావరణం చాల టెన్స్ గా ఉంది... బాంబు స్క్వాడ్ కి ఆ బాంబులు ఎక్కడ ఉన్నాయి సరైన లొకేషన్ తెలియడం లేదు... చాలా కష్టం పడసాగారు... ప్రత్యేకంగా మార్కెట్ సందుల్లోంచి... గైగర్ కౌంటర్ ని తీసుకుని వెళ్ళడానికి చాలా కష్టపడ్డారు... ఒక్కోచోట సిగ్నల్స్ బాగా పవర్ఫుల్ గా... కొన్ని చోట్ల చాలా వీక్ గా ఉన్నాయి... మార్కెట్ లో ఒక షాప్ కాదు... మొత్తం మార్కెట్ కవర్ అయ్యేలా చాలా చోట్ల బాంబ్స్ పెట్టారు... పోలీసులు ఆ మార్కెట్ అసోసియేషన్ మెంబెర్స్ ని అర్ధరాత్రి పిలిపించి... వాళ్ళ సమక్షంలో కొన్ని షాప్స్ ని డోర్స్ ని పగులగొట్టి లోపలికి వెళ్లాల్సి వచ్చింది... ఎక్కువగా షాప్స్ బేస్మెంట్ లోనే బాంబ్స్ ని ప్లాంట్ చేశారు... బాంబు డిస్పోజల్ స్క్వాడ్ చాలా కస్టపడి ఆ బాంబులు DISARM చేసి చాలా జాగ్రత్తగా బయటకు తీసుకొని వచ్చారు... టీవీ మీడియా వాళ్ళు అక్కడ వివిధ శాఖలకు చెందిన LAW ENFORCEMENT టీమ్స్ చేస్తున్న పనులు డైరెక్ట్ గా లైవ్ టెలికాస్ట్ చేయసాగాయి... పెద్ద పెద్ద టీవీ స్టూడియోస్... NDTV... WION... TIMES NETWORK... HT... TV9... ETV... అన్ని నేషనల్ టీవీ నెట్వర్క్ లో చాలా బిజీ గా వున్నారు... కారణం... సడన్ గా అర్ధరాత్రి... దేశం లో 17 లొకేషన్స్ లో పెద్ద ఎత్తున బాంబ్స్ ని రికవరీ చేయడం చాలా పెద్ద న్యూస్ అయ్యింది... ఇంతలో BBC... CNN... లాంటి విదేశీ న్యూస్ చానల్స్ కూడా కవర్ చేయడం మొదలెట్టారు... ఒక్కసారిగా ఇండియా లో 17 చోట్ల భారీ ఎత్తున C4 ఎక్సప్లోజివ్ మెటీరియల్ దొరకడం... ప్రపంచమంతా హడలెత్తింది... దాదాపు సగానికి పైగా ప్రపంచ జనాభా ఇండియా లో జరుగుతున్న హడావుడిని చూడసాగారు...

ఇండియాలో రాజకీయ నాయకులు అందరూ నిద్రపోకుండా టీవీ ల ముందు కూర్చొని భయం భయంగా చూడసాగారు... వీళ్లలో రెండు రకాలు... పదవిలో ఉన్నవారు... అప్పోజిషన్ లో ఉన్నవారు... పదవిలో ఉన్నవారు 'దేవుడా... ఒక్క బాంబు కూడా పేలకుండా చూడు... లేకపోతే మా ప్రభుత్వం కూలిపోతుంది... నా పదవి పోతుంది' అని ప్రార్ధించసాగారు... అప్పోజిషన్ లో ఉన్నవాళ్లు 'భగవంతుడా... కనీసం ఒక్క బాంబు అయినా పేలేలా చూడు... ఈ ప్రభుత్వం కూలాలి...' అని వేడుకున్నారు...

బాంబు డిస్పోసల్ వాళ్ళు చాలా కష్టపడసాగారు... ప్రతి చోట ఎవరూ ఊహించనంత పెద్ద ఎత్తున C4 ఎక్సప్లోజివ్ మెటీరియల్ దొరికింది... దాన్ని చాలా జాగ్రత్తగా సేఫ్ జోన్ కి తరలించి సాగారు... అంతలో సడన్ గా ఒక లొకేషన్ లో పెద్ద ఎత్తున హడావిడి మొదలయ్యింది... కారణం... లక్నో లో ఒక చోట C4 ఎక్సప్లోజివ్ మెటీరియల్ తో పాటు ఒక IED (IMPROVISED EXPLOSIVE DEVICE) దొరికింది... ఎప్పుడైతే బాంబు డిస్పోసల్ స్క్వాడ్ దాన్ని DEACTIVATE చెయ్యడానికి ప్రయత్నించగా... బాంబు కి అమర్చిన CLOCK లో COUNTDOWN మొదలయ్యింది... రెండు నిమిషాల టైం... ఒక వ్యక్తి దాన్ని పట్టుకొని విపరీతమైన వేగంతో ఆ ప్రాంతానికి దూరంగా పరిగెత్తి సరైన సమయంలో ఆ IED ని ఒక పార్క్ లోకి తీసుకుని వెళ్లి CONTROLLED DETONATION అయ్యేలా అయితే ఆ IED కొంచం పవర్ఫుల్ కావడంతో దాన్ని తీసుకొని పరిగెత్తిన వ్యక్తి కి బలమైన గాయాలు అయ్యాయి... అతడిని వెంటనే దగ్గరలో హాస్పిటల్ కి తరలించడం తో ఎటువంటి ప్రాణ హాని కలగలేదు... ఆ వ్యక్తి సమయస్ఫూర్తిని వుపయోగించి ఆ IEDని జన సంచారానికి దూరంగా పార్క్ లో కి తీసుకెళ్లడాన్ని అందరూ హర్షించారు... అయితే... ఈ సంఘటన ని టీవీ లో ప్రత్యక్ష ప్రసారం ద్వారా చూసిన చాలా మంది DISAPPOINT అయ్యారు... రాజకీయనాయకులు... ఎవరిగోల వారిది... రాజకీయ నాయకులకు రెండే రెండు OBJECTIVES ఉంటాయి... 1. ఎలాగైనా పవర్ లోకి రావాలి... 2. పవర్ లోకి వచ్చాక... ఎలాగైనా పవర్ లో కొనసాగాలి... దానికోసం ఏదైనా చెయ్యడానికి వాళ్ళు రెడీ గా వుంటారు...

భారత దేశం లో కొన్ని న్యూస్ ఛానెల్స్ ఇది ఒక పెద్ద ఉగ్రవాద చర్య అని...ప్రపంచం లో ని అన్ని ఉగ్రవాద సంస్థల పేర్ల తో లింక్ పెట్టి లైవ్ టెలికాస్ట్ చేయసాగారు... భారత ప్రభుత్వానికి ఇది పెద్ద షాక్... ప్రభత్వం ఆచి తూచి వ్యవహరించింది... అఫీషియల్ గా ఒక ప్రెస్ నోట్ ని విడుదల చేసింది... "భారత ప్రభుత్వానికి అందిన సమాచారం ప్రకారం... స్టేట్ మరియు... సెంట్రల్ LAW ENFORCEMENT సంస్థలు దేశంలో వివిధ ప్రాంతాలలో తనికీలు జరిపి పెద్ద ఎత్తున C4 ఎక్సప్లోజివ్ మెటీరియల్ ని స్వాధీనం చేసుకున్నారు... ఇంకో కొన్ని ప్రాంతాలలో తనికీలు కొనసాగుతున్నాయి... ప్రస్తుతం దీనికి బాధ్యులు ఎవరని పూర్తిగా నిర్ధారించలేదు... మీడియా అనవసరంగా SPECULATE చెయ్యొద్దని మనవి..." ఈ ప్రెస్ నోట్ వెలువడగానే ప్రపంచంలోని చాలా ఉగ్రవాద సంస్థలు దీని వెనకాల తమ హస్తం లేదని ప్రకటించారు... తెల్లవారుతుండగా ముంబై లో ఒకానొక ప్రముఖ సినిమా డైరెక్టర్ అతి ఉత్సాహంతో తన కెమెరా క్రూ ని తీసుకొని బాంబు డిస్పోజల్ కార్యక్రమాన్ని షూట్ చెయ్యడానికి మహారాష్ట్ర లో ఒక పెద్ద మనిషి నుంచి పర్మిషన్ తీసుకొని వచ్చాడు... ఆ సినిమా డైరెక్టర్ ముంబై లోని ఒక ముఖ్యమైన వాణిజ్య సముదాయానికి వచ్చి... తన క్రూ మెంబెర్స్ కి ఇంస్ట్రుక్షన్స్ ఇవ్వసాగాడు... వాళ్ళు హడావిడిగా కెమెరా... ఫ్లాష్ లైట్స్... ని ఆ డైరెక్టర్ చెప్పినట్లు అమర్చసాగారు... పోలీసులు... ఇతర LAW ENFORCEMENT టీమ్స్ చేస్తున్న పనిని వాళ్ళు చాలా క్లోజ్ గా షూట్ చేయసాగారు... ఆ వ్యక్తి చాలా పెద్ద డైరెక్టర్ అవ్వడంతో పోలీసులు పెద్దగా అభ్యంతరం చెప్పలేదు... ఆ సినిమా క్రూ నెమ్మదిగా అన్ని బారికేడ్స్ ని దాటుకుంటూ బాంబ్స్ ని ప్లాంట్ చేసిన స్థలానికి చేరుకోవడానికి ప్రయత్నించసాగారు... సెంట్రల్ రిజర్వు పోలీస్ ఫోర్స్ వాళ్ళని వెనక్కి నెట్టడానికి చాలా ప్రయత్నం చేసింది... అక్కడ పెద్ద గొడవ జరిగింది... సినిమా డైరెక్టర్ "ఇక్కడ సినిమా షూటింగ్ చేసుకోవడానికి మాకు పర్మిషన్ ఉంది..." అంటూ ఎదో పేపర్ చూపించాడు... CRPF వాళ్ళు దాన్ని పట్టించుకోకుండా ఆ సినిమా డైరెక్టర్ ని వెనక్కి పొమ్మని చెప్తున్నారు...

OP CENTER నుంచి ఈ హడావిడి గమనించిన మాధవ్ వెంటనే ముంబై DGP కి ఫోన్ చేసి "ఆ సినిమా డైరెక్టర్ ని వెంటనే అక్కడి నుంచి పంపే ఏర్పాట్లు చెయ్యండి..." అని అన్నాడు... దానికి బదులుగా ఆ DGP "అతను చాలా పెద్ద లెవెల్లో పర్మిషన్ తీసుకొని వచ్చాడు... వెనక్కి పంపడం కొంచం కష్టం..." అని అన్నాడు... ఇది వినగానే మాధవ్ "ఆ డైరెక్టర్ టెలిఫోన్ నెంబర్ నాకివ్వండి" అని అన్నాడు... DGP వెంటనే ఆ సినిమా డైరెక్టర్ ఫోన్ నెంబర్ మాధవ్ కి ఇచ్చాడు... మాధవ్ ముందుగా తన స్టాఫ్ లో ఒకరికి ఫోన్ చేసి ఏమి చెయ్యాలో చెప్పాడు... అది వినగానే ఆ వ్యక్తి ASSAULT RIFLE తీసుకొని ఆ ఏరియా ని షూట్ చేస్తున్న సినిమా కెమెరా మాన్ ముందు నుంచున్నాడు... ఇది చూడగానే సినిమా డైరెక్టర్ చాలా గీరగా "మీరు పక్కకి తప్పుకోవాలి... మాకు ఇక్కడ షూటింగ్ చేసుకోవడానికి పర్మిషన్ వుంది" అని అన్నాడు... సరిగ్గా అదే సమయంలో ఆ సినిమా డైరెక్టర్ మొబైల్ ఫోన్ మోగింది... ఆ డైరెక్టర్ వెంటనే ఫోన్ లో "హలో.. WHO IS THIS ?" అని కొంచం కోపంగా అన్నాడు... "జాగ్రత్తగా వినండి... మీరు వెంటనే ఈ ప్రదేశం ఖాళి చేసి వెళ్లకపోతే మా వాడు ముందుగా మీ కెమెరా ని షూట్ చేస్తాడు... ఆ తరువాత మిమ్మల్ని షూట్ చేస్తాడు" అని అన్నాడు... దానికి బదులుగా ఆ డైరెక్టర్ చాలా కోపంగా "I HAVE PERMISSION TO SHOOT" అని అన్నాడు... మాధవ్ చాలా కామ్ గా "SO DO I... I HAVE PERMISSION TO SHOOT WHO EVER OBSTRUCTS MY WORK... IF YOU AND YOUR CREW DON'T LEAVE THE AREA IN NEXT 3 MINUTES... MY MAN WITH THE ASSAULT RIFLE WILL START SHOOTING... CHOICE IS YOURS" అని అన్నాడు... ఆ మూవీ డైరెక్టర్ ఎవరు చెప్పినా వినే మూడ్ లో లేడు... రియల్ బాంబు / ఎక్సప్లోజివ్ మెటీరియల్ ని షూట్ చేసి సినిమా లో వాడుకునే ఛాన్స్ మిస్ అవుతోందని తెగ బాధ పడిపోతూ "NO... WE WILL NOT VACATE THIS PLACE... WE HAVE OBTAINED ALL THE NECESSARY PERMISSIONS..." అని అన్నాడు... మాధవ్ కి టైం వేస్ట్ చెయ్యడం ఇష్టం లేక... తన మనిషి కి షూట్ చేయమని ఆర్డర్ వేసాడు... తన పై ఆఫీసర్ ఆర్డర్ వినగానే మాధవ్ మనిషి తన చేతిలోని ASSAULT RIFLE ని గురిపెట్టి... చాలా జాగ్రత్తగా మూవీ కెమెరా లెన్స్ మాత్రమే పేలిపోయేలా షూట్ చేసాడు... అంతే... ఆ సినిమా డైరెక్టర్ ఠారెత్తిపోయి తన క్రూ ని తీసుకొని క్షణాలమీద ఆ ఏరియా ని ఖాళి చేసి పారిపోయాడు...

తెల్లారింది... అన్ని లొకేషన్స్ లో పని చాలా చురుగ్గా సాగుతోంది... ముందు జాగ్రత్త చర్యగా అన్ని లొకేషన్స్ కి 5 కిలోమీటర్లు రేడియస్ లో కర్ఫ్యూ డిక్లేర్ చేశారు... ప్రతి ఊళ్లోనూ 144 సెక్షన్ విధించారు... స్కూల్స్... కాలేజెస్... కి సెలవు ప్రకటించారు... ప్రజలని అవసరమైతే తప్ప ఇంట్లోంచి బయటకి రావొద్దని రిక్వెస్ట్ చేశారు... వదంతులని నమ్మోద్దని అర్ధించారు... ఎందుకైనా మంచిదని ఆ 17 లొకేషన్స్ కి చుట్టూ పక్కల ఇంటర్నెట్... మొబైల్ సర్వీసెస్ ని ఆపేసారు... రిమోట్ గా ఎవరూ బాంబు ని DETONATE చేసి పేల్చేయ్యడానికి వీలులేకుండా అన్ని రకాల ఎలక్ట్రానిక్... రేడియో... సిగ్నల్స్ ని బ్లాక్ చేసేసారు... టీవీ స్టూడియో వాళ్ళని ఆ లొకేషన్స్ కి దగ్గరగా రాకుండా జాగ్రత్త తీసుకున్నప్పటికీ... కొన్ని టీవీ స్టూడియోస్ అతి తెలివిగా డ్రోన్ కెమెరాలని గాల్లోకి పంపించి ఏరియల్ ఫోటోగ్రఫీ చేయడానికి ప్రయత్నించారు... అక్కడి పోలీస్ ఫోర్స్ నిర్దాక్షిణ్యంగా ఆ డ్రోన్ కెమెరాలు రైఫిల్స్ తో కాల్చి నేలమీద పడేలా చేశారు... పోలీసులు GROUND ZERO ఏరియా లో ఎటువంటి ప్రాబ్లెమ్ లేకుండా చూసుకోసాగారు...

OP CENTER లో స్టాఫ్ అంతా అలెర్ట్ గా పని చేస్తున్నారు... గౌతమ్ ప్రతి లొకేషన్ నుంచి ఇన్ఫర్మేషన్ ని REAL TIME బేసిస్ ని కలెక్ట్ చేసి ఎంత C4 ఎక్సప్లోజివ్ మెటీరియల్ రికవర్ అయ్యింది లెక్క చూడసాగాడు... సరిగ్గా అదేసమయంలో మాధవ్ పర్సనల్ ఫోన్ కి ఒక UNKNOWN పర్సన్ దగ్గర నుంచి కాల్ వచ్చింది... మాధవ్ ఆ ఫోన్ కాల్ ని పట్టించుకోలేదు... కట్ చేసేసాడు... వెంటనే ఫోన్ మళ్ళీ రింగ్ అయ్యింది... అదే UNKNOWN నెంబర్... మాధవ్ రెండోసారి కూడా కాల్ కట్ చేసేసాడు... అయినా ఆగకుండా మూడోసారి కాల్ వచ్చింది... మాధవ్ కి అనుమానం వచ్చి ఫోన్ ఆన్సర్ చేసాడు...

విశ్వామిత్ర : THANK GOD... YOU ANSWERED... నేను చాలా సేపటినుంచి మీతో మాట్లాడాలని ట్రై చేస్తున్నాను... MOBILE CALL TRAFFIC CONGESTION... ఇండియా కి ఫోన్ కాల్స్ వెళ్లడం లేదు... నేను టీవీ లో చూస్తున్నాను...

మాధవ్: YES... పెద్ద ఎత్తున C4 ఎక్సప్లోజివ్ మెటీరియల్ దొరుకుతోంది... ప్రస్తుతం 17 లొకేషన్స్ డీటెయిల్స్ దొరికాయి... ఇంకా ఎన్ని చోట్ల బాంబ్స్ ప్లాంట్ చేశారో తెలుసుకోవాలి... VERY SCARY SITUATION

విశ్వామిత్ర: ఈ C4 ఎక్సప్లోజివ్ మెటీరియల్ ని ఎక్కడ ప్లాంట్ చేశారు? SURFACE LEVEL లో పెట్టారా... లేదా UNDERGROUND లో పెట్టారా?

మాధవ్ అప్పటిదాకా జరిగిన విషయాలు విశ్వామిత్ర కి క్లియర్ గా చెప్పాడు... ఆనంద విహార్ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ లో కనిపించిన సొరంగాలు... పక్కనే ఉన్న పార్క్ లో పెట్టిన C4 ఎక్సప్లోజివ్ మెటీరియల్... ఆ తరువాత జరిగిన ఇన్వెస్టిగేషన్... దేశం లో 17 లొకేషన్ డీటెయిల్స్ దొరకడం... SIMULTANEOUS RIDES చెయ్యడం... చాలా డిటైల్డ్ గా చెప్పాడు... అంతా విన్న తర్వాత విశ్వామిత్ర "నాకు ఆ సొరంగం వీడియో ఫుటేజ్ చూపిస్తారా? ప్లీజ్" అని అడిగాడు... మాధవ్ వెంటనే విశ్వామిత్ర కి ఆనంద విహార్ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ లో షూట్ చేసిన ఒక 5 నిమిషాల వీడియో ఫుటేజ్ ని పంపాడు... విశ్వామిత్ర ఆ వీడియో చూసిన ఆరో నిమిషంలో OP CENTER కి ఫోన్ చేసాడు...

విశ్వామిత్ర: YOU HAVE A SITUATION.. MORE THAN SITUATION... KINDA EMERGENCY

మాధవ్: WHAT DO YOU MEAN?

విశ్వామిత్ర: ఆ సొరంగాలు చూసారా? ఆ PREFABRICATED SLABS... NARROW PASSAGES... ఇలాంటి టన్నెల్స్ ఇజ్రాయెల్ లో చాలా ఉన్నాయి... మేము వాటిని HAMAS TUNNELS అని అంటాము... వీళ్లెవరో ఆ HAMAS TUNNELS డిజైన్ ని కాపీ కొట్టారు...

[ఇజ్రాయెల్... పాలస్తీనా మధ్య చాలా కాలంగా గొడవ నడుస్తోంది... పాలస్తీనా తమ భూభాగాన్ని ఇజ్రాయెల్ ఆక్రమించుకున్నది అని ఆరోపిస్తుంది... ఈ రెండు దేశాల మధ్య గొడవ సమసిపోయేలా చెయ్యడానికి చాలా దేశాలు చాలా సార్లు ప్రయత్నించాయి... అయినా ఎటువంటి ఫలితం లేదు... ఈ రెండు దేశాల మధ్య కక్షలు రోజు రోజుకి పెరిగిపోతున్నాయి... పాలస్తీనా లో ఒక FUNDAMENTAL ORGANISATION వుంది... దాని పేరు... HAMAS... దీనికి రెండు వింగ్స్ వున్నాయి... ఒకటి సోషల్ వింగ్... రెండోది మిలిటరీ వింగ్... కెనడా, యూరోపియన్ యూనియన్, ఇజ్రాయెల్ , జపాన్, ఆస్ట్రేలియా, యునైటెడ్ కింగ్డమ్, యునైటెడ్ స్టేట్స్... ఈ దేశాలు HAMAS ని ఒక టెర్రరిస్ట్ ఆర్గనైజషన్ గా డిక్లేర్ చేశాయి... న్యూజిలాండ్, పరాగ్వే దేశాలు మాత్రం HAMAS మిలిటరీ వింగ్ ని మాత్రమే టెర్రరిస్ట్ ఆర్గనైజేషన్ గా గుర్తించాయి... చాలా దేశాలు... బ్రెజిల్... చైనా... ఈజిప్టు... ఇరాన్... నార్వే... కతర్... రష్యా... సిరియా... టర్కీ దేశాలు HAMAS తో స్నేహంగా నే ఉన్నాయి... HAMAS సోషల్ వింగ్ 2006 లో జరిగిన ఎలక్షన్స్ లో గెలిచి గవర్నమెంట్ కూడా స్థాపించింది... చాలా దేశాలు ఈ హమాస్ ప్రభుత్వాన్ని గుర్తించలేదు... ఇజ్రాయెల్ కి పశ్చిమం వైపు మెడిటేరియన్ సముద్రం వుంది... ఆ సముద్రం తీరాన వున్న ఒక ప్రాంతం పేరు గాజా... దీన్ని గాజా స్ట్రిప్ అని కూడా అంటారు... ఈ గాజా స్ట్రిప్... ఇజ్రాయెల్ బోర్డర్ కి చాలా దగ్గరగా ఉంటుంది... ఈ HAMAS మిలిటరీ వింగ్ కి సంబంధించిన మనుషులు ఇజ్రాయెల్ లోకి సునాయాసంగా ప్రవేశించడానికి గాజా ప్రాంతం లో ఇజ్రాయెల్ బోర్డర్ కి సమీపం లో నేల మాళిగ సొరంగాలు తవ్వి వాటి ద్వారా ఇజ్రాయెల్ లోకి ప్రవేశిస్తూ వుంటారు... ఈ సొరంగాలని HAMAS TUNNELS అని అంటారు...]

మాధవ్(నిర్ఘాంతపోయి): ARE YOU SURE ?

విశ్వామిత్ర: ABSOLUTELY... న్యూ ఢిల్లీ లోని టన్నెల్ ఇక్కడి HAMAS TUNNEL మాదిరిగా ఉంది... మీకు గుర్తుందా... మా వాళ్ళు (MOSSAD) దుబాయ్ లో ఒక నలుగురు పార్టీ ని షాడో చేస్తున్నారు...

మాధవ్: ఎస్... గుర్తుంది...

విశ్వామిత్ర: ఆ నలుగురు రెగ్యులర్ గా ఢిల్లీ లో ఒక ఫోన్ నెంబర్ కి కాల్స్ చేస్తూ ఉంటారు... వాళ్ళ సంభాషణల్లో మాకు తెలిసింది ఏమిటంటే... దుబాయ్ లోని ఆ నలుగురిలో ఒకడు పాలస్తీనా కి చెందినవాడు... వాడిని మావాళ్లు ఫాలో అవుతూంటే మాకు మిగతా ముగ్గురు దొరికారు... ప్రస్తుతం మేము HUMINT కలెక్ట్ చేస్తున్నాము... అందులో మాకు పురోహిత్ అనే పేరు చాలా సార్లు వినిపించింది...

మాధవ్: ఆ పురోహిత్ మా దగ్గరే ఉన్నాడు...

మాధవ్ అప్పటిదాకా జరిగిన విషయాలు మొత్తం విశ్వామిత్ర చెప్పాడు... పురోహిత్ ని సూట్ కేసు నిండా డిటొనేటర్స్ తో అరెస్ట్ చెయ్యడం... మెడికల్ ఎక్సమ్ చేయించడం... INTESTINES లో TABSULE కనుక్కోవడం... గౌతమ్ SCHILLERS LABS కి వెళ్లడం... డేటా డౌన్ లోడ్... పేషెంట్ ఇన్ఫర్మేషన్ సంపాదించడం... టాటూ ని గుర్తించడం... పురోహిత్ అసలు పేరు కనుక్కోవడం...

విశ్వామిత్ర : ఆ పురోహిత్ రియల్ పేరు ఏమిటీ?

మాధవ్: అబ్దుల్ యుసుఫ్జాయ్... ఆఫ్ఘనిస్తాన్ వాడు... చాలా దేశాలు తిరిగాడు... సిరియా... ఇరాన్...లెబనాన్... వీడికి ఒక అన్న కూడా ఉన్నాడు... వాడి పేరు అలీం యుసుఫ్జాయ్

విశ్వామిత్ర(ఖంగారుగా): ARE YOU SURE ABOUT AALIM YOUSUFZAI?

మాధవ్: YES... I AM SURE... WHY? WHAT HAPPENED??

విశ్వామిత్ర: ఆ అలీం యూసూఫ్జాయ్ చాలా డేంజరస్... వాడు చాలా దేశాల్లో టెర్రర్ అటాక్స్ చేసాడు... చివరికి ఇండియా - పాకిస్తాన్ బోర్డర్ లో టెర్రర్ లాంచ్ పాడ్స్ కి ఇంచార్జి గా ఉండేవాడు... ఒక సారి LOC క్రాస్ చేస్తున్నప్పుడు జరిగిన కాల్పుల్లో వాడు మరణించాడు... వాడికి ఇంకో పేరు కూడా ఉంది... బుఖారి...

మాధవ్: మీకు ఒక CLASSFIED INFORMATION ఇస్తాను... BUKAHRI IS NOT DEAD... WE CAUGHT HIM ALIVE...

విశ్వామిత్ర(ఆశ్చర్యంగా): ఇండియన్ గవర్నమెంట్ రిలీజ్ చేసిన ప్రెస్ నోట్ లో ఆ రోజు అందరూ చనిపోయినట్లు ప్రకటించారు...

మాధవ్: నిజమే... కానీ... వాడు ఇప్పటికి సజీవంగా ఒక CLASSIFED LOCTION లో ఉన్నాడు... మాకు SCHILLERS LABS లో దొరికిన TATOO> లాంటిది మన గౌతమ్ ఆ బుఖారి వీపు మీద చూసాడు... అందువల్లే మాకు ఆ అన్నదమ్ముల అసలు పేర్లు తెలిసాయి...

విశ్వామిత్ర: ఆ పురోహిత్ ని మీరు కోర్ట్ లో ప్రొడ్యూస్ చేయాలి కదా...

మాధవ్: అవును...

విశ్వామిత్ర: ఆ సమయంలో ప్రపంచం మొత్తానికి పురోహిత్ అసలు పేరు తెలుస్తుంది... దానివల్ల మీకు పెద్దగా ప్రయోజనం ఉండదు... ఈ పురోహిత్ అనేవాడు KING PIN... వాడు ఇండియా వచ్చాడంటే... ఎదో పెద్ద ప్లాన్ వుంది... ఆ పురోహిత్ కి ఎవరో పెద్ద వ్యక్తి సపోర్ట్ చేస్తున్నాడు... ఇంకోసంగతి... వాడి అసలు పేరు అబ్దుల్ యూసూఫ్జాయ్ అని మీరు ఎలా ప్రూవ్ చేస్తారు? మీ దగ్గర ఏదైనా డాక్యుమెంట్ ఉందా? కనీసం ఆఫ్ఘన్ గవర్నమెంట్ వాడి పేరు ని ద్రువీకరిస్తుందా? వాడిని మీరు లాక్ అప్ లో ఎక్కువకాలం ఉంచలేరు... వాడు లీగల్ గా లేదా ఇల్లీగల్ గా తప్పించుకుంటాడు... జాగ్రత్త...

మాధవ్: మీరు చెప్పింది నిజమే... మాకు కూడా అదే అనుమానం వుంది... ఎలా డీల్ చెయ్యాలో తెలియడం లేదు...

విశ్వామిత్ర: జాగ్రత్త... ఇవ్వాళ మీరు చాలా బిజీ... మీ టైం ఎక్కువగా వేస్ట్ చెయ్యను... నాకు ఏదైనా ఇన్ఫర్మేషన్ తెలిస్తే మీకు వెంటనే ఫోన్ చేస్తాను...

మాధవ్ ఫోన్ పెట్టేసి ఆలోచించసాగాడు... విశ్వామిత్ర చెప్పింది కరెక్ట్... కోర్ట్ లో కేసు నిలబడుతుందా... లేక వీగిపోతుందా? ఒకవేళ కేసు వీగిపోయి... పురోహిత్ లీగల్ గా విడుదల అయితే పరిస్థితి ఏమిటీ?

సరిగ్గా అదేసమయం లో గౌతమ్ ఆదుర్దాగా మాధవ్ రూమ్ లోకి వచ్చాడు... మాధవ్ అతని ముఖం లో ఖంగారు చూసి "ఏమయ్యింది గౌతమ్?? అలా ఉన్నావు?" అని అడిగాడు... దానికి బదులుగా గౌతమ్ "WE HAVE A VERY BIG PROBLEM" అని అన్నాడు...

PART - 28 - THE EXCESS BAGGAGE

LAW ENFORCEMENT టీమ్స్ భారత దేశం లో ని వివిధ లొకేషన్స్ లో C4 మెటీరియల్ ని రికవరీ చేస్తున్న సమయంలో చాలా సంఘటనలు చోటు చేసుకున్నాయి... ఆ రోజు రాత్రి C4 మెటీరియల్ ని రికవరీ ఆపరేషన్ దాదాపు అర్ధరాత్రి మొదలయ్యింది... ఆ సమయంలో ఇండియా లో చాలా మంది ప్రజలు గాఢ నిద్రలో ఉన్నారు... ఇండియా లోని న్యూస్ ఛానల్ కి సమాచారం అంది... లైవ్ టెలికాస్ట్ కి పర్మిషన్ దొరికే టప్పటికి రాత్రి 3 గంటలు దాటింది... వాళ్ళు వెంటనే లైవ్ టెలికాస్ట్ మొదలెట్టారు... అప్పటికే కొంత మంది సెంట్రల్ గవర్నమెంట్ లో అతి ముఖ్యమైన డిపార్ట్మెంట్ కు చెందిన ఎంప్లాయిస్ టీవీ ముందు కూర్చుని దేశంలో వివిధ ప్రాంతాల్లో జరుగుతున్న తతంగాన్ని చాలా జాగ్రత్తగా ఫాలో అవుతూ... ఎప్పటికప్పుడు "GROUND ZERO" నుంచి అప్డేట్ ని సంపాదిస్తూ ఆ సమాచారాన్ని వెంటనే ముఖ్యమైన వ్యక్తుల కి చేరవేస్తున్నారు... నెమ్మదిగా సెంట్రల్ మరియు స్టేట్ గవర్నమెంట్ లో పెద్ద పెద్ద ఆఫీసర్స్... రాజకీయ నాయకులు నిద్ర నుంచి టీవీ ని చూడసాగారు... పవర్ లో ఉన్న రాజకీయ నాయకులు భయంతో... ప్రతిపక్షం లో ఉన్నవారు ఒక రకమైన పైశాచిక ఆనందం తో వివిధ భాషల్లోని న్యూస్ ఛానెల్స్ ని చూస్తున్నారు... ప్రపంచంలో బాగా పేరున్న ఉగ్రవాద సంస్థలకు చెందిన ఉగ్రవాదులు ఒకళ్ళకొకళ్ళు ఫోన్ కాల్స్ చేసుకొని "ఈ పని చేసింది నువ్వేనా..." "లేదు... ఇది నాపని కాదు..." "ఓహ్... నేనింకా నువ్వు చేసావనుకున్న" " మరి మనము కానప్పుడు ఇది ఎవరు చేసి ఉంటారు?" "ఫలానా వాడు చేసి ఉంటాడు... వాడే ఎక్కువగా C4 వాడతాడు" "ఇంత పెద్ద మొత్తంలో C4 ఎవరు సప్లై చేసి ఉంటారు?" "నా దగ్గర ఒక ఇన్ఫర్మేషన్ వుంది... ఇండియాలో ఒక రాజకీయ నాయకుడు... ఒక ఇండస్ట్రియలిస్ట్ కలిసి INDO - CHINA బోర్డర్ McMAHON LINE దగ్గర ఓపియం... C4 పెద్ద ఎత్తున కొనుగోలు చేసినట్లు ఇంటెల్ వచ్చింది" "ఒహ్హ్ ... అయితే ఇది ఎవరో భారతీయులే చేశారన్నమాట..." ఇలాంటి సంభాషణలు చాలా జరిగాయి...

మొదటి సంఘటన దాదాపు అర్ధరాత్రి 1:30 నిమిషాల ప్రాంతంలో సెంట్రల్ ఢిల్లీలోని పృద్విరాజ్ రోడ్ లోని ఒక ఇంట్లో మొబైల్ ఫోన్ మోగింది... ఆ సమయంలో ఎవరూ దాన్ని పట్టించుకోలేదు... రెండోసారి మోగింది... అప్పుడు కూడా ఎవరూ పట్టించుకోలేదు... గాఢనిద్ర లో ఉన్నారు... మూడోసారి ఫోన్ ఆ ఇంట్లో పనిచేసే మేనేజర్ కి వెళ్ళింది... అతను కూడా మంచి నిద్రలో ఉన్నాడు... ఫోన్ ఆగకుండా రింగ్ అవుతూనే వుంది... మేనేజర్ ఉలిక్కిపడి నిద్ర లేచాడు... పక్కనే నైట్ స్టాండ్ మీదున్న మొబైల్ ఫోన్ ను చెక్ చేసాడు... అప్పటి కే ఢిల్లీ పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ లోని ఒక ఇంఫార్మర్ దగ్గరనుండి 8 మిస్సుడ్ కాల్స్ కనిపించాయి... దాంతో మేనేజర్ కి ఒక్క దెబ్బతో నిద్ర మత్తు వదిలింది... పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ ఇంఫార్మర్ అన్నిసార్లు ఫోన్ చేసాడంటే... తప్పకుండా ఎదో ఎమర్జెన్సీ ఉండాలి... లేకపోతే ఆ టైం లో అన్ని ఫోన్ కాల్స్ చెయ్యడు... మేనేజర్ వెంటనే ఆ ఢిల్లీ పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ లోని ఇంఫార్మర్ కి ఫోన్ చేసాడు... అవతల వ్యక్తి చెప్పింది వినగానే మేనేజర్ వొళ్ళంతా జలదరించింది... ఫోన్ లో మాట్లాడుతూ... తన బెడ్ రూమ్ లో టీవీ ని ఆన్ చేసి ఒక నేషనల్ న్యూస్ ఛానల్ పెట్టాడు... ఆ టీవీ లో వస్తున్న న్యూస్ ని అర్ధం చేసుకోవడానికి ఒకే ఒక్క నిమిషం పట్టింది... మొబైల్ ఫోన్ లో కాల్ ని కట్ చేసి... వెంటనే పరిగెత్తుకుంటూ ఆ ఇంటి ఫస్ట్ ఫ్లోర్ చేరుకొని "పెద్ద మనిషి" బెడ్ రూమ్ తలుపు తట్టాడు... తలుపు వెంటనే తెరుచుకోలేదు... అయినా భయపడుతూనే బెడ్ రూమ్ తలుపు కొట్టసాగాడు... దాదాపు 15 నిమిషాల తరువాత లోపల నుంచి "పెద్ద మనిషి" తలుపు తీసి చాలా కోపంగా మేనేజర్ ని బూతులు తిట్టబోతూ అంతలోనే తమాయించుకొని మేనేజర్ కళ్ళల్లో కనిపించిన భయం... ఆదుర్దా... చూసి చల్లబడి "ఏమయ్యింది...?" అని అడిగాడు... "సర్... మీరు నాతో మీ ఆఫీస్ రూమ్ కి రండి... చాలా పెద్ద క్రైసిస్ వచ్చింది" అని అన్నాడు... ఇద్దరూ హడావిడిగా గ్రౌండ్ ఫ్లోర్ లోని ఆఫీస్ రూమ్ కి చేరుకున్నారు... "పెద్ద మనిషి" సోఫా లో కూర్చున్నాడు... మేనేజర్ ఆ రోమ్ లోని టీవీ ఆన్ చేసి ఒక నేషనల్ ఛానల్ పెట్టాడు... ఆ సమయంలో భారత దేశం లో 17 లొకేషన్స్ లో వివిధ LAW ENFORCEMENT వాళ్ళు జరుపుతున్న SEARCH AND SEIZURE OPERATION ని తిలకించాడు... ఆ పెద్ద మనిషి కి నోట మాట పడిపోయింది.... ఇంతలో మేనేజర్ ఒక గ్లాస్ లో విస్కీ పెగ్ తయారుచేసి పెద్ద మనిషి కి ఇచ్చాడు...

పెద్ద మనిషి(విస్కీ తాగుతూ): ఈ లొకేషన్స్ డీటెయిల్స్ ఎలా లీక్ అయ్యాయి? నీకు ఏదైనా ఐడియా ఉందా? ఎవరు చెప్పి ఉంటారు... ఇంత కచ్చితంగా అన్ని లొకేషన్స్ గురించి LAW ENFORCEMENT వాళ్ళకి ఎలా తెలిసింది? అన్ని లొకేషన్స్ డీటెయిల్స్ తెలిసినవాళ్ళు చాలా తక్కువమంది... నేను... నువ్వు... జగదీష్... పురోహిత్... ఛటర్జీ... కేవల్ శర్మ... ఇంకొంత నమ్మకమైన వాళ్ళు... వాళ్ళెవరూ నోరు విప్పరు....

మేనేజర్: మీరు చెప్పింది మనకు బాగా తెలిసిన వాళ్ళ పేర్లు... మనకు తెలియకుండా చాలామంది ఉండే ఉంటారు ... మనకు తెలియకుండా కేవల్ శర్మ మనుషులు... పాజి... సర్దార్... టేక్ సింగ్... దుబాయ్ ఫ్రెండ్స్... ... ఇంకా మనకు డైరెక్ట్ గా తెలియని వాళ్ళు చాలా మంది వున్నారు...

పెద్దమనిషి: కేవల్ శర్మ... వీడు తప్పించుకోవడం మనకి పెద్ద తలకాయ నొప్పి... మనం చంపమని UP పోలీసులకి చెప్పాము... వాళ్ళు చంపే లోపల వేరే వాళ్ళు కేవల్ ని కిడ్నప్ చేశారు... ఎవరు వాళ్ళు?

మేనేజర్: 1. కేవల్ ఫ్రెండ్స్ అయివుండొచ్చు... 2. ఢిల్లీ పోలీస్... లేదా UP పోలీస్ తమ కస్టడీ లోకి తీసుకొని ఉండొచ్చు...

పెద్ద మనిషి: ఢిల్లీ... UP... పోలీసులు కేవల్ ని దాచి ఉంటే... మనకు ఈపాటికి తెలిసి ఉండాలి... ఎందుకైనా మంచిది... ఒకసారి ఢిల్లీ... UP పోలీసుల్లో మన ఇంఫార్మర్ కి ఫోన్ చేసి కేవల్ గురించి కనుక్కో...

మేనేజర్ వెంటనే ఢిల్లీ పోలీస్ ఇంఫార్మర్ కి ఫోన్ చేసాడు...

మేనేజర్: నేను చెప్పేది జాగ్రత్తగా విను... మీ డిపార్ట్మెంట్ వాళ్లకి ఈ లొకేషన్స్ గురించి డీటెయిల్స్ ఎలా తెలిసాయి?

ఢిల్లీ పోలీస్ ఇంఫార్మర్ : మాకు ఈ లొకేషన్స్ గురించి ఏమి తెలీదు... మాకు IB లో ఒక ఇంఫార్మర్ ఉన్నాడు... వాడు చెప్పాడు... ఇది IB మరియు R&AW వాళ్ళు జాయింట్ గా జరుపుతున్న ఆపరేషన్...

మేనేజర్: వాళ్లకి ఈ లొకేషన్స్ డీటెయిల్స్ ఎలా తెలుసు?

ఢిల్లీ పోలీస్ ఇంఫార్మర్ : నాకు నిజంగా తెలీదు...

మేనేజర్: కేవల్ శర్మ ఎక్కడ ఉన్నాడు?

ఢిల్లీ పోలీస్ ఇంఫార్మర్ : మీ దగ్గర ఉండాలి... పోలీస్ కస్టడీ లోంచి ఎవరో తప్పించి తీసుకుని వెళ్లారు కదా... కొంపదీసి... మీ దగ్గర లేడా?

"పెద్ద మనిషి" దగ్గర పనిచేసే మేనేజర్ ఆ ప్రశ్నకు జవాబు చెప్పకుండా ఫోన్ కాల్ కట్ చేసేసాడు... రెండో కాల్ లక్నో పోలీస్ ఇంఫార్మర్ కి చేసాడు...

మేనేజర్: కేవల్ శర్మ ఆచూకీ తెలిసిందా?

లక్నో పోలీస్ ఇంఫార్మర్ : లేదండి... తెలీదు... కానీ... ఒక ఇన్ఫర్మేషన్ తెలిసింది... UP పోలీస్ DSP నవీన్ బాత్రా కేవల్ శర్మ ని వెతుక్కుంటూ ఢిల్లీ వెళ్ళాడు... మూడు రోజుల తర్వాత ఏం జరిగిందో తెలీదు... సడన్ గా నవీన్ బాత్రా IB కి డిప్యూటేషన్ మీద ట్రాన్స్ఫర్ అయ్యాడు... IB వాళ్ళు వూరికే ఎవ్వరిని తమ డిపార్ట్మెంట్ లోకి తీసుకోరు... అదీగాక ఇంకో ఇంపార్టెంట్ ఇన్ఫర్మేషన్ వుంది... అదేమిటంటే... ప్రయాగరాజ్ హైకోర్టు జడ్జి కి చాలా టఫ్ అని పేరు వుంది... పోలీసు అంటే దయాదాక్షిణ్యం లేని వాడు... పోలీసులు ఏ కేసులోనైనా టైం అడిగితే అసలు మాట వినేవాడు కాదు... అలాంటి వాడు మొన్న హియరింగ్ లో కేవల్ శర్మ ని వెతకడానికి UP పోలీసులకి 30 రోజులు టైం ఇచ్చాడు... ఆ ముందు రోజు రాత్రి జడ్జి ఇంటికి ఎవరో ఒక వ్యక్తి వచ్చి దాదాపు రెండు గంటల సేపు మాట్లాడి వెళ్లాడని తెలిసింది... ఆ వ్యక్తి ఎవరో తెలీదు... ఇక్కడ పరిణామాలు చాలా అనుమానాస్పదంగా ఉన్నాయి...

సరిగ్గా అదే సమయంలో ముంబై లోని ఒక లొకేషన్ లో పనిచేస్తున్న బాంబు డిస్పోసల్ యూనిట్ వాళ్ళు ఒక IED ని పక్కనే వున్నా పార్క్ లోకి తీసుకెళ్లి CONTROLLED DETONATION చెయ్యడం టీవీ లో చూపించారు... అది చూడగానే "పెద్ద మనిషి" సోఫా నుంచి లేచి కోపంగా తన చేతిలోని విస్కీ గ్లాస్ ని గోడకేసి కొట్టి ఆ రూమ్ లోంచి బయటకు వెళ్తూ మేనేజర్ తో "ఆ జగదీష్ ని ఇవాళ 9 గంటలకి గోల్ఫ్ కోర్స్ లో నన్ను కలవమని చెప్పు" అంటూ వెళ్లిపోయాడు... మేనేజర్ వెంటనే జగదీష్ కి ఫోన్ చేసి మెసేజ్ ఇచ్చాడు...

ప్రపంచమంతా ఇండియా లో జరుగుతున్న విషయాన్ని టీవీ లో లైవ్ టెలికాస్ట్ చూస్తున్నారు... దుబాయ్ లో కూడా "ఆ నలుగురు" కూడా తమ తమ హోటల్ రూమ్స్ లో బెడ్ మీద కూర్చొని టీవీ లో లైవ్ టెలికాస్ట్ ని ఏదో హారర్ మూవీ చూసినట్లు చూస్తున్నారు... వాళ్లలో ఒకడు మిగతా ముగ్గురికి ఒక వాట్సాప్ మెసేజ్ పంపాడు... "MEETING AT 9AM TODAY... URGENT ... MAKE ARRANGEMENTS" ఆ మెసేజ్ ఆ ముగ్గురితో పాటు వాళ్ళని షాడో చేస్తున్న MOSSAD FIELD AGENTS కి కూడా చేరింది... వాళ్ళు ఈ విషయాన్ని TEL AVIV వెంటనే తెలియచేసారు... ఒక అరగంట తరువాత దుబాయ్ లోని MOSSAD AGENTS కి HEADQUARTERS నుంచి ఒక మెసేజ్ వచ్చింది... "CAPTURE ALL FOUR OF THEM AFTER THE MEETING. TAKE THEM TO DIFFERENT LOCATIONS AND WAIT FOR THE INSTRUCTIONS"

సుమిత్ భాటియా కి ప్రతి రోజూ ఉదయం 4 గంటలకు లేవడం అలవాటు... నార్మల్ గా పడుకోబోయే ముందు మొబైల్ ని సైలెంట్ మోడ్ లో పెట్టి ఉదయం లేవగానే మెసేజెస్... మిస్సుడ్ కాల్స్ చెక్ చేసుకుంటాడు... ఆ రోజు కూడా అలవాటు ప్రకారం లేచి మొదటి పని గా మొబైల్ ఫోన్ ని చెక్ చేసాడు... పాజి... సర్దార్... ఇద్దరి దగ్గర నుంచి 14 మిస్సుడ్ కాల్స్ కనిపించాయి... సుమిత్ కు అర్ధం కాలేదు... వెంటనే పాజి కి ఫోన్ చేసాడు... "అరే ... భాటియా... నీకు రాత్రి నుంచి ఫోన్ చేస్తున్నాము... నీ ఫోన్ రింగ్ అవుతుంది... నువ్వు ఎత్తలేదు... అర్జెంటు గా టీవీ లో న్యూస్ చూడు... నేను ఇప్పుడే మీ ఇంటికి వస్తున్నా... చాలా అర్జెంటు మేటర్... కొంపలు మునిగాయి..." అని అన్నాడు... సుమిత్ టీవీ ఆన్ చేసి న్యూ ఛానెల్ పెట్టాడు... ముందు ఏమి అర్ధం కాలేదు... ఈ లోపల పాజి వచ్చాడు...

పాజి : చూసావా... మనం గత నాలుగేళ్లుగా పడ్డ కష్టం మొత్తం వేస్ట్ అయ్యింది...

సుమిత్(కొంచం భయపడుతూ): వాళ్ళకి ఈ లొకేషన్స్ గురించి ఎవరు చెప్పారు?

పాజి: దాని గురించి పెద్దగా ఆలోచించకు... టైం వేస్ట్... ఇప్పుడు జరగాల్సిన పని గురించి ఆలోచించాలి... మనకు పెద్దగా టైం లేదు... ఢిల్లీ నుంచి ఫోన్ కాల్ వచ్చేలోపల మనం ఒక బ్యాక్ అప్ యాక్షన్ ప్లాన్ రెడీ చేసుకోవాలి... ప్రతి దానికి ఢిల్లీ మీద ఆధారపడితే అందరూ మునిగిపోతారు...

సుమిత్: నేను ఢిల్లీ నుంచి పారిపోయిన సంగతి పోలీసులకు తెలుసు... వాళ్ళు నన్ను వెతుక్కుంటూ వస్తారు... ఇప్పుడు నేను ఏమి చెయ్యాలి? "పెద్ద మనిషి" చెప్పిన ప్రతి పని జాగ్రత్తగా చేసాను...

పాజి: అది నిజమే... నువ్వు భయపడాల్సిన పని లేదు... నిన్ను మన "పెద్ద మనిషి" దేశం దాటిస్తాడు... నీకు డబ్బులు బానే ఇచ్చాడు కదా...

సుమిత్: అవును నిజమే... అయినా ఎందుకో చాలా భయంగా వుంది... ఇంట్లోంచి బయటకు వెళ్లాలంటే దడ గా వుంది... మీకేమి... మీరు డైరెక్ట్ గా ఇన్వాల్వ్ అవ్వలేదు... నేను ఇప్పుడు MISSING PERSON... నా సంగతి వేరు... నన్ను వెంటనే దేశం దాటేలా ఏర్పాట్లు చెయ్యమని "పెద్ద మనిషి" కి చెప్పండి... ప్లీజ్...

సరిగ్గా అదే సమయానికి సర్దార్ కూడా భాటియా ఇంటికి వచ్చాడు... మొహం లో భయం... కంగారు... క్లియర్ కనిపిస్తోంది...

పాజి(సర్దార్ తో): ఏమయ్యింది? అలా వున్నావు?

సర్దార్: నాకు ఇప్పుడే టేక్ సింగ్ ఫోన్ చేసాడు... వాడికి ప్రయాగరాజ్ పోలీసుల నుంచి ఒక ఇన్ఫర్మేషన్ దొరికింది... కేవల్ శర్మ తో పాటు వాడి ఫ్రెండ్స్ బల్వంత్ యాదవ్... NOIDA పోలీస్ హెడ్ కానిస్టేబుల్ గోకుల్ గుప్త కూడ కనిపించడం లేదని చెప్పాడు...

పాజి: ఈ గోకుల్ గుప్త ఎవడు?

సర్దార్: ఏమో తెలీదు... బల్వంత్ యాదవ్ మాత్రం కేవల్ శర్మ కి చిన్ననాటి ఫ్రెండ్... బల్వంత్ కి కేవల్ చేస్తున్న డీల్స్ గురించి చాలామటుకు తెలుసు... నేపాల్ నుంచి బోర్డర్ క్రాస్ చేసిన జనాలని... పితోరాఘడ్ నుంచి ఇండియా లో వివిధ డెస్టినేషన్స్ కి చేర్చింది వాడే... వాడు కనిపించడం లేదంట...

పాజి(చాలా భయంగా): బల్వంత్ లేకపోతే... సుమిత్ భాటియా ని ఇండియా దాటించేది ఎవరు? భాటియా ని నేపాల్ తీసుకెళ్లి... కొత్త పాసుపోర్టు... వీసా ఆరెంజ్ చేసేది ఎవరు? వేరే వాళ్ళు ఎవరైనా ఉన్నారా?

సర్దార్: నాకు తెలీదు...

సుమిత్ భాటియా ఒక్కసారిగా కుప్పకూలిపోయాడు... మగతగా "నాకు పోలీసులకి పట్టు పడడం ఇష్టం లేదు... నేను చెప్పిందల్లా చేసాను... నన్ను దేశం దాటించండి..." అంటూ పలవరించసాగాడు... సర్దార్ వెంటనే ఆ ఊళ్లోని డాక్టర్ కి ఫోన్ చేసాడు... పాజి ఒక నిర్ణయానికి వచ్చి సర్దార్ ని పక్కకి తీసుకెళ్లి... "ఈ సుమిత్ భాటియా మనకు పెద్ద తలకాయ నొప్పి గా తయారయ్యాడు... మన టీం లో వీడు "कमजोर कड़ी" (బలహీనమైన లింక్) వీడిని వీలైనంత త్వరగా వొదిలించుకోవాలి" అని అన్నాడు... ఇది వినగానే సర్దార్ కొంచం భయపడ్డాడు... ఇది గమనించిన పాజి "కంగారు పడకు... నేను జగదీష్ తో మాట్లాడి ఏర్పాట్లు చేస్తాను... సుమిత్ భాటియా విషయం వాళ్ళు చూసుకుంటారు..." అని అంటూ వెంటనే జగదీష్ కి ఫోన్ చేసాడు... జగదీష్ "నాకు కొంచం టైం ఇవ్వు... "పెద్ద మనిషి" ని అడిగి చెప్తాను" అని అన్నాడు...

నాలుగో సంఘటన... ఉదయం 9 గంటల సమయం... ఢిల్లీ గోల్ఫ్ క్లబ్... జగదీష్ చాలా కంగారుగా... భయంగా... తడబడే అడుగులతో క్లబ్ హౌస్ కి దూరంగా కూర్చున్న "పెద్ద మనిషి" దగ్గరకు వెళ్లి ఆయనని పలకరించే ధైర్యం లేక మౌనంగా ఆయన పక్కనే మోకాళ్ళ మీద కూర్చున్నాడు... జగదీష్ రావడం గమనించి "పెద్ద మనిషి" చాలా కామ్ గా...

పెద్ద మనిషి : జగదీష్... మన లాయర్ ని పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ తో మాట్లాడని చెప్పు... ఎలాగైనా పురోహిత్ ని బయటకు తీసుకొచ్చే ఆలోచన చేయమని చెప్పు... ఎట్టి పరిస్థితిలో పురోహిత్ రేపు జైలు నుంచి బయటకు రావాలి...

జగదీష్: ఒకవేళ పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ ఒప్పుకోకపోతే...

పెద్ద మనిషి: మన లాయర్ కి క్లియర్ గా చెప్పు... పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ ఆర్గుమెంట్ వీక్ గా ఉండాలి... ఆ ఆర్గుమెంట్ విన్న జడ్జి పురోహిత్ ని వదిలెయ్యాలి... ఆ యాంగిల్ లో ఆలోచించమని మన లాయర్ కి చెప్పు... సడన్ గా మన ప్లానింగ్ పూర్తిగా దెబ్బ తింటోంది... ఒక్క దెబ్బతో... ఒకే రాత్రి... మనం గత 4 ఏళ్లుగా పడ్డ కష్టం బూడిదలో పోసిన పన్నీరు అయ్యింది... ఇక మనకు మిగిలింది ఒక్క BIG BANG మాత్రమే... అది మాత్రం ఎట్టి పరిస్థితుల్లో మిస్ అవ్వకూడదు... పురోహిత్ బయటకు రావాలి... ఛటర్జీ ని పట్టుకోవాలి... చాలా పనులున్నాయి... ఈ లోపల "గెస్ట్స్" వస్తారు... పని అయ్యేదాకా వాళ్ళని జాగ్రత్తగా చూసుకోవాలి... చౌహన్ కి ఏర్పాట్లు చెయ్యమని చెప్పు... ముందుగా పురోహిత్ ని బయటకు తీసుకొని రావాలి... వెళ్లి ఆ పని అయ్యేలా చూడు...

జగదీష్(కొంచం తటపటాయిస్తూనే): సర్... మీతో ఒక ముఖ్యమైన విషయం మాట్లాడాలి...

పెద్ద మనిషి: చెప్పు జగదీష్... ఈ సమయంలో ఎటువంటి డౌట్స్ ఉండకూడదు... నీ మనసులో ఏమున్నదో వెంటనే చెప్పు... ఆలస్యం చెయ్యొద్దు... మనకు టైం లేదు...

జగదీష్ : సుమిత్ భాటియా... పెద్ద ప్రాబ్లెమ్ అయ్యేలా ఉన్నాడు...

పెద్ద మనిషి: మనం సుమిత్ కి ఏం ప్రామిస్ చేసాము?

జగదీష్: SAFE PASSAGE FROM INDIA...

పెద్ద మనిషి : అది ప్రస్తుత పరిస్థితిలో అది కురుతుందా? సుమిత్ తో మనకి పని ఉందా?

జగదీష్: కష్టం... బల్వంత్ కూడా కనబడడం లేదని ఇన్ఫర్మేషన్ వచ్చింది... ఇండియా బోర్డర్ దాటించి నేపాల్ తీసుకెళ్లి... పాస్ పోర్ట్... వీసా ఏర్పాటు చెయ్యడానికి సరైన మనిషి రెడీ గా లేడు... మనకి టైం కూడా లేదు... సుమిత్ భాటియా తో మనకు అవసరం తీరింది...

పెద్ద మనిషి: HMM... ప్రస్తుతానికి సుమిత్ భాటియా తో నాకు పని లేదు... NOW HE IS EXCESS BAGGAGE... JUST GET RID OF IT...

జగదీష్ ఆ "పెద్ద మనిషి" కాళ్ళకి దణ్ణం పెట్టి హడావిడిగా ఢిల్లీ గోల్ఫ్ క్లబ్ ని బయలుదేరి కార్ ఎక్కగానే... మొదటి ఫోన్ కాల్ పాజి కి చేసి "సుమిత్ భాటియా ని దేశం దాటడానికి రెడీ గా ఉండమని చెప్పండి... నేను మనిషిని పంపిస్తున్నాను..." అని చెప్పాడు... రెండో ఫోన్ కాల్ UP పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ లో ఒకరికి ఫోన్ చేసి "నేను నీకు ఒక అడ్రస్ పంపిస్తాను... సుమిత్ భాటియా... అర్ధమయ్యిందనుకుంటాను.... పని పూర్తి అవ్వాలి" అని ఆర్డర్ ఇచ్చి... నేరుగా నిజాముద్దీన్ లోని లాయర్ ఇంటికి వెళ్ళాడు... జగదీష్ చెప్పింది విని డిఫెన్సె లాయర్ "అది సాధ్యమయ్యే పనేనా?" అని అన్నాడు... దానికి బదులుగా జగదీష్ "పని అవ్వాలి... వేరే మార్గం లేదు... పురోహిత్ లీగల్ గా బయటకు రావాలి..." అని చెప్పాడు...

గోకుల్ గుప్త సహాయంతో IB స్కెచ్ ఆర్టిస్ట్ తీహార్ జైల్లో తనకి ఫోన్ ఇచ్చి మాట్లాడమని చెప్పిన వ్యక్తి బొమ్మ గీశాడు... ఆ స్కెచ్ ని తీసుకొని వినీత్ సిన్హా... నవీన్ బాత్రా నేరుగా తీహార్ జైలు కి వెళ్లి జైలర్ ని కలసి ఆ స్కెచ్ ని చూపించి...

వినీత్: మాకు దొరికిన సమాచారం ప్రకారం ఈ వ్యక్తి తరచుగా ఈ జైలు కి వస్తూ ఉంటాడని తెలిసింది... ఈ వ్యక్తి గురించి పూర్తి డీటెయిల్స్ మాకు కావాలి...

జైలర్: ఇతడిని నేను ఎప్పుడూ చూడలేదు... వీడు మా స్టాఫ్ మెంబెర్ లాగా లేడు...

వినీత్: మీ జైలు కాంపౌండ్ లో వందల కొద్దీ పోలీసులు పనిచేస్తూ వుంటారు... వీడు మీ స్టాఫ్ మెంబెర్ లాగా లేదని మీరు ఎలా చెప్పగలరు?

జైలర్: నేను ఈ జైల్లో గత 10 ఏళ్లుగా పనిచేస్తున్నాను... నేను ఇక్కడ పనిచేసే ప్రతి ఒక్కరిని గుర్తుపట్టగలను... వీడు మా స్టాఫ్ మెంబెర్ కాదని నా అనుమానం...

వినీత్: మీ స్టాఫ్ మెంబెర్ కాకపోతే... మీ జైలు కాంపౌండ్ లో వీడికి ఏమి పని?

జైలర్: వీడు మా జైలు కాంపౌండ్ లో ప్రవేశించాడని మీకు ఖచ్చితంగా ఎలా తెలుసు...

వినీత్: మీకు గుర్తుందో లేదో... మీరు కేవల్ శర్మ అనే వాడిని UP పోలీసులకి హ్యాండ్ ఓవర్ చేశారు... ఆ సమయంలో వీడు UP పోలీస్ హెడ్ కానిస్టేబుల్ కి ఒక కాంట్రాక్టు ఇచ్చాడు... కేవల్ శర్మ ని వొదిలేస్తే... 4 కోట్లు ఇచ్చేలా ఒప్పందం జరిగింది...

జైలర్: ఆల్రైట్... మీరు మా IT సెక్షన్ కి వెళ్ళండి... వాళ్ళు మీకు ఈ జైల్లో పనిచేసే వాళ్ళ ఫొటోస్ ని కంప్యూటర్ లో చూపిస్తారు...

జైలర్ ఒక కానిస్టేబుల్ ని పిలిచి... "వీళ్ళని IT సెక్షన్ కి తీసుకెళ్ళు" అని చెప్పాడు... వినీత్... నవీన్ ఇద్దరూ ఆ కానిస్టేబుల్ వెంట IT సెక్షన్ కి వెళ్లారు... తీహార్ జైల్లో IT సెక్షన్ చాలా పెద్దది... పూర్తిగా కంప్యూటరైజ్ చేయబడింది... జైలు లో పనిచేసే స్టాఫ్ డీటెయిల్స్... వాళ్ళ డైలీ డ్యూటీ డీటెయిల్స్... జైలు కి డైలీ వచ్చే విజిటర్స్ డీటైల్స్... ఫోటో... ఆధార్ కార్డు తో సహా రికార్డ్స్ వున్నాయి... "వినీత్... మీరు ఇక్కడ కంప్యూటర్ లో డీటెయిల్స్ చెక్ చెయ్యండి... నేను కేవల్ శర్మ ని వీళ్ళు హ్యాండ్ ఓవర్ చేసిన రోజు సీసీటీవీ ఫుటేజ్ ని అన్ని యాంగిల్స్ లో చెక్ చేస్తాను..." అని నవీన్ అన్నాడు... వినీత్ కంప్యూటర్ ఆపరేటర్ పక్కన కూర్చొని జైలు స్టాఫ్ మెంబెర్స్ ఫొటోస్ చెక్ చెయ్యసాగాడు... చాలా మంది వున్నారు... వాళ్లలో MALE స్టాఫ్ ఎక్కువ... 65% వుంటారు... వాళ్ళ అందరి ఫొటోస్ చెక్ చేస్తున్నాడు... నవీన్ సీసీటీవీ కంట్రోల్ రూమ్ లోకి వెళ్లి కేవల్ శర్మ ని హ్యాండోవర్ చేసిన రోజు వీడియో ఫుటేజ్ ని చాలా జాగ్రత్తగా చెక్ చెయ్యసాగాడు... UP పోలీస్ రికార్డ్స్ ప్రకారం ఆ రోజు సాయంత్రం 4 గంటల ప్రాంతంలో UP పోలీసులు కేవల్ శర్మ ని తీసుకుని బయలుదేరారు... నవీన్ సీసీటీవీ ఆపరేటర్ తో "మీ జైల్లో నార్మల్ గా ప్రిజనర్ ని ట్రాన్సిట్ వారెంట్ మీద ఎక్కడ హ్యాండ్ ఓవర్ చేస్తారు? ఆ ఏరియా లో సీసీటీవీ ఉందా?" అని అడిగాడు... సీసీటీవీ ఆపరేటర్ ఆ ఏరియా లో ని వీడియో ఫుటేజ్ ని నవీన్ చూపించసాగాడు... అందులో... ప్రిజన్ అడ్మినిస్ట్రేటివ్ ఆఫీస్ ముందు ఒక SUV ఆగి వుంది... ఆ SUV దగ్గర నలుగురు వ్యక్తులు నుంచొని వున్నారు... నవీన్ వాళ్ళని గుర్తుపట్టాడు... NOIDA నుంచి వచ్చిన గోకుల్ గుప్త టీం... దాదాపు మధ్యాన్నం 3:45 నిమిషాల సమయం లో ఒక వ్యక్తి గోకుల్ దగ్గరకు రావడం... ఒక మొబైల్ ఫోన్ ఇవ్వడం... గోకుల్ మాట్లాడడం... ఆ తరువాత ఆ వ్యక్తి ఆ ఫోన్ ని తీసుకొని వెళ్ళిపోవడం కనిపించింది... నవీన్ ఆ వ్యక్తి ఫోటో ని ప్రింట్ తీయించాడు... అది IB స్కెచ్ ఆర్టిస్ట్ గీసిన బొమ్మ తో ఇంచుమించు గా టాలీ అయ్యింది... "ఆ వ్యక్తి ఆ ఫోన్ తీసుకొని ఎటు వెళ్ళాడో ట్రాక్ చేయగలవా?" అని సీసీటీవీ ఆపరేటర్ ని అడిగాడు... సీసీటీవీ ఆపరేటర్ మౌనంగా తలూపి... రకరకాల కెమెరా ఫుటేజ్ ని చెక్ చేస్తూ... చివరికి... "వీడు మా జైలు కి జనరల్ సప్లైస్ ని తెచ్చే వాన్ డ్రైవర్... " అని చెప్పాడు... నవీన్ వెంటనే వినీత్ కి ఫోన్ చేసి జైలు స్టోర్స్ కి రమ్మని చెప్పాడు... ఇద్దరూ అక్కడ కలిశారు... నవీన్ తీహార్ జైలు స్టోర్స్ ఇంచార్జి కి ఫోటో ప్రింట్ అవుట్ చూపిస్తూ...

నవీన్: వీడెవడో నీకు తెలుసా?

స్టోర్స్ ఇంచార్జి(తడుముకోకుండా... దురుసుగా) : నాకు తెలీదు... రోజుకు వందల మంది వచ్చి పోతూంటారు...

నవీన్ కి అర్ధమయ్యింది... స్టోర్స్ ఇంచార్జి అబధం చెప్తున్నాడని...

నవీన్: నీకు ఈ వ్యక్తి ఎవరో తెలుసన్న సంగతి మాకు అర్ధమయ్యింది... వీడెవడో చెప్తే నీకు మంచిది...

స్టోర్స్ ఇంచార్జి : నాకు తేలేదని చెపుతూంటే వినరేమిటీ ?

ఆ సమయంలో స్టోర్స్ ఇంచార్జి రూమ్ లో టీవీ లో ఎదో సినిమా వస్తోంది... నవీన్ ఆ టీవీ రిమోట్ తీసుకొని న్యూస్ ఛానల్ పెట్టాడు... అందులో ఇంకా ఆ 17 లొకేషన్స్ లో జరుగుతున్న తతంగాన్ని టెలికాస్ట్ చేస్తున్నారు...

నవీన్ (చాలా కూల్ గా... స్టోర్స్ ఇంచార్జి తో): ఆ బాంబ్స్ కి... ఈ ఫోటో లో వున్నా వ్యక్తి కి సంభందం వుంది... ఈ వ్యక్తి గురించి మాకు డీటెయిల్స్ ఇస్తే చాలు... మేము వెళ్ళిపోతాము... లేదంటే... మీకు కూడా ఈ కేసుతో సంభంధం ఉన్నదని అరెస్ట్ చేసి తీసుకొని వెళ్తాము...

స్టోర్స్ ఇంచార్జి కి అప్పటికి కానీ పరిస్థితి అర్ధం కాలేదు...

స్టోర్స్ ఇంచార్జి(కొంచం వినయం గా) :మీరెవరండి?

నవీన్ (వినీత్ ని చూపిస్తూ): మేము ఇద్దరం DSP రాంక్ ఆఫీసర్స్... IB లో పని చేస్తాము... ఇప్పడు చెప్పండి... ఈ వ్యక్తి ఎవరు? మా దగ్గర టైం లేదు... ఈ వ్యక్తిని వెంటనే కస్టడీ లోకి తీసుకోవాలి...

స్టోర్స్ ఇంచార్జి : మా జైలు కి చాలా మంది సరుకులు సప్లై చేస్తూ వుంటారు... ఇక్కడికి దగ్గరలోనే మాయాపురి హోల్ సేల్ మార్కెట్ లో భాసిన్ ట్రేడర్స్ అనే షాప్ షాప్ వుంది... వాళ్ళు మాకు రైస్... ఆటా... సప్లై చేస్తూ వుంటారు... వీడు భాసిన్ ట్రేడర్స్ లో పనిచేసే డ్రైవర్... రెగ్యులర్ గా సరుకులు డెలివర్ చెయ్యడానికి వస్తూ ఉంటాడు... వాడి పేరు రాజ్ సింగ్...

నవీన్: సరుకులు డెలివర్ చేయడానికి వచ్చిన వాడు.. ఇక్కడ స్టోర్స్ దగ్గర ఉండకుండా జైలు కాంపౌండ్ మొత్తం తిరగడానికి పర్మిషన్ ఎవరు ఇచ్చారు?

స్టోర్స్ ఇంచార్జి : రాజ్ సింగ్ చాలా కాలం గా ఇక్కడికి సరుకు డెలివర్ చేస్తున్నాడు... ఇక్కడ పనిచేసే వాళ్ళు చాలా మంది తో వాడికి పరిచయాలు వున్నాయి... దాంతో వాడు ఈ జైలు కాంపౌండ్ లో ఎటు తిరిగినా పెద్ద గా పట్టించుకోము...

వినీత్: ఆ భాసిన్ ట్రేడర్స్ అడ్రస్... ఫోన్ నెంబర్ కావాలి...

స్టోర్స్ ఇంచార్జి వెంటనే ఆ డీటెయిల్స్ ఒక పేపర్ మీద వ్రాసి వినీత్ కి ఇచ్చాడు... వినీత్ అక్కడ నుండి కదలకుండా... ఆ స్టోర్స్ ఇంచార్జి ముందు... మాయా పురి పోలీస్ స్టేషన్ లోని ఇంటలిజెన్స్ డిపార్ట్మెంట్ కి ఫోన్ చేసి... తనను పరిచయం చేసుకొని "మీరు వెంటనే ఢిల్లీ పోలీస్ ని తీసుకొని మాయాపురి హోల్ సేల్ మార్కెట్ కి వెళ్లి అక్కడ భాసిన్ ట్రేడర్స్ లో పనిచేసే డ్రైవర్ రాజ్ సింగ్ ని అదుపులోకి తీసుకొని నాకు వెంటనే ఫోన్ చెయ్యండి... నేను మీ ఫోన్ కోసం ఎదురు చూస్తూ వుంటాను" అని చెప్పి తీహార్ జైలు స్టోర్స్ ఇంచార్జి ఇంచార్జి ముందున్న కుర్చీలో కూర్చుని "నాకు రాజ్ సింగ్ అరెస్ట్ అయ్యాడని ఫోన్ కాల్ వచ్చేదాకా... మీరు మీ సీట్ లోంచి కదల కూడదు... ఎవరికి ఫోన్ చెయ్యకూడదు... మీ మొబైల్ ఫోన్ ని టేబుల్ మీద నాకు కనిపించేలా పెట్టండి... ల్యాండ్ లైన్ రిసీవర్ ని తీసి పక్కన పెట్టండి... NO INCOMING OR OUTGOING ఫోన్ కాల్స్..." అని హెచ్చరించాడు... స్టోర్స్ ఇంచార్జి వెంటనే తన దగ్గర ఉన్న రెండు మొబైల్ ఫోన్స్ ని వినీత్ కి కనిపించేలా టేబుల్ మీద పెట్టి... తన టేబుల్ మీద ఉన్న రెండు ల్యాండ్ లైన్ ఫోన్స్ రిసీవర్ లు తీసి పక్కన పడేసాడు... దాదాపు ఒక గంట తర్వాత మాయాపురి పోలీస్ స్టేషన్ ఇంటెలిజెన్స్ డిపార్ట్మెంట్ నుంచి ఫోన్ కాల్ వచ్చింది... "రాజ్ సింగ్ గత 4 రోజులుగా పనికి రావడం లేదని... వాడి ఇంటి అడ్రస్ దొరికింది... మేము అక్కడికి వెళ్తున్నాము... వాడిని కస్టడి లోకి తీసుకోగానే మీకు ఫోన్ చేసి చెప్తాము..." అని అన్నాడు... వినీత్ కి అర్ధమయ్యింది... రాజ్ సింగ్ పరారీ అయ్యాడు... సరిగ్గా అదేసమయంలో స్టోర్స్ ఇంచార్జి ని జాగ్రతగా అబ్సర్వ్ చేస్తున్న నవీన్ కి ఎదో అనుమానం వచ్చింది... సడన్ గా స్టోర్స్ ఇంచార్జి మొహం లో ఎదో గాభరా... ఒక రకమైన భయం... నుదిటి మీద చెమట కనిపించాయి... స్టోర్స్ ఇంచార్జి పదే పదే తన డెస్క్ సొరుగులు వైపు చూస్తున్నాడు... నవీన్ ఊహించని విధంగా కుర్చీలోంచి లేచి స్టోర్స్ ఇంచార్జి టేబుల్ మీదకి ఎక్కి స్టోర్స్ ఇంచార్జి మీదకు దూకాడు... దాంతో స్టోర్స్ ఇంచార్జి కిందపడ్డాడు... అతని మీద నవీన్ పడ్డాడు... స్టోర్స్ ఇంచార్జి ని కింద నుంచి పైకి లేనియకుండా గట్టిగా పట్టుకొని వినీత్ తో "స్టోర్స్ ఇంచార్జి డెస్క్ సొరుగులు చెక్ చెయ్యండి" అని అన్నాడు... అప్పటికే నవీన్ చేసిన పనికి స్టన్ అయిన వినీత్ మారు మాట్లాడకుండా స్టోర్స్ ఇంచార్జి టేబుల్ సొరుగులు ఒక్కొక్కటిగా చెక్ చేసాడు... ఒక సొరుగులో ఊహించని విధంగా COLT - COBRA SPECIAL 0.38 COMPACT REVOLVER దొరికింది... వినీత్ ఆ రివాల్వర్ మీద హ్యాండ్ కర్చీఫ్ వేసి జాగ్రత్తగా బయటకు తీసి... తన చేతి ఫింగర్ ప్రింట్స్ ఆ రివాల్వర్ మీద పడకుండా చూసుకుంటూ దాని CHAMBER ఓపెన్ చేసాడు... అందులో ఆరు .38 బుల్లెట్స్ లోడ్ చేసి ఉన్నాయి... దాన్ని స్టోర్స్ ఇంచార్జి కి చూపిస్తూ "తీహార్ జైలు లో స్టోర్స్ ఇంచార్జి కి కూడా వెపన్ ఇస్తారా?" అని అడిగాడు... స్టోర్స్ ఇంచార్జి ముఖం పాలిపోయింది...

వినీత్ వెంటనే తీహార్ జైలు డ్యూటీ ఆఫీసర్ కి ఫోన్ చేసి సిట్యుయేషన్ వివరించాడు... వాళ్ళు వచ్చి స్టోర్స్ ఇంచార్జి ని... అతని దగ్గర దొరికిన రివాల్వర్ ని అదుపులోకి తీసుకున్నారు... నవీన్... వినీత్ లు ఆ స్టోర్స్ ఇంచార్జి ని ఇంటరాగేట్ చేస్తున్నారు... వినీత్ ఆ స్టోర్స్ ఇంచార్జి తో "నీ దగ్గర రాజ్ సింగ్ ఎమర్జెన్సీ కాంటాక్ట్ నెంబర్ ఉందా?" అని అడిగాడు... వాడు మౌనంగా వుండి పోయాడు... "నిన్ను మేము TADA ACT కింద అరెస్ట్ చేసి నీ పేరు ఈ రోజు దేశం లో పలు చోట్ల దొరికిన C4 ఎక్సప్లోజివ్ మెటీరియల్ కేసు లో ఒక టెర్రరిస్ట్ గా ఇరికించగలము... నిజం చెప్తే నీకే మంచిది" దాదాపు 10 నిమిషాల మౌనం తర్వాత... "నా దగ్గర రాజ్ సింగ్ ఎమర్జెన్సీ నెంబర్ ఉంది" అని ఒప్పుకున్నాడు... వినీత్ శరవేగంగా ఆలోచించాడు.... రవీంద్ర కి ఫోన్ చేసి "జై హింద్ సార్... మాకు ఒక లీడ్ దొరికింది... పేరు రాజ్ సింగ్... పరారీలో ఉన్నాడు... వాడి ఎమర్జెన్సీ కాంటాక్ట్ నెంబర్ మా దగ్గర వుంది... వాడికి... తీహార్ జైలు స్టోర్స్ ఇంచార్జి కి బాగా పరిచయం ఉంది... మేము స్టోర్స్ ఇంచార్జి తో ఆ రాజ్ సింగ్ కి ఫోన్ చేయిస్తే... మీరు ఆ కాల్ ని TRIANGULATE చేసి ఆ రాజ్ సింగ్ లొకేషన్ ని కనుక్కొని వాడిని సర్వైలెన్స్ లో పెట్టగలరా?" అని అడిగాడు... దానికి బదులుగా రవీంద్ర... "నాకు ఇద్దరి నంబర్స్ ని వాట్సాప్ చేసి... నా ఫోన్ కోసం ఎదురు చూడు" అని చెప్పాడు... వినీత్ వెంటనే స్టోర్స్ ఇంచార్జి మొబైల్ నెంబర్... రాజ్ సింగ్ ఎమర్జెన్సీ కాంటాక్ట్ నెంబర్ ని రవీంద్ర కి వాట్సాప్ చేసాడు...

రవీంద్ర వెంటనే ఆ రెండు నంబర్స్ ని సర్వైలెన్స్ లో పెట్టి... ఈ సంగతి OP CENTER కి ఫోన్ చేసి మాధవ్ కి వివరించాడు... OP CENTER వాళ్ళు కూడా రాజు సింగ్ నెంబర్ ని మానిటర్ చేయసాగారు... ఆ తర్వాత రవీంద్ర... వినీత్ కి ఫోన్ చేసి "GO AHEAD... ఆ రాజ్ సింగ్ కి ఫోన్ చెయ్యండి... మేము మానిటర్ చేస్తున్నాము" అని అన్నాడు... వినీత్ వెంటనే తీహార్ జైలు స్టోర్స్ ఇంచార్జి కి మొబైల్ ఫోన్ ఇచ్చి "రాజ్ సింగ్ కి ఫోన్ చేసి... 'నీ కోసం IB వాళ్ళు వెతుకుతున్నారు... జాగ్రత్త' అని చెప్పు" అని అన్నాడు... స్టోర్స్ ఇంచార్జి ఆ మొబైల్ ఫోన్ తీసుకొని రాజ్ సింగ్ ఎమర్జెన్సీ నెంబర్ కి ఫోన్ చేసాడు... రింగ్ వెళ్ళగానే రాజ్ సింగ్ ఫోన్ ఎత్తాడు...

రాజ్ సింగ్: హలో... చెప్పు భాయ్...

స్టోర్స్ ఇంచార్జి : ఎక్కడున్నావు?

రాజ్ సింగ్ : మెట్రో లో కన్నాట్ ప్లేస్ వెళ్తున్న...

స్టోర్స్ ఇంచార్జి : జాగ్రత్త... నీ కోసం IB మనుషులు వెతుకుతున్నారు...

అంతే... రాజ్ సింగ్ ఫోన్ ని కాల్ కట్ చేసి మొబైల్ ఫోన్ ని స్విచ్ ఆఫ్ చేసాడు... OP CENTER లో వాళ్ళు రాజ్ సింగ్ లొకేషన్ ని కనిపెట్టారు... మెట్రో ట్రైన్ లో ప్రయాణిస్తున్నాడు... ఆ ట్రైన్ ప్రస్తుతం షాదీపూర్ దగ్గర వుంది... మాధవ్ వెంటనే DMRC (DELHI METRO RAIL CORPORATION) కి ఫోన్ చేసి షాదీపూర్ దగ్గరున్న మెట్రో రైల్ లో బాంబు వున్నదని టెర్రర్ అలెర్ట్ ఇన్ఫర్మేషన్ వచ్చింది... దాన్ని ఎక్కడుందో అక్కడే ఆపెయ్యమని ఆర్డర్ ఇచ్చాడు... DMRC వాళ్ళు వెంటనే టెర్రర్ అలెర్ట్ కి రెస్పాండ్ అయ్యి... వెంటనే షాదీపూర్ దాటబోతున్న మెట్రో రైల్ పైలట్ కి ఫోన్ చేసి ట్రైన్ ని ఎక్కడుందో అక్కడే ఆపెయ్యమని ఆర్డర్ వేశారు... ఆ మెట్రో ట్రైన్ పైలట్ వెంటనే ట్రైన్ ని ఆపేసాడు... ఇప్పుడు ఆ ట్రైన్ ఎలివేటెడ్ బ్రిడ్జి మీద షాదీపూర్ - పటేల్ నగర్ మధ్యలో ఆగి వుంది... రవీంద్ర వెంటనే రాజ్ సింగ్ ఫోటో ని పటేల్ నగర్ పోలీస్ స్టేషన్ కి పంపించి వాళ్ళని పటేల్ నగర్ మెట్రో స్టేషన్ కి పంపించాడు... ఢిల్లీ పోలీసులు అధిక సంఖ్య లో పటేల్ నగర్ మెట్రో స్టేషన్ చేరుకొని రెండు ప్లాటుఫారం ల మీద పొజిషన్స్ తీసుకొని రెడీ గా ఉన్నారు... మాధవ్ DMRC కి ఫోన్ చేసి "మీరు ట్రైన్ ని చాలా నెమ్మదిగా పటేల్ నగర్ స్టేషన్ ప్లాటుఫారం మీదకి వచ్చేలా చెయ్యండి" అని అన్నాడు... DMRC వాళ్ళు మెట్రో రైల్ ని చాలా నెమ్మదిగా పటేల్ నగర్ ప్లాటుఫారం మీదకి తీసుకొని వచ్చారు... కానీ... ట్రైన్ డోర్స్ ఓపెన్ చెయ్యలేదు... ఢిల్లీ పోలీసులు రెండు టీమ్స్ గా విడిపోయి... ఒక టీం రైల్ ముందు భాగం లోని ఇంజిన్ పైలట్ దగ్గరికి వెళ్లారు... రెండో టీం ట్రైన్ లాస్ట్ కంపార్ట్మెంట్ దగ్గరికి చేరుకున్నది... అప్పుడు ట్రైన్ కి రెండే రెండు డోర్స్ ఓపెన్ అయ్యాయి... ముందు ఒకటి... లాస్ట్ లో ఒకటి... మధ్య కంపార్ట్మెంట్ డోర్స్ ఓపెన్ కాలేదు... ఢిల్లీ పోలీసులు రెండు వైపులనుంచి ఆ ట్రైన్ లోకి ప్రవేశించి... ఒక్కో పాసెంజర్ ని తమకు వాట్సాప్ లో వచ్చిన ఫోటో తో చాలా జాగ్రతగా పరిశీలిస్తూ చివరికి ఒక కంపార్ట్మెంట్ లో నుంచొని వున్న రాజ్ సింగ్ ని గుర్తుపట్టి కస్టడీ లోకి తీసుకొని ట్రైన్ లోంచి బయటకి దింపి పటేల్ నగర్ పోలీస్ స్టేషన్ కి తరలించారు...

ఇదంతా చూస్తున్న ఒక వ్యక్తి తన మొబైల్ ఫోన్ లో ఒక నెంబర్ కి ఫోన్ చేసి "రాజ్ సింగ్ అరెస్ట్ అయ్యాడు" అని చెప్పాడు... ఒక అయిదు నిమిషాల్లో ఆ వార్త "పెద్ద మనిషి" కి చేరింది...

OP CENTER లో సిట్యుయేషన్ చాల గంభీరంగా వుంది... తన ముందు కూర్చున్న గౌతమ్ తో...

మాధవ్: ARE YOU SURE?

గౌతమ్: YES I AM SURE... ల్యాబ్ నుంచి వచ్చిన ప్రిలిమనరీ రిపోర్ట్ ని చాలా సార్లు వివిధ యాంగిల్స్ లో చెక్ చేసాను... ఇంకో 5 రాండమ్ లాట్స్ ని కూడా చెక్ చెయ్యమని ల్యాబ్ కి ఇంస్ట్రుక్షన్స్ పంపాను... రేపో ఎల్లుండో ఆ రిపోర్ట్ కూడా వస్తుంది...

మాధవ్: దీని ఇంపాక్ట్ ఏమాత్రం ఉంటుంది...

గౌతమ్: మొన్న మనం ఆనంద విహార్ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ లో కాన్ఫిస్కేట్ చేసిన C4 మెటీరియల్ మొత్తం పేలిపోతే... దాదాపు 5 లక్షల మంది చనిపోయేవాళ్లు...

మాధవ్: ఆ మెటీరియల్ కి అంత పవర్ ఉంటుందని అనుకోలేదు...

గౌతమ్: నార్మల్ C4 మెటీరియల్ అంత పెద్ద లాట్ లో పేలితే అంత ఇంపాక్ట్ వుండేది కాదు... మనకి దొరికిన C4 మెటీరియల్ లో DEPLETED URANIUM లేదా D-38 మిక్స్ చెయ్యబడి వుంది... అది C4 మెటీరియల్ తో కలిపి పేలిస్తే చాలా ప్రమాదం... రేడియేషన్ ఎఫెక్ట్ చాలా ఉంటుంది...

మాధవ్: ఈ DEPLTED URANIUM దొరకడం అంత ఈజీ కాదు... వీళ్ళకి ఎలా దొరికింది?

గౌతమ్: గుర్తుందా... మనం ఆనంద విహార్ లో జనాలని విచారించినప్పుడు హౌస్ నెంబర్ 87 లో మనోజ్ గార్గ్ చెప్పింది... 'ఛటర్జీ BOMBAY AUTOMIC RESEARCH CENTER లో పనిచేసేవాడు' నా అనుమానం నిజమైతే... ఈ ఛటర్జీ అనే వ్యక్తి ఈ DLEPLETED URANIUM ని సంపాదించి ఉంటాడు...

మాధవ్: వాడు ఇప్పుడు అండర్ గ్రౌండ్ కి వెళ్ళాడు... ఎలా పట్టుకోవాలి?

గౌతమ్: మనం మనోజ్ గార్గ్ ని తీసుకొచ్చి అడిగితే ఏదైనా తెలిసే ఛాన్స్ వ్ ఉంటుంది...

మాధవ్ వెంటనే ఢిల్లీ పోలీస్ లో ఒక ఆఫీసర్ కి ఫోన్ చేసి మనోజ్ గార్గ్ ని పిక్ అప్ చెయ్యమని ఆర్డర్ వేసాడు...

PART - 29 - THE WATER BOARDING

ఉదయం 7 గంటల సమయం... న్యూ ఢిల్లీలోని నిజాముద్దీన్ వెస్ట్ ఏరియా లో ఒక బెంజ్ కార్ చాలా స్మూత్ గా కదులుతోంది... ఆ కార్ వెనుక సీట్ లో సుప్రీంకోర్టు లాయర్ పంకజ్ సేథీ చాలా సీరియస్ ఎదో ఆలోచిస్తున్నాడు... 'తల... తోక లేని ఈ కేసు ని ఎలా సాల్వ్ చేయాలి? ఇప్పటిదాకా ఏ కేసు ఓడిపోలేదు... ఇప్పుడు ఫెయిల్ అయితే REPUTATION దెబ్బతింటుంది... ఇన్నాళ్లు సుప్రీం కోర్ట్ బార్ కౌన్సిల్ లో తాను అండర్ వరల్డ్ క్రిమినల్స్ కి LEGAL COUNSEL అని గుసగుసలాడుకునే వారు ఇప్పుడు ఓపెన్ గానే కామెంట్స్ చేస్తారు... చాలా TRICKY SITUATION... ఎలా బయట పడాలి? ఎట్టి పరిస్థితిలో ఓడిపోకూడదు... "పెద్ద మనిషి" దగ్గర పరువు పోతుంది' అని ఆలోచిస్తున్నాడు... కార్ నడుపుతున్న పంకజ్ సేథీ డ్రైవర్ గగన్ కి అర్ధమయ్యింది... తన యజమాని ఏదో పెద్ద సమస్య గురించి ఆలోచిస్తున్నాడని... సాధారణంగా కార్ డ్రైవర్ కి యజమాని MOOD SWINGS బాగా తెలుస్తాయి... యజమాని హ్యాపీ ఉన్నప్పడు ఎలావుంటాడు... దుఃఖం లో ఉన్నప్పుడు ఎలా ఉంటాడు... ఏదైనా సమస్య తో సతమతం అవుతున్నప్పడు ఎలా వుంటున్నాడో బాగా తెలుస్తుంది... గగన్ ఒకప్పుడు క్రిమినల్... చాలా హత్య... కిడ్నాప్ లాంటి పెద్ద పెద్ద నేరాల్లో నిందితుడు... అయితే... ఏ ఒక్క కేసులో శిక్ష పడకుండా చాలా కాలం తప్పించుకున్నాడు... ఒక కేసులో తోటి ముద్దాయి APPROVER గా మారిపోవడంతో గగన్ కి 14 ఏళ్ల కఠిన కారాగార శిక్ష పడింది... చాలా కస్టపడి పన్నెండు సంవత్సరాలు జైలు శిక్ష అనుభవించిన తరువాత అదృష్టవశాత్తు సత్ప్రవర్తన మీద జైలు నుంచి విడుదల అయ్యాడు... అయితే... జైలు నుంచి బయటకు వచ్చాక జీవనోపాధికి చాలా కష్టపడ్డాడు... ఒక హత్య నేరం మీద జైలు కి వెళ్లి వచ్చిన వాడికి ఎవరూ వుద్యోగం ఇవ్వలేదు... చివరికి పంకజ్ సేథీ దగ్గరికి వెళ్లి ఏదైనా ఉద్యోగానికి రికమెండ్ చేయమని ప్రాధేయపడ్డాడు... పంకజ్ సేథీ జాలి తలచి గగన్ ని తన కార్ డ్రైవర్ గా పెట్టుకున్నాడు... గగన్ ఈరోజు కి కూడా క్రిమినల్స్ తో టచ్ లో ఉంటాడు... పంకజ్ సేథీ కి ఏదైనా కేసులో అండర్ వరల్డ్ తో హెల్ప్ కావాలంటే గగన్ వెంటనే హెల్ప్ చేస్తాడు... అదే అండర్ వరల్డ్ వాళ్ళకి ఏదైనా లీగల్ హెల్ప్ కావాలంటే పంకజ్ సేథీ వెనుక ముందు ఆలోచించకుండా చేసేస్తాడు... గగన్ కి అండర్ వరల్డ్ నుంచి... పంకజ్ సేథీ దగ్గర నుంచి డబ్బులు వస్తున్నాయి... ఆ రోజు కూడా పంకజ్ సేథీ ఎదో సీరియస్ ఆలోచిస్తుండడం గమనించి "సాబ్... ఏదైనా ప్రాబ్లెమ్ వచ్చిందా? నేను ఏదైనా చెయ్యాలంటే చెప్పండి... చేస్తాను" అని అన్నాడు... దానికి బదులుగా పంకజ్ సేథీ తల అడ్డంగా ఊపాడు... "ఇది నీ వల్ల య్యే పని కాదు... వేరే మార్గం ఆలోచించాలి" అని అన్నాడు... సరిగ్గా అదే సమయంలో వాళ్ళు పురోహిత్ కేసు ని హేండిల్ చేస్తున్న పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ ఇల్లు చేరుకున్నారు... పంకజ్ సేథీ కార్ దిగి హడావిడిగా ఆ ఇంట్లోకి వెళ్ళాడు...

పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ : గుడ్ మార్నింగ్ మిస్టర్ పంకజ్ సేథీ... ఏమిటీ ఇంత ప్రొద్దున్నే మా ఇంటికి వచ్చారు?

పంకజ్ సేథీ : మీతో ఒక డెలికేట్ మ్యాటర్ ను డిస్కస్ చేయాలి... వెరీ కాన్ఫిడెన్షియల్... మీరు హేండిల్ చేస్తున్న పురోహిత్ కేసు ని డిఫెండ్ చెయ్యమని నాకు కొంతమంది రిక్వెస్ట్ చేస్తున్నారు... నాకు ఇది జస్ట్... Pro Bono మాత్రమే... ఈ కేసులో నాకు ఎటువంటి ఫీ దొరకదు... ఈ కేసు డీటెయిల్స్ తెలుసుకుందాం అని మీ దగ్గరికి వచ్చాను...

పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ : VERY PECULIAR CASE... పోలీసులకు పట్టుబడ్డ ఈ పురోహిత్ అనబడే ముద్దాయి అసలు పేరు ఏమిటో ఎవరికీ తెలియదు... ముద్దాయి నోరు విప్పడం లేదు... పోలీసులకి పట్టుపడ్డ సమయం లో ఈ ముద్దాయి దగ్గర ఒక ఆధార్ కార్డు దొరికింది... ఎవరో ఓంప్రకాష్ గుప్త పేరు మీద వుంది... అయితే ఆ వ్యక్తి మరణించి ఇప్పటికే ఆరు నెలల పైన అవుతోంది... ఈ ముద్దాయి రిమాండ్ ఇవ్వాళ్టితో ముగుస్తుంది... ఈ రోజు కోర్ట్ లో హియరింగ్ వుంది...

పంకజ్ సేథీ : ఈ కేసు FIR కాపీ మీ దగ్గర వుందా?

పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్(FIR కాపీ ఇస్తూ) : ఇందులో పెద్దగా డీటెయిల్స్ ఏమి లేవు...

పంకజ్ సేథీ (ఆ FIR కాపీ ని చాలా జాగ్రత్తగా చదివి): ఈ FIR కోర్ట్ లో వీగిపోతుంది... ఇందులో ముద్దాయి పేరు కూడా లేదు... పైగా ఈ పురోహిత్ అనే వాడి బయో మెట్రిక్... ఐరిస్ స్కాన్... నేషనల్ క్రిమినల్ డేటా బేస్ లో ఎక్కడా మ్యాచ్ అవ్వడం లేదు... మీరు ఈ కేసు ని ఎలా వాదిస్తారు? మీరు ఇప్పుడు అన్నారు... ఈ పురోహిత్ నోరు తెరిచి పోలీసులకి సహకరించడం లేదని...

పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ : ఇవాళ కోర్టులో రిమాండ్ పొడిగించమని రిక్వెస్ట్ చేయబోతున్నాము... ఆ రిమాండ్ టైం అయ్యే లోపల పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ ఈ ముద్దయి డీటెయిల్స్ కనుక్కుంటారు...

పంకజ్ సేథీ: పోలీసులకి కోర్ట్ ఆల్రెడీ 15 రోజుల టైం ఇచ్చింది... వాళ్ళు కనీసం ముద్దాయి పేరు కూడా కనుక్కోలేదు... ఇంకా రిమాండ్ టైం పెంచినంత మాత్రాన ఒరిగేది ఏమీ లేదు... నేను ఈ పురోహిత్ అనే వాడిని వెంటనే వదిలెయ్యమని కోర్ట్ ని రిక్వెస్ట్ చెయ్యడానికి నిర్ణయించుకున్నాను...

పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ : అదెలా కుదురుతుంది? వాడి దగ్గర బాంబు డిటొనేటర్స్ దొరికాయి...

పంకజ్ సేథీ : ఆ బాంబు డిటొనేటర్స్ పురోహిత్ కి చెందినవని మీరు ఎలా చెప్పగలరు? అవి కేవల్ శర్మ అనే వాడి సూట్ కేసు లో వున్నాయి... మీకు ఆ సూట్ కేసు మీద... లేదా ఆ బాంబు డిటొనేటర్స్ మీద పురోహిత్ అనే ఈ ముద్దాయి వేలిముద్రలు దొరికాయా? ఆ కేవల్ శర్మ కి... ఈ పురోహిత్ కి ఎటువంటి సంబంధం లేదని వాళ్లిద్దరూ జస్ట్ CO PASSENGERS మాత్రమే... పోలీసులు పొరపాటున అరెస్ట్ చేశారు అని చెప్తాను...

పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ : సూట్ కేసు మీద ఈ పురోహిత్ వేలిముద్రలు లేనంత మాత్రాన కోర్ట్ అతడిని నిర్దోషి అని ఎలా వదిలేస్తుంది... పురోహిత్ నోరు తెరిచి తనకు... ఈ కేసు కి ఎటువంటి సంబంధం లేదని ఎందుకు చెప్పడం లేదు?

పంకజ్ సేథీ :HE IS IN A SHOCK... పోలీసులు అతడిని బాగా బెదిరించారు... అందుకే పురోహిత్ నోరు విప్పడానికి భయపడుతున్నాడు...

పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ : ఈ వ్యక్తి దగ్గర ఫేక్ ID దొరికింది... అది కూడా క్రైమ్ కదా...

పంకజ్ సేథీ : నిజమే... కానీ... ఫేక్ ID కార్డు దొరికినంత మాత్రానికి పురోహిత్ ని TADA ACT కింద అరెస్ట్ చెయ్యాల్సిన పని లేదు కదా... ఈ కేసు బలంగా లేదు... కోర్ట్ లో మీ ఆర్గుమెంట్ కూడా బలంగా ఉండదు... ఈ పురోహిత్ అనే వాడిని ఇవాళ కోర్ట్ వొదిలి పెట్టేస్తుంది...

పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ ఏమి మాట్లాడలేదు... ఎదో అనుమానం వచ్చింది... పంకజ్ సేథీ వైపు అదోలా చూసాడు... పంకజ్ సేథీ కి అర్ధమయ్యింది... తాను వచ్చిన పని అయ్యింది... ఏమి మాట్లాడకుండా అక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోయాడు...

పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ వెంటనే ఢిల్లీ పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ లో ఈ కేసు హేండిల్ చేస్తున్న ఆఫీసర్ కి ఫోన్ చేసి పంకజ్ సేథీ వచ్చి ఏమి డిస్కస్ చేసాడో పూసగుచ్చినట్టు చెప్పాడు... అది విన్న పోలీస్ ఆఫీసర్ కి ఏమి చెయ్యాలో అర్ధం కాలేదు... ఎందుకైనా మంచిదని వెంటనే తన పై ఆఫీసర్ కి రిపోర్ట్ చేసాడు... ఆయన అంతా విని... "మీరు కోర్టులో రిమాండ్ ఎక్స్టెన్షన్ కోసం ట్రై చెయ్యండి" అని అన్నాడు... ఆ విషయం తెలిసిన పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ ఒక పది నిమిషాలు దీర్ఘంగా ఆలోచించి ఒక నిర్ణయానికి వచ్చి... పంకజ్ సేథీ కి ఫోన్ చేసాడు... పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్... పంకజ్ సేథీ... ఇద్దరూ కలిసి దాదాపు 20 నిమిషాల పాటు ఈ కేసు గురించి చాలా డీప్ గా మాట్లాడుకున్నారు... చివరికి ఇద్దరూ ఒక ఒప్పందానికి వచ్చారు... ఫోన్ కాల్ అయ్యాక... పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ మనసులో 'ఇదేదో సింపుల్ కేసు అనుకున్నాను... ఈ కేసులో చాలా పెద్ద పెద్ద వాళ్ళు ఇంవోల్వ్ అయినట్లున్నారు... పంకజ్ సేథీ లాంటి సుప్రీం కోర్ట్ లాయర్... ఒక హై కోర్ట్ కేసు ని టేక్ అప్ చేసినప్పుడే అర్ధం చేసుకొని ఉండాల్సింది... ఏదైతేనేమి... ఈ కేసులో నాకు డబ్బులు బానే వస్తుంది' అని అనుకున్నాడు...

రవీంద్ర తన ముందు కూర్చున్న వినీత్. సిన్హా.. నవీన్ బాత్రా లతో

రవీంద్ర: మీరు నిన్న చాలా చాకచక్యంగా రాజ్ సింగ్ ని పట్టుకున్నారు... కంగ్రాట్యులేషన్స్... ఇప్పుడు వాడిని ఇంటరాగేట్ చేసే పని నవీన్ కి అప్పగిస్తున్నాను... మీరు ఈ రాజ్ సింగ్ జీవిత చరిత్ర మొత్తం తెలుసుకోండి... ముఖ్యం గా తీహార్ జైల్లో వాడి ఫోన్ ద్వారా గోకుల్ గుప్త ఎవరితో మాట్లాడి డీల్ కుదుర్చుకున్నాడో తెలుసుకోండి... మీ దగ్గర టైం లేదు... మీ ఇష్టం... అవసరమైతే రాజ్ సింగ్ ని చిత్రహింసలు పెట్టి వాడు మాట్లాడేలా చూడండి... వినీత్... నీకు వేరే పని ఇస్తాను... నీకు మనోజ్ గార్గ్ గుర్తున్నాడా?

వినీత్ సిన్హా : ఎస్ సర్... ఆనంద విహార్ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ లో హౌస్ నెంబర్ 87 రెసిడెంట్...

రవీంద్ర: ఎస్... మనవాళ్ళు వాడిని తీసుకొచ్చారు... ఆ రోజు వాడు తనకు కేవల్ శర్మ... పురోహిత్... ఛటర్జీ బాగా తెలుసు అని చెప్పాడు... ఈ ముగ్గురి గురించి వాడికి ఏమి తెలుసో మీరు కనుక్కోండి... వాడిని మీరు ఎలా హేండిల్ చెయ్యాలో నేను మీకు చెప్పాల్సిన పని లేదు... ఇది మన దేశం లో సీరియల్ బ్లాస్ట్ కు సంబంధించిన వ్యవహారం... ఎటువంటి పొరపాటు జరగకుండా చూసుకోండి... మనం వీలైనంత త్వరగా ఆ ఛటర్జీ అనే వాడిని పట్టుకోవాలి... మీరు ఆ యాంగిల్ లో ఇన్వెస్టిగేట్ చెయ్యండి...

వినీత్ సిన్హా... నవీన్ బాత్రా ఇద్దరూ ఆ రూమ్ లోంచి బయటకు వచ్చి ఒక అయిదు నిమిషాల సేపు సీరియస్ రాజ్ సింగ్ ని ఎలా ఇంటరాగేట్ చెయ్యాలో డిస్కస్ చేసుకున్నారు... ఆ తర్వాత నవీన్ నేరుగా రాజ్ సింగ్ ని భద్రపరచిన రూమ్ లోకి వెళ్ళాడు... అక్కడ రాజ్ సింగ్ ని తాళ్లతో ఒక కుర్చీ కి గట్టిగా కట్టి నోటికి ప్లాస్టర్ వేశారు... రాజ్ సింగ్ కు కాపలాగా నలుగురు IB కానిస్టేబుల్స్ ఆ రూమ్ లో రైఫిల్స్ పట్టుకొని వున్నారు... ఇంతలో వినీత్ సిన్హా తనతో పాటు మనోజ్ గార్గ్ ని ఆ రూమ్ లోకి తీసుకొని వచ్చి ఇంకో కుర్చీలో కూర్చోబెట్టి కాళ్లు... చేతులు ప్లాస్టిక్ రోప్ తో గట్టిగా కట్టేసి అతని నోటికి ప్లాస్టర్ వేసి మనోజ్ గార్గ్ చెవులకు BOSE NOISE CANCELLING హెడ్ ఫోన్స్ పెట్టి తన మొబైల్ ఫోన్ కి SYNC చేసి... అందులో YOUTUBE APP ఓపెన్ చేసి అందులో BOLLYWOOD హిట్ సాంగ్స్ ని హై వాల్యూం లో పెట్టాడు... దాంతో మనోజ్ గార్గ్ కి ఆ పాటలు తప్ప వేరే ఇతర సౌండ్ వినబడడం లేదు... ఆ గదిలో జరుగుతున్నది మాత్రం కనిపిస్తోంది... ఇదంతా గమనిస్తున్న నవీన్ బాత్రా తన స్టాఫ్ కి ఎదో చెప్పాడు... అది మనోజ్ గార్గ్ కి వినబడలేదు... ఇద్దరు IB కానిస్టేబుల్స్ వచ్చారు.. ఒకడు రాజ్ సింగ్ కుర్చీ ని వెనక్కి వంచి గట్టిగా పట్టుకున్నాడు... రెండో కానిస్టేబుల్ రాజ్ సింగ్ నోటికి వేసిన ప్లాస్టర్ తీసేసి... అతని మొహం మీద ఒక తడి టవల్ వేసి... పక్కనే వున్న బకెట్ లోంచి నీళ్లు తీసి రాజ్ సింగ్ మొహం మీద ధారాపాతంగా పోయసాగాడు... దాదాపు ఒక మూడు నిమిషాలు ఆగకుండా నీళ్లు పోసి... ఒక్క ఉదుటున రాజ్ సింగ్ మొహం మీద ఉన్న తడి టవల్ ని లాగేసాడు... అప్పటికే ఊపిరాడక రాజ్ సింగ్ గిలగిలా కొట్టుకుంటున్నాడు... ఆ కానిస్టేబుల్ ఒక రెండు నిమిషాల ఉపశమనం తరువాత ఇంకోసారి తడి టవల్ ని రాజ్ సింగ్ మొహం మీద వెయ్యబోతే రాజ్ సింగ్ విపరీతంగా గింజుకున్నాడు... అయినా సరే ఆ కానిస్టేబుల్ వదలకుండా ఆ తడి టవల్ ని రాజ్ సింగ్ మొహం మీద వేసి ఇంకోసారి బకెట్ లోంచి నీళ్లు ధారాపాతంగా పోయసాగాడు... ఈసారి రాజ్ సింగ్ విపరీతం గింజుకున్నాడు... కుర్చీ పక్కకు ఒరిగిపోయింది... ఇద్దరు కానిస్టేబుల్స్ ఆ కుర్చీని సరిగ్గా చేశారు... రాజ్ సింగ్ ఇంకా గింజుకుంటున్నాడు... దాంతో అనుమానం వచ్చిన కానిస్టేబుల్ రాజ్ సింగ్ మొహం మీద టవల్ లాగేసాడు... రాజ్ సింగ్ ముఖమంతా ఎర్రగా మారిపోయింది... ఊపిరి తీసుకోవడం లేదు... తలకాయ వేళ్ళాడే పొయింది... నవీన్ బాత్రా కి భయమేసింది... వెంటనే రాజ్ సింగ్ కట్లు విప్పి రాజ్ సింగ్ ని నేలమీద ఎల్లికల పడుకోపెట్టి పొట్ట మీద చేతులు గట్టిగా నొక్కారు... రాజ్ సింగ్ చాలా నీళ్లు తాగేశాడు... స్పృహలో లేడు... దాదాపు 10 నిమిషాల CPR తర్వాత రాజ్ సింగ్ కి మెలుకువ వచ్చింది... నార్మల్ గా శ్వాస తీసుకోసాగాడు... రాజ్ సింగ్ ని కుర్చీలో కూర్చోపెట్టి టీ ఇచ్చారు... ఇదంతా అదే రూంలో వేరే కుర్చీలో కూర్చున్న మనోజ్ గార్గ్ కి ఇదంతా ఒక హారర్ సినిమా చూసినట్లు అనిపించింది... నవీన్ బాత్రా ఒక కానిస్టేబుల్ కి ఎదో చెప్పాడు... మనోజ్ గార్గ్ కి అది వినపడలేదు... ఆ కానిస్టేబుల్ మనోజ్ గార్గ్ తలకు పెట్టిన హెడ్ ఫోన్స్ ని తీసేసి... అతని కి కట్టిన కట్లు విప్పి పక్క రూం లోకి తీసుకెళ్లి కుర్చీలో కూర్చోపెట్టి మళ్ళీ తాళ్లతో గట్టిగా కట్టేశారు...

వినీత్ సిన్హా : చూసావుగా... పక్క రూమ్ లో వాడు మేము పెట్టిన టార్చెర్ కి దాదాపు చనిపోయాడు... మాకు నీ దగ్గరనుంచి ఇన్ఫర్మేషన్ కావాలి... మేము అడిగే ప్రశ్నలకు సరైన సమాధానం చెప్తే మిమ్మల్ని వదిలేస్తాము లేకుంటే నిన్ను కూడా పక్క రూం లోకి తీసుకెళ్లి WATER BOARDING చేస్తాము...

మనోజ్ గార్గ్ (చాలా పొగరు తో): మీకు నేనెవరో తెలియదు... నాకు చాలా మంది పెద్ద పెద్ద వాళ్ళతో ఫ్రెండ్షిప్ ఉంది... ఒక్క ఫోన్ కాల్ చేస్తే చాలు మీ ఉద్యోగాలు ఊడిపోతాయి... మీరందరూ జైలు కి వెళ్తారు...

వినీత్ సిన్హా కామ్ గా లేచి ఆ రూమ్ లోంచి బయటకు వెళ్లి... మనోజ్ గార్గ్ దగ్గరనుంచి తాము కస్టడీలోకి తీసుకున్న సమయంలో సరెండర్ చేసుకున్న మొబైల్ ఫోన్ ని తీసుకొని మనోజ్ గార్గ్ దగ్గరికి వెళ్లి... ఆ iPHONE ని మనోజ్ మొహం ముందు పెట్టాడు... మనోజ్ గార్గ్ ఫేస్ ID కి ఆ ఫోన్ ఓపెన్ అయ్యింది... వినీత్ సిన్హా తాపీగా మనోజ్ గార్గ్ ముందు కూర్చుని ఆ iPHONE లో CONTACTS APP ఓపెన్ చేసి...

వినీత్ సిన్హా (మనోజ్ గార్గ్ తో): ఇప్పుడు చెప్పు... ఎవరికి ఫోన్ చేయమంటారు? ఆ వ్యక్తి పేరు చెప్పు నేను స్వయంగా కాల్ చేసి మాట్లాడతాను...

మనోజ్ గార్గ్ నోట మాట రాలేదు... వినీత్ సిన్హా రెట్టించి అడిగాడు... "చెప్పండి... ఇప్పుడు ఎవరికి ఫోన్ చేయమంటారు... ఢిల్లీ చీఫ్ మినిస్టర్... హోమ్ మినిస్టర్... లేదా ప్రైమ్ మినిస్టర్... సెంట్రల్ హోమ్ మినిస్టర్... లేదా సుప్రీంకోర్టు చీఫ్ జస్టిస్... ఎవరికీ చేయాలో చెప్పండి... వాళ్ళందరి ఫోన్ నంబర్స్ నా దగ్గర ఉన్నాయి... ప్రస్తుతం మన దేశంలో ప్రతి వాడికి ఇదో ఫ్యాషన్ గా తయారయ్యింది... చేసేవన్నీ వెధవ పనులు... పైగా 'నేనెవరో తెలుసా... నా వెనకాల ఎవరున్నారో తెలుసా?' అని బెదిరించడం... ఎవరున్నారు మీ వెనకాల? పెద్ద పొలిటిషన్? మాఫియా హెడ్? లేదా ఇండియా లో క్రైమ్ చేసి కరాచీ... దుబాయ్... షార్జా వెళ్లి కూర్చున్న పెద్ద మనుషులు? ఎవరు? వాళ్ళ పేర్లు చెప్పండి... వాళ్లకి ఫోన్ చేసి ఇక్కడికి రమ్మంటాను... మీకు మీ ఆనంద విహార్ సొసైటీ లో ఏమి జరిగిందో తెలుసా? దేశం లో ఈ క్షణాన దేశం లో ఏమి జరుగుతోందో తెలుసా? ఇవ్వాళా టీవీ చూసారా? దేశం లో 17 చోట్ల పెద్ద ఎత్తున పేలుడు పదార్థాలు పట్టుబడ్డాయి... వాటి వెనకాల మీ ఫ్రెండ్స్... కేవల్ శర్మ... పురోహిత్... ఛటర్జీ... సుమిత్ భాటియా... ఇంకా చాలా మంది ఉన్నారు... మీకు వాళ్ళు బాగా తెలుసు కాబట్టి మీ పేరు ని ఈ లిస్ట్ లో చేర్చడం పెద్ద కష్టం కాదు... ఇప్పుడు చెప్పండి ఎవరికి ఫోన్ చేయమంటారు?"

మనోజ్ గార్గ్ చాలా సేపు కామ్ గా కూర్చున్నాడు...

వినీత్ సిన్హా (అసహనంగా): మిస్టర్ మనోజ్ గార్గ్... మీరు మాట్లాడాలి... లేకపోతే మిమ్మల్ని కూడా పక్క రూం లోకి తీసుకెళ్ళమంటారా? మీరు ఆ టార్చర్ తట్టుకోలేరు... ఇందాక మీరు చూసారుగా... ఆ రూమ్ లో మీ కళ్ళముందే ఒకడు చచ్చి బ్రతికాడు... ఒకవేళ మిమ్మల్ని టార్చర్ చేసినప్పుడు చనిపోతే... మీ శవాన్ని ఎవరికీ దొర్లకుండా చేస్తాము... మిమ్మల్ని తీసుకుని వచ్చిన సంగతి ఎవరికీ తెలీదు... మీ వాళ్ళు రెండు రోజులు మీ కోసం ఎదురుచూసి పోలీసు స్టేషన్ లో కంప్లైంట్ చేస్తారు... పోలీసులు ఎంత వెతికినా నీ శవం దొరకదు... మేము చాలా జాగ్రత్త తీసుకుంటాము... పోలీసులు నీకోసం కొన్నాళ్ళు వెతుకుతారు.. మీరు దొరకరు... వాళ్ళు మీ పేరు ని MISSING - NOT FOUND లిస్ట్ లో చేరుస్తారు... మీ కుటుంబీకుల ఆశ చావక కొన్నాళ్ళు మీ కోసం చాలా సీరియస్ వెతికి చివరికి వాళ్ళు కూడా ఆశలు వొదులుకుంటారు... మీ ఇష్టం...

మనోజ్ గార్గ్ (నెమ్మదిగా... కొంచం నీరసంగా): నానుంచి మీకు ఏ ఇన్ఫర్మేషన్ కావాలి?

వినీత్ సిన్హా : గుడ్... ముందు మీ గురించి చెప్పండి...

మనోజ్ గార్గ్ : నేను NATIONAL STOCK EXCHANGE లో బ్రోకర్ ని... నా దగ్గర చాలామంది పోర్టుఫోలియో ఉన్నాయి... నేను వాళ్లకు ఒక ఫండ్ మేనేజర్ గా పని చేస్తాను... నాకు ఢిల్లీ... ముంబై లో ఆఫీసులు ఉన్నాయి...

వినీత్ సిన్హా : మీకు కేవల్ శర్మ... పురోహిత్... ఛటర్జీ... సుమిత్ భాటియా ఎలా తెలుసు? ఎన్నాళ్ళుగా తెలుసు?

మనోజ్ గార్గ్: సుమిత్ భాటియా మా రెసిడెంట్స్ వెల్ఫేర్ అసోసియేషన్ ప్రెసిడెంట్... ఆనంద విహార్ లో ఇల్లు కొన్నప్పుడు నుంచి సుమిత్ భాయ్ తెలుసు... కేవల్ శర్మ గత 4 ఏళ్లుగా తెలుసు... కేవల్ శర్మ కి నా గురించి తెలిసి... తన డబ్బుల తో ఒక పోర్టుఫోలియో రన్ చేయమని అడిగాడు... కేవల్ శర్మ నాకు ముందు కస్టమర్ గా పరిచయం అయ్యి... ఫ్రెండ్షిప్ గా మారింది... పురోహిత్... ఛటర్జీ... వీళ్లిద్దరూ నాకు కేవల్ ద్వారా పరిచయం... మొదట్లో కేవల్ ఇంట్లో డ్రింకింగ్ సెషన్ నడిచేది... ఆ తర్వాత ఛటర్జీ ఇంట్లో... లేదా మా ఇంట్లో పెట్టుకునేవాళ్ళం...

వినీత్ సిన్హా : మీరు అందరూ కలిసినప్పుడు నార్మల్ గా ఏమి మాట్లాడుకునేవారు?

మనోజ్ గార్గ్ : ఒకటి కాదు... రకరకాల టాపిక్స్... పురోహిత్ కి చాలా నాలెడ్జి వుంది... వరల్డ్ ఎకనామిక్స్... స్టాక్ మర్కెట్స్... ఎప్పుడు ఏ స్టాక్ పైకి వెళ్తుంది... ఎప్పుడు కిందికి వస్తుంది... ఏ కంపెనీ షేర్స్ ఎప్పుడు కొనాలి... ఎప్పుడు అమ్మాలి... చెప్పేవాడు... పురోహిత్ ఇచ్చే ఇన్ఫర్మేషన్ 100% కరెక్ట్... నేనెప్పుడూ నష్టపోలేదు... పైగా నేను కేవల్ పోర్ట్ఫోలియో మాత్రమే కాదు... కొంతమంది పెద్ద క్లైంట్స్ పోర్టుఫోలియో లు కూడా చాలా సక్సెస్ ఫుల్ గా నడిపాను...

వినీత్ సిన్హా ఏమాత్రం సంపాదించావు...

మనోజ్ గార్గ్ : నా బిజినెస్ అంతా కమిషన్ మీద నడుస్తుంది... గత మూడేళ్లలో నేను ₹200 కోట్లు పైగా కమిషన్ సంపాదించాను... కేవల్ దాదాపు ₹15,000 కోట్లు పైగా సంపాదించాడు...

వినీత్ సిన్హా (ఆశ్చర్యంగా): ఎంత?

మనోజ్ గార్గ్ : ₹15,000 కోట్లు పైగా... అయితే అది ఒక్క కేవల్ శర్మ మాత్రం కాదు... కేవల్ తో పాటు అతని ఫ్రెండ్స్ కూడా ఉన్నారు... అందరూ కలిసి ₹15,000 పైగా సంపాదించారు...

వినీత్ సిన్హా: నాకు కేవల్ శర్మ ఫ్రెండ్స్ డీటెయిల్స్ కావాలి... ఎవరెవరు... ఎప్పుడెప్పుడు... ఎంత పెట్టుబడి పెట్టారు... ఎంత సంపాదించారు... ఇప్పుడు మీ దగ్గర వాళ్ళ డబ్బు ఎంత ఉంది... పూర్తి డీటెయిల్స్ కావాలి... వాళ్ళు స్టాక్ మార్కెట్ గురించి కాకుండా ఇంకా వేరే ఏమి మాట్లాడుకునేవారు...

మనోజ్ గార్గ్ : చాలా టాపిక్స్... పాలిటిక్స్... ఫిజిక్స్... కెమిస్ట్రీ... ఇంజనీరింగ్... ప్రపంచంలో ఎక్కడ బాంబు బ్లాస్ట్ జరిగిన దాని గురించి వాళ్ళు చాలా డిటైల్డ్ గా డిస్కస్ చేసుకునేవాళ్ళు... ఆ బాంబు ఎవరు పెట్టి వుంటారు... ఎప్పుడు పెట్టి వుంటారు... ఇంకా ఎక్కడెక్కడ బాంబ్స్ పేలే అవకాశం వుంది... వాళ్ళ నాలెడ్జి కి నేను చాలా ఆశ్చర్య పోయేవాడిని...

వినీత్ సిన్హా : వాళ్ళు ఏ ఏ బాంబు బ్లాస్ట్ గురించి మాట్లాడుకునే వాళ్ళు?

మనోజ్ గార్గ్ : ఎక్కువగా మిడిల్ ఈస్ట్... లెబనాన్... ఇజ్రాయెల్... పాలస్తీనా... ఇలా చాలా చోట్ల జరిగిన బాంబు బ్లాస్ట్ గురించి మాట్లాడుకునేవారు... ఛటర్జీ ఎక్కువగా ఆ బాంబ్స్ ని ఏ మెటీరియల్ తో తయారు చేసి ఉంటారు డిస్కస్ చేసేవాడు... నేను ఒకసారి ఛటర్జీ ని అడిగాను... మీకు బాంబ్స్ మీద ఇంత నాలెడ్జ్ ఎలా వచ్చింది?? 'నేను పనిచేస్తున్నది BHABHA ATOMIC RESEARCH CENTER - MUMBAI... నాకు బాంబ్ గురించి తెలియని విషయాలు లేవు...' అని గర్వంగా చెప్పాడు...

వినీత్ సిన్హా : మీకు ఛటర్జీ ఎక్కడున్నాడో తెలుసా?

మనోజ్ గార్గ్ : ముంబై వెళ్ళాడు...

వినీత్ సిన్హా : ఎప్పుడు వెళ్ళాడు?

మనోజ్ గార్గ్ : కేవల్ శర్మ... పురోహిత్... ముంబై వెళ్లిన రోజు తను కూడా వెళ్ళాడు... ముగ్గురూ కలిసి వెళ్లారు...

వినీత్ సిన్హా : లేదు... ఆ రోజు కేవల్ శర్మ... పురోహిత్ మాత్రమే కలిసి వెళ్లారు... వాళ్ళతో మూడో వ్యక్తి లేడు... మేము న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ సీసీటీవీ ఫుటేజ్ చెక్ చేసాము...

మనోజ్ గార్గ్ (అయోమయంగా): లేదండి... ముగ్గురూ కలిసి ఒకే ట్రైన్ లో ముంబై కి టికెట్స్ కొనుక్కున్నారు... నార్మల్ గా వాళ్ళు ఫ్లైట్ లో ప్రయాణిస్తారు... ఆ రోజు మాత్రం వాళ్ళు ముగ్గురూ రాజధాని ఎక్స్ప్రెస్ లో టికెట్ కొనుక్కున్నారు...

వినీత్ సిన్హా : రెగ్యులర్ గా ఫ్లైట్ ఎక్కే వాళ్ళు... ఆ రోజు ట్రైన్ లో ఎందుకు వెళ్లారు తెలుసా?

మనోజ్ గార్గ్ : వాళ్ళ దగ్గర లగేజ్ చాలా వుంది... ఫ్లైట్ లో కుదరదని ట్రైన్ లో టికెట్ బుక్ చేసుకున్నారు...

వినీత్ సిన్హా కి ఎదో అనుమానం వచ్చి వెంటనే ఆ రూమ్ లోంచి బయటికి వెళ్తూ అక్కడే ఉన్న కానిస్టేబుల్ తో "వీడిని జాగ్రతగా కాపలా కాయండి... కదిలితే కాళ్ళ ని షూట్ చెయ్యండి" అని పరిగెత్తుకుంటూ రవీంద్ర రూమ్ లోకి వెళ్లి... "సర్... పెద్ద ప్రాబ్లెమ్... " అంటూ అప్పటిదాకా మనోజ్ చెప్పిదంతా రవీంద్ర కి చెప్పాడు... రవీంద్ర కి అర్ధమయ్యింది... వాళ్ళు ముగ్గురూ ఒకే ట్రైన్ లో టికెట్ బుక్ చేసుకున్నారు... కానీ... ముగ్గురూ కలిసి ప్రయాణం చెయ్య లేదు... కేవల్ శర్మ... పురోహిత్ కలిసి ప్రయాణం చేశారు... ఛటర్జీ వాళ్ళతో కలిసి వెళ్ళ లేదు... అంటే... అదే ట్రైన్ లో... ఈ ఇద్దరితో కలవకుండా సెపరేట్ గా ప్రయాణించాడు... అందుకే ఆ రోజు కేవల్ శర్మ ... పురోహిత్ మాత్రమే పట్టుబడ్డారు... ఛటర్జీ ముంబై చేరుకున్నాడు...

రవీంద్ర: ఆ రోజు ఓలా క్యాబ్ లో కేవల్... పురోహిత్ మాత్రమే రైల్వే స్టేషన్ కి వచ్చారు... అంటే... ఛటర్జీ సెపరేట్ కారులో రైల్వే స్టేషన్ కి చేరుకున్నాడా?

వినీత్ సిన్హా : అవును సర్... అదే జరిగి ఉండాలి... ఈ ఇద్దరితో కలవకుండా ప్రయాణించి ఉంటాడు...

రవీంద్ర: మనోజ్ కి న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ సీసీటీవీ ఫుటేజ్ మొత్తం చూపించి ఛటర్జీ ని ఐడెంటిఫై చెయ్యమని చెప్పు...

వినీత్ సిన్హా వెంటనే మనోజ్ గార్గ్ ని తీసుకుని న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ కి చేరుకున్నాడు... దాదాపు 6 గంటల సేపు ఆ ఆనాటి సీసీటీవీ ఫుటేజ్ మొత్తం చెక్ చేశారు... ఆ రోజు ఛటర్జీ న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ కి వచ్చిన దాఖలాలు కనిపించలేదు... వినీత్ పట్టు వదలకుండా ఆ రోజు న్యూ ఢిల్లీ నుంచి ముంబై వెళ్లిన ప్రతి రైల్ సీసీటీవీ ఫుటేజ్ చెక్ చేయించాడు... లాభం లేకపోయింది... చివరికి ఆ సీసీటీవీ కంట్రోల్ రూమ్ ఆపరేటర్ వినీత్ సిన్హా తో "సర్... మీరు న్యూ ఢిల్లీ స్టేషన్ నుండి ముంబై వెళ్లే ట్రైన్స్ మాత్రమే చెక్ చేశారు... నిజాముద్దీన్ రైల్వే స్టేషన్ నుంచి కూడా ముంబై కి ట్రైన్స్ ఉన్నాయి... అక్కడ చెక్ చెయ్యండి..." అని చెప్పాడు... వినీత్ సిన్హా అతనికి థాంక్స్ చెప్పి మనోజ్ గార్గ్ ని తీసుకొని నిజాముద్దీన్ రైల్వే స్టేషన్ కి వెళ్లి అక్కడ దాదాపు ఇంకో 5 గంటల సేపు సీసీటీవీ ఫుటేజ్ చెక్ చేశారు... అప్పుడు దొరికాడు ఛటర్జీ... ఆ రోజు ఆగస్టు క్రాంతి ఎక్ష్ప్రెస్స్ లో ముంబై వెళ్ళాడు... ఛటర్జీ తనతో పాటు రెండు సూట్ కేసులు తీసుకెళ్లాడు... ట్రైన్ రాగానే అందులో రైల్వే పోర్టర్ సహాయంతో ఆ రెండు సూట్ కేసులు ఎక్కించాడు... ఛటర్జీ ఫోటో ని తీసుకొని ఆఫీస్ కి చేరుకొని రవీంద్ర కి ఛటర్జీ ఫోటో ఇచ్చాడు... రవీంద్ర ఆ ఫోటో ని వెంటనే ముంబై లోని IB ఆఫీస్ కి పంపించి... ఛటర్జీ ని వెతకండి అని ఆర్డర్ వేసాడు... పనిలో పని గా ఆ ఫోటో ని OP CENTER కి కూడా పంపాడు... సరిగ్గా అదే సమయంలో ఆ రూమ్ లోకి నవీన్ బాత్రా పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి.... "సర్... పెద్ద ప్రాబ్లెమ్... రాజ్ సింగ్ పనిచేసే భాసిన్ ట్రేడర్స్ ప్రెమిసెస్ ని వెంటనే రైడ్ చెయ్యాలి... మనకు ఎక్స్ప్లోజివ్... కరెన్సీ బండిల్స్ దొరికే ఛాన్స్ ఉంది" అని అన్నాడు... రవీంద్ర హుటాహుటిన తన టీం ని తీసుకొని మాయాపురి... జనకపురి... పశ్చిమ విహార్... వికాస్ పూరి... పోలీస్ స్టేషన్స్ కి ఫోన్ చేసి బలగాన్ని భాసిన్ ట్రేడర్స్ దగ్గరికి రమ్మని చెప్పాడు... ఈ విషయాన్ని మాధవ్ కి కూడా ఫోన్ చేసి చెప్పాడు... నవీన్ బాత్రా దారిలో రవీంద్ర కి రాజ్ సింగ్ ఇంటరాగేషన్ ని డీటైల్డ్ గా చెప్పాడు...

నవీన్ బాత్రా : చూడు రాజ్ సింగ్... నువ్వు దాదాపు చచ్చి బ్రతికావు... నువ్వు మాకు కావాల్సిన ఇన్ఫర్మేషన్ ఇచ్చేదాకా నిన్ను ఇలా రకరకాలుగా హింసిస్తాము... ఒకవేళ నువ్వు చనిపోతే నీ శవాన్ని మాయం చేసేస్తాము...

రాజ్ సింగ్: మీరు నన్ను చంపలేరు... నన్ను మెట్రో స్టేషన్ లో అరెస్ట్ చేయడం చాలా మంది చూసారు... మీడియా కూడా కవర్ చేసింది... నేను చనిపోతే అందరూ పోలీసులని అనుమానిస్తారు... పెద్ద గొడవ అవుతుంది...

నవీన్ బాత్రా (చాలా కామ్ గా): నువ్వు పోలీస్ కస్టడీ నుంచి పారిపోయావని చెప్పి అందరిని నమ్మిస్తాము... నీ శవం ఎవరికీ దొరకకుండా జాగ్రత్త పడతాము... కాబట్టి మమ్మల్ని బెదిరించడం ఆపేసి... నేను అడిగే ప్రశ్నలకి జవాబు చెప్పు... ఫస్ట్ క్వశ్చన్... కేవల్ శర్మ ని UP పోలీసులకి హ్యాండ్ ఓవర్ చేసేటప్పుడు నువ్వు గోకుల్ గుప్త అనే UP పోలీస్ హెడ్ కానిస్టేబుల్ కి ఫోన్ ఇచ్చి ఎవరితో మాట్లాడమని చెప్పావు... సమాధానం చెప్పాలి... లేకపోతే ఇంకోరకంగా హింసిస్తాను...

రాజ్ సింగ్(కొంచం సేపు కామ్ గా ఉండి): ఆ రోజు గోకుల్ ఫోన్ లో మాట్లాడింది మా ఓనర్ ప్రమోద్ భాసిన్... అప్పటికే UP పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ నుంచి కేవల్ శర్మ ని ఎన్కౌంటర్ చేసి చంపమని ఆర్డర్స్ వచ్చాయి... UP పోలీస్ టీం కేవల్ శర్మ ని చంపకుండా మా వాళ్లకి అప్పగిస్తే... ₹4 కోట్లు ఇస్తామని డీల్ కుదుర్చుకున్నాము... అయితే, గోకుల్ టీం కేవల్ శర్మ ని మా వాళ్ళకి అప్పగించే లోపలే ఎవరో కిడ్నప్ చేసి తీసుకొని వెళ్లారు... దాంతో మరుసటి రోజు నేను గోకుల్ ఇంటికి వెళ్లి ఆ ₹4 కోట్ల రూపాయలు వెనక్కి తీసుకొచ్చాను...

నవీన్ బాత్రా : మీ ఓనర్ కి UP పోలీస్ ఎన్కౌంటర్ చేయబోతున్నారని ఎలా తెలిసింది?

రాజ్ సింగ్: మా ఓనర్ కి చాలా మందితో కనెక్షన్స్ వున్నాయి... వాళ్ళు చెప్పింది చేస్తాడు...

నవీన్ బాత్రా : ఆ రోజు ₹4 కోట్ల రూపాయలు గోకుల్ ఇంట్లో ఇచ్చింది ఎవరు?

రాజ్ సింగ్: మా ఓనర్ మనుషులే... పని కాకపోవడంతో మరుసటి రోజు నేను వెనక్కి తీసుకొచ్చాను...

నవీన్ బాత్రా : మీ బాస్ దగ్గర అంత డబ్బు ఎక్కడిది?

రాజ్ సింగ్: మా బాస్ షాప్ లో చాలా డబ్బులు ఉంటాయి... నేను వారం లో ఒక రోజు గురుగ్రామ్ వెళ్లి డబ్బులు తీసుకొని వస్తాను...

నవీన్ బాత్రా : గురుగ్రామ్ లో ఎవరి దగ్గరనుంచి డబ్బులు తెస్తావు...

రాజ్ సింగ్: అక్కడ ఒక కంపెనీ ఉంది... ఓరియన్ గ్రూప్ అఫ్ కంపెనీస్... వాళ్లకి గురుగ్రామ్ సెక్టార్ 75 లో ఒక పెద్ద గోడౌన్ వుంది... నేను అక్కడికి వెళ్లి డబ్బులు... సామాను... తీసుకొని వస్తాను...

నవీన్ బాత్రా : డబ్బులంటే... ఎంత తెస్తూ ఉంటావు...

రాజ్ సింగ్: ఆ లెక్క నాకు తెలీదు... నా ట్రక్ లో కనీసం సగం దాకా కట్టలు పేరుస్తారు... నేను ఆ ట్రక్ ని ఎక్కడా ఆపకుండా మాయాపురి తీసుకొని వస్తాను...

నవీన్ బాత్రా : నువ్వు డబ్బుతో పాటు ఏ సామాను తెస్తావు?

రాజ్ సింగ్: C4 అనే మందుగుండు సామాను... డ్రగ్స్... ఎక్కువగా ఓపియం...

నవీన్ బాత్రా (ఖంగారుగా): C4????? అది ఆ కంపెనీ వాళ్లదగ్గరికి ఎలా వచ్చింది?

రాజ్ సింగ్: ఆ కంపెనీ కి అరుణాచల్ ప్రదేశ్ లో చాలా చోట్ల పవర్ ప్లాంట్స్ వున్నాయి... వాళ్ళ వాన్స్ లో డ్రగ్స్... మందుగుండు సామాను ఇక్కడి కి తీసుకొని వస్తారు... అరుణాచల్ పప్రదేశ్ లో వాళ్ళ పవర్ ప్లాంట్ కి చైనా బోర్డర్ చాలా దగ్గర... ఆ కంపెనీ వాళ్ళు చైనా నుంచి ఓపియం... మందుగుండు... కొంటారు... వాటిని వాళ్ళ ట్రక్కుల్లో అంచలంచలుగా అరుణాచల ప్రదేశ్ నుంచి ఇక్కడికి తీసుకొని వస్తారు... ఇక్కడి నుంచి దేశం లో చాలా చోట్లకి డ్రగ్స్ వెళ్తాయి...

నవీన్ బాత్రా : మందుగుండు ఎక్కడెక్కడికి పంపించారు?

రాజ్ సింగ్:నాకు తెలీదు... గురుగ్రామ్ నుంచి మాయాపురి తీసుకురావడం నా పని... ఇక్కడినుంచి ఎక్కడికి వెళ్తాయో నాకు తెలీదు...

నవీన్ బాత్రా : నువ్వు చివరిసారిగా గురుగ్రామ్ నుంచి డబ్బులు... మందుగుండు ఎప్పుడు తెచ్చావు?

రాజ్ సింగ్: మూడు రోజుల క్రితం ఓపియం... డబ్బులు తీసుకొని వచ్చాను...

నవీన్ బాత్రా (ఆశ్చర్యంగా): పోలీసులకి తెలియకుండా హర్యానా నుంచి ఢిల్లీ కి ఎలా తీసుకొని వస్తావు?

రాజ్ సింగ్: నేషనల్ హై వే మీదగా తీసుకొని వస్తాను... ఢిల్లీ - హర్యానా బోర్డర్ దగ్గర ప్రతి ట్రిప్ కి ₹20,000 ఇస్తాను...

నవీన్ బాత్రా చెప్పింది వినగానే రవీంద్ర "ఓరియన్ గ్రూప్ అఫ్ కంపెనీస్... ఈ పేరు ఎక్కడో విన్నట్లు గుర్తు..." అని అనుకున్నాడు... అంతలోనే గుర్తుకొచ్చింది... గౌతమ్ ఆ కంపెనీ నుంచే ₹255 కోట్లు కొల్లగొట్టింది...

భాసిన్ ట్రేడర్స్ ని రైడ్ చెయ్యగా దాదాపు ₹200 కోట్ల రూపాయల నగదు... 500 కిలోల ఓపియం దొరికింది... ఓనర్ ప్రమోద్ భాసిన్... పారిపోయాడు...

అదే రోజు ఢిల్లీ హై కోర్ట్ లో...

పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్: యువర్ ఆనర్... ముద్దాయి పోలీసులకి సహకరించడం లేదు... ఇంకో మూడు వారాల రిమాండ్ విధించామని కోరుతున్నాను...

డిఫెన్సె లాయర్: యువర్ ఆనర్... ఇప్పటికే పోలీసులకి 15 రోజుల టైం ఇవ్వడం జరిగింది... వాళ్ళ ఎంక్వయిరీ కి కనీసం ముద్దాయి రియల్ నేమ్ కూడా కనుక్కోలేకపోయారు... పైగా... పోలీసులకి దొరికిన సూట్ కేస్ మీద గాని... సూట్ కేసు లోపల ఉన్న బాంబు డిటొనేటర్స్ మీద గాని... ముద్దాయి వేలి ముద్రలు లేవు... అటువంటప్పుడు నా క్లయింట్ ని TADA ACT కింద ఎలా అరెస్ట్ చేసారు?

పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్: యువర్ ఆనర్... ముద్దాయి పోలీసులకి చిక్కినప్పుడు అతని దగ్గర ఫేక్ ID దొరికింది...

డిఫెన్సె లాయర్: కావాలంటే నా క్లయింట్ ని ఫేక్ ID కేసులో ముందుగా నోటీసు ఇచ్చి... పోలీస్ స్టేషన్ కి పిలిచి విచారించి... అతను ఇచ్చిన సమాధానాలకి తృప్తి చెందక పోతే అరెస్ట్ చెయ్యండి...

జడ్జి: ఆ ఫేక్ ID కేసు కూడా మీరే హేండిల్ చేస్తారా?

డిఫెన్సె లాయర్: లేదు యువర్ ఆనర్... ఈ ఒక్క కేసు మాత్రమే నేను PRO BONO కింద తీసుకున్నాను... ఫ్యూచర్ కేసులకు నాకు ఎటువంటి సంభంధం లేదు... నా క్లయింట్ మీదున్న ప్రస్తుత కేసు ని కొట్టేసి ఆయనని వెంటనే విడుదల చెయ్యాలని కోరుకుంటున్నాను...

జడ్జి(పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ తో): మీకు పదిహేను రోజుల టైం ఇచ్చిన కనీసం ముద్దాయి పేరు కూడా కనుక్కోలేకపోయారు... ఇంకో మూడు వారాల టైం ఇవ్వడం కుదరదు... వెంటనే ఈ ముద్దాయిని విడుదల చెయ్యండి... ఆయనకి ఫేక్ ID కేసులో ఇవ్వాళే నోటీసు ఇచ్చి 4 రోజుల లోపల పోలీస్ హెడ్ క్వార్టర్స్ తన లాయర్ తో వచ్చి పోలీస్ ఎంక్వయిరీ లో పాల్గొనాలని ఆర్డర్ వెయ్యడం జరిగింది...

అదే రోజు పురోహిత్ తీహార్ జైలు నుంచి విడుదల అయ్యాడు... పురోహిత్ బయటకి వచ్చే ముందు ఢిల్లీ పోలీసులు ఫేక్ ID కేసు బుక్ చేసి నోటీసు జారీచేసి 4 రోజుల లోపల లాయర్ తో పోలీస్ హెడ్ క్వార్టర్స్ రమ్మని చెప్పారు... పురోహిత్ చిరునవ్వుతో ఆ నోటీసు తీసుకొని జైలు నుంచి బయటకి వచ్చి తన కోసం ఎదురుచూస్తున్న కార్ ఎక్కి వెళ్ళిపోయాడు... ఆ కార్ వెనక టైర్ దగ్గర అమర్చిన APPLE కంపెనీ తయారుచేసిన AIR TAG సిగ్నల్స్ ని OP CENTER వాళ్ళు రిసీవ్ చేసుకోసాగారు... ఆ కార్ ఊరంతా తిరిగి తమని ఎవరూ ఫాలో అవ్వడంలేదని నమ్మకం కలిగాక నేరుగా మెహరౌలీ ప్రాంతం లోని ఒక ఫామ్ హౌస్ చేరుకున్నారు... అదే సమయం లో ఆ ఫామ్ హౌస్ మీద OP CENTER వాళ్ళు పంపిన ఎలక్ట్రానిక్ సర్వీలన్సు EAGLES రెండు వాలాయి... ఇప్పుడు ఆ ఫార్మ్ హౌస్ పూర్తిగా OP CENTER సర్వైలన్సు కిందకి వచ్చేసింది...

PART - 30 - THE DESERT STORM

పురోహిత్ న్యూ ఢిల్లీ లోని ఫార్మ్ హౌస్ లో పడుకొని ఆలోచిస్తున్నాడు... అంతకు ముందు రోజు జరిగిన సంఘటనలు పురోహిత్ ని కలవరపెడుతున్నాయి... మాధవ్... రవీంద్ర... వీళ్లిద్దరికీ తన గతం గురించి ఇన్ని వివరాలు ఎలా తెలిసాయి? నిన్న తీహార్ జైలు లో తనకి మాధవ్... రవీంద్ర... ఈ రోజు హై కోర్ట్ లో జరగబోయే ఆర్గుమెంట్స్... రాబోయే జడ్జిమెంట్ గురించి వాళ్లకి ముందే ఇంత కచ్చితంగా తెలిసింది? ఇప్పుడు ఈ విషయాలు జగదీష్ ఠాకూర్ కి ఎలా చెప్పాలి? ఒకవేళ చెప్పకపోతే పర్యవసానాలు ఎలా ఉంటాయి... చెప్తే పరిణామాలు ఎలా ఉంటాయి? దుబాయ్ లోని తన వాళ్లకు నిన్నటి సంభాషణ గురించి ఎలా తెలియ చేయాలో అర్థం కావడం లేదు... ముందుగా జగదీష్ ఠాకూర్ తో మాట్లాడాలని నిర్ణయించుకొని నిద్ర పోవడానికి ఉపక్రమించాడు...

అదే సమయంలో దుబాయ్ ఎయిర్పోర్ట్ లో ఒక ప్రైవేట్ జెట్ ల్యాండ్ అయ్యింది... దాని మేనిఫెస్టో ప్రకారం ఆ విమానం జర్మనీ దేశం లోని బెర్లిన్ నగరం లోని ఒక మల్టీ నేషనల్ కంపెనీ కి చెందినది... అందులోంచి అయిదుగురు వ్యక్తులు దిగారు... విశ్వామిత్ర aka JACOB EPSTIEN... కోహెన్... గెల్లార్... రుబిన్... బ్లూమ్... వీరంతా ఇజ్రాయెల్ కు చెందిన గూడచారి సంస్థ MOSSAD కి చెందిన ఫీల్డ్ ఏజెంట్స్... వీళ్ళలో రుబిన్... బ్లూమ్ IDF (ISRAEL DEFENCE FORCE) లో చాలా కాలం పనిచేశారు... ఈ ఇద్దరికీ పాలస్తీనా తో జరుగుతున్న యుద్ధం లో పాల్గొన్న అనుభవం వుంది... విశ్వామిత్ర కి క్రిప్టోగ్రఫీ లో చాలా అనుభవం వుంది... HUMINT (HUMAN INTELLIGENCE) సంపాదించడం లో నిష్ణాతుడు... కోహెన్... గెల్లార్... కూడా IDF లో పనిచేశారు... కానీ... వాళ్ళు ఎక్కువగా కిడ్నప్ చెప్పాయడం... లేదా ASSASINATIONS (ప్రముఖుల్ని చంపడం) చెయ్యడం లో చాలా అనుభవం వుంది... ఇద్దరూ ఎంతో అనుభవం ఉన్న SHARP SHOOTERS... గురి తప్పడం అనేది వాళ్ళ DICTIONARY లోనే లేదు... ఇప్పటిదాకా ఎన్నో ASSASINATIONS చేశారు... 100% SUCCESS RATE... ఆరోజు దుబాయ్ లో జరగబోయే ఆపరేషన్ కి విశ్వామిత్ర టీం లీడర్... వాళ్ళు ఇప్పుడు మారియట్ హోటల్ రెగ్యులర్ గా మీటింగ్ లో పాల్గొనే "ఆ నలుగురు" వ్యక్తులని కిడ్నాప్ చేసి TEL AVIV తీసుకొని వెళ్ళడానికి వచ్చారు... దుబాయ్ లో అప్పటికే MOSSAD కి చెందిన ఏజెంట్స్ చాలా మంది "ఆ నలుగురు" వ్యక్తుల ని షాడో చేస్తున్నారు... విశ్వామిత్ర తన టీం తో నేరుగా దుబాయ్ నగరానికి దగ్గర గా ఉన్న షార్జా నగరానికి వెళ్ళాడు... అక్కడ MOSSAD కి చెందిన SAFE HOUSE లో UAE లో ఉంటున్న కొంత మంది MOSSAD ఏజెంట్స్ ఉన్నారు... వాళ్ళతో " మీరు ఇక్కడ 'ఆ నలుగురు' వ్యక్తులని ఎన్నాళ్ళుగా షాడో చేస్తున్నారు? ఇప్పటిదాకా మీరు సంపాదించిన INTEL ఏమిటీ?" అని అడిగాడు... ఆ షాడో టీం లీడర్.. యారోన్... చెప్పడం మొదలెట్టాడు...

యారోన్ : రెండు సంవత్సరాల క్రితం మాకు HEADQUARTERS నుంచి ఈ నలుగురి గురించి ఇన్ఫర్మేషన్ వచ్చింది... ఈ నలుగురు పాలస్తీనా కి చెందిన ఆరబ్స్... ఇజ్రాయెల్ మీద జరిగిన అటాక్స్ లో వీళ్ళ పాత్ర ఉంది. ఆ నలుగురు కొంత కాలం క్రితం MOSSAD నిఘా నుంచి తప్పించుకోవడానికి దుబాయ్ వచ్చి దాక్కున్నారని తెలిసింది... మాకు ఈ నలుగురి కి అనుమానం రాకుండా వాళ్ళ మూమెంట్స్ ని రెగ్యులర్ అబ్సర్వ్ చేసి రిపోర్ట్ చెయ్యమని ఆర్డర్స్ వచ్చాయి... అప్పటి నుంచి మేము వాళ్ళని 24 * 7 FOLLOW అవుతున్నాము... వాళ్ళు రెగ్యులర్ గా మొబైల్ ఫోన్స్ ని మారుస్తూ వుంటారు... ఎక్కువగా BURNER PHONES వాడతారు...వాళ్ళు ఎప్పుడూ BURNER PHONE నుంచి ల్యాండ్ లైన్ కి ఫోన్స్ చేస్తూ వుంటారు... అప్పుడప్పుడు THURAYA SATELLITE ఫోన్స్ కూడా వాడతారు... వాళ్ళు ప్రతి 15 రోజులకి ఇల్లు మారుతూ వుంటారు... వాళ్ళు ఇల్లు మారినప్పుడల్లా మేము ఆ ఇంటి ల్యాండ్ లైన్ ని హాక్ చేస్తాము... దీనివల్ల వాళ్ళు ఏమి మాట్లాడుకుంటారో మేము రికార్డు చేసి... AUDIO FILES ని REAL TIME BASIS లో TEL AVIV కి పంపిస్తూ ఉంటాము... ప్రతి వారం క్రమం తప్పకుండా వాళ్ళు ఎదో ఒక హోటల్ లో మీటింగ్ పెట్టుకుంటారు... ఒకసారి వాడిన హోటల్ రూమ్ ని ఇంకోసారి వాడారు... ఇదివరకు హోటల్ హిల్టన్ లో ఎక్కువగా కలిసేవాళ్ళు... ప్రస్తుతం మారియట్ హోటల్ లో కలుస్తున్నారు...

విశ్వామిత్ర: వాళ్ళు దేని గురించి రెగ్యులర్ గా డిస్కస్ చేసుకుంటారు?

యారోన్: చాలా విషయాలు... కానీ... ఎక్కువగా... INTERNATIONAL DRUGS SUPPLY... ARMS SUPPLY... FUND TRANSFERS... COMMISSION ON DEALS...

విశ్వామిత్ర: ARMS DEALS డీటెయిల్స్ క్లుప్తంగా చెప్పు...

యారోన్ : వీళ్ళు ఎక్కువగా రష్యా నుంచి AK 47, AK 105, AK 107 రైఫిల్స్ ఆఫ్గనిస్తాన్ ద్వారా పాకిస్తాన్ లోని టెర్రర్ ట్రైనింగ్ క్యాంప్స్ కి సప్లై చేస్తూ వుంటారు... గత రెండేళ్లుగా మా దృష్టికి C4 ఎక్సప్లోజివ్ మెటీరియల్, SEMTEX ని భారీ ఎత్తున చెక్ రిపబ్లిక్... మరియు రష్యా నుంచి దిగుమతి చేసుకున్న మెటీరియల్ ని ముఖ్యంగా రెండు దారుల్లో 1. అరేబియా సముద్ర మార్గం లో ఇండియా లోని గోవా... గుజరాత్ లోని కాండ్ల పోర్ట్స్ ద్వారా ఇండియా కి సప్లై చేస్తారు... 2. భూమార్గం... రష్యా నుంచి వచ్చిన మెటీరియల్ ని ఆఫ్ఘనిస్తాన్... పాకిస్తాన్... ద్వారా LOC క్రాస్ చేసి ఇండియా లోకి పంపిస్తారు... ఇంకో రూట్ కూడా వుంది... నేపాల్ నుంచి ఇండియా కి కూడా సప్లై చేశారు...

విశ్వామిత్ర: WHAT ABOUT FUND TRANSFERS...

యారోన్: ఎక్కువగా దుబాయ్... అబూ దాబి... బెల్జియం లోని బ్రస్సెల్స్... లండన్ బ్యాంక్స్ ద్వారా ఫండ్స్ ని మొబిలైజ్ చేస్తారు... వీళ్ళకి ఫండ్స్ ఎక్కువగా డ్రగ్స్ అమ్మకాల ద్వారా వస్తాయి... వీళ్ళు చైనా నుంచి ఓపియం ని చాలా పెద్ద ఎత్తున ఇండియా లోని అరుణాచల్ ప్రదేశ్ దగ్గరున్న INDO - CHINA బోర్డర్ దాటించి... ఓరియన్ ఎనర్జీ అనే కంపెనీ ట్రక్స్ లో ఎవరికీ అనుమానం రాకుండా ఇండియాలోకి తీసుకొని వచ్చి... ఇండియా లోని పెద్ద పెద్ద నగరాలలో అమ్మగా వచ్చిన డబ్బుని మనీ లాండరింగ్ ద్వారా... దుబాయ్... అబూ దాబి కి రప్పించి... డబ్బుతో వెపన్స్... ఎక్సప్లోజివ్స్... కొంటున్నారు... 'ఆ నలుగురికి' ఇండియా లో చాలా పెద్ద ఎత్తున కాంటాక్ట్స్ వున్నాయి... ఇండియా లో బిజినెస్ మాన్... పొలిటిషన్స్... లోకల్ పోలీస్ సపోర్ట్ వుంది...

విశ్వామిత్ర: OK... ఇప్పుడు దుబాయ్ లోని ఈ నలుగురి గురించి చెప్పు...

యారోన్: ఈ నలుగురి లో ప్రతి ఒక్కరికి ఇద్దరు చొప్పున పర్సనల్ సెక్యూరిటీ గార్డ్స్ వున్నారు... వాళ్ళు లేకుండా ఈ నలుగురు ఎక్కడికి వెళ్ళరు... వీళ్ళలో ముఖ్యంగా AL PACINO... వీడు ఆ ముగ్గురికి లీడర్...

విశ్వామిత్ర(ఆశ్చర్యంగా నవ్వుతూ): WHAT? AL PACINO???

యారోన్(నవ్వుతూ):అవును... AL PACINO... మాకు ఈ నలుగురి అసలు పేర్లు తెలియవు... వీళ్ళు ఎప్పటికప్పుడు పేర్లు మార్చుకుంటూ... కొత్త ID... PASSPORTS తయారుచేసుకుంటూ వుంటారు... అందుకని మేము వీళ్ళకి NICK NAMES పెట్టాము... ఆ నలుగురిలో అందరికన్నా పెద్ద వాడి పేరు AL PACINO... మిగతా ముగ్గురి పేర్లు WILL SMITH... BRUCE WILLIS... JAKIE CHAN... వీళ్ళలో ముఖ్యమైన వాడు AL PACINO... వీడికి కొంచం హెల్త్ కూడా బాలేదు... ప్రతి రెండు నెలలకి ఒకసారి దుబాయ్ లోని ఒక పెద్ద హాస్పిటల్ కి హెల్త్ చెక్ అప్ కోసం వెళ్తూ ఉంటాడు... మిగతా ముగ్గురూ ఆ ముసలోడు చెప్పింది చేస్తూ వుంటారు... వీళ్ళలో WILL SMITH ఎక్కువగా బ్యాంకింగ్ ట్రాన్సక్షన్స్ చూస్తూ ఉంటాడు... BRUCE WILLIS వెపన్స్... C4 సప్లై చూసుకుంటాడు... ఇంక మిగిలింది JACKIE CHAN... వీడు చైనా నుంచి వచ్చే డ్రగ్స్ ని సేఫ్ గా బోర్డర్ దాటించి ఇండియన్ కంపెనీ ఓరియన్ ఎనర్జీ వాళ్లకి అప్పగిస్తూ ఉంటాడు... ఓరియన్ ఎనర్జీ కంపెనీ తమ ట్రక్స్ లో ఈ డ్రగ్స్ ఇండియా లో చాలా సిటీస్ కి సప్లై చేసి... అమ్మగా వచ్చిన డబ్బులు మనీ లాండరింగ్ ద్వారా దుబాయ్ పంపిస్తుంది... దుబాయ్ వచ్చిన డబ్బుని WILL SMITH రష్యా... చెక్ రిపబ్లిక్ లోని కొన్ని ఆయుధాలు... అమ్మునియేషన్ సప్లై చేసే కంపెనీలకి ఈ డబ్బులు ట్రాన్స్ఫర్ చేస్తూ ఉంటాడు... ఆ కంపెనీలు సప్లై చేసిన వెపన్స్... ఎక్సప్లోజివ్స్ ని BRUCE WILLIS రకరకాల మార్గాలలో ఇండియా కి పంపిస్తూ ఉంటాడు... AL PACINO ఈ ముగ్గురిని మానిటర్ చేస్తూ ప్రతి పని టైం ప్రకారం అయ్యేట్లు చూస్తాడు...

విశ్వామిత్ర: ఈ నలుగురిని వెంటనే తీసుకొని రమ్మని నన్ను పంపించారు... ఈ నలుగురిని వేరు వేరు మార్గాలలో సేఫ్ గా ఇంటికి తీసుకెళ్లాలి... మీ దగ్గర ఏదైనా ప్లాన్ ఉందా?

యారోన్: ప్రస్తుతానికి మా దగ్గర ఎటువంటి ప్లాన్ లేదు... మేము వాళ్ళని షాడో చెయ్యడమే మా పని...

విశ్వామిత్ర: I GOT IT... రేపు మేము ఈ నలుగురిని ఒకేసారి పట్టుకోవాలంటే ఎలా? వీళ్ళ డైలీ రొటీన్ ఏమిటీ? మీరు రెండేళ్లుగా వాళ్ళని షాడో చేస్తున్నారు... మీకు వాళ్ళు ఏరోజు ఏమి చేస్తూ ఉంటారో మంచి ఐడియా వుంది ఉంటుంది... నేను రేపు వీళ్ళని కిడ్నాప్ చెయ్యాలంటే కుదురుతుందా??

యారోన్: నార్మల్ గా వాళ్ళ రొటీన్ ప్రకారం... రేపు AL PACINO దుబాయ్ లోని EMIRATES HOSPITAL JUMEIRAH లో FULL BODY చెక్ అప్ కి వెళ్తాడు... WILL SMITH రేపు LASER DOME DUBAI లో LASER TAG టోర్నమెంట్ ఆడటానికి వెళ్తున్నాడు... BRUCE WILLIS మాత్రం DUBAI CAMEL RACING CLUB కి వెళతాడు... JACKIE CHAN రొటీన్ ప్రకారం రేపు DUBAI SAND DUNE RACINGకి వెళ్తాడు...

అప్పటిదాకా సైలెంట్ గా యారోన్ చెప్పింది వింటున్న రుబిన్...

రుబిన్: అంటే... రేపు ఈ నలుగురు ఎక్కువ సమయం జనాల మధ్య ఉంటారు... పబ్లిక్ గా వీళ్ళని కిడ్నాప్ చెయ్యడం RISKY AFFAIR... పైగా ఈ నలుగురి లో ప్రతి ఒక్కరికి ఇద్దరు బాడీగార్డ్స్ కూడా వుంటారు... వాళ్ళని చంపకుండా MAIN SUBJECT ని కిడ్నాప్ చెయ్యడం ఇంపాసిబుల్... పబ్లిక్ గా ఎనిమిది మంది చంపి... నలుగురిని కిడ్నాప్ చేసినా... ఆ నలుగురిని దుబాయ్ నుంచి బయటకు వెళ్లడం చాలా కష్టం... EIGHT DEAD BODIES... FOUR CAPTIVES... TOO MUCH MESS...

గెల్లర్ : అందరూ ఒకే చోట వుండరు కదా... JACKIE CHAN రేపు DUBAI SAND DUNE RACING కి వెళ్తాడు... అక్కడ అతని ఇద్దరు బాడీగార్డ్స్ ని చంపేసి SAND DUNES లో మేనేజ్ చెయ్యొచ్చు... EMIRATES HOSPITAL JUMEIRAH చాలా పెద్ద హాస్పిటల్... AL PACINO రేపు ఫుల్ బాడీ చెక్ అప్ కి వస్తాడు... కాబట్టి హాస్పిటల్ లోనే రెండు మూడు చోట్లకి తిప్పుతారు... ఫుల్ బాడీ చెక్ అప్ అంటే ఏమేమి చేస్తారు?

యారోన్: AL PACINO రేపు ఉదయం ఏడు గంటలకల్లా EMIRATES HOSPITAL JUMEIRAH కి చేరుకుంటాడు... హాస్పిటల్ కి రాగానే ఫాస్టింగ్ మీద బ్లడ్ సాంపిల్స్ తీసుకుంటారు... రకరకాల బ్లడ్ టెస్ట్స్ చేస్తారు... ఆ తరువాత AL PACINO కి బ్రేక్ ఫాస్ట్ పెడతారు... ECG... STRESS ECHO... TREADMILL TEST... ఆ తరువాత బేసెమెంట్ లోని తీసుకెళ్లి X RAY... MRI తీస్తారు... ఇవన్నీ పూర్తి అయ్యేటప్పటికి మధ్యాన్నం 2 గంటలు అవుతుంది... అప్పుడు AL PACINO లంచ్ చేసి రిపోర్ట్స్ కోసం వెయిట్ చేస్తాడు... AL PACINO కి రేపు సాయంత్రం 5 గంటలకి డాక్టర్ అప్పోయింట్మెంట్ వుంది... డాక్టర్ ని కలిసాక ఇంటికి వెళ్తాడు...

రుబిన్: అంటే... దాదాపు 3 గంటల సేపు ఫ్రీ గా ఉంటాడు...

యారోన్: అవును... AL PACINO ఆ మూడు గంటలు ఒక రూమ్ లో రెస్ట్ తీసుకుంటాడు... ఆ రూమ్ లోపల వాడి బాడీగార్డ్స్ కాపలా వుంటారు...

గెల్లర్ : LASER DOME DUBAI చాలా పెద్దది... లోపల కొంచం డార్క్ గా ఉంటుంది... లైటింగ్ కూడా బాగా డల్ గా ఉంటుంది... కానీ... ఆ LASER DOME లో చాలా మంది జనాలు వుంటారు... చిన్న పిల్లలు కూడా వుంటారు... అక్కడ కుదరదు... పబ్లిక్ మధ్యనుంచి కిడ్నాప్ అంటే... ముందుగా DUBAI LASER DOME సెక్యూరిటీ కి తెలిసిపోతుంది... వాళ్ళు వెంటనే DUBAI POLICE ని పిలుస్తారు... అక్కడ పని అవ్వదు...

రుబిన్: DUBAI CAMEL RACING CLUB.... ఇది కూడా పబ్లిక్ ప్లేస్... పైగా రేపు ROYAL CAMEL CUP RACE కూడా వుంది... అక్కడ అంతా దెస విదేశాలనుంచి వచ్చిన పెద్ద పెద్ద వాళ్ళు వుంటారు... వాళ్లకి కూడా సెక్యూరిటీ గార్డ్స్ వుంటారు... ఆ సెక్యూరిటీ గార్డ్స్ దగ్గర గన్స్... అమ్యూనిటిన్ ఉంటుంది... వాళ్ళు ముందు వెనుకా చూడకుండా కాల్చేస్తారు... పైగా BRUCE WILLIS కి కూడా ఇద్దరు బాడీ గార్డ్స్ ఉంటారు...

అప్పటిదాకా వాళ్ళ సంభాషణని సైలెంట్ గా వింటున్న విశ్వామిత్ర... సడన్ గా...

విశ్వామిత్ర: మనం నాలుగు దిక్కులకి వెళ్లి పబ్లిక్ గా SHOOT OUT చేయడం బదులు... ఆ నలుగురిని ఒకే చోటకి వచ్చేలా చేస్తే ఎలావుంటుంది? ఆ నలుగురు ఒకే చోట దొరికితే... వాళ్ళ బాడీ గార్డ్స్ ని లేపేసి... ఆ నలుగురిని ఈజీ గా కిడ్నాప్ చెయ్యొచ్చుకదా... నార్మల్ గా వాళ్ళు ఎదో ఒక హోటల్ రూమ్ లో రెగ్యులర్ గా మీటింగ్ కోసం వస్తూ వుంటారు... ఆ హోటల్ రూమ్ లో మనకి ఒకేసారి EIGHT BODYGUARDS... FOUR CAPTIVES... ఒకే చోట దొరుకుతారు... మనం జాగ్రత్తగా ప్లాన్ చేస్తే... ఆ ఎనిమిది మంది బాడీ గార్డ్స్ మీద LIGHTING ATTACK చేసి... వాళ్ళని DISBLE చెయ్యడమో... లేక చంపెయ్యడమో... ఎదో ఒకటి చెయ్యగలిగితే... ఆ ఆనలుగురు మనకి ఈజీ గా దొరుకుతారు... యారోన్... వాళ్ళ నెక్స్ట్ రెగ్యులర్ మీటింగ్ ఎప్పుడు?

యారోన్: చెప్పటం కష్టం... వాళ్ళ మీటింగ్స్ కి ముందు రోజు HARRISON FORD దగ్గరనుంచి వాట్సాప్ మెసేజ్ వస్తుంది...

విశ్వామిత్ర (గట్టిగా నవ్వుతూ): HARRISON FORD??? WHO THE HELL IS HE?

యారోన్: HARRIOSN FORD ఈ నలుగురికి ఒక కోఆర్డినేటర్ లాంటి వాడు...వీడి అసలు పేరు కూడా మాకు తెలీదు... వాడు వీళ్ళకి ఒక వాట్సాప్ మెసేజ్ పంపుతూ ఉంటాడు... ఆ మెసేజ్ రాగానే... మరుసటి రోజు ఈ నలుగురు మీటింగ్ కోసం హోటల్ రూమ్ బుక్ చేసుకుంటారు... మేము వాళ్ళ మొబైల్... ల్యాండ్ లైన్స్ ని టాప్ చేసాము... కాబట్టి... మాకు ఆ మీటింగ్ గురించి ముందుగా తెలుస్తుంది... మేము ముందురోజునే... ఆ హోటల్ రూమ్ లో LISTENING DEVICES ని ప్లాంట్ చేసి వాళ్ళ సంభాషణ వింటాము...

విశ్వామిత్ర: ఈ HARRISON FORD ఎవరు? ఎక్కడుంటాడు?

యారోన్: ప్రస్తుతం దుబాయ్ కి దగ్గరలోని ఒక DESERT RESORT లో ఒక బాలీవుడ్ హీరోయిన్ తో రొమాన్స్ చేస్తున్నాడు...

విశ్వామిత్ర: మనం వెంటనే ఆ DESERT RESORT కి వెళ్ళాలి... నువ్వు... నేను... రుబిన్... బ్లూమ్... వెంటనే బయలుదేరి వెళ్ళాలి... దారిలో మనం అక్కడ ఎం చెయ్యాలో చెప్తాను...

[ఇక్కడ పాఠకులకి ఇజ్రాయెల్ జాతీయ గూఢచార సంస్థ MOSSAD గురించి కొంచం చెప్పాలి... ఇజ్రాయెల్ దేశానికి ముఖ్యంగా మూడు గూఢచార సంస్థలు ఉన్నాయి... AMAN ఇది MILITARY INTELLIGENCE సంస్థ... SHIN BET ఇది ఇజ్రాయెల్ దేశ INTERNAL SECURITY సంస్థ... మూడవది MOSSAD... ఇది మన భారతదేశ R&AW లాంటింది... దాదాపు 7000 మందిదాకా ఇందులూ పనిచేస్తూవుంటారు... వీళ్ళు ఎక్కువగా విదేశాల్లో సంచరిస్తూ ఉంటారు... వాళ్ళకి ఎటువంటి చట్టాలు వర్తించవు... దేశం కోసం ఏమైనా చేయడానికి వెనుకాడరు... వీళ్ళు చేపట్టిన ఎటువంటి OEPRATION ఫెయిల్ అయిన దాఖలాలు లేవు... వేళ్ళు ఎంతకైనా తెగిస్తారు... 1960 లో వాళ్ళు ఆర్జెంటినా రాజధాని బ్యూనోస్ ఆరిస్ లో జర్మన్ నాజి ఆఫీసర్ ADOLF EICHMANN ని కిడ్నాప్ చేసి ఇజ్రాయెల్ కి తీసుకొనిరావడానికి చేపట్టిన OPERATION GARIBALDI గురించి ఎన్నో సినిమాలు కూడా వచ్చాయి... అలాగే OPERATION THUNDERBOLT... 1976 లో TEL AVIV నుంచి బయలుదేరిన విమానాన్ని టెర్రరిస్ట్స్ హైజాక్ చేసి ఉగాండా దేశంలోని ENTEBBE నగరానికి దారి మళ్ళించగా ISRAEL DEFECE FORCE... MOSSAD జాయింట్ గా పనిచేసి టెర్రరిస్ట్స్ అందరిని చంపి... ఆ విమానం లోని పాసెంజర్స్ అందరిని సురక్షితంగా వారి దేశాలకి తరలించారు... ఇలా చెప్పుకుంటూ పోతే ఎన్నో ఉన్నాయి... MOSSAD జరిపిన ఆపరేషన్స్ మీద హాలీవుడ్ చాలా సినిమాలు తీసింది... అయితే... మన R&AW వాళ్ళు ఏమాత్రం తక్కువకాదు... OEPRATION SMILING BUDDHA, OPERATION KAHUTA , OPERATION MEGHDOOT, OEPRATION CHANAKYA, OPERATION CACTUS, OPERATION LEECH... ఇలా చెప్పుకుపోతే ఎన్నో ఉన్నాయి... ఇవి కాకుండా మన ఇండియన్ ఆర్మీ చేసిన కొన్ని భయంకరమైన ఆపరేషన్స్ కూడా ఉన్నాయి... OPERATION POLO, OPERATION BLUE STAR, OPERATION BLUE BIRD, 2008 లో జరిగిన ముంబాయి దాడుల్లో ఆర్మీ చేపట్టిన OPERATION BLACK TORNODO, ఈ మధ్య కాలం లో యుక్రెయిన్ లో యుద్ధం మొదలైనప్పుడు ఆ దేశం లో చిక్కుకున్న భారతీయుల్ని ఇండియా తీసుకొని రావడానికి ఇండియన్ ఆర్మీ జరిపిన OPERATION GANGA... ఇలాంటివి చాలా ఉన్నాయి... వీటిని కూడా ఎవరైనా సినిమాలు తీస్తే బాగుంటుంది.]

అప్పటికప్పుడు విశ్వామిత్ర టీం దుబాయ్ డెసర్ట్ రిసార్ట్ కి బయలుదేరారు... దారి మధ్యలో విశ్వామిత్ర వాళ్లకి అక్కడ చెయ్యబోయే పనిని చాలా క్లియర్ చెప్పాడు... యారోన్ ఆ రిసార్ట్ బ్లూ ప్రింట్ ని మిగతావాళ్ళకి చూపించాడు... HARRISON FORD ఆ రెస్పార్ట్ లో ఒక మూలగా ఉన్న కాటేజ్ లో వున్నాడు... వాడితో పాటు ఇద్దరు బాడీగార్డ్స్ కూడా అదే కాటేజ్ లో వుంటారు... ఆ రిసార్ట్ మ్యాప్ ని విశ్వామిత్ర పూర్తిగా స్టడీ చేసి వాళ్లకి ఆ రోజు రాత్రి చెయ్యబోయే ఆపరేషన్ గురించి చాలా క్లియర్ గా వివరించాడు... వాళ్ళు ఆ రిసార్ట్ చేరుకునేసరికి సాయంత్రం 5 గంటలు అయ్యింది... ఆ రిసార్ట్ అంతా పెద్ద పెద్ద కాటేజెస్ తో నిండి వుంది... ప్రతి కాటేజ్ ఒక 5 స్టార్ హోటల్ SUIT లాగా ఉంటాయి... ప్రతి కాటేజ్ ముందు కార్ పార్కింగ్ ఫెసిలిటీ కూడా ఉంది... విశ్వామిత్ర తన టీం తో రిసార్ట్ లో ఒక కాటేజ్ లోకి చెక్ ఇన్ అయిన వెంటనే... ఆ రిసార్ట్ WIFI PASSWORD తీసుకొని ఇంటర్నెట్ లోకి వెళ్లి... ఆ రిసార్ట్ మెయిన్ సర్వర్ ని హాక్ చేసాడు... దాంతో ఆ రిసార్ట్ లో ని ప్రతి కాటేజ్ లో ఉంటున్న గెస్ట్స్ డీటెయిల్స్ దొరికాయి... HARRISON FORD కాటేజీ కి పక్కనే ఒక చిన్న సైజు పార్క్... స్విమ్మింగ్ పూల్ ఉన్నాయి... అవి నైట్ టైం కూడా ఓపెన్ గానే ఉంటాయి... ఆ రోజు స్విమ్మింగ్ పూల్ దగ్గర ఒక పార్టీ జరుగుతోంది...యారోన్ ఆ రిసార్ట్ లో పని చేసే ఎంప్లాయ్ యూనిఫామ్ వేసుకొని మెయిన్ బిల్డింగ్ లోని లాండ్రీ సర్వీస్ వింగ్ వైపు వెళ్ళాడు... అక్కడ పెద్ద పెద్ద వాషింగ్ మెషిన్స్ పని చేస్తున్నాయి... అందరూ చాలా బిజీ గా పని చేసుకుంటున్నారు... యారోన్ స్టాఫ్ యూనిఫామ్ వేసుకోవడం తో పెద్దగా పట్టించుకోలేదు... యారోన్ నేరుగా లాండ్రీ సర్వీస్ ఆఫీస్ రూమ్ లోకి వెళ్ళాడు... అక్కడ చాలా మంది ఎంప్లాయిస్ తమ పనిలో బిజీ గా వున్నారు... ప్రతి హోటల్... లేదా రిసార్ట్ లో లాండ్రీ సర్వీస్ ఎంప్లాయిస్ కి అన్ని కాటేజెస్ లో కి వెళ్లడానికి వీలుగా MASTER ACCESS KEY CARDS దొరుకుతాయి... యారోన్ బాగా పాత ఎంప్లాయ్ లాగా ఆ ఆఫీస్ ని కలయ తిరుగుతూ ఆ రిసార్ట్ కాటేజెస్ కి సంభందించిన MASTER ACCESS KEY CARDS బాక్స్ లోంచి ఒక కార్డు ని దొంగిలించి నేరుగా తన కాటేజ్ కి వెళ్ళాడు...

ఆ రోజు రాత్రి దాదాపు 8 గంటల సమయంలో విశ్వామిత్ర తన టీం తో నేరుగా స్విమ్మింగ్ పూల్ దగ్గరికి వెళ్ళాడు... అప్పటికే అక్కడ పెద్ద ఎత్తున పార్టీ జరుగుతోంది... విశ్వామిత్ర టీం స్లో గా ఆ జనాల్లో కలిసిపోయి HARRISON FORD ఉంటున్న కాటేజ్ ని దగ్గరనుంచి పరిశీలించాడు... HARRISON FORD తన బాలీవుడ్ హీరోయిన్ ఫ్రెండ్ తో స్విమ్మింగ్ పూల్ దగ్గర పార్టీ లో డ్రింక్ చేసి మత్తుగా డాన్స్ చేస్తూ బాగా ఎంజాయ్ చేస్తున్నాడు... అతని బాడీగార్డ్స్ వాళ్లకి దగ్గరలోనే కాపలా కాస్తున్నారు... ఇది గమనించిన విశ్వామిత్ర తన టీం కి సిగ్నల్ ఇచ్చాడు... వాళ్ళందరూ ఎవరికీ అనుమానం రాకుండా HARRISON FORD కాటేజ్ మెయిన్ డోర్ దగ్గర యారోన్ దొంగలించి తెచ్చిన MASTER ACCESS KEY CARD ని ఉపయోగించి కాటేజ్ లోకి ప్రవేశించారు... ఆ కాటేజ్ లోపల లైట్స్ వెయ్యకుండా... చీకట్లో ఆ కాటేజ్ మెయిన్ రూమ్ లో గోడకు ఆనుకొని నుంచొని... HARRISON FORD... అతని హీరోయిన్ ఫ్రెండ్... బాడీగార్డ్స్ కోసం వెయిట్ చేయసాగారు... దాదాపు రాత్రి 3 గంటల ప్రాంతం లో HARRISON FORD తన వాళ్ళతో కాటేజ్ కి వచ్చాడు... మెయిన్ డోర్ తెరుచుకుంది... HARRISON FORD... అతని గర్ల్ ఫ్రెండ్ బాగా తాగి ఉన్నారు... ఇద్దరూ జోక్స్ వేసుకుంటూ... గట్టిగా నవ్వుతూ తమ మాస్టర్ బెడ్ రూమ్ లోకి ప్రవేశించారు... వాళ్ళ బాడీగార్డ్స్ మెయిన్ హల్లో ని సోఫాలో కూర్చున్నారు...ఆ ఇద్దరు బాడీ గార్డ్స్ ఆ రూమ్ లో ఇంకో నలుగురు మనుషులు ఉన్నారన్న సంగతి పసిగట్టే లోపలే... రుబిన్... బ్లూమ్ తమ SILENCER ఉన్న గన్స్ తో ఆ ఇద్దరు బాడీగార్డ్స్ ని చంపేశారు... నెమ్మదిగా అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ మాస్టర్ బెడ్ రూమ్ దగ్గరికి వెళ్లారు... లోపల లవ్ బర్డ్స్ చాలా బిజీ గా ఉన్న సంగతి బయట తలుపు కి ఇవతల వున్నా విశ్వామిత్ర టీమ్ కి క్లియర్ గా తెలుస్తోంది... లోపల నవ్వులు... కేరింతలు చాలా సేపు వినిపించాయి... దాదాపు ఒక అరగంట తర్వాత ఆ బెడ్ రూమ్ లో ప్రశాంత వాతావరణం నెలకొంది... ఇది గమనించిన యారోన్ ఆ బెడ్ రూమ్ డోర్ ని కాలితో గట్టిగా తన్ని ఓపెన్ చెయ్యడానికి రెడీ అవుతుండగా... విశ్వామిత్ర అతడిని వారించి... ఎందుకైనా మంచిదని ఆ బెడ్ రూమ్ డోర్ హేండిల్ పట్టుకొని తిప్పి చూసాడు... విశ్వామిత్ర అనుమానం నిజమయ్యింది... ఆ లవ్ బర్డ్స్ బెడ్ రూమ్ తలుపు లోపలనుంచి గడియ పెట్టుకోలేదు... బెడ్ రూమ్ డోర్ ఈజీ గా తెరుచుకుంది...

విశ్వామిత్ర తన టీం తో ఆ బెడ్ రూమ్ లోకి ప్రవేశించాడు... లవ్ బర్డ్స్ నగ్నంగా బెడ్ మీద పడుకొని ముద్దులు పెట్టుకుంటున్నారు... ముందుగా బాలీవుడ్ హీరోయిన్ నల్లని బట్టలు వేసుకొని... ముఖాలకు BALACLAVA మాస్కులు వేసుకొని... ఆయుధాలు పట్టుకొని వచ్చిన విశ్వామిత్ర టీం ని గమనించింది... ఆమె గట్టిగా అరవబోతే... విశ్వామిత్ర టీం వాళ్లకి తమ తుపాకులు చూపించారు... అంతే... గట్టిగా అరవబోయిన ఆ బాలీవుడ్ హీరోయిన్ వెపన్స్ చూడగానే నోరుమూసుకుంది... HARRISON FORD ఇంకా డ్రిక్స్ మత్తులో ఉన్నాడు... యారోన్ ఆ హీరోయిన్ తో... "మీరు సైలెంట్ గా బెడ్ దిగి డ్రెస్ చేసుకోండి... మనం ఇప్పుడు దుబాయ్ వెళ్తున్నాము..." అని చెప్పాడు... ఆమె వెంటనే బెడ్ దిగి అందరిముందూ డ్రెస్ చేసుకుంది.... ఇంతలో విశ్వామిత్ర HARRISON FORD ఐఫోన్ తీసుకొని... దాన్ని HARRISON FORD ఫేస్ ID తో ఓపెన్ చేసి... దాని యారోన్ కి ఇచ్చి... "వాట్సాప్ చెక్ చేసి ఆ నలుగురికి రేపు అర్జెంటు గా హోటల్ రూమ్ బుక్ చేసి మీటింగ్ కి రమ్మని మెసేజ్ పంపు" అని అన్నాడు... యారోన్ వెంటనే HARRISON FORD ఫోన్ లో వాట్సాప్ ఓపెన్ చేసి అన్ని గ్రూప్స్ లోని చాట్ చెక్ చేయ్యసాగాడు... ఇంతలో విశ్వామిత్ర బాలీవుడ్ హీరోయిన్ తో హిందీ భాషలో "ఎందుకైనా మంచింది... మీరు మీ బాగ్స్ సర్దుకోండి... మీతో మాకు పని లేదు... మిమ్మల్ని మేము వీలైనంత త్వరగా దుబాయ్ ఇంటర్నేషనల్ ఎయిర్పోర్ట్ లో దిగబెడతాము... మీరు అక్కడ నుంచి క్షేమంగా ముంబై చేరుకోవొచ్చు... మీ సేఫ్టీ నా భాద్యత" అని అన్నాడు... అంతే... ఆమె తన బాగ్స్ లో డ్రెస్సెస్... మేకప్ సామాను అంతా... అయిదు నిమిషాల్లో కుక్కేసుకోని రెడీ అయ్యింది...

యారోన్ ఒక మెసేజ్ ని 'ఆ నలుగురు' గ్రూప్ కి పంపాడు... "రేపు అర్జెంటు గా మీటింగ్ కి హోటల్ రూమ్ బుక్ చేసుకోండి... నేను కాల్ చేస్తాను...." ఆ మెసేజ్ కి ఒక 10 నిమిషాల్లో రెస్పాన్స్ వచ్చింది... "రూమ్ నెంబర్ 2205... హోటల్ మారియట్" ఆ మెసేజ్ ని విశ్వామిత్ర కి చూపించాడు... ఆ మెసేజ్ చూసిన వెంటనే విశ్వామిత్ర "మనవాళ్ళకి ఆ రూంకి పక్కనే వున్నా రూమ్ ని తీసుకోమని చెప్పు" అని అన్నాడు... యారోన్ వెంటనే ఆ మెసేజ్ దుబాయ్ లోని తన టీం కి పంపాడు... విశ్వామిత్ర టీం మెంబెర్స్ రుబిన్... బ్లూమ్... ఇద్దరూ కలసి వెంటనే HARRISON FORD కి షార్ట్స్... టీ షర్ట్ వేశారు... యారోన్ బాలీవుడ్ హీరోయిన్ లగ్గేజ్ మోస్తున్నాడు... రుబిన్... బ్లూమ్... ఇద్దరూ కలసి HARRISON FORD ని మోస్తున్నారు... విశ్వామిత్ర ముందుగా కాటేజ్ తలుపు తెరుచుకొని బయటకి వెళ్లి చుట్టూ పరికించి చూసాడు... స్విమ్మింగ్ పూల్ పార్టీ ఇంకా నడుస్తోంది... చాలా హడావిడిగా వుంది... ఎవరి గొడవలో వాళ్ళున్నారు... పక్కన ఏమి జరుగుతోందో ఎవరూ పట్టించుకోవడం లేదు... విశ్వామిత్ర సంతృప్తిచెంది తన వాళ్లకి సైగ చేసాడు... రుబిన్... బ్లూమ్ వెంటనే HARRISON FORD ని మోసుకొచ్చి వాళ్ళు SUV ముందు డోర్ ఓపెన్ చేసి... డ్రైవర్ పక్క సీట్లో HARRISON FORD ని కదలకుండా కట్టేశారు... డ్రైవర్ సీట్లో విశ్వామిత్ర కూర్చున్నాడు... వెనక సీట్లో యారోన్... ఎక్కాడు... అతని పక్కనే బాలీవుడ్ హీరోయిన్ కూర్చుంది... విశ్వామిత్ర ఆలస్యం చెయ్యకుండా వెహికల్ ని ఆ రిసార్ట్ నుంచి కదిలించాడు... రుబిన్... బ్లూమ్ తమ కాటేజ్ ముందు పార్క్ చేసిన తమ సొంత SUV ఎక్కి విశ్వామిత్ర ని ఫాలో అవ్వసాగారు...

విశ్వామిత్ర తన SUV ని చాలా వేగంగా నడుపుతున్నాడు... పక్క సీట్లో HARRISON FORD మత్తుగా పడుకొని ఉన్నాడు... వెనక సీట్లో యారోన్ తన పక్కనే కూర్చున్న బాలీవుడ్ హీరోయిన్ అందానికి ఫిదా అయిపోయాడు... ఆమెతో సంభాషించడానికి ప్రయత్నించాడు...

యారోన్(బాలీవుడ్ హీరోయిన్ తో): హాయ్... నాపేరు యారోన్... దుబాయ్ లో నేను కొన్ని బాలీవుడ్ సినిమాలు చూసాను... మీరు హిందీ సినిమా AIYAARI లో ఆక్ట్ చేశారు కదా...

బాలీవుడ్ హీరోయిన్ (మనసులో నవ్వుకుంటూ): అందులో యాక్ట్ చేసింది నేను కాదు... రకుల్ ప్రీత్ సింగ్...

యారోన్: I AM SORRY... నేను పొరపాటుపడ్డాను... మీరు KABIR SINGH అనే పిక్చర్ లో యాక్ట్ చేశారు... YEAH... NOW I REMEMBER...

బాలీవుడ్ హీరోయిన్ (గట్టిగా నవ్వుతూ): ఆ పిక్చర్ లో యాక్ట్ చేసింది నేను కాదు... KIARA ADVANI... మీకో సంగతి తెలుసా? నేను ఇప్పటి దాకా మూడు సినిమాల్లో యాక్ట్ చేసాను... ఒక సినిమా డబ్బులు లేక రిలీజ్ అవ్వలేదు... రెండో సినిమా ఈ మధ్యనే పూర్తి అయ్యింది... ఇంకా రిలీజ్ కాలేదు... మూడో సినిమా ఇంకా పూర్తి కాలేదు... కాబట్టి మీరు నన్ను ఇప్పటికే రిలీజ్ అయిన ఏ సినిమా లో చూసే ఛాన్స్ లేదు...

యారోన్ ఇంకేమి మాట్లాడకుండా మౌనంగా కిటికీ లోంచి శూన్యం లోకి చూడసాగాడు... SUV డ్రైవ్ చేస్తున్న విశ్వామిత్ర వెనక సీట్లో యారోన్ పడుతున్న అవస్థ చూసి నవ్వుకున్నాడు... యారోన్ పరిస్థితి ఇలా ఉంటే... ఆ SUV వెనకాలే వస్తున్న ఇంకో SUV లో రుబిన్... బ్లూమ్ ల డిస్కషన్ ఇంకో రకంగా ఉంది...

రుబిన్: ఆ ఇండియన్ హీరోయిన్ చాలా బాగుంది కదా...

బ్లూమ్: YES... చాలా బాగుంది... కానీ... నాకు మన GAL GADOT అంటేనే చాలా ఇష్టం... SHE IS A REAL 'WONDER WOMAN' (అంటూ తన దేశ భక్తి ని చాటుకున్నాడు)

రుబిన్: OF COURSE... I LOVE GAL GADOT... BUT THIS INDIAN GIRL IS STUNNING...

బ్లూమ్: నువ్వు ఏమైనా చెప్పు... GAL GADOT IS GODDESS

విశ్వామిత్ర SUV నడుపుతూ దుబాయ్ లోని తన టీం తో మాట్లాడసాగాడు...

విశ్వామిత్ర: మీరు ఎలాగైనా హోటల్ మారియట్ రూమ్ నెంబర్ 2205 కి ఎదురుగా ఉన్న రూమ్ ని బుక్ చెయ్యండి... నేను దుబాయ్ లో మన సేఫ్ హౌస్ చేరుకునే లోపల రూమ్ నెంబర్ 2205 ఫ్లోర్ ప్లాన్ నాకు కావాలి... ఆ నలుగురి బాడీ గార్డ్స్ ఆ SUIT లో ఎక్కడుంటారో ఖచ్చితంగా తెలుసుకోవాలి...

సేఫ్ హౌస్ టీం: యారోన్ దగ్గరనుంచి మెసేజ్ రాగానే మేము రూమ్ నెంబర్ 2205 పక్కనే వున్నా రూమ్ 2206 ని బుక్ చేసేసాము... ఆ రెండు రూములని కనెక్ట్ చేస్తూ రెండు డోర్స్ వున్నాయి... ఒక డోర్ 2205 వైపు తెరుచుకుంటుంది... రెండో డోర్ 2206 లోపలికి తెరుచుకుంటుంది... మేము ఆల్రెడీ రూమ్ నెంబర్ 2205 ACCESS CARD సంపాదించాము... మీరు వచ్చే లోపల మేము రూమ్ నెంబర్ 2205 లో ఒక సెక్యూరిటీ కెమెరా... LISTENING DEVICES ని ప్లాంట్ చేస్తాము... మేము రూమ్ నెంబర్ 2205 లోకి వెళ్లి... రూమ్ నెంబర్ 2206 కి కనెక్టింగ్ డోర్ ని తెరచి... రూమ్ నెంబర్ 2206 లోకి ప్రవేశిస్తాము... దాంతో... మనం ఎప్పు కావాలంటే అప్పుడు రూమ్ నెంబర్ 2206 నుంచి పక్క రూమ్ 2205 లోకి ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు వెళ్లొచ్చు... మీరు నేరుగా హోటల్ మారియట్ కి వచ్చెయ్యండి...

విశ్వామిత్ర : EXCELLENT... WE SHOULD REACH HOTEL MARRIOTT BY 9 AM... THEIR MEETING STARTS AT 10AM... మనం కనీసం 11 గంటల లోపల ఆ నలుగురు ప్లస్ మేము తీసుకొస్తున్న ఇంకో వ్యక్తి ని కలిపి అందరిని వేరే వేరే రూట్స్ లో ఈ రోజు సాయంత్రం కల్లా TEL AVIV చేరుకోవాలి... మీరు వెంటనే అయిదు డిఫరెంట్ రూట్స్ ని ఫైనలైజ్ చెయ్యండి... ఒక విమానం లో నేను... రెండో దాంట్లో రుబిన్... మూడో విమానం లో బ్లూమ్... నాలుగో విమానం లో గెల్లర్... ఐదో విమానం లో కోహెన్... మేము ఒక్కొక్కళ్ళం ఒక్కొక్కరిని తీసుకొని వెళ్ళేలాగా ఏర్పాట్లు చెయ్యండి... మేము అందరం ఒకే విమానం లో ప్రయాణిస్తే ప్రమాదం...

సేఫ్ హౌస్ టీం: మేము ఆల్రెడీ అయిదు రూట్స్ ఫైనలైజ్ చేసాము... 1. దుబాయ్ నుంచి TEL AVIV 2. షార్జా నుంచి TEL AVIV 3. RAS AL-KHAIMAH నుంచి TEL AVIV 4. అజ్మన్ నుంచి TEL AVIV 5. అబూ దాబి నుంచి TEL AVIV వెళ్ళేలాగా అయిదు విమానాల్ని ఏర్పాటు చేసాము... ఇక్కడ హోటల్ మారియట్ లో అయిదు SUV లు రెడీ గా వున్నాయి... మీరు ఎక్కడా ఆగకుండా దుబాయ్ నుంచి TEL AVIV వెళ్లొచ్చు...

విశ్వామిత్ర వేగంగా SUV ని నడపసాగాడు... హోటల్ మారియట్ చేరుకునేటప్పటికీ సరిగ్గా ఉదయం 9 గంటలు అయ్యింది... వెహికల్స్ బేస్మెంట్ పార్కింగ్ లో ఆగగానే... యారోన్... రుబిన్... బ్లూమ్ హడావిడిగా బాలీవుడ్ హీరోయిన్ కి సహాయం చెయ్యడానికి పోటీ పడ్డారు... ఇది గమనించిన విశ్వామిత్ర నిస్సహాయంగా వాళ్ళని ఉద్దేశిస్తూ స్వచ్ఛమైన హీబ్రూ భాషలో OY... VEY... అంటూ మొదలెట్టి "మీరు ముగ్గురూ పోటీపడి ఆ బాలీవుడ్ హీరోయిన్ కి సహాయం చేస్తే... ఈ గాడిద బరువు ఎవరు మోస్తారు? ఒకడు ఇటు రండి..." అంటూ బూతులు తిట్టాడు... అప్పుడు ఒక అద్భుతం జరిగింది... ఆంధ్ర ప్రదేశ్ లో చిన్న పిల్లలు దొంగా పోలీస్ ఆట ఆడుకునేటప్పుడు "పంటలు" వేసుకొని అవుట్ అయినవాడిని దొంగ గా డిక్లేర్ చేసి ఆదుకునే వాళ్ళు... యూరోప్... అమెరికా లో పిల్లలు ROCK... PAPER... SCISSORS అనే పద్దతి వాడతారు... ఇప్పుడు కూడా యారోన్... రుబిన్... బ్లూమ్ ఈ ROCK... PAPER... SCISSORS సిస్టం ని వాడి బ్లూమ్ ని అవుట్ చేసి యారోన్... రుబిన్... బాలీవుడ్ హీరోయిన్ ని తీసుకొని లైఫ్ ఎక్కి 2206 చేరుకున్నారు... బ్లూమ్ వాళ్ళిద్దరిని బండ బూతులు తిట్టుకుంటూ విశ్వామిత్ర తో కలసి HARRISON FORD ని మోసుకుంటూ ఇంకో లిఫ్ట్ ఎక్కి రూం నెంబర్ 2206 చేరుకున్నారు... అప్పటికే లోకల్ MOSSAD టీం అక్కడ ఉన్నారు... చాలా బిజీ గా పక్క రూమ్ లో వీడియో కవరేజ్ ని చెక్ చేస్తున్నారు... వాళ్ళ చేసింది చూసి విశ్వామిత్ర తృప్తిగా తలపంకించి రిలాక్స్ అయ్యాడు...

ఉదయం 9:30 నిమిషాల సమయం లో రూమ్ నెంబర్ 2205 కి ఒక్కొక్కరుగా 'ఆ నలుగురు' తమ బాడీ గార్డ్స్ తో వచ్చారు... వాళ్ళ బాడీ గార్డ్స్ ముందు రూమ్ లో కూర్చున్నారు... మిగతా నలుగురు బెడ్ రూమ్ లో కూర్చొని HARRISON FORD దగ్గరనుంచి ఫోన్ కాల్ కోసం వెయిట్ చేయసాగారు... పక్క రూమ్ లోంచి ఇది గమనిస్తున్న విశ్వామిత్ర తన టీం కి సిగ్నల్ ఇచ్చాడు... వాళ్ళు సైలెంట్ గా ముందు రూమ్ నెంబర్ 2206 కి రూమ్ నెంబర్ 2205 కి కనెక్టింగ్ డోర్ ని తమ రూమ్ వైపు ఓపెన్ చేశారు... ఆ తరువాత శబ్దం రాకుండా రూమ్ నెంబర్ 2205 కనెక్టింగ్ డోర్ ఓపెన్ చేసి ఒక్కఉదుటున రూమ్ నెంబర్ 2205 లోకి దూసుకెళ్లి... ఆ నలుగురు ఏం జరుగుతోందో గ్రహించేలోపల వాళ్ళని వెనకనుండి గట్టిగా పట్టుకొని వాళ్ళ నోళ్లు నొక్కేసి తమ రూమ్ నెంబర్ 2206 లోకి లాక్కెళ్లి వాళ్ళ కాళ్ళు చేతులు కట్టేసి నోటికి ప్లాస్టర్ అతికించారు... ఇదంతా మూడే మూడు నిమిషాల్లో జరిగిపోయింది... ఆ తరువాత విశ్వామిత్ర ఇంకో ఏడుగురు ఏజెంట్స్ తో రూమ్ నెంబర్ 2205 లో చొరబడి... బాడీగార్డ్స్ రియాక్ట్ అయ్యేలోపల అందరిని సైలెన్సర్ అమర్చిన రివాల్వర్లు వాడి చంపేశారు... ఇదంతా చూస్తున్న బాలీవుడ్ హీరోయిన్ నోట మాట రాలేదు... ఆమె తన జీవితం లో ఒక సీక్రెట్ ఏజెంట్స్ ఆపరేషన్ ని లైవ్ గా చూసింది...

విశ్వామిత్ర (యారోన్ తో): ఇక్కడికి నుచి సేఫ్ గా వెళ్ళడానికి ప్లాన్ ఉందా?

యారోన్; వుంది... మనవాళ్ళు ఈ హోటల్ సీసీటీవీ నెట్వర్క్ ని ఆల్రెడీ హాక్ చేసేసారు... మనం ఇప్పుడు ఈ రూమ్ లోంచి బయటకి వెళ్లి... బేస్మెంట్ లో పార్క్ చేసిన వెహికల్స్ ఎక్కి డైరెక్ట్ గా వివిధ ఎయిర్పోర్ట్స్ కి వెళ్లి మనకోసం ఎదురుచూస్తున్న విమానాలు ఎక్కి వెళ్లడమే...

విశ్వామిత్ర: VERY GOOD... LET' S GET GOING

విశ్వామిత్ర ఒక లేడీ ఏజెంట్ తో "నువ్వు ఈమెని తీసుకొని దుబాయ్ ఇంటర్నేషనల్ ఎయిర్పోర్ట్ కి వెళ్లి... ఆమెకి ముంబై వెళ్లడానికి ఒక టికెట్ ఏర్పాటు చేసి విమానం ఎక్కించు" అని చెప్పి బాలీవుడ్ హీరోయిన్ తో >"సారీ ఫర్ ది ట్రబుల్... ఏమి అనుకోకండి" అని అన్నాడు... దానికి బదులుగా ఆ బాలీవుడ్ హీరోయిన్ విశ్వామిత్ర తో "థాంక్స్ ఫర్ ది హెల్ప్... మీరు ఏమి అనికోకపోతే... మీ పర్మిషన్ తో... మీరు నిన్నా... ఇవ్వాళా చేసిన ఈ ఆపరేషన్ ని బేస్ చేసుకొని హిందీ లో సినిమా తీసుకోవొచ్చా?" అని అడిగింది... విశ్వామిత్ర ఇది విని ముందు ఆశ్చర్యపోయాడు... ఆ తరువాత "I WOULD FEEL INSULTED IF YOU DON'T USE IT TO MAKE A MOVIE... PLEASE FEEL FREE TO USE THIS INCIDENT" అని అనగానే... ఆ రూంలో ఉన్నవాళ్ళంతా గట్టిగా నవ్వుకున్నారు... అందరూ ఒకరి తరువాత ఒకరు తమ SUBJECT ని తీసుకొని హోటల్ బేస్మెంట్ చేరుకొని తమకోసం ఎదురు చూస్తున్న వెహికల్స్ ఎక్కి తలో దిక్కుకు వెళ్లి అక్కడనుంచి తమ కోసం ఎదురు చూస్తున్న విమానాలు ఎక్కి క్షేమంగా ఆరోజు సాయంత్రానికల్లా TEL AVIV చేరుకున్నారు... ఆ టీం 'ఆ నలుగురు' తో పాటు వాళ్ళు తీసుకొచ్చిన HARRISON FORD చూసి అందరూ స్టన్ అయ్యారు... విశ్వామిత్ర బాస్ "వీడి కోసం మనం దాదాపు 10 ఏళ్లుగా వెతుకుతున్నాము... నీకు ఎలా దొరికాడు?" అని అడిగాడు... దానికి బదులుగా

విశ్వామిత్ర: వీడి అసలు పేరు మీకు తెలుసా?

బాస్ : వీడి అసలు పేరు ఎవరికి తెలీదు... కానీ వీడిని అండర్ వరల్డ్ లో 'DESERT FOX' అని పిలుస్తారు... WELDONE...

విశ్వామిత్ర : మీకు ఇంకో విషయం చెప్పాలి...

బాస్: ఏమిటది?

విశ్వామిత్ర: కేవల్ శర్మ... పురోహిత్ aka... అబ్దుల్ యుసుఫ్జాయ్... వీళ్ళిద్దరూ ప్రస్తుతం ఇండియన్ IB కస్టడీ లో ఉన్నారు...

బాస్(స్టన్ అయ్యాడు): నువ్వు చెప్పింది నిజమేనా...

విశ్వామిత్ర: అవును సర్... 100% కరెక్ట్ ఇన్ఫర్మేషన్...

బాస్: వాళ్ళిద్దరిని ఎలాగైనా మనం ఇక్కడికి వచ్చేలా చెయ్యాలి...

విశ్వామిత్ర: ఇండియన్ IB ఊరికే వాళ్ళని మనకి ఎందుకు అప్పచెప్తుంది? ఏదైనా QUID PRO QUO డీల్ మాట్లాడుకోవాలి...

బాస్: అయితే నువ్వు వాళ్ళ తో CONVERSATION మొదలుపెట్టు... పెద్దగా ఏమి ప్రామిస్ చెయ్యకు... మనకి ఆ ఇద్దరితో చాలా పని ఉన్నదని వాళ్ళు గ్రహిస్తే పెద్ద పెద్ద కోరికలు కోరతారు... జాగ్రత్త గా డీల్ చెయ్యి... ప్రతి డెవలప్మెంట్ నాకు >REAL TIME BASIS లో UPDATE చెయ్యి...

అదే సమయంలో పురోహిత్ ని కలవడానికి జగదీష్ ఠాకూర్ ఫార్మ్ హౌస్ వచ్చాడు... పురోహిత్ అతనితో తాను జైలు నుంచి రిలీజ్ అవ్వడానికి ముందు రోజు జరిగిన సంఘటన చెప్పడం మొదలుపెట్టాడు...

PART - 31 - THE PREDICAMENT

తీహార్ జైలు లో సాయంత్రం డిన్నర్ అయిన తర్వాత ఖైదీలని సెల్ లోకి పంపించి తలుపులు మూసి లాక్ చేస్తారు... మళ్ళీ ఉదయం 5 గంటలకు తెరుస్తారు. ఇది నార్మల్ ప్రాక్టీస్... కానీ... ఆ రోజు రాత్రి 10 గంటల సమయంలో తీహార్ జైల్లో ఉన్న ఒక స్పెషల్ సెల్ తలుపులు తెరుచుకున్నాయి... ఇద్దరు పోలీసులు ఆ సెల్ బయట కాపలాగా నుంచున్నారు... ఆ ఇద్దరి చేతుల్లో ఆటోమేటిక్ రైఫిల్స్ ఉన్నాయి... మూడో పోలీస్ కానిస్టేబుల్ సెల్ లోపలి వచ్చి నిద్ర పోతున్న పురోహిత్ ని లేపి తనతోపాటు రమ్మని సైగ చేసాడు... పురోహిత్ కి అర్ధం కాలేదు... రాత్రి పది గంటల సమయం... ఆ సమయంలో లో సెల్ తలుపులు తెరుచుకోవడం... ఒక పోలీస్ కానిస్టేబుల్ తన తో రమ్మనడం... అంతా అయోమయంగా ఉంది... అనుమానం వేసింది... ఆ సమయంలో తన ని తీసుకెళ్లి చంపేస్తారేమో అని భయం వేసింది... పురోహిత్ ఆ కానిస్టేబుల్ తో కలిసి సెల్ లోంచి బయటికి వచ్చాడు... బయట కాపలాగా ఉన్న కానిస్టేబుల్స్ లో ఒకడు ఆ సెల్ ని మూసి లాక్ చేసాడు... ముందు ఒక కానిస్టేబుల్ నడుస్తున్నాడు... ఆ కానిస్టేబుల్ వెనకాల పురోహిత్... పురోహిత్ వెనకాల ఇంకో ఇద్దరు కానిస్టేబుల్స్... ముగ్గురూ కలసి పురోహిత్ ని తీసుకొని తీహార్ జైల్ అడ్మినిస్ట్రేటివ్ బ్లాక్ లో ని ఒక రూమ్ లోకి తీసుకొని వెళ్లారు... ఆ రూమ్ మధ్యలో ఒక పెద్ద టేబుల్ ఉంది... ఆ టేబుల్ కి ఒక వైపు ఉన్న రెండు కుర్చీల లో మాధవ్... రవీంద్ర కూర్చుని ఉన్నారు... కానిస్టేబుల్స్ తమతో తీసుకొచ్చిన పురోహిత్ ని వాళ్ళ కి ఎదురుగా టేబుల్ కి రెండో వైపు ఉన్న కుర్చీలో కూర్చోపెట్టి ఆ ఇద్దరు ఆఫీసర్స్ కి సెల్యూట్ కొట్టి "జై హింద్" అని చెప్పి బయటకు వెళ్లి ఆ రూం తలుపు ని బయట నుంచి లాక్ చేసి కాపలాగా నుంచున్నారు... దాదాపు 15 నిమిషాల పాటు ఆ రూమ్ లో నిశ్శబ్దం రాజ్యమేలింది... పురోహిత్ తన కెదురుగా కూర్చున్న ఇద్దరు ఆఫీసర్స్ ని పరీక్షగా చూసాడు... ఇద్దరూ చాలా కాన్ఫిడెంట్ గా కనిపిస్తున్నారు... పురోహిత్ మనసులో అనేక ఆలోచనలు... ఆ నిశ్శబ్దాన్ని ఛేదిస్తూ...

మాధవ్: నా పేరు మాధవ్ రావు. నేను ఇండియన్ ఆర్మీ లో పనిచేస్తున్నాను... ఆర్మీ లో నా రాంక్ బ్రిగేడియర్... ఈయన నా కొలీగ్ రవీంద్ర ఇంటెలిజెన్స్ బ్యూరో లో INTERNAL SECURITY డైరెక్టర్... ఇప్పుడు మేము మిమ్మల్ని కొన్ని ప్రశ్నలు వేయడమే కాకుండా... మాకు తెలిసిన కొంత సమాచారాన్ని మీకు చెప్పడానికి మిమ్మల్ని ఇలా అర్ధరాత్రి పూట నిద్ర లేపాల్సి వచ్చింది... మీరు ఇప్పటి దాకా ఢిల్లీ పోలీసులు అడిగిన ప్రశ్నలకి ఎటువంటి జవాబు ఇవ్వలేదు అన్న విషయం కూడా మాకు తెలుసు... అయినా మా డ్యూటీ మేము చేయడానికి మేమిద్దరమూ వచ్చాము... మీరు ఈ రోజు మాతో మాట్లాడతారని మాకు పూర్తి నమ్మకం ఉంది... మేము మీరు మాట్లాడే లా చేస్తాము...

రవీంద్ర: మీరు మాకు న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ లో పట్టు పడినప్పుడు మీ దగ్గర ఒక ఆధార్ కార్డు దొరికింది... అది ఆరు నెలల క్రితం చనిపోయిన ఓంప్రకాష్ గుప్త అనే వ్యక్తికి చెందిన కార్డు... అది మీ దగ్గరికి ఎలా వచ్చింది? ఆ కార్డు ని మీరు ఎందుకు వాడుతున్నారు? మీరు భారత దేశ వాసియా... లేక విదేశస్తులా.... మీ నేషనాలిటీ ఏమిటి? ఒకవేళ మీరు విదేశీయులు అయితే... ఇండియా లోకి ఎలా వచ్చారు? ఎప్పుడు వచ్చారు? మీ పాస్ పోర్ట్ ఎక్కడుంది?

పురోహిత్ ఎప్పటిలాగానే మౌనంగా ఉండిపోయాడు... మాధవ్... రవీంద్ర అడిగిన ప్రశ్నలకి జవాబు చెప్పలేదు...

రవీంద్ర: మొదట్లో మీరు ఎవరు అనేది తెలుసుకోవడానికి మాకు ఒక్క క్లూ కూడా దొరకలేదు... మీ అసలు పేరు కూడా మాకు తెలీదు... మీ బయోమెట్రిక్ డేటా... అంటే... మీ ఫింగర్ ప్రింట్స్... ఐరిస్ స్కాన్... డిజిటల్ ఐడెంటిటీ.. మా నేషనల్ క్రైమ్ డేటా బేస్ లో లేవు... మీ ఫోటో కూడా మా దేశం లోని ప్రతి ఒక్క LAW ENFORCEMENT ఏజెన్సీ కి పంపడం జరిగింది... వాళ్ళు ఎవరి దగ్గర మీ గురించి ఎటువంటి సమాచారం లేదు...

మాధవ్: ఢిల్లీ పోలీసులకి FIR ఏ పేరు మీద తయారు చేయాలో కూడా అర్థం కాలేదు... ఢిల్లీ పోలీసులు వేసిన ఏ ఒక్క ప్రశ్నకు మీరు జవాబు చెప్పలేదు... మీ మీద THIRD DEGREE వాడకూడదని ఢిల్లీ పోలీసుల కి ఢిల్లీ హై కోర్ట్ నుంచి స్ట్రిక్ట్ ఆర్డర్స్ వచ్చాయి... మాకు చాలా ఆశ్చర్యం వేసింది... ఒక ఊరు... పేరు తెలియని వ్యక్తి కోసం మా దేశంలో ఒక "పెద్ద మనిషి" తన పలుకుబడి ఉపయోగించి మిమ్మల్ని క్షేమంగా బయటకు తీసుకొని రావాలని తెగ కష్ట పడుతున్నారు... ఎందుకని?

ఇది వినగానే పురోహిత్ మొహం లో కొంచం ఎక్స్ప్రెషన్స్ మారాయి... అప్పటిదాకా అవతలి వాళ్ళు ఏమి అడిగినా... ఏమి చెప్పినా... చాలా కామ్ గా వింటూ... ఎటువంటి బదులు చెప్పకుండా... ఏటో శూన్యం లోకి చోద్యం చూస్తూ కూర్చునే వ్యక్తి మొహం లో మార్పు కనిపించింది... "పెద్ద మనిషి" పేరు వినగానే... ఒక రకమైన ఆదుర్దా... సందేహం... ఆందోళనతో కూడిన ఎక్స్ప్రెషన్ కనిపించింది... పురోహిత్ కళ్ళలో ఎదో తెలియని ఆత్రుత కనిపించింది... పురోహిత్ మనసులో 'వీళ్ళకు "పెద్ద మనిషి" ఎవరో తెలిసిపోయిందా? లేదా తెలిసినట్లు నాటకం ఆడుతున్నారా? ఈ విషయాన్ని మాధవ్... రవీంద్ర పసిగట్టారు...

రవీంద్ర: మీ కోసం దుబాయ్ లో ఉన్న "ఆ నలుగురు" కూడా చాలా వర్రీ అవుతున్నట్లు మాకు తెలిసింది... ఆ నలుగురు రెగ్యులర్ గా దుబాయ్ లోని హోటల్ మారియట్ లో కలుసుకుని కాన్ఫరెన్స్ కాల్ లో జగదీష్ ఠాకూర్ అనే వాడితో రెగ్యులర్ గా మీ గురించి ఎంక్వయిరీ చేస్తున్న సంగతి కూడా మా దృష్టికి వచ్చింది.. ఎవరా నలుగురు? వాళ్లకి మీకు ఏమిటి రిలేషన్? ఎంత కాలంగా మీరు ఆ నలుగురితో కలిసి పనిచేస్తున్నారు? మేము జగదీష్ ఠాకూర్ ని క్లోజ్ గా ఫాలో అవుతున్నాము... జగదీష్ ఠాకూర్ ఎవరికైన ఫోన్ కాల్ చేస్తే మాకు వెంటనే తెలుస్తుంది... జగదీష్ ఠాకూర్ ప్రతి రోజూ "పెద్ద మనిషిని" కలుస్తాడని కూడా మాకు తెలుసు... అతి త్వరలో ఆ "పెద్దమనిషి" ని మేము పట్టుకుంటాము...

ఈ వార్త వినగానే... పురోహిత్ మనసులో ఆందోళన మొదలయ్యింది... 'వీళ్ళకి "FOUR SCHOLARS" గురించి కూడా తెలిసిపోయిందా? వాళ్ళ ఉనికి ఇంతకాలం చాలా సీక్రెట్ ఉంది... ప్రపంచంలో ఎన్నో LAW ENFORCEMENT ఏజెన్సీ కి చెందినవాళ్లు "ఆ నలుగురు" కోసం రాత్రింబగళ్లు వెతుకుతున్నాయి... ఆ నలుగురు ఎక్కడున్నది CIA... FBI... SCOTLAND YARD..RUSSIAN FSB... BRITISH MI6... MOSSAD... ఫ్రెంచ్ సీక్రెట్ సర్వీస్ DGSE... GERMAN FSI... లాంటి పెద్ద పెద్ద ఆర్గనైజేషన్స్ కి కూడా తెలియని ఇన్ఫర్మేషన్ ఈ ఇద్దరికీ ఎలా తెలిసింది?'

మాధవ్: మీకు కేవల్ శర్మ ఎలా పరిచయం... ఎన్నాళ్ళుగా పరిచయం? మీకు... ఛటర్జీ కి ఉన్న రిలేషన్ ఏమిటి? మీరు ఛటర్జీ ని మొదటిసారి ఎక్కడ కలిశారు? కేవల్ శర్మ తయారుచేసే PREFABRICATED స్లాబ్స్ కి చెందిన టెక్నాలజీ ని ఎవరు సప్లై చేశారు? ఛటర్జీ పూర్తి పేరు ఏమిటి? అసలు ఆ వ్యక్తి పేరు అదేనా? లేక అది జస్ట్ CODE NAME... ఛటర్జీ ప్రస్తుతం ఎక్కడ ఉన్నాడు? ఛటర్జీ ఆ రోజు మీతో కాకుండా సెపరేట్ గా వేరే ట్రైన్ లో ముంబై ఎందుకు వెళ్ళాడు? ఛటర్జీ తనతో పాటు రెండు పెద్ద పెద్ద సూట్ కేసులు తీసుకెళ్లాడు... ఆ సూట్ కేసుల్లో ఏముంది?

ఛటర్జీ పేరు వినగానే పురోహిత్ కి సన్నగా చెమట పట్టసాగింది... 'వీళ్ళ దగ్గర ఇన్ఫర్మేషన్ BITS & PIECES గా... చాలా FRAGMENTED గా ఉన్నట్టుంది... వీళ్ళు ప్రస్తుతం MISSING LINKS కోసం వెతుకుతున్నారు' అని ఊహించాడు... ఇప్పటి దాకా తన ను ప్రశ్నించిన ఢిల్లీ పోలీసుల దగ్గర ఎటువంటి SOLID LEADS లేవు... కానీ... ఈ ఇద్దరి దగ్గర చాలా ఇన్ఫర్మేషన్ ఉన్నట్లుంది... ఇప్పుడు తను చాలా జాగ్రతగా ఉండాలి...

రవీంద్ర: మీకు తెలిసే ఉంటుంది... మేము ఆనంద విహార్ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ లో కేవల్ శర్మ ఇంటి కింద ఉన్న టన్నెల్ ని మేము గుర్తించాము... అతి కష్టం మీద ఆ టన్నెల్ కి ఆరెంజ్ చేసిన లేజర్ బీమ్ సెక్యూరిటీ కి అవసరమైన UNINTERRUPTED POWER SUPPLY హౌస్ నెంబర్ 88 లో వున్నదని ని కనుక్కొని... ఆ ఇన్వర్టర్ ని ఆఫ్ చేసి... లేజర్ బీమ్ సెక్యూరిటీ ని బ్రీచ్ చేసి... ఆ టన్నెల్ ద్వారా ఆ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ పక్కనే ఉన్న పార్క్ లో మీరు పెట్టిన C4 ఎక్స్ప్లోజివ్ మెటీరియల్ ని చాలా జాగ్రత్తగా అక్కడనుండి తరలించాము... చాలా కష్టపడ్డాం... మీరు ఆ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ లో తవ్విన టన్నెల్స్ కి... ISRAEL కి దగ్గరలోని GAZA STRIP బోర్డర్ లో కనిపించే HAMAS టన్నెల్స్ కి చాలా పోలిక కనిపించింది... దీని గురించి మీరేమైనా చెప్పగలరా?

మాధవ్: మీకు తెలుసో లేదో... మీ వాళ్ళు ఇండియా లో న్యూ ఢిల్లీ... లక్నో... హైదరాబాద్... బెంగళూరు... కాన్పూర్... త్రివేండ్రం... ముంబై... వడోదర... కలకత్తా... సిటీస్ లో 17 ప్రాంతాల్లో PLANT చేసిన C4 ఎక్సప్లోజివ్ మెటీరియల్ ని కూడా సక్సెఫుల్ గా రికవర్ చేయగలిగాము... ఒక చోట మీరు పెట్టిన IMPROVISED EXPLOSIVE DEVICE ని స్విచ్ ఆఫ్ చెయ్యడానికి మా ARMED FORCES కి సమయం సరిపోలేదు... దాంతో మా వాళ్ళు ఆ IMPROVISED EXPLOSIVE DEVICE ని ఒక ISOLATED ప్లేస్ కి తీసుకెళ్లి CONTROLLED DETONATION చేసాము...

ఇప్పుడు పురోహిత్ నుదిటి మీద చెమట పట్టడం చాలా క్లియర్ గా మాధవ్... రవీంద్ర లకు కనిపిస్తోంది... పురోహిత్ గుండె వేగంగా కొట్టుకోసాగింది... గొంతు తడి ఆరిపొతోంది... ఇది గమనించిన రవీంద్ర కుర్చీలోంచి లేచి ఆ రూమ్ లో ని వాటర్ కూలర్ నుంచి రెండు గ్లాసుల మంచి నీళ్లు తెచ్చి పురోహిత్ ముందు పెట్టాడు... పురోహిత్ ఆ నీళ్ళని గటగటా తాగేశాడు... ఇప్పుడు పురోహిత్ మొహం లో ఆందోళన కొట్టొచ్చినట్టు కనిపిస్తోంది... మాధవ్... రవీంద్ర... ఇద్దరికీ అర్ధమయ్యింది... పురోహిత్ నోరువిప్పి మాట్లాడడానికి ఎక్కువ సమయం పట్టదు... BRAKING POINT కి ఎంతో దూరం లేదు...

రవీంద్ర: మా జాయింట్ యాక్షన్ టీమ్స్ ఆనంద విహార్ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ లోకి అడుగు పెట్టగానే... ఆ కమ్యూనిటీ రెసిడెంట్స్ వెల్ఫేర్ అసోసియేషన్ ప్రెసిడెంట్ సుమిత్ భాటియా పారిపోయాడు... ఆ రోజు మార్నింగ్ వాక్ కి వెళ్లినవాడు తిరిగి ఇంటికి రాలేదు... మమ్మల్ని చూడగానే ఆటో లో దగ్గరలోని ఢిల్లీ మెట్రో స్టేషన్ చేరుకొని రైల్ ఎక్కి NOIDA లో దిగి అక్కడి నుంచి వేరే కారులో వెళ్ళిపోయాడు... NOIDA నుంచి ఆగ్రా వరకు లభించిన హై వే సీసీటీవీ ఫుటేజ్ ప్రకారం... సుమిత్ భాటియా ఉత్తర్ ప్రదేశ్ చేరుకున్నాడు... అయితే... ఆయన ఉత్తర్ ప్రదేశ్ లో ఎక్కడ ఉన్నది ఖచ్చితమైన లొకేషన్ మాకు ఇంకా తెలియలేదు... మా వాళ్ళు రాత్రింబగళ్లు సుమిత్ భాటియా కోసం వెతుకుతున్నారు... సుమిత్ భాటియా ప్రయాణించిన కార్ రిజిస్ట్రేషన్ నెంబర్ ఫేక్ అని తేలింది... సుమిత్ భాటియా ఎక్కడ ఉన్నది మీకు తెలుసా? తెలిస్తే మాకు చెప్పండి...

మాధవ్: మీకు తెలుసో లేదో... కేవల్ శర్మ ని చంపడానికి ఉత్తర ప్రదేశ్ పోలీసులు ప్లాన్ చేశారు... కానీ... మా వాళ్ళు కేవల్ శర్మ ని ప్రాణాలతో పట్టుకొని సేఫ్ హౌస్ కి తీసుకొచ్చారు... కేవల్ శర్మ ఫ్రెండ్ బల్వంత్ యాదవ్ కూడా మా కస్టడీ లోనే ఉన్నాడు... ఇంకో సంగతి... న్యూ ఢిల్లీ రైల్వే స్టేషన్ లో జ్యూస్ షాప్ నడుపుతున్న పాకిస్తానీ ISI ఏజెంట్ రమీజ్... అతని డైలీ మూమెంట్స్ మాకు తెలుసు... మేము ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు రమీజ్ ని అరెస్ట్ చెయ్యగలం... లేదా చంపెయ్యగలం... మాకు రమీజ్ ఇక్కడికి ఏ పని మీద వచ్చింది తెలుసుకోవడం ఇంపార్టెంట్... రమీజ్ ఎవరెవరిని కలుస్తున్నది మాకు తెలుస్తుంది...

రవీంద్ర: మాకు దొరికిన C4 ఎక్స్ప్లోజివ్ మెటీరియల్ లో DEPLETED యురేనియం మిక్స్ చేయబడినది అని ల్యాబ్ టెస్ట్ లో తెలిసింది... మీకు DEPLETED URANIUM ఎక్కడిది? ఎవరు సప్లై చేశారు?

పురోహిత్ కి కంగారు ఎక్కువయ్యింది... ఆలోచించసాగాడు 'ఇప్పటి దాకా ఢిల్లీ పోలీసులు తనను ఎన్నిసార్లు ప్రశ్నించినా... నువ్వెవరు? నీ పేరేమిటి? ఎక్కడి నుంచి వచ్చావు? ఎందుకు వచ్చావు? ఇలాంటి ప్రశ్నలు వేశారు... వీళ్ళిద్దరూ మాత్రం PIN POINTED గా ఇన్ఫర్మేషన్ సేకరించి ప్రశ్నిస్తున్నారు...'

మాధవ్: మేము దుబాయ్ నుంచి ఇండియా కి వచ్చిన ఫోన్ కాల్స్ ట్రాక్ చేసినప్పుడు మీ CODENAME ఒకటి మాకు తెలిసింది... మిమ్మల్ని "పురోహిత్" అని పిలుస్తారని తెలిసింది... అయితే... మీ అసలు పేరు కనుక్కోవడం కొంచం కష్టమయ్యింది... మా డాక్టర్ మిమ్మల్ని జైలు లో EXAMINE చేసినప్పుడు మీ INTESTINES లో ఇంప్లాంట్ చేసిన TABSULE ఒకటి మాకు దొరికింది... మేము దాన్ని చిన్న సర్జరీ ద్వారా బయటకు తీసి ల్యాబ్ లో టెస్ట్ చేసినప్పుడు ఆ TABSULE లో ఒకరకమైన PSYCHIATRIC CONDITION కి సంభందించిన డ్రగ్ ఉన్న విషయం తెలిసింది... మీకు మా డాక్టర్స్ ఒక హెవీ డోస్ PSYCADELIC MEDICINE ఇవ్వడం జరిగింది... ఒక మూడు నెలల వరకు ఆ మెడిసిన్ పనిచేస్తుంది... మీ INTESTINES లో దొరికిన ఆ TABSULE ని మేము జర్మనీ లోని DR. SCHILLERS క్లినిక్ లో చూపించాము... అది వాళ్ళు DEVELOP చేసిన SUSTAINED RELEASE DRUG SUPPLY MECHANISM అని తెలిసింది... వాళ్ళకి తెలియకుండా మేము ఆ క్లినిక్ PATIENTS రికార్డ్స్ ని పరిశీలించినపుడు మాకు మీ PATIENT రికార్డు దొరికింది...

అంతే... అరెస్ట్ అయిన రోజు నుంచి ఇప్పటిదాకా నోరు విప్పని పురోహిత్ ఒక్కసారిగా పెద్ద ఎత్తున కంగారు పడుతూ...

పురోహిత్: DR. SCHILLER తన పేషెంట్ ఇన్ఫర్మేషన్ ని చాలా కాంఫిడెంటీషియల్ గా ఉంచుతాడు... అది ఆ క్లినిక్ పాలసీ... మీరు అబద్ధం చెబుతున్నారు... నా పేషెంట్ రికార్డు మీకు దొరికే ఛాన్స్ లేదు...

మాధవ్(సన్నగా నవ్వుతూ): AT LAST... YOU HAVE STARTED TALKING... GOOD... నిజమే మీరు చెప్పింది... DR. SCHILLER'S క్లినిక్ వాళ్ళు తమ రికార్డ్స్ ని చాలా కాన్ఫిడెన్షియల్ గా ఉంచుతారు... మేము వాళ్ళ సర్వర్ ని క్లినిక్ లోపల నుంచి హ్యాక్ చేసాము... ఆ క్లినిక్ సర్వర్స్ లోని పూర్తి డేటా మా దగ్గర ఉంది... మేము మీ ఫైల్ ని చెక్ చేసిన సమయంలో మాకు ఒక ఇంట్రెస్టింగ్ ఇన్ఫర్మేషన్ దొరికింది... అదేమిటంటే...మీ చిన్నప్పుడు మీ పెద్ద వాళ్ళు... మీ వీపు మీద వేయించిన మీ ఏడు తరాల పెద్దల పేర్ల టాటూ కనిపించింది... ఆ టాటూ ని మేము MIDDLE EAST LIGUISTIC EXPERTS కి చూపించినప్పుడు వాళ్ళు మాకు అది ఆఫ్గనిస్తాన్ లో ఒక ప్రావిన్స్ లో నివసించే ప్రజలు తమ మగ పిల్లల వీపు మీద తమ 7 తరాల పెద్దల పేర్లు పుట్టు మచ్చ వేసే అలవాటు ఉందని తెలిసింది... ఆ రోజే తెలిసింది మీ REAL NAME... MR. ABDUL YOUSUFZAI...

ఇది వినగానే పురోహిత్ నెత్తి మీద పిడుగు పడినట్లు ఫీల్ అయ్యాడు... పురోహిత్ కళ్ళు పెద్దవయ్యాయి... నోరు దానంతట అదే తెరుచుకుంది... ముఖం పాలిపోయింది... ఒళ్ళంతా చెమటలు పొయ్య సాగాయి... ఎన్నో ఏళ్లుగా తన రియల్ ఐడెంటిటీ ని చాలా సేఫ్ గా కాపాడుకుంటూ వచ్చాడు... తల్లిదండ్రులు పెట్టిన తన పేరు తానే మర్చిపోయి కొన్నేళ్లు అయ్యింది... ప్రపంచానికి తన పేరు "పురోహిత్" అని మాత్రమే తెలుసు... వీళ్ళు చాలా కొద్ది కాలంలోనే తన రియల్ నేమ్ కనుక్కోగలిగారు... ఎలా??? ఒక్క టాటూ తో ఇంత ఖచ్చితంగా ఎలా తెలుసుకోగలిగారు.... వీళ్ళకి ఇంకా ఏమేమి తెలుసు? అంతలోనే తేరుకొని...

పురోహిత్: మీరు చెబుతున్నది పచ్చి అబద్ధం... నా పేరు అది కాదు... నా పేరు పురోహిత్... ఒకవేళ మీకు నా పేరు అబ్దుల్ యూసుఫ్ జాయ్ అని ఖచ్చితంగా తెలిస్తే... మీ పోలీస్ FIR లో ఆ పేరే వ్రాసి నా మీద కేసు బుక్ చేయొచ్చుగా?

మాధవ్: నిజమే... మీ రియల్ నేమ్ వాడి మీ మీద కేసు ఫైల్ చేయవచ్చు... అదేమీ పెద్ద విషయం కాదు... మేము కోర్టులో మీరు అబ్దుల్ యూసుఫ్ జాయ్ అని మేము నిరూపించాలి... మా దగ్గర సరైన ఆధారాలు లేవు... మీరు మా దేశం లోకి ఎలా వచ్చారో కూడా మాకు తెలీదు... మీ దగ్గర పాస్ పోర్ట్ కూడా లేదు... మీ అంతట మీరు మీ పేరు ని కోర్ట్ లో ఒప్పుకోరు... కానీ... ఏ క్షణాన మీ ఐడెంటిటీ ప్రపంచానికి తెలుస్తుందో... అప్పుడు మీ గురించిన డీటెయిల్స్ కనుక్కోవడం మా గవర్నమెంట్ కి పెద్ద విషయం కాదు... DIPLOMATIC CHANNELS లో తెలుసుకుంటారు...

పురోహిత్(నవ్వుతూ): మీరు అదే విధంగా నా డీటెయిల్స్ కనుక్కోండి... నేను మీకు చెప్పేది ఏమి లేదు...

మాధవ్: మీకు ఒక టెర్రరిస్ట్ తో సంబంధాలు ఉన్నాయని నిరూపించడం పెద్ద కష్టం కాదు... మీ "పెద్ద మనిషి" ఎంత ట్రై చేసినా మీరు ఈ జీవితం లో ఇండియా దాటి వెళ్ళలేరు... మీరు ఇండియా ఏ పని మీద వచ్చారు? ఎప్పుడొచ్చారు? ఎలా వచ్చారు? ఇలాంటి డీటెయిల్స్ మాకు చెబితే మీకు మంచిది...

పురోహిత్: నాకు టెర్రర్ అవుట్ ఫిట్ తో లింక్స్ ని మీరు ఎస్టాబ్లిష్ చెయ్యలేరు... మీ దగ్గర ఎటువంటి ఆధారాలు లేవు... మీ గవర్నమెంట్ ఎంత ప్రయత్నించినా నా పేరు ABDUL YOUSUFZAI అని నిరూపించలేరు... ఆ పేరు కాల గర్భంలో కలిసి పోయి చాలా కాలం అయ్యింది... THAT'S ANCIENT HISTORY...

మాధవ్: WE KNOW HOW TO DIG THE PAST... VERY EASY TO ESTABLISH YOUR CONNECTIONS TO TERROR ORGANISATIONS... ఒక్క DNA టెస్ట్ చేస్తే చాలు... మీరు ALL INDIA INSTITUTE OF MEDICAL SCIENCES లో ఉన్నప్పుడు మేము మీ BLOOD... SALIVA SWABS సంపాదించాం... వాటిని మేము టెస్ట్ చేసినప్పుడు మీకు... పాకిస్తాన్ లో ఒక టెర్రర్ ఆర్గనైజేషన్ కి ఉన్న లింక్ మాకు తెలిసాయి...

పురోహిత్: నా DNA శాంపిల్స్ ఎవరితో పోల్చి చూశారు? అయినా DNA శాంపిల్స్ తో టెర్రర్ లింక్స్ ఎలా ఎస్టాబ్లిష్ చెయ్యగలరు?

మాధవ్: మేము మీ సాంపిల్స్ ని మాకు INDO - PAK బోర్డర్ దగ్గర దొరికిన ఒక టెర్రరిస్ట్ శాంపిల్స్ తో పోల్చి చూసాము... ఆ టెర్రరిస్ట్ పేరు "ALEEM YOUSUFZAI" aka "బుఖారి" PAKISTAN OCCUPIED KASHMIR (POK)" లో టెర్రర్ ట్రైనింగ్ / లాంచ్ ప్యాడ్స్ కి ఇంచార్జి... ఒకసారి మేము జరిపిన ఆపరేషన్ లో LINE OF CONTROL (LOC) దగ్గర పట్టుబడ్డాడు... నాకు తెలిసి ఆ బుఖారి... మీ సొంత అన్న కదా?

ఇది వినగానే పురోహిత్ స్టన్ అయ్యాడు... తనకి తెలియకుండానే కళ్ళ వెంబడి నీళ్లు వచ్చాయి... ఒక రెండు నిమిషాలు నిశ్శబ్దంగా కూర్చున్నాడు... నెమ్మదిగా తేరుకొని...

పురోహిత్ : మా అన్న నిజంగానే బ్రతికి ఉన్నాడా? మీ గవర్నమెంట్ ఆరోజు జరిగిన కాల్పుల్లో చనిపోయాడు అని టీవీ లో చెప్పారు... డెడ్ బాడీ కూడా చూపించారు...

మాధవ్: ఎస్... మీ అన్న బ్రతికే ఉన్నాడు... ఆ రోజు మాకు కొంత మంది ప్రాణాలతో పట్టుబడ్డారు... వాళ్లలో బుఖారి... మీ అన్న కూడా ఉన్నాడు... మీ అన్న బ్రతికి ఉన్నాడన్న విషయాన్ని మేము దాచి పెట్టాము... ఆరోజు కాల్పుల్లో అందరూ చనిపోయారని డిక్లేర్ చేసేసాము... మేము చూపించిన డెడ్ బాడీ మా ఆర్మీ హాస్పిటల్ మార్చురీ లో పడివున్న అనాధ శవం...

పురోహిత్(గద్గద స్వరం తో): మీరు చెప్పేది నిజమేనా... మా అన్న బ్రతికే ఉన్నాడా?

మాధవ్ వెంటనే తన మొబైల్ ఫోన్ లో ఒక నెంబర్ కి ఫోన్ చేసి... "ఫోన్ ని బుఖారి కి ఇవ్వు" అని చెప్పి... తన ఫోన్ లో FACETIME ఆన్ చేసి పురోహిత్ కి ఇచ్చాడు... బుఖారీ ని చూడగానే పురోహిత్ ఏడ్చేశాడు... బుఖారి కూడా ఎంతో కాలం తర్వాత తమ్ముడిని చూడడంతో బుఖారి కూడా గట్టిగా ఏడ్చేశాడు... ఇద్దరూ ఏడుస్తూ చాలా సేపు మాట్లాడుకున్నారు... మాధవ్... రవీంద్ర... నిశ్శబ్దంగా చూస్తూ కూర్చున్నారు... ఆ ఫోన్ కాల్ రికార్డు అవుతున్న సంగతి ని పురోహిత్... బుఖారీ పట్టించుకోలేదు... ఫోన్ కాల్ పూర్తి అయ్యింది... దాదాపు ఒక 15 నిమిషాల పాటు పురోహిత్ మాట్లాడకుండా మౌనంగా కూర్చున్నాడు... చివరికి...

మాధవ్: నువ్వు ఇండియా కి ఎప్పుడు వచ్చావు? ఎలా వచ్చావు?

పురోహిత్: నేను ఇప్పటికి చాలా సార్లు ఇండియా వచ్చాను... నేను ప్రతి సారి ఖాట్మండు వస్తాను... అక్కడ నా పాస్ పోర్ట్... లగేజ్ ని భద్రం గా ISI ఏజెంట్ దగ్గర పెట్టి... అక్కడి నుంచి రోడ్డు మార్గాన INDO - NEPAL బోర్డర్ కి చేరుకుంటాను... ఝులాఘాట్... పితోరాఘడ్... దగ్గర కేవల్ శర్మ నా కోసం వెయిట్ చేస్తాడు... నేపాల్ / ఇండియా పోలీసులకి డబ్బులు ఇచ్చి మేనేజ్ చేసి నన్ను ఇండియా లోకి వచ్చేలా చేస్తాడు... అక్కడ నుంచి నన్ను రోడ్డు మార్గం లో ఢిల్లీ తీసుకొని వస్తాడు... పని అయ్యాక మళ్ళీ అదే రూట్ లో వెనక్కి వెళతాను...

మాధవ్: ఏ పని మీద ఇండియా వస్తావు?

పురోహిత్: నేను న్యూక్లియర్ ఫిజిసిస్ట్... ADVANCED ENGINEERING డిగ్రీ ఉంది... బాంబ్స్ ని తయారు చెయ్యడం నా స్పెషాలిటీ... అప్పుడప్పుడు ఇక్కడికి వచ్చి మీ వాళ్ళు కలెక్ట్ చేసిన మెటీరియల్స్ ని చెక్ చేస్తాను...

మాధవ్: బాంబు తయారు చేయాలంటే ఈ రోజుల్లో YOUTUBE చూస్తే చాలు... పైగా ప్రతి టెర్రర్ ఆర్గనైజేషన్ ట్రైనింగ్ లో భాగంగా బాంబు తయారు చేయడం నేర్పుతారు... మీలాంటి ADVANCED ENGINEERING డిగ్రీ ఉన్న ఫిజిసిస్ట్ అవసరం ఏమిటి?

పురోహిత్: టెర్రర్ ట్రైనింగ్ లో ఎక్కువగా C4 తో IMPROVISED EXPLOSIVE DEVICE తయారు చేయడం నేర్పుతారు... IMPROVISED EXPLOSIVE DEVICE పేలితే దాని ఇంపాక్ట్ చాలా చిన్న రేడియస్ లో ఉంటుంది... నేను C4 కి DEPLETED URANIUM ని జతచేసి MAJOR IMPACT ఉండే బాంబ్స్ తయారు చేస్తాను...

మాధవ్: మీకు C4... DEPLETED URANIUM... ఎవరు సప్లై చేస్తారు?

పురోహిత్: అది నాకు తెలీదు... నేను ఇక్కడికి రాగానే మీ వాళ్ళు కలెక్ట్ మెటీరియల్ మొత్తం చెక్ చేస్తాను... నేను అప్పుడప్పుడు వచ్చి బాంబు తయారు చేసి దాన్ని ఎలా ప్లాంట్ చేయాలో వివరించి వెళ్తాను...

మాధవ్: మీరు ఇప్పటిదాకా ఎన్ని బాంబ్స్ తయారు చేసి ప్లాంట్ చేశారు?

పురోహిత్: ఈ మధ్య మీరు రికవరీ చేసిన ప్రతి బాంబు నేనే స్వయంగా తయారుచేసాను... వాటిని ఎక్కడెక్కడ ప్లాంట్ చేస్తారో నాకు తెలీదు... ఇక్కడ వాళ్ళు బాంబు తయారు చెయ్యడానికి కి కావలసిన మెటీరియల్ సంపాదిస్తారు... నేను వచ్చి బాంబు తయారు చేస్తాను... నా పని అక్కడితో ముగుస్తుంది... ఆ బాంబ్స్ ఎక్కడెక్కడ ప్లాంట్ చేస్తారో నాకు తెలీదు...

మాధవ్: మీరు బాంబు ని ఎక్కడ తయారుచేస్తారు?

పురోహిత్: ఇక్కడే... న్యూ ఢిల్లీ లో... ఆ ఏరియా పేరు నాకు తెలీదు... మేము దాన్ని THE LAB అని పిలుస్తాము... మెటీరియల్ అంతా అక్కడే ఉంటుంది...

మాధవ్: THE LAB... మీరు ఆ ఏరియా కి ఎలా వెళ్తారు?

పురోహిత్ : కార్ లేదా వాన్ లో...

మాధవ్: మీరు ఆనంద విహార్ నుంచి డైరెక్ట్ గా ఆ LAB వెళ్తారా?

పురోహిత్: అవును...

మాధవ్: ఆనంద విహార్ నుంచి ఆ LAB చేరుకోవడానికి ఎంత టైం పడుతుంది?

పురోహిత్: దాదాపు 90 నిమిషాల పైనే...

మాధవ్: మీరు ప్రయాణించే వెహికల్ నార్మల్ గా ఎంత స్పీడ్ గా వెళ్తుంది?

పురోహిత్: 50 - 60 మధ్యలో ప్రయాణిస్తుంది... మేము ఎప్పుడూ ట్రాఫిక్ రూల్స్ బ్రేక్ చెయ్యలేదు...

మాధవ్: మీకు దారిలో ఏదైనా LANDMARK కనిపిస్తుందా?

పురోహిత్: లేదు... మేము ఎప్పుడూ ఒక రూట్ లో ప్రయాణం చెయ్యం... ఆ ల్యాబ్ కి వెళ్ళేటప్పుడు ఒక రూట్... అక్కడి నుంచి వెనక్కి వచ్చేటప్పుడు వేరే రూట్... ప్రతిసారి డిఫరెంట్ రూట్ లో ప్రయాణం చేసేవాళ్ళము... మేము ఎక్కువగా నైట్ టైం ప్రయాణించడం వల్ల... మేము ఎప్పుడూ ట్రాఫిక్ లో చిక్కుకోలేదు... మా ప్రయాణం ఎప్పుడూ స్మూత్ గానే జరిగేది...

మాధవ్: మీ LAB కి చుట్టుపక్కల ఏదైనా గ్రామం ఉందా?

పురోహిత్: ఉంది... ఒక చిన్న గ్రామం ఉంది... కానీ... ఆ ఊరు పేరు తెలియదు... మేము ప్రతి సారి ఆ గ్రామం దాటుకుంటూ వెళ్తాము...

మాధవ్: ఈ LAB గ్రౌండ్ లెవెల్ లో ఉంటుందా... లేక... అండర్ గ్రౌండ్ లో ఉంటుందా?

పురోహిత్: గ్రౌండ్ లెవెల్ లో...

మాధవ్: ఆ ల్యాబ్ దగ్గర సెక్యూరిటీ ఎలా ఉంటుంది?

పురోహిత్: చాలా హెవీ సెక్యూరిటీ... వాళ్లంతా MILITARY GRADE వెపన్స్ వాడతారు...

మాధవ్: మీరు లాస్ట్ టైం ఎప్పుడు ఆ LAB కి వెళ్లారు? డేట్... టైం... కావాలి...

పురోహిత్: డేట్ గుర్తు లేదు... మేము ఎప్పుడూ రాత్రి 10 తరువాత బయలు దేరతాము... LAB కి దాదాపు 12 గంటల ప్రాంతం లో ఆ ఏరియా కి చేరుతాము...

మాధవ్ : మీ ఆర్గనైజేషన్ పేరు ఏమిటి? ఏ దేశానికి చెందింది?

>పురోహిత్: ఇది వేరే దేశానికి చెందిన టెర్రర్ ఆర్గనైజేషన్ కాదు... ఈ ఆర్గనైజేషన్ కి పేరు లేదు... దీన్ని మీ దేశస్తులు నడుపుతున్నారు... నేను తయారు చేసిన ప్రతి బాంబు వెనకాల మీ దేశస్తులు ఉన్నారు... నాకు కేవల్ శర్మ... ఛటర్జీ... సుమిత్ భాటియా... మనోజ్ గార్గ్ తప్ప ఇంకెవరు తెలీదు...

మాధవ్: మీకు కేవల్ శర్మ ఎలా తెలుసు?

పురోహిత్: కేవల్ శర్మ మిడిల్ ఈస్ట్ లో కొన్ని టెర్రర్ ఆర్గనైజేషన్స్ తో పని చేసినప్పుడు పరిచయం... కేవల్ శర్మ పాలస్తీనా లో ట్రైనింగ్ పొందాడు... టన్నెల్స్ తయారు చేయడానికి కావలసిన మెటీరియల్ తయారు చేసే ఇండస్ట్రీ లో కాంట్రాక్టు పని చేసేవాడు... కొంతకాలానికి ఇండియా వచ్చి ఇక్కడ PREFABRICATED స్లాబ్స్ తయారుచేసే ప్లాంట్ పెట్టాడు... ఇక్కడ తవ్విన ప్రతి టన్నెల్ కి కావలసిన మెటీరియల్ మొత్తం కేవల్ శర్మ తయారు చేస్తాడు... లేదా ఆరెంజ్ చేస్తాడు...

మాధవ్: ఇదంతా ఇండియా లో ఎవరు చేయిస్తున్నారు...?

పురోహిత్: అది నాకు తెలీదు... నేను ఇక్కడికి వచ్చి బాంబు తయారు చేసినందుకు నాకు పేమెంట్ దొరుకుతుంది... బెల్జియం లోని BNP Paribus Fortis బ్యాంకు అకౌంట్ లో అమౌంట్ క్రెడిట్ అవుతుంది...

మాధవ్: ఆ రోజు మీరు ముంబై ఎందుకెళ్తున్నారు?

పురోహిత్: అక్కడ నాకు నాలుగు బాంబ్స్ తయారు చేయడానికి కాంట్రాక్టు దొరికింది... చాలా పెద్ద బాంబ్స్... HIGH IMPACT EXPLOSIVES...

మాధవ్: వాటిని ఎక్కడ ప్లాన్ చెయ్యబోతున్నారు?

పురోహిత్: నాకు తెలీదు... మెటీరియల్ అంతా అక్కడ ఉంది... నేను రీసెంట్ గా నేపాల్ నుంచి ఢిల్లీ వచ్చాను... ఆ రోజు రాజధాని ఎక్సప్రెస్ లో మేము ముంబై వెళ్తూంటే మీరు పట్టుకున్నారు...

మాధవ్: ఆ రోజు ఛటర్జీ మీతో పాటు రాజధాని లో ఎందుకు ప్రయాణించలేదు?

పురోహిత్: JUST PRECAUTION... అందరూ ఒకే ట్రైన్ లో కాకుండా వేరే వేరే ట్రైన్స్ లో వెళ్లాలని నిర్ణయించుకున్నాము... అదే మేమంతా ఆ రోజు రాజధాని లో ప్రయాణించి ఉంటే... మీకు ఛటర్జీ కూడా పట్టు బడి ఉండేవాడు...

మాధవ్: ఛటర్జీ తనతో పాటు ఏం తీసుకెళ్లాడు?

పురోహిత్: డిటొనేటర్స్...

మాధవ్: ఛటర్జీ అసలు పేరేమిటి?

పురోహిత్: తెలీదు...

మాధవ్: ఛటర్జీ BHABHA ATOMIC RESEARCH CENTER లో పనిచేసిన మాట నిజమేనా?

పురోహిత్: పని చేసి ఉండొచ్చు... ఛటర్జీ కి DEPLETED URANIUM సంపాదించడం... దాన్ని స్టోర్ చెయ్యడం బాగా తెలుసు...

మాధవ్: మీకు ఈ "పెద్ద మనిషి" ఎవరో తెలుసా?

పురోహిత్: తెలీదు... ఎప్పుడూ కలవలేదు... నాకు మెయిన్ కాంటాక్ట్ కేవల్ శర్మ మాత్రమే... నన్ను ఇండియా లోకి సేఫ్ గా తీసుకొని రావడం... పని అవ్వగానే ఇండియా నుంచి సేఫ్ గా పంపించడం... అంతే... పని అవ్వగానే నా డబ్బులు బ్యాంకు లో క్రెడిట్ అవుతాయి...

మాధవ్: మీకు రమీజ్ ఇండియా ఎందుకు వచ్చాడో తెలుసా?

పురోహిత్: వాడెవడో కూడా నాకు తెలీదు... మీరు అనవసరంగా పాకిస్తాన్ ISI ని అనుమానిస్తున్నారు... ఇది వాళ్ళ పని కాదు... మీ భారతీయులు చేస్తున్నారు... HEAVY FUNDING జరుగుతోంది...

మాధవ్: ఆ FUNDING ఎవరు చేస్తున్నారో తెలుసా?

పురోహిత్: ఓరియన్ గ్రూప్ అఫ్ కంపెనీస్ అనుకుంటాను... నాకు పేమెంట్ వాళ్ళ నుంచి వస్తుంది...

మాధవ్: దుబాయ్ లో 'ఆ నలుగురు' ఎవరు?

పురోహిత్: ఆ ఆనలుగురు ఏజెంట్స్... కాంట్రాక్టర్స్... లాజిస్టిక్స్ ఎక్సపెర్ట్స్... కమిషన్ మీద పని చేస్తారు... నాకు ఈ బాంబు తయారు చేసే పని వాళ్ళు నాకు ఇప్పించారు... నాకు వచ్చే ప్రతి పేమెంట్ లో వాళ్ల కి వాటా వెళ్తుంది... చాలా DANGEROUS PEOPLE... వాళ్ల కి దూరంగా ఉండటం మంచిది...

మాధవ్: అందుకే ఆ నలుగురు మీ సేఫ్టీ గురించి విపరీతంగా వర్రీ అయ్యారు... ప్రతి ఫోన్ కాల్ లో 'పురోహిత్ ఎట్టి పరిస్థితిలో సేఫ్ గా ఇండియా నుంచి బయటకు రావాలి' అని నొక్కి వక్కాణించారు...

పురోహిత్: అవును... ఆ నలుగురికి నా అవసరం చాలా ఉంది... ఇక్కడ పని అవ్వగానే నేను మిడిల్ ఈస్ట్ వెళ్ళాలి... అక్కడ నాకోసం ఒక పెద్ద ప్రాజెక్ట్ రెడీ గా ఉంది...

మాధవ్: ఇప్పుడు నేను మీకు ఒక ఇంపార్టెంట్ విషయం చెప్పాలి... ఇవ్వాళ దుబాయ్ లో ఒక సంఘటన జరిగింది... ఇజ్రాయెల్ దేశానికి చెందిన MOSSAD ఏజెంట్స్ కొంత మంది దుబాయ్ లోని 'ఆ నలుగురు' తో పాటు ఇంకో వ్యక్తి ని కూడా కలిపి... మొత్తం అయిదు మంది ని కిడ్నాప్ చేసి వివిధ రూట్స్ లో TEL AVIV చేరుకున్నారు... సరిగ్గా ఒక అరగంట క్రితం వాళ్ళు ప్రయాణిస్తున్న అయిదు విమానాలు సేఫ్ గా TEL AVIV నగరం లోని BEN GURION ఎయిర్ పోర్ట్ లో క్షేమంగా ల్యాండ్ అయ్యాయి...

పురోహిత్ కి అర్ధం కాలేదు... అయోమయంగా చూసాడు... మాధవ్ నెమ్మదిగా మళ్ళీ ఆ రోజు దుబాయ్ లో జరిగిన సంఘటనలు వివరించాడు... పురోహిత్ కి మతి పోయింది... కొంచం సేపు మౌనంగా ఉండిపోయాడు... పురోహిత్ మదిలో ఎన్నో ఆలోచనలు... మాధవ్ చెప్పింది నిజమో... కాదో... ఎలా తెలుస్తుంది... ఒకవేళ నిజంగానే MOSSAD ఏజెంట్స్ 'FOUR SCHOLORS' ని కిడ్నాప్ చేశారా? ఈ మాధవ్ అయిదుగురు అని అంటున్నాడు... ఆ ఐదో వాడు ఎవరు? కొంపదీసి...... DESERT FOX కాదు కదా... DESERT FOX అసలు పేరు ఎవరికీ తెలీదు... ఒక్కో దేశం లో ఒక్కో పేరు వాడతాడు... ప్రపంచం లోని అన్ని LAW ENFORCEMENT టీమ్స్ CIA... FBI... SCOTLAND YARD... KGB... తో పాటు ఎంతో మంది వెతుకుతున్నారు.... ఒకవేళ DESERT FOX నిజంగానే MOSSAD ఏజెంట్స్ కి దొరికివుంటే... చాలా పెద్ద ప్రాబ్లెమ్ అవుతుంది...

పురోహిత్(చాలా ఖంగారుగా): మీరు చెప్పింది నిజమేనా? MOSSAD ఏజెంట్స్ కి దుబాయ్ లో అయిదు మంది దొరికారా?

మాధవ్: అవును... నేను చెప్పింది నిజమే... MOSSAD AGENTS ఇవ్వాళ అయిదు మంది ని అయిదు విమానాల్లో వివిధ రూట్స్ లో TEL AVIV తీసుకొని వెళ్లారు...

పురోహిత్: MOSSAD అయిదుగురిని కిడ్నాప్ చేశారని మీరు అన్నారు... ఆ ఐదో వ్యక్తి ఎవరు?

మాధవ్: I DO NOT KNOW... AND... I DO NOT CARE... THAT IS NOT MY PROBLEM...

పురోహిత్(కొంచం కోపంగా): PLEASE FIND OUT WHO IS THAT FIFTH PERSON... 'ఆ నలుగురు' కి ఒక కోఆర్డినేటర్ ఉన్నాడు... ఒకవేళ MOSSAD వాడిని కూడా తీసుకెళ్లారేమో కనుక్కోండి... వాడి అసలు పేరు ఎవరికి తెలీదు... వాడిని మా సర్కిల్స్ లో "DESERT FOX" అని పిలుస్తారు... ఒకవేళ వాడు కిడ్నాప్ అయ్యివుంటే... చాలా పెద్ద ప్రాబ్లెమ్... వాడు చాలా దేశాల్లో చాలామంది స్లీపర్ సెల్స్ ని కంట్రోల్ చేస్తాడు... అవి ఆక్టివేట్ అయ్యే ప్రమాదం ఉంది...

మాధవ్ వెంటనే మొబైల్ ఫోన్ లో విశ్వామిత్ర నెంబర్ డయల్ చేసాడు... విశ్వామిత్ర ఫోన్ ఆన్సర్ చెయ్యగానే సూటిగా "మీరు 'DESERT FOX' అనే వాడిని తీసుకెళ్ళరా?" అని అడిగాడు... విశ్వామిత్ర "NO... WE DO NOT HAVE HIM" అని అన్నాడు... మాధవ్ కి అర్ధమయ్యింది... MOSSAD GOT DESERT FOX...

మాధవ్: MOSSAD ఏజెంట్స్ ఆ DESERT FOX తీసుకొని వెళ్ళలేదంట...

పురోహిత్(కొంచం శాంతంగా): వాడు చాల డేంజరస్ పర్సన్... వాడి అనుచరులకు వాడు రెగ్యులర్ గా మెసేజెస్ పంపిస్తూ ఉంటాడు... వాళ్లకి ఆ మెసేజెస్ రాకపోతే వాళ్ళు తమ ఆధీనం లో ఉన్న స్లీపర్ సెల్స్ ని ఆక్టివేట్ చేసే ప్రమాదం ఉంది...

మాధవ్: రేపు మిమ్మల్ని ఢిల్లీ హై కోర్ట్ రిలీజ్ చేస్తుంది...మా పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ తన ఆర్గుమెంట్ వీలైనంత వీక్ గా ఉండేలా చూసుకుంటాడు... మీ "పెద్ద మనిషి" అంతా సెట్ చేసాడు... మిమ్మల్ని రేపు ఉదయం ఢిల్లీ హై కోర్ట్ కి తీసుకొని వెళ్తారు... అక్కడ జడ్జి మిమ్మల్ని వెంటనే వొదిలెయ్యమని చెప్పి... మిమ్మల్ని "FAKE ID" తో మీరు ఓంప్రకాష్ గుప్త లాగా ఎందుకు చెలామణి అవుతున్నారో పోలీసులకి ఒక వారం రోజుల లోపల వివరించామని మీకు నోటీసు ఇస్తాడు... మిమ్మల్ని వెంటనే పోలీసులు తీహార్ జైలు కి తీసుకొచ్చి జడ్జిమెంట్ కాపీ అందగానే... ఫార్మాలిటీస్ పూర్తి చేసి మిమ్మల్ని విడుదల చేస్తారు... అయితే ఇక్కడ చాలా పెద్ద ప్రాబ్లెమ్ ఉంది... మీరు బయటికి రాగలరు... కానీ... మీరు ఏపనిమీద అయితే ఇండియా వచ్చారో... ఆ పని చెయ్యలేరు...

పురోహిత్(సన్నగా నవ్వుతూ): అర్ధమయ్యింది... నేను బయటకి రాగానే మీరు నన్ను ఫాలో అవుతారు... అంతే కదా... "పెద్ద మనిషి" గురించి మీకు పూర్తిగా తెలీదు... ఆయన అన్ని జాగ్రత్తలు తీసుకుంటాడు... మీరు నా వెనకాల తిరిగినా పెద్దగా ప్రయోజనం ఉండదు...

మాధవ్: మీరు మాగురించి... INDIAN LAW ENFORCEMENT ఏజెన్సీస్ గురించి ఎక్కువగా ఆలోచించకండి... మీ వెనకాల తిరిగేది మా వాళ్ళు కాదు... రేపు జడ్జి మిమ్మల్ని రిలీజ్ చెయ్యమని ఆర్డర్స్ వెయ్యగానే... నేను నా SPY NETWORK మొత్తానికి మీ గురించి చెప్తాను... వాళ్ళు కూడా మీ కోసం వెతుకుతారు... అంటే... రేపు మీరు రేపు తీహార్ జైలు నుంచి విడుదల కాగానే... మా INDIAN POLICE, R&AW, IB, NSA, NIA తో పాటు... CIA... FBI... SCOTLAND YARD..RUSSIAN FSB... BRITISH MI6... MOSSAD... ఫ్రెంచ్ సీక్రెట్ సర్వీస్ DGSE... GERMAN FSI... అందరికి మీ గురించి చెప్తాను... మాతో పాటు వాళ్ళు కూడా మీకోసం ఇండియా మొత్తం గాలిస్తారు... మీరు ఇండియా వొదిలి వెళ్లడం కుదరదు...

పురోహిత్ కి వెన్నుపూస వొణికింది... గొంతెండిపోయింది... ముఖ్యం గా CIA... MI6... MOSSAD... వీళ్ళకి దొరికితే... చర్మం వొలిచేస్తారు... ఒకసారి ఆఫ్గనిస్తాన్ లోని అమెరికన్ ఆర్మీ స్టేషన్ మీద బాంబు దాడి కి కావాల్సిన సామాను సప్లై చేసాడు... ఆ బాంబు దాడి తరువాత CIA తనకోసం విపరీతంగా గాలిస్తోంది... పాలస్తీనా లో రెబెల్స్ కి బాంబు లు తయారుచేసి ఇచ్చాడు... వాళ్ళు ఆ బాంబ్స్ ఇజ్రాయెల్ లో పెద్ద నగరాలైన TEL AVIV, HAIFA లలో బాంబు దాడులు చేశారు... MOSSAD కూడా తన కోసం విపరీతంగా గాలిస్తోంది... ఇప్పుడు వాళ్లకి "FOUR SCHOLORS" కూడా దొరికారు... తాను కూడా దొరికితే... ఆ ఊహకి పురోహిత్ వొళ్ళు జలదరించింది... మాధవ్... రవీంద్ర... వాళ్ళు వచ్చిన పని అయ్యింది... ఆ రూమ్ లోంచి బయటకి వెళ్లిపోయారు... కానిస్టేబుల్స్ వచ్చి పురోహిత్ ని తీసుకొని స్పెషల్ సెల్ కి తీసుకెళ్లి లాక్ చేశారు...

పురోహిత్ ని తీహార్ జైలు సెక్యూరిటీ గార్డ్స్ తమ వెంట తీసుకొని అతని స్పెషల్ సెల్ కి తీసుకెళ్లిన వెంటనే... విశ్వామిత్ర కి మాధవ్ ఒక ఫోన్ కాల్ చేసాడు....

మాధవ్: ఇప్పుడే మాకు ఒక విషయం తెలిసింది... మీ దగ్గర ఉన్న DESERT FOX చాలా DANGEROUS PERSON అని తెలిసింది...

విశ్వామిత్ర: అవును... మా దగ్గర ఈ DESERT FOX గురించి ఒక DOSSIER ఉంది...

మాధవ్: నాకు తెలిసిన ఇన్ఫర్మేషన్ ప్రకారం ఈ DESERT FOX చాలా దేశాల్లో SLEEPER CELLS ని కంట్రోల్ చేస్తూ ఉంటాడు... వీడు రెగ్యులర్ గా వాళ్లకి మెసేజెస్ పంపిస్తూ ఉంటాడని తెలిసింది... వాళ్లకి రెగ్యులర్ గా రావాల్సిన మెసేజెస్ టైం ప్రకారం చేరకపోతే... వాళ్ళు ఆక్టివేట్ అవుతారని తెలిసింది... THEY CAN CREATE HAVOC... ఈ విషయాన్ని మీకు వెంటనే చెప్పాలనిపించింది...

విశ్వామిత్ర: WE ARE AWARE OF IT... ప్రస్తుతం మేము వాడి మొబైల్ ఫోన్ నుంచి రెగ్యులర్ గా వెళ్లాల్సిన మెసేజ్ ని మేము పంపిస్తున్నాము... అదే కాదు... ఆ మెసేజెస్ ఎవరెవరికి వెళ్తున్నాయో ట్రాక్ చేస్తున్నాము... త్వరలో కొంతమంది మాకు పట్టుబడతారు లేదా చనిపోతారు... THANKS FOR SHARING THE INFORMATION... BY THE WAY... నేను మా బాస్ కి మీరు త్వరలో పురోహిత్... కేవల్ శర్మ ని మాకు అప్పగించి IN RETURN ఒక పెద్ద FAVOR అడగబోతున్నారని చెప్పాను...

మాధవ్: మీ బాస్ ఏమన్నాడు?

విశ్వామిత్ర: BE CAREFUL... DON'T PROMISE TOO MUCH అని అన్నాడు...

మాధవ్: BOSSES ARE SAME EVERYWHERE...

విశ్వామిత్ర(నవ్వుతూ): YES THEY ARE...THEY FOLLOW THE SAME RULE BOOK

మాధవ్ ఫోన్ కాల్ పూర్తిచేసి... కార్ లో వెళ్తూ మాధవ్ తన పక్క సీట్లో కూర్చున్న రవీంద్ర తో "మనం ఆ పురోహిత్ కి చెప్పిన అబధం పని చేస్తుందంటారా?" రవీంద్ర దీర్ఘంగా ఆలోచిస్తూ "మీరు నిజంగానే మీ SPY NETWORK లో పురోహిత్ గురించి చెప్పండి... వాళ్ళు కూడా వీడి వెంట పడతారు... మనకి కూడా కొంచం హెల్ప్ అవుతుంది... కాకపోతే నాకు ఒక డౌట్... పురోహిత్ ఇప్పుడు మనం చెప్పిందంతా ఆ "పెద్ద మనిషి" చెప్పడని గారంటీ లేదు... ఒకవేళ వాళ్ళు పురోహిత్ స్తానం లో ఇంకో BOMB MAKER ని రంగం లోకి దింపితే?" మాధవ్ దీర్ఘంగా నిట్టూరుస్తూ "మీ అనుమానం నిజమే... వాళ్ళు పురోహిత్ అరెస్ట్ అవ్వగానే ఇంకో BOMB MAKER ని రంగం లోకి దింపివుంటారు... వాళ్లకి కూడా తెలుసు... పురోహిత్ EXPOSE అయ్యాడు... PUROHIT... NOW HE IS EXPENDABLE... పైగా "ఆ నలుగురు" కూడా కిడ్నాప్ అయ్యారు... ఆ తలకాయనొప్పి కూడా లేదు... ఈ "పెద్ద మనిషి" పురోహిత్ ని చంపేసి... శవాన్ని రోడ్ మీద పడేసిన నేను పెద్దగా ఆశ్చర్యపోను..." అని అన్నాడు... రవీంద్ర "ఆ రెండో BOMB MAKER ఎవరో నాకు ఐడియా వుంది" అని అంటూ మాధవ్ వైపు చూసాడు... ఇద్దరూ ఒకరి మొహాలు ఒకరు చూసుకొని సన్నగా నవ్వుతూ ఇద్దరూ ముక్త కంఠం తో "ఛటర్జీ" అని అన్నారు... "WE SHOULD FIND HIM URGENTLY"

PART - 32 - THE LAB

తీహార్ జైల్లో పురోహిత్ ని ఇంటరాగేట్ చేసి వెనక్కి OP CENTER కి వస్తూ... రవీంద్ర కొన్ని ఫోన్ కాల్స్ చేసాడు... వినీత్ సిన్హా... నవీన్ బాత్రా... గౌతమ్... వీళ్ళని అర్జెంటు గా OP CENTER రమ్మని చెప్పాడు... వాళ్ళు వెంటనే OP CENTER చేరుకున్నారు... రవీంద్ర... మాధవ్ వాళ్ళకి ఆ రోజు తీహార్ జైల్లో పురోహిత్ చెప్పిన డీటెయిల్స్ ని చాలా క్లియర్ గా చెప్పారు... "ఆ LAB న్యూ ఢిల్లీ కి చుట్టు పక్కల ఎక్కడో ఒక 100 కిలోమీటర్స్ రేడియస్ లో వుంది... దాన్ని కనుక్కోవడానికి మీ దగ్గర ఏమైనా ప్లాన్ వ్ ఉందా?"

గౌతమ్: ఆ పురోహిత్ మీకు చెప్పిందంతా నిజమే అని నమ్మకం ఏమిటి? ఇదంతా మనల్ని తప్పుదోవ పట్టించడానికి చెప్పిన కట్టు కథ కాదు అని నమ్మకం ఏమిటి? THIS COULD BE A WILD GOOSE CHASE...

రవీంద్ర: నిజమే... పురోహిత్ మనకి సహకరించాలని రూల్ ఏమి లేదు... JUST IN CASE... పురోహిత్ మన కు నిజమే చెప్పి ఉంటే? ఆ లీడ్ ని మనం చెక్ చేయాలి... అది మన బాధ్యత... HOW DO WE GO ABOUT IT? ANY IDEAS?

గౌతమ్: 100 కిలోమీటర్స్ రేడియస్ అంటే... మనం మ్యాప్ లో న్యూ ఢిల్లీ లోని కన్నాట్ ప్లేస్ ని సెంటర్ పాయింట్ గా తీసుకొని ఒక సర్కిల్ గీస్తే... అందులో... ఢిల్లీ స్టేట్ తో పాటు... పక్క రాష్ట్రాల జిల్లాలు కూడా వస్తాయి మనం ఒక డిటైల్డ్ మ్యాప్ ని చెక్ చేయాలి...

మాధవ్ వెంటనే తన బేస్మెంట్ ఆఫీస్ లో గోడ మీద ఉన్న టీవీ పానెల్స్ మీద తన లాప్ తో గూగుల్ మ్యాప్స్ ని ఓపెన్ చేసాడు... ఆ మ్యాప్ లో కన్నాట్ ప్లేస్ ని సెంటర్ గా తీసుకొని 100 కిలోమీటర్స్ రేడియస్ కి ఒక సర్కిల్ గీశాడు... ఆ సర్కిల్ లో ఢిల్లీ స్టేట్ లోని 11 జిల్లాలు -- సెంట్రల్ ఢిల్లీ, ఈస్ట్ ఢిల్లీ, వెస్ట్ ఢిల్లీ, సౌత్ ఢిల్లీ, న్యూ ఢిల్లీ, నార్త్ ఢిల్లీ, నార్త్ ఈస్ట్ ఢిల్లీ, నార్త్ వెస్ట్ ఢిల్లీ, షాదర, సౌత్ వెస్ట్ ఢిల్లీ, సౌత్ ఈస్ట్ ఢిల్లీ తో పాటు... పక్కనే ఉన్న హర్యానా స్టేట్ లోని కర్నల్, జింద్, పానిపట్ , సోనేపట్, రోతక్, ఝజ్జర్, భివాడి, మహేంద్రఘడ్, రేవడి, గురుగ్రామ్, ఫరీదాబాద్, పల్వాల్, మేవత్.... రాజస్థాన్ లోని ఆళ్వార్, భరత పూర్, ఉత్తరప్రదేశ్ లోని షామాలి, ముజఫర్ నగర్, భాగపత్, మీరట్, ఘజియాబాద్, హాపూర్, గౌతమ్ బుద్ధ నగర్, బులంద్ షహర్... జిల్లాలు కూడా ఉన్నాయి... దాదాపు 55,000 చదరపు కిలోమీటర్ ఏరియా కవర్ అయ్యింది... ఆ రూమ్ లో ఉన్న వాళ్ళు కు ఏమి మాట్లాడాలో అర్థం కాలేదు... IMPOSSIBLE... 55,000 చదరపు కిలోమీటర్ల ఏరియా ని COMBING చెయ్యడమంటే మాటలు కాదు... ఇండియన్ ఆర్మీ మొత్తాన్ని దింపిన కూడా పని అవ్వదు... రూమ్ లో అందరూ చాలా సేపు మౌనంగా తమ ముందున్న మ్యాప్ ని స్టడీ చేయసాగారు... దాదాపు ఒక 20 నిమిషాల తర్వాత...

గౌతమ్: I THINK I HAVE AN IDEA... పురోహిత్ చెప్పింది అక్షర సత్యం అని అనుకుందాము... వాళ్ళు ఆ LAB కి చేరుకోవడానికి దాదాపు గంటన్నర - రెండు గంటల సమయం డ్రైవ్ చేసే వాళ్ళు... రాత్రి 10 గంటల తర్వాత బయలదేరేవాళ్ళు... ఆ సమయం లో రోడ్ మీద సిటీ లిమిట్స్ లో ట్రాఫిక్ మందకొడిగా ఉంటుంది... అయినా కూడా ఢిల్లీ సిటీ లిమిట్స్ లో గంటకు సగటున 35 - 40 కిలోమీటర్ల వేగం మించి ప్రయాణం చెయ్యలేరు... పైగా న్యూ ఢిల్లీ నుంచి దేశంలోని వివిధ ప్రాంతాలకు నేషనల్ హైవేలు చాలా ఉన్నాయి... 1. ఢిల్లీ - గురుగ్రాం హైవే... 2. ఢిల్లీ - నోయిడా డైరెక్ట్ FLYWAY... 3. ఢిల్లీ - ఫరీదాబాద్ SKYWAY... 4. ఢిల్లీ - మీరట్ ఎక్స్ ప్రెస్ వే... 5. ఢిల్లీ - అటారీ నేషనల్ హైవే 1... 6. ఢిల్లీ - కలకత్తా నేషనల్ హైవే 2.... 7. ఢిల్లీ - ముంబై నేషనల్ హైవే 8... 8. ఢిల్లీ - ఫజిల్క నేషనల్ హైవే 10... 9. ఢిల్లీ - లక్నో నేషనల్ హైవే 24... ఈ హైవే ల మీద నైట్ 10 గంటల తర్వాత ట్రక్కుల ట్రాఫిక్ ఎక్కువగా ఉంటుంది...కాబట్టి రాత్రిపూట ఎంత జాగ్రత్తగా డ్రైవ్ చేసిన సగటున గంటకు 50 - 60 కిలోమీటర్ల వేగాన్ని మించి ప్రయాణించలేరు... పైగా... అన్ని హైవే ల మీద టోల్ గేట్లు ఉన్నాయి... అక్కడ కూడా కొంత టైం పడుతుంది... నా ఉద్దేశ్యం ప్రకారం మనం 100 కిలోమీటర్లు రేడియస్ ని వెతకాల్సిన పని లేదు... దాంట్లో సగం అంటే... 50 కిలోమీటర్లు రేడియస్ లో వెతికితే చాలు...

రవీంద్ర: ముందుగా... ఢిల్లీ స్టేట్ లో 11 జిల్లాలు... ఢిల్లీ స్టేట్ కి ఆనుకొని ఉన్న సోనిపట్... భాగపత్... ఘజియాబాద్... గౌతమ్ బుద్ధ నగర్... ఫరీదాబాద్... గురుగ్రామ్... ఝజ్జర్.... ఈ ఏరియా లు ని జాగ్రత్తగా చెక్ చెయ్యాలి...

మాధవ్: యురేనియం ని భద్రంగా దాచాలంటే చాలా పెద్ద సెట్ అప్ కావాలి... ఆషామాషీ కాదు... ఆ యురేనియం ని వాడేటప్పుడు SPECIAL PROTECTIVE GEAR కూడా ఉండాలి... లేకపోతే రేడియేషన్ ఎఫెక్ట్స్ చాలా దారుణంగా ఉంటాయి... ఆకలి లేకపోవడం... నీరసించి పోవడం... హై ఫీవర్... విపరీతమైన వాంతులు... విరేచనాలు... అప్పుడప్పుడు కోమాలోకి కూడా వెళ్ళి పోతూ ఉంటారు... రేడియేషన్ ఎఫెక్ట్ వల్ల చర్మం కాలిపోవడం... LUNG CANCER... లాంటి సీరియస్ ప్రాబ్లమ్స్ వస్తాయి...

రవీంద్ర: ప్రజలకు అనుమానం రాకుండా... ప్రజలకు దూరంగా... యురేనియం స్టోర్ చేసి... అవసరమైనప్పుడు వాడాలంటే... .ఎటువంటి ప్రదేశాలు అనుకూలంగా ఉంటాయి...

వినీత్ : వూరికి దూరంగా వుండే పెద్ద పెద్ద ఇళ్లు... మూసేసిన ఫ్యాక్టరీ... రేడియేషన్ ట్రీట్మెంట్ ఫెసిలిటీస్ ఉన్న హాస్పిటల్... యురేనియం ని స్టోర్ చెయ్యాలంటే... LEAD CONTAINERS అని స్పెషల్ గా ఉంటాయి... వాటికి ఇంకో పేరు RADIATION SHIELDS అని కూడా అంటారు... వాటిలో యురేనియం ని స్టోర్ చేస్తారు... ఒకచోట నుండి ఇంకో చోటికి యురేనియం ని ట్రాన్స్పోర్ట్ చేయాలంటే ఒక స్పెషల్ వాన్ కూడా కావాలి... INDIANA JONES సినిమాలో హీరో న్యూక్లియర్ టెస్టింగ్ జరుగుతున్నప్పుడు ఒక రిఫ్రిజిరేటర్ లో దాక్కొని తప్పించుకుంటాడు... DEEP REFRIGERATION చాలా ఇంపార్టెంట్... యురేనియం వేస్ట్ ని చాలా జాగ్రత్త గా DISPOSE చేస్తారు... యురేనియం ప్రకృతి లో కలిసిపోవడానికి దాదాపు 50 ఏళ్ళు పడుతుంది... అప్పటిదాకా RADIATION ప్రాబ్లమ్స్ ఉంటాయి...

మాధవ్: ఢిల్లీ... చుట్టు పక్కల జనసాంద్రత దిగువస్థాయి లో ఉన్న ప్రాంతాలు... బాగా అడవి ప్రాంతాలు వెతకాలి... నా దగ్గర ఒక ఐడియా వుంది... మన INDIAN AIR FORCE దగ్గర MQ9 REAPER అనే మిలటరీ డ్రోన్ ఉంది... దాన్ని మనం ఉపయోగించి ఢిల్లీ చుట్టుపక్కల ప్రదేశాలు ఏరియల్ సర్వే చేయిస్తాను... ఇది వరకు కూడా ఈ MQ9 REAPER బాగా ఉపయోగపడింది...

రవీంద్ర: ఇంకో ఇంపార్టెంట్ విషయం... గత ఆరు నెలలుగా ఆనంద విహార్ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ లో కేవల్ శర్మ ఇంటిని కవర్ చేస్తున్న సీసీటీవీ ఫుటేజ్ ని చాలా జాగ్రత్తగా పరిశీలించాలి... ముఖ్యంగా రాత్రి పది గంటల తరువాత హౌస్ నెంబర్ 71 నుంచి ఏదైనా వాహనం బయలుదేరడం రికార్డు అయితే... ఆ వెహికల్ ఏ రూట్ లో ప్రయాణించిందో తెలుసుకుంటే... మనకు ఎక్కడ వెతకాలో ఒక ఐడియా వస్తుంది... వినీత్... నువ్వు వెంటనే ఆనందవిదార్ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ కి వెళ్లి ఆ సీసీటీవీ ఫుటేజీ ని రికవరీ చెయ్యి... మీరు... నవీన్ ఆ రికార్డింగ్ ని చెక్ చెయ్యండి...

గౌతమ్: ఇదంతా చేసే బదులు... ఆ కేవల్ శర్మ ని టార్చర్ చేస్తే వాడే చెప్తాడు కదా... ఆ LAB ఎక్కడున్నది...

రవీంద్ర: ఒక చిన్న ట్రాజెడీ జరిగింది... మేము డైలీ కేవల్ శర్మ ని హింసించాము... ఒక రోజు WATERBOARDING చేస్తున్నప్పుడు... సడన్ గా UNCONSCIOUS అయ్యాడు... మా వాళ్ళు వాడి మొహం మీద నీళ్లు కొట్టి స్పృహ తెప్పించడానికి ట్రై చేశారు... వాడు లేవలేదు... ఒకవేళ చనిపోయాడేమోనని పల్స్ చెక్ చేశారు... పల్స్ బానే ఉంది... వెంటనే డాక్టర్ ని పిలిపించారు... అప్పటికే కేవల్ శర్మ కోమా లోకి వెళ్ళిపోయాడు... ఇప్పుడు వాడు కోమా లోంచి బయటకు వచ్చేదాకా ఏమి చెయ్యలేము... మన కి వేరే దారి లేదు...

గౌతమ్ : ఇంకో ఐడియా... ఢిల్లీ చుట్టు పక్కల ప్రాంతాల్లో ఉన్న ప్రైమరీ హెల్త్ సెంటర్ కి ఎవరైనా యురేనియం రేడియేషన్ కి ఎక్సపోజ్ అవ్వడం వల్ల వచ్చే ప్రాబ్లమ్స్ తో వచ్చారేమో కనుక్కోగలరా?

మాధవ్: WE CAN TRY... న్యూ ఢిల్లీ లో MOHALLA CLINICS అని ఉన్నాయి... వారికి మంచి నెట్వర్క్ వుంది... అక్కడ మొదలుపెడదాం...రేపు మార్నింగ్ MQ9 REAPER ని ఏరియల్ సర్వే కి పంపిస్తాను...

వినీత్... నవీన్... ఇద్దరూ వెంటనే ఆనంద విహార్ లోని గేటెడ్ కమ్యూనిటీ కి వెళ్ళారు... ఆ కమ్యూనిటీ లోని ఇళ్లల్లోకి జనాలు వెనక్కి వచ్చేసారు... వినీత్... నవీన్... నేరుగా హౌస్ నెంబర్ 71 దగ్గరికి వెళ్లారు... ఆ రోడ్ లో ఎటువంటి సీసీటీవీ లేదు... వాళ్ళు హౌస్ నెంబర్ 71 పక్కనే ఉన్న హౌస్ నెంబర్ 70 లోని త్రివేది ని కలిశారు...

వినీత్: మీ ఇంటి రోడ్ ని కవర్ చేస్తూ సీసీటీవీ లేదు... ఏదైనా కారణం ఉందా?

త్రివేది: చాలా కాలంగా ఇక్కడ సీసీటీవీ లేదండి... మేము చాలా సార్లు మా RWA ప్రెసిడెంట్ సుమిత్ భాటియా కి కంప్లైంట్ చేసాము... ఆయన ఎదో కారణం చెప్పి తప్పించుకున్నాడు...

వినీత్: ఇంతకు ముందు ఉండేదా?

త్రివేది: ఉండేది... అది చెడిపోయింది... బాగు చేయించాలని భాటియా ని ఎన్నిసార్లు అడిగినా ప్రయోజనం లేకపోయింది...

వినీత్: దాదాపు ఎన్నేళ్లుగా సీసీటీవీ పని చెయ్యడం లేదు ఐడియా ఉందా?

త్రివేది: దాదాపు 5 ఏళ్లుగా పనిచేయడం లేదు...

వినీత్: మీకు మీ పక్కింట్లో కేవల్ శర్మ బాగా తెలుసా?

త్రివేది: లేదండి... మా ఇద్దరికీ AGE DIFFERENCE ఉంది కదా... నన్ను పెద్దగా పట్టించుకోడు...

వినీత్: కేవల్ శర్మ ఈ ఇంట్లోకి వచ్చి ఎన్నేళ్లు అయిందో చెప్పగలరా?

త్రివేది: చెప్పగలను... ఐదేళ్లు అయింది... మా చిన్న అమ్మాయి పెళ్లి అయిన మరుసటి నెల కేవల్ శర్మ ఈ ఇంట్లోకి వచ్చాడు... అప్పటిదాకా ఈ ఇల్లు ఖాళీగా ఉంది... ఆ ఇంటి ఓనర్ డాక్టర్ రచన చోప్రా మాకు బాగా తెలుసు... ఆ అమ్మాయి పెళ్లికి వచ్చిన బంధువులు ఉండటానికి ఆ ఇల్లు కూడా వాడుకున్నాము... ఆ పెళ్లి తర్వాత కేవల్ శర్మ అద్దెకి వచ్చాడు... మా అమ్మాయి కి పెళ్లి అయి ఐదేళ్లు అయింది...

వినీత్: మీరు ఎప్పుడైనా కేవల్ శర్మ రాత్రి 10 గంటలప్పుడు పురోహిత్ ని తీసుకుని వెళ్లడం చూసారా?

త్రివేది: లేదండి... నాకు రాత్రి 9 లోపల పడుకోవడం అలవాటు... ఉదయం 5 గంటలకు లేస్తాను...

వినీత్... నవీన్ కి అర్ధమయ్యింది... త్రివేది దగ్గర ఎటువంటి ఇన్ఫర్మేషన్ దొరకదు... వాళ్ళు వెంటనే హౌస్ నెంబర్ 87 కి వెళ్లారు... దారిలో వినీత్ తో నవీన్ "మనోజ్ తో నేను మాట్లాడతాను" అని అన్నాడు... మనోజ్ గార్గ్ ఇంట్లోనే ఉన్నాడు... వీళ్ళిద్దరిని చూడగానే మనోజ్ మొహం లో మూడ్ మారిపోయింది... 'వీళ్ళు మల్లి తగలడ్డారు' అన్న ఎక్స్ప్రెషన్ కనిపించింది...

నవీన్: మీరు మాతో రావాలి... మిమ్మల్ని కొంచం ఇంటరాగేట్ చెయ్యాలి... పదండి...

మనోజ్(ఖంగారుగా): నాకు తెలిసిందంతా చెప్పేసాను... ఇంకేమి తెలీదు... ప్లీజ్ నన్ను వొదిలెయ్యండి...

నవీన్: ఇప్పుడు మీరు మాతో వస్తే... మీకు ఎటువంటి ప్రాబ్లం ఉండదు... కొన్ని ప్రశ్నలు అడగాలి... మిమ్మల్ని త్వరగా ఇంట్లో దిగబెడతాము... పదండి...

మనోజ్(ALMOST ఏడుస్తూ): వొద్దు సర్... నాకు భయంగా ఉంది...

నవీన్: మీకు భయం ఎందుకు? మీకు ఢిల్లీ లో చాలా పెద్ద పెద్ద వాళ్ళు చాలా మంది తెలుసు కదా...

మనోజ్: ఆరోజు నేను అబద్ధం చెప్పాను... ఢిల్లీ లో నివసించే వాళ్ళు ఎప్పుడైనా పోలీసులు పట్టుకుంటే "నేనెవరో తెలుసా? నాకు ఆ మినిస్టర్ తెలుసు... ఈ MLA తెలుసు" అని అనడం అలవాటు... అదే రకంగా మీ దగ్గర కూడా అలా అన్నాను... నాకు పెద్ద వాళ్ళు ఎవరూ తెలియదు... నన్ను వదిలెయ్యండి... ప్లీజ్...

నవీన్: భయపడకండి... ఇక్కడే మిమ్మల్ని కొన్ని ప్రశ్నలు అడుగుతాము... కరెక్ట్ గా జవాబు చెప్పండి... మీకు కేవల్ శర్మ... పురోహిత్... రాత్రిపూట ఎప్పుడైనా బయటకు వెళ్లడం గమనించారా?

మనోజ్: నాకు తెలుసు... పురోహిత్ ఇక్కడికి వచ్చిన ప్రతిసారి... రెండు లేదా మూడు రోజుల్లో వాళ్ళు HUNTING కి వెళ్తారు...

నవీన్: HUNTING? ఏం HUNTING...

మనోజ్ (సీట్లో ఇబ్బందిగా కదులుతూ): పురోహిత్ కి HUNTING అంటే చాలా ఇష్టం... ఇక్కడికి వచ్చిన ప్రతిసారి వాళ్ళు ఢిల్లీ చుట్టుపక్కల అడవుల్లోకి వెళ్లి కృష్ణ జింక (BLACKBUCK) ని వేటాడుతారు...

నవీన్: కృష్ణజింక... ENDANGERED ANIMAL... పైగా అది మన హిందూయిజం లో చాలా ప్రాముఖ్యత ఉన్న జంతువు... దాన్ని వేటాడడం... చంపడం... తినడం WILDLIFE PROTECTION ACT OF 1972 ప్రకారం పెద్ద నేరం... అయినా వాళ్ళు నిజంగా కృష్ణజింక ని వేటాడడానికి వెళ్తున్నారని మీకెలా తెలుసు?

మనోజ్: కేవల్ శర్మ దగ్గర షాట్ గన్స్ ఉన్నాయి... వాళ్ళు అడవుల్లో వెళ్లే ముందు ప్రతి సారి... షాట్ గన్ ను క్లీన్ చేసి... బుల్లెట్ ని లోడ్ చేసి వాన్ లో సీక్రెట్ కంపార్టుమెంట్ లో పెడతాడు...

నవీన్: ఆ వాన్ ఏ కంపెనీ కి చెందిన వాహనం?

మనోజ్ : RANGE ROVER DISCOVERY... కేవల్ కి ఒక ఫ్రెండ్ ఉన్నాడు... వీళ్ళు ఎప్పుడు HUNTING కి వెళ్లినా తన వెహికల్ ఇస్తాడు...

నవీన్: ఆ ఫ్రెండ్ -పేరు తెలుసా?

మనోజ్: తెలుసు... జగదీష్ ఠాకూర్... ఢిల్లీ లో పెద్ద BUSINESSMAN...

నవీన్: మీరు ఎప్పుడైనా జగదీష్ ఠాకూర్ ని కలిసారా?

మనోజ్: చాలా సార్లు కలిసాను...

వీన్: ఈ జగదీష్ ఠాకూర్ ఏం బిజినెస్ చేస్తాడు?

మనోజ్: OKHLA INDUSTRIAL AREA క పెద్ద ఫ్యాక్టరీ ఉంది... BRASS ITEMS ని ఉత్తర్ ప్రదేశ్ లోని మొరాదాబాద్ నుంచి తీసుకుని వచ్చి... ఇక్కడ POLISHING... PACKING చేసి ఎక్స్పోర్ట్ చేస్తాడు...

నవీన్: జగదీష్ ఠాకూర్ ఇల్లు ఎక్కడో తెలుసా?

మనోజ్: గురుగ్రామ్ లో ఉంటాడు... SOHNA రోడ్ లో ఒక పెద్ద ఫార్మ్ హౌస్ ఉంది...

నవీన్: మీరు ఎప్పుడైనా ఆ ఫార్మ్ హౌస్ కి వెళ్ళారా?

మనోజ్ : ఒకసారి వెళ్ళాను...

నవీన్: ఆ ఫార్మ్ హౌస్ అడ్రస్ చెప్తారా?

మనోజ్: ఆ SOHNA ROADలో DAMDAMA LAKE ఉంది... ఆ లేక్ కి దగ్గరలో "సుప్రభాత్" అనే ఫార్మ్ హౌస్ ఉంది... జగదీష్ ఠాకూర్ అక్కడే ఉంటాడు...

నవీన్: కేవల్... పురోహిత్ ఎన్నిరోజులు ఈ HUNTING కి వెళ్తారు?

మనోజ్: వాళ్లిద్దరే కాదు... వాళ్ళతో ఛటర్జీ కూడా వెళతాడు... ఛటర్జీ కి కృష్ణ జింక మాంసం అంటే చాలా ఇష్టం... HUNTING నుంచి వెనక్కి వచ్చిన ప్రతిసారి తనతో పాటు ఒక జింక ని తీసుకొస్తాడు... మేమందరం పార్టీ చేసుకుంటాము...

నవీన్: ఈ ముగ్గురూ ఎక్కువగా ఏ ఏరియా లో HUNTING వెళ్తూ ఉంటారు?

మనోజ్: వాళ్ళ మాటల ప్రకారం... రేవడి... గురుగ్రం... ఆళ్వార్ ఏరియా లో HUNTING వెళ్తూ ఉంటారు అని అర్ధమయ్యింది... మీరు ఎందుకు నన్ను ఈ డీటెయిల్స్ అడుగుతున్నారు కారణం తెలుసుకోవచ్చా?

వినీత్: కేవల్ శర్మ... పురోహిత్... ఛటర్జీ... పెద్ద టెర్రరిస్ట్ ఆర్గనైజేషన్ కి చెందిన వారు... మీ ఇంటి వెనకాల వున్నా పార్క్ లో పెద్ద బాంబు పెట్టారు... మీరు ఈ మధ్య టీవీ లో చూసే వుంటారు... దేశంలో చాలా చోట్ల పెద్ద ఎత్తున పేలుడు పదార్థాలు దొరికాయి... ఆ బాంబ్స్ తయారుచేసింది... పురోహిత్ అని మా అనుమానం... కేవల్ శర్మ వాళ్లకు సహాయం చేస్తున్నాడు... మీరు మాకు సహకరిస్తే మీకే మంచిది.. లేదంటే మిమ్మల్ని కూడా మేము TADA ACT కింద అరెస్ట్ చేసి జైల్లో పెట్టాల్సి వస్తుంది... ఆలోచించుకోండి...

మనోజ్(భయంగా చూస్తూ): TADA ACT అంటే... ఆ సంజయ్ దత్ ని జైల్లో పెట్టారు అదే ACT కదా?

వినీత్: సంజయ్ దత్ చాలా అదృష్టవంతులు... అతడిని ARMS AND AMMUNITION ACT కింద అరెస్ట్ అయ్యి జైలు శిక్ష అనుభవించాడు... TADA ACT కింద రెస్ట్ అయి ఉంటే... జైలు నుంచి బయటకు వచ్చే ప్రసక్తే లేదు... ఆ పూణే జైల్లోనే మగ్గిపోయి ఉండేవాడు... మాకు మీరు సహకరించకపోతే... మిమ్మల్ని డెఫినెట్ గా TADA ACT కింద రెస్ట్ చేసి ముంబై పంపిస్తాము... ఆలోచించుకోండి...

[ పాఠకులకు మనవి... మన దేశం లో కృష్ణ జింక ని వేటాడం... చంపడం... జింక మాంసం తినడం చాలా పెద్ద నేరాలు... 1998 లో రాజస్థాన్ లోని జోద్ పూర్ కి దగ్గరలోని అడవిలో HUM SAATH-SAATH HAIN అనే హిందీ సినిమా షూటింగ్ సమయంలో సల్మాన్ ఖాన్, సైఫ్ అలీ ఖాన్, సోనాలి బింద్రే, నీలం, టబు కృష్ణజింక ని చంపిన కేసులో ఇరుక్కున్నారు... ఆ కేసు చాలా కాలం నడిచింది... ఆ కేసులో సల్మాన్ ఖాన్ కి శిక్ష కూడా పడింది... 2007 లో సల్మాన్ ఖాన్ జోద్పుర్ జైల్లో వారం రోజులు గడిపాడు... ఆ తర్వాత బెయిల్ మీద బయటకు వచ్చాడు... ఈరోజు వరకు సల్మాన్ ఖాన్ బెయిల్ మీద ఉన్నాడు... ఇక్కడ కొసమెరుపు ఏమిటంటే... 2005 లో మన్సూర్ అలీ ఖాన్ పటౌడీ... సైఫ్ అలీ ఖాన్ కి తండ్రి... ఆయన కూడా ఒక కృష్ణజింక ని... రెండు కుందేళ్ళ ని చంపి వాటిని తన వాన్ లో వేసుకొని ఢిల్లీ కి వస్తూ బోర్డర్ దగ్గర పట్టుపడ్డాడు... పోలీసులు కేసు పెట్టారు... ఆయన కూడా బెయిల్ మీద బయటకు వచ్చాడు... శిక్ష అనుభవించకుండా 2011 లో మరణించాడు. 2015 లో ఆయనతో పాటు ఈ కేసులో ఉన్న వాళ్లకి మాత్రం శిక్ష పడింది.]

నవీన్... వినీత్ కి అర్ధమయ్యింది... మనోజ్ దగ్గర తెలుసుకోవాల్సింది ఏమి లేదు... వాళ్ళు మనోజ్ ని ఇంటరాగేట్ చెయ్యడం అంతటి తో ఆపేసి బయలుదేరారు... దారిలో నవీన్ ఫోన్ చేసి రవీంద్ర కి అన్ని విషయాలు వివరంగా చెప్పాడు... రవీంద్ర వెంటనే తన టీం ని SOHNA ROAD లోని "సుప్రభాత్" ఫార్మ్ హౌస్ కి పంపాడు... కానీ... అక్కడ ఎవరూ లేరు.. అంత పెద్ద ఫార్మ్ హౌస్ కి కనీసం సెక్యూరిటీ గార్డు కూడా కనిపించలేదు... రవీంద్ర పంపిన టీం ఆ ఫార్మ్ హౌస్ మొత్తం వెతికారు... వాళ్ళకిష్ దొరకలేదు... వాళ్లంతా నిరాశతో వెనక్కి వచ్చారు.. రవీంద్ర ఈ విషయాన్ని మాధవ్ కి తెలియచేసాడు... "జగదీష్ ఠాకూర్ అండర్ గ్రౌండ్ కి వెళ్లాడన్నమాట... ఇప్పుడు ఆ "పెద్ద మనిషి" ని కనుక్కోవడం ఇంకా కష్టం అయ్యేలా ఉంది... ANYWAY WE SHOULD FIND THEM AT THE EARLIEST... NO OPTION... నేను రేపు MQ9 REAPER ని గురుగ్రం... రేవడి... ఆళ్వార్... ఏరియాస్ లో సర్వే కి పంపిస్తాను..." అని అన్నాడు... రవీంద్ర ఆ రోజు రాత్రి నిద్రపోయేముందు తన భార్య తో "మీ ALL INDIA INSTITUTE OF MEDICAL SCIENCES వాళ్ళ దృష్టికి ఈ మధ్య ఏదైనా URANIUM RADIATION ప్రాబ్లెమ్ తో ఏదైనా కేసులు ఏమైనా వచ్చాయా?" అని అడిగాడు... రవీంద్ర భార్య సుమిత్ర AIIMS లో కార్డియాలజీ డిపార్ట్మెంట్ లో పనిచేస్తుంది... "రేపు కనుక్కొని చెప్తాను" అని అన్నది...

మరుసటి రోజు సాయంత్రం మాధవ్ పర్సనల్ మొబైల్ ఫోన్ కి ఒక కాల్ వచ్చింది...

విశ్వామిత్ర: SORRY TO TROUBLE YOU AT THIS HOUR... పురోహిత్ ని ఢిల్లీ కోర్ట్ రిలీజ్ చేసింది అని విన్నాను... ఇప్పుడు ఎక్కడ ఉన్నారో చెప్తారా?

మాధవ్: చెప్పడం కాదు... మీకు అప్పగిస్తాను... కానీ... IN RETURN నాకు మీరు ఒక పెద్ద హెల్ప్ చెయ్యాలి... ప్రస్తుతం మా దగ్గర కేవల్ శర్మ కూడా ఉన్నాడు... అయితే... మా టార్చర్ తట్టుకోలేక కోమా లో కెళ్ళాడు... వాడు SENSES లోకి వచ్చి మా పని కాగానే వాడిని కూడా మీకు అప్పగిస్తాను...

విశ్వామిత్ర: మీకు ఏమి కావాలో చెప్పండి... నేను మా వాళ్ళతో మాట్లాడి ఒప్పిస్తాను...

మాధవ్ ఒక 10 నిమిషాల పాటు తన కి ఏమి కావాలో క్లియర్ గా చెప్పాడు... అంతా విన్న తర్వాత...

విశ్వామిత్ర: WOW... చాలా పెద్ద రిక్వెస్ట్... నేను నా శాయశక్తులా ప్రయత్నిస్తాను... మీరు నాకు పురోహిత్ ని అప్పగిస్తే... మీకు నేను ఒక గిఫ్ట్ ఇస్తాను...

మాధవ్: పురోహిత్ ప్రస్తుతం రోడ్డు మార్గం లో ఉత్తరాఖండ్ వెళ్తున్నాడు... అక్కడ పితోరాఘర్ దగ్గర ఝులా ఘాట్ వంతెన మీదుగా నేపాల్ లోకి ప్రవేశించబోతున్నాడు... మా వాళ్ళు పురోహిత్ వెళ్తున్న వెహికల్ ని ఫాలో అవుతున్నారు... నేను మీకు పురోహిత్ ఎప్పుడు బోర్డర్ క్రాస్ చేస్తాడో EXACT TIME చెప్తాను.... HE IS ALL YOURS...

విశ్వామిత్ర: THANK YOU VERY MUCH... రేపు ఉదయం మీకు AMAZON ద్వారా మీ ఇంటికి ఒక డెలివరీ వస్తుంది... I HOPE YOU WOULD LOVE USING IT...

మాధవ్: MAY I ASK WHAT IT IS?

విశ్వామిత్ర(గట్టిగా నవ్వుతూ): HOLD YOUR HORSES MY DEAR SOLDIER... I WILL SEND YOU THE PASSWORD TO YOUR MOBILE PHONE... USE IT TO OPEN THE GIFT... HAVE A NICE DAY...

విశ్వామిత్ర చెప్పినట్లు మరుసటి రోజు ఉదయం మాధవ్ ఇంటికి AMAZON వాడు ఒక ప్యాకెట్ ని డెలివరీ చేసాడు... మాధవ్ దాన్ని ఓపెన్ చేసాడు... అది ఒక APPLE MACBOOK లాప్ టాప్... దాని స్విచ్ ఆన్ చేసాడు... PASSWORD అడిగింది... మాధవ్ తన మొబైల్ చెక్ చేసాడు... అందులో ఒక మెసేజ్ ఉంది... దాన్ని ఓపెన్ చేసాడు... ఎదో ENCODED మెసేజ్ కనిపించింది... మాధవ్ వెంటనే గౌతమ్ కి ఫోన్ చేసి ఇంటికి పిలిచాడు... గౌతమ్ రాగానే మొబైల్ ఫోన్ లోని మెసేజ్ ని అతని కి ఇచ్చాడు... గౌతమ్ కి అర్ధమయ్యింది... అది HIGHLY ADVANCED CRYPTO CODE... గౌతమ్ ఆ కోడ్ ని అయిదే అయిదు నిమిషాల్లో బ్రేక్ చేశాడు... ఇప్పుడు గౌతమ్ కి 18 DIGITS ALPHA-NUMERIC-SPECIAL CHARACTERS PASSWORD దొరికింది... దాన్ని వాడి MACBOOK ని ఓపెన్ చేసాడు... ఆ లాప్ టాప్ లో ఒకే ఒక్క సాఫ్ట్ వేర్ అప్లికేషన్ ఉంది... గౌతమ్ ఆ అప్లికేషన్ ని ఒక గంట పాటు పూర్తిగా చెక్ చేసాడు... గౌతమ్ పెదవుల మీద చిరునవ్వు వెలిసింది... అది గమనించిన మాధవ్...

మాధవ్: ఈ సాఫ్ట్ వేర్ ఏమిటో మీకు తెలుసా?

గౌతమ్(తలాడిస్తూ): మీకు ఇజ్రాయెల్ కంపెనీ NSO GROUP తయారుచేసిన PEGASUS SPYWARE గుర్తుందా?

మాధవ్: YES... మనం దాన్ని విరివిగా వాడుతున్నాము...

గౌతమ్: ఇక మనకి దాంతో పని లేదు... ఈ లాప్ టాప్ లో PEGASUS SPYWARE కన్నా MOST ADVANCED SOFTWARE ఉంది... ఇది మీకు ఎలా దొరికింది నాకు తెలీదు... ఇది మీకు ఇచ్చిన వారికి మీరంటే చాలా ప్రేమ... అభిమానం ఉండి ఉండాలి... AMAZING APPLICATION... HOPE YOU LET ME PLAY WITH IT...

మాధవ్(నవ్వుతూ): ఇది నా దగ్గరకు వచ్చిన విషయం మన గవర్నమెంట్ కి తెలీదు... ఇది నీకే... నువ్వు దాన్ని పూర్తిగా వాడుకో... మన ప్రాబ్లం ని సాల్వ్ చెయ్యి... అంతే... నాకు అది చాలు...

ఆ రోజు రాత్రి ఫార్మ్ హౌస్ చేరుకున్న పురోహిత్ నిద్ర పోవడానికి బెడ్ మీద పడుకొని అంతకు ముందు మాధవ్... రవీంద్ర తో జరిగిన సంభాషణ గుర్తుచేసుకున్నాడు... ఇండియన్ గవర్నమెంట్ కి తనతో పని లేకపోవడం తో వదిలేశారు... కానీ... మాధవ్ చెప్పినట్లు తన గురించి INTERNATIONAL SPY COMMUNITY కి చెప్తే... చాలా ప్రమాదం అవుతుంది... ముఖ్యంగా... USA... UK... FRANCE... GERMANY... RUSSIA లాంటి కంట్రీస్ తెలిస్తే వాళ్ళు తనను కిడ్నాప్ చేయడానికి అన్ని రకాలుగా గా ప్రయత్నిస్తారు... అమెరికా కి చెందిన CIA చేతికి చిక్కితే... వాళ్ళు వెంటనే తనని The Guantanamo Bay Detention Camp కి పంపిస్తారు... అక్కడ CIA... FBI... విపరీతంగా హింసించి వాళ్లకి కావాల్సిన ఇన్ఫర్మేషన్ ని రాబట్టుకొని... చివరికి తనతో పనిలేదని పిస్తే వెంటనే చంపేస్తారు... లేదా తన శేష జీవితం The Guantanamo Bay Detention Camp లో ముగుస్తుంది... RUSSIANS చేతికి చిక్కితే SIBERIA లోని MAXIMUM SECURITY జైలుకు పంపిస్తారు... అక్కడ చలికాలం జనవరి నెలలో టెంపరేచర్ (-20c) ఉంటుంది... RUSSIANS కి ఒక అలవాటు ఉంది... తమ చేతికి చిక్కిన ఖైదీలని జనవరి నెల లో వాళ్ళ బట్టలు విప్పి మంచులో పడేస్తారు... ఆ చలిలో మానవ శరీరంలోని నరాల్లో రక్తం గడ్డ కట్టి పోతుంది... ఎటువంటి వ్యక్తి అయినా... ఆ చిత్రహింస భరించలేడు... RUSSIANS అడిగిన ప్రతి ప్రశ్నకి సరైన సమాధానం చెప్తాడు... చివరికి ఆ ఖైదీని మంచులో పడేస్తారు... సైబీరియా లో HUSKY అనే జాతి కుక్క ఉంటుంది... దానికి కి చిక్కితే... మానవ శరీరాన్ని ముక్కలు ముక్కలుగా చీల్చి చంపిన తర్వాత మాంసాన్ని తింటుంది... UK... FRANCE... GERMANY... వీళ్ళలో ఎవరికీ చిక్కినా వాళ్ళ దేశాల్లో ని HIGHLY SECURED PRISON లో పెట్టి హింసిస్తారు... వీళ్లెవరికి కాకుండా ఒకవేళ ISRAEL గూఢచార సంస్థ MOSSAD కి చేతికి చిక్కితే... నరకం కూడా నందనవనం లాగా ఉంటుంది... వాళ్ళ చేతికి మాత్రం చిక్కకూడదు... 'భగవంతుడా... నా జీవితాంతం నిన్ను ప్రార్ధించాను... ఎప్పుడు ఏ కోరిక కోరలేదు... నేను MOSSAD చేతికి చిక్కకుండా చూడు తండ్రి' అని ప్రార్థించి నిద్రపోయాడు...

మరుసటి రోజు ఉదయం బ్రేక్ ఫాస్ట్ సమయంలో జగదీష్ ఠాకూర్ ఫార్మ్ హౌస్ కి వచ్చి పురోహిత్ ని కలిసాడు... పురోహిత్ అతనికి తీహార్ జైల్లో రవీంద్ర... మాధవ్ తో జరిగిన సంభాషణ మొత్తం పొల్లుపోకుండా చెప్పాడు... పురోహిత్ చెప్పింది వినగానే జగదీష్ ఠాకూర్ కి నోట మాట రాలేదు... పూర్తిగా షాక్ లోకి వెళ్ళిపోయాడు...

పురోహిత్: ఈసారి ఇండియా రావడం వల్ల నాకు పర్సనల్ గా ఒక మంచి జరిగింది... ఇన్నాళ్లు చనిపోయాడనుకున్న మా అన్న బ్రతికే ఉన్నాడు... ఇండియన్ ఆర్మీ ఎక్కోడో బంధించి ఉంచారు...

జగదీష్ ఠాకూర్ (షాక్ అయ్యాడు): మీ అన్న... బుఖారి... బతికే ఉన్నాడా? నీకెలా తెలుసు...

పురోహిత్(ఏడుస్తూ): నన్ను ఇంటరాగేట్ చేసిన ఆర్మీ ఆఫీసర్ వీడియో కాల్ చేసి మా అన్న తో మాట్లాడించాడు... ఈ ప్రపంచం లో నాకున్న ఒకే ఒక్క బంధం మా అన్న... చివరిసారిగా మాట్లాడే అవకాశం దొరికింది... నన్ను ఇండియన్ LAW ENFORCEMENT వాళ్ళతో పాటు INTERNATIONAL SPY COMMUNITY కూడా వెతుకుతుంది... మీకు వీలైతే నన్ను ఇండియా బోర్డర్ దాటించి నేపాల్ లో వదిలి పెట్టగలరా ? ప్లీజ్...

జగదీష్ ఠాకూర్ (ఇంకా షాక్ లోంచి తేరుకోలేదు): నేను "పెద్ద మనిషి" తో మాట్లాడి చెప్తాను...

జగదీష్ ఆ ఫార్మ్ హౌస్ నుంచి బయలుదేరాడు... మధ్యలో ఒక చిన్న సైజు మార్కెట్ దగ్గర కారు దిగి ఒక STD బూత్ నుంచి ఒక ఫోన్ కాల్ చేసి దాదాపు 5 నిమిషాలు మాట్లాడి ఫోన్ పెట్టేసి... అదే STD బూత్ దగ్గర వెయిట్ చేసాడు... దాదాపు 40 నిమిషాల తర్వాత ఆ STD బూత్ లోని ఫోన్ రింగ్ అయ్యింది... జగదీష్ రిసీవర్ తీసుకొని "హలో..." అని అన్నాడు... అవతల నుంచి "నువ్వు అర్జెంటు గా అండర్ గ్రౌండ్ వెళ్ళిపో... నువ్వు దొరికితే "పెద్ద మనిషి" కూడా దొరికిపోతాడు... మన పని అవ్వదు... అందరూ రిస్క్ లో పడతాము... నీ ఫార్మ్ హౌస్ ను వెంటనే ఖాళీ చేయించి... ఒక్క ఆధారం కూడా దొరకకుండా జాగ్రత్త పడండి... ఆ ఫార్మ్ హౌస్ లో నీ ఫోటో ఎక్కడ కనిపించకుండా చూసుకో... ఇప్పటిదాకా నువ్వు ఎలా ఉంటావో ఎవరికీ తెలీదు... వీలైనంత త్వరలో నీ ఫేస్ కి ప్లాస్టిక్ సర్జరీ చేయించుకో... మళ్ళీ ఈ జీవితం లో ఇండియా లో అడుగు పెట్టొద్దు... తమిళ్ నాడు లోని రామేశ్వరం వెళ్ళు... నిన్ను సేఫ్ గా శ్రీలంక కి చేరేలా ఏర్పాట్లు చేస్తాము... అక్కడ నుంచి నువ్వు నెమ్మదిగా ఆస్ట్రేలియా వెళ్లి సిడ్నీ లో మన సేఫ్ హౌస్ లో ఉండు... మేము ఫోన్ చేసేదాకా నువ్వు మమ్మల్ని కాంటాక్ట్ చేయడానికి ప్రయత్నించకు... పురోహిత్ ని మేము సేఫ్ గా బోర్డర్ దాటిస్తాము... GOOD BYE" ఫోన్ కాల్ కట్ అయ్యింది... జగదీష్ తన కారు ని ఆ మార్కెట్ దగ్గర వదిలేసి నడుచుకుంటూ ఎటో వెళ్ళిపోయాడు...

"పెద్ద మనిషి" ఒక ఫోన్ కాల్ చేసి "THE LAB" మొత్తం వెంటనే ఖాళీ చేసి అక్కడున్న మెటీరియల్ మొత్తం HAZMAT VAN లో పెట్టి ఏమి చెయ్యాలో చాలా వివరంగా చెప్పాడు... పెద్ద మనిషి నుంచి ఆర్డర్ రాగానే ఒక టీం రంగం లోని దూకింది... LAB లోని వస్తువులన్నీ చాలా జాగ్రతగా ప్యాక్ చేసి రెడీ గా ఉన్న HAZMAT VAN లోకి ఎక్కించి ఆ పల్లెటూరు నుంచి బయలుదేరారు... ఆ రోజు వరకు ఆ LAB కి సెక్యూరిటీ గా పనిచేసిన వాళ్లంతా రాత్రికి రాత్రి మాయమయ్యారు... ఆ పల్లెటూరు లో ఆ రోజు వరకు నడిచిన LAB రాత్రికి రాత్రే ఆనవాళ్లు లేకుండా మాయమయింది...

అదే రోజు రాత్రి ఎనిమిది గంటల సమయంలో ఆ ఫార్మ్ హౌస్ నుంచి ఒక SUV బయలుదేరింది... అందులో డ్రైవర్... పురోహిత్ తప్ప ఇంకెవరూ లేరు... పురోహిత్ భయంతో వణికిపోతున్నాడు... వాళ్ళ వాన్ ఫార్మ్ హౌస్ వదిలే సమయం లో OP CENTER వాళ్ళు గాల్లోకి వదిలిన ఒక "చిడియా" (పిచ్చుక రూపంలో ఉన్న ఒక GPS డివైస్) వచ్చి ఆ వాన్ మీద వాలింది... దాని కాళ్ళ కి మాగ్నెటిక్ స్ట్రిప్ ఉండడంతో ఆ "చిడియా" SUV రూఫ్ మీదున్న లగేజ్ గ్రిల్ కి అతుక్కుపోయింది... ఆ SUV కి పైన దాదాపు ఒక 100 మీటర్లు ఎత్తులో OP CENTER వాళ్ళు పంపిన "ఈగల్" (గద్ద రూపం లోని ఒక GPS సిగ్నల్ ట్రాన్స్మిటర్) కి SUV మీదున్న "చిడియా" పంపుతున్న GEO LOCATION సిగ్నల్స్ ని రిసీవ్ చేసుకొని పురోహిత్ ప్రయాణిస్తున్న SUV కి ఒక మూడు కిలోమీటర్లు దూరం లో ఆ SUV ని ఫాలో అవుతున్న OP CENTER వాన్ కి పంపిస్తుంది... పురోహిత్ కి చాలా టెన్షన్ గా ఉంది... ఏ క్షణానైనా ఏ దేశానికి చెందిన గూఢచార సంస్థ వాళ్ళు తానూ ప్రయాణిస్తున్న వాన్ ని ఆపి తనను కిడ్నాప్ చేస్తారో అని భయపడడం మొదలెట్టాడు... వాళ్ళు ప్రయాణిస్తున్న SUV ఢిల్లీ లో ఒక ట్రాఫిక్ సిగ్నల్ పక్కన ఆగింది... సరిగ్గా ఆ SUV పక్కనే ఒక ఆటో రిక్షా ఆగింది... సడన్ గా ఒక పెద్ద ట్రక్ బ్రేక్ ఫెయిల్ అవ్వడంతో ఆ ఆటో రిక్షా ని వెనక నుండి గట్టిగా గుద్దింది... దాంతో ఆ ఆటో రిక్షా ట్రాఫిక్ సిగ్నల్ దాటి రోడ్ మధ్యలో కి వెళ్లి ఆగింది... రెండో వైపు నుంచి స్పీడ్ గా వస్తున్న ఒక కారు ఆ ఆటో రిక్షా ని ఢీ కొట్టడంతో ఆ ఆటో రిక్షా పూర్తిగా నుగ్గు నుగ్గు అయ్యింది... రోడ్ మీద ట్రాఫిక్ పూర్తిగా నిలిచి పోయింది... SUV లో కూర్చుని ఇదంతా గమనిస్తున్న పురోహిత్ కి పై ప్రాణాలు పైనే పోయాయి... ఇటు వంటి యాక్సిడెంట్ జరిగినప్పుడు అక్కడున్న ప్రజల అందరి ద్రుష్టి ఆ యాక్సిడెంట్ మీద ఉంటుంది... అది ఆసరాగా తీసుకుని షూట్ ఔట్స్.... లేదా కిడ్నాప్ జరగడం చాలా సహజం... అలాంటిదేదైనా జరుగుతుందేమోనని పురోహిత్ హడలి పోయాడు... అయితే అలాంటిదేమీ జరగలేదు... ఉత్తరాఖండ్ వెళ్ళేదాకా SUV డ్రైవర్ తమ వెనకాల ఎవరైనా వస్తున్నారేమోనని చెక్ చేసుకుంటూ డ్రైవ్ చేసాడు... వాళ్లకి తెలియని విషయం ఏమిటంటే... వాళ్ళ నెత్తిమీద ఒక ఎలక్ట్రానిక్ సర్వైలెన్స్ గాడ్జెట్ ఎగురుతున్న సంగతి వాళ్లకు తెలియదు... దాదాపు 28 గంటల తర్వాత పురోహిత్ ప్రయాణిస్తున్న SUV పితోరాఘర్ దాటి ఝులా ఘాట్ బ్రిడ్జి దగ్గరికి చేరుకుంది... అక్కడ ఒక వ్యక్తి పురోహిత్ కోసం వెయిట్ చేస్తున్నాడు... పురోహిత్ SUV దిగిన వెంటనే ఆ వ్యక్తి వెనకాలే నడుస్తూ ఝూలా ఘాట్ బ్రిడ్జి దాటి నేపాల్ చేరుకున్నాడు... అక్కడ పురోహిత్ కోసం ఒక కారు వెయిట్ చేస్తోంది... పురోహిత్ ఆ కార్ ఎక్కగానే వాళ్ళు ఖాట్మండు వైపు ప్రయాణించ సాగారు... పురోహిత్ నెమ్మదిగా ఊపిరి పీల్చుకున్నాడు... "అమ్మయ్య... ఇంక భయం లేదు... ఖాట్మండు నుంచి జాగ్రతగా షార్జా చేరుకోవచ్చు" అని అనుకుంటున్న సమయంలో సడన్ గా వాళ్ళ కార్ కి అడ్డంగా ఒక పెద్ద ట్రక్ ఆగింది... ఏమయ్యిందో గ్రహించే లోగా అందులోంచి 10 మంది వ్యక్తులు కిందకు దిగి కార్ డ్రైవర్ ని... వెనక సీట్లో కూర్చున్న పురోహిత్ ని బలవంతంగా తమ ట్రక్ లోకి ఎక్కించుకుని వేగంగా ఖాట్మండు వైపు ప్రయాణించ సాగారు... పురోహిత్ వాళ్లల్లో ఒకడిని "మీరు ఎవరు? నన్నెందుకు కిడ్నాప్ చేశారు" అని అడిగాడు... దానికి బదులుగా ఆ వ్యక్తి "WELCOME ISRAEL... WE ARE MOSSAD" అని అన్నాడు... ఇది వినగానే పురోహిత్ స్పృహతప్పి పడిపోయాడు... పురోహిత్ ని కిడ్నాప్ చేసిన MOSSAD TEAM దాదాపు 48 గంటలు ప్రయాణం చేసిన తర్వాత ఇజ్రాయెల్ లోని TEL AVIV నగరానికి చేరుకున్నారు... అప్పటికే విశ్వామిత్ర MOSSAD చీఫ్ తో మాధవ్ అడిగిన FAVOR గురించి క్లియర్ గా చెప్పాడు... అంతా విన్నాక MOSSAD చీఫ్... "కేవల్ శర్మ ని కూడా అప్పగిస్తే... బ్రిగేడియర్ అడిగింది చేద్దాం... అప్పటిదాకా నువ్వు వాళ్లకు ఎటువంటి కమిట్మెంట్ ఇవ్వకు..." అని అన్నాడు...

PART - 33 - THE HAZMAT VANS

మాధవ్ తనకు విశ్వామిత్ర పంపిన లాప్ టాప్ ని గౌతమ్ కి ఇచ్చి "ఈ మధ్య మాకు ORION GROUP OF COMPANIES పేరు ఎక్కువగా వినిపిస్తోంది... ఈ కంపెనీ ద్వారా నే పురోహిత్ కి ఫండ్స్ ట్రాన్స్ఫర్ అవుతున్నాయి... ఇంకో విషయం ఏమిటంటే... ఈ కంపెనీ కి NORTH EAST స్టేట్స్ లో చాలా POWER GENERATION PROJECTS ఉన్నాయి... అరుణాచల్ ప్రదేశ్ లోని వాళ్ళ కంపెనీ కి సంబంధించిన వెహికల్స్ ద్వారా చైనా నుంచి వచ్చిన OPIUM ని వాళ్ళు ట్రాన్స్పోర్ట్ అవుతుందని తెలిసింది... నువ్వు ఈ కొత్త SPY SOFTWARE తో ఆ ORION GROUP OF COMPANIES ఆక్టివిటీస్ గురించి వీలైనంత త్వరగా కనుక్కో... ఆ "పెద్ద మనిషి" ఐడెంటిటీ కూడా తెలుసుకోవడానికి ట్రై చెయ్" అని అన్నాడు...

గౌతమ్ ఆ లాప్ టాప్ ని తీసుకొని ఇంటికి వచ్చిన వెంటనే ఆ కొత్త SPYING సాఫ్ట్ వేర్ అప్లికేషన్ కి సంబంధించిన TECHNICAL MANUAL ని పూర్తిగా చదివి ఆ అప్లికేషన్ గురించి మొత్తం వివరాలు తెలుసుకున్నాడు... ఈ కొత్త సాఫ్ట్ వేర్ PEGASUS SPYWARE కన్నా చాలా అడ్వాన్స్ గా వుంది... PEGASUS SPYWARE గురించి మొదటిసారిగా 2016 లో తెలిసింది... UAE లో అహ్మద్ మన్సూర్ అనే హ్యూమన్ రైట్స్ యాక్టివిస్ట్ ఐఫోన్ కి ఒక మెసేజ్ వచ్చింది... దాంట్లో ఒక లింక్ కూడా ఉండడంతో అనుమానం వచ్చి అహ్మద్ మన్సూర్ ఆ మెసేజ్ ని టొరంటో యూనివర్సిటీ లో CITIZEN LAB పంపాడు... వాళ్ళు చేసిన ఇన్వెస్టిగేషన్ లో అహ్మద్ మన్సూర్ కనక తన కి వచ్చిన మెసేజ్ లో ని లింక్ ని ఓపెన్ చేసి ఉంటే... ఆయన ఐఫోన్ వెంటనే JAILBREAK అయ్యేది... JAILBREAK అంటే... APPLE COMPANY తమ ప్రొడక్ట్స్ అన్నింటిలో iOS అనే OPERATING SYSTEM ని ఇంస్టాల్ చేస్తుంది... ఈ iOS సామాన్య ప్రజలు అంటే END USERS ని తమ OPERATING SYSTEM లో పొందుపరచిన RESTRICTIONS వల్ల వాళ్ళు APPLE ప్రొడక్ట్స్ లో

APPLE APP STORE

లో ఉన్న iOS APPS మాత్రమే డౌన్లోడ్ / ఇన్స్టాల్ చేసుకోగలరు... APPLE ప్రొడక్ట్స్ లో ANDROID APPS ని ఇన్స్టాల్ చెయ్యలేరు... కానీ... JAILBREAK అనే సాఫ్ట్ వేర్ అప్లికేషన్ వాడడం వల్ల... APPLE కంపెనీ ప్రొడక్ట్స్ iOS OPERATING SYSTEM కి ROOT ACCESS దొరుకుతుంది... అప్పుడు మాత్రమే ANDROID APPS ని కూడా APPLE కంపెనీ ప్రొడక్ట్స్ లో ఇన్స్టాల్ చేసుకోవచ్చు... అయితే... APPLE ప్రోడక్ట్ JAILBREAK అయిన వెంటనే... ఆ ప్రోడక్ట్ కి APPLE కంపెనీ వారంటీ ఆగిపోతుంది... ఆ క్షణం నుంచి APPLE కంపెనీ ఆ ప్రోడక్ట్ కి ఎటువంటి సాఫ్ట్ వేర్ అప్డేట్ ని పంపించదు... ఎటువంటి రిపైర్... సర్వీస్ చెయ్యదు... అది APPLE కంపెనీ పాలసీ...

PEGASUS SPYWARE వాడడం ద్వారా ఒక మొబైల్ ఫోన్ ని హాక్ చేసి... ఆ ఫోన్ కి వచ్చే... పోయే... ఫోన్ కాల్స్... మెసేజిలు... ఆ ఫోన్ లో ఎన్ని APPS ఉన్నాయి... ప్రతి ఒక్క APP లో ఎంత ఆక్టివిటీ జరిగింది... డీటెయిల్స్ మొత్తం తెలుసుకోవొచ్చు... అయితే... ప్రస్తుతం గౌతమ్ దగ్గర ఉన్న సాఫ్ట్ వేర్ అప్లికేషన్ ద్వారా DATA MINING చేసి ఒక వ్యక్తి పూర్తి జీవిత చరిత్ర తెలుసుకోవొచ్చు... గౌతమ్ చాలా సీరియస్ గా ఆలోచించసాగాడు... ORION GROUP OF COMPANIES గురించి తెలుసుకోవాలంటే... వాళ్ళ NETWORK లోకి చొరబడి తెలుసుకోవాలి... ఇది వరకు ఒకసారి JUICE JACKING చేసి రాజీవ్ వర్మ కంప్యూటర్ ని హ్యాక్ చేసి డబ్బులు కొట్టేయడం జరిగింది... ఆ తర్వాత ORION GROUP టెక్నాలజీ డిపార్ట్మెంట్ వాళ్ళు రకరకాలుగా జాగ్రత్తలు తీసుకొని మార్కెట్ లో దొరికిన లేటెస్ట్ ADDITIONAL FIREWALLS ఏర్పాటు చేసింది... ఇప్పుడు ఇంకో రకంగా వాళ్ళ NETWORK లోకి ప్రవేశించాలి... ఎలా? గౌతమ్ అబ్సర్వ్ చేసిన దాని ప్రకారం ORION GROUP లో పనిచేసే TOP EXECUTIVES 24*7 పనిచేస్తారు... వాళ్ళ కంప్యూటర్ ఇంట్లో... ఆఫీస్ లో ఎప్పుడూ ఆన్ చేసి ఉంటాయి... LOG OUT చెయ్యరు... గౌతమ్ ముందుగా ORION GROUP CFO రాజీవ్ వర్మ ఇంటికి వెళ్ళాడు... ఆ ఏరియా గురుగ్రామ్ లో ఒక పోష్ ఏరియా... అక్కడ రాజీవ్ వర్మ ఇల్లు 2000 చదరపు గజాల్లో కట్టుకున్న మూడు అంతస్తుల భవనం... ఆ ఇంటి బయట సెక్యూరిటీ పోస్ట్ కూడా ఉంది... ఆ ఇంట్లో నుంచి కుక్క ల అరుపులు కూడా వినిపించాయి... గౌతమ్ ఆ రోడ్ అంతా చాలా నిశితంగా పరిశీలించాడు... ఆ రోడ్ బానే వెడల్పుగా ఉంది... డబల్ రోడ్... ఆ రోడ్ మీద ఎక్కువగా ఫారిన్ కార్స్ పార్క్ చేసి ఉన్నాయి... అంటే... ఆ రోడ్ లో నివసించే వాళ్ళు బాగా ధనవంతులు అని అర్ధమయ్యింది... ఆ రోడ్ లో ఒక మూల ఒక పెద్ద మొబైల్ / సెల్ టవర్ కన్పించింది... రాజీవ్ వర్మ ఇల్లు ఆ మొబైల్ / సెల్ టవర్ కి దాదాపు 50 మీటర్స్ దూరంలో ఉంది... అదే రోడ్ లో ఇంకో మూల COSTA COFFEE SHOP కూడా ఉంది... గౌతమ్ నెమ్మదిగా నడుచుకుంటూ మొబైల్ / సెల్ టవర్ దగ్గరికి వెళ్లి తన మొబైల్ ఫోన్ లోని ఒక APP ఆన్ చేసి ఆ సెల్ టవర్ కి చెందిన GEO COORDINATES ని రికార్డు చేసి ఆ డీటెయిల్స్ వెంటనే మాధవ్ కి పంపించి తన కి ఏమి కావాలో చెప్పి... నడుచుకుంటూ వెళ్లి COSTA COFFEE SHOP లోకి వెళ్లి ఒక సాండ్ విచ్... కాఫీ కొనుక్కొని అక్కడే కూర్చొని తింటూ... కాఫీ తాగుతూ మాధవ్ దగ్గరనుంచి రెస్పాన్స్ కోసం ఎదురు చూడసాగాడు... దాదాపు ఒక 30 నిమిషాల తర్వాత గౌతమ్ కి OP CENTER నుంచి ఫోన్ కాల్ వచ్చింది... గౌతమ్ వెంటనే కాఫీ షాప్ లోంచి బయటకు వచ్చి... రాజీవ్ వర్మ ఇంటి దగ్గర సెల్ టవర్ వైపు చూసాడు... సరిగ్గా అదే సమయంలో ఆ సెల్ టవర్ మీదకి OP CENTER వాళ్ళు పంపిన "ఈగిల్" డ్రోన్ వచ్చి వాలింది... ఆ "ఈగిల్" డ్రోన్ ఇప్పుడు ఒక TRANSMITTER లాగా పనిచేస్తుంది... ఆ సెల్ టవర్ ద్వారా ప్రయాణించే MOBILE PHONE TRAFFIC మొత్తం గౌతమ్ దగ్గరున్న కొత్త SPYWARE APPLICATION ద్వారా వినగలడు... గౌతమ్ తన చెవులకు APPLE AIRPODS పెట్టుకొని... మొబైల్ ఫోన్ లో ఒక APP ఓపెన్ చేసి... దాని ద్వారా సెల్ టవర్ మీద వాలిన "ఈగిల్" డ్రోన్ ద్వారా ప్రయాణిస్తున్న WAVELENGTH / FREQUENCY కి TUNE చేసుకున్నాడు... అంతే... ఒక్కసారిగా గౌతమ్ చెవిలో ఆ సెల్ టవర్ CALL TRAFFIC మొత్తం వినిపించసాగింది... ఇలా టెలిఫోన్ సంభాషణలను వినే పద్దతిని SPY NETWORK భాషలో LISTENING STATION / LISTENING POST CHATTER అని పిలుస్తారు... ఇలా సెల్ టవర్ ద్వారా దొరికే ఇన్ఫర్మేషన్ కి COMINT (COMMUNICATIONS INTELLIGENCE) అనే ఇంకో పేరు కూడా ఉంది.... గౌతమ్ వెంటనే తన కార్ దగ్గరకు వెళ్లి వెనక సీట్ లో కూర్చుని విశ్వామిత్ర పంపిన లాప్ టాప్ ని ఆన్ చేసి... అందులో లేటెస్ట్ SPYING SOFTWARE APPLICATION... "దుర్భిణి" (గౌతమ్ ఆ అప్లికేషన్ కు "దుర్భిణి" అని పేరు పెట్టాడు)... కి తన మొబైల్ ఫోన్ ని ఆ LAPTOP కి SYNC చేసి... "ఈగిల్" డ్రోన్ TRANSMITTER ని ఆ APPLICATION కి SYNC చేసాడు... ఇప్పుడు గౌతమ్ LAPTOP స్క్రీన్ మీద ఆ సెల్ టవర్ ద్వారా ప్రయాణిస్తున్న INCOMING... OUTGOING మొబైల్ ఫోన్ కాల్స్... డేటా ట్రాన్స్ఫర్... డీటెయిల్స్ మొత్తం రికార్డు అవుతాయి... వాటిలోంచి రాజీవ్ వర్మ మొబైల్ ఫోన్ ఆక్టివిటీ ని మోనిటర్ చేయడానికి నిర్ణయించుకున్నాడు... గౌతమ్ వచ్చిన పని అయ్యింది... ఆ "ఈగిల్" డ్రోన్ తన పని అయ్యేదాకా ఆ సెల్ టవర్ ని వదిలిపెట్టి వెనక్కి వెళ్లదు... గౌతమ్ అక్కడే పార్క్ చేసిన తన కారులో ఇంటికి వెళ్తూ "ఈగిల్" డ్రోన్ ద్వారా TRANSMITT అవుతున్న MOBILE CHATTER / COMMUNICATIONS INTELLIGENCE ని వినసాగాడు...

గౌతమ్ ఇంటికి రాగానే చేసిన మొదటి పని... తన దగ్గరున్న రాజీవ్ వర్మ మొబైల్ నెంబర్ ని దుర్భిణి లో లోడ్ చేసాడు... ఇప్పుడు రాజీవ్ వర్మ తన మొబైల్ ఫోన్ తో కాల్ చేసినా... మెసేజ్ పంపిన... వెంటనే దుర్భిణి లో ఆ కాల్ రికార్డు అవుతుంది... మెసేజ్ సేవ్ అవుతుంది... రాజీవ్ వర్మ మొబైల్ నుంచి ఆక్టివిటీ కోసం వెయిట్ చెయ్యసాగాడు... ఎక్కువ టైం పట్టలేదు... ఒక 20 నిమిషాల్లో రాజీవ్ వర్మ ఒక ఫోన్ కాల్ చేసాడు... అంతే... గౌతమ్ దుర్భిణి లోని MALWARE / SPYWARE ని ఆ కాల్ సిగ్నల్స్ ద్వారా రాజీవ్ వర్మ మొబైల్ లో డౌన్లోడ్ చేసాడు... ఇప్పుడు రాజీవ్ వర్మ ఫోన్ గౌతమ్ ఆధీనంలోకి వచ్చింది... రాజీవ్ వర్మ ఆ ఫోన్ ని స్విచ్ ఆఫ్ చేసినా... గౌతమ్ ఆ ఫోన్ లో డౌన్లోడ్ చేసిన MALWARE ద్వారా ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు ఆ MOBILE HANDSET ని ఆన్ చెయ్యగలడు... ఇంకో సంగతి... గౌతమ్ ఆ మొబైల్ ఫోన్ కెమెరా... మైక్రోఫోన్... ని పూర్తిగా కంట్రోల్ చెయ్యగలడు... ఉదాహరణకి... రాజీవ్ వర్మ ఏదైనా మీటింగ్ లో ఉన్నప్పుడు... గౌతమ్ రాజీవ్ వర్మ మొబైల్ ఫోన్ మైక్రోఫోన్ ని ఆన్ చేసి ఆ మీటింగ్ లో చర్చించిన అంశాలు వినగలడు... అందుకే భారతదేశం లో PEGASUS SPYWARE విషయంలో చాలా పెద్ద చర్చ నడిచింది... భారత దేశం లోని చాలా మంది జర్నలిస్ట్స్... రాజకీయ నాయకులు... బాగా ఇన్ఫ్లుయెన్స్ ఉన్న పెద్ద పెద్ద వాళ్ళు తమ మొబైల్ ఫోన్స్ హ్యాక్ అయ్యాయని పెద్ద ఎత్తున గొడవ చేశారు... సుప్రీం కోర్టులో కేసు నడుస్తోంది...

గౌతమ్ ముందు రాజీవ్ వర్మ మొబైల్ ఫోన్ లోని APPS చెక్ చేసాడు... చాలా ఉన్నాయి... బ్యాంకింగ్... ఎంటర్టైన్మెంట్... క్రెడిట్ కార్డ్స్... హాస్పిటల్... ఫుడ్ డెలివరీ... ఫేస్ బుక్... ట్విట్టర్... వాట్సాప్... ఇమెయిల్స్... గూగుల్ మ్యాప్స్... UBER... న్యూస్ అండ్ మీడియా... వీటితో పాటు ఇంకో CYBER SECURITY APP కూడా వుంది... ORION GROUP లో పనిచేసే వాళ్ళు తమ LAPTOP లోకి లాగిన్ అవ్వాలంటే... NETWORK ID... PASSWORD కావాలి... ఒకసారి ORION GROUP నెట్వర్క్ లోకి లాగిన్ అవ్వగానే... ఆ ఎంప్లాయ్ మొబైల్ ఫోన్ కి CYBER SECURITY APP నుంచి ఒక AUTHENTICATION CODE వస్తుంది... ఆ కోడ్ వాడితే తప్ప కంపెనీ నెట్వర్క్ లోకి ప్రవేశించడం కుదరదు... రాజీవ్ వర్మ మొబైల్ ఫోన్ లో వాట్సాప్ తో పాటు అదే రకమైన MESSAGING మరియు చాటింగ్ APPS కూడా దొరికాయి... ( ప్రస్తుతం మార్కెట్ లో WHATSAPP ని పోలిన కొన్ని చాటింగ్ APPS... TELEGRAM... SIGNAL... VIBER... LINE... FACEBOOK MESSENGER... GROUPME... WECHAT...) ఆన్లైన్ పేమెంట్ APPS PAYTM... GOOGLE PAY... ఇంకా చాలా APPS కనిపించాయి... గౌతమ్ ముందుగా బ్యాంకింగ్ APPS ని చెక్ చేసాడు... ICICIBANK... CITIBANK... SBI YONO... ఇవి కాకుండా కొన్ని ఫారిన్ బ్యాంకు APPS కూడా కనిపించాయి... BARCLAYS UK... SOCIETE GENERALE... కొన్ని CAYMAN ISLANDS లోని బ్యాంక్ అప్స్ కూడా ఉన్నాయి... ఆ APPS ని ఓపెన్ చేయాలంటే... రాజీవ్ వర్మ FACIAL ID... సీక్రెట్ పిన్ కోడ్ కావాలి.. రాజీవ్ వర్మ ఫోన్ ని చెక్ చేయగా ఇంకో విషయం కూడా తెలిసింది... అదేమిటంటే... రాజీవ్ వర్మ అప్పుడప్పుడు... ఇంట్లో BROADBAND INTERNET డౌన్ అయినప్పుడు మొబైల్ ఫోన్ లోని PERSONAL HOTSPOT ని ఆన్ చేసి ఆఫీస్ నెట్వర్క్ లోకి లాగిన్ అవుతూ ఉంటాడు... ఆ సమయంలో రాజీవ్ వర్మ ఇంట్లో నే ఉన్నాడు... గౌతమ కి ఒక ఐడియా వచ్చింది... వెంటనే OP CENTER కి ఫోన్ చేసి... రాజీవ్ వర్మ ఉంటున్న రెసిడెన్షియల్ ఏరియా లో ఇంటర్నెట్ సర్వీస్ ని SHUT DOWN అయ్యేలా చెయ్యమని అడిగాడు... గౌతమ్ అడిగిన వెంటనే మాధవ్ కారణం కూడా అడగకుండా "ఆ ఏరియా లో ఇంటర్నెట్ సర్వీస్ ప్రొవైడర్ ఎవరు?" అని అడిగాడు... గౌతమ్

"AIRTEL"

అని చెప్పాడు... దానికి బదులుగా మాధవ్ "GIVE ME HALF AN HOUR TIME" అని అన్నాడు...

మాధవ్ వెంటనే MINISTRY OF TELECOM లో SECRETARY కి ఫోన్ చేసి గురుగ్రామ్ లో రాజీవ్ వర్మ ఉంటున్న ఏరియా లో ఇంటర్నెట్ సర్వీస్ ని ఒక 20 నిమిషాలు ఆపమని రిక్వెస్ట్ చేసాడు... TELECOM సెక్రటరీ కూడా కారణం అడగకుండా AIRTEL కంపెనీ వాళ్ల కి ఫోన్ చేసి "గురుగ్రామ్ లో సెక్టార్ 27 లో పాకిస్తాన్ నుంచి వచ్చిన టెర్రరిస్ట్ ఒకడు ఉన్నట్లు మాకు ఇన్ఫర్మేషన్ వచ్చింది... మీరు వెంటనే ఆ ఏరియా లో BROADBAND ఇంటర్నెట్ ని SHUT DOWN చేయగలరా? మొబైల్ సర్వీస్ ఆగాల్సిన పనిలేదు... JUST BROADBAND మాత్రమే..." అని అడిగాడు... AIRTEL టెక్నికల్ టీం వెంటనే టెలికాం సెక్రటరీ ఇచ్చిన డీటెయిల్స్ ప్రకారం రాజీవ్ వర్మ ఉంటున్న ఏరియా లో BROADBAND ఇంటర్నెట్ సర్వీస్ ని ఆపేశారు... సీరియస్ గా ఆఫీస్ పని చేసుకుంటున్న రాజీవ్ వర్మ తన ఇంట్లో BROADBAND సర్వీస్ ఆగిపోగానే... ఆఫీస్ నెట్వర్క్ తో CONNECTION డ్రాప్ అయ్యింది... రాజీవ్ వర్మ వెంటనే తన మొబైల్ ఫోన్ లో PERSONAL HOTSPOT ఆన్ చేసి ఆఫీస్ నెట్వర్క్ లోకి లాగిన్ అయ్యాడు... అది చాలు... గౌతమ్ తన "దుర్భిణి" సహాయం తో రాజీవ్ వర్మ ఆఫీస్ లాగిన్ ID... పాస్ వర్డ్ ని హ్యాక్ చేసాడు... ఒక 20 నిమిషాల తరువాత AIRTEL కంపెనీ వాళ్ళు టెలికాం సెక్రటరీ కి ఫోన్ చేసి "BROADBAND సర్వీస్ ని RESUME చెయ్యొచ్చా?"

అని అడిగారు... "YES... THANK YOU VERY MUCH... YOU CAN RESUME THE SERVICE" అని చెప్పి మనసులో ' ये माधव राव आज गुरग्राम में कुछ खांड करने को तैयार हुआ' అని అనుకున్నాడు... గౌతమ్ ఇప్పుడు రాజీవ్ వర్మ తన ఆఫీస్ నెట్వర్క్ నుంచి LOGOUT అయ్యేదాకా వెయిట్ చేయాలని నిర్ణయించుకుని... రాజీవ్ వర్మ మొబైల్ ఫోన్ లో MESSENGER APPS ఓపెన్ చేసి వాటిలో ACTIVITY ని చెక్ చెయ్యడం మొదలెట్టాడు... వాట్సాప్ లో పెద్దగా అనుమానించ దగి చాటింగ్ ఏమీ లేదు... ఫ్యామిలీ... ఫ్రెండ్స్... కొన్ని చాట్ గ్రూప్స్... ఒక ఆఫీస్ ఎంప్లాయిస్ చాట్ గ్రూప్ కూడా కనిపించింది... దానితో పాటు సెక్టార్ 56 షాపింగ్ సెంటర్ లో ని బుక్స్ షాప్ ఓనర్ ప్రవీణ్ కుమార్ డైలీ పంపిన మెసేజ్ లు కూడా కనిపించాయి...రాజీవ్ వర్మ వాట్సాప్ అకౌంట్ లోని అన్ని గ్రూప్స్ లోని మెంబెర్స్ ఫోన్ నంబర్స్ కి నోట్ చేసుకున్నాడు... ఆ తర్వాత TELEGRAM APP ని చెక్ చేసాడు... పెద్దగా ఆక్టివిటీ కనిపించలేదు... కానీ... LINE అనే మెసెంజర్ అప్ లో ఏదో కోడ్ మెసేజ్ లు కనిపించాయి... గౌతమ్ దాని మీద పెద్ద గా టైం వేస్ట్ చేయకుండా... వెంటనే LINE మెసెంజర్ లో రాజీవ్ వర్మ అకౌంట్ ని OP CENTER పంపించాడు... ఇప్పుడు OP CENTER లోని MAINFRAME SERVERS ఆ CODED MESSAGES ని అనలైజ్ చేయడం మొదలు పెట్టాయి...

గౌతమ్ ముందు రాజీవ్ వర్మ మొబైల్ ఫోన్ ని తన దగ్గరున్న ఒక కొత్త ఐఫోన్ కి CLONE చేసాడు... దుర్భిణి సహాయంతో కొత్త ఐఫోన్ లో రాజీవ్ వర్మ FACIAL ID ని తన FACE ID తో REPLACE చేసాడు... ఇప్పుడు రాజీవ్ వర్మ మొబైల్ ఫోన్ లో ఏదైనా APP ని ఓపెన్ చేయడానికి... లేదా TRANSACTIONS చేయడానికి రాజీవ్ వర్మ FACIAL ID అవసరం లేదు... దాని స్థానంలో గౌతమ్ FACIAL ID చక్కగా పని చేస్తుంది... FACIAL ID అనేది... MOBILE HANDSET కి సంబంధించింది... MOBILE APP ని ఓపెన్ చేయాలంటే... ఆ MOBILE HANDSET లోని FACIAL ID ఏదైతే SAVE అయ్యి ఉంటుందో... దాని వాడితే చాలు... ముందుగా ICICI BANK APP ని ఓపెన్ చేసాడు... అందులో పెద్దగా అనుమానించ దగిన ENTRIES కనిపించలేదు... అది SALARY ACCOUNT కావడంతో... ప్రతి నెల 26వ తేదీ జీతం క్రెడిట్ అయినట్లు ఎంట్రీ కనిపించింది... చాలా వరకు ఎంట్రీస్ అన్ని GENUINE గానే కనిపించాయి... ఇతర బ్యాంకింగ్ APPS ని కూడా చెక్ చేసాడు... ICICI DIRECT అప్ లో రాజీవ్ వర్మ స్టాక్ మార్కెట్ పోర్ట్ఫోలియో డీటెయిల్స్ కన్పించాయి... ఈక్విటీ... డెరివేటివ్స్... మ్యూచువల్ ఫండ్స్... బానే సంపాదిస్తున్నాడు... ఇంకో అప్ -- CAYMAN NATIONAL BANK... CAYMAN ISLANDS లోని బ్యాంకులలో లో బ్లాక్ మనీ దాచుకోవడానికి బాగా ఉపయోగపడతాయి... ఆ బ్యాంకు APP లో 8 అకౌంట్స్ కన్పించాయి... వాటి లోని బాలన్స్ చూడగానే గౌతమ్ కళ్ళు తిరిగాయి... MULTI MILLION డాలర్లు అకౌంట్స్... ఆ ఎనిమిది అకౌంట్స్ లోని మొత్తం అమౌంట్ US$ 600,000,000 అంటే ఇండియన్ కరెన్సీ లో INR 4,500 కోట్ల రూపాయలు దాకా ఉంటుంది... ఇంకో APP ... QUEENSGATE BANK & TRUST COMPANY.... ఇందులో కూడా ఆరు అకౌంట్స్ డీటెయిల్స్ కన్పించాయి... ఈ రెండు బ్యాంక్స్ లో బాలన్స్ కలిపితే అది దాదాపు ఒక బిలియన్ డాల్లర్స్ కి పైగా వుంది... గౌతమ్ ఆ రెండు బ్యాంకు డీటెయిల్స్ ని వెంటనే మాధవ్ కి పంపించాడు... వాళ్ళు ఆ బ్యాంకు అకౌంట్స్ లోని ప్రతి ఎంట్రీ ని క్షుణ్ణంగా పరిశీలించడానికి ఫైనాన్స్ మినిస్ట్రీ లోని INCOME TAX DEPARTMENT మరియు ENFORCEMENT DIRECTORATE వాళ్ళు కు పంపించారు... ప్రస్తుతం వాళ్ళు రాజీవ్ వర్మ అకౌంట్స్ లోకి ఆ డబ్బులు ఎలా వచ్చాయో FORENSIC AUDIT చెయ్యడం మొదలెట్టారు...

ఆ రోజు ఉదయం బ్రిగేడియర్ మాధవ్ రావు ఆర్డర్ ప్రకారం WESTERN AIR COMMAND ఆధీనంలో ఉన్న MQ9 REAPER మిలటరీ డ్రోన్ గాల్లోకి లేచింది... గురుగ్రామ్ మీదుగా ప్రయాణిస్తూ రాజస్థాన్ లో ని ఆళ్వార్ జిల్లా వైపు ప్రయాణం చెయ్యడం మొదలెట్టింది... ఆ MQ9 REAPER డ్రోన్ ముఖ్య ఉద్దేశ్యం గురుగ్రామ్... ఆళ్వార్ జిల్లాలోని చిట్టడవి ప్రాంతాన్ని వీలైనంత తక్కువ ఎత్తులో ప్రయాణిస్తూ... మారుమూల ప్రాంతంలో బిల్డింగ్స్... హాస్పిటల్స్... ఏదైనా మూసేసిన ఫ్యాక్టరీస్ ఉన్నాయేమో తనిఖీ చేయడం... ఆ MQ9 REAPER డ్రోన్ ట్రాన్స్మిట్ చేస్తున్న రియల్ టైం VISUALS ని OP CENTER వాళ్ళు చాలా జాగ్రత్తగా పరిశీలిస్తున్నారు... ఎక్కడా పెద్దగా ఫలితం కనిపించడం లేదు... సరిగ్గా అదే సమయం లో రాజస్థాన్ లోని భరత పూర్ జిల్లాలో ఒక కుగ్రామం లో ఒక వింత సంఘటన జరిగింది... ఆ రోజు ఆదివారం అవ్వడంతో ఆ ఊరి లోని కొంతమంది కుర్రవాళ్ళు ఆ వూరి కి దూరంగా ఉన్న ఒక రాజావారి కోట ప్రాంగణం లో క్రికెట్ ఆడుకోవడానికి వెళ్లారు... ఆ కోట బాగా పాతది అవ్వడంతో ఇప్పుడు అందులో ఎవరూ నివాసం ఉండటం లేదు... అప్పుడప్పుడు ఆ రాజా వారి సంతతి వచ్చి పోతూ ఉంటారు... ఆ ఊరి కుర్రోళ్ళు రెండు టీమ్స్ గా విడిపోయి టాస్ వేసుకొని ఒక టీం బాటింగ్ కి దిగింది... రెండో టీం ఫీల్డింగ్ చెయ్యసాగింది... ఆట మొదలయ్యింది... అందరూ చాలా సీరియస్ గా ఆడుతున్నారు... ఆ ఏరియా లో ఆట మైదానానికి దగ్గర లో ఒకవైపు కొంతమంది గ్రామం లో ని కుర్రోళ్ళు తమ ఆవులను... గేదెలను... మేతకు తీసుకొని వచ్చారు... క్రికెట్ ఆటలో బాటింగ్ చేస్తున్న వాళ్ళు గట్టిగా షాట్ కొడితే అది ఆ పశువుల్ని మేపుతున్న వాళ్ళ వైపు వెళ్తోంది... అప్పుడు ఆ గోవుల గోపన్నలు ఆ బాల్ ని ఆటగాళ్ల వైపు విసురుతూ వాళ్ళు కూడా ఆట లో నిమగ్నమయ్యారు... వాళ్ళ ఆవులు... గేదెలు... మేతమేస్తూ అక్కడి కి దగ్గరలోనే ఉన్న రాజా వారి కోట లోకి వెళ్లడం వాళ్ళు గమనించలేదు... అందరూ చాలా సీరియస్ గా క్రికెట్ ఆటలో నిమగ్నమయ్యారు... దాదాపు ఒక గంట కి పైగా సమయం గడిచింది... సడన్ గా ఒక గేదె గట్టిగా అరుస్తూ పిచ్చెక్కిన దానిలాగా వేగంగా పరుగెత్తుకుంటూ క్రికెట్ ఆడుతున్న కుర్రోళ్ళ మీదకి దూసుకొచ్చింది... కనిపించిన వారిని తన కొమ్ములతో కుమ్మెయ్యసాగింది... దాంతో కుర్రోళ్లు క్రికెట్ ఆడడం ఆపేసి ఆ గేదె కి దొరక్కుండా పరిగెత్త సాగారు... ఆ పశువుల్ని తీసుకొచ్చిన గోవుల గోపన్నలు ఆ గేదె వెనకాల పరుగెత్తి అతి కష్టం మీద దాన్ని లొంగదీసుకుని తాడుతో చెట్టుకు కట్టేశారు... అయినా కూడా ఆ గేదె గంగ వెర్రులెత్తినట్లు ఎగురుతూ... గంతులేస్తూ... అరవసాగింది... ఏడుస్తోంది... అక్కడ చేరిన కుర్రోళ్ళు నెమ్మదిగా సేద తీరారు... ఆ గేదె ఇంకా ఆగకుండా ఏడుస్తోంది... కుర్రాళ్లంతా ఆ గేదె చుట్టూ చేరి అది ఎందుకు ఏడుస్తుందో పరిశీలించారు... అది ఒక నల్లటి గేదె... దాని ఒంటి మీద ఎర్రటి పెద్ద పెద్ద మచ్చలు కనిపించాయి... ఆ గేదె ని తీసుకొచ్చిన కుర్రోడు ఇది గమనించి "నా గేదె కి ఎదో అయ్యింది... నా యజమాని నన్ను చంపేస్తాడు" అని ఏడవసాగాడు... ఆ ఆవు వొంటి మీద ఎవరో కాల్చి వాతలు పెట్టినట్లు ఉంది... ఆగకుండా అటూ ఇటూ పరిగెత్తుతూ ఏడుస్తోంది... వాళ్లలో ఒక కుర్రాడు మోటార్ సైకిల్ మీద దగ్గరలోని గ్రామానికి వెళ్లి పశువుల డాక్టర్ కి ఈ విషయం చెప్పి వెంటనే మెడికల్ కిట్ తీసుకొని రమ్మని చెప్పాడు... ఆ డాక్టర్ చేస్తున్న పని ఆపేసి ఆ కుర్రోడి మోటార్ సైకిల్ మీద తన కిట్ తీసుకొని రాజావారి కోట ప్రాంగణానికి చేరుకున్నాడు...

చెట్టుకి కట్టేసిన ఆ గేదె ఇంకా గట్టిగా అరుస్తూ గింజుకుంటూ అటూ ఇటూ పరిగెత్తుతోంది... ఆ గేదె ని చూడగానే డాక్టర్ కి అర్ధమయ్యింది... దానికి ఏదో పెద్ద దెబ్బ తగిలింది... ఆ బాధను తట్టుకోలేక అరుస్తోంది... వెంటనే తన మెడికల్ కిట్ ని ఓపెన్ చేసి అందులోంచి TRANQUILIZER GUN ని బయటకి తీసి... దాంతో ఒక POWERFUL SEDATIVE ని ఎక్కించి... ఆ అవుకు కొంచం దూరంగా నుంచొని ఆ గన్ తో ట్రాంక్విలైజర్ ని ఆ గేదెకి తగిలేలా షూట్ చేసాడు... ఆ గేదె దాదాపు అయిదు నిమిషాల పాటు ఆ గింజుకుంది... ఆ తర్వాత మత్తు మందు పనిచెయ్యడం తో శాంతించి నేల మీద పడుకుంది... ఒక అయిదు నిమిషాల తరువాత ఆ పశువుల డాక్టర్ కిట్ తీసుకొని ఆ ఆవు దగ్గరకు వెళ్లి రెండే రెండు నిమిషాలు పరిశీలించిన తరువాత వెనక్కి పరిగెత్తుకొచ్చి అక్కడ గుమిగూడిన కుర్రోళ్లతో... "ఈ గేదె ఎక్కడెక్కడ తిరిగింది?" అని అడిగాడు... అందరూ క్రికెట్ ఆటలో నిమగ్నం అవ్వడంతో ఆ ఆవు ఎటు వైపు వెళ్లి మేత మేసింది గమనించలేదు... ఒక చిన్న కుర్రాడు మాత్రం "ఆ గేదె ఆ కోటలోకి వెళ్లడం నేను చూసాను" అన్నాడు... ఆ డాక్టర్ అక్కడున్న కుర్రోళ్లతో "మీరంతా వెంటనే మీ ఇళ్లకు వెళ్లిపోండి... ఇటు వైపు రావద్దు... చాలా డేంజర్" అని చెప్పి తన మొబైల్ లో ఒక నెంబర్ కి ఫోన్ చేసి "HEAVY RADIATION ALERT" అని చెప్పాడు... ఆ డాక్టర్ చెప్పింది వినగానే... అవతలి వైపు నుంచి... "మీ లొకేషన్.... రేడియేషన్ లెవెల్స్... ఎంత మంది ని ఎఫెక్ట్ చేసింది..." అని అడిగారు... దానికి ఆ డాక్టర్ తన వూరిలో జరిగింది మొత్తం చెప్పాడు... దానికి బదులుగా "మేము వెంటనే ANIMAL AMBULANCE పంపిస్తాము... ఈ లోపల మీరు ఆ ఏరియా లో ఎవరూ వెళ్లకుండా జాగ్రత్తలు తీసుకోండి" అని అన్నారు...

ఆ రిమోట్ ప్రాంతంలో జరిగిన రేడియేషన్ ఆక్సిడెంట్ విషయం క్షణాల్లో సెంట్రల్ గవర్నమెంట్ కి తెలిసిపోయింది... వాళ్ళు వెంటనే NUCLEAR EMERGENCY SUPPORT TEAM (NEST) ని హుటాహుటిన ఆ గ్రామానికి పంపారు... సెంట్రల్ గవర్నమెంట్ TATA ENERGY RESEARCH INSTITUTE (TERI) ని కూడా ఇన్వాల్వ్ చేసింది... వాళ్ళు కూడా ఇంకో స్పెషల్ టీం ని ఆ గ్రామానికి పంపించారు... మూడే మూడు గంటల్లోపు ఆ గ్రామంలో 8 హెలీకాఫ్టర్లు దిగాయి... అందులోంచి SPECIAL HAZMAT SUITS వేసుకున్న టీమ్స్ దిగాయి... ఒక టీం ముందు చెట్టుకు కట్టేసిన ఆవు దగ్గరికి వెళ్ళింది... ఆ గేదె ఇంకా మత్తుగా పడుకొని ఉంది... దాని ఒంటి మీద గాయాలు పరిశీలించి వెంటనే రకరకాల మందులు ని ఆ ఆవుకు ఇంజెక్షన్ రూపం ఇచ్చారు... ఆ గేదె చుట్టూ ఒక పెద్ద ISOLATION TENT ను వేశారు... ఆ ఏరియా ఇప్పుడు న్యూక్లియర్ కంటైన్మెంట్ జోన్... అదే సమయంలో ఒక అనిమల్ అంబులెన్స్ కూడా ఆ గ్రామం చేరుకుంది... అందులో వచ్చిన ఒక న్యూక్లియర్ మెడిసిన్ స్పెషలిస్ట్ ఆ గేదె ని క్షుణ్ణంగా పరిశీలించాడు... ఆ గేదె హెవీ రేడియేషన్ కి ఎక్సపోజ్ అయ్యిందని గమనించారు... ఆ గేదె ప్రాణానికి ప్రమాదం లేదు... కానీ.. వొంటి మీద గాయాలు మానాలంటే... చాలా కాలం పడుతుంది... చాలా జాగ్రత్తగా చూసుకోవాలి... ఆ అనిమల్ అంబులెన్స్ ని ఆ గ్రామంలో ఉండడానికి ఏర్పాట్లు జరిగాయి... ఆ కంటైన్మెంట్ జోన్ కి దరిదాపుల్లో ఎవరూ రాకుండా హెచ్చరికలు జారీ చేశారు... NUCLEAR EMERGENCY SUPPORT TEAM తో పాటు TATA ENERGY RESEARCH INSTITUTE టీం కూడా అన్ని జాగ్రత్తలు తీసుకొని పక్కనే ఉన్న రాజావారి పాత కోట లోకి అడుగుపెట్టింది... ఆ టీమ్స్ దగ్గర GEIGER కౌంటర్ లు ఉన్నాయి... వాటి సహాయంతో ఆ కోట ని చెక్ చేయసాగారు... ఆ కోట సరైన మైంటెనెన్సు లేక చెత్త చెదారంతో నిండి ఉంది... ఆ కోటలో ఒక పెద్ద రూ ఉంది... ఆ టీమ్స్ ఆ రూమ్ డోర్ దగ్గరకు రాగానే వాళ్ళ దగ్గర ఉన్న GEIGER COUNTER గట్టిగా చప్పుడు చప్పుడు చెయ్యడం మొదలు పెట్టింది... అందరికీ అర్ధమయ్యింది... ఆ రూం లోంచి రేడియేషన్ వస్తోంది... వాళ్ళు చాలా జాగ్రతగా ఆ రూం తలుపు ఓపెన్ చేసి లోపలి అడుగు పెట్టారు...

ఆ గది చాలా నీట్ గా వుంది... ఫ్లోరింగ్ కూడా ఒక న్యూక్లియర్ సైన్స్ ల్యాబ్ కి అవసరమైన విధంగా వుంది... ఆ గది లో రేడియో యాక్టివ్ మెటీరియల్ FRAGMENTS ఉన్నట్లు తెలుస్తోంది... ఆ ల్యాబ్ ని ఖాళీ చేసిన వాళ్ళు ఆ రూమ్ లో రేడియో యాక్టివ్ వేస్ట్ ని సరిగ్గా ఒక పద్ధతి ప్రకారం క్లీన్ చెయ్యడం జరిగినట్టు లేదు... బహుశా... ఆ ల్యాబ్ ని హడావిడిగా ఖాళీ చేసినట్లు ఉన్నారు... సరైన జాగ్రత్తలు తీసుకోలేదు... దాంతో రేడియో యాక్టివ్ వేస్ట్ మెటీరియల్ ఆ రూమ్ లో ఉంది... ఆ గది మధ్యలో పెద్ద టేబుల్ వుంది... ఆ టేబుల్ నేల లోకి దిగేసి కదలకుండా చేశారు... ఆ రూమ్ లో ఒక గోడకు ఒక పెద్ద మెటల్ డోర్ ఉంది... దాన్ని చూడగానే NUCLEAR EMERGENCY SUPPORT TEAM ... TATA ENERGY RESEARCH INSTITUTE టీమ్స్ కి అర్ధమయ్యింది... అది ఒక COLD STORAGE WALT... వాళ్ళు దాన్ని సమీపించి... అతి జాగ్రత్తగా ఓపెన్ చేశారు... లోపలంతా ఖాళీగా వుంది... అక్కడ కూడా రేడియో యాక్టివ్ వేస్ట్ ఫ్రాగ్మెంట్స్ ఉన్నట్లు GEIGER COUNTER లో తెలుస్తోంది... వాళ్ళు ఆ కోట మొత్తం చాలా జాగ్రతగా పరిశీలించారు... వేరే రూమ్స్ లో ఎటువంటి ప్రాబ్లెమ్ కనిపించలేదు... ఆ రెండు టీమ్స్ తమ హెడ్ క్వార్టర్స్ కి ఫోన్ చేసి స్టేటస్ ని తెలియచేసారు... హెడ్ క్వార్టర్స్ వాళ్ళు వెంటనే రేడియో యాక్టివ్ వేస్ట్ ని క్లీన్ చేయడానికి ఒక స్పెషల్ టీం ని పంపడానికి నిర్ణయించుకున్నారు... NUCLEAR EMERGENCY SUPPORT TEAM ... TATA ENERGY RESEARCH INSTITUTE కి చెందిన టీమ్స్ ఆ కోట చుట్టూ రేడియో యాక్టివ్ వేస్ట్ కంటైన్మెంట్ కి కావాల్సిన ఏర్పాట్లు చేయసాగారు... ముందు జాగ్రత్త చర్యగా ఆ రోజు ఆ కోట ప్రాంగణం లో క్రికెట్ ఆడటానికి వచ్చిన కుర్రాళ్లను... గోవులగోపన్న లు ... స్పెషల్ అంబులెన్స్ లో ఎక్కించి నేరుగా న్యూ ఢిల్లీ లోని AIIMS హాస్పిటల్ కి తీసుకెళ్లి రేడియో యాక్టివ్ టెస్ట్ చేయసాగారు...

ఆ గ్రామం లో జరిగిన విషయం OP CENTER కి కూడా తెలిసింది... మాధవ్... రవీంద్ర... నవీన్ బాత్రా... వినీత్ సిన్హా వెంటనే ఒక హెలికాప్టర్ లో ఆ గ్రామం చేరుకున్నారు... చాలా చిన్న గ్రామం... చుట్టూ పచ్చని పొలాలు... ఆ పొలాల కి కొంచం దూరం లో ఆరావళి పర్వత శ్రేణి కనిపిస్తోంది... చక్కటి వాతావరణం... మాధవ్... రవీంద్ర... నవీన్ బాత్రా... వినీత్ సిన్హా ముందుగా గ్రామం లోకి వెళ్లి రచ్చబండ దగ్గర పెద్ద మనుషుల ను ప్రశ్నించసాగారు... ఆ గ్రామస్తులు ఆ కిందటి రోజు జరిగిన సంఘటన కి ఒక విధమైన షాక్ లోకి వెళ్ళిపోయారు... వినీత్ గ్రామస్తులను ప్రశించసాగాడు... నవీన్ ఆ గ్రామం మొత్తం చెక్ చేయడానికి కాలినడకన బయల్దేరాడు... మాధవ్... రవీంద్ర... ఇద్దరు రచ్చబండ మీద కూర్చొని వినీత్ అడుగుతున్న ప్రశ్నలకు గ్రామస్తులు ఇస్తున్న జవాబులు చాలా జాగ్రత్తగా వినసాగారు...

వినీత్: ఆ కోట కి యజమాని ఎవరు?

గ్రామస్తుడు: ఆ కోట ఒకప్పటి రాజా వారికి చెందినది... రాజా వారు వేటకి వచ్చినప్పుడు ఇక్కడ బస చేసేవారు... ఇక్కడ స్థిరంగా ఎవరూ వుండేవాళ్ళు కాదు... కాల క్రమేణా ఆ కోటను పట్టించుకునేవాళ్ళు ఎవరూ లేరు... ఖాళీగా ఉండేది... గత రెండేళ్లుగా జనసంచారం కనిపించింది...

వినీత్: జనసంచారం అంటే?

గ్రామస్తుడు: ముందు గా పట్నం నుంచి కొంతమంది ఆ కోట ని శుభ్రం చేయడానికి... రిపేర్ చేయడానికి వచ్చారు... దాదాపు 8 నెలల పాటు రిపేర్లు జరిగాయి... ఆ తర్వాత ఒక్కసారిగా పెద్ద పెద్ద వాన్స్ లో సామాను తీసుకుని రావడం మొదలయ్యింది... మేము ఎవరు మీరు? ఇక్కడ ఏం చేస్తున్నారు? అని అడిగితే... 'రాజావారి సంతతి ఈ కోట కి రిపేర్లు చేయించామని మమ్మల్ని పంపారు... కోట రెడీ కాగానే రాజా వారి పిల్లలు ఇక్కడికి వస్తారు' అని అన్నారు...

వినీత్: వాళ్ళు చెప్పింది విన్నాక మీకు అనుమానం కలగలేదా? ఇన్నాళ్లుగా లేనిది ఒక్కసారిగా హడావిడి... జనసంచారం చూస్తే మీకు ఎటువంటి అనుమానం కలగలేదా?

గ్రామస్తుడు: లేదండి... పెద్దవాళ్ళని ప్రశ్నించే ధైర్యం మాకు లేదు... అయినా వాళ్ళు తమ సొంత కోట కి రిపేర్ చేయడానికి వచ్చారు... మా గ్రామస్తులకు కూడా పని ఇచ్చారు... మేము చేసిన పనికి వాళ్ళు మాకు బాగానే డబ్బులు ఇచ్చారు.. పైగా ఆ కోట సెక్యూరిటీ గార్డ్స్ ప్రతి రోజూ మా ఊరి ధాబా లో తినే వాళ్ళు... మాతో బానే మాట్లాడేవాళ్ళు...

వినీత్: ఆ సెక్యూరిటీ గార్డ్స్ ఎక్కడ నుంచి వచ్చారో మీకు తెలుసా?

గ్రామస్తుడు: ఢిల్లీ... రోతక్... ఉత్తర ప్రదేశ్... హర్యానా... బీహార్... చాలా చోట్ల నుంచి వచ్చారు...

వినీత్: ఆ సెక్యూరిటీ గార్డ్స్ పేర్లు మీకు తెలుసా? వాళ్ళు ఏ సెక్యూరిటీ కంపెనీ లో పని చేసేవాళ్ళు మీకు తెలుసా?

గ్రామస్తులు: వాళ్ళని చూసి మా వూరు కుర్రోళ్ళు కొంతమంది వాళ్ళ సెక్యూరిటీ కంపెనీ లో చేరడానికి వివరాలు అడిగారు... మా కుర్రోళ్లని అడగండి...

వినీత్(ఒక కుర్రాడితో): నీకు వాళ్ళు ఏ సెక్యూరిటీ కంపెనీ లో పని చేస్తున్నారో తెలుసా?

కుర్రోడు: చెప్పారు... STELLAR SECURITY COMPANY... న్యూ ఢిల్లీ లో ఉన్నది... మా ఊరి కుర్రాళ్ళు కొంతమంది ఆ కంపెనీ కి లెటర్ వ్రాసారు... వాళ్ళ దగ్గర నుంచి రిప్లై కూడా వచ్చింది...

వినీత్: ఆ సెక్యూరిటీ కంపెనీ పంపిన లెటర్ మీ దగ్గర ఉందా?

జనం నుంచి ఒక కుర్రాడు ముందుకు వచ్చి వినీత్ కి ఒక ఎన్వలప్ ఇచ్చాడు... వినీత్ ఆ ఎన్వలప్ లోని లెటర్ బయటకు తీసి చదివాడు... దాని సారాంశం "మా కంపెనీ ఆర్మీ లో పనిచేసి రిటైర్ అయిన వాళ్ళకి మాత్రమే అవకాశం కల్పిస్తాము" వినీత్ ఆ లెటర్... ఎన్వలప్ ని రవీంద్ర కి ఇచ్చాడు...

వినీత్: కోట కి రిపేర్లు అయ్యాక ఏమి జరిగింది?

గ్రామస్తుడు: కోట మొత్తం రిపేర్లు చేయలేదండి... పెద్ద రూమ్... మేడ మీద కొన్ని గదులు మాత్రమే శుభ్రం చేశారు... ముందుగా సెక్యూరిటీ గార్డ్స్ వచ్చి జనరేటర్ ని పెట్టారు... ఆ జనరేటర్ కోసం ప్రతి రోజూ పక్క ఊరి నుంచి డీజిల్ టాంకర్ వచ్చేది... ఆ తరువాత ఆ కోట లోని పెద్ద గదిలో పెట్టడానికి చాలా సామాన్లు వచ్చాయి... ఆ తర్వాత అప్పుడప్పుడు కార్ల లో జనాలు వచ్చేవాళ్ళు... రెండు మూడు రోజులు ఉండేవారు... చుట్టుపక్కల వేటకు వెళ్ళేవారు... జింకలు... కుందేళ్ళని చంపుకొని తినేవారు... మేము గొడవ చేయకుండా ఉండడానికి మాకు చాలా డబ్బులు ఇచ్చే వాళ్ళు...

వినీత్: మీరు వాళ్ళతో మాట్లాడేవారా?

గ్రామస్తుడు: లేదండి... మాకు సెక్యూరిటీ గార్డ్స్ తోనే పరిచయం... నగదు వ్యవహారాలన్నీ వాళ్ళు చూసుకునేవాళ్లు...

వినీత్: మీరు ఆ కోటికి వెళ్తూ ఉండేవాళ్లే?

గ్రామస్తుడు: లేదండి... రిపేర్లు అయ్యాక... మమ్మల్ని ఎప్పుడూ అటువైపు రానివ్వలేదు... ఎవరెవరో వచ్చి పోతుండే వాళ్లు... మేము కూడా పట్టించుకోలేదు...

వినీత్: వాళ్ళు ఆ కోటను ఎప్పుడు ఖాళీ చేసి వెళ్లారు?

గ్రామస్తుడు: పోయిన వారం... రెండు రోజుల పాటు... రాత్రి... పగలు... కష్టపడి పెద్ద గది లో వ్ ఉన్న సామాన్లు అన్నింటిని ఒక పెద్ద లారీ లో పెట్టుకొని ఒక రోజు చెప్పా... పెట్టకుండా అందరూ ఒకేసారి ఆ కోట ని ఖాళీ చేసి మాయమయ్యారు... ఆ సెక్యూరిటీ గార్డ్స్ మా ఊరి ధాబా కి కొంత డబ్బులు బాకీ ఉన్నారు... ఆ డబ్బుల కోసం మా ధాబా యజమాని వాళ్ల కి ఫోన్ చేస్తే... మొబైల్ ఫోన్ స్విచ్ ఆఫ్ అని మెసేజ్ వచ్చింది...

వినీత్: మీ దగ్గర ఎంతమంది సెక్యూరిటీ గార్డ్స్ ఫోన్ నంబర్స్ ఉన్నాయి?

గ్రామస్తుడు : చాలా మంది ఫోన్ నంబర్స్ ఉన్నాయి...

వినీత్ : ఒక పేపర్ మీద వాళ్ళ పేర్లు... ఫోన్ నంబర్స్ వ్రాసి ఇవ్వండి... పెద్ద లారీ లో సామాను పెట్టుకొని వెళ్లారని చెప్పారు... ఆ లారీ నెంబర్ చూసావా?

గ్రామస్తుడు: లేదండి... ఒక లారీ కాదండి... రెండు... చాలా పెద్దవి... ఆ లారీ దెబ్బకి మా ఊరి రోడ్డు చెడిపోయింది...

వినీత్: ఆ లారీలు ఎలా ఉన్నాయో చెప్పు... ఏ కలర్... ఏ కంపెనీ... TATA కంపెనీ... LEYLAND...

ఒక కుర్రాడు: ఆ లారీలు ఇండియా కంపెనీ వి కాదండి... వాటిలో ఒకటి BENZ కంపెనీ... రెండోది MITSUBISHI కంపెనీ తయారుచేసినవి... బాగా పెద్దవి.. ఆ రెండూ నల్ల రంగు ట్రక్కులు...

రవీంద్ర తన LAPTOP లో ఆ కుర్రాడికి కొన్ని ట్రక్స్ ఫొటోస్ చూపించాడు... చాలా ఫొటోస్ చూసాక... ఆ కుర్రాడు ఒక ట్రక్ ఫోటో చూపించి... "ఆ రెండు ట్రక్కులు ఇలాగే ఉంటాయి" అని అన్నాడు... రవీంద్ర ఆ ట్రక్ ఫోటో మాధవ్ కి చూపించాడు... అది INTERNATIONAL ATOMIC ENERGY AGENCY అప్రూవ్ చేసిన రేడియో యాక్టివ్ మెటీరియల్ ని క్షేమంగా ఒక చోట నుండి ఇంకో చోటికి రవాణా చేసే ట్రక్కులు...

రవీంద్ర: ఆ ట్రక్కులు ఎటువైపు వెళ్ళింది చూసావా?

కుర్రోడు: చూసానండి... ఆ లారీలు గురుగ్రామ్ వైపు వెళ్లాయి...

వినీత్ ఆ గ్రామస్తులను రకరకాలుగా ప్రశ్నించ సాగాడు... మాధవ్... రవీంద్ర ఆ రచ్చబండ నుంచి బయలుదేరి NUCLEAR EMERGENCY SUPPORT TEAM ... TATA ENERGY RESEARCH INSTITUTE టీమ్స్ ఉంటున్న క్యాంపు వైపు నడుచుకుంటూ వెళ్లారు... దారిలో వాళ్లకి రేడియేషన్ వార్నింగ్ జెండా కనిపించింది... వాళ్లిద్దరూ అక్కడే ఆగిపోయి... NUCLEAR EMERGENCY SUPPORT TEAM... టీం లీడర్ కి ఫోన్ చేశారు... మాధవ్ ఫోన్ స్పీకర్ ఆన్ చెయ్యడం తో ఆ సంభాషణ రవీంద్ర కూడా వినసాగాడు...

మాధవ్: ఎలా జరుగుతోంది పని? మొత్తం క్లీన్ చేయాలంటే ఎన్నాళ్ళు పడుతుంది?

NEST టీం లీడర్ : చెప్పడం చాలా కష్టం... ఇక్కడ ఈ కోట ని క్లీన్ చేయడానికి కనీసం నెల రోజులు పైనే పడుతుంది... పైగా... ఆ ల్యాబ్ ఎక్విప్మెంట్ ని ఎక్కడికి తీసుకెళ్లింది తెలుసుకోవాలి... వాళ్ళు ప్రయాణించిన దారి పొడుగూతా రేడియేషన్ లీక్ అయ్యే ఛాన్స్ ఉంది...

మాధవ్: రెండు ట్రక్కుల్లో మెటీరియల్ ట్రాన్స్పోర్ట్ అయ్యిందని తెలిసింది... హెవీ ట్రక్... INTERNATIONAL ATOMIC ENERGY AGENCY అప్రూవ్ చేసిన ట్రాన్స్పోర్ట్ సిస్టం...

NEST టీం లీడర్ : THAT'S GOOD NEWS... దారి పొడుగూతా రేడియేషన్ లీక్ అయ్యే ఛాన్స్ తక్కువ... అయితే వాళ్ళు ఆ ట్రక్కులు ఎక్కడికి తీసుకెళ్లింది వెంటనే తెలుసుకోవాలి... ఆ ఎక్విప్మెంట్ ని సరిగ్గా స్టోర్ చెయ్యకపోతే చాలా ప్రమాదం...

మాధవ్: WE WILL FIND OUT THOSE TRUCKS...

NEST టీం లీడర్ : మీకు ఆ ట్రక్కుల ఆచూకీ తెలిసిన వెంటనే మాకు ఇంఫార్మ్ చెయ్యండి... మీరు వాటిని ముట్టుకోవద్దు...

మాధవ్ మౌనంగా తలూపి ఫోన్ కాల్ కట్ చేసాడు... వాళ్లిద్దరూ వెనక్కి గ్రామం లోకి వెళ్లారు... వినీత్ అక్కడ గ్రామస్తులు ను ఇంకా ఏవేవో ప్రశ్నలు అడుగుతున్నాడు... ఆ గ్రామాన్ని పరిశీలించడానికి వెళ్లిన నవీన్ వెనక్కి వచ్చాడు... "సింపుల్ విలేజ్... చెక్ చేయడానికి ఏమి లేదు" అని అన్నాడు... రవీంద్ర LAPTOP లో GOOGLE MAPS ఓపెన్ చేసి... ఆ గ్రామం నుంచి బయటకు వెళ్ళడానికి గల మార్గాలను చెక్ చెయ్యసాగాడు... ముందుగా గ్రామ పంచాయతీ రోడ్స్... ఆ తర్వాత టౌన్ రోడ్స్... ఆ పైన నేషనల్ హైవేస్... కనిపించాయి... రవీంద్ర తన ఆఫీస్ కి ఫోన్ చేసి ఆ గ్రామం నుంచి నేషనల్ హైవే మీద ఉన్న టోల్ గేట్స్ సీసీటీవీ ఫుటేజ్ లో పెద్ద పెద్ద ట్రక్కులు ఏ సమయం లో దాటాయి చెక్ చేయమని చెప్పాడు... మాధవ్ రచ్చబండ మీద కూర్చుని ఏదో సీరియస్ గా ఆలోచిస్తున్నాడు... సడన్ గా...

మాధవ్(రవీంద్ర తో): ఆ ట్రక్కులు హై వే చేరలేదని నా అనుమానం...

రవీంద్ర: మీకు ఆ డౌట్ ఎందుకు వచ్చింది?

మాధవ్: ఇక్కడ నుంచి రేడియో యాక్టివ్ మెటీరియల్ ని చాలా హడావిడి గా తీసుకొని వెళ్లారు... ఆ ట్రక్కులు చాలా డిఫరెంట్ గా ఉంటాయి... జనాలు ఈజీ గా గుర్తుపడతారు... ఆ ట్రక్కులు రోడ్ మీదకి వెళ్తే చాలా రిస్క్ ఉంది...

రవీంద్ర: అంటే... ఆ ట్రక్కులు మెయిన్ రోడ్ మీదకి వెళ్లలేదని మీ అనుమానమా?

మాధవ్: అవును... వినీత్... నువ్వు ఈ చుట్టు పక్కల టౌన్ పోలీస్ స్టేషన్స్ లో పెద్ద పెద్ద నల్లటి ట్రక్కులు ప్రయాణించాయేమో కనుక్కోగలరా?

వినీత్ వెంటనే... ఆ చుట్టు పక్కల టౌన్ పోలీస్ స్టేషన్స్ కి ఫోన్ కాల్స్ చెయ్యడం మొదలెట్టాడు...

రవీంద్ర(మాధవ్ తో): మీ అనుమానం ఏమిటి?

మాధవ్: మీకు గుర్తుందా?? ఇది వరకు తమిళ్ నాడు లో కూవమ్ అనే నదిలో రేడియో యాక్టివ్ మెటీరియల్ ని పడేసారు... ఆ మెటీరియల్ ని బయటకు తీయడానికి చాలా కష్టపడుతున్నారు...

రవీంద్ర: అవును... మూడు రేడియో యాక్టివ్ డిస్కులు నీళ్లలో పడేసారు... అంటే... మీ ఉద్దేశ్యం... ఇప్పుడు వీళ్ళు కూడా ఆ ట్రక్కులు ఏదైనా నదిలో పడేసారేమోనని మీరు అనుమానిస్తున్నారా?

మాధవ్: POSSIBLE... వీళ్ళు ఆ మెటీరియల్ ని ఎక్కడ దాచినా... రేడియో యాక్టివ్ ప్రమాదం వుంది... అదే ఎక్కడైనా డంప్ చేస్తే?? తెలుసుకోవడానికి టైం పడుతుంది... ఈ లోపల వాళ్ళు పారి పోవొచ్చు... ఇవ్వాళ కూడా మనకి ఈ లొకేషన్ ఒక గేదె రేడియో యాక్టివ్ బర్న్స్ తో బాధపడుతుంటే ఇక్కడి పశువుల డాక్టర్ రిపోర్ట్ చెయ్యడం తో తెలిసింది... అదే రకంగా మనకు ఆ ట్రక్కులు కూడా ఏదైనా ఆక్సిడెంట్ వల్ల దొరికే ఛాన్స్ ఉన్నదని నా అనుమానం... మీరు మీ వాళ్ళని హైవే సీసీటీవీ ఫుటేజ్ చెక్ చెయ్యమనండి... మనం ఈ యాంగిల్ లో కూడా ట్రై చేద్దాం...

రవీంద్ర LAPTOP లో ఆ చుట్టు పక్కల ఉన్న నదులు... కాలువలు... సరస్సుల లిస్ట్ తయారు చేసాడు... మాధవ్ NUCLEAR EMERGENCY SUPPORT TEAM టీం లీడర్ కి ఫోన్ చేసి "ఒకవేళ రేడియో యాక్టివ్ మెటీరియల్ ని ట్రాన్స్పోర్ట్ చేస్తున్న ట్రక్కులను ఏదైనా నదిలో పడేస్తే మీరు కనుక్కోగలరా?" అని అడిగాడు... ఇది విన్న వెంటనే ఆయా NUCLEAR EMERGENCY SUPPORT TEAM లీడర్... "తప్పకుండా... తమిళనాడు లో ఆ కువ్వమ్ రివర్ లోంచి ఆ రేడియో యాక్టివ్ డిస్కులు ఇంకా బయటకు తీయలేదు... అవి రెండూ చాలా చిన్న సైజు లో ఉన్నాయి... ఖచ్చితమైన లొకేషన్ దొరకడం లేదు... ఈ ట్రక్కులు ఏదైనా నదిలో ఉంటే... మేము ఈజీ గా కనిపెట్టగలము... మీకు ఆ ట్రక్కులు ఎక్కడున్నాయో తెలిసిందా?" అని అడిగాడు... దానికి బదులుగా మాధవ్ "ఇంకా లేదు... జస్ట్ ఒక డౌట్ వచ్చింది... రేపు ఉదయం మేము ఈ చుట్టు పక్కల ఉన్న నదులు... కాలువలు... చెరువులు... సరస్సులు చెక్ చేద్దామని ప్లాన్ చేస్తున్నాము..." అని చెప్పాడు... "అయితే... మీతో పాటు TATA ENERGY RESEARCH INSTITUTE సైంటిస్ట్... ఇంజనీర్స్ ని కూడా పంపిస్తాను... వాళ్ళు నీళ్ళ ని చెక్ చేసి రేడియో యాక్టివ్ మెటీరియల్ ఉందొ లేదో ఈజీ గా కనిపెడతారు" అని అన్నాడు... ఆ రాత్రి మాధవ్... రవీంద్ర... నవీన్... వినీత్ ఆ ఊరి ధాబా లో భోజనం చేసి ఆ ఊరి రచ్చబండ మీద నిద్రపోయారు...

మరుసటి ఉదయం అయిదు గంటలకే అందరూ బయలుదేరారు... రవీంద్ర ఒక ఐడియా చెప్పాడు... "ఆ ట్రక్కులు చాలా హెవీ గా ఉన్నాయి... వాటి వల్ల ఈ గ్రామం రోడ్లు దెబ్బతిన్నాయని నిన్న ఆ గ్రామస్తుడు చెప్పాడు... కాబట్టి మన ప్రయాణాన్ని ఆ కోట దగ్గర నుంచి మొదలుపెట్టి ట్రక్కు టైర్ గుర్తులు చెక్ చేస్తూ వెళ్తే... ఆ ట్రక్కులు ఏ డైరెక్షన్ లో ప్రయాణించాయో తెలుస్తుంది" అని అన్నాడు... అందరూ రవీంద్ర చెప్పినట్లు కోట దగ్గరికి వెళ్లారు... అక్కడ నెల మీద బాగా లోతైన టైర్ గుర్తులు కనిపించాయి... వాళ్ళందరూ వెహికల్ ఎక్కి ఆ టైర్ మార్క్స్ ని ఫాలో అవ్వసాగారు... చాలా దూరం ఆ ట్రక్కు టైర్ గుర్తులు కనిపించాయి... ఆ తరువాత వాళ్లకు ఒక తారు రోడ్డు కనిపించింది... అప్పుడు వాళ్ళు రెండు టీమ్స్ గా విడిపోయి... రెండు డైరెక్షన్స్ లో ప్రయాణించ సాగారు... దారికి రెండువైపులా చాలా జాగ్రతగా చెక్ చేస్తూ ప్రయాణించసాగారు... దాదాపు మూడు గంటలు ప్రయాణించిన తర్వాత ఆ తారు రోడ్డు ఆగిపోయింది... అక్కడ నుండి మళ్ళీ మట్టి రోడ్ మొదలయ్యింది... వాళ్ళ అదృష్టం బాగుంది ఆ మట్టి రోడ్ మీద బాగా లోతైన టైర్ గుర్తులు కనిపించాయి... వాళ్ళు ఆ టైర్ గుర్తులు ఫాలో అవుతూ దాదాపు ఇంకో మూడు గంటలు ప్రయాణించగా ఒక అడవిలో ఎక్కడో పాడుబడిన చెరువు కనిపించింది... అందరూ ఆ చెరువుకి దూరంగా నుంచున్నారు... ఒక TATA ENERGY RESEARCH INSTITUTE సైంటిస్ట్ HAZMAT SUIT వేసుకొని టెస్టింగ్ ఎక్విప్మెంట్ ని తీసుకొని చాలా జాగ్రత్తగా అడుగులో అడుగు వేస్తూ ఆ చెరువు దగ్గరికి వెళ్లి ఒక పెద్ద వైర్ లాంటి వస్తువుని నీళ్ళలోకి వదిలాడు... దాదాపు ఒక గంట కి పైగా తన ఎక్విప్మెంట్ తో రకరకాల పరీక్షలు జరిపాడు... సడన్ గా లేచి నుంచొని వెనక్కి తిరిగి కుడి చేతి బొటన వేలుని "THUMPS UP" సిగ్నల్ చూపించాడు... ఆ టీం లీడర్ వెంటనే మొబైల్ ఫోన్ లో రెండో వైపు వెళ్లిన టీం కి ఫోన్ చేసి "WE FOUND RADIOACTIVE MATERIAL IN A LAKE" అని చెప్పాడు... అక్కడితో మాధవ్... రవీంద్ర ల పని ముగిసింది... ఇప్పుడు NUCLEAR EMERGENCY SUPPORT TEAM మరియు TATA ENERGY RESEARCH INSTITUTE టీమ్స్ ఆ చెరువుని పూర్తి స్థాయిలో చెక్ చేసి అందులో ట్రక్కులు ఉన్నది లేనిది కనుక్కుంటారు... మాధవ్... రవీంద్ర... వినీత్... నవీన్ ఆ రోజు రాత్రికి న్యూ ఢిల్లీ చేరుకున్నారు...

మరుసటి ఉదయం న్యూస్ పేపర్ లో మొదటి పేజీ లో పెద్ద బాక్స్ కాలం లో... "నిన్న రాత్రి ఎనిమిది గంటల సమయం లో 42 మంది వ్యక్తులు రేడియేషన్ సిక్నెస్ తో బాధపడుతూ AIIMS లో చేరారు... డాక్టర్స్ DOSIMETER... SURVEY METER (GEIGER COUNTER) సహాయం తో వాళ్ళు DEPLETED URANIUM కి బాగా ఎక్సపోజ్ అవ్వడం వల్ల రేడియేషన్ సిక్నెస్ కి లోనయ్యారని తెలుసుకున్నారు... డాక్టర్స్ ముందుగా వాళ్ళని DECONTAMINATION ఛాంబర్ కి పంపించి వారి శరీరం మీదున్న రేడియోయాక్టీవ్ పార్టికల్స్ ని తొలగించారు... వాళ్ళందరిని ISOLATION CHAMBERS లో పెట్టి రకరకాల TREATMENTS చేస్తున్నారు... ప్రస్తుతానికి ఆ 42 మంది రేడియేషన్ కి ఎలా ఎక్సపోజ్ అయ్యారో తెలియదు... వాళ్ళు ఒక సెక్యూరిటీ ఏజెన్సీ లో పని చేస్తున్నారని తెలిసింది" అంటూవాళ్ళ పేర్లు ప్రచురించారు..

ఈ వార్త చదివిన వెంటనే మాధవ్ మనసులో "ఈ 42 మంది ప్రాణాలతో AIIMS నుంచి బయటకి వచ్చే అవకాశం లేదు..." అని అనుకుంటుండగా గౌతమ్ దగ్గర నుంచి ఫోన్ కాల్ వచ్చింది "WE NEED MEET URGENTLY... VERY SERIOUS MATTER... I AM ON MY WAY TO OP CENTER" అని అన్నాడు... దానికి బదులుగా మాధవ్ "I WILL MEET YOU THERE" అని అన్నాడు...

PART - 34 - THE DRAFTS FOLDER

రాజీవ్ వర్మ CAYMAN ISLANDS లోని బ్యాంక్ లో దాచుకున్న డబ్బులు డీటెయిల్స్ ని OP CENTER కి పంపిన తర్వాత... గౌతమ్ "దుర్భిణి" ద్వారా రాజీవ్ వర్మ మొబైల్ ఫోన్ లో SETTINGS లోకి వెళ్లి అందులో SCREEN TIME ఆప్షన్ ని చెక్ చేసాడు... ప్రతి స్మార్ట్ ఫోన్ లో... ముఖ్యంగా ఐఫోన్ లో HANDSET OWNER ఏ ఏ APPS లో ఎంత సమయాన్ని గడుపుతారు తెలుస్తుంది... ఉదాహరణకి... యువతీ యువకులు ఎక్కువగా తమ సమయాన్ని SOCIAL NETWORK APPS లో గడుపుతారు... అంటే... FACEBOOK... WHATSAPP... TWITTER... ఇంకొంతమంది GAMES APPS లకు ఎక్కువ సమయాన్ని కేటాయిస్తారు... SMART PHONES లో ఉన్న SCREEN TIME APP లో ఏ ఏ APP లో ఎంత సమయాన్ని గడిపింది రికార్డు అవుతుంది... ఒక విధమైన STATISTICAL INFORMATION దొరుకుతుంది... గౌతమ్ కూడా రాజీవ్ వర్మ ఐఫోన్ ని CLONE చేసిన తర్వాత అతని ఐఫోన్ లో SCREEN TIME STATISTICS ని చెక్ చేసాడు... రాజీవ్ వర్మ ప్రతి రోజూ దాదాపు మూడు గంటలకు పైగా ఒక GAMING APP ని వాడుతున్న విషయం తెలిసింది... గౌతమ్ కి అర్ధం కాలేదు... ఒక పెద్ద కంపెనీ కి CHIEF FINANCIAL OFFICER గా పనిచేస్తున్న వ్యక్తి కి ప్రతి రోజూ చాలా పని ఉంటుంది... బాగా బిజీగా ఉంటాడు... అలాంటప్పుడు ప్రతి రోజూ కనీసం మూడు గంటల పాటు GAMING APP కి సమయాన్ని ఎలా కేటాయిస్తున్నారు? ఇది ఎలా సాధ్యం? గౌతమ్ కి అనుమానం వచ్చింది... వెంటనే రాజీవ్ వర్మ మొబైల్ ఫోన్ లోని ఆ GAMING APP ని ఓపెన్ చేసాడు... అది ఒక INTERGALACTIC ALIENS WAR గేమింగ్ APP... ఆ గేమ్ ని ఒకే సారి చాలా మంది ఆడవచ్చు... ఆ మొబైల్ అప్ గేమ్ ఒక మల్టీ ప్లేయర్... మల్టీ లెవెల్ గేమింగ్ అప్లికేషన్... అందులో రాజీవ్ వర్మ GAMING ID -- LOTUSKING89... ఆ గేమ్ లో ఒక లెవెల్ నుంచి ఇంకో లెవెల్ కి చేరాలంటే... కొన్ని పాయింట్స్ సంపాదించాలి... గౌతమ్ ముందుగా ఆ GAMING APP లో LEADERBOARD ని చెక్ చేసాడు... అందులో ఎవరి పేర్లు లేవు... చాలా వింతగా వుంది... ప్రతి ఒక్క గేమింగ్ అప్ లో ప్లేయర్స్ పేరు... ఆ ప్లేయర్ ID... వాళ్ళు సంపాదించిన పాయింట్స్... వాళ్ళ ర్యాకింగ్స్ కనిపిస్తాయి... గౌతమ్ ఆ గేమింగ్ ఆప్ ని చాలా జాగ్రత్తగా చెక్ చేసాడు... చాలా SUB STANDARD గ్రాఫిక్స్... గేమ్ కూడా సరిగ్గా లోడ్ అవ్వడం లేదు... గౌతమ్ కి మతి పోయింది... సరిగ్గా లోడ్ లోడ్ కూడా అవ్వని గేమ్ అప్ లో రాజీవ్ వర్మ ప్రతి రోజూ ఎందుకు గంటల తరబడి గడుపుతున్నాడు? గౌతమ్ ఆ గేమింగ్ అప్ లో ADDITIONAL FUNCTIONALITIES ని చెక్ చెయ్యడం మొదలెట్టాడు... పెద్ద గా కష్టపడాల్సిన అవసరం లేకుండానే... ఒక చాటింగ్ విండో ఆప్షన్ కనిపించింది...

గౌతమ్ చాటింగ్ విండో ని ఓపెన్ చేయగానే అందులో అప్పటిదాకా జరిగిన చాట్ డీటెయిల్స్ కనిపించాయి... అప్పుడు అర్థమయ్యింది... రాజీవ్ వర్మ తన వాళ్ళతో చాట్ చేసుకోవడం కోసం ఒక GAMING APP> తయారు చేసుకున్నాడు... ఆ APP పైకి చూడటానికి ఒక గేమింగ్ అప్ లా కనిపిస్తుంది... కానీ... అది ఒక SECRET & PERSONAL COMMUNICATION CHANNEL... గౌతమ్ ఆ APP కోసం APPLE & ANDROID స్టోర్స్ లో వెతికాడు... కనిపించలేదు... అంటే... ఈ APP కొంతమంది దగ్గర మాత్రమే ఉన్నదన్నమాట... గౌతమ్ దాదాపు రెండు రోజుల పాటు ఆ చాటింగ్ APP లోని అన్ని CONVERSATIONS ని పూర్తిగా చదివిన తర్వాత గౌతమ్ మెదడు మొద్దు బారి పోయింది... కొన్ని వేల కోట్ల రూపాయలు చేతులు మారాయి... ముఖ్యంగా...డ్రగ్స్ అమ్మకం... డబ్బులు కలెక్ట్ చేయడం... ఆ డబ్బు ని హవాలా ట్రాన్సక్షన్స్ ద్వారా దేశం దాటించి CAYMAN ISLANDS లోని బ్యాంక్ లో దాచుకోవడం... మళ్ళీ డ్రగ్స్ కొన్నప్పుడు ఆ బ్యాంక్ అకౌంట్స్ లోంచి డబ్బులు ONLINE TRANSACTIONS రూపం లో డ్రగ్ సప్లయర్ కి పేమెంట్ ఇవ్వడం... ఇలా చాలా MONEY TRANSACTIONS కి సంబంధించిన వివరాలు దొరికాయి... గౌతమ్ కి ఆ చాటింగ్ విండో లో చాలా మంది మొబైల్ ఫోన్ నంబర్స్ దొరికాయి... రావీజ్ వర్మ రెగ్యులర్ గా 8 మందితో ప్రతిరోజూ చాట్ చేస్తాడు... గౌతమ్ ముందు గా ఆ ఎనిమిది మంది ఫోన్ నంబర్స్ ని ఒక్కొక్కటిగా "దుర్భిణి" లో లోడ్ చేసి ఆ టెలిఫోన్ నంబర్స్ ఎవరివో కనుక్కున్నాడు... ఆ ఎనిమిది మంది భారతదేశంలో న్యూ ఢిల్లీ... కలకత్తా... చెన్నై... హైదరాబాద్... బెంగళూరు... కొచ్చిన్... ముంబై... అమృత్సర్... నగరాల లో నివసిస్తున్నట్లు తెలిసింది... గౌతమ్ ముందుగా న్యూ ఢిల్లీ లోని టెలిఫోన్ నెంబర్ ని టాప్ చేయాలని నిర్ణయించుకున్నాడు... రికార్డ్స్ ప్రకారం ఆ న్యూ ఢిల్లీ నెంబర్ AIRTEL సబ్స్క్రైబర్ కి చెందినది... గౌతమ్ వెంటనే AIRTEL అఫీషియల్ వెబ్ సైట్ లోకి వెళ్లి ఏదైనా కొత్త స్కీమ్స్ నడుస్తున్నాయేమో చెక్ చేసాడు... AIRTEL వాళ్ళు రాండమ్ గా 1001 మంది సబ్స్క్రైబర్స్ పేర్లు లాటరీ ద్వారా సెలెక్ట్ చేసి వాళ్ళకి ఒక సంవత్సరం పాటు AMAZON PRIME MEMBERSHIP ఇస్తున్నారు... ఈ స్కీమ్ గురించి AIRTEL కంపెనీ వాళ్ళు సిటీ లో చాలా చోట్ల ఫ్లెక్సీ లు పెట్టడమే కాకుండా టీవీ లో కూడా యాడ్ ఇచ్చారు... గౌతమ్ ఈ స్కీం ని వాడుకోవాలని నిర్ణయించుకున్నాడు...

గౌతమ్ న్యూ ఢిల్లీ టెలిఫోన్ నెంబర్ ని "దుర్భిణి" లో లోడ్ చేసి కంప్యూటర్ ద్వారా డయల్ చేసాడు... ఎవరో మగ వ్యక్తి ఫోన్ ఎత్తాడు... "దుర్భిణి" ద్వారా MALWARE ని ఏదైనా మొబైల్ HANDSET లో ఇన్స్టాల్ చెయ్యాలంటే... ఆ వ్యక్తి కనీసం 20 సెకండ్స్ పాటు లైన్ లో ఉండాలి...

గౌతమ్(చాలా మర్యాదగా): నమస్కారం సర్... నేను AIRTEL కంపెనీ నుంచి ఫోన్ చేస్తున్నాను... కంగ్రాట్యులేషన్స్... మా కంపెనీ రాండమ్ గా సెలెక్ట్ చేసిన 1001 సబ్స్క్రైబర్స్ లో మీ పేరు కూడా వున్నది... మీరు ఒక సంవత్సరం పాటు AMAZON PRIME SUBSCRIPTION కి ఎలిజిబిలిటీ సంపాదించుకున్నారు...

అవతలి వ్యక్తి : నాకు ఆల్రెడీ AMAZON PRIME MEMBERSHIP ఉంది...

గౌతమ్: ప్రస్తుతం నడుస్తున్న మెంబర్షిప్ పూర్తి అవ్వకముందే మీకు మా కంపెనీ నుంచి ఒక PROMOTION CODE వస్తుంది... మీరు AMAZON PRIME MEMBERSHIP ను రెన్యూ చేసే సమయంలో మేము పంపిన ప్రమోషన్ కోడ్ ని ఉపయోగించి మీరు ఒక సంవత్సర కాలం పాటు మెంబర్షిప్ ను పొడిగించుకోవచ్చు...

అవతలి వ్యక్తి : ఈ కొత్త మెంబర్షిప్ కోసం మేము మీకు ఏదైనా డాక్యుమెంట్స్ ఇవ్వాలా?

గౌతమ్:అక్కరలేదండి... మీకు సంబంధించిన డాక్యుమెంట్లు మా దగ్గర ఉన్నాయి... మా కంపెనీ పాలసీ ప్రకారం... మేము మా కస్టమర్స్ ని ఎప్పుడూ ID ప్రూఫ్ డాక్యుమెంట్స్, డేట్ అఫ్ బర్త్... OTP లాంటి వివరాలు అడగము... మీరు కూడా ఫేక్ కాల్స్ కి రెస్పాండ్ అవ్వకండి... BEWARE OF FRAUDSTERS... THANK YOU VERY MUCH FOR YOUR TIME. HAVE A NICE DAY...

ఆ ఫోన్ కాల్ పూర్తి అయ్యే లోపల "దుర్భిణి" ద్వారా ఒక SPY MALWARE ని ఆ వ్యక్తి మొబైల్ ఫోన్ లో ఇన్స్టాల్ అయ్యింది... గౌతమ్ వెంటనే ఆ వ్యక్తి మొబైల్ ఫోన్ ని ఒక కొత్త మొబైల్ ఫోన్ తో CLONE చేసేసాడు... ఇప్పుడు ఆ ఫోన్ కి వచ్చే ఇన్కమింగ్ కాల్స్... ఆ వ్యక్తి చేసే అవుట్ గోయింగ్ కాల్స్ ని గౌతమ్ వినగలడు... ఆ వ్యక్తి కి సంబంధించిన COMINT (COMMUNICATION INTELLIGENCE) ని ఈజీ గా సంపాదించవచ్చు... ముందు ఆ ఫోన్ సెట్టింగ్స్ లోకి వెళ్లి ఆ వ్యక్తి పేరు చెక్ చేసాడు... ఆ ఫోన్ నెంబర్ అతుల్ మాధుర్ అనే వ్యక్తి కి చెందినది... గౌతమ్ బుర్రలో ఫ్లాష్ అయ్యింది... అతుల్ మాధుర్ అంటే... వెస్ట్ ఢిల్లీ లోని షాలిమార్ బాగ్ లో నివసించే రిటైర్డ్ గవర్నమెంట్ ఎంప్లాయ్ కాదు కదా... అతుల్ మాధుర్ మైక్రో డాట్స్ లో ఇన్ఫర్మేషన్ ని నిక్షిప్తం చేసి ఆ మైక్రో డాట్స్ ని ఒక పుస్తకం లో పొందుపరచి జనకపురి లో జనరల్ స్టోర్స్ నడిపే సక్సేనా అనే వ్యక్తి ద్వారా ప్రవీణ్ కుమార్ చేరవేసి చివరికి ఆ పుస్తకం రాజీవ్ వర్మకి చేరేలా చేస్తాడు... ఇక్కడే గౌతమ్ కి ఒక డౌట్ వచ్చింది... అతుల్ మాధుర్ కి రాజీవ్ వర్మ కి మధ్య పరిచయం ఉంటే... ఇన్ఫర్మేషన్ చేరవేయడానికి అతుల్ మాధుర్ ఇంత కష్టం పడాల్సిన అవసరం ఏముంది? ఇదేదో పెద్ద మిస్టరీ లాగా ఉంది... వెంటనే కడుక్కోవాలి... అతుల్ మాధుర్ మొబైల్ ఫోన్ లోని ప్రతి APP చెక్ చెయ్యసాగాడు... అతుల్ మాధుర్ ఫోన్ లో కూడా గేమింగ్ అప్ కనిపించింది... ఆ AAP లో కూడా చాటింగ్ విండో లో అతుల్ మాధుర్ బాగా యాక్టివ్ అన్న విషయం తెలిసింది... రాజీవ్ వర్మ గేమింగ్ APP చాటింగ్ విండో లో ఎనిమిది మందితో మాత్రమే ONE TO ONE చాటింగ్ చేస్తాడు... అతుల్ మాధుర్ చాటింగ్ విండో లో చాలా గ్రూప్స్ కనిపించాయి... గౌతమ్ ఓపికగా ఆ గ్రూప్స్ ని చెక్ చేసాడు... ఒక్కో గ్రూప్ లో 10 నుంచి 30 మంది దాకా ఉన్నారు... ప్రతి గ్రూప్ లో చాలా మటుకు CODED MESSAGES కనిపించాయి... గౌతమ్ చాలా జాగ్రతగా మెసేజెస్ ని డేట్ ప్రకారం చెక్ చేసాడు... ప్రతి రోజూ అన్ని గ్రూప్స్ కి ఒకే రకమైన మెసేజ్ వెళ్తోంది... గౌతమ్ కి ఎదో అనుమానం వచ్చి ఒక గ్రూప్ ని ఓపెన్ చేసి అందులో ని వ్యక్తుల టెలిఫోన్ నంబర్స్ ని "దుర్భిణి" లోకి లోడ్ చేసాడు... ఆ నంబర్స్ అన్ని ఉత్తరప్రదేశ్ లోని లక్నో... ప్రయాగరాజ్... వారణాసి... కాన్పూర్... ఆగ్రా... ఇంకా వేరే ఇతర నగరాలలో నివసించేవారికి చెందినవి... ఇంకో గ్రూప్ లో టెలిఫోన్ నంబర్స్ చెక్ చేసాడు... ఆ నంబర్స్ పంజాబ్ లోని అమృత్సర్... జలంధర్... లూధియానా... పాటియాలా... భటిండా... లాంటి ఊళ్లలో జనాలవి... మిగతా గ్రూప్స్ ని కూడా చెక్ చేసాడు... మహారాష్ట్ర... గుజరాత్... మధ్యప్రదేశ్... వెస్ట్ బెంగాల్... తెలంగాణ... తమిళనాడు... కర్ణాటక... కేరళ... ఆంధ్ర ప్రదేశ్... ఇలా ప్రతి స్టేట్ కు ఒక గ్రూప్ ని క్రియేట్ చేసాడు...

గౌతమ్ కి బుర్ర తిరిగిపోయింది... ప్రతిరోజూ అతుల్ మాధుర్ దేశం మొత్తం మెసేజెస్ పంపిస్తున్నాడు... పైగా సాధారణమైన సోషల్ నెట్వర్క్ సైట్స్ ని వాడక పోవడం తో... గవర్నమెంట్ ఏజెన్సీస్ రాడార్ లో కూడా దొరకరు... అతుల్ మాధుర్ పంపిస్తున్న CODED MESSAGES ని DECODE చెయ్యడానికి నిర్ణయించుకున్నాడు... అతుల్ మాధుర్ పంపించిన ప్రతి కోడెడ్ మెసేజ్ ని తన పర్సనల్ లాప్టాప్ లోని CODE BREAKING SOFTWARE లోకి లోడ్ చేసాడు... ఒక్కొక్కటిగా బ్రేక్ చెయ్యడం మొదలెట్టాడు... చాలా కష్టం గా ఉంది... అతుల్ మాధుర్ ఒకసారి వాడిన కోడ్ ని ఇంకోసారి వాడడం లేదు... అలా చేయడానికి ONE TIME KEY PAD ని వాడి మెసేజ్ ని ENCODE చేసి పంపిస్తున్నాడు... గౌతమ్ కి ఇది పెద్ద ఛాలెంజ్... ఈ విషయాన్ని చాలా సీరియస్ గా తీసుకున్నాడు... ఒక్కొక్క కోడ్ ని బ్రేక్ చెయ్యడానికి తనకు తెలిసిన CRYPTANALYSIS METHODS ని వాడసాగాడు... రకరకాల PERMUTATIONS AND COMBINATIONS ని ట్రై చేయ్యసాగాడు... SUBSTITUTION CYPHER... TRANSPOSITION CYPHER... PRIVATE KEY... PUBLIC KEY... ఎన్నో ట్రై చేసాడు... ఊహూ... ఒక్క CODED MESSAGE కూడా బ్రేక్ అవ్వలేదు... గౌతమ్ కి కోపం వచ్చింది... చిరాకు వేసింది... ఇలాంటి పరిస్థితుల్లో ఎంత పని చేసినా ప్రయోజనం ఉండదు... ఒక చిన్న బ్రేక్ తీసుకోవాలనిపించింది... వెంటనే చేస్తున్న పని ఆపేసి... డ్రెస్ చేంజ్ చేసుకుని ట్రాక్ సూట్ వేసుకుని... రన్నింగ్ షూస్ తొడుక్కొని... ఇంటి కి దగ్గరలో వున్న పార్క్ కి వెళ్లి పూర్తిగా అలసి పోయేదాకా రన్నింగ్ చేసాడు... చివరికి నడవడానికి కూడా ఓపిక లేదు... నిస్సత్తువగా ఒక పార్క్ బెంచ్ మీద కూర్చుని తనతో పాటు తెచ్చుకున్న ప్రోటీన్ షేక్ ని తాగుతూ అక్కడ చుట్టుపక్కల ఆడుకుంటున్న పిల్లల్ని చూస్తున్నాడు... ఇంతలో గౌతమ్ కూర్చున్న పార్క్ బెంచ్ కి దగ్గరలో ఒక చిన్న కుటుంబం వచ్చి కూర్చుంది... తల్లి... తండ్రి... ఒక చిన్న పాప... ఆ పాపకి సంవత్సరం... లేదా రెండేళ్లు ఉంటాయి... అంతకు మించి వయస్సు ఉండదు... ఆ పిల్ల తడబడుతూ నడుస్తోంది... చిన్న చిన్న వాకింగ్ షూస్ లో చాలా ముచ్చటగా ఉంది... తండ్రి ఆ పాపను లాన్ లో నడిపిస్తూ ఆడిస్తున్నాడు... చాలా సేపు ఆ చిన్న ఫామిలీ ని చూస్తూ తన టెంపరరీ గా తన సమస్యని మర్చిపోయాడు... చీకటి పడసాగింది... గౌతమ్ నెమ్మదిగా నడుచుకుంటూ ఇంటి వైపు నడవసాగాడు... ఇప్పుడు శరీరంలో శక్తి లేదు... బాగా రన్నింగ్ చెయ్యడం తో వొళ్ళంతా అలసిపోయింది... ఇంటికి వెళ్లి స్నానం చేస్తూ అతుల్ మాధుర్ వాడిన ONE TIME KEY గురించి ఆలోచించసాగాడు... చాలా కష్టం గా ఉంది... ఎంత ట్రై చేసినా వర్క్ అవుట్ అవ్వడం లేదు... మనసులో "ఆ కోడ్ ని బ్రేక్ చెయ్యడం నాకే ఇంత కష్టం గా ఉంటే... సాధారణ జనాలు ఎలా ఆ కోడ్ ని బ్రేక్ చేస్తున్నారు?.... వాళ్ళ దగ్గర DECIPHER చేయడానికి కీ వుంది ఉంటుంది... అందుకే ONE TIME KEY ని ఎవరూ బ్రేక్ చెయ్యలేనంత కష్టంగా తయారుచేసాడు..." సరిగ్గా అదేసమయం లో గౌతమ్ కి ఫ్లాష్ లాగా ఒక ఐడియా వచ్చింది... "YES... THAT'S IT... ఒక DECIPHER కోడ్ ఉంది... ఈ కోడ్స్ ని బ్రేక్ చేయడానికి ప్రయత్నించే కన్నా... ఆ DECIPHER కనుక్కోవాలి... అతుల్ మాధుర్ DECIPHER KEY ని కూడా ఆ మెసేజెస్ తో పాటు పంపిస్తున్నాడేమో...?" వెంటనే అతుల్ మాధుర్ మొబైల్ ఫోన్ లోని కంటెంట్స్ చాలా జాగ్రతగా ఇంకోసారి చేశాడు... గేమింగ్ అప్ లోని చాట్ విండో లోని కోడెడ్ మెస్సగెస్ చాలా జాగ్రతగా చెక్ చేసాడు... ప్రతి మెసేజ్ లో రెండు లైన్స్ లో కోడెడ్ మెసేజెస్ ని పంపిస్తున్నాడు... ఇంతసేపు గౌతమ్ ఆ రెండు లైన్స్ ని కలిపి డీకోడ్ చెయ్యాలని ప్రయత్నించాడు... ఒకవేళ ఆ రెండు లైన్స్ లో మొదటి లైన్ DECIPHER కీ అయివుంటే? ఇప్పుడు గౌతమ్ ఎంతో ఉత్సాహంగా కోడ్ బ్రేకింగ్ మొదలెట్టాడు...

ముందుగా ఆ గేమింగ్ అప్ లో చాటింగ్ విండో ఓపెన్ చేసి అందులో ఒక గ్రూప్ లో ని చాట్ లోని కోడెడ్ మెసేజెస్ లోని మొదటి లైన్స్ ని ఒక పేపర్ మీద వ్రాసాడు... CONCISE OXFORD DICTIONARY ప్రకారం ఇంగ్లీష్ భాషలో ఎక్కువగా వాడే TOP 10 అక్షరాలు (1) E - 11.06%, (2) A - 8.5%, (3) R - 7.8% , (4) I - 7.5%, (5) O - 7.16%, (6).T - 6.9% (7) N - 6.65%, (8) S - 5.73%, (9) L - 5.49%, (10) C - 4.54%... అంతే... ఈ వరుస ప్రకారం అతుల్ మాధుర్ వాడిని కోడ్ ని ఈ ఇంగ్లీష్ అక్షరాలతో SUBSTITUTE చెయ్యసాగాడు... ఒక 20 నిమిషాల తరువాత గౌతమ్ పెదాల మీద చిరునవ్వు కనిపించింది... వెరీ సింపుల్ కోడ్... అతుల్ మాధుర్ ప్రతిరోజూ ఈ గ్రూప్స్ లో వాళ్ల కి ఆ రోజు వాళ్ళ ఊళ్లల్లో ఏ ప్రదేశానికి... ఎన్ని కిలోల డ్రగ్స్ వస్తున్నాయి... వాటిని ఏ ధరకి అమ్మాలి... అమ్మగా వచ్చిన డబ్బుని ఏ కలెక్షన్ ఏజెంట్ కి ఇవ్వాలి... అన్న INSTRUCTIONS ని పంపిస్తున్నాడు... ప్రతి రోజూ ఎంత మొత్తం వసూలు అయ్యింది... అణా పైసలు తో సహా రాజీవ్ వర్మ కి ఇన్ఫోర్మ్ చేస్తాడు... రాజీవ్ వర్మ ఆ డబ్బుని భారతదేశంలోని వివిధ సిటీస్ లోని హవాలా ట్రేడర్స్ ద్వారా ముంబై చేరేలా చూస్తాడు... ఆ తర్వాత ముంబై హవాలా డీలర్ ద్వారా ఆ డబ్బుని CAYMAN ISLANDS లోని బ్యాంక్స్ లో డాలర్స్ రూపం లో డిపాజిట్ అయ్యేలా చూస్తాడు... గౌతమ్ ఈ నెట్వర్క్ మొత్తాన్ని వెంటనే మాధవ్ తెలియచేసాడు... గౌతమ్ కి ఆ గేమింగ్ అప్ చాటింగ్ విండో లో దొరికిన మొబైల్ నంబర్స్ ని ట్రాకింగ్ లో పెట్టించాడు...

అతుల్ మాధుర్ మొబైల్ ఫోన్ చెక్ చేస్తున్నప్పుడు గౌతమ్ ఇంకో విషయాన్ని కూడా గమనించాడు... అతుల్ మాధుర్ తన జిమెయిల్ అప్ ని కూడా ఆ మొబైల్ ఫోన్ లో డౌన్లోడ్ చేసాడు... గౌతమ్ ఆ జిమెయిల్ అకౌంట్ ని ఓపెన్ చేసి మెయిల్స్ చెక్ చెయ్యసాగాడు... అతుల్ మాధుర్ తన ఇమెయిల్ అకౌంట్ ని చాలా నీట్ మా మేనేజ్ చేస్తున్నాడు... INBOX లో ఎక్కువ మెయిల్స్ లేవు... ఆ రోజు వచ్చిన మెయిల్స్... లేదా ఇంకా ఎటువంటి యాక్షన్ తీసుకొని పెండింగ్ లో ఉన్న ఇమెయిల్స్ మాత్రమే ఉన్నాయి... మిగిలిన ఇమెయిల్స్ అన్ని నీట్ గా ఫోల్డర్స్ లోకి ట్రాన్స్ఫర్ చెయ్యబడ్డాయి... గౌతమ్ ముందుగా ఇమెయిల్ ఫోల్డర్లు చెక్ చేసాడు... ఆ ఫోల్డర్స్ కి మనుషుల పేర్లు పెట్టబడి ఉన్నాయి... అందులో రాజీవ్ వర్మ పేరు మీద కూడా ఒక ఫోల్డర్ ఉంది... గౌతమ్ దాన్ని ఓపెన్ చేసాడు.. ఆ ఫోల్డర్ లో పెద్దగా ఇమెయిల్స్ ఏమి లేవు... అన్ని జనరల్ మెయిల్స్... గౌతమ్ ఓపికగా అన్ని ఫోల్డర్లు ని చెక్ చేసాడు... ఏమి అనుమానించదగ్గ విషయం ఏమి కనిపించలేదు... అప్పటికే టైం రాత్రి మూడు గంటలు అయ్యింది... ఆ రోజుకు ఇన్వెస్టిగేషన్ ని ఆపేద్దామని నిర్ణయించుకొని మొబైల్ ఫోన్ లో జిమెయిల్ అప్ ని క్లోజ్ చేయబోతుండగా స్క్రీన్ మీద రైట్ హ్యాండ్ కార్నెర్ లో అతుల్ మాధుర్ తన జిమెయిల్ అకౌంట్ కి పెట్టుకున్న PROFILE PHOTO గులాబీ పువ్వు ఫోటో కనిపించింది... గౌతమ్ యధాలాపంగా ఆ ఫోటో ని టచ్ చేసాడు... అప్పుడు ఒక చిన్న విండో ఓపెన్ అయ్యింది... అందులో అతుల్ మాధుర్ కి చెందిన ఇంకో ఇమెయిల్ అకౌంట్ కనిపించింది... గౌతమ్ ఆ రెండో ఇమెయిల్ అకౌంట్ ని ఓపెన్ చేసాడు...

చాలా కాలం క్రితం... గౌతమ్ ఓరియన్ గ్రూప్ అఫ్ కంపెనీస్ లో JUICE JACKING చేసినప్పుడు కూడా ACCIDENTAL గా రాజీవ్ వర్మ కి చెందిన ఒక ఇమెయిల్ ఓపెన్ చెయ్యడంతో వాళ్ళ వాడిన STEGANAGRAPHIC MESSAGES... ప్రవీణ్ కుమార్ బుక్ షాప్... అతుల్ మాధుర్ తయారుచేసే మైక్రో డాట్ మెసేజెస్ గురించి తెలిసింది... ఇప్పుడు కూడా యధాలాపంగా ఓపెన్ చేసిన అతుల్ మధుర్ రెండో జిమెయిల్ అకౌంట్ లో గౌతమ్ నమ్మలేని విషయాలు కనిపించాయి... రెండో జిమెయిల్ అకౌంట్ లోని INBOX లో పెద్దగా మెయిల్ ఏమి కనిపించలేదు... 20 మెయిల్స్ కూడా లేవు... గౌతమ్ వాటన్నింటిని ఓపెన్ చేసి చూసాడు... అనుమానించదగ్గ విషయం ఏమి కనిపించలేదు... ఆ ఇమెయిల్ అకౌంట్ కి పెద్దగా ఫోల్డర్లు కూడా లేవు... SENT BOX ని చెక్ చేసాడు... అందులో కూడా 10 కి మించి OUTGOING మెయిల్స్ లేవు... వాటిని కూడా చెక్ చేసాడు... గౌతమ్ కి అప్పటికే బాగా నిద్ర వస్తోంది... పడుకోవడానికి వెళ్తూ ఆ ఇమెయిల్ అకౌంట్ ని క్లోజ్ చేయబోతుండగా గౌతమ్ దృష్టి DRAFTS అన్న ఫోల్డర్ మీద పడింది... ఆ ఫోల్డర్ లో 453 డాకుమెంట్స్ ఉన్నట్లు తెలిసింది... గౌతమ్ కి అర్ధం కాలేదు... INBOX... SENT FOLDERS లో పెద్దగా ఇమెయిల్స్ లేవు... కానీ... DRAFTS FOLDER లో 453 డాక్యూమెంట్స్ / ఇమెయిల్స్ ఎందుకున్నాయి? అంతే గౌతమ్ నిద్ర ఎగిరిపోయింది... గౌతమ్ ఆ DRAFTS FOLDER ని ఓపెన్ చేసాడు...

DRAFTS FOLDER లో చాలా కాలంగా సేవ్ చేసిన డాక్యూమెంట్స్ ఉన్నాయి... గౌతమ్ మొదటి డాక్యూమెంట్ ఓపెన్ చేసాడు... అందులో ఏమి వ్రాసి లేదు... కానీ... మూడు ఫైల్స్ అటాచ్ సుహాసి ఉన్నాయి... గౌతమ్ ఒక ఫైల్ ఓపెన్ చేసాడు... దాదాపు 10 పేజీల డాక్యూమెంట్ ఓపెన్ అయ్యింది... దాన్ని చదవడం మొదలెట్టాడు... అంతే... గౌతమ్ కి వొళ్ళంతా చెమటలు పట్టింది... ఆ డాక్యూమెంట్ MIISTRY OF FINANCE కి చెందినది... అందులో ఇండియా లో బ్యాంకింగ్ ఇండస్ట్రీ లో ప్రవేశపెట్టబోయే సంస్కరణల గురించి వ్రాసి ఉంది... అదిఒక DRAFT PROPOSAL... గౌతమ్ దాన్ని పూర్తిగా చదవకుండానే మూసేసి... ఇంకో డాక్యుమెంట్ ఓపెన్ చేసాడు... అందులో కూడా MINISTRY OF FINANCE కి సంభందించిన సెన్సిటివ్ ఇన్ఫర్మేషన్ వుంది... గౌతమ్ కి మతిపోయింది... సెంట్రల్ గవర్నమెంట్ కి సంబందించిన TOP SECRET DOCUMENTS అతుల్ మాధుర్ ఇమెయిల్ లోని DRAFTS FOLDER లోకి ఎలా వచ్చాయి? గౌతమ్ ఇంకో డ్రాఫ్ట్ ఓపెన్ చేసాడు... అందులోకూడా రెండు FILE ATTACHEMENTS కనిపించాయి... వాటిని ఓపెన్ చేసాడు... ఆ డాకుమెంట్స్ MINISTRY OF HYDROCARBONS కి చెందిన సెన్సిటివ్ ఇన్ఫర్మేషన్... ఇంకో డ్రాఫ్ట్ చెక్ చేసాడు... అందులో GOVERNMENT OF MAHARASTRA ముంబై లో BOMBAY PORT TRUST మీద తయారుచేసిన ఒక డాక్యూమెంట్ కనిపించింది... ఇంకో ఫైల్ లో BOMBAY PORT TRUST ఫొటోస్ ఉన్నాయి... ఇలా DRAFTS FOLDER లోని SAVED MAILS లో చాలా సెన్సిటివ్ ఇన్ఫర్మేషన్ కనిపించింది... ఇంకో దాంట్లో BOMBAY STOCKEXCHANGE DOCUMENTS కనిపించాయి... చాలా సేపు ఆ DRAFTS FOLDER లోని SAVED MAILSని చెక్ చేస్తూ ఉండిపోయాడు... గౌతమ్ కి మైండ్ మొద్దుబారిపోయింది... ఆ మొబైల్ ఫోన్ ని పక్కన పడేసి... కళ్ళుమూసుకొని చాలా సేపు కామ్ గా కూర్చున్నాడు... అప్పటికే బాగా తెల్లారిపోయింది... బాత్రూం కి వెళ్లి స్నానం చేసి బట్టలు వేసుకొని "దుర్భిణి" తో పాటు అరడజను మొబైల్ ఫోన్స్ తీసుకొని... అపార్టుమెంట్ కి తాళం పెట్టి లిఫ్ట్ లో బిల్డింగ్ బేసెమెంట్ కి చేరుకొని... కార్ ఎక్కి అపార్టుమెంట్ కాంప్లెక్స్ లోంచి బయటకి వస్తూ మాధవ్ కి ఫోన్ చేసి "WE NEED MEET URGENTLY... VERY SERIOUS MATTER... I AM ON MY WAY TO OP CENTER" అని అన్నాడు... దానికి బదులుగా మాధవ్ "I WILL MEET YOU THERE" అని అన్నాడు... కార్ ని నడుపుతూ గౌతమ్ రవీంద్ర కి కూడా ఫోన్ చేసి OP CENTER కి వెంటనే రమ్మని రిక్వెస్ట్ చేసాడు... ముందుగా గౌతమ్ OP CENTER చేరుకున్నాడు... ఆ తరువాత 10 నిమిషాలకి మాధవ్ వచ్చాడు... ఇంకో పది నిమిషాలకి రవీంద్ర కూడా వచ్చాడు... దాదాపు రెండు గంటల సేపు గుక్కతిప్పుకోకుండా గౌతమ్ గత వారం రోజులుగా చేసిన పని మొత్తం వాళ్లకి చెప్పాడు... ఇది వినగానే మాధవ్... రవీంద్ర ఇద్దరూ ఒకరకమైన అయోమయ స్థితిలో లోకి వెళ్లిపోయారు... అందరూ ఒక పావుగంట సేపు మాట్లాడకుండా కూర్చున్నారు... చివరికి...

రవీంద్ర (గౌతమ్ తో): ఈ అతుల్ మాధుర్ ఇమెయిల్ లోని DRAFTS FOLDER లోకి ఇన్ని సెన్సిటివ్ డాకుమెంట్స్ ఎలా వచ్చాయి? ANY IDEA?

గౌతమ్: NO IDEA SIR... అతుల్ మాధుర్ ఒక రిటైర్డ్ గవర్నమెంట్ ఎంప్లాయ్... ఆ ఇమెయిల్ అకౌంట్ చూస్తే అతుల్ మాధుర్ కి చాలా డిపార్ట్మెంట్స్ లో పెద్ద పెద్ద వాళ్ళతో పరిచయాలు ఉన్నట్లు తెలుస్తోంది...

అప్పటిదాకా మౌనంగా కూర్చున్న మాధవ్ తన మొబైల్ ఫోన్ లో ఒక నెంబర్ డయల్ చేసాడు... అవతల వ్యక్తి ఫోన్ ఎత్తగానే...

మాధవ్: హెగ్డే... నాకు అర్జెంటు గా ఒక ఇన్ఫర్మేషన్ కావాలి... నేను నిన్ను అడగబోయే విషయం ప్రస్తుతానికి మన ఇద్దరి మధ్యనే ఉండాలి...

హెగ్డే: SURE... MADHAV... I WILL KEEP IT TO MYSELF... TELL ME...

మాధవ్: మీకు CBI DEPARTMENT కి MINISTRY OF FINANCE... MINISTRY OF HYDROCARBONS... BSE... లేదా వేరే MINISTRY నుంచి ఏమైనా COMPALINTS వచ్చాయా?

హెగ్డే: లేదే... మాకు ఎలాంటి COMPLAINTS రాలేదు... ఎందుకని అడుగుతున్నావు...

మాధవ్: నేను నీకు కొన్ని డాకుమెంట్స్ పంపిస్తాను...వాటిని AUTHENTICATE చేయగలవా? VERY CONFIDENTIAL AND SENSITIVE... నాకు వెంటనే కన్ఫర్మేషన్ కావాలి... KEEP IT LOW PROFILE FOR THE TIME BEING

హెగ్డే: SURE... SEND ME THE DOCUEMNTS... I WILL DO THE NEEDFUL AT THE EARLEIST

మాధవ్ వెంటనే గౌతమ్ తెచ్చిన అతుల్ మాధుర్ CLONED మొబైల్ ఫోన్ లోంచి కొన్ని డాక్యూమెంట్స్ ని తన LAPTOP లోకి డౌన్లోడ్ చేసుకొని CBI DIRECTOR హెగ్డే కి పంపించాడు... మాధవ్ పంపించిన డాకుమెంట్స్ లో ఒకటి MINISTRY OF HOME AFFAIRS కి సంబందించిన సెన్సిటివ్ ఇన్ఫర్మేషన్ కూడా వుంది... మాధవ్ తన టెక్నాలజీ డిపార్టుమెంటు హెడ్ iQHAN ని పిలిచి సిట్యుయేషన్ ని వివరించి... "నీ ఎక్సపెర్ట్ ఒపీనియన్ కావాలి" అని అన్నాడు... iQHAN చాలా సేపు దీర్ఘంగా అలోచించి... అతుల్ మాధుర్ క్లోనేడ్ మొబైల్ ఫోన్ ని తీసుకొని ఇమెయిల్ అకౌంట్ ఓపెన్ చేసి DRAFTS FOLDER లోని SAVED DOCUMENTS ఒక్కొక్కటిగా చెక్ చేయ్యసాగాడు... అందులోని కొన్ని డాకుమెంట్స్ ని ఓపెన్ చేసి చదివాడు... సడన్ గా iQHAN సన్నగా నవ్వుతూ "నా థియరీ కనుక కరెక్ట్ అయితే... ఈ ఇమెయిల్ అకౌంట్ ని అతుల్ మాధుర్ తో పాటు ఇంకా చాలా మంది ఆపరేట్ చేస్తున్నారు..." అని అన్నాడు... మాధవ్... రవీంద్ర... గౌతమ్ కి iQHAN చెప్పింది అర్ధంకాలేదు... సరిగ్గా అదే సమయం లో హెగ్డే నుంచి ఫోన్ కాల్ వచ్చింది "మాధవ్... నువ్వు ఎక్కడున్నావు?" అని అడిగాడు... "OP CENTER లో ఉన్నాను" అని అన్నాడు మాధవ్... "నువ్వు అక్కడే ఉండు... నేను ఇప్పుడే బయలుదేరి వస్తున్నాను..." అని చెప్పి హెగ్డే ఫోన్ పెట్టేసాడు...

iQHAN ఆ ముగ్గురికి వివరించసాగాడు... "మనం మామూలుగా ఒక ఇమెయిల్ టైపు చేసి ఎవరికైనా పంపిస్తే... DIGITAL FOTPRINT OR DIGITAL DOSSIER ఏర్పడుతుంది... దాన్ని బట్టి ఆ ఇమెయిల్ ఏ IP ADDRESS నుంచి ఏ IP ADDRESS కి వెళ్ళింది చాలా ఈజీ గా ట్రేస్ అవుతుంది... కానీ... మనం ఒక ఇమెయిల్ టైపు చేసి DRAFT గా సేవ్ చేస్తే... దానికి DIGITAL FOOTPRINT ఏర్పడదు... మీరు ఈ డాక్యూమెంట్స్ ని జాగ్రత్తగా పరిశీలిస్తే... ఇవి న్యూఢిల్లీ లోని రకరకాల మినిస్ట్రీస్ నుంచి వచ్చాయి... దేశం లో అనేక ప్రాంతాలలో తరయారైన డాక్యూమెంట్స్... ఇది న్యూఢిల్లీ లో కూర్చున్న వ్యక్తి ఒక్కడే సంపాదించలేడు... ఈ ఇమెయిల్ అకౌంట్ ని చాలా మంది వాడుతున్నారు..." అని అన్నాడు... మాధవ్... రవీంద్ర... గౌతమ్ కి సరిగ్గా అర్ధంకాలేదు... ఇది గమనించిన iQHAN... మాధవ్ పర్సనల్ LAPTOP ని తీసుకొని దాన్ని ఆ రూమ్ లో గోడమీదున్న LED ప్యానెల్ కి కనెక్ట్ చేసి అందరూ చూస్తుండగా... జిమెయిల్ లో కి వెళ్లి ఒక కొత్త ఇమెయిల్ అకౌంట్ క్రియేట్ చేసాడు... iqhan9152@gmail.com... ఆ తరువాత మాధవ్... రవీంద్ర... గౌతమ్ మొబైల్ ఫోన్స్ తీసుకొని అందులో GMAIL APP డౌన్లోడ్ చేసి అందులో iqhan9152@gmail.com లాగిన్ చేసాడు... ఆ తరువాత ముందుగా రవీంద్ర మొబైల్ ఫోన్ తో రవీంద్ర కి ఒక ఫోటో తీసి దాన్ని iqhan9152@gmail.com లో ఒక కొత్త డాక్యూమెంట్ COMPOSE చేసి... అందులోకి రవీంద్ర ఫోటో ని అప్లోడ్ చేసి DRAFT గా సేవ్ చేసాడు... ఆతరువాత మాధవ్ మొబైల్ ఫోన్ తీసుకొని మాధవ్ కి ఒక ఫోటో తీసి దాన్ని కూడా మాధవ్ మొబైల్ ఫోన్ లో iqhan9152@gmail.com అకౌంట్ ని ఓపెన్ చేసి కొంత ఇమెయిల్ COMPOSE చేసి అందులోకి రవీంద్ర ఫోటో ని అప్లోడ్ చేసి DRAFT గా సేవ్ చేసాడు... చివరికి గౌతమ్ మొబైల్ ఫోన్ తీసుకొని గౌతమ్ కి ఫోటో తీసి ఆ ఫోటో ని గౌతమ్ మొబైల్ ఫోన్ లో iqhan9152@gmail.com అకౌంట్ ద్వారా అప్లోడ్ చేసి DRAFT గా సేవ్ చేసాడు... ఆ తరువాత మాధవ్ LAPTOP లో iqhan9152@gmail.com ఇమెయిల్ అకౌంట్ ఓపెన్ చేసి అందులో DRAFTS FOLDER ఓపెన్ చేసాడు... అందులో మూడు SAVED DOCUMENTS కనిపించాయి... వాటిని ఒకదాని తరువాత ఒకటి ఓపెన్ చేసాడు... వాటిలో... రవీంద్ర... మాధవ్... గౌతమ్ మొబైల్ ఫోన్స్ తో తీసి అప్లోడ్ చేసిన ఫొటోస్ కనిపించాయి... ఇది చూడగానే ముగ్గురూ అవాక్కయ్యారు... ముందుగా గౌతమ్ తేరుకొని "అంటే... ఈ ఇమెయిల్ అకౌంట్ చాలా మంది మొబైల్ ఫోన్స్ లో వున్నదన్నమాట..." అని అన్నాడు... iQHAN తలూపుతూ "అవును... ఈ అతుల్ మాధుర్ తన ఇమెయిల్ అకౌంట్ ID & PASSWORD చాలా మందికి ఇచ్చినట్లు ఉన్నాడు... వివిధ ప్రాంతాల్లో ఉన్నవాళ్లు తమ మొబైల్ ఫోన్స్ తో డాక్యూమెంట్స్ ని స్కాన్ చేసి ఈ ఇమెయిల్ ID కి అప్లోడ్ చేసి DRAFT గా సేవ్ చేస్తున్నారు... వాళ్ళు ఈ డాక్యూమెంట్స్ ని SEND చెయ్యకపోవడంతో DIGITAL FOOTPRINT or DIGITAL DOSSIER తయారవ్వదు... VERY CLEVER AND INNOVATIVE... NEW TYPE OF CYBER CRIME" అని అన్నాడు... అదే సమయానికి హడావిడిగా ఆ రూమ్ లోకి హెగ్డే ప్రవేశించాడు... అతని మొహం చాలా గంభీరంగా... కోపంగా కనిపిస్తోంది... వచ్చి మాధవ్ కి ఎదురుగా కూర్చొని...

హెగ్డే : ఆ డాక్యూమెంట్స్ నీ దగ్గరకి ఎలా వచ్చాయి? ఎప్పుడు దొరికాయి...

మాధవ్: ఆ డాక్యూమెంట్స్ BONFIDES చెక్ చేసావా?

హెగ్డే: హోమ్ మినిస్ట్రీ డాక్యూమెంట్స్ ని చెక్ చేసాను... అవి BONAFIDE... నీ దగ్గరకి ఎలా వచ్చాయి?

మాధవ్: ఆ డాక్యూమెంట్స్ దొంగలించబడ్డాయని మీకు కంప్లైంట్ వచ్చిందా?

హెగ్డే: అదే ఆశ్చర్యం... ఈ డాక్యూమెంట్స్ దొంగలించబడలేదు... నువ్వు క్లోజ్ గా అబ్సర్వ్ చేస్తే... నువ్వు నాకు పంపించిన డాక్యూమెంట్స్ మీద ఆఫీషియల్ SIGNATURE & STAMP లేవు... ఈ డాక్యూమెంట్స్ డ్రాఫ్ట్ స్టేజి లో ఉండగానే ఎవరో మొబైల్ ఫోన్ తో స్కాన్ చేశారు...మిగతా మినిస్ట్రీస్ కి డాక్యూమెంట్స్ పంపాను... వాళ్ళు చెక్ చేస్తున్నారు...

మాధవ్: ఇవే కాదు... మా దగ్గర దాదాపు 600 కి పైగా డాక్యూమెంట్స్ ఉన్నాయి... వాటిని నీకు పంపిస్తాను... నువ్వు చాలా CONFIDENTIAL ENQUIRY చేయించు...

హెగ్డే: ప్రస్తుతానికి ఆ డాక్యూమెంట్స్ నీ దగ్గరే ఉంచు... అవి LEAK అయిన సంగతి బయటకి తెలియనివ్వకూడదు... నా అనుమానం నీ దగ్గరున్న ఆ డాకుమెంట్స్ REAL AND GENUINE... నువ్వు నా ప్రశ్నకి సమాధానం చెప్పలేదు... నీ దగ్గరికి ఈ డాక్యూమెంట్స్ ఎలా వచ్చాయి?

మాధవ్ ఒక అరగంట పాటు అప్పటిదాకా జరిగిన సంగతులు అన్ని వివరించాడు...

హెగ్డే: ఆ అతుల్ మాధుర్ ని వెంటనే కస్టడీ లోకి తీసుకొని ఇంటరాగేట్ చెయ్యాలి... ఆ రాజీవ్ వర్మ ని కూడా అరెస్ట్ చెయ్యాలి... మనీ లాండరింగ్ యాంగిల్ కూడా వుంది... ENFORCEMENT DIRECTORATE ని కూడా ఇన్వాల్వ్ చెయ్యాలి...

మాధవ్: నువ్వు చెప్పింది కరెక్ట్... అయితే... ఇప్పుడు CBI... ED రంగం లోకి దిగితే... వీళ్ళ వెనకాలున్న వాళ్ళు జారుకుంటారు... పైగా మాకు ఇండియా లో SERIAL BOMBING THREATS కూడా వినిపిస్తున్నాయి... ఈ మధ్య పట్టుబడ్డ C4 మెటీరియల్ కూడా వాళ్ళ ప్లాన్ లో ఒక భాగం... ఇప్పుడు వీళ్ళిద్దరిని అరెస్ట్ చేస్తే చాలా కష్టం... మేము ఆ BOMB ఎక్కడుందో తెలుసుకునేదాకా మీరు వీళ్ళిద్దరిని బాగా క్లోజ్ గా WATCH చెయ్యండి... వాళ్ళు దేశం దాటి వెళ్లకుండా జాగ్రత్తలు తీసుకోండి... మేము ఆ బాంబు గురించి తెలుసుకోవడానికి చాలా కష్టపడుతున్నాము... మీకు మీ డిపార్టుమెంటు కి ఒక ఫోటో కూడా పంపాము... వాడు పేరు ఛటర్జీ... ముంబై వెళ్లి మాయమయ్యాడు... వాడు ఒక పెద్ద BOMB MAKER అని మా నమ్మకం... వాడిని ఎట్లాగైనా పట్టుకోవాలి... ఇంకో సంగతి మాకు ఈ మధ్య ఎవరో "పెద్ద మనిషి" అని ఒకరి పేరు వినిపిస్తోంది... ఎవరో తెలీదు... ఆ పెద్ద మనిషి కి బాగా దగ్గరైన వ్యక్తి "జగదీష్ ఠాకూర్" అనే వాడు కూడా అండర్ గ్రౌండ్ వెళ్ళిపోయాడు...

హెగ్డే: మేము కూడా ఈ "పెద్ద మనిషి" గురించి విన్నాము... న్యూఢిల్లీ లో పెద్ద POWER BROKER / KING MAKER అని రూమర్స్ వినిపిస్తున్నాయి... నువ్వు చెప్పిన "జగదీష్ ఠాకూర్" అది వాడి అసలు పేరు కాదు... వాడు ఆంధ్రప్రదేశ్ కి చెందిన వ్యక్తి అని తెలిసింది... ఇక్కడ మారు పేరుతో చెలామణి అవుతున్నాడు... SOHNA VILLAGE లో వాడువుంటున్న ఫార్మ్ హౌస్ "సుప్రభాత్" అసలు ఓనర్ ఇండియా వదిలేసి UK వెళ్లి దాదాపు 10 ఏళ్ళు అయ్యింది... ఆ ఫార్మ్ హౌస్ ని ఈ "జగదీష్ ఠాకూర్" లీజ్ కి తీసుకున్నాడు... మేము కూడా ఆ జగదీష్ కోసం వెతుకుతున్నాము... ఇప్పుడు మీ PLAN OF ACTION ఏమిటీ?

మాధవ్: డీప్ గా ఇన్వెస్టిగేట్ చెయ్యాలి... మీ డిపార్టుమెంటు సహాయం కూడా కావాలి... ముందుగా మేము ఇక్కడ ORION GROUP OF COMPANIES ని క్లోజ్ గా మానిటర్ చెయ్యాలి... మాకు దొరికిన ఇన్ఫర్మేషన్ ప్రకారం... వాళ్ళు డ్రగ్స్... C4 మెటీరియల్ ని ట్రాన్స్పోర్ట్ చెయ్యడమే కాకుండా టెర్రర్ ఆక్టివిటీస్ కి వాళ్ళ OFFSHORE BANK ACCOUNTS లోని ఫండ్స్ ని వాడుతున్నట్లు పక్క ఇన్ఫర్మేషన్ వచ్చింది... అయితే మేము ఆ ఛటర్జీ దొరికేదాకా ORION GROUP OF COMPANIES ని టచ్ చేయలేము... కానీ... వాళ్ళ మూమెంట్స్ ని బాగా క్లోజ్ గా ఒబ్సెర్వె చేస్తాము...

హెగ్డే: మా వాళ్ళని నీ దగ్గరికి పంపిస్తాను... వాళ్ళని కూడా ఉపయోగించుకో... నువ్వు మాకు సిగ్నల్ ఇవ్వగానే మేము రంగం లోకి దిగి అందరిని అరెస్ట్ చేస్తాము...

మాధవ్: నేను నీకు కొన్ని పేర్లు ఇస్తాను... మీరు వాళ్ళని సర్వైలన్సు లో పెట్టండి... వాళ్ళ మూమెంట్స్ ని చాలా క్లోజ్ గా మానిటర్ చెయ్యండి... ఈ లోపల మా దగ్గర కొన్ని LEADS ఉన్నాయి... మేము వాటిని ఇన్వెస్టిగేట్ చేస్తాము... మీకు డీటెయిల్స్ పంపిస్తాను...